In een uitzending van “Umschau”, een DDR-wetenschappelijk programma van 1979 worden onderzoeken naar cybernetica en kunstmatige intelligentie aangekaart. Tijdens een bezoek aan het Instituut voor Cybernetica van de Oekraïense Academie in Kiev, destijds nog deel uitmakend van de Sovjetunie, wordt als een ongeëvenaarde sensatie van de technische vooruitgang een sprekende computer voorgesteld. Directeur Viktor Gluschkow (zie onderaan) verklaart tijdens een vraaggesprek waarom het begrip der intelligentie correct is en wat hij vindt van de onberekenbaarheid der robotten (huidige taal: computers).

“Alles hangt ervan af hoe men het begrip “intelligentie” definieert. Als men met dit begrip ook sociale factoren insluit, m.a.w. factoren die met de verhouding van mensen onder elkaar te maken hebben, dan moeten wij intelligentie als een specifiek menselijke eigenschap beschouwen. Als men echter probeert het begrip ‘intelligentie’ ietwat beperkter te definiëren en velen delen deze opvatting als het vermogen logisch te denken, de wereld om ons heen waar te nemen, deze correct te duiden, nieuwe informatie te verwerven, experimenten uit te voeren, wetenschappelijke theorieën te ontwikkelen en de wereld te verkennen, als men dus deze factoren in het begrip ‘intelligentie’ onderbrengt, dan is er niets wat ons zou kunnen beletten een dergelijke machine te bouwen en deze een intelligentie toe te kennen, zowel vanuit een filosofisch als een praktisch standpunt… Waarom ik hiervan overtuigd ben? De materialistische filosofie, de marxistische wereldvisie maakt duidelijk: er bestaat geen rem op inzichten. Alles is ten slotte mogelijk. Bijgevolg zijn ook de denkprocessen en de wetmatigheden, de wetmatigheden van het creatieve denken mogelijk…. en zijn ze denkbaar, dan zijn ze ook uitvoerbaar….”

Victor Mikhailovich Glushkov (Виктор Миха́йлович Глушко́в24 augustus 1923 – 30 januari 1982) was een Sovjet-wiskundige, ^[1]de grondlegger van de informatietechnologie in de Sovjet-Unie en een van de grondleggers van de Sovjet-Unie.

Hij werd geboren in de Russische SFSR in Rostov aan de Don in de familie van een mijningenieur. Glushkov studeerde in 1948 af aan de Rostov State University en stelde in 1952 oplossingen voor het vijfde probleem van Hilbert en verdedigde hij zijn proefschrift aan de Staatsuniversiteit van Moskou.

In 1956 begon hij met computers en werkte hij in Kiev als directeur van het Computational Center van de Academie van Wetenschappen van Oekraïne. In 1958 werd hij lid van de Communistische Partij. In 1962 richtte Glushkov het beroemde Instituut voor Cybernetiek van de Nationale Academie van Wetenschappen van Oekraïne op en werd de eerste directeur.

Hij leverde een bijdrage aan de theorie van de automaten. Hij en zijn volgelingen (Kapitonova, Letichevskiy en anderen) hebben die theorie met succes toegepast om de bouw van computers te verbeteren. Zijn boek over dat onderwerp “Synthesis of Digital Automata” werd bekend. Daarvoor ontving hij in 1964 de Leninprijs en verkozen tot lid van de Academie van Wetenschappen van de Sovjet-Unie.

Meer: https://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Glushkov