Van oud naar nieuw

Auld Lang Syne

Auld Lang Syne, Frank C. Stanley, 1910

Auld Lang Syne is een gedicht en lied van de Schotse dichter Robert Burns. De titel kan vertaald worden met ‘lang geleden’ of ‘vervlogen tijden’.

Burns schreef naar eigen zeggen de tekst op uit de mond van een Schotse man en be- werkte het op de manier van oude Schotse balladen. Mogelijk baseerde hij zich mede op een eerdere versie van Robert Ayton. Hij leverde er ook een melodie bij, al is dat niet de melodie die nu gebruikt wordt. Deze melodie is wereldwijd bekend, ook in niet-Engelstalige landen, en is over het algemeen bekender dan de tekst.

Traditioneel wordt het lied gezongen bij de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, in Schotland Hogmanay. De zangers staan daarbij in een kring; tijdens het eerste couplet houden zij elkaars hand vast, bij het tweede worden de armen in elkaar gehaakt en bij het derde beweegt de kring zich achtereenvolgens naar binnen en naar buiten. Met de emi- gratie van Schotten naar andere Engelstalige landen werd het lied, en daarmee ook de traditie, meegenomen.

Het lied is melancholiek van aard en wordt, ook bij andere gelegenheden dan Nieuwjaar, wel gebruikt als afscheidslied. De tekst verwijst naar de herinneringen aan oude tijden, waaraan men gezamenlijk terugdenkt onder het genot van een goed glas.

Ook in niet-Engelstalige landen als Japan, Taiwan, Korea en de Filipijnen wordt het lied gebruikt, onder andere bij gelegenheden als diplomeringsceremoniën en begrafenissen. In het Nederlands is het bekend geworden als Ik zeg u geen vaarwel mijn vriend. In Nederland is het ook bekend als melodie van het refrein van voetballied Wij houden van Oranje.

In scoutinggroepen en jeugdbewegingen is een Nederlandse versie[1] gebruikelijk als afscheidslied.  (Met dank geleend bij Wikipedia)

De gouden pen van Heer Ray

De tijd staat niet stil.  Vier jaar geleden vroegen we ons af hoe het met Gerda was.  Hoe ze het verlies van Ray kon verwerken.  Ray, onze kameraad.  Plotseling was hij er niet meer.

We kennen geen enkele manier om hem beter te herdenken dan met het publiceren van een rake analyse, geschreven met zijn gouden pen in Angeltjes.

Mei 2007

Open brief aan Bart Dewever door Ray De Bouvre

Reactie van Ray De Bouvre op Bart Dewever en zijn interview in de Morgen

Beste Bart Dewever,

Toen ik jou voor het eerst zag en hoorde op televisie als woordvoerder voor de NV-A was ik gecharmeerd door je welsprekendheid. Ik herinner me nog gezegd te hebben tegen mijn vrouw : “Hij doet me denken aan Hugo Schiltz in zijn jonge jaren tijdens de debatten van Ieder zijn waarheid”.

Er is intussen veel gebeurd en we hebben je beter leren kennen, Bart. De vergelijking met Hugo Schiltz klopt nog steeds. Helaas , want je bevindt je op hetzelfde pad : dat van de opdringerige flamingant die in ruil voor luttele macht, Vlaanderen op de wachtlijst zet bij de palliatieve afdeling. Hugo is steeds een persoonlijke vriend van mij geweest en ik wens die kameraadschap niet te verloochenen. Wèl de politieke weg die hij gevolgd heeft en die al geruime tijd niet meer de mijne is.

In het gesprek, Bart, dat je gehad hebt met Yves Desmet van de Morgen, ben je grandioos onderuit gegaan. Natuurlijk botert het niet tussen jouw NV-A en het VB, zeker niet een maand voor de verkiezingen. Je bent boos omdat het VB jullie in het Vlaams Parlement de kans op zendtijd heeft ontfutseld. Dat begrijp ik. Ben jij en je bescheiden fractie al vaak in de bres gesprongen om het VB electoraal van dienst te zijn ? Heb jij al pogingen ondernomen om het cordon sanitaire te doorbreken, anders dan met woorden ? Neen ? Ik verwacht dat ook niet direct, want partijpolitiek is in dit land soms de wurgpaal van de democratie ; gelukkig nog niet van de vrije geest.

Wat ik zo ontzettend pijnlijk vind, is de nijd die opklinkt als je het hebt over bepaalde aspecten van het Vlaams-nationalisme. Je haalt precies die franjes aan waar onze tegenstrevers op geilen : het Zangfeest, de Vlaamse kroeg en “een bepaald soort nationalisme van het Vlaams Belang, waar jij van gruwt. Net als Napoleon en Hitler zijn ze gedoemd tot een lange en pijnlijke achteruitgang”. Je schroomt je er zelfs niet voor je geschiedkundige achtergrond te verloochenen, gewoon om de naam van de twee oorlogsgekken in verband te kunnen brengen met je politieke opponenten. Als je hoopt daarmee te scoren bij het publiek van de Morgen, zit je er naast, jongen : jij zal steeds een rechts oproerkraaiertje blijven, een mannetje met verderfelijke ideeën, een welsprekende maar onbetrouwbare arrivist. Als je aan mijn woorden twijfelt, leg je oor eens te luisteren in de omgeving van het Schoon Verdiep, waar de progressieve kameraden die jij zo tof vindt en die je beter liggen dan de Vlaams-nationalisten, besmuikt zwijgen als jij voorbijhuppelt.

Herlees wat Jo van Deurzen en Cathy Berx over je zeggen in dat zelfde interview : door hun kwansuise uitlatingen, zetten ze je nog meer in de kou en ze sleuren en passant enkele kledingstukken van je lijf. Je komt uit hun beoordeling naar voren als een ambiteuze kerel die zijn leden en kiezers beschouwt als troepen die hem moeten volgen. Zoals Napoleon ? Of zoals Hitler ? Of ben je tevreden met de rol van die andere toffe kerel, Nero, die zijn eigen Rome in de fik stak ?

Het Vlaams-nationalisme behoort geen enkele politieke partij toe, geen enkele beweging, laat staan enkele zelfverklaarde Leiders, het Vlaams-nationalisme is van het volk en is het volk.

Bart, je bent bezig afstand te nemen van het Vlaams-nationalisme. Je wordt opgeslorpt door de vaagheid van de christen-democratie (een grote rechtse burgerpartij zoals de CSU, je herinnert je nog je droomuitspraak ?) en je wil vooral voor jezelf met steun van je partij en je kiezers de hoogste toppen bereiken. En dan, Bart ?

Ik heb het allemaal al eens meegemaakt, ik ben niet verzuurd, noch verbitterd maar ik weet intussen dat wie de basis van zijn idealen in vraag begint te stellen, op weg is naar een andere bestemming.

Ray

 

Sancties? Welke sancties?

Afbeeldingsresultaat voor der schuss geht nach hinten los cartoonVolgens de poco media duwen de sancties Rusland in de afgrond.  Er zijn gelukkig ook realisten die hun kans grijpen.  Zoals Walter Kadnar, de afgevaardigde van Ikea voor de Russische markt: “Nu is het ogenblik aangebroken om te investeren; ik heb het volste vertrouwen in het potentieel van de Russische markt op lange termijn.”  En anderen delen zijn mening.

Naar verluidt wil het Zweedse bedrijf tijdens de volgende vijf jaar ca. 1.6 miljard euro in Rusland investeren – niet wegens politieke, maar wel omwille van economische over- wegingen.  Ikea is geen alleenstaand geval.  De Franse bouwmarkt-gigant Leroy Merlin is van plan zijn aantal filialen in Rusland te verdubbelen en de pharmareus Pfizer – nochtans van Amerikaanse pluimage – bouwt momenteel een nieuwe fabriek in Rusland.

Tijdens de eerste negen maanden van dit jaar zijn de buitenlandse rechtstreekse investeringen in Rusland op 8.3 miljard USD gestegen; men vergelijke met het cijfer van heel 2015: 5.9 miljard USD.

We moeten vooral de Russisch-Duitse handelsbetrekkingen in het oog houden.  Duitsland is van oudsher een natuurlijke partner in het westen.  Nadat de Duitse economie in de jaren 2014 / 2015 een achteruitgang van de export naar Rusland voor een bedrag van 7.5 miljard euro moest incasseren – met een reeks faillissementen en een vermoedelijk verlies van 60.000 arbeidsplaatsen – schijnt de tendens zich te keren, eventueel zelfs met een licht positief resultaat voor 2016.

De Duitse bedrijven zetten hun kaarten niet uitsluitend op export, maar volgen het pad van de internationale concurrentie: ze investeren gewoon rechtstreeks in Rusland.  Zo  bedroegen tijdens het eerste kwartaal van dit jaar de Rusland-investeringen van Duitse bedrijven 1.1 miljard euro.  Ter vergelijking, in heel het jaar 2015 ging het op 1.78 miljard euro.

Enkele voorbeelden: de bouwer van landbouwmachines Claas, die 120 miljoen euro in een nieuwe fabriek in het Zuid-Russische Krasdonar gestoken heeft.  De bio-geneesmiddelen producent Bionorica bouwt voor 30 miljoen euro in Woronesch, het levensmiddelenconcern DMK gaat met een Russische concurrent fusioneren.  En dat zal niet snel stoppen vermits de Eurazische ontwikkelingsbank er geen geheim van maakt dat ze “allianties met buitenlandse firma’s wil smeden.”

De regering in Moskou moedigt dit van ganser harte aan.  Investeerders kunnen van zeer voordelige voorwaarden genieten.  Wie in Rusland minimum 10 miljoen euro investeert, een voor Rusland nieuwe productielijn uitbaat en tien jaar in het land blijft, mag rekenen op een speciaal investeringscontract.  Mèt een vriendelijke belastingstarifering en versnelde afschrijvingen.  Claas heeft zo’n contract al op zak.  Bovendien zijn de roebelkoers en de lage lonen een bijkomend argument voor investeringen in Rusland.

De EU zou Rusland mores leren?  Tja, tot de prijs van het varkensvlees kelderde en de fruitboeren hun oogst moesten vernietigen.  De sancties zorgden ervoor dat de Russen eens gingen nadenken over hun relatie met het Westen, over hun economie die – te – sterk afhankelijk was van de energiesector.  Vandaag bedraagt het inkomen uit olie en gas nog slechts een vijfde van het BNP.  In de plaats kwamen nieuwe producerende en verwerkende bedrijven met een daarbij horende nieuwe middenklasse.  Er worden zelfs  Russische waren uitgevoerd.  Traditioneel was dit bij terreinwagens al het geval, maar nu heeft het Zuid-Koreaanse Samsung zich ertoe verplicht de in Rusland geproduceerde wasmachines in 20 Europese landen te exporteren.

De EU leert maar niet bij, want na de Amerikaanse presidentsverkiezingen en het ongewenste resultaat – Trump is een koele minnaar van de sancties – kwam prompt de reactie:  er moet zo snel mogelijk een verlenging van de sancties komen, ongeacht het feit dat de EU-bedrijven en hun werknemers hiervan het slachtoffer zijn.

https://youtu.be/rbfL3cX6Mds

Gebakken peren

https://youtu.be/T66Y8X0-V-s

Preussische Allgemeine

Het was dan toch niet Poetin…

Gerelateerde afbeelding… maar wel de blanke evangelische christenen die Donald Trump naar het hoogste ambt gecatapulteerd hebben!

Volgens een poll van de Religion News Association zijn het de blanke onverdraagzame racistische evangelische christenen die massaal voor Donald Trump kozen.  Oef, de paus mag op zijn twee oren slapen: zijn kudde heeft grotendeels braafjes voor de ‘democratie’ gestemd.

De Trump kiezers staven hun goedkeuring voor zijn standpunten i.v.m. abortus, illegale immigratie, wapenrechten en ‘conservatieve’ benoemingen bij justitie.  Voeg daarbij hun bezorgdheid over de economie en terrorisme.  En voilà het pad naar het Witte Huis lag open voor hun idool.

Wie beweert dat de Ku Klux Klan een marginaal gegeven is geworden?

White evangelical Christians catapult Trump to presidential victory

 

 

Merkwaardig

Gerelateerde afbeeldingDe klimaatterroristen voorspellen steeds weer een stijging van de zeespiegel.  Zeebrugge wordt een zandbank, Brugge krijgt haar rol van internationale haven terug, in Antwerpen worden de vlieten open gegooid, Flandria krijgt een nieuw contract en Venetië verdwijnt compleet onder water.  Zegt men.

Wie momenteel met een gondola wil varen, mag zijn plan opbergen.  Venice left high and dry

Als deze situatie erger wordt, dan heeft de EU-vloot geen werk meer.

Comical Bart

Met dank geleend bij coos

Over belastingen en begrotingen: halve waarheden van De Wever

Bart De Wever (N-VA) heeft het in zijn eindejaarsinterviews over de financiële toestand van België. De machtigste politicus van Vlaanderen neemt op bepaalde ogenblikken graag een loopje met de werkelijkheid…

…“De resultaten en prognoses van de Nationale Bank zijn niet slecht”, aldus De Wever.
Oh ja? De vooruitzichten zijn de jongste jaren systematisch naar omlaag bijgesteld. Voor volgend jaar zou met 1,2%/BBP de groei van de economie nog lager uitvallen dan dit jaar.
Alle omliggende landen als Duitsland, Nederland én zelfs Frankrijk zouden volgens de verwachtingen in 2017 beter presteren dan België.
Met een begrotingstekort van 3 procent/BBP en een staatsschuld die gestegen is tot 107%/BBP heeft De Wever geen reden om euforisch te zijn…

Lees meer…

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

De wrede overheersing van Syrië door het westen, verpakt in de schone schijn van een “regeringswissel” of een “herverdeling” is voorbij. Hun bloedig spel in Syrië, betaald door de golfstaten loopt ten einde. Het westen tracht zich voor te doen als de grote redder terwijl het Syrië en Rusland blijft beschuldigen van de grootste misdaden. Iedere week komen echter nieuwe gruwelen naar boven die door het westen worden gesteund, tot de handel in organen (Nvdr: *zie bruggetje onderaan) toe. Het is nu genoeg. Er is een bestand dat een definitieve ommekeer kan bewerken omdat de VS en de NAVO eventjes buiten spel zijn gezet.

Ziehier een korte mededeling over ons leven in deze Kersttijd en over onze blijvende strijd tegen de leugens die voor Syrië dodelijk zijn.

Zoals ik eerder aankondigde zal ik de volgende twee weken weinig kans hebben berichten op te maken. Je krijgt dan ofwel geen, ofwel een kort bericht.

Van harte een vredevol en genadevol 2017 toegewenst aan u allen, met een dankbaar hart jegens allen die met ons blijven mee-bidden, mee-strijden, mee-helpen.

Daniël

Vrijdag 30 december 2016

Kerstmis in de gemeenschap Mar Yakub

In de byzantijnse liturgie is er bij de Kerst- en Paasviering nagenoeg niets anders te doen dan bidden, zingen en processies houden. En de duur van de volksvieringen is, zoals in de Middeleeuwen, evenredig aan de duur van de liturgische vieringen, dus beiden zijn zeer lang.

Ondertussen blijven we wel ijverig werken aan het voorbereiden van medicamenten, me- disch materiaal, warme kleding en schoenen, vooral voor de mensen in Aleppo. Onze Kerstmis begon met een volksviering op vrijdagavond 23 december. Na de eucharistie en de vespers aten we met de fraters en de zusters samen. Ook moeder Agnes-Mariam en zr Carmel waren aanwezig. De fraters hadden een stevig kerstconcert voorbereid, onderbroken door liederen en sketches vanwege de zusters en de kinderen. Tegelijk werd deze avond een verjaardag gevierd met een traditionele taart. Ook het gezin en de leken die bij ons horen, waren aanwezig.

Lees verder