Zondag is het de dag van de waarheid. Dan mogen ca. 2,4 miljoen Berlijners in een referendum hun mening uiten over het toekomstplan voor Berlijn, nl. of Berlijn tegen het jaar 2030 klimaatneutraal moet zijn.
Berlijn zou dus binnen 7 jaar slechts nog 5% van de broeikasgassen mogen uitstoten die de stad in het jaar 1990 nog produceerde. De Berlijnse Senaat (regering van de stadstaat) houdt dit voor niet realiseerbaar. Wat zijn de gevolgen als het referendum de meerderheid haalt en Berlijn desondanks in de klimaatzonde volhardt? Naar verluidt niets. Er werden geen sancties voorzien. Alsof de hoge prijzen energie- en voedingsprijzen en de EU-richtlijnen voor klimaatgunstige woningen nog niet genoeg sancties zijn.
Waarom de gebeurlijke sancties dan niet opgenomen worden in het referendum? Volgens Stefan Zimmer, woordvoerder van het referenduminitiatief “Klimaneustart Berlin”, omdat dit te veel tijd zou ingenomen hebben en omdat de initiatiefnemers, als ware democraten, de wetgeving overlaten aan de politiek. En trouwens, sancties kunnen ook zonder bijhorende wetten opgedrongen worden. Het Bundesverfassungsgericht (grondwettelijk hof) heeft immers in haar oneindige wijsheid geoordeeld dat de klimaatverandering wel degelijk sommige rechten van mensen kan schenden.
De docu ‘STIK, stof tot nadenken’ toont hoe boeren in een hoek worden gedreven door Brussel en het onbetrouwbare stikstofrekenmodel AERIUS. En gaat het wel om stikstof, of om iets anders? Bekijk deze belangrijke film hier gratis!
Duizenden boerenbedrijven, die vaak al vele generaties familiebezit zijn, dreigen kapot te gaan als gevolg van de bizarre stikstofregels. Behalve dat mensen hun levenswerk in rook zien opgaan, komt zo ook de Nederlandse voedselzekerheid in gevaar, waarschuwen boeren. Naast getroffen boeren laat de docu verschillende deskundigen aan het woord die het stikstofbeleid onderuithalen en gehakt maken van AERIUS, het rekenmodel waarop dat beleid grotendeels is gebaseerd.
“Er zijn normen ingesteld en er is een model gebouwd. Die twee koppelen we aan elkaar en dat wordt de wet. Maar of dat ook maar iets met de werkelijkheid te maken heeft, weet men niet,” zegt wetenschapsjournalist Marcel Crok. “Dat gaat ten koste van het leven van boeren.”
Volgens chemicus Jaap Hanekamp weten beleidsmakers dit, maar kijkt men de andere kant op. Hij spreekt daarom van ‘science denial’, het ontkennen van wetenschappelijke kennis. “En dan ga je je afvragen wat er nou werkelijk aan de hand is. Gaat het nu over stikstof? Dat antwoord moet zijn: nee, het gaat niet over stikstof. Het gaat over iets heel anders. Misschien moet het parlement daar maar eens over gaan ruziën. Hebben we het over stikstof, een ordinaire machtsstrijd, gezichtsverlies, of iets anders?”
Gisteren, 20 jaar geleden, op 19 maart 2003, kondigde VSA president George W. Bush, in een televisietoespraak aan de natie het begin van de Irak-oorlog aan, met eenzelfde terminologie die Poetin verweten wordt, nl. “militaire operaties, ontwapening van extremen, bevrijding van het volk, verdediging van heel de wereld voor grotere gevaren”.
Hoe het begon… zonder dat de wereld zich realiseerde wat er nog zat aan te komen. Het getuigenis van gepensioneerd generaal Wesley Clark, dat bijzonder verhelderend de VSA-visie – met het “exceptional” statuut verwoordt. Heel het sprookje van “de verdediging van de democratie en westerse waarden” is gewoon dikke zever:
“Tien dagen na 9/11 ontmoette ik Rumsfeld en één der generalen riep me en vroeg me binnen te komen voor een gesprek. Ik zegde: ‘we hebben het te druk.’ En hij zegde ‘Neen, neen, we hebben iets beslist: we gaan een oorlog beginnen tegen Irak.’ Daarop ik: ‘We gaan een oorlog beginnen tegen Irak? Waarom?’ En hij zegde: ‘Ik weet het niet! Ik denk dat ze niets anders te doen hebben.’ Waarop ik vroeg: ‘Is er dan informatie gevonden waaruit blijkt dat Saddam met al-Qaeda een band heeft?’ En hij: ‘Neen, neen, in dat verband is er niets nieuws. Ze hebben gewoon beslist een oorlog te beginnen tegen Irak. Ik vermoed omdat we niet goed weten wat te doen met terroristen, maar we hebben een goed leger en we kunnen regeringen doen vallen.’ Enkele weken later had ik weer een ontmoeting met hem en tegen die tijd waren we Afghanistan aan het bombarderen. Ik vroeg: ‘Gaan we nog steeds een oorlog beginnen tegen Irak?’ En hij antwoordde: ‘Het is erger dan dat. Ik vernam net van boven – hij bedoelde de toenmalige defensieminister – dit is een memo die een toelichting geeft hoe we 7 landen binnen de komende 5 jaar gaan uitwissen, beginnende met Irak, vervolgens Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en uiteindelijk Iran.’ Ik vroeg: ‘Is dit geheim?’ Waarop hij: ‘Ja, mijnheer!’ En ik: “Wel, dan toon je het beter niet aan mij!’
En hiermee werd de noodzakelijkheid van de Irak-oorlog aan de goegemeente verkocht: met een angstaanjagend riedeltje dat Sadam Hoessein “weapons of mass destruction” liet produceren waarmee hij ons quasi van de wereldkaart kon vegen. Quod non. Er waren er geen… Het ware verzinsels, gaf Colin Powell, nadien toe, verzinsels die klakkeloos overgenomen waren van een Irakees die Sadam Hoessein van de macht wou verwijderd zien.
Deze voormalige VSA marinier hechtte er – samen met ervaren militairen – geen geloof aan, maar desondanks “diende hij zijn vaderland”:
Ook het V.K. vervoegde maar al te graag de oorlogslustige VSA: “eender hoe, eender wat”:
De Amerikanen en bevriende landen waren gemakkelijk te overtuigen na de aanslag van 9/11. Sinds die dag werd de wereld gemasseerd om deze oorlog aanvaardbaar en zelfs essentieel te maken: angst als raadgever en overtuigingskracht. De media speelden vlotjes mee, luisterden naar hun Master’s Voice.
“…to defend the world of great danger…”
De rest is geschiedenis die waarheid werd.
Onderstaande video probeert u duidelijk te maken waarom de VSA non-stop wel ergens oorlog voeren:
Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan.
“… In de eerste plaats moet het hele stikstofdossier nu echter voor eens en voor altijd worden opgelost, en dat kan enkel door de koe bij de horens te grijpen en desnoods een grote crisis op EU-beleidsniveau uit te lokken hierover. Zowel Nederland als ons land zijn netto-betaler tot de EU-begroting, en de kost van stikstofpolitiek lopen bijzonder hoog op. Dan mag men niet enkel kijken naar de reeds gigantische 25 miljard die Nederland vrijmaakte of de 5 miljard euro die de Vlaamse belastingbetaler zal mogen ophoesten… “
Het gaat van kwaad naar erger. Dat we niets zullen hebben, volgens Schwabs adagio, kan kloppen maar dat we ook zullen gelukkig zijn, is iets dat waarschijnlijk pas voor ons weggelegd is als we verhuizen naar het rijk der rijstpap-met-gouden-lepeltjes.
“In Rusland werden er verleden jaar 400 mensen gearresteerd voor zaken die ze op sociale media gezegd (resp. gepubliceerd) hadden. In G.B.: 3300.
En hij geeft een voorbeeld: een jonge vrouw uit Liverpool, Chelsea Russell… een vriendje (een jongen van 13) werd gedood bij een auto-ongeval. Zij plaatste de tekst van diens favoriete lied op instagram. Het was een rap-lied met verschillende keren het woord dat tegenwoordig het n-woord – “neger” dus – genoemd wordt. Zij werd gearresteerd, kwam voor de rechtbank, schuldig bevonden, veroordeeld voor 500 uren gemeenschapswerk en een boete. Gestigmatiseerd. En gedurende een heel jaar moest ze de avondklok van 20.00 u tot 08.00 u volgen. In Groot-Brittannië. In 2018.”
Woke, wat is dat eigenlijk? Het betekent letterlijk ‘wakker zijn’.
Daarmee bedoelen ze dat ze de realiteit niet zien zoals die is, maar als onderdrukkende structuren en systemen die ongelijkheid in stand houden. Onderdrukking en ongelijkheid wordt gedefinieerd worden door macht. Daardoor beweren ze dat iedereen onderdrukker of onderdrukten is. Dat resulteert in slachtofferschap. Dat is niet individueel, maar collectief. Groepen worden onderdrukt. Volgens hen: niet-blanken door racisme van blanken. Vrouwen door mannen. Homoseksuelen door heteroseksule normaliteiten, etc. Daarin bestaat een hiërarchie door ‘intersectionaliteit’. Wie op het kruispunt van verschillende onderdrukte groepen staat is meer slachtoffer dan anderen. Een zwarte homoseksueel bijvoorbeeld is meer onderdrukt dan een blanke in armoede.
Woke wil de misleidende term ‘sociale rechtbaardigheid’ bereiken door het deconstrueren van alles wat tot de normaliteit behoort (die onderdrukt want bestaat uit machtsrelaties). Ze willen ook geen tegenspraak, want dat legitimeert volgens hen de onderdrukkende systemen en structuren. Dat is hun cancel culture. Het ontnemen van rechten van anderen die hen tegenspreken. Wie Zwarte Piet verdedigt is plots een ‘racist’. Wie géén LGBTQIA+ beleid voert en regenboogvlaggen uithangt is plots homofoob, etc. Zeker ‘oude blanke mannen’ moeten hun mond houden. Wie niet actief meewerkt aan hun woke-ideologie is een vijand die geen rechten meer màg hebben volgens hen.
Woke is neomarxisme, totalitair en subversief want gericht op het destabiliseren van onze samenleving. Extremistisch tot en met en moeten we met wortel en tak uitroeien uit onze samenleving waar het al diep in geïnfiltreerd is. Maar wat doet N-VA? Ze doen daar gewoon aan mee! Genderneutrale toiletten. Genderideologische propaganda subsidiëren die ze door de strot van onze kinderen rammen op school. Zwarte Piet cancellen. Maar nog beter, De Wever schrijft een boek over woke om woke aan te klagen waar zijn partij gewoon lustig aan meedoet! Waarom? In de hoop dat mensen het verschil niet zien tussen zijn woorden en zijn daden. Enkel Vlaams Belang wil en zal woke actief en effectief neutraliseren. Ben jij al ‘wakker’?
Josep Borrell noemt EUropa een tuin en de rest van de wereld de wildernis. De tuinieren moeten de tuin beschermen en naar de jungle trekken om daar de inboorlingen herop te voeden. Vooral wat betreft Rusland… “ze weten niet beter…” verklaart Borrell vanop zijn hautaine preekstoel. Of Borrell met zijn neerbuigende taal Afrikaanse zieltjes veroverd heeft is uiterst twijfelachtig. Laat u zich overtuigen door een betweter die u duidelijk maakt dat u een idioot bent die zich laat om tuin (sic) leiden door een valse predikant?
Ook niet nader bepaalde Balkanlanden krijgen een sneer. Welke? We moeten er geen tekening bij maken zeker?
Het zit de VSA en de EU hoog dat Afrika zich niet langer de les laat spellen. Borrell noemt Afrikanen “easy“… letterlijke vertaling: “gemakkelijk”, “gedwee”… of gewoon “dom”. Mochten ze zich laten leiden door de VSA en de EU dan zouden ze “sensible“, verstandig, genoemd worden. Het is een doorn in hun oog dat Russisch buitenminister, Lavrov, er op bezoek gaat. Na de “easy”-kritiek kon hij dan ook de bal binnen schoppen door te stellen dat “door een dergelijke uiting duidelijk gemaakt wordt dat de man zijn racistische kijk op de wereld niet kan verbergen”.
“Dom Afrika” stemt “neen” of houdt zich afzijdig bij het stemmen in de VN Veiligheidsraad. En dat is hun goed recht. “Afrika eerst!” Menig westers politicus zal al met weemoed aan de kolonisatie-periode gedacht hebben.
In elk geval stond Borrell niet vooraan in de rij toen O.L.Heer diplomatische kundigheden uitgereikt heeft. Zelfs al gaat men in de EU-toren er vanuit dat de Afrikaanse landen nog verder moeten “ontwikkeld” worden, dan is het bijzonder dom dit als argument te gebruiken.
En dan deed de Italiaanse minister er nog een schep bovenop door te schelden op de Chinese aanwezigheid in Afrika: “Afrika in Chinese handen is een grote fout.” Alsof Afrika een object is, dat gepakt, vastgehouden, gebruikt kan worden, een ding zonder eigen wil. Een zelfde hautaine houding als Borrell. We zijn er zeker van dat beide heren zich van geen kwaad bewust zijn.
En dan was er nog iets dat u misschien zal ontgaan zijn. Tijdens de gesloten vergadering van de Afrikaanse Unie werd de Israëlische afgevaardigde bijna manu militari naar de uitgang begeleid omdat ze niet over de nodige accreditatie beschikte.
