Na de ontoereikende wifi-verbinding dachten we alle problemen achter ons gelaten te hebben. Niet dus. Bleek dat intussen “een ingebouwde functie” van het softwareprogramma, waarop Golfbrekers draait, “een fatale fout” (AIOS) op onze webstek veroorzaakte, waardoor we niet meer konden functioneren.

Vandaar de radiostilte. Intussen – hopelijk blijvend – opgeheven.

We verkassen even naar warmere oorden. Afhankelijk van het aangeboden wifi-bereik zullen we trachten regelmatig berichten te publiceren.

Bij leven en welzijn: tot gauw!

Redactie Golfbrekers

Als afscheid dit simplistisch stukje vakantiehumor van Toon Hermans uit het jaar 1974… Hoe oud waren we toen? Laat maar zitten…

Wekenlang kenden we opnieuw problemen om toegang te krijgen tot onze webstek. Herhaaldelijk hebben we de IT-firma gecontacteerd om ons bij te staan. Zonder resultaat. Inmiddels hadden we ons erbij neergelegd dat Golfbrekers zonder meer zou ophouden te bestaan. Tot vandaag de IT-goden ons weer gunstig gezind bleken te zijn. Op hoop van zegen.

Gelieve ons te verontschuldigen voor de stilte. Niet dat we er verantwoordelijk voor waren of er iets aan konden verhelpen.

Dus zullen we nu proberen om de draad terug op te pakken.

Tot gauw.

Redactie Golfbrekers

Ziek… ziek… Al dagen hoesten, snotteren, tranende ogen, spierpijn, lichtgevoeligheid. Slapeloze nachten, barstende hoofdpijn. Geen zin of energie om iets te ondernemen.

Vandaar de radiostilte op Golfbrekers.

Hopelijk, morgen beter.

Pas vandaag zijn we erin geslaagd het bericht van Pater Daniël, daterend van vrijdag 2 augustus, te publiceren. Let wel: het loopt nog niet zoals gewenst. Dus – mocht u ons missen – weet dan dat “we er alles aan doen” om niet weer in de IT-vergeetput te belanden.

Op hoop van zegen,

zomerse groeten van een gefrustreerde redactie.

Dank voor de wensen. Vandaag voor het eerst pc ingeschakeld. En ja, met één hand en dan bovendien de linker, is men als rechtshandige behoorlijk gehandicapt. Niets is evident. Probeer maar eens te douchen met de arm tot de elleboog in een plastic omhulsel, die dan bovendien nog omhoog – boven de hartstreek – moet gehouden worden. Of je nagels te knippen of andere vanzelfsprekende handelingen, zoals een wc-bezoek…, een boterham te smeren, vlees te snijden, een schaar te gebruiken. Zelfs de post uit de brievenbus halen is een probleem. Autorijden of fietsen is sowieso uitgesloten.

Nog niet helemaal hersteld. Op 21 maart afsluitend onderzoek. Intussen braafjes afwachten en dag na dag meer flexibiliteit, zij het met pijn. Het genezingsproces werd vertraagd door een te strakke gips, waardoor een dringende rit naar de “Spoed” nodig werd. Vooruit, achteruit. Familie, kennissen en buren helpen waar het kan. Ook bij het schrijven van dit bericht.

21 maart betekent méér dan het begin van de lente. Hopelijk ook het begin van de mobiliteit.

In afwachting een vleugje lente van Vivaldi.

Vanaf morgen zullen wij voor een onbepaalde tijd inactief moeten zijn. Een operatie aan de rechterhand kan niet meer wachten. Vandaar dat u gedurende de tijd van het herstel (… hoe lang is nog onbekend) geen nieuwe berichten kan verwachten. Tot hopelijk gauw!

Sinds enkele weken heeft uw dienaar behoorlijk wat oogproblemen. Waarschijnlijk uitgelokt door intensieve houtbewerking gedurende meerdere weken: schuren en beitsen van ramen, deuren en luiken. De oogarts meent dat we onze ogen moeten rust gunnen: liefst zonnebril dragen en vermijden van rook, stof en minder – of liefst – geen beeldschermactiviteiten.

Vermits we twee weken vakantie gepland hadden, zal het ons niet moeilijk vallen deze raad te volgen. Bij leven en welzijn zijn wij vanaf 8 november terug op post. Als afscheid één van onze lievelingsmuziekstukken: