Waarom gooit Nancy Pelosi olie op het vuur?

Pelosi’s potentiële Taiwan-provocatie verhoogt de spanningen in de Zuid-Chinese Zee

Terwijl voorzitter van het Huis Nancy Pelosi zich voorbereidt om een congresdelegatie te leiden op een tournee door Azië, die mogelijk een bezoek aan Taiwan omvat, nemen de spanningen tussen Washington en Beijing in de Zuid-Chinese Zee toe.

Na een havenaanloop in Singapore is de USS Ronald Reagan teruggekeerd naar de Zuid-Chinese Zee waar het eerder deze maand oorlogsoefeningen uitvoerde. South China Morning Post meldde dat satellietbeelden het supervliegdekschip op donderdag 185 kilometer (115 mijl) van het omstreden Fiery Cross Reef in de betwiste Spratly eilanden liet zien. Twee Chinese marineschepen, een fregat en een torpedobootjager, werden geïdentificeerd op een afstand van 23 à 27 kilometer. De USS Ronald Reagan en zijn gevolg zijn nu op weg naar het noordoosten, mogelijk in de richting van de Straat van Taiwan.

Na (gas)boringen in de provincie Hainan voert de PLA-marine routineoefeningen uit in de buurt van Guangdong, langs de Chinese zuidelijke kust. Volgens de Post: “Een gebied in de Zuid-Chinese Zee op ongeveer 89 km van Macau zal zaterdag worden afgesloten voor schepen voor militaire oefeningen, volgens een kennisgeving van de Chinese Maritime Safety Administration. De Golf van Tonkin voor het zuidwesten van Guangdong zal ook een verboden zone zijn op dinsdag en woensdag, daar er schietoefeningen worden uitgevoerd.”

Song Zhongping, een voormalige PLA-instructeur, veronderstelt dat de USS Ronald Reagan Nancy Pelosi naar Taiwan zou kunnen begeleiden. De Associated Press meldde deze week dat schepen, straaljagers en extra activa bescherming zullen bieden aan het militaire vliegtuig dat Pelosi eventueel naar Taiwan zal vliegen. Song voegt eraan toe: “Tegelijkertijd zullen de VSA vóór het potentiële bezoek het toezicht op de activiteiten van het Volksbevrijdingsleger rond Taiwan verhogen – wat betekent dat de VSA een groot aantal verkenningsvliegtuigen zullen inzetten.”

Song voorspelt dat de “regio een tijdje gespannen zal zijn”, en China zal dienovereenkomstig reageren met meer surveillancevluchten die het konvooi rond de USS Ronald Reagan in de gaten houden. Hij zei dat de PLA waarschijnlijk Amerikaanse schepen en vliegtuigen in het gebied zal willen tegenhouden en misschien zelfs het vliegtuig van Pelosi onderscheppen.

Ondanks de opgeklopte spanning vertelde de woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, John Kirby, vrijdag aan verslaggevers dat er geen bewijs is dat China van plan is militair op te treden tegen Taiwan. “(We hebben) geen fysieke, tastbare aanwijzingen gezien van iets dergelijks met betrekking tot Taiwan,” zei Kirby.

Functionarissen in de regering van president Joe Biden zijn bezorgd dat Pelosi”s bezoek aan het eiland , een grote crisis in de Straat van Taiwan zal veroorzaken. Als Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden is ze nummer drie in de rij om de president te vervangen. Dit volgt op een reeks havikachtige voormalige regeringsfunctionarissen van Donald Trumpcongresdelegaties en andere hoge functionarissen aan Taiwan, die opzettelijk Beijing hebben uitgedaagd.

Eerder deze week nodigde Pelosi andere volksvertegenwoordigers uit om zich bij haar te voegen in Taipei. Naar verluidt zal de voorzitter van het Huis van Buitenlandse Zaken Gregory Meeks (D-NY) zich bij haar kleine delegatie voegen.

Biden heeft gezegd dat het leger hem heeft gewaarschuwd dat Pelosi Taiwanplan “geen goed idee” is. Tijdens een gesprek op donderdag vertelde de Chinese president Xi Jinping Biden dat China zich zal verzetten tegen “inmenging door externe krachten” op het eiland, eraan toevoegend dat degenen “die met vuur spelen erdoor zullen omkomen”. XI zei dat hij hoopt dat “de VSA zich hiervan bewust zijn”. Hiernaar gevraagd vrijdag ll., lachte Pelosi en weigerde ze commentaar te geven.

Pelosi vertelde verslaggevers vrijdag dat “we willen dat het Congres deel uitmaakt van” het Indo-Pacific-beleid van de Biden-regering. Sinds zijn aantreden heeft Biden de militaire provocaties met China enorm opgevoerd. Vorig jaar liet Biden bijna elke maand oorlogsschepen door de Straat van Taiwan varen. Hij verdubbelde bijna het aantal vliegdekschipaanvalsgroepen dat werd ingezet in de Zuid-Chinese Zee en liet meer dan 2.000 verkenningsvliegtuigen in de Zuid-Chinese Zee, Oost-Chinese Zee en de Gele Zee opdrachten uitvoeren.

Naast Bidens drie blunders, waarmee hij Taiwan herhaaldelijk de VSA-steun en verdediging van Taiwan verzekerde, waarmee hij blijkbaar afstand nam van de één-en-ondeelbaar China-beleid, dat de vrede decennialang heeft bewaard, worden Amerikaanse troepen nu openlijk ingezet op het eiland en trainen ze de lokale militaire troepen voor oorlog met het vasteland.

In Australië is men er niet over te spreken: “wat volgt? WOIII???… Amerika (VSA) is momenteel een krabbenmand!”

Alle gelijkenissen met het uitlokken van de situatie in Oekraïne zijn louter toevallig…

Auteur: Connor Freeman is de assistent-redacteur en schrijver bij het Libertarian Institute, voornamelijk over buitenlands beleid. Hij is co-host op Conflicts of Interest. Zijn werk is te zien geweest in media zoals Antiwar.com en Counterpunch, evenals het Ron Paul Institute for Peace and Prosperity. Hij verscheen ook op Liberty Weekly, Around the Empire en Parallax Views. Je kunt hem volgen op Twitter @FreemansMind96.

Pelosi’s Potential Taiwan Provocation Raises South China Sea Tensions – News From Antiwar.com

Wist u dat…

  • Damascus in 1950 tot de elegantste stad van de wereld verkozen werd (fotoreportage te bekijken op facebook… met brede lanen, prachtige gebouwen, een tramnetwerk, parken, tuinen, waterpartijen…
  • … de stad grotendeels (her)tekend werd door een Franse architect – het oude stadscentrum liet hij gelukkig ongemoeid omdat hij dit “een achterlijke plaats voor de Arabische inboorlingen” beschouwde… Oef…
Klik op “Bekijken op Youtube”
  • … dat men in 1957 al vreesde dat de VSA de regering zou proberen af te zetten?
  • … dat men toen al vermoedde dat het westen hen niet zou helpen
  • … dat men toen al Rusland als hun vriend beschouwde
  • … dat ondanks de Russische invloed het land absoluut niet communistisch wilde worden
  • … dat de schrik voor Israël er primeerde
  • … en dat bijgevolg – zelfs een miljonair – er de voorkeur zou aan gegeven hebben communistisch bestuurd te worden i.p.v. bezet door Israël

Een leerrijke video, gedraaid door de BBC, die toen nog voor objectieve verslaggeving stond:

Een bericht uit Syrië zonder poco bril

Goede Vrienden,

We gaven reeds de levensloop van de Franse geneticus Jérôme Lejeune, aangevuld met enkele anekdotes. We voegen hieraan nog een beschouwing toe over het leven vanuit de goddelijke deugden geloof, hoop en liefde van deze uitzonderlijke wetenschapper én christen. En het zijn de grootste moeilijkheden, die hem tot een heldhaftige beleving van de deze deugden hebben gevoerd.

Jérôme Lejeune was het levende bewijs dat ware wetenschap en authentiek christelijk geloof harmonisch samengaan. De Drie-ene God is één: Vader en Schepper, Mens geworden Verlosser Jezus Christus en Geest. Het verstand, verlicht door het geloof, geeft inzicht en wijsheid. Kennis zonder moraal, zo vond hij, wordt barbaarsheid en geloof zonder kennis wordt afgoderij.

Jérôme leefde zelf ook een-voudig. De topwetenschapper en de oprechte gelovige waren eenzelfde persoon. Elke avond, als hij thuis was, bad hij op zijn knieën voor het kruis samen met zijn kinderen een Onze Vader, een Weesgegroet en een toewijding van het gezin. Iedere avond hield hij een gewetensonderzoek. Iedere zondag vierde hij aandachtig de Eucharistie mee, waar hij zich ter wereld ook bevond. Aan een cameraman die in zijn laboratorium een opname wilde maken liet hij niet toe dat het kruisbeeld verwijderd werd, want dit was, zo zei hij, zijn “lab-oratoire”. Hij kreeg een mooi appartement aangeboden met kok en  een auto met chauffeur maar weigerde dit alles, tot spijt van zijn kinderen. Hij wantrouwde de luxe en nog veel meer een mondain leven.  Met zijn oude fiets reed hij naar zijn studenten in de universiteit, naar zijn patiënten in het hospitaal en naar het Elysée waar hij door president Pompidou herhaaldelijk werd ontvangen. Hij was, zoals zijn vader, een actief lid van de vereniging van de heilige Vincentius a Paulo. (https://www.ssvpglobal.org/en/) Daarom weigerde hij ook privé consultaties te houden, waarvoor hij veel meer geld kon vragen. Hij bleef iedereen in het hospitaal ontvangen aan het gewone tarief. 

Vanuit een “wetenschappelijk paradijs” in Washington, nl. het Kennedy Institute en de Georgetown Medical School kreeg hij in 1977 het aanbod om er visiting professor  te worden. Hij noemde dit zelf een “wetenschappelijk Eden” maar wees dit toch af omdat hij al zijn energie wilde besteden aan  het zoeken naar een therapie om de chromosomale afwijkingen bij kinderen te genezen. En dat kon hij best in Parijs.  Hij leefde niet voor zijn wetenschappelijke carrière en gaf zijn persoonlijke belangen op om de met de dood bedreigde gehandicapte kinderen te verdedigen. Daarom verzette hij zich openlijk tegen de eugenetische geest, die steeds meer aanvaard werd in de hoogste wetenschappelijke kringen en die kinderen met een chromosomale afwijking in de moederschoot wilde doden. Zijn toespraak in San Francisco (1969) bij het ontvangen van de hoogste onderscheiding in  de genetica, de William Allen Memorial Award, was tevens een evangelisch getuigenis, een hymne aan het leven. Hij verkoos, zoals hij zelf schreef,  eerder zijn “Nobelprijs de nek te breken”, dan in te stemmen met het doden van gehandicapte kinderen. Als christelijke wetenschapper hield hij onverbiddelijk vast aan zijn  helder geweten. De eerste regel van de eed van Hippocrates leert: ”primum non nocere” (vooreerst niet schaden). En in de tien geboden las hij: “Gij zult niet doden”. Hij zag hierin een dubbel “non possumus” (wij kunnen niet zwijgen),  verwijzend naar de houding van de apostelen Petrus en Johannes aan wie de joodse overheden verboden nog over Jezus te spreken (Handelingen 5). Met de verwondering die de heilige Johannes uitdrukte in het begin van zijn Evangelie keek hij naar de “ontvangenis” van ieder mens. Zijn elementair credo van de genetica: “In het begin is er een boodschap, deze boodschap bevindt zich in het leven en deze boodschap is het leven en indien deze boodschap een menselijke boodschap is, dan is dit een menselijk leven”.

Jérôme Lejeune werd gedreven door een christelijke hoop die hem tot een heldhaftige inzet leidde.  Hij besefte dat de aanslag op het leven van gehandicapte kinderen een georganiseerde, ideologische  aanval was op juridisch en politiek vlak én in de media en begreep dat de strijd eigenlijk al verloren was. Toch bleef hij luid getuigen en schreef een straffe Déclaration des médecins de France die uiteindelijk 18.000 handtekeningen kreeg. Een gewetensvol geneesheer verzorgt moeder én kind, vond hij. Hij voorzag dat de abortuswetgeving (1973) een doodscultuur wordt:  door abortus doden ouders hun kinderen, door euthanasie zullen kinderen hun ouders doden.

De enige manier om zieke kinderen te redden, zo besefte hij, is hen genezen. Dat zal steeds meer zijn inzet en hoop worden. Hij wordt de apostel van de gehandicapte kinderen en zal daarom ook fanatiek  bestreden worden. Tijdens zijn conferentie in het Institut Catholique de Paris (5 maart 1972) zwaaiden tegenstanders met een pancarte: “Dood aan papa Lejeune en zijn kleine monsters!”

Dokter zijn beschouwde hij als zijn roeping maar onderzoeker werd hij uit innerlijke drang. Hij werd wereldwijd gemarginaliseerd, zijn medewerkers verlieten hem, alle officiële subsidies werden hem onttrokken en op 54 jarige leeftijd zit hij in een laboratorium waarvan de meubelen hem zelfs ontnomen werden. Toch zocht hij verder naar de genezende remedie. Hij was af en toe enthousiast en dacht dicht bij de oplossing te zijn, waarna de ontgoocheling volgde. Dan was hij beschaamd om zijn beroemdheid, waardoor 96% van die gehandicapte kinderen in de moederschoot gedood werden. Immers, dank zij hem kon nu trisomie 21 ontdekt worden. Dit was voor hem een zwaar kruis.

Neen, tegen alle verwachting in, heeft hij niet het middel gevonden om deze zieke kinderen lichamelijk te genezen. Het wonder van zijn leven was echter dat hij wel de harten genas. Hij bleef zoeken,  hopen en vooral getuigen van de waardigheid van deze kinderen. Hierdoor werden duizenden kinderen, moeders en gezinnen uit vele landen door hem aangetrokken. Zij vonden bij hem een nieuw leven. Hij erkende het intellectueel tekort van deze kinderen maar toonde tegelijk dat de ”ziekte van de geest” die deze kinderen wil doden, veel erger is. Op heldhaftige wijze beleefde hij het woord van Jezus:  “Al wat je een van deze minste broeders van Mij hebt gedaan, heb je Mij gedaan” (Matteüs, 25, 40). Door zijn liefde gaf hij kinderen, moeders en hele gezinnen hun waardigheid terug. Massaal velen getuigden dat het contact met hem hen deed herleven. Hij leefde om anderen leven te geven. Zelfs als hij al zwaar fysiek leed en door Paus Johannes Paulus II benoemd werd tot eerste voorzitter van de Pauselijke Academie voor het leven schreef hij hiervoor nog de statuten. In het aanschijn van de dood wilde hij niet dat zijn dochter de deur zou sluiten van een half dove gebuur in het ziekenhuis, die zijn tv keihard had staan “omdat die man zich dan nog eenzamer voelt”. Hij ontving zijn vrouw, kinderen en broers en nam afscheid. Toen hij in doodstrijd kwam wilde hij niet dat zij opnieuw geroepen werden. Hij had gezien hoe zijn vader gestikt was en wilde zijn geliefden dit besparen. Op paasmorgen 3 april 1994 om 6.30 u is hij gestorven. Hij leefde én stierf met Christus om met Hem te verrijzen. (Aude DUGAST, Jérôme Lejeune. Portrait spirituel au fil des vertus, Salvator, 2021).

 P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 29.7.2022

Van Mar Yakub naar Mar Moussa

Nadat wij op 6 januari 2022, het feest van de Openbaring, de Syrisch-katholieke gemeenschap van Mar Moussa bij ons ontvangen hadden, werden wij als orde van de Eenheid van Antiochië van Mar Yakub door hen hartelijk ontvangen op woensdag 20 juli 2022, het feest van de grote profeet Elias.  Ook de drie meisjes van S.O.S. Chrétiens d’ Oriënt die bij ons waren, gingen mee. Het werd een dag van wederzijdse geestelijke bemoediging.

Het klooster van Mar Moussa,  hoog in het gebergte, op 17 km van het centrum van Nebek, werd gesticht door de heilige Mozes (vandaar Mar Moussa), de Ethiopiër, een  koningszoon, die rond 628 de marteldood zou gestorven zijn. De energieke Italiaanse jezuïet, Pater Paolo dal’Oglio heeft zich sinds 1982 ingezet voor de heropleving van  dit prachtig klooster en heeft het ook internationaal bekend gemaakt.

Lees verder

Nog meer onweer op komst in Oost-Europa

De door het westen niet erkende republiek Transnistrië wil zich bij Rusland aansluiten. Transnistrië is een internationaal – slechts door Abchazië en Zuid-Ossetië erkend – door Rusland gesteund autonoom gebied in het zuiden van Oost-Europa. Het ligt ten oosten van de rivier Dnjester (Dnister), waaraan het gebied zijn naam dankt, aan de grens van Moldavië en Oekraïne; officieel maakt het deel uit van de republiek Moldavië.

Hoofdstad: Tiraspol. Inwonersaantal: 470.000. President: Vadim Nikolajewitsj Krasnoselski.

Zoals in bijna alle niet erkende Kaukasus-republieken (Zuid-Ossetië en Abchazië) en voorheen op de Krim (referendum 2014) wil de meerderheid der bevolking een aansluiting bij de Russische Federatie.

De Transnistrische buitenminister, Vitali Ignatjew verklaarde verleden week nog maar eens dat het doel sinds het referendum van september 2006 onveranderd is en blijft: erkenning van de onafhankelijkheid en de aansluiting bij de Russische Federatie. Moldavië ziet het anders: het wil een oplossing voor het “conflict” en wil samen gaan voor een EU-aansluiting.

Tijdens het 2006 referendum was 97% van de deelnemers voor het b.g. toekomststreven: weg van Moldavië, naar Rusland. Men wil dit echter aan de onderhandelingstafel bereiken, zonder een bewapend conflict. Moldavië mag zich sinds 23 juni 2022 kandidaat EU-lidstaat noemen.

Na een korte oorlog van maart tot augustus 1992 bereikte Transnistrië een “de facto onafhankelijkheid” – de overheid van Moldavië heeft er niets meer te zeggen. De oorlog was kort maar eiste niettemin 500 dodelijke slachtoffers en er kwam pas een einde aan dankzij de bemiddeling van generaal Alexander Lebed, die toen het bevel voerde over het daar gestationeerde 14de leger van Rusland.

Moldavische presidente Maia Sandu eiste dat de Russische troepen zouden vertrekken nadat de EUroparaad (PACE) deze een “Russische bezetting” genoemd had. Bovendien meent PACE dat het conflict in Transnistrië (1992) een “militaire agressie” t.o.v. Moldavië is. In Transnistrië zijn ca. 1000 Russische vredessoldaten gestationeerd. Vanzelfsprekend noemt het Russische buitenministerie de PACE-classificatie onaanvaardbaar.

In maart 2022 kondigde de Zuid-Ossetische president Anatoli Bibilow wettelijke stappen te zullen nemen om deel van Rusland te kunnen worden. Ook de inmiddels door Russische troepen bezette (… of bevrijde… naar gelang het uitgangspunt) Oekraïense gebieden Cherson en Zaporizja willen een referendum houden over de hereniging met Rusland.

Het blijft een eigenaardig gegeven dat – ondanks de westerse democratieverspreiding – er in Oost-Europa toch nog zo’n domme mensen rondlopen die de wens hebben onder het juk van Rusland te willen leven…

Washington pursues RAND’s plan in Kazakhstan, then in Transnistria

Heropvoeding ook via Formule 1

Zoals u weet worden sportgebeurtenissen maar al te graag misbruikt om pedagogische heropvoedingsmaatregelen door te drukken. Enerzijds wordt er verwacht dat voor een wedstrijd de deelnemers zich deemoedig op een knie (… op twee mag ook) neerlaten (… onmisbaar in de strijd tegen racisme), of er wordt “een stilteminuut voor het klimaat” aangekondigd, waartegen niemand zich blijkbaar durft te verzetten.

En nu zijn de coureurs van de Formule 1 aan de beurt: “Met een emotionele video-boodschap hebben de coureurs en Formule-1-organisatoren voor betere omgangsvormen en een einde aan eender welke inbreuken op het parcours en in de sociale media gepleit.”

Sinds vandaag, enkele uren voor de derde training en qualificatie voor de Grote Prijs van Hongarije in Boedapest, is een oproep voor “respect” op het Formule-1-twitterkanaal te zien.

“Bij de Formule 1 gaat het om een wedstrijd en rivaliteit, maar ook om respect. Respect onder concurrenten. Respect voor de fans. Respect voor heel de Formule-1-familie. Eender welk misbruik is onaanvaardbaar. Wie niets respectvol is, is niet welkom in onze sport.”

Een oproep voor het “klimaat” zou in dit milieu eerder ongepast zijn. En bij een normale Formule 1-fan valt ook weinig af te keuren op zijn “homofobe” of “racistische” inborst of gedrag. Bijgevolg: het mantra “respect”.

Toch blijft het eigenaardig dat er tientallen jaren autokoersen gereden werden zonder een snelcursus “opvoeding”. Ook eigenaardig: hoe inclusiever de samenleving, hoe meer heropvoedings-noodkreten er geslaakt worden.

Wie zegt dat de Russen geen zin voor humor hebben?

Dit verhaaltje circuleert momenteel op sociale media in Rusland:

EU: Rusland, nu is het genoeg, het is erover, vèr erover, je hebt overdreven.  We stoppen je export en beginnen je import te saboteren.  Wij hebben alle financiële krachten van het westerse blok aan onze kant, alle rating-bureaus, de grote afzetmarkten, de spitstechnologie en twee drukpersen.  Je moet eraan geloven!
Rusland: Ja?....
EU: Je moet eraan geloven!
Rusland: OK.  Nog iets?
EU: Ja, heb je nu geen schrik?
Rusland: Grote schrik. Gaan jullie de turbine van het Portovaja-pompstation herstellen?
EU: Rusland, je schijnt het niet te snappen.
Rusland: OK, de beide turbines.
EU: ... Waar komt dat nu ineens vandaan?

De gasstroom naar Europa via Nord Stream zinkt drie maanden voor het begin van de verwarmingsperiode van 167 miljoen m3 naar 100 miljoen m3. Echter, de volgende dag wordt de hoeveelheid van 100 naar 67 miljoen m3 teruggebracht.

EU: O, zit het zo?...
Rusland: Ja.
EU: Da's smerig!
Rusland: Gaan jullie de derde turbine van het Portovaja-pompstation repareren?
EU: Ben je nu helemaal gek geworden?

De gasstroom naar Europa via Nord Stream zinkt van 67 miljoen m3 naar 33 miljoen m3. De gasprijzen op de Europese beurzen stijgen quasi onmiddellijk naar 2300 dollar per 1000 m3. De Europese (winter)voorraad is dan nog maar slechts voor de helft gevuld en moet tegen november op een peil van minimum 80% aangevuld zijn.

EU: Rusland?
Rusland: ... hm... ???
EU: Zeg 's, hoe veel turbines zijn er eigenlijk in Portovaja?
Rusland: Zes.
EU: En de rest van hen werkt tot op heden?
Rusland: Ogenblikje... Aleksej Borisovitsj, klop eens even met een steen tegen de resterende turbines...
EU: Néén!!!

Boem… boem… boem…

Rusland: EU, we hebben het net nagegaan.  Tot nu toe schijnen ze te werken, maar men kan wel al enkele vervormingen zien.  Hoe zou dat nu komen?  EU?  EU... alles in orde bij jullie???
EU: Vervl....B%@*!

De teller naar de herfst en winter loopt… De oproep “Poetin het vuur aan de schenen te leggen door korter of koud te douchen” wordt niet echt gedragen door de bevolking.

Beelden uit het verleden van Portovaja:

En dit is dan de realiteit…

Indië laat nog steeds in Rusland marineschepen bouwen

Vice-baas van de Indische marine, admiraal SN Ghormade, liet weten dat de bouw van Indische marineschepen in Rusland onverminderd voort gezet wordt: met name twee Talwar-klasse fregatten.

Indië en Rusland hebben een hechte defensie-samenwerking, in het bijzonder op het niveau van de regeringen. De intergouvernementele commissie over militaire en militair-technische samenwerking ((IRIGC-M & MTC) wordt voorgezeten door de defensieministers van beide landen en ontmoet elkaar jaarlijks. Laatst nog in New Delhi op 6.12.2021. Rosoboronexport wil het made-in-India defensieprogramma steunen, alsook bijdragen aan de modernisering van de Su-30MKI jachtvliegtuigen, o.a. met de levering van wapens, luchtvaartelectronica e.d.

De Su-30MKI jets werden in Rusland ontwikkeld en worden gebouwd door het Indische Hindustan Aeronautics Limited (HAL) onder licentie.

Neem een kijkje met welke landen Rusland militaire partnerakkoorden en gemeenschappelijke projecten heeft lopen: klik op de kaart voor meer info.

http://infobrics.org/post/36245/

Onderschatte linkse stoottroepen

In Duitsland en Oostenrijk is er een beweging actief van grootmoeders. Of ze dat echt zijn? De organisatie benadrukt dat men niet per se een kleinkind moet hebben om deel uit te maken van de (linkse) oma-beweging.  Waarschijnlijk gaat het om rusteloze mei ’68-hippies die het protesteren in hun bloed hebben.

  • Ze zijn voorstander van de klimaatgoeroes, van de regenboogpredikanten, van abortus, van (liefst niet de eigen) euthanasie, van de “iedereen welkom”-beweging, van de vluchtelingenferries… kortom ze steunen heel de linkse agenda en de herprogrammering van de wereld volgens de “Great Reset”-bijbel.
  • Ze zijn tegen Orban, tegen “nationalisten met een fascistische tong”, tegen het eigen volk, tegen studentenverenigingen (Burschenschafte), tegen vrije meningsuiting of haat… tenzij deze zich richt tegen alles en iedereen waartegen deze oma’s zijn…
  • Kortom: ze doen – volgens eigen zeggen” een stap “in de juiste richting”… “de verdediging van de democratie…”