Afrikaanse spoken

Spoken zijn moeilijk te zien.  Afrikaanse spoken nog moeilijker.  Ze zijn tenslotte zwart.  U gelooft niet in spoken?  Dan moet u dit eens lezen.  Tenslotte betaalt u voor hun welzijn.

Deze spoken zijn echt, levendig en wel: 10.000 Keniaanse ambtenaren die de overheid elke maand ca. 1 miljoen dollar kosten. Het is niet ongebruikelijk dat het salaris van een ambtenaar na zijn dood gewoon doorbetaald wordt.  Zoals in Griekenland – een EU-lidstaat – ook het geval was.
Het is evenmin ongebruikelijk dat gepensioneerde of ontslagen ambtenaren door de overheid gewoon doorbetaald worden.  Inderdaad, een aantal rechters en magistraten, die de laan uitgestuurd werden, zitten blijkbaar in het systeem van een oneindige congé payé.   Dit telt ook voor honderden soldaten die meer dan zeven jaar geleden uit de militaire dienst stapten; zij krijgen een eeuwigdurende vergoeding voor hun onzichtbaar bestaan.

Als spoken onzichtbaar zijn, dan blijft het een raadsel hoe spoken geld kunnen incasseren.  Bestaat er zoiets als een bankcontactautomaat voor spoken? Of zouden de uitkeringsdiensten van de overheid bemand worden door spoken?

Kenia is het niet enige land dat het tegen spoken moet opnemen.
Ghana bv. verklaarde ca. 3000 onzichtbare personeelsleden op de loonlijst van de overheid te tellen.
In Nigeria zouden ze er verleden jaar 45.000 ‘ontdekt’ en van de loonlijst geschrapt hebben.   Niet getreurd: er blijven nog zo’n 35.000 spoken over.
Kenia is nog maar pas begonnen met de spokenjacht; het is dus nog even afwachten hoe succesvol de overheid zal zijn met het vangen van de onzichtbaren.  President Uhuru Kenyatta is het blijkbaar menens met de jacht naar de spookambtenaren; hij start met een biometrische registratie van alle ambtenaren om ze in kaart te brengen.  Maar wat als de registratie gebeurt door een spookambtenaar?

Een nog groter probleem is de spook-dienstverlening van de overheid.  Dikwijls zie je een lange rij burgers aan een loket, wachtend op een onzichtbare ambtenaar.   Je ziet zijn / haar jasje over de stoelleuning, maar de man / vrouw zelf is spoorloos.   Informeer je naar de ambtenaar, dan krijg je volgende antwoorden: “Hij is ergens in de buurt.”, “Ze is een kopje thee gaan drinken.”, “Kom tegen twee uur eens terug.”, “Laat je papieren maar achter op zijn bureau.  We zullen ze behandelen.”… maar de ambtenaar en de dienstverlening blijven spoorloos.  Collega’s durven zelfs te beweren dat ze de ambtenaar in kwestie nog nooit gezien  hebben.  Een spook dus.

En dit beperkt zich niet tot mensen.  Ook wegen kunnen onder dit spookfenomeen lijden.  Probeer maar eens ergens in een of ander Afrikaans land een weg te vinden die nochtans duidelijk op een officiële wegenkaart aangegeven staat.

Spookambtenaren, spookdienstverlening. Het financiële plaatje is echter zeer reëel; via de gulle EU betaalt u en ik voor deze occulte wereld.

FT

BBC