25 miljard euro

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

25 miljard euro

Dit bedrag, dat voor ons even ver van ons huishoudbudget verwijderd is als de planeet Mars, 25 miljard euro* heeft Oekraïne, het land dat Vrhfstdt persoonlijk uit de handen van de plaatselijke en de Russische dictator is gaan redden, nodig om er een beetje bovenop te komen.

Tenminste dat heeft de Oekraïense Minister van Financiën Joeri Kolobow bekend gemaakt. Het ijzer smeden terwijl het heet is, denkt de man. De EU was toch zo enthousiast over onze aanhankelijkheid. En Vrhfstdt heeft toch beloofd elke week terug te komen – als gast kom je niet met lege handen op bezoek!

Dus heeft die mijnheer Kolobow een oproep gedaan om een collecte te houden voor zijn mooie land. Kwestie van een passende rouwbetuiging voor de slachtoffers te tonen. We zijn er hier niet mee aan het zwansen. Hij heeft – echt waar – opgeroepen om de volgende weken een milde-geversconferentie te organiseren, zodat daar een draaiboek voor een gepaste ondersteuning van Oekraïne kan opgemaakt worden. Rusland is nu even op zijn portemonnee gaan zitten, zie je.

De VSA en het IMF hebben al laten horen dat ze eventueel wel over de brug willen komen; dus kan de EU niet achterblijven. Stel je voor wat een gezichtsverlies dit voor Vrhfstdt zou betekenen nadat hij daar aan heel de wereld kond gedaan had dat Oekraïne toch wel recht had op enkele euro’s en visa-vrijheid! En tussendoor wordt er met een toegangsticket voor de EU-club gewuifd. Nog een land meer dat we moeten onderhouden. Nog een te verwachten volksverhuizing van tafelschuimers.

Een kado wordt de financiële hulp niet. Neen, vanzelfsprekend gaat het dan om een lening. Een lening die met Sint Juttemis wel eens eventueel, misschien, of misschien ook niet, zal terug betaald worden. Met welk geld gaan ze dat betalen? Aan Poetin vragen? Die zal zich haasten.

De altijd even charmante EU-commissaris Catherine Ashton heeft zich sito presto in haar ‘s zondags deux-pièceske gewurmd om met het eerste vliegtuig naar Kiev te vliegen. Zogezegd om een babbel te doen. Over schulden die dringend zouden moeten terugbetaald worden; voor dit jaar alleen gaat het om 13 miljard euro. En, u raadt het, Oekraïne kan dit onmogelijk zonder de hulp van de nieuwste beste vriendjes ophoesten.

En nu is de vraag wat de EU gaat doen. Wat zal dit geldverslindend monster ons nu weer wijsmaken? Hoeveel landen in de wereld zitten op een schuldenberg? Moeten we die allemaal gaan ondersteunen?

Gaat de bevolking van de EU-lidstaten dit zomaar blijven pikken? Hoeveel zal ons geld binnen een jaar nog waard zijn? Wie houdt die verwaande EU-machtswellustelingen tegen? Zijn wij het volk of zijn we mietjes?

Nigel Farage heeft het al gezegd: “You are very, very dangerous people? Indeed!”. Het kan niet genoeg herhaald worden.

FVE

* De binnenlandse pers heeft het over ‘slechts’ 15 tot 20 miljard euro.

The Guardian

Men zegge het voort

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

Overdaad van steeds meer nieuwe wetten en overheidstussenkomsten maakt ons land meer en meer kapot!

Vorige week waren we nog eens in Senegal. Wat een verademing! Geen flitspalen of GAS boetes, geen zorgen over een jaarlijks attest voor het schouwvegen of de mazouttank. Kinderen die nog vrij op straat kunnen spelen. Kortom: de tijd van toen.

Bij ieder bezoek stellen we vast dat er steeds meer Europeanen de overstap wagen en zich hier komen vestigen. En het zijn niet alleen de ouderen, die nu met pensioen zijn, die zich hier komen vestigen. Ook vele jonge zelfstandigen die de regelneverij in Europa moe zijn geworden en een steeds groter gedeelte van hun inkomen zien afromen om allerlei werklozen, asielzoekers en ander goed bedoeld breigoed van een zorgeloos bestaan te voorzien, trekken naar de warme streken.

Strand Saly

Een stadje zoals Saly, dat ongeveer 80 km ten zuiden van de hoofdstad Dakar ligt, groeit als kool. Er gaat geen dag voorbij of een of ander nieuw hotel of hestaurant opent er zijn deuren. Her en der wagen nieuwe winkels of ondernemingen hun kans. Werken en geld verdienen wordt hier nog op prijs gesteld en niet als een soort vieze ziekte of misdaad beschouwd. Dankzij een stijgende economische heropleving, die voor een groot gedeelte aan de Europese allochtonen te danken is, vinden steeds meer Senegalezen werk. Wat een totaal ander resultaat dan bij ons waar de steeds groeiende groep allochtonen alleen zorgt voor een daling van onze eigen levensstandaard.

Hier worden geen fortuinen belastinggeld uit de economie getrokken om steeds méér zogenaamde sukkelaars van een zorgeloos en levenslang veilig inkomen te voorzien. Hier verbrast men geen geld om gedurende tientallen jaren een Minister van Tewerkstelling met een grote horde medewerkers te onderhouden of om grote scharen ambtenaren te laten zorgen voor het zogenaamde scheppen van nieuwe arbeidsplaatsen of het opleiden van werklozen tot de arbeidsmarkt. Het resultaat in ons land is trouwens droevig – om het woord schandalig niet te gebruiken. Na het verbrassen van deze fortuinen kunnen we alleen maar vaststellen dat er nu méér werklozen zijn dan ooit!! Het resultaat van al dit geldverbrassen door onze beroepspolitiekers, die de laatste jaren de teugels in handen hadden, is NUL! NADA! NIHIL!

Hier staan er geen meters in de taxi’s en zijn er geen massa controleurs om na te kijken welke boetes ze kunnen uitschrijven omdat er een kilometer in het zwart gereden werd of omdat de boekhouding onduidelijk is. Maar er is hier wel méér aanbod dan bij ons en dit tegen ongeveer 1/6 van de Belgische tarieven!
En dit alles spijts dezelfde brandstofprijs als bij ons!

Restaurants kennen geen uitgebreide controles voor brandveiligheid of er komen geen regelmatige bezoeken van de voedselcontrole om na te kijken of de voeding wel voldoende gekoeld is enz. Maar we willen er wel een pint op verwedden dat er hier niet méér mensen omkomen bij hotelbranden of door voedselvergiftiging hun leven verliezen als in onze streken.

Het wordt hoog tijd dat de kiezers op 25 mei a.s. eens kiezen voor beroepspolitiekers die nog over een gezonde dosis boerenverstand beschikken en die nooit de kans hebben gekregen dat eens te bewijzen.

Minder wetten, minder overheidspersoneel, beperking of afschaffen van allerlei subsidies en gepamper, beperking van werklozensteun in de tijd, méér vrijheid en minder flitspalen, GAS-boetes en allerlei, meestal weinig zinnige, controles.

Dergelijke beslissingen zullen automatisch en zonder verdere overheidsinmenging zorgen voor méér werk, minder werklozen, lagere belastingen en een opnieuw stijgende economische bedrijvigheid.

We hebben het reeds meermaals geschreven dat de volgende verkiezingen die van de allerlaatste kans zijn om Vlaanderen nog ooit onafhankelijk te kunnen krijgen.
De nataliteitscijfers van de allochtonen zullen ons in de nabije toekomst uit ons eigen land drijven indien we nu de moed of het verstand missen er nog iets aan te veranderen nu het nog kan. Ook menen we dat de beroepspolitiekers die ons al die miserie hebben aangedaan omdat ze de allochtonen, en dit alleen uit eigen belang, als toekomstige kiezers beschouwden en hen als dusdanig vreselijk hebben gepamperd, in de toekomst moeten gestraft worden.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

Nvdr: Wij voegen er een video bij, zodat u toch een idee hebt wat er in Senegal te zien en te beleven valt.

Getrouw aan het gedachtegoed

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

Diepste draai

Ook Groen! krijgt in deze verkiezingscampagne onze aandacht.

De betweters hebben als slogan ‘Samen Beter Doen’, waarmee ze niet afwijken van het gedachtegoed van de stichter van Agalev, pater Luc Versteylen, die ‘alles samen wou doen’. Dat bracht nogal wat ‘leven in de brouwerij’.

Op hun affiche staan voorlopig nog geen kopstukken, maar wel een mensenzee op de achtergrond.

Klik voor een beter beeld van hun groene aanbidders.
Studio Rony

Onze grafische afdeling, Studio Rony, heeft zomaar, gratis en voor niks, uit sympathie voor hun belangloze inzet deze affiche ontworpen. Geen dank. Graag gedaan.

Hilarisch en toch serieus

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

Hilarisch en toch serieus

Museum zoekt penis

Het Fallusmuseum in Reykjavik wil graag een penis van een man in haar collectie opnemen, zo meldt de Huffington Post.
Het museum opende zijn deuren in 1997. U kan er 280 exemplaren van 97 diersoorten gaan bekijken. Maar dat éne, dat menselijke exemplaar, dat hebben ze nog niet.

Twee ‘jongeheren’ zouden ter beschikking staan, maar aan de Amerikaan wordt getwijfeld: hij heeft de stars and stripes erop laten tatoeëren.

Twietjes

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

Bart Somers ‏@BartSomers 22 feb.

“Wellicht hoopt Sp.a dat mensen die een jointje opsteken voor ze gaan stemmen gemakkelijker hun bolletje vinden :-)”

Bart refereert hier natuurlijk naar het verkiezingsprogramma van de rode kameraden, waarbij ze cannabis gelegaliseerd willen zien.

Dat kunnen we nu niet verdragen, zie. Zijn partij heeft toch al vleugels, waarom zou hij dan ermee spotten dat anderen ze zien vliegen. Als protest plaatsen wij hierbij deze affiche, een klein ~~duwtje~~ steuntje in de rug van de Tobback-dynastie.

Een doordenkertje:

U mag er zeker van zijn!
Studio Rony

De ‘rebellen’ zijn niet meer aangewezen op donaties

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

Voor het geval men u zo gek gekregen heeft geld naar de Syrische vrijheidsbeweging, de door het Westen geliefde ‘rebellen’ die strijden voor democratie volgens de intentieleer van Al Qaeda en consoorten, over te schrijven… wel, u mag daar nu even mee ophouden want ze zijn momenteel niet aangewezen op collectes.

syria map

De meeste olievelden in Syrië bevinden zich nu onder hun vernuftig beheer. Hoe lang het zal duren eer ze daar de boel in het honderd laten lopen – of hun specialiteit “de lucht injagen”, is een kwestie van tijd. Ze zullen volgens experten niet veel van de oliedollars kunnen profiteren want die olievelden zijn hoogst gevoelig voor het juiste onderhoud.

Tot die dag kunnen ze hun wapenarsenaal nog uitbreiden. ISIS en het Nusrafront zijn momenteel door de verkoop van de olie gedeeltelijk politiek en financieel onafhankelijk geworden, meent Walid Khadduri, olie-expert uit Beiroet van de Middle East Economic Survey. De dagelijkse opbrengst uit de olieverkoop schat hij op xxx-duizenden US-dollars:

“In het begin volstaat het de zgn. ‘kerstboom’, een soort ventiel, open te draaien. Dan stijgt de olie door de druk naar boven. Maar op de duur zijn er bevoegde onderhouds- en bedieningsvakmensen nodig, want men kan een olieveld snel naar de bliksem helpen.”

Niet dat de ‘rebellen’ daarvan wakker liggen; ze zijn voorlopig slechts in het profijt op korte termijn geïnteresseerd.
Maar zelfs als het zwarte goud niet meer vloeit, dan zijn de olievelden bij de eventuele onderhandelingen over de toekomst van Syrië belangrijk. Daarom woedt er een verbitterde strijd tussen de ‘rebellen’. Verleden week slaagden het Al Qaeda-filiaal, het Nusrafront, erin hun rivalen van ISIS uit de olierijke provincie Deir al-Sor te verdrijven.

De Syrische olie- en gasindustrie heeft onder de strijd geleden. Voor de oorlog begon – in 2011 – produceerde het land ca. 400.000 barrels per dag. Einde 2013 was dit geslonken tot minder dan 80.000 barrels per dag. De infrastructuur voor het oppompen, de bewerking en het vervoer werd zwaar beschadigd. Dat leidde tot een benzinetekort. Syrië is nu op import aangewezen.

De Guardian toont foto’s van de primitieve ‘verwerking’ van de kostbare olie:

Een primitieve ‘eigen-maak’ raffinaderij in Oost-Syrië. Foto: Ghaith AbdulAhad the Guardian

De olie van de door ‘rebellen’ bezette raffinaderijen wordt verkocht aan boeren, die primitieve technieken toepassen door ze te verbranden om er benzine uit te halen. Foto: Ghaith Abdul-Ahad the Guardian

De olie wordt naar Turkije gesmokkeld. Het cynische aan het verhaal is dat zelfs het Syrische leger bevoorraad wordt. De ‘gematigde’ rebellen zijn er niet over te spreken; ze vinden het ongepast en zeker niet islamitisch-solidair dat hun broeders van Al Qaeda niet willen delen.
Voor de leveringen krijgen de rebellen van de regering in Damascus niet alleen geld, maar ook toegevingen op het slachtveld. ‘Gematigde’ rebellen klagen al maanden dat Assads troepen ‘gespaard’ werden. Hoewel hun posities bekend zouden zijn, werden ze niet gebombardeerd. Men vermoedt dat de oliezaakjes tussen de ‘radicalen’ (de olieverkopers) en Damascus hier de reden voor zijn.

Men ziet hoe gecompliceerd de situatie in het M.O. is. Met als resultaat: meer wapens, een langer durende oorlog, nog meer doden, gekwetsten, hongerigen, vluchtelingen en… asielzoekers in Europa.

Guardian

Spiegel

In de brievenbus

Geplaatst op 24 februari 2014 door De Redactie

In de brievenbus

Een rake analyse

Lovenaar stuurde onderstaande reactie op ons artikel ‘Onafhankelijk Vlaanderen onafwendbaar!’.

“Van belang bij dit alles is, dat een juiste en volledige diagnose wordt gesteld, met een aangepast taalgebruik. Het komt er dan gewoon op neer de belgische bezetter te verdrijven en af te rekenen met de verraders. Het is deze bezetting die de oorzaak is van alle kwalen waaraan Vlaanderen lijdt. Met een bezetter gaat men niet onderhandelen, met de broek op de knieën en nog minder met de “spreekwoordelijke pot vaseline”. Een bezetter wordt verdreven, en vervolgens eist men “wiedergutmachung” en teruggave van alles wat gestolen werd. Voor Vlaanderen is dit nu een zaak van leven of dood. Bij een dergelijke situatie worden er geen compromissen gesloten, nood breekt immers wet. Het wordt dan ook tijd dat heel wat Vlamingen ophouden met heiliger te willen zijn dan paus. Men kan immers geen ei bakken zonder de schaal te breken. En hoe meer drek in de stal, hoe grover de borstel moet zijn.

De lectuur van SunTzu en Machiavelli is dan ook ten zeerste aan te bevelen. Als er zijn die dromen dat ze op een blauwe maandag gaan wakker worden in het paradijs, zonder een vinger uitgestoken te hebben, dan dwalen ze. Het zal eerder de hel waarin ze zullen ontwaken!!!”

Nvdr: Dank. Nu nog de lemmingen overtuigen.

De EU-Lorelei

Geplaatst op 23 februari 2014 door De Redactie

De EU-Lorelei

De Blauwe Groei

Wat nog niet in richtlijnen (zeg maar: marsbevelen) vervat zit, wordt door de EU in een verleidingszang, de zgn. aanbevelingen, gebracht om ons duidelijk te maken hoe we ons leven best zouden leiden.

© Efi Xenou Twee EU-commissarissen, die samen alles wat de zee betreft in hun EU-portefeuille beheren, de Griekse Maria Damanaki (Maritieme Zaken en Visserij) samen met haar collega uit Italië Antonio Tajani, verantwoordelijk voor Industrie en Ondernemerschap, hebben een studie gelanceerd met de imponerende naam “Blue Growth.” Oftewel “De Blauwe Groei”.

Niet dat een zoveelste studie opzienbarend nieuws zou betekenen. De witte konijnen van de EU zijn slechts te evenaren door de goed-nieuwsshow van de regering Di Rupo.

De Blauwe Groei is een aanbevelingsverslag, een turf van een rapport met vele bladzijden en verwijzingen vervat in aanhangsels, dat volgens schatting één miljoen euro gekost heeft en dat tot de eensluidende gevolgtrekking komt dat … we meer op vakantie moeten gaan.

Niet eender naar welke bestemming. Neen, het staat er uitdrukkelijk in: we moeten naar de zee en het strand. Niet omdat dat de EU zich zorgen maakt om onze gezondheid en de luchtvervuiling in het binnenland, maar wel omdat het een impuls aan het toerisme geeft. Geld dat de EU dan kan opeisen om het weer uit te geven aan andere – nutteloze – studies.

Nu wil u uiteraard weten wat er dan zoal te lezen valt in dat Blauwe Groeirapport. We citeren een paragraaf:
5.3. Maritiem, kust‑ en cruisetoerisme

Dankzij zijn buitengewone schoonheid en diversiteit en het uitgebreide aanbod aan voorzieningen en activiteiten is de Europese kust uitgegroeid tot de uitverkoren vakantiebestemming van 63 % van de Europese toeristen[25]. De subsector maritiem en kusttoerisme is inmiddels de grootste maritieme economische activiteit. Er werken 2,35 miljoen mensen, wat overeenkomt met 1,1 % van de volledige werkgelegenheid in de EU[26]. Meer dan 90 % van de bedrijven werkt met minder dan 10 mensen. In sommige gebieden haalt de kustgemeenschap een extra inkomen uit toerisme, in andere domineert het toerisme de hele lokale economie.

Een groot aantal van deze toeristen waagt zich niet ver van de kustlijn, (Nvdr.: hierbij zou men andere bronnen kunnen aanboren, eventueel een verplicht zwemlessenpakket) maar anderen maken dankbaar gebruik van het toenemende aanbod aan activiteiten in open zee. Voor de pleziervaart wordt een groei van 2‑3 % per jaar verwacht. Ook de cruisesector is aan een opmars bezig, met in Europa bijna 150 000 werknemers en een directe omzet van 14,5 miljard euro. De scheepswerven in de EU zijn er uitstekend in geslaagd deze gespecialiseerde markt te bedienen – met zowel grote cruiseschepen als kleine pleziervaartuigen.

U merkt dat de EU van uitdagingen houdt. Wat er mis is met een opblaasbare matras of een handig roeibootje, wordt niet vermeld. En wat men in Knokke denkt over frigoboxtoeristen is u ook niet ontgaan.
Da’s natuurlijk niet alles. De “studie” heeft het ook over de noodzaak meer aan visserij te doen, aan aquacultuur, aan scheepsbouw, aan windmolens (die staan bij elke EU-bevoegdheid bovenaan). Eigenlijk – als we het kort samenvatten – een deel van de eindtermen van het lager onderwijs. Zonder EU-certificaat weliswaar.

Als u uw vakantie nog niet gepland hebt, dan zou u nu kunnen overwegen te voldoen aan de eisen, die u als plichtbewuste EU-burger zou moeten vervullen. De EUSSR ten bate. Of we naar landen buiten de EU-invloedssfeer mogen trekken, hebben we bij het ter perse gaan niet kunnen achterhalen. Wel hoorden we in de wandelgangen dat Turkije en Oekraïne met stip worden aanbevolen.

Bij deze hebben we meer dan onze plicht vervuld. We hebben u op het juiste pad geleid, u geïnformeerd over de noeste arbeid van de EU-potentaten en bovendien maken we u blij met het ingesloten liedje.

Nog een fijne zondag. Aan zee en elders.

Confederalisme: “tsjeverij van de bovenste plank”

Geplaatst op 23 februari 2014 door De Redactie

We krijgen gelijk van de V.V.B. (Vlaamse Volksbeweging), nochtans bekend als waterdrager van de N-VA.

Verkiezingsdebatten: N-VA heeft een probleem
Even snel

Gisterenavond (18.02.2014) kopstukkendebat in Antwerpen. Het eerste in een lange reeks. Meteen is duidelijk waar de zwakke plek zit.

De Christendemocratische Studenten Antwerpen hadden alle voorzitters gestrikt. VTM-journalist Jan Demeulemeester kondigde het debat aan als het eerste van dat soort. De campagne is al een tijd terug begonnen. De match nu echt afgetrapt. En de zwakke plek ligt meteen al bloot.

Lees verder bij Doorbraak