Maandelijks archief: maart 2015

In de brievenbus: ‘Probleem opgelost!’

Geplaatst op door

MM900285281[1]Dat Anna geen dom blondje is, bewijst haar reactie op ons vorig artikel.  We plaatsen het graag in de vitrine opdat het licht de duisternis doorbreekt:

“Nog geen honderd jaar geleden was het probleem Afrika opgelost. Met uitzondering van Ethiopië stond heel Afrika onder een koloniaal bestuur. Ik geef toe bij de Engelsen, Fransen, Spanjaarden, Portugezen, Belgen en Italianen waren er die op een snel gewin uit waren. Ze buitten uit in plaats van op te bouwen. Kortzichtig en ‘ t blijft niet duren.

Als vandaag talrijke Afrikanen naar Duitsland komen is dat een late erkenning voor het werk dat in de Duitse kolonies, Kameroen, Togo, Duits-Oostafrika en Duits-Zuidwestafrika verricht werd. Men zou deze heerschappen de gevaarlijke weg over de Middellandse Zee moeten besparen en de kolonies terug overnemen.”

Anna Bijns

 

Hersenspoeling, manipulatie en de erfzonde

Geplaatst op door

mediamanipulatieEen lezersbrief in een krant.  Of zou de redacteur zelf in de pen gekropen zijn?

Korte Ned. vert.: “Treurspel met asielzoekers.  Bremerhaven en Landeskreis Cuxhaven hebben te weinig opvang. Hamburg biedt cruiseschepen aan.  De schrijver raadt aan hotels en pensions te gebruiken.  Als er in het toeristisch seizoen een tekort aan kamers (voor betalende toeristen) is, dan bestaat er de mogelijkheid dat elk gezin met een eigendomswoning én overbodige ruimte verplicht wordt asielzoekers te herbergen.  Op een weigering staat een boete.  Elke burger heeft immers de plicht t.o.v. vluchtelingen.  Al was het maar omwille van ‘geschiedkundige’ redenen.  Daarom heeft de burger niet het recht deze dringende eis naast zich neer te leggen.”

FAZ

Wij eisen onze eigen zwemuurtjes

Geplaatst op door

Wij, de redactie van Golfbrekers, eisen aparte zwemuurtjes.  Wij zijn anders.  Wij zijn apart.  Wij willen niet besmet worden met de poco samenleving.  Wij eisen ontsmet water, geel-zwart gestreepte handdoeken, marsmuziek op de achtergrond, kleedcabines met een ‘Ik ben Vlaming en daar ben ik fier op’-klever. Wij eisen onze eigen redders.  Luc Vermeulen van Voorpost mag de selectie doen.  Wij eisen ondersteuning want wij horen tot een uitstervende cultuur.  Wij eisen subsidies want wij zijn een gedoemd ras.  Wij eisen hard water, want van die roze-zachte-schuimtoestanden gaat het haar op onze borst uitvallen.  Wij willen…

Wij willen niets meer dan ‘anderen‘.  Als het kan voor baby’s, voor kinderen, zwangere vrouwen, voor mindervaliden, voor zelfhulpgroepen, voor sportclubs, voor duikers, en uiteraard voor verrijkers, die sowieso hun eigen waterbeleving al toegekend kregen, dan moet het ook voor ons kunnen.

transsexuelle_badWij werden in ons streven aangemoedigd vanuit Berlijn.  Berlin-Neukölln, qua progressieve ideeën en beleidsdaden niet te kloppen,  voor kenners het neusje van de multicul-zalm.  Het aantal zwembaden dat in dit stadsdeel neergeplant werd zal behoorlijk hoger liggen dan het aantal in heel Vlaanderen.  Ieder krijgt daar immers zijn eigen zwemuurtje op voorwaarde dat je kan aantonen dat je ‘anders’ bent. De Pruisen moeten maar op het droge blijven.

Het districtsbestuur (klinkt in het Duits indrukwekkend ‘Bezirksparlament‘) heeft groen licht gegeven voor aparte zwemtijden voor trans- en interseksuelen.  Naar verluidt zouden die zich noch bij de mannen, noch bij de vrouwen echt op hun gemak voelen.  Waarbij wij ons afvragen of er dan in Neukölln geen enkel zwemuurtje voor gemengd zwemmen, voor gezinnen,  meer aangeboden wordt.  De Piratenpartij trok de boel op gang (vanzelfsprekend) en werd vlotjes gesteund door de sossen, de groenen en de linksen (even vanzelfsprekend).  Alleen de CDU stemde tegen (niet zo vanzelfsprekend). Binnen de zes maanden zou het geregeld moeten zijn.  Omgezet in een stadsverordening.

Jullie zijn bij deze gewaarschuwd.  Beslis vooraf tot welk (on)geordend mensengeslacht u behoort vooraleer in Berlin-Neukölln baantjes te gaan trekken.   Het vermijdt frustraties en misverstanden aan beide (!) kanten.

FT

Schandpaal

Geplaatst op door

Donderdag namiddag namen vier Georgiërs in een Dresdener supermarkt  ‘zelfbediening’ wel heel letterlijk.  Zij ‘vergaten’ te betalen en reden weg.  Het personeel van de supermarkt belde de politie, die de wagen even later tot stilstand kon brengen.  De ‘vakkrachten voor spontane eigendomsoverdracht’ weigerden hun medewerking te tonen toen de agenten nader wilden kennis maken.  Om te verhinderen dat ze het Georgische hazenpad kozen, ketenden (nou ja) de agenten hen vast aan de bomen en een bank in een park in de buurt.   In de auto van de alles-gratis-klanten vonden ze een grote hoeveelheid chocolade, koffie en alcohol.  Nadien vertrokken de dieners met de vakkrachten naar het politiebureau.

Iemand vond de situatie eerder grappig en vond dat ze daar best wat langer hadden mogen verwijlen.  De nieuwe versie van een schandpaal.

diebeJPGWe weten niet of dit geen diplomatisch incident zal uitlokken en of Georgië nu nog wel lid wil worden van de EU…

 

“Het zijn zotte uitgaven.”

Geplaatst op door

nmbs-antwerpen4.jpg‘De NMBS heeft een werkplaats in Ottignies, maar de sporen om er te geraken liggen er niet. Resultaat: 4 miljoen euro in de vuilnisbak. De treinen kunnen er niet binnenrijden.”

“Ander voorbeeld: het station van Luik. Het heeft een fortuin gekost, maar er zijn geen kantoren voor de spoorwegmensen. Het resultaat: de NMBS moet aan de overkant kantoren huren. Met die verspillingen is het afgelopen.”

Verspillen de spoorwegen geld?  “Ja.”

Galant: ‘Einde maken aan verspillingen NMBS’
Deze week maakte u bekend dat er een onderzoek komt naar de NMBS. Waarom?
Jacqueline Galant: ‘Er komt een audit naar de dochterbedrijven van de NMBS. Het gaat om drie dingen: het budget, de financiële risico’s en de manier van werken. Nu is dat niet duidelijk. Maar ik zeg er meteen bij: we denken dat het drie tot vier maanden zal duren vooraleer we een helder beeld van de dochterbedrijven hebben. Ik ben eigenlijk verwonderd dat mijn voorgangers het nooit nuttig hebben gevonden zo’n audit te vragen.’

Als u dat doet, is het omdat er iets scheef loopt? Wat precies?
Galant: ‘Ik heb zoals iedereen de brief van CEO Jo Cornu gelezen. Daarin staan verontrustende feiten.’
Verspillen de spoorwegen geld?
Galant: ‘Ja. 

Lees verder bij De Tijd

Gioachino Rossini – Stabat Mater

Geplaatst op door

klassische-musikHet Stabat mater van Rossini heeft een merkwaardige geschiedenis. Net zoals het Requiem van Verdi ontstond het na een lange periode van inactiviteit. Dit werk van Rossini was zijn eerste belangrijke werk na een zwijgperiode van twaalf jaar; het was ook zijn laatste compositie. Gedurende een reis naar Spanje in 1831 kreeg hij van Fernandez Varela de opdracht om de Stabat mater tekst op muziek te zetten.

Rossini voltooide het werk half en vroeg zijn vriend Giovanni Tadolini om het af te maken. Zo geschiedde, maar onder druk van zijn Parijse uitgever besloot Rossini tien jaar later toch om het aandeel van Tadolini door eigen muziek te vervangen. Deze eindversie werd op 7 januari 1842 met groot succes in Parijs uitgevoerd.

Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus. Het is genoemd naar de beginwoorden van het gedicht, Stabat mater dolorosa (Nederlands: ‘De moeder stond bedroefd’).

De auteur van het Stabat Mater was waarschijnlijk een franciscaner monnik uit Frankrijk of Italië : Johannes Fidenza (1221-1274), die later als kardinaal-aartsbisschop van Albano de naam Johannes Bonaventura aannam en John Peckham, een Engelse student van Bonaventura, die twintig jaar in Parijs woonde. In het verleden werd het gedicht toegeschreven aan Jacopone van Todi (gest. 1306). In de 15e eeuw kreeg het Stabat Mater de rol van hymne in de katholieke liturgie. Het werd dan gezongen op 15 september, de dag waarop het “Feest van de Zeven Smarten van Maria” werd gevierd. Het Concilie van Trente (1543-1563) besloot echter het Stabat Mater weer uit de liturgie te verwijderen, omdat het te profaan zou zijn (meerstemmige muziek en gebruik van niet-bijbelse teksten in de liturgie werden als profaan gezien). Het gedicht behoort sinds 1727 op gezag van Paus Benedictus XIII, weer officieel tot de katholieke misgezangen van het feest van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten (15 september)). Daarnaast werd het sindsdien ook gebruikt als onderdeel van de “Veertien statiën van de Kruisgang” tijdens de lijdensweek voor Pasen.