Goede Vrienden,

Deze week, op  15 maart, was het precies 10 jaar geleden dat de oorlog tegen Syrië losbarstte.  Natuurlijk waren  samenleving en  regering toen niet volmaakt. Het volk leefde echter in een grote welvaart en rust. Het bracht 20 % meer voedsel voort dan het zelf nodig had, het maakte zijn eigen medicamenten, die het ook uitvoerde, het had vruchtbare  landbouwgronden, rijke olie- en gasbronnen, universiteiten en ziekenhuizen van de  staat waren gratis, tien (platte) broden kostten 0,10 €, 50 Syrische Pond was 1 dollar waard, stelen en baldadigheden waren nagenoeg onbekend, de deuren van de huizen hoefden niet op slot, de verschillende groepen van geloof en etnische afkomst leefden in een grote harmonie samen en de Syriërs beschouwden elkaar als broeders en zusters van eenzelfde familie. Je zag een flink gesluierde moslimvrouw vriendschappelijk naast een vrouw, in de nieuwste westerse mode. Syrië was een model van een lekenstaat.

Nvdr: getuigenis van een vrouw uit Aleppo:

Inmiddels werden minstens 400.000 mensen gedood en wie telt de gehandicapten en de weeskinderen? Ongeveer 8 miljoen Syriërs zijn vluchteling in eigen land. ‘n 5 miljoen zochten onderkomen in naburige landen, ’n miljoen Syriërs trok naar Europa of elders. De meeste ziekenhuizen en scholen zijn door terroristen verwoest en zijn inmiddels grotendeels al heropend. In Syrië leeft meer dan de helft flink onder de armoedegrens.  In streken zoals hier in Qalamoun hebben velen nog een stuk landbouwgrond om wat voedsel te telen. In steden zoals Damascus kun je mensen zien onkruid verzamelen om te koken. En de inflatie is verschrikkelijk. Ruim een jaar geleden was 1 dollar 1000 SP waard. Nu moet je al 4700 SP neertellen voor 1 dollar! Omdat de lonen helemaal niet in verhouding gestegen zijn, is het voor gewone mensen nagenoeg onmogelijk het gewone levensnoodzakelijke te kopen. En het zal nog erger worden.

Het westen blijft zijn cynische houding opvoeren om een opstand tegen de regering en de president uit te lokken.  De Syriërs zelf weten echter maar al goed wie hen beschermt en wie hen vermoordt, waardoor president en leger steeds meer gewaardeerd worden. Het abnormaal hoge aantal gesneuvelde soldaten in deze oorlog wordt terecht als helden en martelaars geëerd. Onze politici en media blijven hun laffe of blinde haat (of beiden) uitspuwen tegen Syrië zoals blijkt uit het recente artikel van onze VRT website over ”10 jaar oorlog in Syrië”, waarin  je de oude monsterleugens nog eens terugvindt: een ongewapende volksopstand, bloedig onderdrukt door “het regime”, een president die zijn volk vermoordt met bomvaten en gifgas, het Vrije Syrische Leger dat vecht voor het volk…In werkelijkheid begon het met moordcommando’s door het westen georganiseerd, de slachtoffers waren ook allemaal soldaten en veiligheidsmensen, het zogenaamde vrije Syrisch leger was geen leger, noch Syrisch, noch vrij, maar een bende door het westen gevormde terroristen. Van de jongeren, die opgepakt en gemarteld werden, waarmee alles zogenaamd  begon, is nooit enig spoor gevonden. Het verhaal werd door Al Jazeera later uitgevonden en verspreid.

Er zijn waarheidsgetrouwe verslagen, maar niet in de gewone media, die de gruwel tegen Syrië blijven goedkeuren en de wapenindustrie steunen. De Vlaamse journalist Willy Van Damme blijft onvermoeibaar de leugens ontmaskeren: vrt-en-vranckx-propagandazender-voor-al-qaeda/; dr. Nabil Antaki doet met de ‘Maristes Bleus’ schitterend werk in Aleppo:   – Il y a 10 ans jour pour jour… ; de Canadese onafhankelijke journaliste en activiste geeft tot mijn blijde verrassing ook mijn getuigenis: It’s 10 years since the war in Syria began, and Western media & pundits are still eager to keep it going Bruno Guigue schreef dit schitterend artikel: Fichez la paix à la Syrie !

Al koken we van binnen omwille van zoveel westers onrecht, verpakt in de grootste huichelarij, we willen ons geestelijk evenwicht niet verliezen en leven in het “kairos” van God, “de gunstige gelegenheid” om Hem en de mensen lief te hebben. We bereiden ons voor op een algemene hongersnood. De hulpverlening over heel Syrië, gesteund door vele NGO’s en vrienden gaat onverminderd verder.

Zwaarst getroffen zijn de Libanese christenen. In de jaren 70 van vorige eeuw kwam Kissinger al vertellen dat de christenen moesten verhuizen of ze zouden uitgeroeid worden. Daarop werd het overwegend christelijke Libanon een overwegend soennitisch land, maar het hart bleef christelijk. Nu worden soennieten rijkelijk gesteund om zoveel mogelijk de huizen van de christenen op te kopen en de christenen te verdrijven.