Aan De Wapper vind je het Rubenshuis, – om de hoek van het voormalig Kon. Paleis, van waaruit de toenmalige prins Filip zichzelf voorzag van ‘meubelen en huisgerief’; slechts onder dwang gaf hij ze uiteindelijk na 15 jaar leentijd terug. Je wordt rondgeleid door dir. Ben Van Beneden. De Wapper kreeg pas in 1977 zijn naam. Vroeger stond er een huizenblok dat neergehaald werd.
Je slentert door de tuin waar Rubens zocht naar inspiratie, bewondert zijn kunstgalerij en stapt zelfs binnen in het heilige der heiligen: het atelier van de meester. Onderweg krijg je een spervuur van meesterwerken te zien, waaronder het beroemde zelfportret van Rubens zelf.
Gebruik het tandwieltje onderaan om de Nederlandse ondertiteling in te schakelen.
Ben Van Beneden verwijst tijdens de reportage naar het origineel schilderij (in het Rubenshuis een portret) van Helena Fourment, dat zich in München bevindt. Hier ziet u Helena in vol ornaat, in haar bruidsjurk:
Bruegel was een superster in de 16de eeuw, en dat is hij vandaag nog steeds. Bewonder vanuit je huiskamer de meesterwerken die aan de muur hingen bij keizers en koningen. Over VIPs gesproken: je gids is niemand minder dan museumdirecteur Michel Draguet. Hij stapt met jou zelfs binnen in het schilderij “De Val van de Opstandige Engelen”. Een niet-te-missen ervaring!
Ondertiteling met Ned. vertaling via icoontjes onderaan
De van Eyck expo gesloten? Niet voor jou! Co-curator Borchert gidst jou persoonlijk langs de meesterwerken. In je eigen woonkamer sta je oog in oog met “Het Lam Gods”, “Portret van een man met blauwe kaproen” en andere verbluffende hoogtepunten in de geschiedenis van de schilderkunst. Zin in meer? Het “Stay At Home Museum” brengt ook Bruegel, Rubens en andere Vlaamse meesters van wereldformaat bij jou thuis. Elke week klopt een andere kunstexpert aan je deur voor een persoonlijke rondleiding.
Ondertiteling kan vertaald worden naar het Nederlands via icoontje (radertje) onderaan.
Je vraagt je af of universiteiten nog wel met hun taak “onderwijs” bezig zijn. De gerenommeerde Ivy League universiteit van Yale stopt met de introductiecursus kunstgeschiedenis omdat het “onmogelijk het volledige beeld kan schetsen met diverse mondiale culturele achtergronden”.
Ooit was de cursus – sinds tientallen jaren op het leerplan – “Introductie tot de kunstgeschiedenis: renaissance tot vandaag” het paradepaardje voor wie van geschiedenis en kunst het hoofdthema van het latere beroepsleven wou maken. Wordt geschrapt. De studenten zouden zich ongemakkelijk gevoeld hebben bij een “geïdealiseerd westers canon, het product van een overweldigend blank, hetero, Europees en mannelijk kader van kunstenaars.”
De grootste meesterwerken, sinds generaties over heel de wereld erkend en bewonderd, worden nu besmet door hun “blankheid” en moeten bijgevolg gecensureerd worden.
Niet alleen de door de westerse beschaving geïnspireerde introductiecursus geschrapt, maar heel het concept van “westerse kunst” zal zich moeten verantwoorden in de “multicultureel-gevoelige” lessen die de oude cursus zullen vervangen.
De universiteitskrant Yale Daily News deelt mee: Deze lente zal de definitieve vorm van de cursus het idee van westerse kunst in vraag – durven – stellen. De lector wil aantonen dat er talrijke regio’s, stijlen en tradities bestaan, die allemaal “even veel aandacht verdienen. Europese kunst op een voetstuk plaatsen is problematisch.” De poco reviseerde cursus zal ook de relatie met “geslachts,- klasse- en rasproblematiek” bekijken en de betrokkenheid met westers kapitalisme onder de loep nemen, waarbij ook aandacht zal gaan naar klimaatverandering. Tja. Van Rembrandt naar klimaatverandering… verpakt in een cursus kunstgeschiedenis. Il faut le faire…
In de naam van “diversiteit” zal het binnenkort verwerpelijk (…racistisch…) zijn zich te willen verdiepen, te specialiseren in westerse kunst – die onvermijdelijk met de Europese geschiedenis en beschaving te maken heeft. En ja, tot de verrijking toesloeg was deze beschaving hoofdzakelijk blank.
Yale is daarmee niet aan zijn proefstuk. Engelse literatuur werd ook al op de zwarte (!) lijst gezet. De broze linkse hersentjes mogen immers niet besmet worden met de schoonheid, de rijkdom, de diepgang van de westerse – blanke – beschaving.
Ondanks de hetze in de media tégen de Syrische regering, ondanks de sancties, herrijst het land uit de oorlogsmiserie. In deze bijdrage geen militaire berichtgeving.
De Roos van Damascus, ook Damastroos genoemd, sinds eeuwen bekend in de parfumerie-, verzorgings- en medische wereld voor de olie die eruit getrokken wordt, kreeg van UNESCO de erkenning ‘immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid’. Men maakte er in Damascus ineens een feestje van:
Jason Dudas vloog vanuit Turkije naar Beiroet. Een taxi naar de grens. Op Syrisch grondgebied overstap in een Syrische taxi. Hij neemt ons mee tijdens zijn wandeling door Damascus:
Kerstgekte in de hoofdstad, Damascus:
Nachtleven met Treka als gids:
Kerstfeestje aan en in de kerk van St. Joris, in Bassir (Daraa):
En in Raqqa, waar de ISIS-terreur een triest hoogtepunt kende, probeert men het normale leven terug op gang te trekken. Een Kerstmis in mineur. En toch… Zoals hier, dichtbij de plaats waar ISIS’ galg stond en vele mensen gedood werden, opende dit cafeetje als een cultureel verzet tegen de barbarij. Musici, dichters, denkers waren immers loslopend wild voor de blinde haat der moslimextremisten.
Wie de beelden van het cafeetje bekijkt, zal zich afvragen waar ze de moed vandaan halen. Ondanks het feit dat de “internationale coalitie” met de bewierookte Koerden op kop, meer dan 2 jaar geleden Raqqa bevrijdden van ISIS, is er weinig vooruitgang te bespeuren. De stad bleef aan zijn lot overgelaten, subsidies en giften verdwenen in corrupte handen. Pas nu de Syrische overheid en de Russische bondgenoten toegang kregen wordt duidelijk hoé erg de toestand er wel is. En hoe weinig er sinds de bevrijding gerealiseerd werd ten bate van de bevolking.
Humanitaire hulp, verleend door de Russische strijdkrachten, is er meer dan welkom:
Dinsdag deelde Rusland voeding en medicijnen uit aan gevluchte gezinnen in de Hasaka provincie. 400 voedselpakketten, gratis medisch onderzoek en medicijnen. De Russische medische ploeg werkte gedurende drie weken in de Hasaka provincie, bood medische hulp in alle mogelijke aspecten: orthopedie, ogen, besmettelijke ziektes, NKO én chirurgen opereerden gratis in het Qamishli ziekenhuis.
Wat een verschil met Aleppo, evenzeer zwaar geleden onder bombardementen, daar bruist het van heropstanding. Hier beelden van de restauratiewerken in de Khan al-Harir souk, in de oude stad, met meer dan 60 winkeltjes en 3 khans, waar vooral kleding, bakkerijproducten en gedroogd fruit verkocht werd.
Op de agenda een restauratie-overheidsproject: de Qala’at al-Hosn, beter bekend als de Krak des Chevaliers, in W-Homs. De directeur van de site kon niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit is voor het zelfvertrouwen, het toerisme… Budget SYP 20 miljoen. Zou moeten binnen 240 dagen voltooid zijn. U krijgt een rondleiding door een medewerker van de Chrétiens d’Orient:
… beelden van bijna 50 jaar geleden:
In al-Hasakah zitten ze, de ISIS-terroristen. Poco Gutmenschen klagen de onmenselijke toestand aan. Iemand medelijden, iemand?
Tot spijt van wie het benijdt. Tromgeroffel om duidelijk te maken dat het Westen daar niets (meer) verloren heeft. Gezamenlijke legeroefeningen Rusland – Syrië in de kuststreek bij de maritieme basis in Tartous:
Nu we het toch over Tartous hebben, n.a.v. van bilateraal overleg tussen Assad en de Russische vice-premier Yuri Borisov, werden de toekomstplannen voor de economische ontplooiing van Syrië, m.n. de infrastructuur van luchthavens, grensposten en wegen besproken. Maar ook de haven van Tartous: de haven zou uitgebreid worden voor een investeringsbedrag van een half miljoen US$. En in Homs wordt het meststoffenbedrijf gemoderniseerd. In beiden projecten investeren Russische bedrijven. Borisov verklaarde bovendien dat zijn land de inzet ter verbetering van de situatie in Syrië zal voortzetten, dat Rusland gesprekken heeft en onderhandelt met Arabische landen om de economische situatie in Syrië een duwtje te geven. Geen woorden maar daden… worden bevestigd door de beslissing van de Russische regering 100.000 ton graan aan de Syrische bevolking te geven.
Nochtans merkt men bij de landbouwsector ook een herstel. In de Aleppo provincie werden de irrigatiesystemen terug in de oude toestand gebracht, gronden gereinigd, bemest, gezaaid. De boeren kregen steun – zaaigoed en meststoffen – opdat ze ‘brood’nodige oogsten konden leveren. Volgens het min. van Landbouw zouden er nu ca. 1 miljoen hectaren weer voeding leveren, zoals graan, gerst, katoen, wintervruchten en -groenten, boomgaarden met fruit- en 23 miljoen olijfbomen. (…) Een aantal persen werden hersteld. Boomkwekerijen worden gekoesterd. Op verschillende plaatsen werden informatie- en begeleidingscentra voor de landbouw / dierenfok opgericht. Boeren worden opgeleid om een betere kwaliteit graanzaad te kweken. Al bij al, ook al gaat het vooruit: een zware opdracht; de provincie Aleppo zal op 22 december drie jaar bevrijd zijn van de terroristische bezetting en vernieling.
Voorafgaand – in augustus – mochten enkele Syrische vrouwen kleinschalig-actief in de landbouwsector – met de steun van het Voedings- en Landbouw Organisatie der VN kennis gaan maken met andere mogelijkheden, zoals die in N-Italië, opdat ze deze thuis in de praktijk kunnen omzetten en een beter resultaat kunnen bereiken.
20 weeskinderen mochten op bezoek gaan in Moskou:
Het ministerie van Energie maakte bekend dat Sharifa 2 en Sharifa 104 aardgasbronnen in productie gegaan zijn, waardoor de aardgasvoorziening met ca. 1 miljoen m3 per dag gestegen is. De twee werden in een recordtijd van 14 dagen aangesloten aan het aardgasnetwerk – dit om aan de nijpende vraag voor elektriciteit (enigszins) te voldoen. (…)
Afsluitend: kunst en cultuur mag niet ontbreken. Talrijke tentoonstellingen, lezingen en herdenkingen… en een kerstmarkt met hebbedingetjes bijna zoals bij ons:
100 jaar geleden stierf impressionist Pierre-Auguste Renoir.
“Voor mij moet een schilderij iets lieflijks, vreugde brengend en moois zijn, jazeker, iets moois. Er zijn genoeg onvriendelijke zaken op de wereld; daar moeten we er geen aan toevoegen.”
Samen met Amsterdam, Dubrovnik, Venetië, Barcelona, Athene, Rome… lijdt ook Praag aan de eigen populariteit. Bijna 8 miljoen toeristen bezochten Praag verleden jaar, waarmee de Tsjechische hoofdstad één der meest bezochte Europese steden is. De druk op de bevolking – 1.3 miljoen inwoners – wordt te groot. Het succes heeft een prijs.
Eén der meest acute problemen is het tekort aan betaalbare woningen; vele appartementen werden omgevormd tot kantoren of staan ter beschikking voor korte-termijn beddenverhuur. Airbnb telde verleden jaar bijna 12.000 eigendommen. Uit het district dat het stadscentrum omvat is bijna de helft van de inwoners verhuisd. Duidelijk te merken aan het aantal geregistreerde kiezers: 21.556 in 2017 – 36.862 in 1990. Samen met de weggetrokken inwoners zijn ook de winkeltjes, de goedkopere authentieke restaurants, typische volkskroegen verdwenen. De monumenten, de torens, de pittoreske gevels, de historische gotiek en barok zijn gebleven, maar ze worden stilaan filmcoulissen. Toeristen overspoelen de historische straten – zelfs tot laat in de nacht dankzij het goedkope bier. De ziel van de stad verdwijnt. En de toeristen… die klagen erover dat er te veel toeristen rondlopen, dat er quasi geen Tsjechen meer te bespeuren zijn, dat Praag té kunstmatig wordt!
Burgemeester Zdenek Hrib: “Praag kan het hoog aantal toeristen niet aan” en voegde eraan toe dat Praag zou proberen een hogere klasse – kapitaalkrachtigere – bezoekers aan te trekken, zoals bv. zakenconferenties. “We proberen het Disneyland dat hier ontstaan is te ontbinden.”
