Veelwijverij wordt niet alleen geduld,

… maar zelfs mogelijk gemaakt door het gastland, m.n. Duitsland

Als staatsmedia in de taal van de Prachtlander informatie verstrekken hoe men niet alleen zijn echtgenote A naar Duitsland haalt, maar bovendien echtgenote B, C, D… én al de gezamenlijke kindjes, dan mogen wij zonder schroom erover berichten.

Een vertaling naar het Nederlands van onderstaand bericht:

“U bent een Arabische asielbedrieger, euh… beschermingszoekende, en u wilt uw tweede vrouwtje naar Duitsland halen? En u bent de Duitse taal niet machtig?

Geen probleem! De WDR in Keulen leert u in het programma “WDR for you” – ook in het Arabisch – alle kneepjes van het asielbedrog dat de vervollediging van uw sibbe moet mogelijk maken. Bekijk hiervoor de video in de tweet, vervat in het artikel van Philosophia Perennis.

In de uitzending vertelt de Duits-Iraanse moderatrice Isabel Schayaniauf met een Arabische tolk aan haar zijde hoe “gezinsherenigingen” lukten dankzij de trukendoos.

De trouwlustige man moet met één van zijn echtgenote, bv. echtgenote A, en aantal kinderen naar de gewenste bestemming – Germoney – reizen en daar “bescherming” aanvragen. Het is opletten geblazen dat niet de verkeerde kinderen meegenomen worden; dus niet de kinderen van de echtgenote A die met haar echtgenoot de aanvraag voor bescherming doet, maar wel deze van de wachtende B,C,D… .

De truuk bestaat eruit dat vervolgens de Duitse overheid het niet over haar hart kan krijgen de bloeikes van kinderen zonder de aanwezigheid van hun échte mama te laten opgroeien. Omwille van het “kinderwelzijn” en de “gezinshereniging” mag de echte moeder dan ook op kosten van de Duitse belastingbetaler achterna komen.

Ja maar, dat kan toch niet? In Duitsland heerst toch orde en discipline, is een functionerende rechtstaat (… niet te verwarren met rechtsstaat), veelwijverij is toch verboden, wordt niet erkend… Tja. Daar kan een mouw, of meer, aan gepast worden. De echte moeder (s) wordt dan geboekt als alleenstaande ouder. Met alle sociale steun die daaraan verbonden is. Ook al voelt zich zich misschien miskend door haar echtgenoot (… die kan wel op bezoek komen, maar er niet officieel wonen…) maar dat is een kleine opoffering voor wat daar aan financiële steun, sociale hulp e.d. tegenover staat.

Echtgenoot blij. Kan van het ene bed in het andere kruipen. Kindjes maken. Kinderbijslag innen. Grotere woning toebedeeld krijgen. Het pasjaleven is zo slecht nog niet. En al die kindjes die gaan later het pensioen van de domme Duitsers betalen.

D. Doof = N. dom, idioot

Technisch werkloos… oeka’ndana???

U heeft het wellicht gemerkt: een onzichtbare hand zorgde ervoor dat we twee dagen gedwongen waren verplichte rust te nemen. Toen we daarnet – eerder overmoedig – opnieuw een poging waagden bleek Golfbrekers terug in de genade van het wereldwijde web opgenomen te zijn.

Zomaar… om het te vieren…

Bepaalt de WHO ons gezondheidsbeleid?

en laten de nationale regeringen dat gewoon gebeuren?

De EU wil in samenwerking met de WHO bepalen wat goed is voor ons welbevinden… ook “gezondheid” genoemd. Op de webstek van de EUropese Raad lezen we o.a.:

Wereld­gezondheids­vergadering gaat onderhandelingen openen over instrument voor pandemiebestrijding

De 194 leden van de Wereld­gezondheids­organisatie (WHO) zijn op 1 december 2021 overeengekomen om snel werk te maken van een verdrag, overeenkomst of ander internationaal instrument om de preventie, paraatheid en respons bij pandemieën te versterken.

Een verdrag, overeenkomst of ander internationaal instrument is juridisch bindend krachtens internationaal recht.

voor grotere, duurzame en langdurige politieke betrokkenheid op het niveau van de wereldleiders van staten of regeringen

https://www.consilium.europa.eu/nl/policies/coronavirus/pandemic-treaty/

De Volkskrant: bittere noodzaak of geniepige staatsgreep?

Maggie De Block tapt uit ons aller naam uit een ander vaatje: “Bedoeling is dat deze onderhandelingen tegen uiterlijk 2024 tot een bindend instrument leiden”

“België speelt opnieuw een voortrekkersrol in de internationale samenwerking in de strijd tegen pandemieën en AMR”, besluit De Block verheugd. “Afstemming van het gezondheidsbeleid onder de lidstaten zodat de Europese Unie spreekt met één stem is cruciaal. De aanpak van corona wereldwijd heeft deze noodzaak aangetoond. De unanieme positie over AMR en het pandemieverdrag, nemen wij ook in binnen de AMR Global Leaders Group, waarin 6 landen van de Europese Unie vertegenwoordigd zijn.” 

Enkele kritische stemmen:

https://www.ninefornews.nl/bolsonaro-weigert-who-pandemieverdrag-te-tekenen-brazilie-is-autonoom/

Van USSR-staat naar een verdeeld Oekraïne

Onze redactie hoedt zich ervoor de dagelijkse instroom aan berichten (… overwinningen, slachtoffers en schuldigen, helden en barbaren, terreinwinst, dromen die men voor werkelijkheid wil verkopen… kortom: de dagelijkse nieuwtjes die alle westerse redacties als de ultieme en énige waarheid verkondigen) uit Oekraïne te publiceren of er conclusies uit te trekken. Er wordt te veel gelogen. Waarschijnlijk aan beide kanten. Maar als één kant niet gehoord mag worden, als alle nieuwskanalen uit Rusland afgesloten worden in het westen, dan wordt men als nuchter denkend wezen wantrouwig.

Ingesloten documentaire geeft een tijdsbeeld van het ontstaan van Oekraïne tot de hedendaagse toestand. Met:

  • rol van de VSA na WOII
  • 21′: uiteen vallen van de USSR
  • 24’06”: resultaat verkiezingen toont een duidelijke scheiding der geesten: westen vs oosten
  • 37′: neo-nazi’s komen in beeld
  • 1u06′: verkiezingen Krim
  • verder Maidan, de invoer van zgn. milities, georkestreerde oproer, de onderdrukking van de Russischsprekende bevolking, de militaire acties in de Donbass tegen de eigen bevolking, enz…
Klik op: “bekijken op youtube”

U kan dit aanvullen met een behoorlijk uitgebreid verslag: https://nl.crc-resurrection.org/de-actualiteit-doorgelicht/de-actualiteit-doorgelicht-2022/april-2022-het-grote-schaakbord.html

We citeren hieruit wat samen met de NAVO-bewapening de oorzaak is van de Russische inval:

... In de provincies Donetsk en Loehansk zijn de mensen gealarmeerd door het anti-Russische geweld. Hun leiders nemen het initiatief voor een referendum. Dit gaat niet over separatisme, zoals de westerse media voortdurend herhalen, maar over de vrijwaring van een grondrecht: zij willen een bijzonder statuut dat hun identiteit beschermt en waarborgt dat het Russisch – de voertaal van de overgrote meerderheid in deze regio’s – officieel erkend blijft. Want op 23 februari heeft de nieuwe regering in Kiev het Russisch als nationale taal gewoon afgeschaft, een wel bijzonder hatelijke maatregel als men weet dat 30 % van de Oekraïense bevolking Russisch spreekt!
Het gevolg van het referendum is een felle repressie door Kiev tegen de Russischsprekende gebieden, die leidt tot een militarisering van de situatie. De Donbass bewapent zich. Met materiaal uit Moskou? Nee: «In 2014 werk ik bij de NAVO. Wij proberen na te gaan of er Russische wapenleveringen aan de rebellen zijn. Maar ondanks de opdringerige beweringen van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSG) kunnen wij geen enkele levering detecteren» (J. Baud). In werkelijkheid krijgen de opstandelingen wapens van Russischsprekende Oekraïense eenheden die naar hen overlopen.
De troepen die het regime in Kiev trouw zijn, slagen er daarom niet in de Donbass te bedwingen. Daardoor is de Oekraïense regering verplicht om op 5 september het Akkoord van Minsk te ondertekenen. Maar dat belet president Porosjenko niet om onmiddellijk daarop tegen Donetsk-Loehansk een groot “antiterroristisch” offensief te ontketenen… dat compleet mislukt: het Oekraïense leger lijdt een zware nederlaag in Debaltsevo en Kiev moet zich in februari 2015 neerleggen bij Minsk-2. Dit akkoord houdt o.a. in dat er een grondwetswijziging in federale zin moet komen, dus met meer autonomie voor de Donbass. De concrete onderhandelingen dienen gevoerd te worden tussen de centrale regering en de rebellen van Donetsk-Loehansk.
Zeven jaar lang weigert Kiev koppig om het akkoord uit te voeren. In plaats daarvan bestookt het Oekraïense leger onafgebroken de Donbass, maar zonder groot succes: het leger is ondermijnd door de corruptie van de kaders en geeft blijkt van een onrustwekkend defaitisme (veel desertie en zelfmoorden).... 

Het staat u vrij te geloven wat u wilt geloven. En uw mening zullen wij publiceren, ongeacht of wij het ermee eens zijn of niet. Maar wij laten ons niet voor de kar spannen van andere naties, ongeacht de sympathie die we eventueel voor hen koesteren. Niet van de Catalanen, niet van de Basken, niet van de Koerden, de Oekraïners, de Russen of de Amerikanen. En al zeker niet van het land b of van de EU. Voor ons telt slechts deze vlag. En het zou de Vlaamse Beweging geen windeieren leggen als ze terug meer in beweging zou schieten voor de Vlaamse Zaak i.p.v. zich in te zetten voor buitenlandse doeleinden, hoe nobel en eervol deze ook mogen zijn:

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Mensen zijn verlangen. Voedingssupplementen voor de ziel.” Ziedaar het boek van Rony Ceustermans, pater Norbertijn van Averbode uitgegeven bij Halewijn, Antwerpen, 2021. Een Engelse vertaling hiervan zal verschijnen in de Filippijnen. Het boek wil bijdragen aan de viering van de 900e verjaardag van de Norbertijner orde en nodigt mensen met een groot hart en een open geest uit  tot een dieper christelijk leven.

Het zijn negentig korte beschouwingen, alfabetische ingedeeld van “adem” tot “woord”, vertrekkend van de huidige mens als een onstilbare stroom van verlangens. Schrijver reflecteert en filosofeert over leven en dood, gezondheid en ziekte, geluk en ongeluk, blijdschap en verdriet, hoop en wanhoop, liefde en haat, waarheid en leugen, tijd en eeuwigheid. Ze worden in kleurrijke paradoxen geschilderd. Menige zinnen klinken als gevleugelde uitspraken: “In een hyperkritische tijd zegeviert een naïef simplisme”; “de stilte stresseert  en de stress jaagt de tijd nog sneller voort”; “aan een hels tempo worden vreemden vrienden en vrienden weer vreemden” (door het internet); “we delen het lot om in een overbevolkte wereld te vereenzamen in een verstikkend isolement”;  “we krijgen allemaal meer tijd vrij. En toch hebben we allemaal minder tijd”; “Ons kortstondig leven verdrinkt uiteindelijk in een zee van tijd” (in een kosmos van lichtjaren en een universum zonder einde); “happend naar adem worden we in de wereld geworpen en snakkend naar adem verlaten we het weer”.

https://halewijn.info/nieuws/rony_ceustermans_vertelt_over_zijn_boek_mensen_zijn_verlangen

Met treffende waarnemingen wordt vooral opgeroepen om meer oprecht en  authentiek evangelisch te leven: “we zijn sterk gefocust op de fouten van anderen en tegelijk stekeblind voor het eigen kwaad”; “een wereldbrand veroorzaken is een ordinaire aangelegenheid maar een akkefietje bijleggen vraagt buitengewone moed”; “we hebben onszelf gepromoot tot norm en maatstaf van waarheid”; “we willen God zijn maar kunnen  het niet”; “kan God zich nog manifesteren wanneer we alleen onszelf zien?” Doorheen de beschouwingen klopt een bijzonder warm hart voor het christelijk geloof, het Evangelie, de Kerk en uiteindelijk Jezus Christus: “Kerk en Evangelie staan haaks op wat mensen graag horen en wat van de tijd is”; “Christenen moeten zich niet laten verlammen  door de kritiek van de wereld”; “de kracht van de Kerk ligt in haar tegendraads karakter en haar profetische stem”. Het zijn geen theologische redeneringen. In de bijzonder complexe en broze werkelijkheid van ons menselijk leven wordt de weg gewezen naar een  groot vertrouwen in Jezus Christus, zijn levensoffer, zijn grenzeloze liefde als onze grootste krachtbron.

Het christendom wordt terecht voorgesteld als een “stoorzender”. Ik zou willen verder gaan en zeggen dat het nu de voornaamste stoorzender wereldwijd is. We hebben een “werelddag” tegen rassendiscriminatie en pesten, tegen allerlei fobieën zoals homo-,  islamo- en zelfs transfobie, maar geen aandacht voor christenen die wereldwijd veruit het meest vervolgd én vermoord worden. (christenvervolging/ranglijst/ )

De verdediging van christenen komt nu van landen en staatsleiders die officieel op de zwarte lijst worden gezet,  zoals Viktor Orban en Vladimir Poetin! Zij verdedigen de menselijke en christelijke waarden, terwijl Europa, als een “Avondland”, steeds dieper wegzakt in perversiteit.

Veertig jaar geleden was Rony Ceustermans een pientere student in de priesteropleiding van de Vlaamse abdijen, waarin ik al een decennium docent moraaltheologie was. Hij is later nog gevormd in de geschiedenis van het filosofische denken en werd daarin een erg boeiend docent. Zelf kreeg ik bijscholing in de woestijn van Syrië, de universiteit van steen, stof en storm. Dit is ook letterlijk te nemen. Het is hier een woestijn, niet van zand maar van rotsstenen en het kan soms zo hard stormen dat ik als bejaarde lichtgewicht onmogelijk zonder hulp van het ene gebouw naar het andere kan laveren. Op de top van het anti-Libanongebergte (achter het klooster) heeft de storm me ooit proberen mee te voeren en indien een medebroeder mij toen niet tijdig stevig had vastgegrepen was ik als weerloos wicht in de ravijn gedropt.

Lees verder

Terugblik: van Ville-Marie naar Montreal

Mei 1642: De Fransen stichten hun derde kolonie in Nieuw-Frankrijk: de stad Ville Marie, het latere Montreal. Dit gebied, in het Oosten van het huidige Canada en al duizenden jaren bewoond door verschillende Indianenstammen, wisten de Fransen vanaf begin zeventiende eeuw onder controle te krijgen.

Deze kolonisatie begon rond 1542 en de nieuw veroverde gebieden werden Nieuw-Frankrijk genoemd. Het was Jacques Cartier, op zoek naar een westelijke doorgang naar Azië, die als eerste contact had met de inheemse bevolking. De eerste permanente vestiging – het huidige Quebec – werd gesticht in 1608. Hierna volgden Trois-Rivières (1634) en Ville-Marie.

De Fransen noemden de nieuwe nederzetting Ville-Marie, met de bedoeling ze te wijden aan de maagd Maria. Later kreeg de stad haar huidige naam: Montreal, naar de “Mont Royal” ofwel “Koninklijke Berg”, die hoog boven de stad uittorent. Ville-Marie werd gesticht door een groep Franse priesters, nonnen en kolonisten. Eén van de nonnen, Jeanne Mance, stichtte hier het allereerste ziekenhuis van Noord-Amerika: Hôtel-Dieu.

In 1651 was Ville-Marie door herhaalde Indiaanse aanvallen teruggebracht tot minder dan 50 inwoners. Massaal rekruteerden men mensen in Frankrijk om de falende kolonie te versterken. Moest dit mislukken dan zou men Ville-Marie verlaten en zich vestigen in het stroomafwaarts gelegen Quebec. Zelfs 10 jaar na de oprichting beschouwden de inwoners, van Quebec, Montreal nog steeds als “une folle entreprise”. Deze rekruten arriveerden op 16 november 1653 en redden het bestaan van Ville-Marie.

De Franse nieuwkomers deden pogingen om de Indianen in het gebied te bekeren tot het christendom. Deze pogingen mislukten echter en de Indianen vielen de nederzetting meermaals aan. Pas in 1701 werd er een vredesverdrag ondertekend tussen de Fransen en de Indianen. De vrede tussen beide volkeren stimuleerde de toch al sterke handelspositie van Montreal. Vooral de handel in bont was het begin van een gouden tijdperk van de stad.

De Engelsen kregen na verloop van tijd veel interesse in de kolonie van Frankrijk. Tijdens de Zevenjarige Oorlog (1756-1763) moest Quebec in 1759 het onderspit delven en gaf Montreal zich een jaar later ook over. Onder de Engelsen werd Montreal in 1832 officieel een stad.

Heden is Montreal de grootste stad van de provincie Quebec. De officiële taal is het Frans en de inwoners van zowel de stad als de provincie zijn trots op hun Franse wortels.

Intelligente mensen die niet gehoord mogen worden

In »tv.berlin Spezial« hadden Dr. Hans-Georg Maaßen (voormalig federaal veiligheidschef) en Gerhard Schindler (voormalige baas federale geheime dienst) – twee heren op topfuncties in Duitsland die op een zijspoor gezet werden, een discussie over de stand der dingen in Oekraïne en de Duitse buiten- en veiligheidspolitiek.

Maaßen heeft als mening: “De oorlog in Oekraïne is niet onze oorlog“. Volgens hem gaat het daar niet om vrijheid, niet om democratie en ook niet om mensenrechten. Dergelijke stellingnames zijn niet objectief. Oekraïne is ten slotte “een uitermate corrupte staat”. En: “Oekraïne is geen staat die bij het westen hoort”, constateert hij. Zelfs in de meest politiek-correcte media moest Zelensky tot enkele maanden geleden nog spitsroeden lopen omwille van corruptie en de inbreuk op de rechten van minderheden. En ziedaar, plots kreeg hij quasi een heiligenaureool… niet bepaald iets dat op feiten en de waarheid stoelt.

In werkelijkheid gaat het bij de Oekraïne-oorlog om macht en belangen van verschillende politieke blokken. Het zou de Duitse politici geen kwaad toen meer eerlijkheid te tonen en dit publiekelijk toe te geven.

De aanval van het Russische leger kwam niet onvoorbereid. Oekraïne was door het westen goed op dit scenario voorbereid… alsof men er zelfs op gerekend had…

Tijdens het gesprek gaat Hans-Georg Maaßen nog verder in op de twee gezichten van het volkerenrecht. Dit “recht” zou door het westen meerdere keren gewijzigd en geplooid geworden zijn en Maaßen verwijst daarmee naar de gebeurtenissen in Joegoslavië, Libië, Afghanistan en andere crisishaarden.

Gerhard Schindler wijst op de nuances en gevaren van de Oekraïne-oorlog. En waarschuwt dat we op de drempel van een derde wereldoorlog staan. Bijgevolg is een voorzichtige en terughoudende handelwijze vanuit de westerse politiek absoluut aan te raden.

Onze redactie heeft in de loop der jaren verschillende artikels gepubliceerd over en met Hans-Georg Maaßen, iemand die omwille van zijn integriteit met pek en veren wandelen werd gestuurd door een regering die perfect wist wat er mis gelopen was…