Zoals in talrijke cultuursteden – Brugge, Amsterdam, Dubrovnik, Venetië, Athene, Rhodos… – kan men door toeristenmassa niet echt meer genieten van de schoonheid. Wij waren er enkele jaren geleden in augustus; toen was er veel minder volk en bovendien was het er in tegenstelling met de weersverwachtingen niet te warm. Integendeel, we kregen zelfs gedurende een uurtje of twee een zachte regenbui in de namiddag. In de Musei Capitolini waren er quasi geen toeristen wegens het niet al te goedkope toegangsticket. Amerikanen aan de ingang waren zelfs verontwaardigd dat ze niet binnen mochten – zonder te betalen. Hun betoog: we komen niet om de collectie te zien… we willen slechts enkele fotootjes maken. Selfies… om thuis te bewijzen dat ze er geweest waren! Toerisme in MacDonaldsstijl.
De heilige Paulus begon zijn brief aan de Romeinen met de enthousiaste aankondiging van de Blijde Boodschap dat God ons liefheeft en bevestigt dan dat we gered worden door het geloof, nl. het vol vertrouwen aanvaarden dat Jezus door zijn lijden, sterven en verrijzen onze schuldenlast op zich genomen heeft en ons zo de rechtvaardiging heeft geschonken. Plots verandert hij van toon: “Maar van de hemel uit openbaart zich de toorn, over de goddeloosheid en ongerechtigheid van allen die door hun ongerechtigheid de waarheid onderdrukken” (Romeinen 1, 18). Hij zal nu aantonen dat allen zich in de macht van de zonde bevinden, zowel de heidenen als de joden (1, 18 – 3, 20).
De heidenen hebben weliswaar Gods openbaring niet ontvangen zoals de joden, maar toch kunnen ze Hem kennen. Zij leven evenzeer in Gods schepping en genieten ervan. Zij kunnen zijn schoonheid en macht hierin ontdekken. In plaats van Gods majesteit te zien en te erkennen, hebben ze de schepping aanbeden. Ze hebben zelf afgodsbeelden gemaakt en zijn die gaan vereren. Hieruit is een veelvoudige zedeloosheid gevolgd. Hun onreine begeerten en onterende hartstochten laten ze de vrije loop. De heilige Paulus reageert dan fel tegen het gedrag van hen die de natuurlijke huwelijksomgang van man en vrouw hebben opgegeven om als homo’s en lesbiennes onder elkaar hun seksuele driften bot te vieren en “hun eigen lichaam onteren” (1, 24), waaruit allerlei losbandigheid voortkomt: “Vervuld zijn ze van allerlei ongerechtigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid; vol nijd, bloeddorst, tweespalt, bedrog en kwaadaardigheid. Roddelaars zijn het, lasteraars, haters van God, vermetel, verwaand, protserig, vindingrijk in het kwaad, ongehoorzaam aan hun ouders, onverstandig, onbestendig, zonder liefde en zonder mededogen” (1, 29-31). Bovendien juichen ze deze wandaden bij anderen nog toe. Hierbij toont Paulus aan dat ze door deze daden uiteindelijk zichzelf straffen. Deze zonden zelf vormen hun eigen straf. Hoe? Doordat God hen gewoon aan henzelf overlaat. Driemaal schrijft Paulus dat God hen heeft prijsgegeven/overgeleverd aan hun eigen begeerten en hartstochten (1, 24.26.28). Met hun waanwijsheid en perversiteit hebben ze voor zichzelf hun eigen onheil gemaakt.
Paulus gaat nu verder: ook de joden zijn schuldig voor God. Zij hebben wel de Wet ontvangen maar deze is waardeloos wanneer men er niet naar leeft. En de besnijdenis is niet iets louter uiterlijk, maar geestelijk, een “besnijdenis van het hart”. De jood die meent boven de anderen te staan omdat hij de openbaring van God ontvangen heeft en meent de anderen de les te moeten spellen is een huichelaar en speelt de zedenmeester. “Met uw botte en onboetvaardige gezindheid stapelt gij voor uzelf een kapitaal van toorn op” (2, 5). Door anderen te veroordelen, veroordelen ze zichzelf. Wanneer een heiden leeft volgens zijn geweten, nl. volgens de wet die in zijn hart geschreven is, staat hij veel verder dan de jood die de wet heeft maar er niet naar leeft. Paulus is bijzonder scherp voor de huichelarij van de joden, die menen uit zichzelf het licht en de leraars van de wereld te zijn. God echter blijft zelf wel trouw aan de beloften die Hij langs het joodse volk aan heel de mensheid heeft gedaan.
Hiermee heeft Paulus de diepe duisternis beschreven waarin de mensheid van zichzelf uit leeft. Allen, joden zowel als heidenen zitten gevangen in de macht van de zonde (cf. 3, 9) en heel de wereld staat schuldig voor God (cf. 3, 19). De heidenen leven in hoogmoed en waanwijsheid, de joden leven in huichelarij. Allen zondigen door zelfverheerlijking in plaats van God als de enige Schepper en Verlosser te eren, te erkennen en te aanbidden. Het is de universele heerschappij van de zonde.
Paulus spreekt over de heidenen en de joden van zijn tijd maar het geldt evenzeer voor onze post christelijke tijd, doordrongen van de hoogmoed van een blind materialisme en een agressieve antichristelijke geest. Hij klaagt de zelfverheerlijking aan. In plaats van God te erkennen en te vereren, willen mensen zichzelf groot maken. In plaats van verbonden te blijven met God om van Hem liefde, vrede en vreugde in overvloed te ontvangen, willen ze als nukkige kinderen hun eigen leven gaan uitvinden en daardoor allerlei ellende veroorzaken. God zal uiteindelijk zijn oordeel geven. Hij grijpt nu niet in, Hij wacht geduldig en laat de mensen de gevolgen van hun eigen wangedrag ondervinden om hen de kans te geven tot bekering te komen.
In het licht van deze Bijbelse en eeuwenoude christelijke leer moeten we vaststellen dat de huidige westerse maatschappij met haar fanatieke genderideologie nog verder verwijderd is geraakt van een gezonde samenleving. Dat een kind het natuurlijke recht heeft om in een stabiele huwelijksrelatie van vader en moeder te worden verwekt, gedragen, geboren en opgevoed, wordt geheel uit het oog verloren (cf. een instructie van de Congregatie voor de Geloofsleer , kard. J. Ratzinger, 1987). Regeringen trachten een man op te nemen die zich door bedenkelijke ingrepen heeft trachten te laten ombouwen tot vrouw om als minister in de kijker te staan. Om Vaderdag te vieren zal men in de media een homostel aan het woord laten dat naar Amerika gereisd is om met een baby terug te komen. Gemanipuleerde en vervalste studies willen aantonen dat kinderen, geadopteerd door twee mannen of twee vrouwen even goed ontwikkelen of zelfs nog beter, dan kinderen in een normaal gezin met een vader en een moeder. De drama’s die hierachter schuil gaan worden verzwegen en rapporten van deskundigen, die een noodkreet slaan, worden gecensureerd. Laat me hiervan een voorbeeld geven, dat ik zelf gekend heb. Twee vrouwen wilden een huwelijk vormen en wensten één kind. De ene vrouw kon de andere overhalen om zwanger te worden en een kind te baren. Deze vrouw wilde daarna het kind voor zichzelf en zorgde er voor dat de moeder steeds meer weggetrokken werd van haar kind en zelfs niet met haar kind op bezoek kon gaan bij haar ouders. Deze moeder werd zo radeloos dat ze uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd.* Overigens komen zelfmoorden en zelfmoordpogingen in homokringen vele malen meer voor dan in gelijk welke andere bevolkingsroep. Anderzijds zijn er gelukkig steeds meer landen en staten die ontwaken uit deze verdwazing en bepalen dat er twee geslachten zijn en dat het huwelijk een verbinding is tussen man en vrouw. Landen zoals Rusland, Hongarije en anderen strijden op dit punt voor het behoud van de menselijke beschaving.
Het is onbegrijpelijk hoe vele kerkleiders en theologen zich in onze tijd laten meeslepen met een moderne, voorbijgaande trend om allerlei morele perversiteiten te verheerlijken en daarbij de Schrift en de vaste leer van de katholieke Kerk terzijde schuiven. Het is een verduistering van het Godsbesef en van het zondebesef. Vanuit de Romeinenbrief van de heilige Paulus daarover volgende keer meer.
P. Daniël, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 23.6.23
*Nvdr: … een goede verstaander heeft maar een half woord nodig…
Flitsen
De voedselvoorziening voor onze vissen loopt niet zoals gehoopt. Voor het kweken van de waterplant azolla of kroosvaren hebben we een kleine ondiepe vijver gegraven. Inmiddels is de kweek verhuisd naar de betonnen vijver aan de weg. Sommige vissen lijken dit graag te eten, maar onze vissen, als ze kunnen denken, dachten er anders over. Ze lusten het niet. De kippen echter houden er des te meer van! Nu wordt nog geprobeerd azolla met ander voedsel te mengen en opnieuw aan te bieden.
Slechts ter illustratie, beelden niet afkomstig van Mar Yakub
Slechts ter illustratie, beelden niet afkomstig van Mar Yakub
In het in aanbouw zijnde fabriek tussen de olijvenbomen op het terrein zijn inmiddels al een laser- en distillatiemachine geïnstalleerd. Deze week werd lavendel gedistilleerd.
Mocht u zich er ook aan willen wagen…
Er komen weer regelmatig groepen bezoekers zowel uit het buitenland als uit het binnenland
In Zwitserland bestaat er voor justitie een verkrachting “light”… Wie aan de drang niet kan weerstaan neemt best een chronometer mee of een eierwekker…
De districtsrechtbank van Zürich heeft een Noord-Macedoniër in eerste instantie schuldig verklaard aan de verkrachting van een Fins au-pair meisje. Hij werd veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 22 maanden en 15.000 Zw. Fr. schadeloosstelling. De procureur had een effectieve gevangenisstraf van 44 maanden geëist.
De max. straf voor verkrachting is 10 jaar hechtenis. Het milde vonnis werd door de rechtbank uitgelegd: nl. de dader zou geen “buitensporig geweld toegepast hebben”. De daad zou niet gepland geweest zijn en heeft bovendien niet lang geduurd. En daarom moet de dader niet naar de gevangenis. Hij wordt ook niet uit het land gewezen omdat hij voor 2 van de 3 rechters als een persoonlijk lastig geval geldt. De Noord-Macedoniër zou naar verluidt in Zwitserland geboren zijn en goed geïntegreerd. De derde rechter had een andere inschatting: de nood aan publieke veiligheid zou belangrijker zijn dan de integratie van de dader in Zwitserland.
In Zwitserland moet elke derde veroordeelde verkrachter niet naar de gevangenis. Wat dit voor de slachtoffers betekent, beschrijft de Freiburgse zangeres Julie Hugo in “Blick”. Einde 2021 had een buurman haar in haar eigen woning verkracht en zwaar mishandeld. Desondanks veroordeelde de districtsrechtbank Saane de dader dit voorjaar slechts tot een voorwaardelijke vrijheidsstraf van 2 jaar en de betaling van 10.000 Zw. Fr. smartengeld. De procureur had een effectieve gevangenisstraf van 6 maanden geëist. Het milde vonnis verklaarde de rechter door te wuiven met een blanco strafregister en het goed gedrag van de dader tijdens het proces. Julie Hugo voelt zich nu ook een slachtoffer van de overheid: “Het is alsof ik een tweede keer verkracht geworden ben – ditmaal door justitie.” Hun boodschap is bijzonder verontrustend: men kan iemand verkrachten en in elkaar slaan zonder dat dit zware gevolgen heeft voor diens leven.
Onze redactie vraagt zich af of de rechtbank even mild zou geweest zijn voor een dader die iemand uit de regenboogsekte zou uitgekozen hebben als lijdend voorwerp…
Wat hadden de Indianen te maken met een Grüne kandidate voor de burgemeesteressensjerp van Berlijn?
De Duitse Grünen ontwikkelen zich in een snel tempo tot een verbodspartij: je kan het zo gek niet bedenken of de groene marxisten vinden dat het verboden moet worden, zoals bv. het bezit van een eigen gezinswoning. Zij vinden dat we met z’n allen anders moeten gaan denken. Als we dat doen, dan zullen we ons ook probleemloos anders gaan gedragen. Lees: “volgzaam volgens hun Grüne bijbel”.
De titel verwijst naar een toespraak die Grüne kandidate voor het hoogste politieke ambt der hoofdstad der Duitsers, Bettina Jarasch, hield en waarbij ze het publiek deelachtig maakte van haar droom als kind, nl. dat ze graag “opperhoofd van de Indianen” zou geworden zijn. Nou én – denk je dan. Niet zo bij de Grünen. Een storm van verontwaardiging brak los omdat Indianen niet langer “Indianen” mogen genoemd worden, maar wel “native Americans”: biologische Amerikanen. Mevr. Jarasch verontschuldigde zich voor haar uitschuiver; ze had slechts met de losse pols “kinderherinneringen” aangehaald. Later bleek dat het Grüne politburo de ongelukkige woordkeuze uit het verslag van haar toespraak gegomd had. Na de hersenspoeling komt nu ook de censuur.
Dat de landveroveraars van Amerika niet bepaald zachtzinnig met de oorspronkelijke bewoners omgingen is algemeen bekend. Of dit goedgemaakt wordt door “Indianen” te verbieden en te vervangen door een poco beschrijving is een ander paar mouwen. Welk kind wil nu “cowboys & biologische oer-inwoners der VSA ” spelen? Stomme vraag, want een indianenpak is intussen ook verboden wegens de “cultural appropriation”, de kaping van een andere cultuur. De Grünen – niet alleen de Duitse trouwens – hebben er een handje van weg om de pret voor iedereen te bederven.
Ach ja, de “Indianen”. Je kan je natuurlijk afvragen of er geen alternatief kan gebruikt worden. Je kan. De verovering van het Westen (de VSA) ging niet gepaard met olijfkransen, kleurrijke stoeten en fanfares. Integendeel. Maar het woord stoemelings verbieden omdat dit in de huidige poco tijden zo hoort… is dat dan aangewezen? Waarbij “Indianen” slechts één van de talrijke woorden is die niet meer mogen uitgesproken worden, zoals het verwerpelijke woord “negers” dat slechts een feit – de huidskleur – benoemt. Hoe ver zijn we nog van een denkverbod? Zodra ze een chip in ons hoofd kunnen inplanten, kunnen ze misschien onze gedachten ook nog lezen én interpreteren. In een verder stadium zou er dan op die chip een rem op bepaalde gedachten en woorden kunnen gezet worden… een automatische uitschakelingsmodus. Brave New World. Mensen worden robotten. Geen gevoelens meer, geen spontaniteit, geen impulsiviteit. Bah.
Gedachten en woorden. Het eerste staat ons nog vrij, het tweede zolang we die binnenkamers houden. En dat zou dan passen in de ten hemel geprezen “democratie”. Vooral de linkse, de ultralinkse partijen zijn hierin kampioen. En dan maar klagen over de “extreem”rechtse partijen en hun beïnvloeding van het kiesvee. Zoals bij ons het geval was bij het Vlaams Blok wil men in Duitsland nu ook de AfD doen verbieden. Zogezegd omdat ze een gevaar is voor de “democratie”. Rechtse partijen hebben een doel, een programma, maar hanteren geen verbod t.o.v. andere meningen. De linkse tegenpool daarentegen…
Keren we terug bij de extreme Grünen. Extreem… ja, richtig! Zij willen voorschrijven hoeveel ruimte de inwoners van Duitsland mogen innemen. Zij willen voorschrijven welke woordenschat nog aanvaardbaar is. Zij willen voorschrijven hoe de levenswijze der bevolking volgens hun dictaten moet veranderen. Zij willen voorschrijven hoeveel en welke eigendommen men mag hebben. Zij willen voorschrijven hoe we denken en handelen. Zij willen voorschrijven dat we ons goed moeten voelen bij de toenemende decadentie en omvolking. Laten we er eens over nadenken of de Grünen zouden moeten verboden worden ten bate van het algemeen goed, van de toekomst der samenleving. We doen dat niet, omdat we geen Grünen zijn en omdat we weigeren hun ideologie van onvrijheid en van onverdraagzaamheid te volgen. Of het verstandig is zoveel respect voor de democratie te hebben zal blijken in de toekomst.
In Salzburg volgt men de groeiende wolvenpopulatie en hun zelfbedienende jachtexpedities op de voet. Naar verluidt wordt het succesverhaal van de wolf stilaan een probleem. Daarom heeft de regering besloten dat er twee – vraatzuchtige – exemplaren mogen afgeschoten worden.
Hier kan u de actuele stand van aan een wolf toegeschreven doodgebeten dieren (schapen, lammeren, geiten, kalveren…) volgen: https://www.salzburg.gv.at/themen/aw/wolf
Het valt op. De slimme telefoon heeft ook een zitje aan de restauranttafel. Meermaals zien we gezinnen die in stilte van hun maaltijd “genieten”: in de ene hand hun slimme telefoon, in de andere een vork. Of een lepel als dit praktischer is. Af en toe wordt de onmisbare slimme telefoon even neergelegd om met een mes een niet hapbaar stuk op hun bord klein te snijden. Geen gesprek, geen contact, behalve dan met dat stukje techniek dat hun leven bepaalt.
En neen, wij begrijpen dat niet. Op restaurant gaan is voor ons nog altijd iets waarvan we willen genieten. Genieten van het lekkere eten én van het gezelschap. Wij maken dan ook deel uit van een uitstervende generatie, die mensen liever ziet dan een stukje elektronica met alle mogelijke snufjes.
Het kan echter nog erger…Naar verluidt moeten klanten in restaurants QR-codes scannen om de menukaart te lezen. Wie niet beschikt over een slimme telefoon, of als de batterij leeg is, is de pineut. Het zal je maar overkomen als je weinig tijd én veel honger hebt. Wat is de volgende stap, vragen we ons af.
Maar neen, u gaat op restaurant met uw gezin of met vrienden. Ieder kiest voor zichzelf wat hij graag zou bestellen. U weet nog niet waarin u zin heeft, maar u wil zich laten inspireren door de menukaart met een aantrekkelijk voorstel, voorzien van een korte uitleg over de ingrediënten en bereidingswijze. En u verheugt zich op een palet smaakmakers die uw zinnen kunnen bekoren… In plaats daarvan neemt u uw slimme telefoon en “scant” met de daarin verstopte camera de QR-code, een vierkantje met zwarte en witte pixels. Probeer daarin maar eens de T-bone-steak of de sabayon met porto visueel te ontdekken.
Praktisch overal wordt de mens verondersteld “mee te zijn” met de IT-geneugten van de maatschappij. Of u nu een toegangskaart voor het theater of een doktersbezoek wil plannen… Wie nog op de oude manier – door menselijk contact – iets wil geregeld zien, moet bijzonder veel geduld hebben. Gisteren nog ervaren bij de afsprakendienst van “ophtalmologie“. Een blikken stem die ons om de xxx seconden verzoekt niet op te hangen “er zijn nog drie wachtenden voor u”… gedurende 25 minuten. Kunnen er geen afspraken voor drie patiënten gemaakt worden binnen een tijdverloop van 25 minuten? Of is dit gewoon pesten? De afsprakendienst bood immers ook de mogelijkheid om “online” een afspraak vast te leggen. Tot je het probeert… daar verschijnen dan weer twee afbeeldingen die uit een IT-programma ontsproten zijn die opnieuw vragen naar ons IT-voorziene gezondheidsdossier mét… QR-codes! Uiteindelijk naar het gewone telefoonnummer van het ziekenhuis gebeld, waarop we het flegmatieke antwoord kregen dat we nu opnieuw helemaal onderaan de wachtrij “ophtalmologie” beland zijn.
Keren we terug naar ons imaginair restaurantbezoek. Eigenlijk is de invoering van de QR-code te danken aan de coronapaniek. Menukaarten mochten immers niet overhandigd worden wegens het verondersteld besmettingsgevaar. Wat klinkklare onzin was. Men kon in kledingzaken immers kleding passen die waarschijnlijk ook door andere handen aangeraakt geweest waren. Men had kunnen veronderstellen dat de samenleving zo snel mogelijk alles zou willen vergeten wat met die pandemiejaren te maken had. Wat niet het geval is. We moeten allemaal zo snel mogelijk in menselijke robotten veranderen.
Vanuit het standpunt van de restauranthouder zijn digitale menukaarten zinvol: zij sparen geld. Bv. personeel en papier. Weg met de gedrukte menu’s, die aangepast moeten worden naar gelang het seizoen. Weg met de (dag)suggesties. Minder personeel. Een ober die komt vragen wat je wil eten, resp. drinken… overbodig! De klant kiest een gerecht met een bijhorende QR-code en stuurt zijn keuze via een onzichtbare, digitale verbinding door naar de keuken.
Een bezoek aan restaurant zoals in de goede oude tijd: u wordt hoffelijk begroet door de ober, begeleid naar uw tafel, de menukaarten worden overhandigd met de vraag of u al iets wil drinken en eventueel worden speciale dagaanbiedingen aanbevolen. Tja. Veel gedoe en dan heeft de restauranthouder nog niets verdiend. Niet praktisch. Vele zaken die mooi en gezellig zijn kunnen onder de hoofding “onpraktisch” ondergebracht worden. Met als tegenpool de plastic tafeltjes in een snelle-hap-eetgelegenheid (… we weigeren deze ketens restaurants te noemen… ) met in het midden een restafvalbakje – ja, die zijn praktisch. Eten en tegelijkertijd afval sorteren. Niet echt ons ding.
Zo is kunst ook onpraktisch. En muziek. En boeken lezen. Denk eens aan de bomen die hiervoor moeten sneuvelen. En dat terwijl deze aardkloot onbarmhartig opwarmt. De drie genoemde geneugten kunnen in de toekomst allemaal door Kunstmatige Intelligentie vervangen worden. Eten en drinken misschien ook als we een chip ingeplant krijgen die ons voorschrijft welke pillen we moeten slikken om onze dagdagelijkse voedingsbehoeftes te vervullen. Dan kunnen de vee- en groenten/fruitteelt meteen inpakken. Worden vervangen door labo’s met kweekprogramma’s… mét QR-codes!
Vooral op vakantie zien we dagelijks hoe de slimme telefoon de mensheid reduceert tot robotten. Eten wordt een automatische handeling die geen hersenfunctie vereist… en nog minder een emotionele betrokkenheid met een medemens. Wie zich iets wil uitzoeken aan het buffet zal eerder zijn tafelgenoot / -genote vergeten dan zijn / haar slimme telefoon. Of ze na de maaltijd zich kunnen herinneren wat ze gegeten hebben? En het ergste is dat ze deze houding meegeven aan hun kroost. Kinderen worden vanaf zeer jonge leeftijd – vanaf de dag dat ze iets kunnen vasthouden in hun handjes – zoet gehouden door een of ander elektronisch spelletje. Nergens zagen we nog kindjes met kleurpotloden, boeken, bouwstenen of autootjes. In het beste geval een knuffel voor de kleinsten. Ook poppen schijnen hun beste tijd gehad te hebben: je kan met je keuze snel een racisme-etiket opgekleefd krijgen.
Afsluitend vragen we ons af of de slimme telefoon ook een hoofdkussen krijgt in de echtelijke sponde?
“…De realiteit aan het eigen wereldbeeld willen aanpassen, is echter niet zonder gevaar en heeft in het verleden reeds veel leed veroorzaakt. Het is echter wel de hoofdreden waarom men vandaag wil geloven dat de mens iets anders kan zijn of worden dan wat door de biologie – de realiteit – is vastgelegd. Het wegvallen en de afbraak van de religieuze, culturele en sociale ijkpunten in het Westen, maakt dat de gedesoriënteerde burgers vandaag veel sneller gemanipuleerd en misleid kunnen worden… “
Liberalen en socialisten zijn mede verantwoordelijk voor de vuistslag op Tom Van Grieken en de kniestoot aan Ellen Samyn !
Op 13 juni omstreeks 7u ’s ochtends arriveer ik op het hoofdkantoor van Vlaams Belang. Er dienen nog enkele affiches gedrukt te worden zodat we, samen met een spandoek, onze steun kunnen gaan betuigen aan de zorgsector. Onder twee boodschappen ‘Zorg voor onze zorg’ en ‘Een hart voor onze zorg’ trekken we iets voor 10u met enkele collega’s, parlementsleden en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken richting Brussel Noord om symbolisch onze steun te uiten aan de duizenden deelnemers aan de ‘betoging van de zorg’. Bij aankomst zijn er verschillende deelnemers, zowel van de groene, rode en blauwe vakbondskleur, die vragen aan Tom Van Grieken of ze een selfie mogen nemen met hem. Hij stemt uiteraard vriendelijk toe.
Wat tijdens de politiebetoging werd toegejuicht, kon nu niet meer?
Omdat we ons niet actief in de betoging willen begeven, we willen de organisatie niet voor de voeten lopen, kiezen we bewust voor een steunactie aan de zijkant van het parcours. Exact hetzelfde als we eerder al deden bij de politie- en de boerenbetoging in Brussel. Twee acties die toen veelvuldig op steun, duimpjes en getoeter van de deelnemers konden rekenen.
Maar op 13 juni liep het anders. Nog voor de betoging vertrok werden onze 18 deelnemers aan de steunactie, van wie de helft vrouwelijk was, omsingeld door een veelvoud aan politiemensen, het merendeel bestaande uit Franstalige agenten.
Politieke orders zijn het enig mogelijke besluit
Je merkte direct dat de Nederlandstalige agenten verveeld zaten met heel de situatie. Niemand kon of wilde een deftige verklaring geven voor het overmatige machtsvertoon en de reden waarom onze steunactie niet kon doorgaan. Maar ja, ze moesten hun orders uitvoeren natuurlijk. Bij sommige, gelukkig maar enkele maar toch, Franstalige agenten was de haat in hun ogen te zien. Nog voor er gesproken werd, stond een ééntalige (Frans) agent op scherp met de pepperspray-bus in aanslag. Een andere Franstalige agent slaagde erin om vanuit de tweede rij vol op het gezicht van Tom Van Grieken te slaan. Op beeld is de slag duidelijk zichtbaar en hoorbaar. Een politiecollega weet (vreest) hoe laat het is en stuurt hem direct weg. Ongetwijfeld om de imagoschade voor het Brusselse optreden te beperken. Parlementslid Ellen Samyn krijgt later nog een ‘kniestoot’ van een (wederom) Franstalige agent waardoor ze op de grond wordt gewerkt.
Zelden zag ik zo een buitensporig machtsvertoon. Het verschil met de omgekeerde steunbetuigingen van politiemensen tijdens de politiebetoging, in combinatie met het verschil van optreden tussen Nederlandstalige en Franstalige agenten kan ik alleen maar kaderen in de politieke orders die gegeven werden vanuit het Brussels stadshuis. Het doet PS-burgemeester Close blijkbaar enorm pijn dat hij overruled werd door de Raad van State enkele weken geleden waardoor de Vlaams Belang manifestatie ‘Doe ze luisteren’ in Brussel alsnog kon plaatsvinden. Een manifestatie waarbij duizenden Vlamingen zonder enig incident in Brussel betoogden tegen de Belgische en Brusselse elite. Zag Close vandaag zijn kans om zijn kiesvee te overtuigen van zijn Vlamingenhaat? Ik vrees van wel. Kort wil ik er ook aan toevoegen dat ook de Vlaamse socialist Conner Rousseau zijn allochtoon kiespubliek op zijn wenken bediende. Aangezien hij het op zijn sociale media blijkbaar de normaalste zaak van de wereld vindt dat op het gezicht slaan van een onschuldige partijvoorzitter, behoort tot het normale werk van een politieman.
Uitspraken van Sven Gatz mee verantwoordelijk voor vuistslag op Tom Van Grieken
Iedereen die afgelopen vrijdag op Canvas naar de Afspraak keek, kon vaststellen dat Sven Gatz (Open VLD-minister) een weloverwogen doch ongefundeerde en lasterlijke uiteenzetting hield tegen Vlaams Belang en bij uitbreiding tegen alle Vlamingen die in Brussel waren komen betogen op de ‘Doe ze luisteren’-manifestatie. Iedereen werd letterlijk uitgemaakt voor fascisten. Als we de peilingen mogen geloven maakte hij dus meer dan 1 miljoen mensen uit door hen als fascisten te bestempelen. Een regelrechte schande. Het feit dat een minister dit primetime op een nationale zender zomaar doet, leidt tot het gedrag dat ik op 13 juni vanop de eerste rij kon waarnemen. Sven Gatz geeft met zijn woorden een vrijgeleide om zonder enige reden zinloos geweld te gebruiken tegen democratisch verkozenen, leden en sympathisanten van het Vlaams Belang. Vlamingenhater Sven Gatz (ooit nog een VU-man trouwens) zijn verantwoordelijkheid is dan ook enorm in deze.
Deze liberalen en socialisten zijn wel de bevoorrechte partners van N-VA ?
Enkele jaren geleden werd ik door een voormalig N-VA- gemeenteraadsvoorzitter in mijn gemeente Zoersel ook zonder enige onderbouwing weggezet in de hoek van het fascisme. Ik was toen verbolgen en reageerde zeer scherp. Ik diende ook klacht in bij de politie. Net omdat wanneer we dit allemaal maar zouden laten passeren, de sluizen worden opengezet voor fysiek geweld tegen onze mandatarissen, leden en kiezers. Er werd toen echter vanuit het Schoon Verdiep niet ingegrepen. Ik stel me dan ook meer en meer vragen bij de geloofwaardigheid van Bart De Wever wanneer hij voor een zoveelste keer Vlaams Belang de les spelt. Ziet hij deze liberalen en socialisten dan als zijn droomcoalitie? Iemand Bart De Wever al gehoord dat pakweg VLD zijn stallen eens moet uitmesten?
Wij hebben geen lessen te leren van andere partijen, het enige wat we wilden doen, is oprecht onze steun betuigen aan de zorgsector. Net zoals de steun die we betuigen aan de boeren, de hardwerkende Vlaming en de agenten die dagelijks hun werk moeten doen in moeilijke omstandigheden. En dat zullen we, ondanks de intimidatie van de socialisten en liberalen, blijven doen.
Een kind voor verblijfspapieren – schrijnende misbruiken in Frankrijk
“Ik ben het slachtoffer van het meest verwerpelijke bedrog ter wereld”, aldus Claire, die 5 jaar geleden zwanger werd van een Marokkaan die illegaal in Frankrijk verbleef. Zonder dat ze het zelf besefte, was dit kind de pasmunt voor verblijfspapieren – het fenomeen van de zogenaamde “kind-papieren” is in Frankrijk wijd verspreid, zo blijkt.
Claire leefde haar gewone leventje, tot in 2018 alles de verkeerde kant opging. “Ik vernam dat mijn grootmoeder, met wie ik zo’n goede band had, terminale kanker had. Enkele dagen later werd ik ook nog eens ontslagen”. De jonge vrouw ontdekt daarenboven dat ze zwanger is. Omdat ze in een kwetsbare positie zit en al drie kinderen had, dacht ze eraan het kind te aborteren. De vader, een Marokkaan die illegaal in Frankrijk leefde, drong er echter op aan het kind te houden. “De ganse familie van de man kwam op bezoek en vroeg uitdrukkelijk het kind te houden. Ik heb uiteindelijk toegegeven”. De vader beslist het kind te erkennen, nog voor het geboren is. “Hij liet verstaan dat het was om mij te beschermen”.
Eens de erkenning rond was, verdween de man van de aardbodem. “Soms belde hij wel eens om te vragen of ik al bevallen was, maar dat was alles”. Enkele uren na de bevalling, stond hij er terug. “Hij heeft onze dochter zelfs niet eens bekeken. Hij wilde enkel de papieren van het geboorte-attest om zijn verblijfsvergunning in orde te maken. Maar dat heb ik geweigerd”. Claire moest voor de familierechtbank verschijnen. “ik heb alles gedaan om aan de rechter te bewijzen dat het hem enkel om verblijfspapieren te doen was”, zei ze verder.
De man stortte een magere alimentatiesom op haar rekening, deed enkele beperkte aankopen voor zijn dochter en bezocht met haar enkele publieke plaatsen – om aan de rechter te bewijzen dat hij wel om het kind gaf. De verblijfsvergunning “Vie privée et familiale” kan in Frankrijk worden toegekend zonder dat de aanvrager over een legaal verblijf beschikt. Het enige dat een vreemdeling moet bewijzen, is dat hij zich bekommert om het kind vanaf de geboorte. De Marokkaan werd uiteindelijk geregulariseerd.
Zo verging het ook Julie, die in 2019 een man van Senegalese afkomst leerde kennen. Hetzelfde verhaal, en Julie ging aankloppen bij allerlei verenigingen voor vrouwenrechten – overal stond ze voor een gesloten deur. “In het begin was ik voor de rechten van vreemdelingen en voor hun opvang. Maar het is toch niet normaal dat zij meer rechten hebben dan ikzelf in mijn eigen land?” vraagt ze zich vertwijfeld af. Steeds schrijnende verhalen, met één moraal van het verhaal: ondanks manifest bedrog worden bedriegers geregulariseerd. Hoe kan je als autochtone burger nog vertrouwen hebben in zo’n systeem?
Begrijp me niet verkeerd: mensen die op volle zee verdrinken, slachtoffers van gewetenloze Egyptische mensenhandelaars – het raakt mij als mens ook. Maar waarom die eenzijdigheid in de mainstreammedia? Waarom wordt de problematiek van ‘kinderen voor verblijfspapieren’ omzeggens nooit aangeraakt in onze pers?
