Actualiteit in de VB-studio
Beantwoorden
Categoriearchief: vrijheid van meningsuiting
von Münchhausen bataljon uitgeschakeld
U heeft eergisteren mogen vernemen dat Jürgen Conings en Yannick Verdyck geloofsgenoten hadden in de Bundesrepublik Deutschland. Met één dissonant: onze oosterburen hadden als nieuw opperhoofd een soortement “prins” – de toekomstige keizer Heinrich XIII – die het Duitse Rijk (voortaan “Reich” genoemd) nieuw leven moest inblazen. Het von Münchhausens bataljon zou naar verluidt het federale parlement, de Bundestag en enkele belangrijke ministeries bestormen en bezetten, waarop dan spontaan een volksopstand zou uitbreken om de overdracht van de macht te eisen.
Enkele merkwaardigheden hadden een hoog von Münchhausengehalte: zo werden de media blijkbaar uitgenodigd (Spiegel, Bild e.a.) om quasi zoals het Eurovisie-festival “live” te berichten over een staatsvijandige putsch. De minder regeringsvriendelijke media konden niet “vor Ort” over de staatsgreep berichten. Zij moesten iets langer wachten… Zou het kunnen dat de favoriete media op voorhand ingelicht waren over de gebeurtenissen? De vraag stellen is…
Volgens officiële berichten zouden op 7.12.22 bij 52 mensen de woningen doorzocht geweest zijn en 25 mensen gearresteerd. De regering geeft zichzelf een schouderklopje voor het snelle ingrijpen en de redding van de democratie. Tot zover de officiële versie. In elk geval hebben wij zo onze twijfels: ofwel is het gewoon dikke zever, of ofwel is het de waarheid, maar dan zijn de putschisten een allegaartje dromers met een overontwikkeld zelfvertrouwen.
Als we onze geschiedenisboeken erop open slaan, constateren we dat elke – gelukte – staatsgreep gesteund werd door de leiding van het leger. Een leger heeft wapens. Bij een succesrijke staatsgreep heeft het leger ofwel de regeringsbestrijders gedekt ofwel de staatsgreep zelf uitgevoerd. Als het leger de regering trouw blijft, dan wordt de staatsgreep onderdrukt. Punt.
Daar echter naar verluidt niemand uit het actieve Duitse leger gearresteerd werd – slechts enkele voormalige officieren – was de kans op slagen eerder onbestaand. Ze hadden eventueel in het parlement kunnen binnendringen en misschien enkele politici gijzelen, maar ze zouden sowieso snel uitgeschakeld geweest zijn… inderdaad zoals in “over en uit” als ze zich niet vrijwillig overgegeven hadden. In zover dat ze inspiratie voor hun euvele plannen gehaald hadden in de “bestorming” van het Capitool, getuigt dit niet van een overmaat aan nuchtere aanvalstactiek. Er zouden hoogstens, zoals in de VSA, enkele slachtoffers gevallen geweest zijn, maar de veiligheid van de Bundesrepublik zou geen ogenblik in gevaar geweest zijn. We krijgen echter de indruk dat heel het geval bewust gedramatiseerd wordt. En ja, we vergelijken weer met de heisa rond Jürgen Conings en Yannick Verdyck.
Vanzelfsprekend werd ook de Duitse erfzonde erbij gesleurd (tijdlijn 01′):
Komen we terug bij de media. We doen even alsof we geloof hechten aan het voorgekauwde melodrama der zgz.”putschisten” en/of “terroristen” verantwoordelijk voor “de grootste samenzwering sinds de oprichting van de Bundesrepublik”. Dan vragen we ons wel af waarom de overheid enkele selectieve media vooraf ingelicht had. Tenslotte zou men er kunnen van uitgaan dat geheimhouding bij een dergelijke actie, met de inzet van 3000 politieagenten, zeer belangrijk is!
Dat “Der Spiegel” waarschijnlijk vooraf ingelicht werd, merkt men aan het tijdstip van publicatie van het eerste uitvoerig artikel over de razzia’s, nl. om 10u28: „3000 Beamte im Einsatz – Ermittler heben rechtsextreme Terrororganisation aus“. Een artikel van die omvang schrijft men niet in een half uurtje. Zelfs als we aannemen dat de zes Spiegel redacteuren, die voor het artikel tekenden, allemaal om 8 uur ‘s morgens op de redactie waren, dan zou dat betekenen dat ze in amper 2.5 uur de informatie opgezocht, nagegaan, verwerkt, besproken… en vervolgens het artikel geschreven hebben. Theoretisch mogelijk, echter onwaarschijnlijk. Veel waarschijnlijker, en minder stresserend, is dat de informatie vooraf gelekt werd (opzettelijk of toevallig?), het artikel geschreven en dat op 7 december slechts nog enkele late aanpassingen dienden te gebeuren.
Vrije journalist en voormalig media redacteur Frankfurter Allgemeinen Sonntagszeitung Stefan Niggemeier weet hoe de media werken; hij twitterde zijn twijfels bij de gang van zaken:
„Okay, also ungefähr jede größere Redaktion wusste vorab von dieser extrem gefährlichen Razzia und hat eigene Hintergrundstücke, Einordnungen, Exklusivrecherchen vorbereitet? Das ist aus Lesersicht ja ganz praktisch, aber für den Fahndungserfolg vielleicht doch problematisch?“
Met als reactie: “De razzia was sinds minstens een week een open geheim.”
En vanaf 07u40 kon Kontraste (ARD) “vor Ort” berichten:
Het is duidelijk dat de te vertrouwen media vooraf over de “geheime” politie-actie ingelicht waren, opdat de goegemeente quasi “live” de sensationele verijdeling van een staatsgreep mee kon volgen.
Vandaag wordt de zoektocht naar onfrisse elementen in Duits- en buitenland voortgezet. De bevriende media koppen uni sono “De bedreiging van rechts is groot…” De groen-rode-streepje-blauw-regering zal dit thema niet koud laten worden. Integendeel. Het rechtsprincipe dat iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen wordt, wil de rode binnenministerin Nancy Faeser niet langer toegepast zien. Zij en haar SPD zijn degenen die een putsch tegen de wetsgang, de grondwet en de democratie willen plegen. Zij en justitie-senatrice uit de verloren stad Berlijn, Lena Kreck (Linke), zetten rechters onder druk, maken hen duidelijk dat ze aan de deur belanden als ze niet vonnissen zoals de SPD of linkse kameraden het willen.
Er komen steeds meer signalen dat Nancy Faeser de bewijslast wil omgekeerd zien.
U krijgt de indruk dat Faesers antwoord van gisteren dateert. Niet zo. De datum, die u onderaan ziet, is de datum van de tweet, niet van het ingesloten filmpje. Het dateert reeds van maart 2022: Nancy Faeser will die Beweislast umkehren, wenn man einem Beamten eine rechte Gesinnung unterstellt. Wann kümmert sich der Verfassungsschutz um die Innenministerin? (weltwoche.ch). Ook de Merkur schrijft nu: „Maischberger“ zur Reichsbürger-Razzia: Faeser lobt „gute Idee“ zur Kündigung von Verfassungsfeinden
M.a.w. Faeser wil politieke zuiveringen doorvoeren bij de justitie, bij de rechters. Niet omwille van bewijs, maar wel omwille van een vermoeden, veroorzaakt door een niet bewezen beschuldiging. En dat betekent dat een rechtbank in Duitsland niets meer waard is, daar men moet vrezen dat een rechter “links” vonnist om te vermijden dat hij/zij/x uit zijn ambt ontzet wordt.
Je moet maar durven! Van de hoge toren blazen over de benoemingen van rechters in Hongarije, Polen, Turkije… maar zelf niet vies zijn van enig gemanipuleer.
Iemand ontslaan omwille van een vermoeden is tegen de Duitse grondwet. Ambtenaren worden benoemd volgens Artikel 33 Par. 2 GG, d.w.z. volgens het criteria-trio geschiktheid, machtiging en vakkundige prestaties. En die moeten beoordeeld worden volgens daadwerkelijke, te controleren en bewezen feiten, niet volgens wollige, ingestudeerde of geplande vermoedens.
Wie “putscht” dan tegen de grondwet, tegen de rechtstaat, tegen het vermoeden van onschuld tot het tegendeel bewezen werd?
Naar verluidt is was Nancy Faeser juriste.
I.M. Hugo Portier
Wie kent hem niet, de aimable man, die met het Zangfeest opstond en ermee ging slapen? Hugo overleed, gisteren, in zijn slaap, zo maakte zijn zoon bekend. Enkele dagen geleden nog op de begrafenis van Lidwina Van Onckelen. Hugo was overal aanwezig waar de Vlaamse zaak aan bod kwam, probeerde boven de geschillen te staan. Quasi dagelijks publiceerde hij op facebook zijn vreugde en verdriet, deelde zijn bekommernis en zijn liefde voor ons Vlaanderen.
Zangfeest en Hugo Portier: een siamese tweeling. Jarenlang vrijwilliger, dan voorzitter, vervolgens weer vrijwilliger. We keken telkens weer uit naar zijn anekdotes over het Zangfeest. Hopelijk heeft hij er een aantal op papier gezet zodat we ze gebundeld nog eens kunnen doorbladeren.
Het ga je goed, Hugo. We zien elkaar weer, daar in het stukje Vlaanderen in de hemel!
Doodsbrief en mogelijkheid tot betuigen deelneming, klik hier. We zullen jou in onze herinnering en in ons hart blijven dragen. Dit lied is voor jou, Hugo:
Er worden meer boeren verdreven dan illegale tafelschuimers
Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland! (3)
Waar gaat alle militaire en humanitaire hulp naartoe?
Sommige westerse weldoeners hebben onlangs gemerkt dat het grootste deel van de militaire en humanitaire hulp nooit het Oekraïense leger of de gewone burgers bereikt heeft.
In een originele documentaire meldde CBS dat ongeveer 70% van de militaire hulp zijn weg niet gevonden naar de beoogde begunstigden en dat donorlanden vaak niet in staat zijn om het beoogde gebruik te controleren. Volgens de makers van het CBS-filmverslag wordt een deel van de wapens op de zwarte markt verkocht. Zoals Andy Milburn, veteraan van het US Marine Corps, bevestigde: “Ik kan je onomwonden zeggen dat deze dingen niet aan het front geraken: drones, stiletto’s, EHBO-pakketten. Ze zijn er gewoon niet, of kogelvrije vesten, helmen, noem maar op.”
De Grayzone schrijft dat wapens en humanitaire hulp die door het Westen aan het Oekraïense leger wordt verstrekt, onderweg worden gestolen en nooit de soldaten bereiken. Tegelijkertijd gaven Oekraïense parlementsleden zichzelf onlangs een loonsverhoging van 70%. De auteur van het artikel stelt dat miljarden dollars van de VS en de EU zijn weggesluisd.
Een Oekraïense soldaat genaamd Ivan vertelde journalisten over westerse fondsen die nooit het front bereikten: “Stel je voor dat je aan een Amerikaanse soldaat vertelt dat we hier onze persoonlijke auto’s in de oorlog gebruiken, en daar bovenop zijn we ook verantwoordelijk voor het betalen voor reparaties en brandstof. We kopen zelf onze eigen kogelvrije vesten en helmen. We hebben geen observatietoestellen of camera’s. Dus moeten soldaten hun hoofd naar buiten steken om te zien wat er op hen afkomt, wat betekent dat op elk moment een raket of tank hun hoofden eraf kan schieten.”
Samantha Morris, een arts uit de VS, vestigde de aandacht op de diefstal van medische benodigdheden en de algehele corruptie: “De hoofdarts van de militaire basis in Sumy heeft verschillende keren medisch materiaal besteld bij en voor het leger, en hij heeft 15 vrachtwagens met benodigdheden volledig laten verdwijnen,” zei ze. De artsen konden zelfs geen cursussen voor medische assistenten op poten zetten totdat een vriend van de gouverneur van de regio Sumy tussenbeide kwam.
CNN sprak met een gepensioneerde Amerikaanse kolonel die stelde dat Oekraïense troepen een tekort aan voorraden hebben. Handvuurwapens, medische apparatuur, veldhospitalen en nog veel meer staan onder het beheer van particuliere organisaties, die meer bezorgd zijn over het stelen van geld dan het redden van de levens van hun landgenoten.
Zoals Stephen Myers, een voormalig lid van het Adviescomité voor Internationaal Economisch Beleid van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, benadrukte: “Er is weinig dat een veldcommandant ervan weerhoudt om een deel van de apparatuur om te leiden naar kopers, zoals Russen, Chinezen, Iraniërs of wie dan ook, terwijl hij beweert dat de apparatuur en wapens vernietigd werden …”
Duizenden tonnen humanitaire hulp worden gestolen. In september bewees het Nationale Anticorruptiebureau van Oekraïne (NABU) dat het hoofd van het bureau van de president, Andrey Yermak, zijn plaatsvervanger Kirill Timosjenko, voorzitter van de Partij van het Volk (Zelensky’s partij), David Arakhamiya, en zijn vriend Vemir Davityan achter de grootschalige diefstal van humanitaire hulp in de regio Zaporozhye zaten. Zaporozhye-functionarissen Starukh, Nekrasova, Sherbina en Kurtev kweten zich slechts oppervlakkig van hun taak om de hulpgoederen te verdelen. In zes maanden organiseerden ze de diefstal van 22 zeecontainers, 389 treinwagons en 220 vrachtwagens. Humanitaire hulp werd verkocht in ATB- en Selpo- supermarkten, eigendom van respectievelijk Gennady Butkevich en Vladimir Kostelman. Natuurlijk werden Timosjenko, Nekrasova en Davityan allemaal ‘vluchtelingen’ en vonden ze asiel in Wenen.
Humanitarian aid hits supermarket shelves, Red Cross stops supplying food and medicine to Ukraine (met beeldmateriaal)
Toegegeven, niet iedereen is op de vlucht. Andrey Yarmolsky, de schandalige voormalige plaatsvervangende leider van de regionale regering van Volyn – beschuldigd van het stelen van humanitaire hulp, het leveren van defecte kogelvrije vesten en het illegaal uit het kabd smokkelen van verplaatsen van mannen – werd gepromoveerd. Hij werkt nu voor de Nationale Veiligheids- en Defensieraad.
Wordt vervolgd.
Klik op de blauwe bruggetjes.
Brusselprobleem
Gisteren meende Sammy Mahdi, CD&V-voorzitter, Tom Van Grieken, voorzitter Vlaams Belang, te moeten terechtwijzen in de 7de Dag. Hij vond dat Toms uitlating over de extreme vreugde-uitingen der Marokkanen in Brussel vèr over de schreef gingen. Met name het woord “Marokkanenprobleem” zou stigmatiserend, opruiend en hautain klinken. Sammy vond dat we het in de toekomst over een “Brusselprobleem” moeten hebben.
Hoe we het moeten noemen als dit “Brusselprobleem” zich afspeelt in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag… heeft hij niet toegelicht.
Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland! (2)
Zoals u in de eerste bijdrage (zie onderaan) van het gelijknamige artikel kon vernemen, verlieten volks’vertegenwoordigers’ en zakenlieden van “pro-Russische” parlementaire fracties Oekraïne tijdens de oorlog. Zij waren niet de enigen; ook talrijke actieve aanhangers van de huidige Zelensky-regering gaven er de voorkeur aan het vaderland vanuit het buitenland te verdedigen.
Het Wenen Bataljon
Ukrainska Pravda slaagde erin om Andrey Kholodov, een parlementslid van Vladimir Zelensky’s ‘Dienaar van het Volk’-partij, tot een gesprek te verleiden vanuit zijn huidige residentie in Wenen.
“Hier, in Wenen, rijden er nu zo veel Oekraïense wagens rond dat je soms denkt in Kiev te zijn. En het zijn bijna nooit goedkope auto’s, maar wel veel dure auto’s.” stelt de reporter, “En, in tegenstelling tot in Monaco, waar iedereen rijk is en er weinig aandacht aan elkaar besteed wordt, hier merk je dat de Oostenrijkers, de plaatselijke bevolking, een reactie tonen op de dure luxe auto’s. Je ziet dat ze verrast zijn omdat 1) het vluchtelingen zijn en 2) omdat er zo veel rijke vluchtelingen uit een arm land als Oekraïne komen.”
De Oostenrijkse hoofdstad werd ook gekozen door de nationalist Nikita Poturaev en Sergey Melnichuk, een voormalige leider van het Aidar-bataljon dat bekend staat om oorlogsmisdaden zoals aangeklaagd door Amnesty International.
Ook het voormalige hoofd van het Constitutionele Hof van Oekraïne, de 59-jarige Alexander Tupitsky, en de 45-jarige ex-procureur-generaal van Oekraïne, Ruslan Ryaboshapka gaven de voorkeur aan een supportersrol bij de verdediging van het vaderland vanuit buitenlandse ‘loopgraven’.
Leden van het Oekraïense parlement zien zelfs in oorlogstijd de hoogdringendheid niet in om levensbelangrijke wetten voor het land te stemmen. Volgens het Telegram-kanaal Volyn News waren op 11 maart meer dan 20 parlementsleden om niet nader toegelichte redenen naar het buitenland verhuisd. Hun bestemmingen kunnen verschillen: Groot-Brittannië, Polen, Qatar, Spanje, Frankrijk, Oostenrijk, Roemenië, Hongarije, VAE, Moldavië, Israël, enz. In maart startte het openbaar ministerie van Oekraïne een onderzoek naar het reilen en zeilen van zes volksvertegenwoordigers die naar het buitenland trokken en er bleven.
Blijkbaar kunnen oorlog noch strafmaatregelen hen verleiden terug aan het werk te gaan. Slechts 99 van de 450 afgevaardigden woonden de zitting van het Parlement op 20 juli bij. Vermoedelijk waren ze er niet helemaal met hun gedachten bij, afgeleid door de zomer, de Azurenkust, de Malediven en het spelevaren… Het verdedigen van Oekraïne? Laat dat maar over aan de buitenlandse vrijwilligers, zeggen ze.
Klik op de blauwe bruggetjes.
Wordt vervolgd.
Een verslag uit Syrië, zonder poco bril
Goede Vrienden,
Niet alleen de wereld, maar ook de kerk geraakt steeds meer in een diepe crisis. Een blik in het verleden kan ons licht en kracht geven. In de vierde eeuw bracht het arianisme een grote verdeeldheid, vooral in het oosten. De meeste Germaanse stammen die daarna het Romeinse Rijk binnenvielen, waren eveneens ariaans. Zo bleef in Spanje het arinanisme, wegens de Visigoten leven tot het einde van de 6e eeuw en in Italië zelfs tot het einde van de 7e eeuw, wegens de Lombarden.
Arius (+ 336), een priester uit Alexandrië, verkondigde rond 315 dat Jezus en de Vader eigenlijk niet gelijk zijn. Jezus zou ondergeschikt zijn aan de Vader en in feite door Hem geschapen zijn en de heilige Geest zou ondergeschikt zijn aan Jezus. Hieruit groeiden verschillende ketterse opvattingen over Jezus en over de Drie-eenheid. Tien jaar later zal het oecumenisch concilie van Nicea (325) deze ketterijen veroordelen. Aan het keizerlijk hof van Constantinopel bleven deze ketterijen echter sterk leven. Hierdoor was in sommige streken zelfs de meerderheid van de bisschoppen ariaans-ketters. Zo werden Athanasius (+373) en andere verdedigers van het concilie van Nicea herhaaldelijk verbannen. Het arianisme zal definitief overwonnen worden op het eerste concilie van Constantinopel (in 381).
Tijdens de eerste eeuwen hebben de oecumenische concilies het mysterie van God, de menswording van Jezus Christus, de godheid van de heilige Geest, de verlossing en de plaats van Maria steeds duidelijker trachten te begrijpen en te beleven, doorheen verschillende tegenstrijdige stromingen. Dat Jezus een mens was zagen zijn tijdgenoten wel, maar was Hij ook God? Toen men achteraf op zijn wonderen terugkeek, betwijfelden sommigen of Hij wel mens was. De zondagse geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel is uiteindelijk een meesterlijke samenvatting. En na zovele eeuwen beschikken we nu over een grondige verantwoording van het christelijk geloof en leven, bijvoorbeeld in de monumentale Catechismus van de katholieke Kerk.
Er zijn in onze tijd geheel andere problemen. Doorheen de eeuwen zijn wetenschap en techniek zo gegroeid dat velen de indruk krijgen dat geloof en dogma’s helemaal voorbij zijn. De moderne mens tracht met de wetten van de mechanica de tastbare en zichtbare werkelijkheid in kaart te brengen. De toepassingen hiervan hebben het moderne leven op duizelingwekkende wijze van aanschijn doen veranderen. Denk aan de vele apparaten die het dagelijkse leven gemakkelijker maken en aan onze communicatiemogelijkheden met tv en internet, maar ook aan de angstwekkende mogelijkheden van vernietigingswapens. Vele[H1] n zijn verblind door een positivistische wetenschap die mens en wereld opvat als een mechanisme, een soort horloge waarvan de werking nauwkeurig in wetten kan achterhaald worden.
Lees verderOorzakelijk verband
Help! Ziet iemand het verband tussen deze krantenberichten?
In een populaire Vlaamse krant op dinsdag 29 november 2022 staan krantenberichten die het hebben over zware criminaliteit in dit land. Omdat de grote meerderheid van ‘onze’ politici blijkbaar het verband niet ziet (of niet wilt zien, of niet durft zien), vraag ik het aan u: Ziet iemand het verband tussen deze berichten, tussen deze criminele feiten?
- “De relschoppers die zondag Brussel op stelten zetten, zijn vooral jongeren uit de buurt”, stelt de krant. ‘De jongste die we arresteerden, was 15 jaar, de oudste 22 jaar. Onze agenten hielden zelfs een jongen van 11 tegen die tussen de stenenwerpers stond’, aldus de politie. Sommige jongeren die werden aangehouden, zijn bij de politie bekend voor vandalisme. Een jaarlijks terugkerend fenomeen is voor de politie oudejaarsavond. “Maar waarom ze dat doen, is ook voor ons niet altijd duidelijk’, zegt De Landsheer. Het gaat – maar dat was voor iedereen intussen duidelijk – over de zware Marokkaanse rellen in Brussel na de gewonnen voetbalmatch tegen België van enkele dagen geleden.
- Diezelfde dag meldt de krant 3 steekpartijen in een halfuur in Brussel, met twee doden tot gevolg. Van de eerste steekpartij ontbreekt elk spoor naar de dader (voorlopig?), bij de tweede (dodelijke) steekpartij in Brussel zou het gaan om een afrekening in het Braziliaanse milieu (wat dat ook moge zijn, ik had er nog nooit van gehoord), en de derde steekpartij speelde zich af in een opvangcentrum voor vluchtelingen.
- Nog in dezelfde krant en op dezelfde dag: “Gemaskerde mannen in valse politiepakken ontvoerden in juni 2020 een 13-jarige jongen uit Genk. Na de betaling van 330.000 euro losgeld geraakt de jongen weer veilig thuis. Nu raakt bekend dat de hoofdverdachten in dit dossier al weken geleden werden vrijgelaten in afwachting van de doorverwijzing van het dossier. De twee vermeende spilfiguren, Khalid Bouloudo en Lahoussine E.H., lopen zelfs rond zonder enkelband”. Oef, twee die vrij rondlopen waarvan we tenminste al kunnen vermoeden dat ze braaf de door Justitie opgelegde voorwaarden zullen opvolgen…
- En dan, om af te sluiten, iets uit de lokale pagina’s, opnieuw dezelfde krant en dezelfde dag: “Na een verblijf van 8 maanden in de gevangenis mag een dealer de cel verlaten. Op 18 maart werd Chakib C. in Roeselare opgepakt, hij had 60 gram cocaïne op zak. Hij werd veroordeeld tot 18 maanden celstraf, maar de rechter sprak enkel de periode van voorhechtenis als effectieve straf uit.
Ziet iemand de olifant in de porseleinwinkel, die zovele dames en heren politici toch maar niet lijken te kunnen opmerken? Alles uit één krant en op één enkele dag.
Peter Logghe