Goede Vrienden,

De Vlaamse bisschoppen gaven op 20 september 2022 het document uit: “Homoseksuele personen pastoraal nabij zijn – voor een gastvrije Kerk die niemand uitsluit” (pdf). Dit pro-homo-manifest werd meteen radicaal verworpen zowel door een open brief van het jonge gezin G & M.M. Lebbe, als door sommige kardinalen (1). Hun afwijzing is duidelijk gefundeerd. Zij stellen dat de houding van de Belgische bisschoppen tegen het Evangelie van Jezus Christus is en tegen de 2000 jaar oude kerkelijke leer, tegen de natuurwet, tegen de uitdrukkelijke leer van de heilige Paulus, tegen de Catechismus van de katholieke Kerk en zelfs  tegen de apostolische aansporing Amoris laetitia, waarop ze zich willen beroepen en tenslotte tegen een recente uitdrukkelijke verklaring van de Congregatie van de Geloofsleer (2021). Deze opvatting is een dwaling en een ketterij. Homoseksueel gedrag is, was en zal altijd tegennatuurlijk zijn en zondig. Het is de taak van de Kerk mensen te bevrijden uit zonden en hen te leiden naar hun heil met het Evangelie van Jezus Christus. De voorgestelde pastoraal kan in geen enkel opzicht een zegening zijn. In plaats van gelovigen te helpen de “enge weg” van het leven te volgen, sporen de bisschoppen hen aan om de “brede weg” van het verderf te kiezen (cf. Mattheus 7, 13-14).

Hoe is het zover kunnen komen dat bisschoppen openlijk een zondig gedrag goedkeuren? Na de apostolische aansporing Amoris laetitia van paus Franciscus, die hij uitgaf als vrucht van de gezinssynodes van 2014-2015, schreven de Belgische bisschoppen op 24 mei 2017 een pastorale brief, waarin ze al vol lof waren over de pauselijke tekst, onder meer om het grote ”inlevingsvermogen”. Er staan inderdaad mooie dingen in. Onze bisschoppen vinden dat deze apostolische aansporing nu in praktijk moet gebracht worden en dat er werk moet gemaakt worden van een soort “huwelijkscatechumenaat” met de nadruk op een verdieping van het christelijk leven, een huwelijksvoorbereiding, een goede liturgische viering, een huwelijks spiritualiteit, de begeleiding van gehuwden en hun gezinnen. Verder moet er bijzondere aandacht en barmhartigheid geschonken worden, vinden ze, aan mensen in moeilijke omstandigheden en ze wijzen op de noodzaak van een goede onderscheiding voor iedere situatie, die telkens anders is.

Toch is het bijzonder pijnlijk dat de Belgische bisschoppen Amoris laetitia zo selectief lazen. De gezinssynodes en de apostolische aansporing hadden opnieuw de aandacht gevestigd op de noodzaak van het herontdekken van de encycliek Humanae vitae, de uitvoerige toelichting in de apostolische aansporing van Johannes Paulus II, Familiaris consortio, zijn “theologie van het lichaam” en de rijkdom van de natuurlijke methoden van vruchtbaarheid beleving. Tijdens de gezinssynodes werden hierover indrukwekkende getuigenissen gegeven. Deze blijven ook onmisbare pijlers voor een dynamische christelijke huwelijkspastoraal. Humanae vitae, Familiaris consortio, “theologie van het lichaam” enerzijds en de inmiddels volkomen wetenschappelijke methoden voor vruchtbaarheid beheersing zoals Sensiplan anderzijds zijn de spirituele en praktische hefbomen die een grondige vernieuwing van de gezinspastoraal mogelijk maken.

Hierover vinden we in de verklaring van de Belgische bisschoppen helaas niet één woord. In de bespreking van deze verklaring in de katholieke of christelijke pers dus ook niet. Hieruit blijkt dat deze rijkdom voor de toekomst na een halve eeuw nog steeds taboe is. We beschikken nu als het ware over een prachtige wasmachine maar de vuile was wordt niet in de machine gestopt en de machine wordt niet in werking gesteld.  De onderliggende gedachte is: “… het gewetensoordeel van het koppel door (te) trekken tot op het vlak van de methodes van geboorteregeling” (2). Dit wil zeggen: nog steeds niet kunnen aanvaarden dat contraceptie een objectief, intrinsiek kwaad is en dat er morele, evangelische en wetenschappelijk verantwoorde alternatieven zijn die niet alleen moreel verantwoord maar ook oneindig veel beter zijn.  Kunstmatige contraceptie blijft, hoe je het ook draait of keert, ziek maken wat gezond is. Alleen de Big Pharma wordt er nog rijker van. Zelfs nu er steeds meer wetenschappelijke, verpletterende bewijzen komen van grote gezondheidsproblemen, blijft het gouden kalf overeind, zogenaamd omwille van het persoonlijk gewetensoordeel, in feite omwille van de verpletterende macht van de farmaceutische industrie.  Vergelijking we het met verkeerslichten: het individu hoeft zich niet te houden aan de rode lichten, het mag voortaan zelf beslissen of het licht groen of rood is.