De Borgerbronx schiet terug wakker

Het was even windstil, of moeten we zeggen tuigstil, in Borgerokko ook de Borgerbronx genoemd.

Maar misdaden halen plots weer het nieuws zoals het opduiken van een sigarettenautomaat op de hoek van het Koxplein en de Sergeyselstraat (had die pootjes, of wielen misschien?) of de inval in een drugspand in de Langstraat. Misschien zat het tuig even uit te blazen na een drukke eindejaarsperiode in aanloop naar de feestdagen. Of misschien hadden ze even tijd nodig om terug energie op te doen voor het hernemen van de dagelijkse en nachtelijke bezigheden. Misschien zaten ze te genieten van de geschenken die ze zopas “verkregen” hadden. Misschien wilden ze van de solden profiteren met het geld dat ze de voorbije maanden ongevraagd van hardwerkende of gepensioneerde burgers hadden afgenomen.

De politie steunt hen in hun daden want verklaart openlijk op tv dat het beter is je eigendom af te geven dan lichamelijke letsels op te lopen. Een vrijkaart en vrijgeleide voor het tuig die dat onmiddellijk ter harte hebben genomen: “Nemen is vrij en zonder probleem” zeg het voort! Slachtoffers zullen luisteren naar de politie en zich niet verzetten, zeg het voort! Als er dan in het vuur van de strijd, oh verkeerde uitdrukking, in het ontlasten van bezittingen van de zich niet verwerende brave burger deze laatste zich toch een gat in het hoofd valt dan is dat zijn of haar schuld, ze hadden zich maar niet moeten verweren, op aanraden van de politie, en hun bezittingen eerder moeten aanbieden dan was er geen lichamelijke schade, integendeel, ze gingen enkel wat “lichter” naar huis.

De leugens die zo de wereld worden ingestuurd zijn gevaarlijk door hun schijnbare logica en dragen bij aan het toenemen van de misdaad. Natuurlijk is het beter materiële schade te hebben dan lichamelijke. Kijk maar even naar de slachtoffers die er al het leven bij lieten zoals Guido De Moor, Ludo Hannes en Augusta Van Reeth en al de anderen die letsels opliepen, sommige een blijvend letsel, maar die het nog kunnen voortvertellen. Meestal worden slachtoffers uitgezocht die geen of weinig weerstand kunnen bieden zodat het tuig zonder moeite of gevaar voor eigen lijf zijn slag kan slaan.

In een normaal land met een normale regering is er een wetgeving, en zijn er wetten (of die zouden er moeten zijn) die de brave burgers beschermen. Dan is er politie, justitie en strafuitvoeringen die er moeten voor zorgen dat de misdaad HARD gestraft wordt en daardoor het grootste deel van het tuig afschrikt. Op die manier, en die manier alleen, kan tuig gestopt worden en voor lange tijd achter slot en grendel gestopt worden. Al de rest is zever in pakskes die door een falende Wetstraat verkocht wordt aan een apathische en vooral jonge massa die het slikt als zoete koek. Een falende Wetstraat die haar tentakels tot in het Vlaams Parlement, de steden, gemeenten en districten heeft en die langs iedere mogelijke weg, via de media, de politie en zelfs het onderwijs iedereen beïnvloedt en klaar stoomt voor een “leven” van onderwerping aan de misdaad en de misdadigers.

Dat er geen plaats is in de gevangenissen zal ons worst wezen. Laat het tuig wat afzien, dat hebben ze verdiend. Maak ook werk van de linkse pleitertjes en rechters die er alles aan doen om dat tuig een goede behandeling te verzekeren, beter dan wat hun slachtoffers moesten ondergaan, en vooral een belachelijk lichte straf geven. Laat niet meer toe dat ze de (mismaakte) wetten gebruiken zodat slachtoffers een tweede keer slachtoffer worden, de tweede keer van de uiterst lichte straffen en erger, dat de daders vrijkomen door procedurefouten. Eis dat straffen worden uitgevoerd, dat levenslang terug levenslang wordt. Dat is rechtvaardig want hun slachtoffers of hun nabestaanden blijven ook levenslang het slachtoffer van de gevolgen, zowel lichamelijk als psychologisch.

Het is de verantwoordelijkheid en de plicht van de overheid om de veiligheid van de inwoners te verzekeren, hier wordt het blijkbaar niet toegepast of slechts in zeer geringe mate. Er wordt vooral op toegezien dat de rechten van de misdadiger niet geschonden worden. Rechten? Bij het plegen van een misdaad, zeker een zware misdaad met blijvend letsel of de dood van het slachtoffer tot gevolg, moet die misdadiger dan nog bepaalde rechten krijgen om een goed verblijf in onze vijf sterren “hotel gevangenissen” te kunnen doorbrengen, en voor een beperkte tijd dan nog wel? Waarom moeten ze een cel van een bepaalde grootte hebben wanneer hun slachtoffers voor eeuwig tussen vier planken in de grond liggen of, als ze het overleefd hebben, nooit meer alleen de straat op kunnen of durven door een blijvend letsel?

Hoeveel meer slachtoffers moeten er het leven bij laten of levenslang letsel oplopen voordat de brave burgers van dit land wakker schieten en uit één mond roepen: “NU IS HET GENOEG GEWEEST” en eisen dat er een einde komt aan deze absurditeit die men hier Rechtstaat durft te noemen.

1968 ligt ver in het verleden en het wordt tijd deze minirevolutie en het gedrocht dat het gebaard heeft te begraven. Er is enorm veel werk aan de winkel om al de blunders uit het verleden recht te zetten. Het wordt tijd om de verziekte samenleving terug gezond te maken. Als wet eerbiedigende burgers kunnen we dat doen wanneer we gaan kiezen en het beslissingsrecht over ons leven en dat van de maatschappij waarin we leven voor een bepaalde tijd weggeven aan de politici waar we voor kiezen. Zij zijn het die voor ons gaan bepalen hoe alles zal geregeld worden. Er is hier maar één partij die het belang van Vlaanderen verdedigt, en dat is het Vlaams Belang.

Elliot Ness, uw strijdbare verslaggever in de Borgerbronx