Tucker Carlson vraagt zich af of het riedeltje over de onbaatzuchtige VSA die als een mondiale Don Quichote de wereld rondtrekt met een reddingsmissie nog wel van toepassing is. Hij legt in enkele zinnen de vinger op de wonde:
“Wij – de VSA – hebben miljarden aan Oekraïne gestuurd om hun grenzen te beschermen en we openden de onze voor de wereld. Waarom doen we dat eigenlijk???
Zoals Joe Biden ons herhaaldelijk gezegd heeft: om de democratie te beschermen… De ironie is wel dat Oekraïne – op geen enkele manier – een democratie is. De Oekraïense regering heeft de kritische media het zwijgen opgelegd, oppositiepartijen verboden, de leider van de belangrijkste oppositiepartij gearresteerd… is dàt democratie???
En ja, omdat we dit allemaal lieten gebeuren, het zelfs financierden, heeft de Oekraïense regering zelfs beslist wie of wat er moet gecensureerd worden in ons land… De Oekraïense regering heeft een zwarte lijst opgesteld van zgz “Russische propagandisten”… Amerikanen !!! Rand Paul, Tulsi Gabbard, Douglas MacGregor en vele anderen…
Dus, wij… de Biden-regering… hebben miljarden naar Oekraïne gestuurd om hun grenzen te beschermen… waarom doen we dit eigenlijk???”
Euronews is geen Russische maar wel een westerse poco zender, die in Rusland, nadat RT op de televisiekanalen verbannen en vervangen werd door de Oekraïense tv-zender, op zijn beurt niet meer kan bekeken worden. Des te opmerkelijker dat Euronews in de Russischtalige versie een video uitzond die lange rijen wachtenden aan de enige grensovergang toont, die naar Oost-Oekraïne, in door Rusland gecontroleerd gebied, willen trekken.
Klik hier voor het originele Russische Euronews-bericht; hieronder vindt u de vertaling en de video:
“Duizenden Oekraïners keren naar hun woonst in de door het Russische leger bezette gebieden terug. 150 à 200 voertuigen steken dagelijks de enige grensovergang in Saporitsja over.
De Oekraïense kant waarschuwt voor de gevaren en laat geen wapens of brandstof door – iets wat door de Russische soldaten zou kunnen gebruikt worden. Velen moeten tot 10 dagen op een parkeertoelating wachten.
De vluchtelingen zijn niet altijd bereid met de pers te spreken – tegelijkertijd verbergen velen hun angst niet en beschrijven met de grootste voorzichtigheid hun situatie. Zoals: “Mijn moeder en zuster wonen daar. Als men de Russen gerust laat, leeft men daar min of meer goed.”
De Oekraïners zeggen dat ze niet slechts terugkeren omwille van hun familie maar ook op zoek naar werk, dat ze op Oekraïens gebied niet kunnen vinden.”
De videotitel luidt: “Oekraïners keren terug naar hun families”
Ook het officiële Russische nieuwsbureau TASS besteedde aandacht aan de trektocht richting oosten:
Eduard Basurin, plaatsvervangende leider van de volksmilitie der Donetzk Volksrepubliek (DNR):
“In de regio Saporitsja is er een grensovergang tussen Oekraïne en het gebied dat niet langer door de Oekraïense overheid gecontroleerd wordt. Mensen uit Oekraïne, die niet slechts in de gebieden Saporitsja en Cherson, maar ook in de volksrepublieken Loegansk en Donetsk wonen, passeren deze grensovergang. De mensen komen terug… De wachtrijen zijn zeer lang. Het duurt op sommige dagen minstens 10 uur eer de mensen de grens kunnen oversteken, soms zelfs 24 uur. Maar de mensen komen en verdragen heel deze last om naar huis terug te keren.”
Basurin verklaarde ook dat er bij de terugkeerders talrijke bewoners der Donbas-republieken zijn die Oekraïne omwille van de geldende beperkende regels niet konden verlaten.
“Toen de pandemie uitbrak, werden de grenzen tussen ons en Oekraïne gesloten en talrijke mensen die omwille van verschillende redenen zich daar bevonden, konden niet meer eruit… Nu bestaat er voor die mensen de mogelijkheid naar huis te keren.”
En, tevens volgens Basurin, zouden veel mensen vluchten – naar familie en vrienden – voor de heersende wetteloosheid in Oekraïne. Ze zouden zich slechts willen verstoppen tot er een einde aan de miserie in Oekraïne komt.
Trouwens, bovenop de ras- en taalwetten in Oekraïne (zie artikels onderaan), werd er in april nog een wet gestemd, waardoor het veroorloofd is eigendommen van Russen en van alle mensen die weigeren “de Russische aanvalsoorlog” te verwerpen, in beslag te nemen. En daar eindigt het niet: momenteel wordt er een wetsvoorstel gedebatteerd die het verwerven van de Russische nationaliteit met tot 15 jaar gevangenis zal kunnen bestraffen.
Met dit laatste wetsvoorstel zal – als Oekraïne de Donbas kan heroveren – een groot gedeelte van de Donbas-bevolking tot hechtenis veroordeeld worden. Sinds jaren konden zij amper gebruik maken van de Oekraïense overheidsadministratie, zoals het verlenen van identiteits- en rijbewijzen, diploma’s, pensioen- en kindergeldbetalingen… enz… Waardoor zij zich gedwongen zagen de Russische nationaliteit aan te vragen…
Vermits het warm water geen tweede keer moet uitgevonden worden, verwijzen wij naar deze samenvatting gepubliceerd op Frontnieuws. Hou dit in uw achterhoofd als u de poco kranten leest of naar de nieuwsuitzendingen kijkt op zowat alle tv-zenders (… de andere werden immers omwille van de “Grote, Enige Waarheid” uit de ether gehaald).
Op de 21ste juli werden wij voor de zoveelste keer op non-actief gezet. Wie, wat, hoe… doet eigenlijk niet ter zake. Een vriend merkte op dat de ene een klacht, een proces aan zijn been krijgt, de andere wordt gewoon heimelijk uitgeschakeld. Zoals wij op een bijzonder passende datum. Waarom… ach… om dezelfde reden dat het VB, dat Voorpost, dat Dries het op de rechtbank mocht komen uitleggen. De stekker uittrekken is veel gemakkelijker, wekt geen media-aandacht of opschudding.
Niettemin, vandaag op de herdenkingsdag van de h. apostel Jacobus de Oudere, die op bevel van koning Herodes met het zwaard gedood werd, konden we deze namiddag weer toetreden tot de internetgemeenschap.
We beginnen met een stroofje muziek gecomponeerd door “verrader” Jacob Offenbach: u ziet en hoort de betoverende pop Olympia waarop Hoffmann verliefd wordt.
Niet alleen door de inflatie, maar ook t.o.v. buitenlandse valuta. De euro heeft ca. 12% van zijn waarde verloren t.o.v. de US $.
De afgelopen twee decennia was een euro meer waard dan een dollar, met het hoogtepunt in 2008. Toen had 1 euro een waarde van 1,60 dollar. In 2014 liep de waarde van de euro al fors terug en sinds vorig jaar zomer is er een nieuwe daling ingezet.
Als het naar de zin van de poco gemeentebesturen gaat, dan moeten er voor elk gemeentehuis vlaggenmasten bij geplaatst worden. Nadat de regenboogvlag in een snel tempo quasi overal ging waaieren, kwam daar ook de geel-blauwe vlag van Oekraïne bij. Dit volgens het motto: wie niet voor ons is, is tegen ons.
Heeft er iemand de Syrische, de Libische, de Iraakse, de Afghaanse, of in het verlengde, de Cubaanse, de Venezolaanse, de Iraanse… opgemerkt? Is dit een vorm van politieke discriminatie? En waarom verdienen de bedgewoontes van een minderheid een vlag aan een overheidsgebouw? Waarom krijgen de mannen met vroege kaalheid en vrouwen met kleine boezems geen eigen vlag? Wat volgt: zal Coburger Philippe volgend jaar bij de uitreiking van zijn eretekens er een aantal reserveren voor de regenboogadepten?… Zucht. Nu hebben we hem wakker gemaakt…
Vlaggen hebben hun betekenis verloren. Zij volgen de poco koers van de verlinksing der overheden en media.
Nochtans heeft de onvolprezen Vlaamse regering hiervoor richtlijnen opgesteld. Wist u dat de Vlaamse vlag moét gehesen worden op de verjaardag van het Coburger echtpaar Philippe en Mathilde, van de gepensioneerde Coburgers Albert en Paola en op hun huwelijksverjaardag? Alsof Vlaanderen door hun aanwezigheid iets te vieren heeft.
De vrijmetselarij in Rusland gaat terug tot in het jaar 1731, toen kapitein John Phillips werd aangesteld als de provinciale grootmeester van Rusland. Onder leiding van de “Royal Arch” in Engeland werden alle maçonnieke activiteiten in Rusland echt georganiseerd door een “liaison”, een verbindingsman, die instructies doorgaf van deze zeer elitaire loge: zijn naam was Anderson.
Vanaf het begin werden alleen de beste en slimste geselecteerd om Russische vrijmetselaars te worden. Dat betekende destijds natuurlijk het initiëren van aristocraten. Het basisidee achter de vrijmetselarij – zo werd de ingewijden verteld – was om ‘goede mannen’ nog beter te maken, zodat de ‘goede werken’ van deze mannen de samenleving ten goede zouden komen.
Kort nadat de loges in Rusland werden opgericht, ontstond er echter een probleem: de Russische vrijmetselaars wilden de identiteit weten van de ‘Top Mason’ – de leider van de vrijmetselarij – in Engeland die aan de touwtjes trok. Het enige dat Anderson hun zou vertellen, was dat de instructies van ‘de onbekende leider’ kwamen. Omdat ze dat niet als een definitief en duidelijk antwoord zagen, raakten de aristocraten gedesillusioneerd en verlieten ze de vrijmetselarij. De vroege loges werden daarna gewoon gesloten.
De belangstelling voor de vrijmetselarij zou later terugkeren tijdens het bewind van tsaar Alexander I. Diep spiritueel en contemplatief, genoot Alexander ervan om te filosoferen met de verbannen Franse senator, diplomaat en geleerde, Joseph de Maistre – een door jezuïeten opgeleide vrijmetselaar volgens de Schotse ritus. De Maistre was een mystieke ‘spiritualist’ en hun zeer persoonlijke gesprekken over de vrijmetselarij hadden een diepgaande invloed op de beïnvloedbare tsaar.
Toen Alexanders troepen zegevierden over de Grote Armée van Napoleon en in 1815 Parijs binnentrokken, gaf Alexander specifieke instructies aan zijn officieren om daar met de Franse vrijmetselaars om te gaan. Wat de tsaar niet wist, was dat deze specifieke Franse vrijmetselaars zeer politiek gezind waren – liberale, anti-monarchistische opvattingen omarmden – en “Vrijheid, gelijkheid, broederschap” riepen terwijl ze dronken met hun nieuwe vrienden uit het buitenland.
Kort na hun terugkeer naar huis begonnen dezelfde Russische officieren een opstand tegen de monarchie te plannen! Alexander I was er echter niet meer, hij was begraven in de Sint-Petrus-en-Pauluskathedraal. Sommigen hielden vol dat hij nog leefde en gewoon weggelopen was van zijn “dagbaan” om een teruggetrokken monnik te worden (interessant genoeg openden de Sovjetautoriteiten zijn kist in de jaren 1920 en troffen ze hem leeg aan).
De nieuwe tsaar – Nicholas I – zou deze opstand op het Senaatsplein in Sint-Petersburg in 1825 resoluut neerslaan. De dappere en idealistische rebellen – nu gezamenlijk bekend als de Decembristen – waren bijna allemaal vrijmetselaars die toegewijd waren aan het geven van hun leven om een ” vonk” en de samenleving ten goede veranderen.
De Russische dichter en toneelschrijver Alexander Poesjkin – ook een vrijmetselaar – slaagde er niet in om de Decembristen te vergezellen in hun overmoedig avontuur, maar hij stond zeer sympathiek voor de zaak. Daarin stond hij zeker niet alleen. Acht jaar later zou hij een kort verhaal zou schrijven met de titel “De schoppenvrouw”. Critici geloven tot op de dag van vandaag dat dit een bovennatuurlijke fantasie is over hebzucht en gokken, maar het is eigenlijk veel meer.
In werkelijkheid is de “Schoppenvrouw” (later een opera van Tsjaikovski) een slim raadsel waarin de auteur de “geheime maçonnieke code” onthult die wordt gebruikt om de ware betekenis van heilige teksten zoals de Bijbel en de Koran te ontrafelen.
Dr. Kindlon:
Toen ik zoveel jaren geleden als afgestudeerde student onderzoek deed naar de Russische Vrijmetselarij, voelde ik een sterke drang om de identiteit van die eerder genoemde ‘onbekende overste’ te achterhalen. “Waarom was Anderson zo terughoudend om zijn naam bekend te maken?”
Ik nam destijds contact op met de Schotse Rite Masons in Chicago en begon hen te bezoeken in hun plaatselijke loge naast de Newberry Library. De broeders waren heel vriendelijk en gezellig, maar zelf waren ze niet in staat me te helpen bij mijn zoektocht naar de waarheid. Na verloop van tijd werd ik eindelijk voorgesteld aan iemand die werd beschouwd als een expert in de Russische vrijmetselarij! Ik voelde dat de Heilige Graal binnen handbereik was.
Ik vroeg hem zonder omwegen of het mogelijk was mij de identiteit van de illusoire en mysterieuze “onbekende overste” te onthullen. “Ja, oh ja”, antwoordde hij, en pauzeerde toen voor een spannend moment … “Zie je … laat ik het zo zeggen, het was of de Prins van Wales of … een buitenaards wezen. Ik laat het aan jou over om te beslissen welke je gelooft”.
Dat was natuurlijk geen definitief en duidelijk antwoord. Was het misschien weer een slim raadsel?
Bij de afbeelding van de drie heren, hand-in-hand, slechts de aureool ontbreekt, dachten wij even terug aan een oud prentje dat we ergens in onze communiemissaal opgeborgen houden, waarbij de drie-eenheid van onze Schepper uitgebeeld werd.
Waarbij we O.L.Heer niet met de huidige problematiek willen lastig vallen. Hij kon immers brood en wijn vermenigvuldigen – iets wat de wereldlijke heersers tot op heden niet gelukt is. Integendeel.
Wat zouden we graag de spreekwoordelijke vlieg op de muur geweest zijn bij de gesprekken, eventuele afspraken en onderhuidse valstrikken…
Met de titel wagen wij een knipoog naar de huidige wereld van de schijn, van de politiek-correcte irrealiteit, kortom van de geslachtenwaanzin.
Tucker Carlson op Fox: dàt is televisie. Een begrip dat zowel de nullen- als de kleuterzender in de poco vuilbak gegooid hebben. In plaats van het zoveelste programma waarbij menselijke wezens van een of ander geslacht uit de kleren gaan, over hun bedervaringen leuteren, zou een programma met een Tucker Carlson als anker meer dan welkom zijn.
“Stilaan wordt het onwettelijk te stellen dat mannen geen vrouwen zijn. Het maakt niet uit welke kleren ze aantrekken, welke schoenen ze hebben (… de maat is sowieso een probleem…), met welk kleurtje ze hun nagels lakken. Dit is een aanval, niet alleen op biologie, maar ook op vrije meningsuiting, op het geweten. Je mag immers niet zeggen wat vanzelfsprekend is. Een voorbeeld:
Een feministe uit Noorwegen, Christine Ellingsen, riskeert 3 (… drie) jaar gevangenisstraf omdat zij de realiteit van het biologische geslacht bevestigde. Zij twitterde dat mannen geen lesbiennes kunnen zijn (…of worden). Juist. En dat mannen geen moeders kunnen worden. Juist.
Maar in Noorwegen, zoals overal in het Westen-in-ondergang, is dit iets wat men niet zomaar voor de vuist weg mag veronderstellen of beweren. Justitie onderzoekt nu of zij zich schuldig gemaakt heeft aan het zaaien van haatboodschappen…”
Welke was nu eigenlijk de onrustwekkende haatboodschap? Zij had de euvele moed een antwoord te twitteren aan ene Christine Marie Jentoft*, een man die beweert lesbisch én moeder te zijn. Jentoft maakt deel uit van Foreningen FRI, een organisatie die ervoor pleit sadomasochisme, algemeen fetisjisme en andere vrouwonvriendelijke praktijken te normaliseren (en/of eventueel uit de strafwet te halen).
Kijk even mee naar het gesprek:
Ondertiteling, vertaling of geschreven tekst via icoontjes onderaan
Onze vader vertelde over zijn hete zomer 1947 aan de Vlaamse kust. Hij moest immers als aflaat voor zijn anti-belgische zonden tijdens WOII mee bunkers opruimen en reed dagelijks met de trein naar de kust. Hij vertelde over de woede van de dagjestoeristen die slechts een staanplaats of helemaal geen plaats hadden terwijl de “zwartzakken” een wagon mét zitplaatsen voor zich hadden… Niemand mocht erbij.
De zomer van 1976 begon zowat eind februari, waarbij men perfect in de tuin kon zitten of een terraske doen:
De huidige zomer vergelijken met deze van 1976 is uit den boze.
