Rik Torfs:
“Het is nog niet duidelijk wie de oorlog tussen Rusland en Oekraïne wint… maar de verliezer is Europa.”
Zogezegd
Categorie archieven: opinie
Een verslag uit Syrië zonder poco bril
Goede Vrienden,
Dat een populaire synodale beweging in de westerse Kerk niet noodzakelijk positief eindigt moge blijken uit volgende voorbeelden uit het verre en recente verleden.
De episode van het gouden kalf (Exodus 32) toont hoe heel het joodse volk onder leiding van Aäron in de woestijn tot afgoderij komt. Mozes blijft lang op de heilige berg waar God het Sinaï verbond aanbiedt. Het volk is ongeduldig en wil concrete, materiële tekenen van Gods aanwezigheid. Ze besluiten met de gouden ringen een stierenbeeld te maken en te vereren als hun bevrijder uit Egypte. Dit hoofdstuk toont vooral de grootheid van Mozes als bemiddelaar tussen het volk en God. Mozes is razend, smijt “de tafelen van het verbond” kapot en vernietigt daarna het beeld. Aäron wil zich goed praten en de schuld op het volk schuiven. Mozes neemt de schuld van het volk op zich en zegt tot God: “Kunt Gij hun toch geen vergiffenis schenken? Als dat niet gaat, schrap mij dan uit het boek dat Gij hebt geschreven” (Exodus 32, 32). Dat is een voorafbeelding van wat Jezus heeft gedaan voor ons.
Een dwaling door de plaatselijke kerkelijke overheid, hebben we in ons eigen land (zoals elders in het westen) meegemaakt met de feitelijke verwerping van de encycliek Humanae vitae (25 augustus 1968) van Paus Paulus VI. In volle zomervakantie werkten de bisschoppelijke secretariaten blijkbaar koortsachtig als nooit voorheen. De Canadese, Duitse en Belgische bisschoppenconferentie gaven een kritische verklaring uit en de Nederlandse verklaring was zelfs eerder negatief. De verklaring van de Belgische bisschoppen (min één!) – na vijf ontwerpteksten! – hebben we “theologische acrobatie op olympisch niveau” genoemd: het pauselijk gezag hooghouden en zeggen dat je het niet moet volgen! (lees de hele boeiende geschiedenis in onze studie: Van misvormd personalisme naar onverantwoord ouderschap, in Hoe een paus gelijk kreeg, De Blauwe Tijger, 2017, blz. 211-267).
Nog in hetzelfde jaar 1968 schrijft Paus Paulus VI twee hartverscheurende brieven aan zijn voormalige intieme vriend kardinaal L.J. Suenens (a.w. blz. 315-319). De bisschop van Gent, L.-A. Van Peteghem had “Humanae vitae” wel begrepen en gaf een eigen verklaring uit. Hij nam het moedige besluit om aan katholieke organisaties te verbieden om voordrachten over contraceptie te organiseren. Uiteraard werd hij als oerconservatief gebrandmerkt, terwijl hij de enige Belgische kerkelijke leider was wiens oordeel niet verduisterd werd door de allesoverheersende propaganda van de Big Farma.
Deze was er in geslaagd een “contraceptieve roes” te creëren die zowel het wetenschappelijk, moreel als maatschappelijk denken verregaand beïnvloedde. Schitterende congressen en conferenties werden door haar ingelegd en de regering kon zo massaal en gratis prachtige brochures uitdelen. Zeer weinigen waren er zich van bewust dat de algemene opinie steunde op deze overweldigende farmaceutische propaganda en niet op een medisch, wetenschappelijk of moreel verantwoord oordeel. Pas heel geleidelijk drong daar later iets van door. Ook de Belgische bisschoppen zullen in hun geloofsboek van 1987 min of meer de officiële leer van Humanae vitae, Gaudium et spes (Vaticanum II) en Familiaris consortio (Johannes Paulus II) schoorvoetend weergeven (zij het met enige misvorming: ons geweten “confronteren” met de kerkelijke leer is iets anders dan ons geweten hiermee “conformeren”).
Als jonge priester werkte ik mee aan de huwelijksvoorbereiding. Vele verloofden namen hieraan toen nog deel. Het team bestond uit een echtpaar, een dokter, een advocaat/notaris/jurist en een priester. Het opzet was prima maar miste de christelijke dynamiek. Het echtpaar gaf praktische raadgevingen. De jurist besprak het huwelijkscontract. De dokter kon steevast de hele groep aan het lachen brengen door te zeggen dat hij de natuurlijke familieplanning had geprobeerd en daarom nu vijf kinderen had! Hij had geen enkele belangstelling voor de natuurlijke methoden, noch hiervan een degelijke kennis. Hij herhaalde de propaganda van de farmaceutische industrie over contraceptie. Daarop werd deze groep verloofden ook het meest voorbereid: hoe “veilig” intieme omgang met elkaar hebben “zonder risico’s”! Belangstelling voor het sacrament van het huwelijk ging niet verder dan de praktische organisatie van een mooie huwelijksmis.
Lees verderStilaan vallen de maskers af
De wetten 5371 en 5161 werden op 19 juli door het Oekraïense parlement goedgekeurd. Alleen de handtekening van de president ontbrak nog. Men begon aan verzetsacties: er werd een petitie opgestart, er werd betoogd (… in geen enkele nieuwsuitzending vermeld…) maar het was al boter aan de galg.
Door deze wet worden de arbeidsvoorwaarden in Oekraïne in een nieuw jasje gegoten, of beter: in een keurslijf. Hiermee volgt de Oekraïense regering de wensen van de nieuwe eigenaars. Geen bemoeizieke vakbonden meer. Geen collectieve arbeidscontracten meer. Het is ieder voor zich. Voor 70% der werknemers moeten individuele arbeidscontracten, zonder enige bescherming van de vakbond, het nieuwe normaal worden. Werknemers in kleine en middelgrote bedrijven, tot 250 werknemers, zullen een zgn. “zero-hour” contract aangeboden krijgen, te nemen of te laten. M.a.w. in het arbeidscontract staan geen werkuren vermeld; als werknemer moet je quasi op afroep paraat staan. Bovendien zou de staat vakbondseigendommen kunnen in beslag nemen. Is lijfeigenschap voortaan synoniem voor “democratisch” kapitalisme in Oekraïne?
En ja hoor, Zelensky luisterde naar “his masters voice”*, en ondertekende de wetten. Wie A zegt moet ook B zeggen. Eerst worden de staatseigendommen aan een vriendenprijsje van de hand gedaan. Bleef echter nog het probleem met de werknemers. Wat heb je aan eigendommen in Oekraïne als je de werkkrachten niet kan aan de leiband houden? Dus werd een wet goedgekeurd die “de vuile communistische vakbonden” buiten spel moet zetten en die toestaat dat werknemers de speelbal worden van de westerse “vrienden”.
Wij vragen ons af – de corruptie-reputatie van Oekraïne kennende – of, resp. hoeveel, overtuigingsgeld er overgemaakt werd op bankrekeningen van parlementsleden en Zelensky’s entourage. We vragen het ons gewoon af…
https://www.industriall-union.org/notorious-labour-law-adopted-in-ukraine
Jimmy Dore geeft meer uitleg en verwijst trouwens naar de inhoud van onze vorige artikels onderaan:
*Met referentie naar vorige bijdragen over “his masters voice”:
Er was eens…
Uit de rubriek “Wij van links… De Kracht van Bekrompenheid”
Experiment
“De Amerikaanse psycholoog Jonathan Haidt bericht over een interessant experiment. Hij zocht en vond proefpersonen die zichzelf links inschatten, en hij vond er die zichzelf rechts vonden en hij gaf die allemaal dezelfde opdracht: probeert te argumenteren vanuit het perspectief van de tegenstander. Ze moesten dus proberen zover als mogelijk in de huid van de andere te kruipen.
Het resultaat zat vol verrassingen. Terwijl rechtse proefpersonen over het algemeen geen probleem hadden om te begrijpen hoe een linkse persoon denkt, hoewel ze dus de basisopstellingen verwierpen, hadden linkse proefpersonen het veel moeilijker met de wisseling van vertrekpositie.
Haidt verklaarde dit duidelijk verschil tussen links en rechts als volgt: voor de meeste linkse mensen hebben rechtse personen per se lagere beweeggronden – zoals de verdediging van eigen privilegies, het egoïsme – of handelt en denkt rechts vanuit een beperking, vooroordelen en falend rechtvaardigheidsgevoel. Wat ook betekent dat een rechts iemand voor links ten gronde geen bestaansrechtvaardiging heeft: rechts zou eigenlijk beter niet bestaan, en daardoor zou de wereld een veel betere plaats zijn.
Haidt denkt dat deze verklaring een grotere rol speelt dan we zouden denken, en verwijst vooral naar de rol die universiteiten spelen in de opbouw van meningen en opvattingen. Docenten in de VS staan politiek in meerderheid duidelijk links (zoals dat ook bij ons het geval is). Uit een recent onderzoek aan Britse universiteiten blijkt dat het docentenkorps in het Verenigd Koninkrijk voor 75 procent een linkse politieke overtuiging heeft. Slechts 20 procent durft stellen dat ze rechts zijn. In de menswetenschappelijke en sociale richtingen is het zelfs minder dan 7 procent”, aldus historicus Karlheinz Weismann in een bijdrage in het Duitse conservatieve weekblad Junge Freiheit (14 augustus 2020).
Bart Van Stappen, 21.8.2021
Maak kennis met prof. Jonathan Haidt. We hebben een stil vermoeden dat de professor eerder bij de b.g. meerderheid in de universiteiten hoort…
Winnetou naar de eeuwige jachtvelden verbannen
Ach ja, denkt u, alles wordt tegenwoordig onder de “woke”loep gehouden. Ook de in Duitsland immens geliefde Winnetouverhalen en dito filmen.
Ze zijn ook daar in Duitsland tot Indianen-inkeer gekomen. Op de kap van het leed der Indianen mogen er geen boeken verschijnen. Ook al zijn het gefantaseerde verhalen. Ook al heeft nazi-Duitsland geen enkele Indiaan naar de strafkampen gestuurd heeft, ook al hebben de Duitsers al tot in het oneindige “mea culpa” van de daken geschreeuwd… voor zowat iedereen die ooit in het verleden – mondiaal – belaagd werd.
Winnetou wordt met pluimen, totem en vredespijp begraven omdat het lijden der inheemse bevolking niet mag geminimaliseerd of geridiculiseerd worden. Over het lijden van de Europese bevolking… geen woord.
“De tirannie van de politieke correctheid”, stelt Henryk Broder, verbonden aan Welt, en voegt eraan toe dat slechts enkele anonieme klachten volstaan om zoiets op gang te trekken. Tja. Zolang het maar om klachten gaat tegen alles wat conservatief is. Probeer maar eens een klacht neer te leggen tegen immigratie en de daarmee verbonden problemen.
Wat met het betuttelend vingertje van Nederland? Moet Bassie en Adriaan op YouTube gecensureerd worden?
Dit filmpje zal dan ook wel verboden worden…
Omvolking moét dringend aangepakt worden
Bij ons is het gebruik van het woord en begrip “omvolking” verboden. In de bijbel van politieke correctheid mag slechts het woord “verrijking” gebruikt worden voor de uitroeiing van onze volkeren door de invoer van exoten, door de opdringerige reclame voor rassenvermenging, door de uitputtingsslag waardoor elke kritiek, elke objectieve stellingname verboden én bestraft wordt onder de gekende racisme, discriminatie, woke-wetten die heel onze samenleving vergiftigen en in slaap wiegen.
Het aantal asielaanvragen is in quasi alle West-Europese landen even hoog als tijdens het catastrofale jaar 2015. Het is de verdomde plicht van alle media over de exploderende stormloop op ons Avondland te berichten. Quod non. Voor zover dit überhaupt al gebeurt, dan gaat het in de gangbare teneur slechts over de “schandalige opvang” der onuitgenodigde gasten.
De Opper-Oostenrijkse regionale privé TV-zender vervult de plicht van de overheidszenders, die met belastinggeld functioneren. Waarom de nationale zenders dit niet doen, wordt bij het begin van de uitzending besproken. Aan het woord in de filmstudio in Steyr: twee redacteuren van de kritische vrije pers, Florian Machl van Report24 en Michael Scharmüller van Info-DIREKT onder begeleiding van RTV-moderator Nicolas Schott. De toon wordt gezet met:
“Binnen 30 jaar zijn de Oostenrijkers een minderheid als er geen tegengas gegeven wordt”.
Een citaat over de tsunami asielzoekers:
“Dat brengt natuurlijk reusachtige problemen met zich mee. We hebben niet ergens nog een stad in voorraad, die erop wacht bewoond te worden!”
Op de vraag van de moderator aan Michael Scharfmüller of het de “eliten” zijn die de omvolking bewust aanmoedigen, verwijst deze naar de projecten zoals het VN-migratiepact, het VN-vluchtelingenpact, de ontwikkelingshulp, de NGO’s, de eis voor veilige vluchtroutes en vestigingsprogramma’s voor immigranten en daar bovenop de achtergrond van bepaalde machinaties die mensen moeten verleiden tot het verlaten van hun land. En hen “tot speelbal van het kapitaal” maken. De poppenspelers handelen vooral in hun eigen belang: zowel economisch als ideologisch.
Het von Münchhausensfabeltje dat immigratie iets positief is werd herhaaldelijk doorprikt. De enigen die er voordeel uithalen zijn degenen die er geld aan verdienen, zowel de poppenspelers als hun instituten.
Florian Machl vertelt over de tijd toen hij twee asielcentra onder zijn leiding had. Hoe men mensen met valse beloftes naar onze contreien lokte om hen als handelswaar uit te buiten. Met “vluchtelingen” kan men nl. het drie- à viervoudige van een normale huurprijs verdienen.
En Michael Scharfmüller maakt komaf met de leugens dat de immigranten het tekort aan vakkrachten zouden oplossen… of het gat in de pensioenkas opvullen.
Beide heren houden zich ook niet in betreffende het thema “hulp ter plaatse”. Machl stelt dat hierin een bepaalde arrogantie schuilt en ‘Scharf’müller stelt het op ‘scherp’ door te stellen dat er voldoende “hulp ter plaatse” zou gegeven worden als men andere landen niet met bommen zou willen “democratiseren”, hen niet als voer van internationale bedrijven zou misbruiken, hen niet ondergraven met “sancties” en hun burgers niet zou weglokken, wegpesten, wegdrijven naar mogelijk groenere weiden elders.
Verder waarschuwen beide heren voor politici die kort voor de verkiezingen goedkope beloftes rondstrooien en tevens willen ze dat we kritisch blijven voor partijen die het dichtst bij het eigen gedachtengoed staan.
… Misschien een tip voor Toms toogpraat, die wel een versnelling hoger zou mogen schakelen na de zomerse – niet bepaald – interessante gesprekken die inderdaad onder “toogpraat” mogen geklasseerd te worden. Onze redactie zal dan ook dan pas nog iets hierover plaatsen als we vinden dat de “praat” aan onze criteria voldoet.
“RTV Talk Spezial” zum Tabu-Thema Bevölkerungsaustausch (info-direkt.eu)
Wees waaks! Afspraak op de IJzerwake!
Luc Vermeulen: Oproep IJzerwake 2022
Vlaamse vrienden,
We staan vandaag een week voor de IJzerwake. De voorbije weken waren voor het bestuur van IJzerwake bijzonder turbulent met alles wat zich afspeelde rond de organisatie van Frontnacht en het optreden van een aantal identitaire groepen.
Na eerst toelating te hebben gekregen voor de organisatie van dit evenement op de vooravond van IJzerwake werd die toelating achteraf onder druk van heel de linkse kerk gesteund door de media terug ingetrokken. Er werd met drek gesmeten en met hele en halve leugens werd het stadsbestuur van Ieper onder druk gezet. Vooruit deed er nog een schep bovenop door te verklaren dat ze uit het stadsbestuur zouden stappen indien de toegekende goedkeuring niet zou ingetrokken worden. En zoals u hebt kunnen volgen in de media het stadsbestuur ging door de knieën en de vergunning werd ingetrokken. In de persmededeling van IJzerwake kon u lezen dat wij klacht zullen neerleggen bij de RvS.
Wij hebben een veldslag verloren en ik hoor nog een van de jongste bestuursleden tijdens de laatste bestuursvergadering van IJzerwake ontgoocheld zeggen ‘maar ik verlies niet graag’.
Niemand verliest graag wij dus ook niet. Dat wil zeggen, beste Vlaamse vrienden, dat wij er nu moeten voor zorgen dat we de oorlog winnen. Zeer concreet er voor zorgen dat we de IJzerwake behouden. Want het is duidelijk , en links steekt het ook niet onder stoelen of banken, de aanval op de IJzerwake is ingezet. De IJzerwake moet verdwijnen zoals alles wat nationalistisch en identitair is en opkomt voor ons eigen volk, opkomt voor dat Vlaanderen waarvan we houden.
Heel het bestuur van IJzerwake, dat een weerspiegeling is van ons volk, jong en minder jong, mannen en vrouwen, arbeiders en academici staan eendrachtig klaar om weerwerk te bieden aan de aanval op de IJzerwake. Wel wij rekenen ook op u. Ons antwoord op de verloren veldslag moet een geslaagde IJzerwake zijn. En ik hoop dat er zondag velen zullen reageren zoals die Vlaming van 80 jaar die me enkele dagen geleden, na de intrekking van de toelating voor Frontnacht me een mail stuurde met de korte boodschap ‘ik ben tachtig jaar ik ben nog nooit naar de IJzerwake geweest maar nu zal ik er staan!’
Wij hebben een veldslag verloren of we de oorlog gaan winnen hangt mee van u af!
Als slot van deze oproep nog twee puntjes. Het is niet uitgesloten dat men provocateurs zal sturen naar de IJzerwake. Vlaamse vrienden trap niet in die val en laat u niet provoceren.
Er staat u ook een verassing te wachten, onze gastspreker is een jongeling van…98 jaar! U zal verbaasd zijn over de kracht van zijn stem en de inhoud van zijn toespraak.
Met ongebroken moed en strijdvaardiger dan ooit tot zondag op IJzerwake!
Alle info vindt u hier: https://ijzerwake.org/
Geslachtenideologie tot in het absurde
Een verslag uit Syrië zonder poco bril
Goede Vrienden,
De vraag omtrent het priesterschap van de vrouwen is Bijbels, theologisch en historisch opgelost. Enkel mannen kunnen tot priester gewijd worden en handelen als “alter Christus” volgens de wil van Christus zelf. De Kerk heeft niet de macht om hiertegen in te gaan. Het joodse paaslam, voorafbeelding van Christus moest overigens uitdrukkelijk van het mannelijk geslacht zijn (Exodus 12,5). Wie verder de tweeduizend jaar oude geschiedenis van de Kerk zowel in het oosten als het westen begrijpt, zal ook inzien dat Johannes Paulus II met zijn brief van 22 mei 1994 de discussie op de juiste wijze definitief heeft gesloten. Dit doet in niets afbreuk aan de gelijkwaardigheid van de vrouw die op haar eigen wijze bijdraagt aan de opbouw van Kerk en maatschappij.
Hoe komt het dan dat men in heel Europa zo krampachtig blijft aandringen op het priesterschap voor vrouwen? Sommigen zien hierin zelfs de werking van de heilige Geest ! (https://www.kerknet.be/kerk-leven/artikel/de-geest-aan-het-werk-europa).
We lijken onze huidige heersende opvattingen niet voldoende te kunnen relativeren. Sommige discussies geven de indruk alsof de vrouw tot heden als minderwaardig werd beschouwd, opgesloten door “Kinder, Küche, Kirche” (kinderen, keuken en Kerk) en dat onze tijd haar gelijkwaardigheid eindelijk heeft ontdekt. Dit is zelfbedrog. Reeds in de oude Kerk had de vrouw een prominente plaats. Diaconessen, profetessen, maagden en weduwen speelden in het nieuwe Testament en in de Oude Kerk een grote rol.
De heilige Thecla, een medewerkster van Paulus kreeg, zoals andere vrouwen, de eretitel “aan de apostelen gelijk”.
Voor de verspreiding van het christelijk geloof waren vrouwen zo belangrijk dat Celsus, de meest fanatieke christenhater uit de 2e eeuw, het christelijk geloof gewoon “de godsdienst van de vrouwen” noemt. Gabriel Vasquez vermeldt de “montanistische priesteressen”, ontstaan in Phrygië in de tweede helft van de tweede eeuw, waarvan Priscilla en Maximilla naast Montanus de meest bekende waren. Zij begonnen een ascetische, profetische en eschatologische beweging. Uiteindelijk bleken ze eerder ”profetessen” te zijn dan priesteressen.
Later hebben de verschillende groepen van vrouwen in de oosterse kerk zich blijkbaar veel actiever ontplooid dan in de westerse kerk.
Doorheen de eeuwen wisselden de waardering voor vrouwen zoals ook voor de maagdelijkheid en het huwelijk. Steeds heeft de Kerk in haar officiële leer het evenwicht bewaard. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig voor God maar hebben hun eigen zending. Een grote waardering voor de maagdelijkheid bracht tevens een grote waardering mee voor het sacramenteel huwelijk en omgekeerd. In perioden van verval werd de ene levensstaat tegen de andere uitgespeeld. Nooit heeft de Kerk echter op welke wijze ook gemeend het priesterschap aan vrouwen te kunnen toekennen.
De Kerk heeft perioden en plaatsen gekend waar een overvloed aan priesters was en tijden van grote schaarste, waarbij aan leken en ook vrouwen grote verantwoordelijkheden werden toevertrouwd. Vroeger was dit in Latijns-Amerika en Afrika het geval, nu is dat in het westen. Abbé Joseph Malula was de eerste “Congolese” pastoor en werd in 1969 de eerste Zaïrese kardinaal. Dankbaar om de missionarissen, die Afrika christianiseerden, ijverde hij vooral voor de afrikanisering van het christendom.
Ik heb in Kinshasa, hoofdstad van het toenmalige Zaïre, parochies bezocht die praktisch helemaal door leken (mannen, vrouwen en vooral echtparen) werden bestuurd. Zij zorgden voor de voorbereiding op doopsel, huwelijk en bereidden de mensen voor op de komst van de priester die de Eucharistie kwam opdragen. Dergelijke situaties en tijden zijn zowat in heel de geschiedenis van de Kerk op verschillende plaatsen te vinden. Waarom werd toen geen beroep gedaan op de andere helft van de mensheid om enkele bekwame vrouwen ter plaatse tot priester te wijden?
Een andere zogenaamde “ontdekking” van onze tijd is de vrouwelijkheid van God. De liefde van God wordt echter in heel de Bijbel al veel ruimer beschreven dan louter als “mannelijke” liefde. De profeet Jesaja spreekt over de liefde van een moeder die haar kind niet kan vergeten, naast de liefde van een vader die beschermt en veiligheid geeft. Verder is er het beeld van de huwelijksliefde. God wil één worden met ons. De grondbetekenis van de wortel van het Hebreeuwse woord “Av” (Vader) is niet een patriarchale overheersing maar eerder een immens verlangen. God is in wezen oneindig verlangen om zich in liefde te geven. Bijzonder betekenisvol is ook dat het Hebreeuwse woord voor moederschoot (rechem) hetzelfde is als de goddelijke barmhartigheid (mv: rachamim). De ijver van hen die “God Vader” willen veranderen in ”God Moeder” lijkt me daarom eerder een gevecht tegen windmolens.
Een actuele stroming die me bijzonder negatief lijkt is de drang naar een soort “tabula rasa” door de rijkdom van de verscheidenheid te vernietigen. Alles moet grijs worden en iedere eigenheid genivelleerd. Alle beroepen moeten open staan zowel voor vrouwen als mannen. Zonder rekening te houden met de eigenheid van de geslachten wordt verwacht dat beroepen de 50% voor vrouwen bereiken. De verscheidenheid van de geslachten is daarentegen een rijkdom die overigens onbeperkt is. Man en vrouw zijn gelijkwaardig maar niet in alles gelijk. Ze zijn eerder complementair. Wat een armzalige maatschappij waar evenveel vrouwen als mannen kasseileggers moeten zijn of in de mijnen als koolputters moeten werken. Moeten mannen dan niet de straat op om te eisen dat ook zij evengoed als vrouwen kinderen mogen baren? Deze geest vernietigt de rijkdom van Gods schepping. Dit lijkt mij mede de ongezonde geest waaruit de eis ontstaat dat vrouwen ook priester moeten worden.
Hiermee is iedere belangrijke deelname van vrouwen in het leven van de Kerk helemaal niet uitgesloten. Het moet wel verantwoord zijn. Ooit werd ik gevraagd op zaterdagavond in een parochiekerk de eucharistie voor te gaan omdat de pastoor verhinderd was. Toen ik ruimschoots op tijd in de sacristie arriveerde kwamen binnen de vijf minuten drie vrouwen mij uitvoerig zeggen wat ik moest doen en laten: geen credo” want dat doen wij niet”, een heel korte preek want er was na de mis in de kerk een concert, dat moest klaar gezet worden en tenslotte was er nog een ingewikkeld ritueel met een Evangelieboek dat ik moest volgen. Aan deze derde mevrouw vroeg ik: “Waarom zou jij niet voorgaan, jij weet toch hoe het allemaal moet?” Ik heb natuurlijk niet aangedrongen want anders zou ze het misschien nog gedaan hebben! Plaatselijke gebruiken kunnen zinvol zijn maar mogen niet dienen om de Eucharistie af te breken.
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 19.8.22
Flitsen
Een 30-tal jongeren en kinderen onder leiding van abouna Michel uit Damascus was hier op bezinning van woensdag tot zaterdag. Elke morgen vierden ze met ons de Eucharistie. Abouna Michel gaf uitleg over de rijke symboliek van de Eucharistie. Toen we wilden komen meeluisteren stonden alle jongeren spontaan op. Vrijdagavond nodigden ze de gemeenschap uit op hun ontspanningsavond met sketches, dans en muziek, als een soort kampvuur. Het was een bijzonder aangename groep, zoals we in Vlaanderen ’n halve eeuw geleden nog gekend hebben.
Lees verder