“Mijn eed heb ik afgelegd aan de Amerikaanse Grondwet niet aan een buitenlandse natie. Wij kunnen Oekraïne niet redden door de Amerikaanse economie de grond in te boren. In maart heeft de inflatie een sinds 40 jaar record bereikt. De benzineprijzen zijn in vergelijking met verleden jaar met 48% en de energieprijzen met 32% gestegen – de levensmiddelen met bijna 9%…. Als dit goedgekeurd wordt zullen de door de VSA goedgekeurd uitgaven voor Oekraïne voor een periode van 8 jaar 60 miljard dollar bedragen. En wij hebben dat niet zomaar ergens op een plank liggen…
… Wij zullen van China moeten lenen om het naar Oekraïne te sturen. De kosten voor het pakket waarvoor we vandaag moeten stemmen zijn hoger dan de uitgaven van de VSA voor het hele eerste jaar van het Afghanistan-conflict.”
Irak is met Iran overeen gekomen 1.6 miljard dollar te betalen tegen 1 juni als betaling van opgebouwde schulden en om te voorzien in een gestage gasvoorziening. Niet onbelangrijk tijdens de heetste maanden van het jaar.
Chronische verwaarlozing gedurende tientallen jaren van oorlog en sancties hebben Irak afhankelijk gemaakt van buitenlands gas: m.n. van Iran, goed voor 1/3 van de noodzakelijke gashoeveelheid. Echter, de Amerikaanse sancties op Iraanse olie en gas hebben de Iraakse betalingen voor de import quasi onmogelijk gemaakt. Met als resultaat dat Iran wel goed maar niet gek is en van tijd tot tijd de kraan dicht draaide. De Iraakse bevolking was de dupe: stroomonderbrekingen in quasi heel het land, vooral tijdens de zomer bij temperaturen die 52°C kunnen bereiken. Dus geen ijskast, geen diepvriezer, geen airco.
Naar verluidt zou het akkoord 50 miljoen m3 per dag gedurende de vier zomermaanden behelsen. Irak moet voor de betaling gebruik maken van een uitzondering op de VSA-sancties. Het zou eigenlijk om een ruilactie gaan: de betaling van gas in ruil voor de import van voeding en medicijnen.
Tijdens de winter zal Irak tussen de 10 en 20 miljoen m3 per dag Iraans gas importeren.
Alternatieven waarover nagedacht wordt: een verbinding met het Turkse elektriciteitsnet naar Iraaks tweede grootste stad Mosoel en een andere verbinding naar Koeweit en S.A. om het zuiden aan stroom te helpen. Bovendien verwacht Irak LPG-gas vanuit Qatar ergens in de loop van de volgende maanden. Echter… een échte alternatieve vervanging van het Iraanse gas is uitgesloten tijdens de volgende 5 à 10 jaren.
Lavrov trekt naar het M.O. en geeft in zijn persmededeling in grote lijnen de inhoud van ons vorig artikel weer:
Hij had het o.a. ook over de in beslagnames van eigendommen en bezittingen van Russische burgers, over het vermoeden van onschuld tot de schuld bewezen is en over alle westerse waarden en normen waarop het westen zo prat ging…
De EU dreigt met een invoerstop van Russisch olie en gas. Wie wordt echter het slachtoffer? Wie zal eronder lijden?
De EU eist een invoerverbod van Russisch olie en gas en geeft daarmee de indruk dat men Rusland met die maatregelen zal pijn doen. Wellicht is dit zo op korte termijn – de vraag blijft echter onbeantwoord wie het op korte termijn meer pijn zal doen: Rusland of de EU? Wie op lange termijn eronder zal lijden is duidelijk.
Wat zijn de verschillen tussen de levering van olie en gas? De EU zet haar kaarten in eerste instantie op een embargo van olie; dit zou in het 6de sanctiepakket moeten begrepen zijn. Vooral Hongarije*gaat nog steeds dwars liggen. Het noemt het een “atoombom voor de eigen industrie”.
De reden dat de EU het liefst onmiddellijk een olie-embargo wil opdringen is dat olie vooral met tankschepen vervoerd wordt en dat men het Russische olie relatief eenvoudig zou kunnen vervangen. Tot zover de theorie. De praktijk is iets ingewikkelder. Maar toch: de Russische olie laat zich in principe zonder droogleggingsgevolgen vervangen, ook als de prijzen voor benzine, diesel, verwarmingsmazout en andere olieproducten in de EU naar een recordhoogte zouden stijgen.
Daar de EU dan olie zou moeten kopen die tevoren door andere landen werd gekocht zouden deze landen nieuwe leveranciers moeten zoeken en daar zou Rusland de olie, die voor het embargo aan de EU geleverd werd, aan kunnen verkopen. Deze landen hebben immers onverkort olie en derivaten nodig. Rusland moet zich dan naar deze markt richten, de prijs aantrekkelijk maken (… zoals bij Indië het geval is), en uiteindelijk zou Rusland nog steeds olie leveren… alleen de eindbestemming verandert. We tekenen hier nu een simplistisch beeld, maar uiteindelijk gaat het om vraag en aanbod – problemen die op te lossen zijn.
De situatie met gas is helemaal anders. Derhalve heeft de EU nog niet een onmiddellijk gasembargo verordend. Het Russische gas is voor de EU-afnemers niet op korte termijn vervangbaar. En al helemaal niet aan dezelfde prijs. Er zijn immers veel minder LPG- dan olietankers. De huidige LPG-vloot is voornamelijk met de bevoorrading van Azië bezet.
Als de EU geen Russisch gas via de pipe-line verbindingen importeren wil, dan treedt ook hier vraag en aanbod op de voorgrond, die de prijs van het LPG-gas én het vervoer met de bestaande LPG-tankers zal bepalen. Het Russische gas kan men niet zomaar vervangen door LPG. Ook als hier voldoende aangeboden wordt, dan steekt onmiddellijk het transportprobleem de kop op. Bovendien zijn er in de EU niet voldoende LPG-terminals om de bevolking te voorzien van gas. Ze zullen dus nog moeten gebouwd worden. Op korte termijn: geen oplossing.
Voor Rusland komen er ook dergelijke problemen: als de EU het Russische gas niet meer wil, dan kan Rusland niet zomaar het gas vloeibaar maken en met tankers naar Azië vervoeren. Ook Rusland zou eerst LPG-tankers en bijkomende -terminals moeten bouwen.
Als de EU met Hongarije i.v.m. een olie-embargo tot een akkoord zou komen, dan zullen wij dit zeer zwaar voelen: de prijzen van olieproducten zullen snel nog meer stijgen. En van deze prijsstijging zou Rusland onrechtstreeks profiteren omdat het dan het Russische olie duurder op de wereldmarkt kan verkopen. Tijdens de fase, tijdens dewelke de EU een vervanging voor de Russische olieleveringen zoekt, zou Rusland op de wereldmarkt meer kunnen factureren voor de olie.
Om aan te tonen hoe nerveus de oliemarkt is: toen de EU het vervoer van Russische olie in Europese schepen uit het sanctiepakket haalde, daalde de prijs van de olie op de wereldmarkten.*
Rusland heeft bij de gasverkoop een voordeel: ook zonder de bouw van LPG-terminals zijn China en Indië vanuit Rusland via een pipeline bereikbaar. En Rusland heeft zich al richting Azië heroriënteerd. Binnen enkele jaren zou Rusland het verlies van de EUropese markt compenseren via nieuwe pipelines naar Azië, waar de vraag stijgende is.
En daar zal de EU het volgende probleem zien opduiken want de EU moet economisch met Azië concurreren. De machtsverdeling in de concurrentiestrijd is momenteel: Azië heeft het concurrentievoordeel van lagere lonen – de EU lagere energiekosten. En dat precaire evenwicht zal snel verstoord worden als de EU haar kaarten op het duurdere LPG-gas zet. En als de Aziatische landen binnen enkele jaren volop Russisch gas via pipelines kunnen invoeren… ja dan… ziet het voor onze bedrijven niet gunstig uit.
De EU-commissie en de EUropese politici die een olie- en gasembargo tegen Rusland eisen, schieten in eerste instantie in eigen voet. Op korte termijn zou het zelfs tot olie- en gastekorten kunnen leiden. En wat zelfs een blinde ziet: tot onbetaalbare prijzen aan de pomp en bijzonder koude winters. Een Russisch gasembargo is niet op korte termijn te vervangen. De nationale regeringen zullen voor de keuze staan: ofwel de verwarming van bevolking stilleggen of de industrie vleugellam te maken. Bovendien zou de hogere energie kost niet alleen tot inflatie maar bovendien tot een concurrentienadeel voor onze economie leiden met verlies van banen.
Wat de EU momenteel doet is de hielen likken van de VSA, die een markt voor hun LPG-gas gecreëerd hebben in Europa. En mooi meegenomen, daar bovenop hebben de VSA een economische concurrent in Europa fel verzwakt.
Politiek gezien handelt de EU bijzonder kortzichtig. Ooit zal de omgang met Rusland genormaliseerd moeten worden en dan is het niet bijzonder verstandig alle bruggen op te blazen. Tenslotte maakt Rusland tot aan de Oeral deel uit van Europa en liggen de exceptionele VSA aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
In de VSA klopt men zichzelf op de schouder: zaken doen en tegelijkertijd de Barmhartige Samaritaan uithangen. Het idee is niet nieuw, werd tijdens WOII al toegepast omdat het niet fair was dat alleen Groot Brittanië de last van de weerstand tegen nazi-Duitsland moest dragen.
Om die reden weken de VSA af van het normale concept: nl. boodschappen in het winkelmandje én aan de kassa onmiddellijk betalen. Toen had men het grandioze idee wapens te verhuren of lenen onder het motto “Lend and Lease” en tegelijkertijd zijn handen wassen in onschuld – de VSA kan zgz. “neutraal” blijven – zoals Roosevelt het concept in 1940 voorstelde:
“Teneinde de steun van de Amerikaanse bevolking te verkrijgen, gebruikte president Roosevelt in een radiotoespraak van 17 december 1940 de beroemd geworden beeldspraak van de buurman wiens huis in brand staat en hem de tuinslang te leen vraagt. “Ik zou dan niet zeggen, buurman, mijn tuinslang heeft 15 dollar gekost en die moet u mij eerst betalen. Ik hoef geen 15 dollar, ik wil alleen mijn tuinslang terug als de brand is geblust.” Mede door deze analogie werd bereikt dat de wet werd aangenomen, ook al was er een felle discussie in het Congres.” Wikipedia
Het is vooralsnog niet bekend welke wapens (en alles wat ermee samenhangt) de VSA volgens dit systeem aan Oekraïne willen lenen. Bekend is wel de omvang: 33 miljard US dollar. Niet echt dat waarop de Oekraïense president Zelensky gehoopt had; hij eiste recent 7 miljard US dollar per maand!
Daar er in de wereld weinig of niets gratis is willen de wapenfabrieken blijkbaar dat hun waren betaald worden. Dat Oekraïne hiertoe niet in staat is, zal niemand verbazen, ook niet zonder oorlog. Dus… wie mag dan de factuur vereffenen? Als het de VSA niet zijn, Canada, Afrika, Indië, de VAE, Saoedi-Arabië of Australië ook niet, Rusland al helemaal niet… wie blijft er dan over? … hoe solidair wil de EU zijn? Met quota berekend per lidstaat? Met nog zwaardere nationale schulden en inflatie? En dan hebben we het nog niet over de kosten van de heropbouw gehad. U zal ook begrijpen dat militair materiaal lenen of huren niet te vergelijken is met het huren van een tuinfrees. De kans dat militair materiaal in onberispelijke staat teruggegeven wordt is eerder klein…
“Under the measure, Ukraine can request streamlined transfers of U.S. weapons and other security assitance. The U.S. will get guarantees that the country will replace or reimburse the assets at a later date. (CNBC)”
Ned. vert.: Met deze maatregelen kan Oekraïne gestroomlijnde leveringen van VS wapens en andere veiligheidssteun. De VSA zullen garanties krijgen dat het land op een latere datum de goederen zal vervangen of vergoeden.
Het Amerikaanse parlement stemde met grote meerderheid in voor het concept, dat dateert uit WOII, de zgn. “Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act”, waarmee de Biden-regering aan Oekraïne militair materiaal kan lenen en verhuren. Begin april keurde de Senaat de wet al goed. Intussen zette Biden ook zijn handtekening ter goedkeuring. Neem nota van de naam der wet: “Democracy” mocht niet ontbreken… alsof deze wet iets met democratie te maken heeft.
De wet werd goedgekeurd met 417-10 – de 10 nee-stemmen kwamen van de Republikeinen. De wet zal het mogelijk maken onbeperkt – zowel in hoeveelheid als in tijd – hulp te sturen zonder dat er telkens goedkeuring van het Congress voor nodig. Het is een boodschap aan Rusland dat er geen einde komt aan de toevloed van wapens en munitie.
Politiek analist Cato verwoordde het zo:
“Biden will more or less be able to lease any weapons systems he wants to Ukraine without the broad requirements that Ukraine would need to pay us back,” Cohen said. “It gets rid of the entire bureaucratic process to sell a weapon. Now, you can just lease it.”
The United States used the Lend-Lease program during World War II to increase its involvement in the war and quickly lend arms to allies in the fight against the Nazis while remaining neutral in the conflict. The Roosevelt administration sent $50 billion to more than 30 allies under the program.
Cohen said the new Lend-Lease program could become especially helpful if the war with Russia gets worse.
“Having this bill passed makes it a lot easier for the U.S. to escalate very quickly,” he said. “The effect it will have if everything stays status quo is probably not much. If the U.S. wants to increase its involvement with far more advanced weapons, this bill makes that a lot easier.”
Ned. vert.: Biden kan nu quasi elk wapensysteem aan Oekraïne verhuren zonder dat Oekraïne ons hiervoor moet betalen. Zonder bureaucratisch gedoe bij een wapenverkoop. De VSA kunnen op de achtergrond “neutraal” blijven. Als de VSA meer gesofisticeerde wapens willen inzetten, dan maakt deze wet het mogelijk.
Wetende dat gratis niet bestaat, komt het idee van Macron – een uitbreiding van de EU met politiek-sympathieke landen – dan ook niet uit de lucht gevallen. “Desnoods moeten de verdragen maar gewijzigd worden”. Onze Alexander wist als volleerde waterdrager er nog wat aan toe te voegen: energie, defensie en EU-uitbreiding. Laat die drie thema’s nu bijzonder actueel zijn in het land Oekraïne.
Stilaan stapt Alexander De Croo (Open VLD) met zijn Europees engagement in de voetsporen van zijn voorganger en partijgenoot Guy Verhofstadt. Voor de Belgische premier staat Europa op een kruispunt. “De Unie moet haar verantwoordelijkheid voor het volledige continent nemen.” Citaat uit: De Croo spreidt Europese vleugels verder uit
Met de Macrons, de Vrhfstdts, de Michels en Decroo’s worden we verkocht waar we bij zitten. Niet toevallig allemaal behorende tot dezelfde blauwe partijrichting.
De Duitse Bundesregering is “von allen guten Geistern verlassen”. Bemoeid om wereldwijde respect trekt het de Sinterklaaszak open en verdeelt naarstig lekkernijen.
10 miljard euro aan Indië voor de klimaatbescherming. Indië, niet vatbaar voor chantage door de westerse “vrienden”, koopt Russische olie volgens het motto “die is nu goedkoop, we kunnen er beter van profiteren i.p.v. de westerse gekken te volgen die zichzelf in de voet schieten”
het wicht Baerbock, die zelfs niet door een minister (m/v/x/?) van het land b, kan overtroffen worden, geeft zomaar 200 miljoen eurootjes aan Afghanistan. Kan de Taliban veel, heel veel blauwe tenten voor laten maken en uitdelen aan de vrouwelijke bevolking die zich wil beschermen tegen UV-stralen. Bovendien is het een uiting van traditie en respect. (voor wie?) Let wel, het is niet de Taliban die deze kledingvoorschriften uitvaardigt, het is de koran…
U krijgt vervolgens in het filmpje een opsomming van Duitse ontwikkelingshulp aan het buitenland. Randopmerking: de top-ontvanger Syrië is niet wat het lijkt. Het geld gaat uitsluitend naar de Idlib, de terroristenenclave, en naar het Rijk der Koerden, onder voogdij van de VSA. Het door westerse sancties zwaar getrokken regeringsgebied krijgt nul, komma, nul… daar hebben ze geen hulp nodig, nietwaar… ze hebben immers de sancties!
In de afspraken met Indië staan hoofdstukken gewijd aan mobiliteit en migratie. Datzelfde Indië dat blijkbaar op zijn tanden zit met hét klimaatprobleem heeft wel nog centjes om in de ruimtevaart de concurrentie aan te gaan met de VSA, met Rusland en de privé spelers Musk, Branson, Bezos e.a.
Intussen wordt de ambulancedienst van Duitsland zelf een patiënt in kritische toestand. In de verloren stad, Berlijn, was dinsdag 1 (één) ambulancewagen inzetbaar voor 3.7 miljoen mensen.
Onze vriendin uit de regio Münster (Westfalen) is een kritische Bundesdeutsche. Zij noemt het voormalige Merkelimperium “Doofland” (Duitse doof = Ned. stom, idioot)
De juiste inhoud is nog niet bekend. Ze zouden zich richten tegen “onvriendelijke” staten, instituten of personen; de aangekondigde nieuwe lijst van EU-sancties tegen Rusland en de in beslagname van eigendommen van Russische staatsburgers zijn waarschijnlijk mee de reden van dit nieuw Russisch decreet. In de lijst zou de export van bepaalde goederen of grondstoffen verboden worden.
Enkele nuances die door westerse politici en/of media verzwegen worden. Dat het westen de huidige situatie zelf gecreëerd heeft, zal u nergens horen. Hoe de gasbetalingen dienen te gebeuren, hebben we uitgebreid in vorige artikels met dezelfde titel behandeld. Meer details hoe het westen “het Moskau model” uitgelokt heeft en waarom Rusland naar deze betalingswijze overgeschakeld heeft:
Rusland heeft deze regeling niet ingevoerd om de afnemers te treiteren. De belangrijkste reden was dat de EU verschillende Russische banken en Russische rekeningen in de EU gesanctioneerd en geblokkeerd heeft. Daarbij waren ook rekeningen waarop betalingen van Russisch gas gestort werden. M.a.w. Rusland heeft gas geleverd dat weliswaar door de importeurs betaald werd, maar dat Rusland niet bereikt heeft omdat het geld “bevroren” werd door de EU. Of de klanten hun geld kwijt zijn is een vraagteken, maar zij hebben ten minste gas geleverd gekregen. Rusland, daarentegen, heeft gas geleverd en werd er niet voor betaald. Daarom heeft Rusland beslist dat het niet langer Sinterklaas wou spelen, dat het gas op rekeningen in Rusland dient betaald te worden, zodat deze niet door de EU bevroren of in beslag genomen kunnen worden.
De tweede reden hebben we al aangekaart en ligt voor de hand: de roebel wordt ermee ondersteund. Het westen heeft de sancties immers opgelegd met het doel, de verwachting, de Russische munt te doen verzwakken en de economie te doen instorten. Dat de roebel zich onverwacht snel herstelde, én zelfs – momenteel – sterker staat dan voor de Oekraïne-intocht en de daarmee gepaard gaande sancties, is een doorn in het oog.
Nog iets dat selectief door de westerse politici en/of media over het hoofd gezien wordt zijn de lange-termijn leveringscontracten die Gazprom met Europese importeurs afgesloten heeft. In deze contracten verplicht zich Gazprom, binnen een bepaalde termijn een bepaalde hoeveelheid gas te leveren; en de importeurs verplichten zich deze hoeveelheid wel degelijk af te nemen en te betalen. Kortom: als de EU morgen de gasinvoer zou verbieden, dan moeten de importeurs de afgesproken hoeveelheid toch betalen, ook als ze deze niet willen afnemen. Wij horen het u al denken: Gazprom zal sowieso bij eender welke rechtbank aan het kortste eind trekken. Bij de huidige russofobie zal geen enkele rechter een vonnis ten gunste van Gazprom willen, of durven, uitspreken. Desalniettemin verandert dit niets aan de stand van zaken: contract is contract, geleverde goederen dienen betaald te worden. Maar Rusland is niet naïef – bijgevolg ontstond het “Moskou model”.
Trouwens, even terzijde, dat men nu overal privé eigendom in het buitenland van Russische staatsburgers in beslag neemt, is nog zoiets dat niet door de wettelijke beugel kan.
Een voorbeeld hoe krom de huidige situatie getrokken is: toen de pijpleiding TurkStream afgewerkt werd, was het voor Gazprom gunstiger het gas door de moderne pijpleiding naar Zuid-Europa te pompen, gunstiger dan door de slecht onderhouden Oekraïense pijpleiding (… dit is geen geheim vermits Oekraïne enkele jaren geleden nog investeerders zocht, er geen vond, om de pijpleiding te onderhouden, resp. herstellen/moderniseren). Volgens de nog steeds geldende transitcontacten moet Gazprom een bepaalde hoeveelheid gas door Oekraïne pompen (… u herinnert zich misschien nog de tussenkomst van Merkel, haar belofte aan Oekraïne, nadat Nord Stream 2 bijna gereed was, na jarenlange sabotage door de VSA). Gazprom moet voor de transit van het gas een bepaalde taks betalen of er nu gas doorstroomt of niet. Rusland heeft die betaald. Poetin heeft Gazprom opdracht gegeven door de Oekraïense leiding gas te blijven pompen, ook als dit duurder was voor de Russische staatskas. Tot nader order blijft Rusland gas leveren aan Europa, ondanks de totale economische en financiële oorlog en ondanks het feit dat het geen toegang heeft tot bepaalde gasbetalingen.
Terwijl men hier debatteert hoe snel ze van de Russische energiebronnen kunnen af geraken, wordt dit thema ook in Rusland besproken… nl. om de kraan gewoon toe te draaien. Men kan de logica ook omdraaien: waar er hier gesteld wordt dat de Russische leveringen van gas en olie de oorlogsonkosten betalen, telt dit ook omgekeerd- en in het verlengde ook voor Oekraïne, dat taksen int op het doorgevoerde Russische gas. Zonder energie: geen economie in de EU, geen opbrengsten voor de staatskas, bijgevolg kan er geen steun aan Oekraïne meer verleend worden.
Trouwens: Zelensky toetert steeds weer dat we met z’n allen de Russische energie-import moeten weigeren. Waarom draait hij dan niet de kraan van de pijpleiding in Oekraïne, die richting Europa loopt, toe?
