„Wir kämpfen nicht für Vaterland, Wir kämpfen nicht für Gott, Wir kämpfen für die reichen Leut´, Die Armen schießt man tot.“
– tekst op een muur 1916 –
Deze documentaire kreeg terecht de titel “anti-oorlogsfilm” mee. Met feitenmateriaal waarvan u nooit in de geschiedenislessen iets zal gehoord hebben. Hoe de uiteindelijke overwinnaars hun duit in het zakje deden om de gemoederen zodanig op te jutten dat men in iedere Duitser, of beter gezegd in iedere “Duitstalige”, de baarlijke duivel meende te zien. Vooral de toespraak van de Engelse priester op 31’30” geeft u rillingen.
“Een ongelooflijk eerlijk, gevoelig en net daarom des te meer schokkend relaas van een Frans soldaat over de gruwel van de stellingenoorlog van WOI – en de zinloosheid van de oorlog an sich. Een fascinerend verhaal gedocumenteerd met ademberovende historische beelden.”
In het Duits gesproken verhaal van een Frans soldaat. De laatste ogenblikken van de documentaire ontbreken maar zijn van geen belang. U kan via de icoontjes onderaan de ondertiteling en vervolgens vertaling inschakelen.
“Syrische vluchtelingen moeten terug naar huis om hun land herop te bouwen”
President Poetin en Assad delen voor de camera een videoconferentie over de mogelijke terugkeer van Syrische vluchtelingen. Op 10 en 11 november vindt er immers in Damascus een internationale conferentie plaats die vooral de terugkeer van Syrische vluchtelingen moet voorbereiden en bewerkstelligen.
Poetin stelt dat de toestand ter plaatse* quasi genormaliseerd is, dat de terroristische broeihaarden uitgeroeid zijn, dat de vluchtelingen in grote meerderheid gezond van lijf en leden zijn, dat de druk vooral voor de buurlanden bijzonder groot is, en dat ze de plicht hebben hun land mee te helpen heropbouwen.
Assad antwoordt dat vooral de westerse sancties deze terugkeer beletten. Als burgers terugkeren naar huis, dan moeten ze daar elementaire zaken zoals water, elektriciteit, onderwijs en economische vooruitzichten kunnen vinden. Hét probleem zijn de door het Westen opgelegde sancties. Assad bevestigt dat zijn regering bijzonder enthousiast uitkijkt naar teruggekeerde Syrische burgers en hij hoopt dat de vluchtelingenconferentie het begin van de oplossing van deze humanitaire crisis zal zijn, een begin zoals de wereld sinds WOII niet meer gezien heeft. Hij hoopt erin te zullen slagen het fundament van de volgende etappe in het belang van de terugkeer der vluchtelingen te kunnen bouwen.
*In regeringsgebied. Het is een ander paar mouwen in het mini-Kalifaat Idlib, onder Erdogans beschermende vleugels, en ten oosten van de Eufraat, waar de VSA de olie beschermen: daar mogen de democratische Koerden onder het goedkeurend oog van de internationale coalitie hun ding doen.
https://youtu.be/WQJiaa9V0H8
De VSA volharden in de boosheid: niet alleen stelen ze de olie met medewerking van de Koerden ten oosten van de Eufraat, ze hebben bovenop de moordende sancties nu ook het Syrische ministerie van energie en de Syrische defensie op de te straffen lijst gezet. En als toemaatje negen bijkomende bedrijven en organisaties die met de raffinaderij van olie, met militaire constructies en farmaceutische productie te maken hebben. Het Syrische ministerie van toerisme stond al sinds september op de lijst. Dus zelfs de olie die gewonnen wordt op regeringsgebied en de medische sector – ook in coronatijden – moeten bestraft worden voor het verzet aan de Amerikaanse chantage en het gebruik in eigen land. De mededeling is als volgt:
“Today, as part of the U.S. government’s ongoing efforts to reach a peaceful political solution to the Syrian conflict, the Treasury Department is taking measures against the main enablers of the Assad regime.”
Ned.: “Vandaag, deel uitmakend van de voortdurende pogingen om tot een vreedzame politieke oplossing te komen in het Syrische conflict, heeft het Amerikaanse ministerie van financiën volgende maatregelen getroffen tegen de belangrijkste steunpilaren van het Assad regime.”
Dit ondanks het verslag van een onafhankelijke onderzoekscommissie van de VN dat bevestigt dat de VSA economische sancties de toestand in Syrië verergeren en kunnen leiden tot nieuwe conflicten in het land. (…)
In alle poco media hoort en leest u hoe de toekomstige president der VSA, Joe Biden, het land weer bijeen wil brengen, de politieke splitsing overbruggen bij zijn “strijd voor de ziel van Amerika”, kortom de samenleving “genezen”. Wat daarbij vlot vergeten wordt is dat zijn partij, de Democraten, de laatste jaren niet bepaald uitblonken in verzoeningspogingen. Integendeel.Vae Victis.
Sleepy Joe, de sluimerende Joe, sloeg vooral in campagnetoespraken een heel andere toon aan. Ter herinnering: in 2012 toen hij en Obama om hun herverkiezing streden tegen de Republikeinen, m.n. Mitt Romney, een gematigde Republikein die zijn kritiek aan het adres van Trump niet spaart en zelfs bij de BLM-betoging mee opstapte en nu door de poco media als de énige “goede Republikein” afgeschilderd wordt. Wel, tegen deze Mitt Romney, droeg Joe Biden niet bepaald fluwelen handschoenen. In 2012 toeterde hij voor een voornamelijk gekleurd publiek dat Romney hen “weer in kettingen” zou steken… En toen een zwarte journalist Biden vroeg waarom hij voor hem en niet voor Trump moest stemmen, verklaarde Biden doodleuk: “Als je er een probleem mee hebt te weten te komen of je voor mij of voor Trump bent, dan ben je niet zwart!” En deze man zou dus nu het tegenovergestelde van polarisering moeten voorstellen…
Na Trumps verkiezing tot president, vier jaar geleden, is juist de Democratische Partij sterk geradicaliseerd en droeg hun haat zonder schroom uit. In 2016 klonk nog de boodschap van First Lady Michelle Obama als reactie op verbale aanvallen van de tegenstrever: “When they go low, we go high”, waarmee ze wou aantonen dat de Democraten niet zo diep zouden zakken als de Republikeinen, dat ze daarboven stonden, integendeel zelfs. In 2018 tapte Obama’s voormalige justitieminister uit een ander vaatje: “When they go low, we kick them”…, waarmee aangetoond moest worden dat de Democraten definitief de fluwelen handschoen vervangen hadden door de bokshandschoen… “Dat is nieuwe Democratische Partij”, voegde hij eraan toe. En dat klopte als een bus.
Nancy Pelosi, de Democratische levende oppermummie van het parlement, verklaarde dit jaar de Republikeinen tot “staatsvijanden“. Haar partijgenote Maxine Waters ging zelfs zover op te roepen de leden van de Trumpregering in bv. restaurants, winkels, aan tankstations (verbaal?) aan te vallen, te confronteren, een relletje te organiseren, hen te verdrijven en luidkeels kenbaar te maken dat ze nergens meer welkom zijn. De toenmalige perswoordvoerster voor het Witte Huis, Sarah Huckabee Sanders, werd in Lexington, Virginia, samen met haar echtgenoot en zijn familie uit het restaurant gegooid… Sarah en echtgenoot gingen per kerende terug naar huis. De schoonfamilie trok naar een ander restaurant… waar ze achtervolgd werden door de eerste restaurantuitbater met een opgetrommelde linkse meute. Sarah werd de eerste perswoordvoerster van het W.H. die bescherming van de geheime diensten kreeg.
Op een dergelijke manier willen nu enkele linkse extremisten der Democraten met de medewerkers van de Trumpregering afrekenen. Vooral dan de wraakengel Alexandria Ocasio-Cortez, inmiddels bekend als “AOC”, zij wil zo een zwarte lijst laten opstellen. In een tweet schreef ze: “Maakt er iemand een lijst van deze Trump-kruipers voor het tijdstip wanneer ze proberen hun mede-schuld af te zwakken of te ontkennen? Ik voorspel met grote waarschijnlijkheid vele uitgewiste tweets, geschriften en foto’s…”
Dit is ze, de schrik van vriend en vijand, die geen enkele straffe uitspraak uit de weg gaat “Beëindig de slavernij: stem voor de Democraten”!
Naar verluidt zou het slechts om een symbool gaan. Dé sjerp van de burgemeester. Vanaf 1 november kan een burgemeester voluit getuigen over de onlosmakelijke band met Vlaanderen door een geel-zwarte sjerp te dragen bij het vervullen van zijn ambt… Kàn. Moét echter niét.
Het was de actie uit het Vlaamse regeerakkoord die vorig jaar op het N-VA-toetredingscongres het luidste applaus kreeg: de optie voor burgemeesters om een zwart-gele sjerp te dragen, in plaats van de klassieke driekleur. Sinds 1 november mogen burgemeesters officieel de Vlaamse versie, die schepenen al droegen, omgorden.
Blijkt dat er nog maar één burgemeester zo driest geweest is een geel-zwart symbool te bestellen. Eén. Wie: weten we niet. En neen, het is niet Bart De Wever, want die draagt naar verluidt nooit een sjerp. Terwijl de N-VA 51 burgemeesters telt.
Dat de tsjeven hierover een mosselhouding aannemen verbaast ons niet, maar van de N-VA hadden we toch iets anders verwacht.
‘Nu nodeloos een nieuw lint kopen is een miskenning van de reële problemen van vandaag’, besluit Joachim Coens, CD&V-voorzitter en burgemeester van Damme.
Waar corona al goed voor is… Patriottisme verdwijnt bij een virusbesmetting…
Toch nog bruusk komt het bericht dat Mr. Biden tot winnaar is uitgeroepen van de verkiezingen. Door huiselijke taken weerhouden werd het intussen avond. In tegenstelling tot de lawine aan commentaren ga ik hier kort zijn. Deze machtsaanname is een ramp. Ik ken geen Europees dagblad dat niet aan de kant van Biden stond! Maar ook Mr. Trump was geen vlekkeloos zieltje. Het communisme is aan zet in de VSA.
De voorbije decennia hebben een eindaanval laten zien van de geheime krachten tegen de waarden van het christelijke Westen dat stond voor diep respect voor ieder individueel leven en voor de familie. De drie grote offensieven zijn aan elkaar gekoppeld: ten eerste de onbeperkte immigratie in het Westen (van vnl. viriele jonge mannen); ten tweede het grote ecologie-offensief om via een vermeende aardopwarming tot een “groene dictatuur” te komen en als apotheose het misdadig lanceren van een virus-pandemie, om “the great reset” af te dwingen. Dit alles is bij het “Comité van de 300” besproken en uitgevoerd door de Anthony Fauci’s en Bill Gates’ van deze wereld.
De misdadige leiders hebben de voorbije jaren niet stilgezeten. Dit wordt treffend verwoord door “der Analyst” in het artikel op Pi-News.net: “Donald Trump – Der Sturz der letzten Bastion”. Daarin beschrijft de auteur achtereenvolgens de drie manipulaties in Europa:
1) Marine Le Pen die leidend was voor de presidentsverkiezing in Frankrijk (2017), werd van haar sokken geblazen door de “zgn. uit het niets opkomende” Emmanuel Macron. Komende uit het logemilieu en als vlotte verschijning met “”En Marche” verkozen.
2) In Oostenrijk was een regering van ÖvP en FPÖ aan het bestuur. Partijvoorzitter H.C. Strache werd in een video-val gelokt (contacten met omkoping), zodat ÖVP man Kurz de regering kon opblazen en buitenlands-politieker Herbert Kickl (FPÖ) ontslaan. De video blijkt achteraf niet zo bezwarend te zijn (video uit 2017, uitgebracht in 2019);
3) De chef van de Lega Nord, Salvini had zijn regering opgezegd om verkiezingen uit te lokken. Met gehoopte winst! Maar door tussenkomst van Merkel werd een coalitie tussen de Vijf-Sterren-Beweging en de Partito Democratico in de steigers gezet. M.a.w. diegenen die de bovengenoemde agenda (drie offensieven) niet volgt(de) werd uitgerangeerd.
Heel Frankrijk, met president Macron op kop, deed lelijk over de moord op Samuel Paty. Dit en het navolgende zijn gewoonweg de consequentie van de Europese politiek om onze landen te overspoelen met islamisten. Dit is het doel van Merkel/Macron/Conte. Bij elke aanslag duikt het volledig falen van elk veiligheidsbeleid op, zoals bv. recent in Wenen. Omdat er steeds maar meer “islamitische enclaves” bijkomen, getolereerd door de voorgenoemde regeringen, is het wachten op het beslissende uur, waarbij het grote bloedbad losbreekt!
Eén der doelstellingen van de Covid-dictatuur is het volledig lamleggen/uitschakelen van de christelijke, vnl. de katholieke erediensten. Men heeft nu een volledig verbod afgekondigd op het houden van plechtigheden – ik veronderstel dat in de moskeeën daarop niet te veel gelet wordt. Nooit in de geschiedenis, zelfs niet bij het Frans bewind rond 1795, slaagde men erin het volledige christelijk leven stil te leggen. Dit gaat in tegen art. 19 van de grondwet: de vrijheid van eredienst en de vrije openbare uitvoering ervan. Wat nog erger is: de zowat gehele clerus van de Kerk zwijgt oorverdovend over deze maatregel. Alleen bij Katholiek Forum vindt men dissidente geluiden, maar dat zijn dan ook maar christelijke fundamentalisten.
Het uitschakelen van elk “geestelijk leven” is de kroon op het werk van de satanisten die deze Covid-crisis hebben veroorzaakt en zij fêteren dat in hun geheime kringen voortdurend.
Het Pallieterke drukte, na.v. de aanslag in Nice, de telegram af die premier Alexander De Croo, naar zijn Franse collega’s stuurde. Zij gaven wel geen commentaar op een deel van de tekst, die luidt : “Les Lumières nous ont appris que l’on répond au conflit par les mots et pas par la violence, que “du choc des idées jaillit la lumière”. U mag eens twee keer raden waar dit taalgebruik van stamt. Min of meer vertaald: “Het lichtgevende heeft ons doen inzien dat men conflicten met woorden en niet met geweld beantwoordt, want uit de botsing der ideeën ontspringt het licht”.
Is dit dan ook van toepassing op het meer dan brute geweld, dat dit regime heeft toegepast op 13 september in Mechelen; het toegangsverbod voor de VVB in Gent en weerom een politiemobilisatie in Kortrijk bij een aankondiging van een Vlaamse betoging? Wordt nu in dit land de politie niet geïnstrumentaliseerd om, zoal de BfV (geheime dienst) in Duitsland, Vlaamsgezind verzet met alle middelen uit te roeien?
Het verhaal over de regimewissels hierboven, is bedoeld als waarschuwing. De wel of niet politieke Vlaamse Beweging moet een strategie ontwerpen, t.o.v. de aanname van de achter deze regering aanwezige krachten om hen te vernietigen. Het is af te keuren Vlaamse militanten, die meestal volksmensen zijn, in de steek te laten als ze de kastanjes uit het vuur halen.
Men moet in die zin zijn strategie herzien, dat er nooit een echte coalitie tussen Vlaams Belang en N-VA zal komen. Kortelings heb ik ingezien dat de N-VA één van de twee volgende wegen zal opgaan: a) als men een coalitie zou vormen met Vlaams Belang, dan volgt er een (voorbereide) implosie van de partij. Talloze bonzen dreigen daarmee. b) In het andere geval blijft de partij een neo-liberale partij, die de belgicistische agenda verder uitvoert. De partij zal dan ook geleidelijk tot onbetekenend verschrompelen. Bij dit laatste scenario blijven de nog aanwezige Vlaams-nationalisten de eeuwige gevangenen van het verraad.
Om dit te staven, publiceer ik uit “Knack” van 3.02.2015, uit het artikel “De man die premier had kunnen worden”: “De man die door de …oppositie aanvankelijk als een halve fascist werd weggezet, was…één van de weinigen die erin slaagden om Filip Dewinter …lik op stuk te geven. Siegfried Bracke zat tijdens het incident aan de zijde van Jambon :”Ik zag hem kwaad worden. Ik hoorde hem vloeken. Die ene keer dat ik Jambon emotioneel zag worden…. Werd hij eloquent. Het kwam van diep”. Dit incident ging over de islam en de commentaar van een logebroeder is niet slecht….. Er kan dus enkel een coalitie ontstaan tussen Vlaams Belang en een afgescheurd deel van de N-VA.
Jos Wouters, Boom, 7.11.2020
Wie heeft het nog gezond verstand? Max von Kreyfelt en Karel van Wolferen – video café Weltschmerz
Euh… voor alle duidelijkheid, de vraag is geen flauwe grap. In de universiteitskliniek van Augsburg werkt men aan een app die een coronabesmetting aan de stem van de eventuele, resp. vermoedelijke zieke moet herkennen.
Initieel werden daarvoor cijfers en feiten uit Wuhan onderzocht; inmiddels worden ook Augsburger bronnen geraadpleegd. Hoe? Aan de hand van audiomateriaal met een van vele klinkers voorziene tekst, ingesproken in een gsm. Het stembeeld van personen met of zonder corona wordt dan vergeleken. Volgens het onderzoeksteam zou de app momenteel voor 80% accuraat werken.
In hoever de stemmen van coronapatiënten verschillen van deze met een griepje of verkoudheid, werd niet bekend gemaakt. Kwestie van niet voortijdig in de stemkaarten te laten kijken. Het is de bedoeling dat de onderzoekers – de experten – de app als “coronatest voor jan-en-alleman” op de markt brengen. (…)
Nu nog een app om liegende van eerlijke politici te kunnen onderscheiden… En dit is nu wel een (overbodig) grapje…
We moeten allemaal langer werken om de pensioenen betaalbaar te houden. Vooral in de VSA blijkbaar. Daar worden rechters van het Hooggerechtshof zelfs benoemd voor het leven. We blijven het een raar fenomeen vinden. De VSA worden geregeerd door ouderdomsdekens, niet door de derde, maar door de vierde leeftijd. Zijn deze grijsaards immuun voor aderverkalking, reuma, versleten heupen en knieën, falende hartkleppen, vergeetachtig- of moeheid? Wat drijft hen om de laatste jaren van hun leven te blijven doormodderen in plaats van ergens in een of ander buitenverblijf rustig te genieten van zorgeloze verzilverde jaren waar alles kan en niets moet? Geld is voor geen van hen een probleem.
Joe Biden is bijna 78. Senaatsvoorzitter Mitch McConnell wordt in januari 79. Nancy Pelosi, die het Huis van Afgevaardigden leidt, wordt straks 81. Ook al worden rimpels weggebotoxed, ook al worden grijze haren geverfd of vervangen door een Hollywoodiaanse pruik, ook al staan er achter de schermen een reeks semi-medische hulpverleners paraat om pijntjes en spierspanningen weg te masseren of spuiten… de jaren worden ermee niet uitgewist.
Het White House wordt inderdaad een Gray House…
Dit gezegd zijnde… er wordt vlijtig gespeculeerd over de datum dat Joe Biden de pijp aan Maarten zal geven – al dan niet gedwongen – om plaats te maken voor het zgn. “aanstormend talent” Kamala Harris.
Quartz, een op de zakenwereld gericht persbureau, zag zich verplicht het boetekleed aan te trekken na de publicatie van een tweet waarin de veronderstelling, resp. toekomstperspectief, geuit werd wat als Joe Biden sterft vooraleer hij de eed als president der VSA kan afleggen.
“It may seem morbid, but given that Biden, at 77, will be the oldest president-elect in history and is running in the midst of a pandemic, it’s worth clarifying what would happen if he dies before taking office,” een paragraaf uit een artikel van Tim McDonnell, Quartz’ klimaatjournalist.
Ned. vert. “Het lijkt morbide, maar gezien het feit dat Biden, 77 (Nvdr. bijna 78), de oudste bijna-president in de geschiedenis van de VSA is en daar bovenop de pandemie, zou het dan niet nuttig zijn uit te dokteren wat er gebeurt als hij sterft vooraleer hij het presidentschap overneemt…”
Quartz stelde een legitieme vraag… werd echter prompt beschuldigd van godslastering.
Heel de kiescampagne was doorspekt met vermoedens dat Joe Biden geestelijk niet meer in staat zou zijn het hoogste ambt te bekleden. Talrijke video’s deden de ronde waarin Biden zelfs niet meer wist hoe de tegenkandidaat heette, in welke stad/staat hij zich bevond en andere uitschuivers die de Trumpsupporters bijzonder vermakelijk vonden. Daar bovenop een vermoedelijk Parkinson-loopje. Feiten, die in de poco media doodgezwegen werden. In ingesloten video: enkele opmerkelijke Bidenismen. En neen, het is niet onze bedoeling de man belachelijk te maken – er is echter een tijd van komen en gaan – zelfoverschatting deed Trump de das om. Biden doet dit op een andere manier… zielig!
Dus toen het eerder linksgeoriënteerde Quartz de vraag opwierp wat de gevolgen zouden zijn van Bidens voortijdige dood, kreeg het onmiddellijk de poco wind van voren. Quartz schrapte onmiddellijk de tweet met een bruggetje naar het resp. artikel en verving deze door:
“We hoped to help those searching for the answer to this question. It was posted to our Twitter account in error.”
Ned. vert.: “We hoopten hen te helpen die met de vraag in hun maag zaten. Het werd per vergissing op ons Twitterprofiel geplaatst”.
Zonder verdere uitleg waarom de originele tweet “een vergissing” was. De tweet toonde een foto van het Witte Huis met bijhorende titel “What happens if a president-elect dies before inauguration.” en de corrigerende tweet toont krek hetzelfde met de opmerking dat de originele tweet verwijderd werd!!!
Terwijl de Biden campagne het probleem – de geestelijke gezondheid van Biden – minimaliseerde en/of ontkende, “he is in perfect shape”, hadden toch een groot aantal Amerikanen, ook Democraten, hun twijfels. Een Rasmussen Reports opiniepeiling van augustus toonde dat 59% van de mogelijke kiezers geloven dat Biden de 4-jaar-rit niet zal uitzitten. En een peiling onder Democraten toonde dat 49% menen dat Kamala Harris hem tijdens de ambtsperiode zal (moeten) vervangen.
Het antwoord op de “hoogst onethische” vraag vooraleer het kiescollege de verkiezingsuitslag kan bevestigen , is dat het Democratic National Committee, een federaal partijbestuur, een vervanger zou kunnen aanduiden. Waarschijnlijk, maar niet vanzelfsprekend, Kamala Harris, en druk zou zetten op de Democratische kiezers om de voorgestelde vervanger goed te keuren. Tweede hypothese: mocht Biden komen te overlijden nadat het kiescollege zijn verkiezing goedgekeurd heeft, maar vooraleer hij op 20 januari de eed afgelegd heeft, dan krijgt Kamala Harris de sleutels van het Witte Huis.
Of zij Bidens belofte aan de extreemlinkse vleugel – opgejut door Alexandria Ocasio-Cortez – nl. “an incredibly progressive and aggressive” politieke agenda, zal waarmaken? Incl. toegang tot sociale steun voor illegalen. De toon is gezet!
Johan Sanctorum schreef er ook een stukje over. Je hoeft het er niet mee eens te zijn: in zijn analyse van beide protagonisten, Trump zowel als Biden, zit een heleboel waarheid. Het was inderdaad kiezen tussen de pest en de cholera. Zowel van de ene als van de andere kandidaat-president zijn serieus wat hoeken af. Niet te geloven dat zij kunnen doorstoten naar het hoogste ambt. Wat betreft de politieke koers met een “ongelooflijk progressieve en agressieve agenda”, wat betreft toekomstige vice-presidente “Kamala Harris”… da’s nog een ander paar mouwen… we houden ons hart vast… Kan de BLM-organisatie (uit)eindelijk een bestek opvragen bij schildersbedrijven om het Witte Grijze Huis zwart te verven…
The re-painting of the White House would sure be a huge step in the right direction for the United States of America. We must all join together and take a stand against racism and “white privilege”. Uit: Paint the White House black!
“Toen Joe Biden zaterdag zeker leek van verkiezingsoverwinning, stuurden de Democraten een prachtige videoclip de wereld in. Op de zalvende klanken van Ray Charles, zagen we beelden van het veelzijdige Amerika, een Amerika van harmonie in diversiteit. Maar ook een Amerika waarin de blanke Amerikaan, voor zover die bestaat, een randverschijnsel is geworden. Amper een paar komen er in beeld. Ik zat me zo te bedenken: je hebt pas je stem uitgebracht op Donald Trump, misschien nét vanuit de angst dat blank Amerika een randverschijnsel wordt, je hebt verloren – en dan krijg je dit.
De taak van Joe Biden is niet om de Amerikaanse samenleving een ideaal van harmonie voor te spiegelen; zijn taak is om zoveel mogelijk Amerikanen ervan te overtuigen ernaartoe te werken. Dat betekent ook de Trump-aanhangers. Met veertig procent een grote minderheid. Die aanhang is een amalgaam. Sommigen stemden voor hem uit angst voor de grote veranderingen in de samenleving, anderen uit woede voor het kosmopolitische establishment, uit hang naar een clan om bij te horen, persoonlijke fascinatie en nog anderen vanuit een overtuiging van blank suprematisme. Het is belangrijk om die diversiteit te zien. Net zoals niet alle moslims terroristen zijn en niet alle migranten profiteurs, kun je de Trump aanhang niet over dezelfde kam scheren.
Het is eigenlijk vreemd om vast te stellen dat mensen die steevast benadrukken dat dialoog en een wetenschappelijke benadering van de oorzaken van woede bij niet-blanke groepen, zo weinig inspanning doen om de complexiteit van de woede bij de omzeggens boze blanke groepen te ontcijferen, laat staan er de dialoog mee aan te gaan. Als je binnen de ene flank blijft, is het hart boven hart; maar ten overstaande van de andere flank wordt het hard tegen hard – en domineert vooral neerbuigendheid en afschuw.
En zelfs al bestond de héle Trump achterban uit witte suprematisten en Proud Boys, dan nog is empathie belangrijk. Opnieuw: verdienste zit niet in het ideaal van harmonie in diversiteit, maar in het realiseren ervan. En daarbij mag men zelfs de grootste fanatieke bewegingen niet schuwen. Misschien moeten we opnieuw te rade gaan bij de grote verzoeners in Zuid-Afrika: Nelson Mandela, Desmond Tutu. De gacaca in Rwanda. Zelfs na decennia van discriminatie, burgeroorlog en ontbering, toonden veel Afrikaanse landen een groter vermogen tot verzoening dan Westerse samenleving vandaag. Wellicht omdat die ontbering de arrogantie van het eigen grote gelijk eerst moest breken. Het is gemakkelijk te preken voor eigen kerk; moeilijker is het je tegenstander te overtuigen.
Op het risico af dat de voorbeelden vandaag als melig beschouwd worden, maar waar Christus vooral op bezoek wilde, was niet bij zijn bekeerlingen, maar bij Zacheüs en bij de lepralijders. Dat is een hele andere metafoor dan de steeds manifestere neiging, bij de Democraten in Amerika en bij progressieven elders, om een heel deel van de samenleving te gaan beschouwen als een grote dwaze leprakolonie waarmee alle contact vermeden wordt.
Wat staat de Democraten, en bij uitbreiding de hele progressieve flank in het Westen, te doen? Eerst en vooral beseffen dat harmonie in diversiteit een ideaal blijft en dat het hele politieke spectrum een grote verantwoordelijkheid draagt voor de oprukkende diversiteit zonder harmonie: segregatie, racisme en alles wat daarop inwerkt van toegenomen economische ongelijkheid tot een gebrek aan investeringen in burgerschapsonderwijs.
Een beetje nederigheid is bij iedereen op z’n plaats. We hebben met z’n allen heel veel kansen gemist. Daarnaast komt nuance: net zoals sociologen de voorbije jaren hebben proberen begrijpen waar de bendes in de getto’s vandaag kwamen, de radicalisering in moslimwijken, zullen we goed de oorzaken van de woede elders moeten vatten.
Selectieve empathie is geen empathie. Hoezeer sommigen zich ook vereenzelvigen met een wereldsamenleving, heel veel mensen zullen altijd blijven hunkeren naar geborgenheid in een land, stad of wijk. Kosmopolitisme heeft geen zin als men niet voor eigen deur veegt.
Het doorbreken van de ruimtelijke segregatie, wordt cruciaal. Maar ook het aanpakken van de segregatie in scholen en in de economie blijft belangrijk. Maar diversiteit is niet genoeg. Kernwaarden moeten voor iedereen duidelijk zijn en er moet bovenal geïnvesteerd worden, in scholen, in ontmoetingsplaatsen, in een economisch model dat eenieder die zich inzet naar behoren beloont. Net zoals er bijzondere steun wordt geboden aan zogenoemde achterstandswijken, zal voorlopig meer aandacht moeten geschonken worden aan achterstandsdorpen – het thuisland van veel boze Trump-kiezers.
En opnieuw: Als je angst wil overwinnen, moet je vooral trachten te vatten waar de angst vandaan komt. En een belangrijke bron van angst is door de ander niet begrepen of ernstig genomen te worden. Het spotje van Biden, hoe mooi ook, doet mij er alvast aan twijfelen of de Democratische partij dat probleem zo ziet.”
Op vele plaatsen in ons land en in de wereld blijken publieke Eucharistievieringen verboden te zijn onder voorwendsel van corona. Om de ernst hiervan te begrijpen, wil ik even de betekenis van de Eucharistie toelichten.
De Heilige Eucharistie is het centrum en hoogtepunt van het leven van ieder christen en in feite van ieder mens. Het is de “Tegenwoordig stelling” van het levensoffer van Jezus Christus, de belangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van de mensheid. Doordat Jezus, stervend op het Kruis, zijn leven gegeven heeft voor alle mensen, heeft Hij tevens de betekenis van de ware liefde geopenbaard. Liefhebben is uiteindelijk zijn leven geven voor de anderen. En dit geldt niet alleen voor christenen maar voor alle mensen. Wanneer een jongen een mooi en in vele opzichten goed meisje vindt en ze besluiten samen een huwelijk te sluiten, dan kunnen ze alleen maar echt gelukkig zijn in het licht van Christus’ Kruisdood. Zo vele gehuwden verlangen van de ander dat hij/zij, al haar of zijn verlangens zal vervullen, wat onmogelijk is. Waarom? Omdat wij een onuitputtelijke stroom van verlangens zijn die nooit hier op aarde helemaal vervuld kunnen worden. Zelfs wanneer we het belangrijkste en voor ons hoogste doel in ons leven bereikt zouden hebben, zullen we onmiddellijk daarna toch weer naar iets anders verlangen. Daarom kunnen we op aarde alleen maar beperkt gelukkig zijn, nooit volmaakt gelukkig: we zijn nu tevreden in de vaste overtuiging dat God ons eens volmaakt gelukkig zal maken. Het is een illusie te verwachten dat de ander aan al mijn verlangens kan voldoen. Ons hart is te groot voor al wat er in deze wereld te beleven is. God heeft ons zo geschapen dat wij altijd blijven verlangen naar het volmaakte geluk en dat kan alleen bereikt worden in gemeenschap met Hem, die het oneindige Geluk zelf is. Om in en met Hem te kunnen leven moet evenwel de zonde in ons overwonnen worden en dit is alleen mogelijk door navolging van Christus, die de Kruisdood aanvaardde. Wanneer gehuwden in hun jeugdig enthousiasme van elkaar alleen verwachten dat de ander ‘mijn’ verlangens zal voldoen, zijn ze niet in staat beperkt gelukkig te zijn, zelfs niet op seksueel vlak, omdat ze het middel verwisselen met het doel, wat diepe frustraties bewerkt. Het doel is immers: de totale wederzijdse gave van zichzelf, zijn leven willen geven voor de ander. En de beleving van de lichamelijke eenheid is daarbij een middel, dat tevens gericht is op het verwekken van nieuw leven. Dat is de waarheid die Jezus heeft geopenbaard en beleefd. Door ons dagelijks lijden, onze moeilijkheden en tegenslagen geduldig te aanvaarden, kunnen we delen in Christus lijden én verrijzenis en onvergankelijke Vreugde. Deze overgang van sterven naar Leven door de totale gave van zichzelf, een proces dat heel ons leven duurt, dát is Eucharistie. En door de heilige Communie nemen wij deel aan de kracht van Christus die zichzelf totaal geeft. Eigenlijk zijn wij het niet die Hem opnemen, maar is Hij het die ons opneemt. Van Hem krijgen we de kracht. Door gewoon eten en drinken nemen wij, als persoon, voedsel en mineralen op die later gedeeltelijk zullen delen in de waardigheid van onze menselijke persoon. Bij de heilige Communie is het eerder omgekeerd: God neemt ons op en laat ons delen in zijn goddelijke waardigheid.
Hiermee kunnen we iets vermoeden van de ondoorgrondelijke grootheid van de heilige Eucharistie. Uiterlijk zijn het slechts enkele woorden, gezangen, gebeden met de tekens van wijn, water en brood, zoals Jezus ze heeft ingesteld tijdens het laatste Avondmaal met zijn apostelen. De kern isde totale overgave van zichzelf, zijn Kruisdood, die Hij onmiddellijk daarna zal aanvaarden. In die zin is Eucharistie het hart van de gehele mensengeschiedenis en van ieder mens. Alles is Eucharistie en Eucharistie is alles.
Tot heden waren alleen de gruwelijkste islamitische, communistische of nazistische dictaturen in staat de Eucharistie af te schaffen. Nu zijn het de grote westerse ‘democratieën’ van het kapitalisme die n fatale aanslag willen toebrengen aan het heiligste op aarde. Daarom bestrijden wij met alle middelen deze wereldwijd opgelegde dwang-maatregel van vrijheidsberoving. Het is een aanslag tegen God, tegen de Kerk en tegen de hele mensheid. Sta op en vecht voor uw leven, uw vrijheid, uw geloof, uw geluk. Laten we God meer volgen dan de mensen. Laten we feestelijk en publiek de heilige Eucharistie blijven vieren!
*********
Na enkele indrukken uit de gemeenschap, bezinnen we ons over de noodzaak van publieke Eucharistievieringen. We geven verder een samenvatting van de fameuze 2e brief van Mgr. C.M. Viganò aan D. Trump. Tenslotte wijzen we op de blinde vlek in de Europese terreur-bestrijding. Tenslotte krijg je nog allerlei links naar interessante info en enkele foto’s.
P. Daniel
Flitsen
We blijven erg begaan met de groeiende nood in Libanon. Voor humanitaire hulp werd door moeder Agnes-Mariam de organisatie “De Mensenzoon” opgericht (Ibn al Insân/Fils de l’homme/ Son of Man) om bij grote nood directe hulp te geven aan de meest behoeftigen. Er zijn 75 vrijwilligers. Onmiddellijk na de explosie in Beiroet waren ze de gewonden al aan het verzorgen en het puin in de straten aan het opruimen. Inmiddels hebben ze al meer dan 150 huizen terug bewoonbaar gemaakt en zorgen ze voor een volkskeuken (2500 warme maaltijden, 4000 sandwiches, 500 pakken brood per dag!). Hiervoor wordt ook medewerking gevraagd van de bevolking zelf. Voor de voeding is er nog voorraad voor twee weken. Inmiddels werd ook een groot vruchtbaar landbouwterrein ter beschikking gesteld zodat mensen in de toekomst zelf groenten kunnen kweken. Daarvoor zullen we een tractor geven. Vier grote generatoren (elk 100 KVA) kunnen we bezorgen aan de mensen die nog steeds geen elektriciteit hebben. Er zijn 2 mobiele ziekenhuizen in dienst en er is een busje (30 zitplaatsen) dat gratis in Beiroet mensen vervoert die geen auto meer hebben. Verder wordt nog gewerkt aan een aantal andere projecten (herstel van 2 scholen, een opvangcentrum voor vrouwen in nood…). Voor dit alles krijgen we hulp en samenwerking van verschillende andere uitstekende NGO’s. Het is echter met de financiële steun van velen van jullie dat deze projecten opgestart kunnen worden en ook verder gezet, waarvoor hartelijk dank, ook vanwege de Libanese bevolking.
Augustinus schijnt het ooit gezegd te hebben. Hij zal ermee bedoeld hebben dat zingen een bijzonder krachtig middel is, waarmee de vrome in allerlei omstandigheden van het leven de vreugde, de vrees en de vragen van het hart tot uitdrukking mag brengen.
Hij was niet de enige die het zingen zo hoog waardeerde. Reformatoren als Luther en Calvijn hebben zich op soortgelijke wijze uitgelaten. In het voorwoord van zijn ‘kerkboek’ schrijft Calvijn „uit eigen ervaring” te weten welke kracht muziek heeft. „Er is in de wereld nauwelijks iets dat op de gedragingen van mensen zo’n invloed heeft…”
