Het is de schuld van… het onderwijs!

Wie naar het Belgische onderwijs kijkt, ziet de kiem van de tragiek van Brussel verklaard

In weinig EU-landen is de kloof tussen ‘autochtone’ en ‘allochtone’ leerlingen zo groot als in België. In weinig EU-landen hebben mensen met een migratieachtergrond zoveel moeite om een baan te vinden. Uit geen enkel ander EU-land zijn zoveel Syriëstrijders vertrokken als België. Wist dan niemand dat?

Toch wel. Al meer dan tien jaar roepen sociologen dat het écht niet goed gaat met het Belgische onderwijs. Hoewel leerlingen van Belgische origine doorgaans goed tot zeer goed presteren in internationale tests, gaapt er een diepe kloof met kinderen en jongeren met een migratieachtergrond:

– 28 procent van hen verlaat het middelbaar onderwijs zonder diploma.
– 68 procent van hen is op zeventienjarige leeftijd minstens één keer blijven zitten.
– Nergens elders in Europa blijven zoveel jongeren een jaar zitten.
– Nergens elders in Europa is de segregatie tussen goed presterende autochtone scholieren en allochtone leerlingen zo groot als in België.

Een recent rapport van de Koning Boudewijnstichting liet er dan ook geen twijfel over bestaan: ‘Ons onderwijs slaagt er niet in om leerlingen met een migratieachtergrond op hetzelfde prestatieniveau te tillen als de andere leerlingen…   Lees verder…

De zwarte bladzijde van Zwartberg

Herdenking Zwartberg 1966 – 2016

31 januari 1966 is een datum die in Limburg en in heel Vlaanderen niet zo licht zal vergeten worden.

Op die dag immers, een zondag, werd in onze Limburgse mijnstreek met scherp geschoten. De balans was tragisch: ettelijke zwaargewonden en twee doden, Jan Latos en Valeer Sclep.

Hoe was het zo ver gekomen? Waarom moesten twee jonge mensen sterven eer de regering zich – veel te laat – zou gaan bezinnen over het lot van de Limburgse mijnwerkers?

In 1966 was Limburg nog steeds “de provincie van de toekomst”. De enorme hoeveelheid steenkolen on onze ondergrond zouden een grootse periode van welvaart inluiden. De Vlaamse Beweging, waarvan ten onrechte beweerd wordt dat zij slechts oog had voor taalproblemen, heeft praktisch onmiddellijk na de geslaagde boring van André Dumont te As op 1 augustus 1901 begrepen welk reusachtig belang de Limburgse kolenrijkdom voor gans Vlaanderen zou kunnen worden. Lodewijk de Raet voorspelde Limburg een schitterende toekomst en, maar vroeg zich toch reeds af of de Vlamingen wel in staat zouden zijn zelf hun erfgoed te beheren

Dat is duidelijk niet gebeurd. Nog in 1939 gaf priester dr. Karel Pinxten een brochure uit, getiteld: “Limburg, een kolonisatiegebied”. De mijn Zwartberg was destijds eigendom van het Waalse Cockerill-Ougrée. Steeds werden de winsten van Zwartberg gebruikt om de verliezen van de Cockerill-mijn van Seraing te compenseren. Na de tweede wereldoorlog werd deze compensatie officieel geregeld via het zogenaamde Solidariteitsfonds, dat toegepast werd op al onze Limburgse mijnen. Zodanig dat de Limburgse economist dr. Jozef Moons in 1957 ion ene studie van de Limburgse Economische Raad zou schrijven: ”Het grootste nadeel van de onderlinge compensatie ligt ongetwijfeld hierin dat het de winstgevende mijnen verhindert de nodige investeringen door te voeren, om hun productie en productiviteit op te voeren. De auto-financiering van de Kempische mijnen werd geruime tijd door de winstafnemingen getremd”.

En in 1964 kon men lezen in een studie van de Economische Raad voor Vlaanderen, voorgezeten door de West-Vlaamse gouverneur ridder van Outryve d’Ydewalle: “De achteruitgang van de steenkolennijverheid in Wallonië werd voorlopig tegengehouden door een nationaal beleid, dat hierdoor de normale expansie van het Kempens Bekken, vooral langs de oprichting van nevenbedrijven, in de weg zat”. Als gevolg hiervan werd nauwelijks 2 % van de Kempische steenkolen in Limburg zelf verwerkt.

In werkelijkheid was onze achteruitstelling nog veel erger en hatelijker. Ondanks de miljardensubsidies bleek het niet langer mogelijk de verlieslatende Waalse mijnen in bedrijf te houden. Mijnsluitingen werden er onvermijdelijk. Sindsdien werden door de opeenvolgende regeringen de Waalse reconversiegebieden op een ongelooflijke wijze bevoordeeld. En Limburg werd door deze politiek beroofd van heel wat industriële vestigingen.

Reeds in het Harmel-report van 1950 kon men lezen: “Wij willen nog een voorbeeld aanstippen van het negatief optreden van de financiële trusts en van de staatsoverheid: de cementfabrieken van het kinderrijke gewest Turnhout worden overgeheveld naar het demografisch verschrompeld gebied van Visé, waar men dan nota bene rekent op Limburgse arbeiders”.

Dat was nog maar een begin. Toen de overheid eens begonnen was de reconversie van de Waalse bekkens te bevorderen, werd de verhuis van Vlaamse bedrijven naar Wallonië bijna dagelijkse kost.

Lees verder

BXL: eigen macht eerst

Luckas Vander Taelen is teleurgesteld:

“Brus­sel is een groot­stad waar aan dorps­po­li­tiek wordt ge­daan. Met klei­ne po­li­ti­ci die grote uit­da­gin­gen niet aan­kun­nen, maar dat voor­al niet wil­len toe­ge­ven.”

“De ‘chaos’ die het ge­volg is van hun on­kun­de, noe­men ze met een knip­oog de ‘char­me’ van hun stad.”

“Après nous le déluge; na ons de zond­vloed.”

Even leek het dat er ein­de­lijk een ope­ning was om het over het func­ti­o­ne­ren van Brus­sel te heb­ben.  Lees verder…

Hoe erg is dit?

Financieminister vraagt hulp aan de media!

Minister Van Overtveldt vraagt Panama Papers aan media
Minister van Financiën, Johan Van Overtveldt (N-VA), heeft Knack en de drie andere media die het ‘Panama Papers’-onderzoek uitbrachten in België, verzocht alle gelekte gegevens over Belgische belastingplichtigen over te maken.  Lees meer…

 

“Verbod gold enkel voor extreemrechts”

De openbare orde verstoren?  Kan alleen door rechts.  Extreemrechts, zoals dat heet.  De burgemeester van de BXL, de hoofdstad van Eurabia, Yvan Mayeur, is verontwaardigd.  De politie moet linkse oproerkraaiers ‘gematigd’ tot de orde roepen, een vermanende tik op de vingers, ‘niet meer doen, he’… en laten lopen.

De ‘rechtse extremisten’ krijgen voorrang bij de ordehandhaving.  Mayeur zou hen liefst voor een vuurpeloton plaatsen.

De Brusselse burgemeester Yvan Mayeur (PS) gaat zijn korpschef ondervragen over de 99 administratieve aanhoudingen van zaterdag aan de Beurs. Hij vindt dat de politie te streng optrad. Veel men­sen uit (extreem)linkse hoek kwamen er samen ondanks een verbod op manifestaties, maar dat gold volgens Mayeur enkel voor ex­treemrechtse groeperin­gen.  Lees verder…

 

Men zegge het voort

Aankondiging FreddyWat vangen die beroepspolitiekers nu toch niet allemaal aan met ons Vlaanderen ?

In het begin van de jaren ’60 leefden we in een relatief gelukkig land. Onze bevolking was grotendeels homogeen en we kenden geen grote maatschappelijke problemen.
Hadden de beroepspolitiekers toen maar hun pollen afgehouden van allerlei nieuwe wetten en beslissingen zouden we vandaag nog in diezelfde toestand verkeren.

Maar de grootste fout die destijds werd gemaakt was om steeds méér voordelen toe te kennen aan inwijkelingen die hier nooit voor wat ook enige bijdrage hadden gedaan.
Sommige socialistische politiekers meenden dat het strategisch een goede zet zou zijn om aan inwijkelingen met een véél hoger (maal 2,3 of 4) nataliteitspercentage dan de autochtone bevolking allerlei voordelen toe te kennen.

Deze groepen, die hoofdzakelijk uit mee-eters bestonden, en die weinig of niets bijbrachten aan onze samenleving werden tot in het absurde gepamperd. Ze kregen sociale woningen, gratis onderwijs, medische verzorging, een minimum inkomen enz. enz.

Deze Sinterklaas-politiek trok steeds nieuwe kandidaten aan en hun aantal bleef steeds sterker groeien. Uit bepaalde gegevens zou blijken dat dan ook ongeveer 90% van diegenen die inmiddels stemrecht hebben verworven voor de SP.a stemmen. Maar toch heeft deze nefaste politiek voor de SP.a alleen maar windeieren gelegd.

De meeste arbeiders en bedienden die destijds als socialisten door het leven gingen waren minder dom en volgzaam dan de partij dacht dat ze waren. Deze destijds trouwe kiezers begonnen af te haken en liepen over naar andere partijen omdat ze zelf de overtuiging kregen dat de “vreemdelingen” aan hun eigen welvaart en centen begonnen te knagen.
Vandaag hebben we in ons land nu een chaotische multiculturele en steeds minder controleerbare bevolking à la Molenbeek. De schuldigen voor deze chaos à la Moureau zouden daarvoor beter gestraft worden. Het zal steeds moeilijker worden om deze totaal idiote beslissingen die destijds werden genomen nog ooit te kunnen terug draaien. Het feit dat nu in de kleuterklasjes van steeds méér scholen méér zogenaamde inwijkelingen dan autochtone  kindjes zitten is hiervan het duidelijk bewijs. Arm Vlaanderen, dat nu met de gebakken peren zit.

Maar het is niet alleen op gebied van de vreemdelingen dat er grote fouten werden gemaakt.

De beroepspolitiekers wilden zich met alles en nog wat gaan bezighouden. In de energiewereld gingen grote sommen rond en ze gingen zich ermee bemoeien. Van de ene stommiteit naar de andere werd deze hele wereld door elkaar geschud. Van idiote subsidies voor zonnepanelen of windmolens tot het zich bemoeien met de nucleaire centrales of de stroomdistributie kortom maakte men een chaos van deze destijds rendabele sector. Nu in 2016 blijkt dat de  rekening voor elektriciteit  van Jan Modaal vreselijk is opgelopen. Het zal opnieuw véél tijd en energie kosten om al deze schandalige beslissingen en fouten uit het verleden te herstellen.

Maar niet alleen met het probleem van de talrijke inwijkelingen of de energie bevoorrading loopt het fout. Neem nu eens het steeds sneller vernietigen van de basis van onze economie namelijk de duizenden middenstanders en kleine familiebedrijven. Ik woon in de gemeente Wommelgem en ben de mening toegedaan dat deze gemeente als een gemiddelde doorsnee Vlaamse gemeente kan worden beschouwd. In mijn onmiddellijke omgeving kende ik sedert jaren twee warme bakkers. Vorig jaar stopte bakkerij Van Deurzen op de Herentalse baan en vorige maand werd het laatste brood verkocht bij bakkerij Ellen op het Laar in onze gemeente. Men kan nu bij de plaatselijke beenhouwer een beperkt assortiment broden vinden. In het centrum van de gemeente is het niet beter. Over de Kerk tapte men in café het Centrum enkele weken geleden de laatste pint. Vorige maand kon men op een aanplakbrief enkele huizen verder lezen dat restaurant ‘Het Jazzcafé” failliet blijkt te zijn. Wat verder op de Herentalse Baan kan men vaststellen dat het bekende restaurant “Hof van Ranst” eveneens de laatste adem heeft uitgeblazen.

En deze gebeurtenissen kan men niet in één maar in de meeste van al onze Vlaamse gemeenten vaststellen. Zien die politiekers dat nu nog steeds niet? Beseffen ze niet dat door in de vorige jaren steeds méér vrienden te benoemen als inspecteur of controleur om het leven van steeds méér zelfstandigen te vergallen ze de kip met de gouden eieren aan het slachten zijn? Beseffen ze niet dat door steeds maar méér belastingen, verplichtingen, reglementen, controles, witte kassa’s enz. ze een totale ineenstorting van onze economie aan het voorbereiden zijn? Het is nu geen vijf voor twaalf maar bijna twaalf uur. Indien er niet snel een regering komt waarvan de leiders over een gezonde dosis boerenverstand beschikken dan loopt het over enkele jaren fataal af met ons land en zullen we bittere tijden gaan meemaken.

Zo lezen we vandaag in alle kranten dat een zoveelste nefaste beslissing namelijk het rekeningrijden of de zogenaamde kilometerheffing  die gisteren  is ingegaan tot een volledige chaos heeft aanleiding gegeven. De wegvervoer sector verloor gisteren miljoenen euro’s op één dag. Duizenden vrachtwagens en eveneens personenwagens verloren uren tijd in monsterfiles. Het geknoei van de poenpakkers van de overheid is ondraaglijk aan het worden. Het komt steeds maar op hetzelfde neer namelijk geld afpakken van de productieve bevolking  om het te verbrassen of verdelen onder diegenen die feitelijk de haver niet verdienen. We zijn nu een grens aan het naderen waarbij een nieuwe fout het hele kaartenhuis zou kunnen laten instorten!!

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever