De Debatclub nodigt u graag uit voor een debat tussen twee jongerenvoorzitters.
Is de kloof overbrugbaar?
JEROEN BERGERS Voorzitter Jong N-VA FILIP BRUSSELMANS Voorzitter Vlaams Belang Jongeren
Moderator: Pieter Bauwens
Dinsdag 15 november, 20.00 uur –Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem) Inkom: 5 euro (studenten 3 euro)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het lichte diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 45 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Vooraleer onderstaand filmverslag te bekijken, moet u eerst nog eens het leven van Solzjenitsyn doorlopen. Bejubeld, verguisd, bewierookt, verketterd, eerherstel. Niettemin blijft hij ondanks tegenslagen en levenswendingen steeds trouw aan zichzelf.
Het zal ons niet verbazen als onderstaande film ook plotseling gecensureerd wordt. De film geeft het Oekraïne-Rusland conflict weer door de ogen van Solzjenitsyn. We vertalen de ingesproken tekst.
“Ik schrijf dit omdat Oekraïne en Rusland in mijn bloed, in mijn hart en in mijn gedachten zitten. Echter, diepgaande ervaring en vriendelijke contacten met Oekraïners in de kampen hebben me doen inzien hoe diep hun wrok zit. Onze generatie zal er niet aan ontsnappen te betalen voor de fouten van onze vaderen. Op iemands voet stampen en roepen “Dit is van mij!” is de gemakkelijkste manier. (Beelden van straatbetogingen v h Bandera bataljon) Het is veel moeilijker te zeggen: leef zoals je wilt.
Het verrassing van velen is dat de Marxistische doctrine die stelde, dat nationalisme wel zou verdwijnen, is niet gebeurd. Integendeel. Het gedijde en bloeide in deze eeuw van kernonderzoek en cybernetics.”
Donbass 2015:
Het wordt zeer pijnlijk in en met Oekraïne. Men moet echter de spanningen begrijpen die zij voelen. Daar het sinds eeuwen onmogelijk bleek deze op te lossen is het nu aan ons om ons gezond verstand te tonen.
Laat ze gewoon doen, laat hen ondervinden hoe de zaken voor hen zich ontwikkelen. Ze zullen snel genoeg ondervinden dat niet alle problemen opgelost worden door een afscheiding. (Beelden van Oekraïners die Russen (of mensen uit de Russisch sprekende regio uitschelden)
Er zullen talrijke problemen ontstaan daar er in verschillende regio’s een verschillende verhouding is van degenen die zich Oekraïens of Russisch voelen, of die zich tot geen van beide rekenen. (Zie kaart op tijdlijn 2:44)
Misschien is het nodig een referendum te houden in elke regio en vervolgens met hen, die willen scheiden, voorzichtig om te gaan. (Beelden van kapot geschoten huizen, scholen, infrastructuur in de Donbass, door Oekraïense leger of privé milities – tijdlijn 3:05))
Niet heel Oekraïne binnen de huidige Sovjet grenzen is inderdaad Oekraïne. Sommige regio’s op de linker oever van de Djnepr leunen duidelijk meer over naar Rusland. (Zie kaart tijdlijn 3:28) En wat betreft de Krim, Chroesjtsjovs beslissing dit aan Oekraïne te geven, was totaal eigenmachtig.
Uit: 1968, “Het Gulag Archipel”, deel 5 hoofdstuk 2.
“Ik vind deze erge onverdraagzaamheid in de discussie rond het Russisch-Oekraïens probleem (ten nadele van beide naties en alleen ten voordele van hun vijanden) vooral pijnlijk omdat ik zelf een gemengde Russisch-Oekraïense oorsprong heb.
Ik groeide op onder invloed van beide culturen. Ik zag en zie nooit enige haat tussen hen; in mijn hart is er geen plaats voor een Russisch-Oekraïens conflict.
Uit: 1981, een brief aan de Toronto Conference over Russisch-Oekraïense relaties
Donbass 2015:
Vanaf 04:27:een vrouw stelt dat ze het allemaal niet meer weet; wat ze wel weet is dat er vrede moet komen. Brandende auto. Graven van burgers met een simpel houten kruis tegenover burgerwoningen.
Er zijn hele streken in Oekraïne met een overheersende Russische bevolking. Hoeveel mensen vinden het moeilijk een keuze te maken tussen de twee nationaliteiten waartoe zij horen? Hoeveel mensen hebben een gemengde afkomst? En hoeveel gemengde huwelijken zijn er? Trouwens, tot op heden heeft niemand hen als “gemengd” beschouwd. Dit is alles zeer divers. En slechts de lokale bevolking kan beslissen over het lot van hun woonplaats, of hun regio en met elke nieuw gevormde etnische minderheid op deze plaats moet zonder geweld omgegaan worden.
Uit: 1990, “Rebuilding Russia”:
05:10 Beelden van Jeltsin en tijdgenoten in de voormalige sovjetrepublieken. Rijen burgers die hun spullen willen verkopen om eten te kunnen kopen.
Jeltsins periode werd gekenmerkt door niets minder dan een onverantwoordelijk omgaan met mensenlevens, zij het op een andere manier. In zijn haast om alles zo snel mogelijk te privatiseren gaf hij het startschot voor een multimiljarden uitverkoop van het nationale patrimonium.
Om de steun van regionale leiders te verzekeren, beloofde Jeltsin onmiddellijk separatisme en ondertekende wetten die de ineenstorting van de Russische staat aanwakkerden en mogelijk maakten. Daardoor verloor Rusland haar historische rol, waarvoor het zich zo hard ingezet had, en tevens het respect van de internationale gemeenschap. Al dit kon rekenen op luid applaus uit het westen.
06:02: Ontmoeting Solzjenitsyn – Poetin:
Poetin erfde een leeggeroofd en verbijsterd land met een arm en ontmoedigd volk. En hij begon eraan met hetgene dat mogelijk was: een traag en stapsgewijs herstel. Deze inzet werd noch erkend, noch gewaardeerd.
Beeldenstorm:
Toen ik in 1994 naar Rusland terugkeerde, werd de westerse wereld en diens staten zo goed als aanbeden. Niet omwille van feiten of een bewuste keuze maar eerder omwille van een natuurlijke afkeer van het bolsjevisme en natuurlijk ook door de westerse propaganda.
1999 brandende gebouwen, brandweer, redding van slachtoffers:
De sfeer begon te veranderen n.a.v. de gruwelijke NAVO bombardementen op Servië. Ik kan met de hand op het hart zeggen dat heel de Russische samenleving diep en onuitwisbaar geschokt was door deze bombardementen.
De situatie werd vervolgens slechter toen de NAVO haar invloed verspreidde en de voormalige sovjetrepublieken in haar structuur opnam. Dit vooral was bijzonder pijnlijk bij Oekraïne, een land wiens verwevenheid met Rusland gevormd wordt door letterlijk miljoenen familiebanden tussen onze volkeren, met familieleden wonend aan beide kanten van de nationale grens.
En plotseling, zomaar, zouden deze families uiteen gerukt worden door een nieuwe scheidingslijn, de grens van een militair blok.
07:25 Zelensky die verkondigt dat er oorlog is met het oosten (Oost-Oekraïne) en dat Oekraïne gaat voor NAVO-lidmaatschap. VSA is steeds aanwezig. Door oorlog vernielde gebouwen. Wapens voor Oekraïne.
Bijgevolg werd de heersende indruk over het westen als een quasi “democratieridder” vervangen door het ontgoocheling dat dikwijls cynisch en egoïstisch pragmatisme de basis is van westerse politiek.
Voor menige Rus was een zware teleurstelling, een ineenstorting van idealen.
Bedelende vrouwen en kinderen… Prostituerende jonge jongens en meisjes…
In deze context was het gemakkelijk aan het idee gewend te geraken dat Rusland quasi een derde wereldland geworden was en dit ook voor altijd zou blijven.
Toen Rusland enige kracht herwon als een economie, als een staat, was de – misschien onbewuste – westerse reactie, gebaseerd op de vroegere angst, er een van paniek.
Is het geen luxe voor het westen Rusland nu terzijde te schuiven, vooral in het kader van nieuwe bedreigingen?
Als we ver in de toekomst kijken, dan zullen we ergens in de 21ste eeuw een moment zien waarin zowel Europa als de VSA Rusland als een bondgenoot nodig zullen hebben.
Beelden van zich omarmende ruimtevaarders, zowel westerse als Russische.
“2 op 10 soldaten stemden voor Religieus Zionisme van Itamar Ben-Gvirs Otzma Yehudit partij. 2 op 10 soldaten zijn Kahanisten*. 2 op 10 soldaten zijn voor verwijdering, annexatie, dood voor terroristen, dood voor Arabieren.”
*Kahanisme (כהניזם) is een extreme joodse ideologie volgens de stellingen van rabbi Meir Kahane, stichter van de Jewish Defense League en de Kach partij in Israël. Kahane vertradt de stelling dat de meerderheid der Arabieren, woonachtig in Israël, vijanden zijn van de joden en Israël zelf. Hij vond dat Joodse theocratische staat, in dewelke niet-joden geen stemrechten hebben, gevormd zou moeten worden.[1] De Kach partij werd in de ban van de Israëlische regering geslagen en de VSA hebben de partij op de lijst van Buitenlandse terroristische organisatiesoreign Terrorist Organization.[2][3] geplaatst.
Kahanisme berust op vier pijlers: 1) geografisch: Eretz Israël, volgens Bijbelse grenzen, niet alleen omwille van een “historisch recht” maar ook omdat het een “goddelijk gebod is. 2) het recht van de joodse bevolking. Arabieren hebben geen enkel recht op dit grondgebied en dienen het te verlaten. 3) Religieuze staat: een joodse staat met een joodse wetgeving: de la Halakha, terug te vinden in der Torah. 4) Geweld is toegestaan om de eenheid van Israël te bewerkstellingen/houden.
Zouden de joodse Kahanisten zich realiseren hoe zeer zij lijken op islamisten?
Onderstaande video dateert van drie jaar geleden. Reacties zijn soms nog interessanter dan de inhoud zelf. Bij Stella Maris vindt u een c.v. van rabbi Kahane, met o.a. zijn wetsvoorstellen. In het kort: hij wou dat Israël zou geregeerd worden volgens de joodse wetten van Maimonides.
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
Blijkbaar staan we niet alleen met onze voorzichtig geuite mening…
“Deze ultra-extremistische politicus doet extreemrechtse Amerikaanse haviken verbleken tot brave lammetjes…”
Servië heeft recent de samenwerking met Hongarije over energie opgevoerd.
Op 10 oktober kwamen Hongarije en Servië overeen om een nieuw pijplijnsegment te bouwen die Russische olie naar Servië moet leiden.
Servië weigert de EU-sanctiespolitiek, die Russische olie moet bannen, te volgen.
In minder dan 2 maanden wil de EU dat ca. 90% van de Russische olie-import tot het verleden behoort. Deze beslissing werd in mei genomen als deel van een sanctiepakket n.a.v. de Oekraïne-bezetting.
Hoewel Servië het hiermee niet eens is, zal de maatregel waarschijnlijk ook gevolgen hebben op haar oliebevoorrading.
Volgens 2021-gegevens produceert Servië ca. 20% van de noodzakelijke olie en voert de rest, ca. 80% in, vooral uit Irak. Rusland is de tweede grootste leverancier met bijna 1/4 van de geïmporteerde olie.
Momenteel wordt de Russische olie ingevoerd via de Omisalj Terminal reist de olie via de JANAF pijplijn naar een oli-raffinaderij in Pančevo. Deze leveringsmogelijkheid zal waarschijnlijk binnenkort ophouden daar alle olie-import via de zee naar de EU (dus ook Kroatië) vanaf 5 december zal verboden worden.
Terwijl tankschepen met Russische olie niet meer in staat zullen zijn aan de EU te leveren, zal de olie-bevoorrading naar EU landen waarschijnlijk nog altijd functioneren via Droezjba, één van de grootste olie-pijplijn netwerken.
Duitsland en Polen zullen naar verwachting ophouden Russische olie in te voeren vanaf het begin van volgend jaar. Hongarije, Slovakije en Tsjechië kregen tijdelijke uitzonderingen voor deze leveringen zodat ze meer tijd hebben om af te kicken van hun Russische afhankelijkheid.
Daar Servië ook afhankelijk is van Russische bronnen heeft het land recent de energie-samenwerking met Hongarije opgedreven. In juni tekenden beide landen een akkoord, waardoor Servië van bijkomende opslagruimte voor gas voorzien werd. En in het begin van deze maand beloofde Hongarije Servië indien nodig te helpen met gasbevoorrading.
Men kan wel stellen dat de energie-samenwerking een hoger niveau bereikt heeft. Op 10 oktober tekenden Hongarije en Servië een akkoord voor de bouw van een nieuw pijplijnsegment dat een verbinding met de Droezjba pijplijn moet verzekeren en Servië van olie kan voorzien.
Als een alternatief zou Servië echter ook een pijplijn kunnen bouwen via Noord-Macedonië naar de haven van Durres, Albanië.
De lengte van beide nog te bouwen aftakkingen is echter ook van belang: de eerste, van Hongarije naar Servië, is ca. 128 km lang. De tweede, die door Noord-Macedonië naar Albanië loopt, is in totaal 700 km lang.
Als u binnenkort verneemt dat de EU als partner aan boord stapt van de laatst vermelde, de langere, de duurdere pijplijn, weet dan dat dit in ons aller belang is, vermits deze “Poetin pijn zal doen.” Of het ons pijn doet, speelt voor de EU geen rol.
Intussen wordt er naar oude gewoonte gewoon gedreigd:
In onze boekenkast prijkt een boekje, een uitgave van het Rodenbachfonds Oost-Vlaanderen i.s.m. het Provinciebestuur, met de titel: “Wilde jaren. Wilde Haren.” met als leidraad de persoon Oswald Van Ooteghem en geïllustreerd met talrijke foto’s. We zullen het vanavond nog eens doorbladeren.
Op Allerheiligenochtend is eresenator Oswald Van Ooteghem thuis, in zijn slaap, overleden. Hij was 98. Weinig mensen bereiken die leeftijd, nochtans had hij lang geleden slechts een vermelding van een gevallen Vlaamse Oostfrontstrijder in naslagwerken van de Vlaamse Beweging kunnen zijn. En nu kreeg hij voor een laatste keer de aandacht van de media met o.a. dit citaat:
“Van Ooteghem was in zijn jonge jaren officier bij de Waffen-SS aan het oostfront en heeft dit nooit opgehemeld maar ook nooit verloochend.”
Oswald Lodewijk Johan Herman Van Ooteghem werd geboren op 14 augustus 1924 om 4 uur ‘s ochtends, thuis aan de Nekkersbergdreef, lezen we in het b.g. boek.
Laten we even de intro van Catherine Van Eylen buiten beschouwing en luisteren we naar wat deze toch wel opmerkelijke en soms omstreden man te vertellen had:
De ouderdom had blijkbaar geen vat op hem. Eind 2011 stuurde hij onderstaande nieuwjaarswensen naar bevriende organisaties uit de Vlaamse Beweging. Geleend bij het Emiel Hullebroeckkoor:
BINNENLANDS JAAROVERZICHT 2011EN WENSEN VOOR 2012
Tweeduizend elf was het jaar van de grote kering,
vijfhonderd veertig dagen, zonder een regering.
Elio di Homo bereikte een vlinderakkoord,
het resultaat is nog nooit gezien en ongehoord:
de grondwettelijke regels vliegen aan spaandren,
Franstalige rechters zetelen in Vlaanderen
en de burgers die geen Nederlands willen praten
mogen wel stemmen voor Brusselse kandidaten.
Al die duistere en nachtelijke akkoorden
beschikken over geen meerderheid in het Noorden.
Onze nieuwe premier is een Italiaanse Waal,
die niet kan koed skrijf en de spreek Nederlandse taal.
De francofonen schonden de wetten der natie
want ze stichtten een Brussels-Waalse federatie.
De Belgica liep op een communautaire klip:
Yves en Inge verlieten veilig het zinkend schip.
Een Belgische grootbank leed aan anorexia,
de Franse haan doodde de arme kip Dexia.
Bij de gemeentelijke holding ontstond een lek,
dankzij loodgieter Dehaene met zijn dikke nek.
Meneer de eurocommissaris Karel De Gucht
is voor de belastingsinspectie uiterst beducht.
En de bonden? Die staken dapper en lustig voort,
tot heel onze economie grandioos ontspoort,
binst dat hun bonzen als nep-beheerders blunderen
en via zitpenningen de staatskas plunderen.
Terwijl spookfirmas en sommige superrijken
met veel succes al die belastingen ontwijken.
België kent de laagste pensioenen van het heelal
en heft straks de hoogste lasten van ons tranendal.
In Wallonië vond men een wolf in het struikgewas,
men zag pas nadien dat het een grote geldwolf was.
Olivier Maingain zorgde voor een Brusselse rel
en stapte en plein colère uit de PRL.
Bertje Anciaux vond nu een definitief bestaan,
hij wordt vrijwillig islamiet en Marokkaan.
In Kiewit was er de reuze ramp van Pukkelpop,
Chokri Mahassine raapte toch veel euros op,
en in Hasselt wankelt Hilde Claes haar positie
door de zeer zware corruptie bij de politie.
In Gent bouwde het rood-blauwe gemeentebestuur
tussen onze drie torens een fel omstreden schuur.
Bart De Wever onthoudt zich periodiek en zeer cool
en wacht geduldig op het bereiken van zijn doel.
In de restaurants nog altijd veel vlees op het bord,
volle vliegtuigen naar de zon en de wintersport.
Leterme deed met succes op de spaarders beroep,
in ons land is er blijkbaar nog veel vet op de soep.
In t Molenbeek van Moureaux kan men hele wijken
met t Wilde Westen en Chicago vergelijken.
Voor de boeven vindt men nergens een plaats in de bak,
dealers, gangsters en dieven zijn dus op hun gemak.
Heel wat asielzoekers trekken, gebruind door de zon,
illegaal, vol hoop naar het mistige Albion.
Tot in de buurt van Oostende vindt men hun sporen:
plaatsen met afval in maïs en ook in het koren.
Rijden per trein is in België steeds een avontuur:
soms kom je op tijd, vaak met vertraging van een uur.
Superflik Fernand Koekelberg kreeg eindlijk ontslag
omdat hij het verschil tussen mijn en dijn niet zag.
Prins Laurent viel in ongenade bij zijn papa
wegens een verboden reis naar t zwarte Afrika.
Hij houdt van autos, dollars en delicatessen
en slaat met prinslijke hand al zijn minnaressen.
De Touringclub de Belgique ging luidkeels kakelen
en wou wrakken samen met de lijken takelen.
Janssen, de kille en wrede massamoordenaar,
kreeg terecht de zwaarste straf in t proces van het jaar.
De crimineel Amrani kwam voorwaardelijk vrij,
met als gevolg in Luik een enorme moordpartij.
Leekens zijn Rode Duivels gingen zwaar in de fout,
het Europees kampioenschap is over en out.
Yves Leterme bezweek onder geweldige stress
en bedreef de liefde met verve per SMS.
De Marokkaanse maffia passeerde langs de kas
bij Steve Stevaert, die dacht dat vrijen daar gratis was.
Hij moest het gezellig socialisme verlaten
en nam plots ontslag uit al zijn beheersmandaten.
Hilde Uyttersprot deed het voornaam op hoog niveau
en kreeg via internet mooie fotos cadeau.
Een Antwerpse hoofdcommissaris vindt wippen tof,
want hij deed het met een man in het Rivierenhof.
Michelle Martin zou weldra naar Frankrijk willen gaan.
Ik ken een goed adres: Monsieur Dominique Strauss Kahn
Met zeven Waalse ministers van de dertien
zijn de Vlaamse onderhandelaars nog eens gezien.
We hebben geen regering, mais un gouvernement,
men legt er geen eed af, mais on y prête serment,
men praat er Frans, mais évidemment pas du flamand.
Niet in mijn naam: allez-vous-en, foutezmoi le camp!
Beste mensen, blijf gelukkig, monter en gezond,
trouw aan onze taal, ons volk en de geboortegrond.
Eens komt de dag dat Vlaanderen vrolijk juicht en feest,
omdat het dan van de Belgische ziekte geneest.
Ik wens jullie allen, beste vrienden met elkaar
een onvoorstelbaar schitterend en gelukkig jaar!
Oswald Van Ooteghem
In een persmededeling van 18 oktober maakt de vereniging Les Amis de Callac bekend dat ze een tweede betoging plant op zaterdag 5 november. “De vereniging Les Amis de Callac zal op 5 november om 14 u 30 voor het gemeentehuis van Callac opnieuw demonstreren om de intrekking van het Horizon-project te eisen. Zo niet moet er een referendum komen waarin de bevolking naar haar mening wordt gevraagd”. In een peiling was al gebleken dat 80 procent van het dorp (2.300 inwoners) tegen het project was. Op 17 september trok al eens een delegatie van 400 mensen door het dorp om de intrekking van het project te eisen.
Dit Horizonproject werd maanden geleden door de burgemeester in de pers met enthousiasme aangekondigd. Een privé-investeerder zou woningen renoveren om honderden migranten een warm nest te geven, een nieuwe start – er zouden zelfs nieuwe jobs worden gecreëerd. Alleen vond niemand het nodig om vooraf even te polsen bij de lokale bevolking: of zij dit wel zag zitten, bijvoorbeeld, of het dorpsschooltje deze druk wel aan zou kunnen, etc.
De eerste Afrikaanse families kwamen weken geleden al in het Bretoense dorp aan, aldus de Franse krant Ouest-France. Alleen blijkt het te gaan om migranten in nog een ànder migratieproject, dat tot hiertoe onder de radar was gebleven. Een project van een organisatie Viltaïs, zwaar gesubsidieerd door de Franse staat. Deze organisatie kocht twee huizen aan in de gemeente, en over een derde woning wordt momenteel onderhandeld. En dan moet het Horizon-project nog worden opgestart…
Wat de mensen rond Les Amis de Callac vooral stoort, is het gebrek aan inspraak van de eigen burgers. Nochtans had de burgemeester van Callac een publieke vergadering beloofd, die werd geannuleerd. Als het over migratie gaat, vertikken de overheden (niet alleen de lokale, ook de regionale, nationale en Europese) het om de mening van de directe betrokkenen te vragen.
“Nous, nous voulons des enfants, et pas de migrants!”
Callac is geen alleenstaand geval, helaas. Het lijkt er trouwens op dat Emmanuel Macron migranten vooral op het Franse platteland wil onderbrengen, weg van de grote Franse steden dus, waar de toestand sowieso al zeer gespannen is. Zo kwamen in het stadje Saint-Brevin-les-Pins (westkust van Frankrijk) inwoners op straat om te protesteren tegen een nieuw CADA (of centre d’acceuil pour demandeurs d’asile). Het pand dat door een vereniging Aurore werd gehuurd, ligt in een vakantiegebied en in de onmiddellijke omgeving van het dorpsschooltje. Tijdens de manifestatie werden de demonstranten (verdedigers van het lokale leven en de lokale cultuur) door aanhangers van Antifa uitgemaakt voor fascisten. Aurore is een organisatie die als doelstelling heeft overal in Frankrijk opvangcentra op te zetten. Zo bouwt Aurore in Batz sur Mer een opvangcentrum, in Saint-Flour, Aurillac, Vic-sur-Cère, Figeac, enzovoort….
Na de grootsteden, het platteland. En als de migranten blijven komen, waar zal men ze dan onderbrengen? Tijd voor een totaal ander beleid dus, vooraleer het helemaal te laat is.
U zal tussen de lijntjes moeten lezen. Als we schrijven wat we denken, wat we willen zeggen – en wat zelfs in de poco media leeft – dan zal onze bescheiden Golfbrekersstek weer door een onzichtbare hand op non-actief gezet worden. Deze man is geen goed nieuws voor de vrede in het land van het uitverkoren volk en bij uitbreiding in het Midden Oosten en de wereld. Deze man is aartsgevaarlijk – ook voor het politieke voortbestaan van Netanyahu.
Hij maakt van zijn idealen, overtuiging en doelstellingen geen geheim: zijn land is het land dat voorbehouden werd door een Hogere Macht voor Joden, voor niemand anders. En de grenzen van zijn land zijn rekbaar tot ze botsen op geografische of militaire hindernissen. Bijgevolg zal iedereen die daar nog niet verdreven is, zijn biezen en koran moeten pakken om te verkassen – liefst naar een plaats waaruit geen terugkeer mogelijk is.
We gaan hem niet vergelijken met iemand die ook vond dat zijn volk verheven was boven alle andere, die ook de grenzen van zijn land verlegde, die… Neen, we doen het niet. Niet hier. Hoewel we zo onze mening hebben. Tot nader order zijn de gedachten altijd nog vrij.
Beeldmateriaal vindt men gemakkelijk op het internet; achtergrondinfo ook. Zoals dit klein staaltje van ‘s mans ingesteldheid: als een Palestijnse parkingmedewerker hem vraagt om zijn auto te verzetten, schiet hij in een colère, trekt zijn pistool uit zijn broeksriem en tiert als een wraakgod.
Zelfs bij het brave Euronews ondertitelt men zijn naam met “het fascistisch zionisme”:
Probeer u nu even in te beelden dat bv. ene Filip Dewinter, ene Geert Wilders…. zich zo zouden gedragen… en wat er dan zou gebeuren.
“… Er is een soort van eenheidsdenken aan het ontstaan in onze democratie waar een zelfde culturele politieke en financiële elite eigenlijk altijd maar aan de macht wil blijven en zij willen natuurlijk geen oppositie. Zij willen niet tegengesproken worden wat zij haatspraak noemen is eigenlijk tegenspraak... “
Wie in het Antwerpse woont, kan op vrijdag 18 november, om 19 u 30 Tom Vandendriessche aan het woord horen over Vlaanderen, Europa en de EU in de Zaal Bluepoint, Filip Williostraat 9, 2600 Berchem
Tom is voormalig zaakvoerder, politiek analist en was actief in het KVHV Gent waar hij studeerde aan de universiteit. Hij zetelt in de Europese fractie Identiteit en Democratie (ID) voor het Vlaams Belang en is lid van de commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken.
Vanaf 19 u gratis parking aan de voorzijde van het gebouw.
Inkom: gratis – Inschrijven noodzakelijk via organisatie@voorpost.org
