… en in het verlengde: Quo vadis, Europa?

Op 9 en 10 mei hield men in de zgn. EUropese hoofdstad, Brussel, een conferentie die vrijgevige weldoeners moest optrommelen om Syrië steun te verlenen. De naam alleen al “Syria Donor Conference” is een dikke leugen. Syrië wil men helemaal niet ondersteunen – alleen de terroristenenclave Idlib, waar de regering niets te zeggen heeft.

Sinds meer dan 11 jaar lijdt de Syrische bevolking onder de verwoesting – letterlijk en figuurlijk – die door krachten van buitenuit over het land raasden. Nog steeds is een gedeelte van het grondgebied door buitenlandse troepen bezet. Troepen die alles behalve een vredesmacht moeten voorstellen, integendeel, troepen die de bodemschatten, historische antiquiteiten en rijkdom roven en voor eigen rekening verkopen.

Terwijl de wereld verontwaardigd reageerde op de Russische “speciale interventie” in Oekraïne, wordt de inval van Turkije in Noord-Syrië – en de verwachte tweede invasie eerstdaags – samen met de Amerikaanse bezetting ten oosten van de Eufraat gewoon doodgezwegen. Turkije wil dit verkopen zgz. voor de veiligheid van de buurlanden. En om de Syrische vluchtelingen, die sinds jaren in Turkije verblijven, over de grens te verdrijven. Eens gezuiverd van de Koerden, is daar immers plaats genoeg en is Erdogan één zorg kwijt die zijn herverkiezing in het gedrang brengt.

Sinds 11 jaar kreunt de Syrische Arabische Republiek, Syrië met aan hoofd de steeds weer herkozen, door het westen verguisde, president Assad, onder de voortdurende sancties en embargo’s. Strafmaatregelen die éénzijdig opgedrongen en uitgesproken werden – zonder VN-legitimatie – door de VSA. Nog steeds wordt de bevolking gestraft door een buitenlandse macht die, in het verlengde, iedereen die het waagt Syrië te helpen, aan de heropbouw steun te verlenen, er handel mee te drijven… mee te straffen voor de euvele moed zich niet neer te leggen bij de VSA-oekazes. Nog steeds wordt de bodemrijkdom – zij het olie of graan – gestolen en elders verkocht. Nog steeds mag Israël zonder enige kritiek “pro-actief” Syrië op raketten trakteren onder het mom Irans duivelse praktijken te willen verhinderen. Nog steeds geldt als devies: de democratische verkozen Syrische regering ten val te brengen.

Dankzij het ingrijpen van Rusland slaagde het westen en buurland Israël er niet in de Syrische staat volledig in een eindeloze chaos – volgens het model Libië en Irak – te storten. Syrië had immers de euvele moed zich te verzetten tegen de bevelen uit de VSA. Erger nog, Syrië kon niet met het financiële wapen “tot de orde geroepen worden”, want Syrië was toen immers quasi schuldenvrij. Syrië kon niet gechanteerd worden om de Amerikaanse politieke lijn te volgen. Bovendien beschikte Syrië over olie en gas, had het een welvarende landbouw, kon praktisch zelf in de eigen noden voorzien… Dàt konden de VSA niet toelaten. We hebben in de loop der jaren waarschijnlijk alles tezamen boeken geschreven over de toestand in Syrië, over de kuiperijen, de leugens, de gifgasscenario’s, de zgn. “rebellen”, een koosnaampje voor de islamterroristen, waarvoor niemand veilig was. Tien jaar met één mantra in de poco media: Assad moet weg. Met alle middelen.

Zo brachten de VSA wapens en huurlingen naar Syrië – Turkije stak graag een handje toe, de droom van een neo-Ottomaans Rijk lag in het verschiet – en staken de lont aan wat men een “burgeroorlog” noemde. Tegelijkertijd bezetten buitenlandse troepen gedeeltes van het land, bombardeerden zij uni-sono Syrische steden, de infrastructuur en de bevolking. Dit allemaal om de democratiegedachte uit te dragen… De stad Raqqa werd grotendeels verwoest evenals de helft van Aleppo en quasi heel het industriële hart van Syrië. De economie, de landbouw, lag op apengapen. Miljoenen vluchtelingen binnen en buiten de Syrische grenzen. Dàt Europa hierdoor ook deelde in de klappen – ontwrichting van de maatschappij – was voor de VSA mooi meegenomen. Herkent u het scenario dat zich ook in Oekraïne afspeelt? Jarenlang werd Oekraïne door de VSA opgejut tégen Rusland, hield het zich niet aan afspraken – Minsk I en II, NAVO uitbreiding, gasfacturen… Europa wordt er massaal armer door. En de VSA blijven buiten schot, leveren wapens, hebben Nord Stream 2 vakkundig uitgeschakeld en vervolgens volgt de EU-Commissie “his masters voice” waardoor onze industrie, economie, financiële toestand, de samenleving compleet naar de vaantjes geholpen worden door de vazallenhouding van de over het paard getilde EU-dictators.

Keren we terug naar Syrië: met de hulp van Rusland kon de Syrische regering de controle over het land voor een groot gedeelte weer herstellen, behalve in het noordwesten, in Idlib, waarheen de terroristen – na hun overgave – een vrijgeleide kregen en dat vervolgens door Turkije bezet werd. De opbrengsten van de “Donor conferentie” gaan integraal naar de gebieden die niet onder de controle van de Syrische regering vallen. We laten het gebied ten oosten van de Eufraat even buiten beschouwing; daar “genieten” de Koerden de Amerikaanse bescherming in ruil voor de vrijwillige afstand van olie en oogstopbrengsten. Niet overal echter: in het noorden ligt het jachtgebied van Erdogan.

De heropbouw van de verwoeste regio’s op het grondgebied van de Syrische regering wordt opzettelijk en zelfs fanatiek door het westen verhinderd. Er is bv. sinds 11 jaar een embargo op cement en andere bouwmaterialen. Bovendien mag Syrië geen rol spelen op de wereldmarkten. Syrië heeft geen milde schenkers nodig maar in eerste instantie een afschaffing van de strafmaatregelen waaronder vooral de bevolking te lijden heeft. En dàt wil de VSA regering ten allen prijze verhinderen – eender hoe lang het duurt. Cuba is hiervan een welbekend voorbeeld. Maar ook Noord-Korea, Iran, Venezuela en ook Rusland. Bij al deze voorbeelden van haat t.o.v. een andere wereldvisie is het onverhulde bevestigde doel de bevolking zo lang en ze diep mogelijk te kwellen tot deze tegen haar democratisch gekozen regering opstaat.

De poco media spelen hun rol mee. N.a.v. de zgn. Donor Conference werden de gifgasbeschuldigingen nog eens boven water gehaald – ook als deze tot in den treure ontkracht werden – zelfs door een onderzoeksploeg van de OPCW – waarna het verslag hieromtrent verticaal geklasseerd en vervolgens moést aangepast worden naar de wensen van de eiser.

Rusland krijgt – omwille van de hulp aan de Syrische regering – nu ook de zwarte piet voor wat er in Syrië gebeurd is. Je houdt het niet voor mogelijk! Inderdaad, had Rusland niet geholpen, dan was Syrië nu een lappendeken met stammentwisten, religieuze fatwa’s en… konden de VSA & bondgenoten hun zin doen.

De toegezegde gelden van de zgn. Donor Conferentie gaan integraal naar de terroristenburcht Idlib. Wat een opmerkzame toeschouwer daarbij mist is een bijhorende oproep aan de VSA en Turkije hun bezetting van het Syrische grondgebied te beëindigen. Eveneens, en in het verlengde, wordt er met geen woord gerept over de recente en aanhoudende Turkse aanvallen tegen de Koerden op Iraaks grondgebied.

De VSA en de NAVO – kortom het westen zo vol van zichzelf en hun fameuze waarden – handelen steeds volgens hetzelfde stramien. Eerst wordt een ongehoorzaam, in ongenade gevallen, land gedestabiliseerd, geïnfiltreerd, omgekocht of gechanteerd. We verwijzen naar Joegoslavië en Oekraïne. Dan wordt het “onder controle gebracht”. Maar niet gestabiliseerd – het moet immers een smeulend kruitvat blijven. We verwijzen naar Libië of Irak. Dankzij de Russische hulp, lukte dit niet in Syrië. De totale verwoesting bleef uit. Assad bleef zitten en werd herverkozen. Bijgevolg màg het land niet heropgebouwd worden. Aan de sancties en embargo’s komt geen einde, zo lang het “exceptional” VSA de wereld naar hun hand kan zetten.

A propos, sancties. Met welk recht werden deze uitgesproken en anderen opgedrongen? Waarom bestaan ze überhaupt nog? Daaraan wordt geen enkele conferentie gewijd. Maar wel aan het Gutmenschen-imago met hulpacties waarbij men zich niet de vraag mag stellen of die überhaupt wel zin hebben. Of ze op de juiste plaats terecht komen en of er nergens iets aan de vingers blijft plakken. Het is geen toeval dat dit uitgebreid bij Turkse media aan bod kwam:

Uiteraard wordt er stilletjes over gezwegen waarom er nood is aan hulp… nood die veroorzaakt werd door het westen. Een perfecte westerse logica: we slaan eerst alles kapot en vervolgens kunnen we hen afhankelijk maken van onze hulp. Maar wel wordt verwacht braafjes erkentelijkheid tonen.

De Arabische wereld schijnt intussen begrepen te hebben dat men best zijn eigen koers vaart. Tijdens de Gulf Cooperation Council (GCC) woensdag bleek dat men niet geneigd is de westerse sancties tegen Rusland te volgen. Syrië werd intussen weer in de Arabische rijen opgenomen en zelfs Saoedi-Arabië is weer op gespreksstatus met Iran.

De zgn. “Syria Donor Conference” is een dikke leugen. Het is een inzamelconferentie voor de vijanden van Syrië, waarbij sowieso uitgesloten wordt dat de Republiek Syrië, met president Assad aan het hoofd, één enkele eurocent (of dollarcent) hiervan mag ontvangen. Daar moet geleden worden. Ze kunnen daar niet genoeg afzien voor hun onverantwoordelijk stemgedrag. Eigen schuld, dikke bult. Ook de trieste omstandigheden in de vluchtelingenkampen in Libanon mogen niet opgelost worden, want Libanon moét en zal – niet toevallig ook een buurland van het verkozen volk – instabiel blijven. Indien de sancties tegen Syrië zouden stopgezet worden, dan zouden duizenden Syriërs in Libanon naar hun vaderland kunnen terugkeren. Ondenkbaar: zo’n pluim op Assads hoed mag niet gestoken worden.

Dat Israël nog steeds doelwitten in Syrië met raketten bestookt is hier zelfs geen voetnota in de media waard. Zoals laatst nog in Damascus.

We blijven het herhalen: Syrië zou geen buitenlandse hulp nodig hebben mocht het weer over zijn eigen bodemrijkdom kunnen beschikken en ongehinderd aan de wereldhandel kunnen deelnemen.

Recent heeft een Amerikaanse militair geëist dat Rusland schadevergoedingen betaalt aan Oekraïne. Als we deze logica volgen, dan moeten de VSA & bondgenoten Syrië vergoeden voor de vernielingen die zij uitgevoerd hebben. Dan hebben we het over bedragen van een heel andere dimensie dan deze van de Donor conferentie… Oeps… dat telt ook voor Irak, Libië, Afghanistan, Vietnam, … Cuba. Donorconferentie in het kwadraat: er werd zelfs geopperd dat Rusland herstelbetalingen moet doen aan Syrië!!! … Hoe pervers kan men redeneren? Het is net Rusland dat verhinderd heeft dat heel Syrië even verwoest werd als Libië en Irak.

Het énigste wat eerlijk en waarheidsgetrouw was aan heel de Donorconferentie was de verklaring dat men Syrië pas dan écht zou helpen als Assad van het toneel verdwenen zou zijn.

https://english.alarabiya.net/News/middle-east/2022/06/02/SDF-commander-raises-concern-over-new-Turkish-threat-in-Syria