Onze redactie ontving volgend bericht van de uitgeverij De Blauwe Tijger (dezelfde die de oorlogsdagboeken van Pater Daniel publiceerde en andere politiek incorrecte meningen, resp. analyses en verslagen, in boekvorm durft op de markt te brengen):
“Beste vrienden van De Blauwe Tijger,
We kunnen wel een prachtige foto plaatsen van de Amerikaanse anbassadeur Pete Hoekstra die Epoque Magazine leest, we kunnen vertellen hoe mooi de volgende Epoque wordt, maar we stellen dat allemaal maar even uit. Een enorme schanddaad overschaduwt deze week onze eigen nieuwtjes, en dat is natuurlijk de arrestatie van Julian Assange. Het onrecht dat hem al jaren wordt aangedaan is ongemeen groot. En de vergoelijkende praatjes van Hans Laroes maken het niet begrijpelijk, noch de meeste andere media die hem in diskrediet brengen met nietszeggendheden. Begrijpelijk wordt het alleen wanneer je zijn grote werk De Wikileaks-documenten leest. Het grote overzichtswerk van Wikileaks zelf, en volledig genegeerd door de verraderlandse pers – shame on you! Wij zijn dankbaar dat we zo’n titel in huis hebben! Wie dit leest weet waarom de hele westerse wereld achter hem aanzit.
Kan het nog cynischer? Ja, dat kan! Binnen een paar uur na de arrestatie gaf het IMF direct een lening uit van vele miljarden aan Equador. Precies volgens de cynische spelregels die Assange en zijn Wikileaks al zo lang blootleggen. Ook Equador heeft haar dertig zilverlingen gekregen.”
Waarom moet Barbertje hangen? Wat werd er door Wikileaks onthuld? Vraag het niet aan de Amerikaanse president: hij weet er niets van. Hij kan er zich niets over herinneren… Zo zijn er wel meer zaken die hij geschrapt heeft uit zijn geheugen… zoals de terugtrekking van “onze jongens” uit Syrië.
Obama spreekt in Keulen over politiek en andere ditjes en datjes. Trump is nooit ver weg, al wordt hij niet met naam genoemd. Een toegangskaartje kost tot 5000 euro. 12.000 kaartjes werden binnen een periode van vier weken verkocht. Daarmee levert hij zijn bijdrage in de gezinsspaarpot; echtgenote Michelle is in de VSA enorm populair als auteur van haar levensverhaal: 800.000 dollar voor een avondje signeersessie en bijhorende uitleg. (…)
Hoeveel ze ervan schenken aan “het goede doel” blijft onbekend.
In de New York Times beschreef Siobhan Morden, marktanalyste bij de Nomura Investment Bank, de ineenstorting van de Venezuelaanse economie en de rol van de VSA bij de verslechtering van de toestand:
“De sancties hebben de Venezuela’s vicieuze economische cirkel snel verergerd: terugvallende olie-export betekent minder geld voor Maduro om te investeren in elementaire noden. Met als gevolg dat de olieproductie nog verder ineen zakt. Het vermenigvuldigende effect is zeer sterk aanwezig en quasi iedereen lijdt eronder. De impact zal verschrikkelijk zijn.”
Wanneer het tot de regeringspolitiek hoort een ander land te laten uithongeren, is het slechts een kwestie van tijd vooraleer de bevolking de verschrikkelijke gevolgen van de sancties aan den lijve ondervindt. De economische oorlog tegen Venezuela zal de “regime change”, die de Amerikaanse regering wil, niet als gevolg hebben, maar intussen zijn alle pogingen, resp. maatregelen, om Maduro te verdrijven wel voor rekening van de bevolking, die al genoeg onder de toestand lijdt. Zo erg de economie en de humanitaire crisis ook al waren, Trumps regering doet er opzettelijk een meer dan behoorlijke schep bovenop om de gewenste “regime change” te bewerkstelligen. De miserie van een heel land, dat al genoeg afziet door de fouten van de eigen regering, nog doen toenemen is wreed en fout en het maakt de Amerikaanse regering mede verantwoordelijk voor het ontzeggen van elementaire levensbenodigdheden aan de bevolking.
In een recent opiniestuk schreef Jackson Diehl over het destructieve effect dat de sancties zullen hebben op de bevoorrading van voedsel en medicijnen in Venezuela:
“De olie-export, ‘s lands enige échte bron van inkomsten – zakt ineen: van 1.15 miljoen barrels per dag in januari tot 650.000 barrels per dag in de eerste helft van maart, m.a.w. 43%. Als deze trend zich voortzet zal de import van voedsel en medicijnen desastreuze tekorten optekenen.”
De VSA hebben de Saoedi’s en de Emiraten jarenlang gesteund door de blokkade van Jemen, dat daardoor de uithongering nabij is, en nu doet de Amerikaanse regering net hetzelfde met Venezuela. … En nog steeds met Syrië.
De VSA drijven het land, dat het al bijzonder moeilijk heeft, verder de afgrond in. Als de VSA een favoriet menen te herkennen, die hun belangen kan dienen, dan is het woord “humanitair” een aanfluiting van wat de mens “menselijk” maakt. Een volk uithongeren, geneesmiddelen ontzeggen, fondsen in beslag nemen om de eigen financiële belangen te verzorgen is niets anders dan grenzeloos egoïsme.
Venezuela is het zoveelste land op het verlanglijstje der VSA. In liefde en oorlog is naar verluidt alles toegelaten… in de politiek, bij machtshonger en financiële hebzucht nog meer.
De VN willen de kool en de geit sparen: Michelle Bachelet, VN’s hoge commissaris voor mensenrechten, gaf een klein tikje op de vingers en tegelijkertijd een bemoedigend schouderklopje… aan de VSA. Haar woorden staan in schrik contrast met de VN rapporteur, Alfred De Zayas, die Venezuela bezocht en concludeerde dat de VSA daar een “economische oorlog” voeren. (Trump’s Sanctions kill Venezuelan People. Why can’t UN Rights Chief Michelle Bachelet ‘Fully Acknowledge’ that?)
Ho maar… De VSA zijn niet van plan de kaas van de Venezolaanse boterham te laten halen… Cuba, China en Rusland moeten uit Venezuela wegblijven… om hun “democratische dromen” niet stuk te slaan…
De Bundesrepublik Deutschland blijft tot in de eeuwigheid der dagen een “historische verantwoordelijkheid” met zich meesleuren. Allemaal goed en wel, maar moet deze door subsidies voor de bouw van drie onderzeeërs afbetaald worden?
Inderdaad, Israël wil in de volgende tien jaar drie nieuwe, niet traceerbare, onderzeeërs bij TKMS, Kiel, kopen. De Duitse regering klopte zich drie maal op de borst, begeleid door een geprevelde “mea culpa”, en steunt deze aankoop voor een totaal van 540 miljoen euro aan subsidies. De subsidies werden al in de huidige begroting opgenomen. (MDR)
“Historische schuld”… Wanneer houdt die op? Of tot hoever in het verleden grijpt de erfzonde naar de keel? Mag Salvini dan ook op een cheque voor de Slag bij het Teutoburgerwoud rekenen?
Het verkoopcontract krijgt een staartje. Een corruptiestaartje. Klinkt ons bekend in de oren. Bij Defensie gaat het niet om kleine bedragen. De verleiding is groot.. Agusta…
Blijkbaar is niet iedereen mee in de aflatenuitleg, die gegeven werd aan het onderzeeërscontract met de Israëlische marine. De procureur van Bochum heeft een onderzoek ingeleid, dat eigenlijk door Israël zelf uitgelokt werd toen Israël op zoek ging naar rechtshulp bij de onderzoek-collega’s in Duitsland.
Schimron
Ganor
N.a.v. corruptiebeschuldigingen heeft de Israëlische politie immers twee jaar lang onderzoek gedaan, waarna zes personen – uit de directe omgeving van Netanyahu – aangeklaagd werden. Ook als de grote baas buiten schot blijft, dan nog blijft er wel iets hangen. “Geen rook zonder vuur”. Er zouden bewijzen van bedrog, corruptie en geldwasserij gevonden zijn. Onder de verdachten hogere ex-officieren, zoals David Schimron, neef en persoonlijke advocaat van Netanyahu. Hij wordt van meerdere straffeiten beschuldigd. Zo zou hij bij het onderzeeërscontract smeergeld op zijn eigen rekening omgeleid hebben, wordt hij verdacht van geldwasserij, zou hij zijn “status en enge relatie met de premier” bij de omgang met hoge ambtenaren en politici als visitekaartje tegen betaling misbruikt hebben.
Schimron ontkent in alle toonaarden. Al heeft hij het hiermee wel moeilijk vermits een klokkenluider, Mikki Ganor, in ruil voor strafvermindering, zich aangemeld heeft. Hij is dé kroongetuige, zat middenin de voorgaande onderhandelingen, enerzijds als lokale raadgever van Thyssen-Krupp, anderzijds als vertrouweling van Schimron. Ganor wist dus perfect waar de klepel hing. Schimron zou ondertussen ook zijn medewerking in een andere zaak aan der openbare aanklager toegezegd hebben.. En om de verwarring compleet te maken heeft Ganor intussen zijn medewerking terug ingetrokken.
Thyssen-Krupp hanteert de Pontius Pilatus-tactiek: hun eigen raadgever werd door de Israëli’s geweigerd. Ganor moest en zou bij de onderhandelingen “helpen”.
Dat Netanyahu persoonlijk erbij betrokken is, kan het onderzoek niet hard maken; hij staat niet op de lijst der verdachten. Zijn naam is Haas. In elk geval zou de zaak nog minstens een half jaar aanslepen, waarmee heel de affaire over de verkiezingen getild wordt. Wat niet wil zeggen dat er geen str. aan de knikker was/is.
Bij de nieuwe beschuldigingen staat het bedrijf Sea Drift centraal (intussen opgeslorpt door Graftech). Op de klantenlijst vindt men Thyssen-Krupp, via dochterbedrijf TKMS, bouwheer van de onderzeeërs, die door de Netanyahu-regering besteld werden. Toen Netanyahu nog oppositieleider was had hij aandelen van Sea Drift gekocht en ongeveer een jaar na zijn herverkiezing als premier in 2009 voor ca. 4 miljoen euro weer verkocht. De Israëlische onderzoekers gaan nu na of hier geen belangenconflict voorligt. Er wordt gezocht naar de reden waarom Netanyahu zijn aandelen voor de viervoudige waarde kon ten gelde maken, terwijl Sea Drift, dat eigendom was van zijn neef, slechte resultaten neerzette. Netanyahu ontkent, ziet hierin slechts maneuvers om hem politiek te beschadigen.
Nochtans is het Sea Drift-dossier niet het enige dat hem verdacht maakt. Zo zou hij tegen de wil en het advies van zijn eigen defensieministerie het onderzeeërscontract doorgedrukt hebben.
TKMS maakt deel uit van Thyssen-Krupp; het dochterbedrijf is niet voor het eerst verdacht van corruptiepraktijken. Zo zouden ook contracten met Zuid-Afrika en Turkije met smeergelden geolied geworden zijn. TKMS vindt daar zelf – in hun eigen boekhouding – geen spoor van terug. Ook niet – vooral niet – bij het contract met Israël. Mochten de Israëlische speurneuzen toch sporen vinden, dan ziet het er voor TKMS niet goed uit. Want Israël wil immers nog meer onderzeeërs kopen – goed voor een slordige 2 miljard euro. En als onomstotelijk bewezen werd dat TKMS smeergeld betaalde, dat de Duitse staatskas 540 miljoen lichter gemaakt werd voor een aflaat, die slechts andere zonden opstapelt, dan is de kans eerder klein dat de Bundesregering nog eens zijn fiat geeft voor de export van dergelijk militair materiaal aan Israël.
Ondanks de talrijke opmerkelijke feiten zagen de onderzoekers in Duitsland lange tijd geen reden om een eigen onderzoek – vanuit Duitsland dan – uit te voeren. En dat neemt nu een andere loop: pas toen hun collega’s vanuit Israël rechtshulp gevraagd had, schoten ze wakker. Merkels regering zal het moeten uitleggen: 1/3 van de bouwkosten laten betalen door de Duitse belastingbetaler omwille van een “historische schuld”… terwijl er in achterkamertjes misschien wel smeergelden uitgereikt werden?
De Agusta-kruik barstte ten langen leste ook bij ons. (…)
Vlaams Belang lanceert campagneoffensief tegen kilometerheffing Weyts
Tom Van Grieken: ‘België is door hoge accijnzen op brandstof nu al kampioen inzake rekeningrijden. De automobilist is al genoeg uitgeperst.’
Het Vlaams Belang is van oordeel dat de meerderheid van de reeds platbelaste Vlamingen niet te vinden is voor de nieuwe ‘Big Brother’-belasting van Ben Weyts. Voorzitter Tom Van Grieken: “België is door hoge accijnzen op brandstof nu al kampioen inzake rekeningrijden. De automobilist is al genoeg uitgeperst.” Vlaams Belang start dan ook een offensief tegen de kilometerheffing.
Op www.stopkilometerheffing.be lanceerde de partij een petitie, die geflankeerd zal worden door een massieve facebookcampagne.
Het
Vlaams Belang kant zich resoluut tegen de gebiedsdekkende kilometerheffing die
N-VA-minister van Mobiliteit Bent Weyts plant en nog sterker tegen het systeem
van gps-tracking dat de minister nu in dat verband naar voor schuift als
methode. Autobezitters zouden daarbij op hun smartphone een app moeten
downloaden waaraan ze hun nummerplaat en betaalgegevens koppelen, zodat
gecontroleerd kan worden waar en wanneer hun wagen gebruikt wordt.
Tom
Van Grieken: ‘Enkel om
belastingen te kunnen innen, zou Ben Weyts dus de locatie willen weten van elke
burger op elk moment. Dat is pure big brother, een totaal disproportioneel
controlesysteem. Het systeem van gps-tracking dat Ben Weyts wil invoeren is een
onaanvaardbare aanslag op de privacy.’
Het
Vlaams Belang stelt zich bovendien vragen bij het feit dat uitgerekend
Be-Mobile in uitvoering van de opdracht van minister Weyts het geplande systeem
van gps-tracking via de smartphone aankondigt. Tom Van Grieken: ‘Be-Mobile – eigenaar van de 4411-app
die ook meteen naar voor wordt geschoven als dienstig voor de kilometerheffing
– is immers een dochterbedrijf van Proximus dat uiteraard alle belang heeft bij
de invoering van een kilometerheffing-systeem op basis van gps-tracking.’
Al
sinds de Vlaamse regering in juli vorig jaar besliste om een kilometerheffing
te willen invoeren, ging het Vlaams Belang in het verzet tegen deze plannen.
Tom Van Grieken: ‘België is nu
immers al kampioen inzake rekeningrijden. De Vlaamse automobilist wordt door
deze regeringen nu al uitgeperst als een citroen. Bovenop de Vlaamse
verkeersbelastingen int de federale overheid bij de autorijders immers nog eens
5 miljard euro aan accijnzen en 2,3 miljard euro aan btw.’ De enige Vlaamse studie die tot op heden
werd uitgevoerd over de kilometerheffing stelt overigens dat autorijden door de
kilometerheffing nog eens 12 tot 17 procent duurder zou worden.
Het
Vlaams Belang geeft niet alleen kritiek, maar heeft ook duidelijke
alternatieven voor de kilometerheffing van Weyts. Tom Van Grieken: ‘Veel Vlamingen staan niet in de file
voor hun plezier, maar wel omdat ze geen alternatief hebben. De enige manier om
wagens van de baan te krijgen is dus niet het autogebruik kapot te belasten,
maar wel eindelijk een kwalitatief en betrouwbaar openbaar vervoer aan te
bieden. Het wordt bovendien tijd dat de regering al die taksen die geïnd worden
bij de automobilist opnieuw investeert in degelijke weginfrastructuur, zodat ook
op die manier de files kunnen worden bestreden. Bovendien is het duidelijk dat
er maar één sluitende oplossing is om buitenlandse automobilisten mee te laten
betalen aan onze infrastructuur. Dat is via een wegenvignet naar Zwitsers en
Oostenrijks voorbeeld.
