De Leeuw moet klauwen op 9 juni

Ons uitgangspunt blijft hetzelfde: het zangfeest is een oproep aan alle Vlaamse politici, academici, ondernemers, kunstenaars, studenten, arbeiders, kortom, aan alle Vlaamse burgers om met zijn allen de schouders te zetten onder een vrij en onafhankelijk Vlaanderen. (Uit: https://zangfeest.org/historiek-zangfeest/)

“Joachim Coens (ex-voorzitter CD&V, red.) is gaan lopen, Egbert Lachaert (ex-voorzitter Open VLD, red.) is gaan lopen, Meyrem Almaci (ex-voorzitter Groen, red.) is gaan lopen en Conner Rousseau (ex-voorzitter Vooruit, red.) is gaan lopen. Aan Franstalige kant daarentegen zitten alle partijvoorzitters nog altijd ongestoord het slagveld te overschouwen.”

Bart Fierens op het 84ste Vlaams Nationaal Zangfeest: https://www.standaard.be/cnt/dmf20240310_95507106

Beelden van het Zangfeest hebben we nog niet, wel deze voorafgaande stellingname van Bart Fierens:

De nakomeling…

… het portret van een zionistische activist

“Aan de andere kant (van de omheining) is het ook mijn land.”

Van veldslagen tegen extreemrechts in Frankrijk tot de Israëlische kolonisatie in het Midden-Oosten: een buitengewone reis van een geradicaliseerde Jood.

Thierry, een jonge jood uit de Parijse buitenwijken in de jaren zestig en zeventig, was een van de leiders van kleine joodse identiteitsgroepen die in oorlog waren tegen extreemrechts in de jaren zeventig en tachtig. Nadat hij een van de bazen van Betar was geworden, vertrok hij om zijn werk te doen, dienst doen in Israël en de Libanese oorlog bestrijden in de speciale strijdkrachten. Thierry, door een geradicaliseerde rabbijn uit New York tot religieuze orthodoxie bekeerd, werd Pinhas en wijdt zich nu aan de herovering door de Joden van Groot-Israël. Ooit dicht bij de Mossad, is hij vandaag de dag een van de meest actieve leiders van de kolonie Kyriat Arba, in bezet Palestina, nabij Hebron. Afwisselend verleidelijk en weerzinwekkend, manipulatief en naïef werpt het personage licht op enkele van de meest mysterieuze pagina’s uit de recente Franse geschiedenis en dompelt het ons onder in de kern van de geheimen van de Israëlische kolonisatie in het Midden-Oosten.

(Nvdr.: we citeren de begeleidende tekst onderaan de video)

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Ghana wil niet weten van de geslachtenideologie

“Ghana is niet de 51ste staat van Amerika!”

Het Ghanese parlement keurde unaniem een wet goed die de woke-religie met hierin vervat de meervoudige, oneindige geslachtenwaanzin, overgewaaid uit de VSA, verbiedt. Dit ondanks de invloed die de VSA trachtte uit te oefenen.

“Invloed”? Zeg maar chantage. Of straffen.

Hoe vierde u internationale vrouwendag?

Naar alle waarschijnlijkheid niet zoals in Nürnberg. Met geroep en getier waarbij Söder en de AfD verwenst werden konden de vierende vrouwen op penissen drammen. Of elders op hele mannenfiguren… Of ze konden op een muur een bericht achterlaten, zoals bv. „Alte, weiße Männer stinken“ en “„ich gendere gern“, waarbij men bij deze boodschap zijn/haar/? frustratie, resp. fantasie, de vrije loop kon laten.

Geen ander land (+ vervolg)

“No Other Land” heeft op de Berlinale de prijs voor de beste documentaire gekregen. Niet iedereen was daar gelukkig mee. De makers waren een Israëli en een Palestijn. Applaudisseren mocht, maar enkel en alleen voor de Israëlische regisseur, Yuval Abraham. De Israëli en zijn familie kregen doodsbedreigingen van kolonisten en hij kon zelfs niet naar huis terugkeren. De Duitse media vertaalden hun erfzonde door Abraham van antisemitisme te beschuldigen..

https://weltwoche.ch/daily/berlinale-deutsche-medien-werfen-israeli-antisemitismus-vor-regisseur-yuval-abraham-kritisierte-netanyahus-siedlungspolitik/

https://www.berliner-zeitung.de/kultur-vergnuegen/debatte/berlinale-eklat-antisemitismus-israelischer-regisseur-empoert-ueber-deutsche-politiker-will-eure-schuld-nicht-li.2191773

Wanneer zal Duitsland eindelijk in het reine zijn met het verleden?

+ Hieronder vindt u de documentaire… niet meer. Een onzichtbare hand besliste de film te censureren. YT verklaarde doodleuk: “Deze pagina is niet beschikbaar. Onze excuses daarvoor. Probeer naar iets anders te zoeken.”

Wij kunnen u slechts de inleiding tonen.

Zoekt U iets?

De Bredabaan (Merksem) heeft het niet meer!

Filip Dewinter bond de kat de bel aan. De Bredabaan verkommert in snel tempo, zoals talrijke winkelstraten waarin de Vlaming zich niet meer thuis voelt.

“Dit is een winkelstraat in verval”, zegt Filip Dewinter (https://www.gva.be/cnt/dmf20240301_95886939)

We herinneren ons de Bredabaan als dé winkelstraat met een uitgebreid winkelaanbod, café’s, eetgelegenheden en een populaire markt om de hoek. In onderstaande video kan u onze herinneringen vanaf 09′ delen.

“Het winkelcentrum Bredabaan (1 km) is het veelzijdigste van alle randgemeenten. Zoekt U iets? De Bredabaan heeft het.” – verneemt u in de film.

Het andere klokje: “Eén jaar Ruslandfobie”

Wie het interview van Tucker Carlson met de Russische president Poetin bekeken heeft, zal veel herkennen in de uiteenzetting van mevrouw Marie Thérèse ter Haar. Het is altijd nuttig eens te luisteren naar de tegenpartij.

In de nasleep van de ineenstorting van de USSR was samenwerking tussen Rusland en het Westen een streven. Echter, gedurende de afgelopen 20 jaar is de westerse politiek en berichtgeving over Rusland vrijwel altijd negatief geweest. Hoewel het terecht is om kritiek op een land te uiten, kan overmatige kritiek zich tegen ons keren. Deze video werpt licht op slechts één jaar van de Ruslandfobie.

Wie is Marie Thérèse ter Haar? Klik op: https://www.ruslandacademie.nl/marie-therese-ter-haar/

Mocht u het Tucker Carlson / Poetin interview – met een behoorlijke brok geschiedenis – (nog) eens willen bekijken: