Ons contact in Libanon maakte ons attent op onderstaande video die hij een “redelijk goede documentaire” noemt over de oorlog van de VSA & bondgenoten tegen de Hezbollah, de sjiieten en het Libanese volk.
Wordt gegarandeerd niet uitgezonden in westerse media.
Onze redactie begint vandaag met een boodschap van hoop, een gebed voor de vrede: een “alawietische” moslim hymne, gezongen door Ali Deek, een Alawietische moslim. Het is een eerbetoon aan de Maagd Maria, ter ere van haar geboortedag, 8 september:
Dat er nog veel moet gebeden worden mag blijken uit het onderstaande. Een kort overzicht van de militaire situatie. Op het eerste zicht is de toestand, de posities der protagonisten, er quasi onveranderd, buiten enkele schermutselingen:
Hierbij een kaart zodat u de vermelde plaatsnamen kan situeren:
In augustus werd het weer onrustig in Daraa, het zuiden van Syrië. Daar waar oorspronkelijk de rellen in 2011 – verpakt als de Syrische Lente, de opstand tegen Assad – begonnen, kon een aantal terroristen opnieuw de boel op stelten zetten. In Daraa met het in 2011 grootste wapenarsenaal der terroristen, opgeslagen in de Al Omari moskee. De rellen werden daar gestart na het vrijdagsgebed.
Resultaat: opnieuw duizenden burgers op de vlucht in augustus. Dat de terroristen – diverse groepen – erin slaagden opnieuw in Daraa de macht te heroveren, de bevolking te intimideren, bedreigen en doden, de overheid aan te vallen, was allicht geen toeval. Daraa situeert zich nabij de Jordaanse en Israëlische grens. U zal zich misschien nog herinneren dat het Israëlisch leger “bei Nacht und Nebel” over de grens trok voor een reddingsactie van zgn. “gematigde rebellen” vermomd als Witte Helmen. (Lees: Wie wil nog Witte Helmen?) Bovendien is het opleidingscentrum van de terroristen niet zo ver daar vandaan, nl. in Al-Tanf. (Lees: ISIS terroristen op de praatstoel) en het vluchtelingenkamp Al-Rukban, waar de terroristen doen waar ze goed in zijn: arme sloebers terroriseren, zich laten betalen opdat vluchtelingen het kamp mogen verlaten om terug naar huis te keren, woekerprijzen eisen voor de geschonken hulpgoederen, die zij in beslag genomen hebben.
Daraa: Het Syrische leger (SAA) moest ingrijpen, de bevolking beschermen. Hierbij het videoverslag van de tweede helft augustus, ook van de toestand in het noorden, in Idlib, waar de Russen er zo stilaan genoeg van hebben. Praten helpt niet. Beloftes en akkoorden worden sowieso niet gehouden, noch door Turkije, noch door de terroristen.. En Erdogan die is pas gelukkig als hij een lijst krijgt met geliquideerde Koerden (SDF). De terroristen kregen via de bemiddeling van Rusland een soortgelijk voorstel als de terroristen bij de herovering door het Syrische leger in het binnenland; in ruil voor overdracht van zware wapens en wapenstilstand, mochten zij naar het noorden hun biezen pakken: ofwel de strijd opgeven, het verzoeningsvoorstel aanvaarden, de wapens neerleggen of een busrit naar het noorden, naar Idlib. Wat dan weer slecht nieuws betekent voor de aldaar resterende oorspronkelijke bevolking. Wie moet er zijn woning afstaan? Wie wordt uit zijn huis gedreven?
Voor het vervoer in de inmiddels bekende groene bussen werd gezorgd. Initieel weigerden ze, waren ze nog happig om zo snel mogelijk aan de snoepreis naar de 79 maagden te beginnen, maar ze veranderen uiteindelijk hun mening.
De vijandigheden zouden dus nu tot staan gebracht moeten zijn. Op 8 september begon het SAA permanente posities in te nemen in Zuid-Daraa of “Daraa al-Balad”. Onmiddellijk werd de regio uitgekamd op mogelijke schuilplaatsen van terroristen en verstopte bommen, die gecontroleerd tot ontploffing gebracht werden. De hoofdweg werd vrij gemaakt zodat de zuidenden gevluchte burgers terug naar hun woningen konden keren. Ca. 900 terroristen gingen in op het verzoeningsvoorstel, gaven zichzelf en hun wapens over.
Intussen is het in centraal Syrië alles behalve rustig: mede geïnspireerd door het Talibansucces duiken er steeds weer ISIS-cellen op. Op 7 september werd nog een grote aanval ingezet tegen het SAA & bondgenoten op het platteland van Oost-Homs, nabij de grens met Deir Ezzor, waar ze zich kunnen terugtrekken in talrijke schuilplaatsen. Drie dagen daarvoor: een soortgelijke aanval door ISIS-cellen nabij de stad Ithriyah in het oostelijke platteland van Hama. Tijdens beide aanvallen vielen er slachtoffers te betreuren. De Russische luchtmacht is nu bijzonder actief in de regio. Negen terroristen of meer zouden gedood zijn maar de speldenprikaanvallen gaan onverminderd voort. Al meer dan twee jaar moet het Syrische leger met de hulp van de Russische luchtmacht optreden tegen ISIS-cellen; de aanvallen verminderen weliswaar, maar zijn niet uitgeroeid. Daarvoor zou een groot opgezette campagne moeten gepland en uitgevoerd worden.
Probleem is dat het SAA en de Russische luchtmacht niet overal tegelijkertijd kunnen optreden. Er is niet slechts één vijand: Je hebt het amalgaam terroristen o.l.v. HTS in Idlib, het Turkse leger, het Turkse huurlingenleger, en de ISIS-cellen die quasi overal in onherbergzame gebieden plots kunnen opduiken. En… niet te vergeten: het Amerikaanse leger en de Israëlische luchtmacht!
Vier Amerikaanse presidenten probeerden Afghanistan tot een democratische modelstaat te boetseren. Zij faalden. Het terrorisme, de heroïnehandel, de corruptie bloeiden onverminderd verder.
We zegden het, we blijven het zeggen: blijf met uw poten van een ander land. Zij hebben geen nood aan een betweterige schoonmoeder. Het is hún land! Laat hen met rust. Laat ze hun eigen boontjes doppen! Hun eigen ‘democratie’ ontwikkelen en beleven! Hun eigen fouten maken en rechtzetten! Dàt is democratie! Zelfbeschikkingsrecht!
Nachts steht Hunger starr in unser’m Traum.
Tags die Schüsse gellen hart am Waldessaum.
Elend hält mit den Kolonnen Schritt.
Und durch Nacht und Nebel zieh’n die Wölfe mit.
Noch steht Rußlands heiliger Adler.
Mütterchen, unser Blut gehört nur dir.
Mag das Rote Heer uns auch jagen;
Leuchtend steht über Allem dein Panier.
Ach, dahin ist all die stolze Macht!
Keine Glocken klingen durch die rote Nacht.
Postenschritte! Keine Freiheit mehr!
Hinter Stacheldraht steht stumpf ein müdes Heer.
Einer singt die uralten Lieder,
Lockt uns Tränen der Sehnsucht aus der Brust.
Wild und trotzig hallt es wieder.
Unvergessen ist die alte Lust.
Und als Heer, das keine Heimat hat,
Zieh’n wir, ausgewiesen, nun von Stadt zu Stadt.
Menschen kommen, hören unser Lied.
Weiter geht der Marsch; der Ruhm uns sinnlos blüht.
“Heimat, Heimat!” summen uns’re Chöre,
“Tausendfach umgibt uns noch dein Bild.”
Glockenklingen unsere Tenöre!
Orgelbässe dröhnen dumpf und wild.
Noch steht Rußlands heiliger Adler.
Mütterchen, unser Blut gehört nur dir.
Mag das Rote Heer uns auch jagen;
Leuchtend steht über Allem dein Panier.
Tekst: Erich Scholz (1911- 2000) Het lied zou een verwijzing kunnen zijn naar de dodenmars, vluchtend voor het oprukkende Russische leger, die hij ondernam met de ca. 1000 KZ-Sachsenhausen gevangenen richting westen, waar hij zich overgaf aan de Amerikaanse strijdkrachten.
Met de definitieve terugtrekking – vandaag? – van westerse troepen uit Afghanistan , zal ook een einde komen aan twee decennia dodelijke westerse aanvallen op burgers en westerse oorlogsmisdaden in de Hindoekoesj. Tot de datum van het terugtrekkingsakkoord tussen de VSA en de Taliban in februari 2020 kwamen volgens VN-cijfers jaarlijks honderden burgers om het leven (minstens 559 in 2019). Talloze toevallige “verkeerde tijd-verkeerde plaats” slachtoffers werden gedood door Amerikaanse drone-aanvallen. Volgens documenten verstrekt door een klokkenluider was slechts één op de tien droneslachtoffers een “doelwit” van het Amerikaanse leger. Informatie, nodig voor de drone-aanvallen, werd ook door Duitse autoriteiten aan het Amerikaanse leger verstrekt; evenals de informatie die moest leiden tot de ontvoering en foltering van verdachten door de CIA. Australische “speciale eenheden” begingen moorden op weerloze burgers als inwijdingsritueel – en doen het nog tot op de datum van vandaag.
De westerse strijdkrachten, die nu – waarschijnlijk definitief – uit Afghanistan vertrekken hebben bij hun operaties in de Hindoekoesj tot op het einde regelmatig een hoog aantal burgers om het leven gebracht. De slachtofferstatistieken van de VN geven weer dat van de 3804 burgers, wier dood door oorlogsoperaties in 2018 veroorzaakt werd, minstens 1185 voor rekening van de diverse buitenlandse legereenheden waren die aan de zijde van de Kaboelse regering streden. 406 van hen kwamen door acties van westerse militairen om het leven. In 2019 steeg het aantal burgerslachtoffers door westerse militairen op minstens 559; pas na het VSA-Taliban terugtrekkingsverdrag van februari 2020 daalde het aantal doden.
Keer op keer hebben westerse strijdkrachten luchtaanvallen uitgevoerd die pas aandacht kregen in de wereldpers toen het aantal slachtoffers flagrant toenam. In juni 2007 bv. kwamen bij een luchtaanval in de provincie Helmand, één uit een lange reeks bombardementen, 80 mensen om het leven, de meesten van hen gewone burgers. (1) Op 5 mei 2019 stierven bij een Amerikaans bombardement op vermeende drugslaboratoria minstens 30, waarschijnlijk 60 of meer burgers. Terwijl de VSA verkondigden dat het om de Taliban ging, betreurden de VN de dood van burgers, arbeiders, vrouwen en kinderen. (2)
De lijst is lang. Met o.a. het doelgerichte bombardement op een groot aantal burgers, waarvoor op 4.9.2009 de Duitse Oberst Georg Klein het bevel gaf. Het regende bommen op honderden mensen die zich in de buurt van een vastgereden tankvrachtwagen bevonden om benzine voor hun gezinnen op te vangen. Meer dan 100 burgers stierven. Klein had de luchtaanval ondanks uitdrukkelijke waarschuwingen van Amerikaanse piloten bevolen, die erop gewezen hadden dat het niet om terroristen/oproerkraaiers ging. (3)
Buiten de luchtaanvallen werden burgers dikwijls het slachtoffer van “special forces”, speciale eenheden, meestal Amerikaanse, acties. Recent nog berichtte militair historicus Sönke Neitzel, voorzien van omvangrijk bewijsmateriaal, over een buitengewoon hoog aantal burgerslachtoffers. We citeren: “Als bij operaties der Amerikaanse speciale eenheden burgers omkwamen – met 3-cijfers aantallen – dan accepteerde men dat gewoon” (4) Ook de Duitse KSK (Deutsche Kommando Spezialkräfte) lieten zich niet onbetuigd. Hoeveel burgerslachtoffers zij voor hun rekening namen wordt geheim gehouden.
De Amerikaanse drone-aanvallen eisten ook talrijke burgerslachtoffers – deze werden vooral door de Amerikaanse president Obama uitgebreid. Het Londense Bureau of Investigative Journalism, dat de drone-aanvallen sinds jaren systematisch analyseert, telde voor Afghanistan intussen meer dan 13.000 dergelijke aanvallen. Het aantal dodelijke slachtoffers wordt ergens tussen 4.100 en meer dan 10.000 geschat, het aantal burgerslachtoffers ergens tussen 300 tot 900. (5)
Volgens onderzoek van de online-webstek The Intercept is dit getal te laag. The Intercept berekende reeds in oktober 2015 – gestaafd door documenten verstrekt door een klokkenluider – dat er bij een Amerikaanse drone-aanvalscampagne (januari 2012 – februari 2013) meer dan 200 slachtoffers vielen; op de Amerikaanse lijsten werden er slechts over 35 gewag gemaakt.
Tijdens een periode van vijf maanden lag het aantal doden, die ongepland met drones omgebracht werden, bij bijna 90%. (6) Daniel Hale, de klokkenluider, die inzicht verschafte in de Amerikaanse drone-moorden, werd in juni tot een gevangenisstraf van 3 jaar en 9 maanden veroordeeld. (7) Info ter voorbereiding van drone-aanvallen (gsm, radio-verkeer van verdachten) werd ook via Duitsers doorgegeven aan de Amerikanen waardoor Duitsland betrokken is bij de VSA-dronemoorden (8).
Bovenop het hoge aantal burgerslachtoffers in het kader van oorlogsoperaties komen doelgerichte moorden zonder enige aanleiding. Een in de herfst 2020 gepubliceerd onderzoeksverslag toont aan dat leden van een Australische speciale eenheid minstens 39 Afghanen willekeurig doodden. Op een video wordt bv. getoond hoe een Australische soldaat een weerloze in een graanveld liggende Afghaanse burger met drie schoten op korte afstand neerknalde. Volgens het onderzoeksverslag handelde het bij deze moordpartijen op onbewapende burgers buiten enig strijdgewoel om een doopritueel, waarmee nieuwe leden van de Australische speciale eenheid hun veronderstelde geschiktheid als soldaat moesten bewijzen. Deze praktijk werd “blooding” genoemd. (9)
Ook Amerikaanse soldaten werden van deze praktijken buiten het strijdgewoel beschuldigd. Sönke Neitzel berichtte dat “zelfs doorwinterde soldaten van het KSK geschokt waren toen Amerikaanse soldaten nonchalant vertelden hoe zij gevangen genomen Taliban executeerden”. (10) Ook van moorden door Britse speciale eenheden op Afghaanse burgers zijn bewijzen voorhanden. (11) Deze willekeurige moorden hadden quasi nooit gevolgen voor de westerse soldaten.
Quasi nooit onderzocht en steeds straffeloos zijn tenslotte de talloze ontvoeringen van verdachten in foltergevangenissen in het kader van de “oorlog tegen terrorisme” sinds de herfst 2001. Ook in Afghanistan een gangbare praktijk, waar personen – terecht of onterecht – van jihadistische terreuractiviteiten beschuldigd werden, opgepakt, in vergeetkerkers opgesloten en gefolterd werden. Volgens dossiers van het Internationaal Strafhof kan bij minimum 54 personen duidelijk bewezen worden dat leden van de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan hen folterden, mishandelden en eveneens seksueel geweld op hen uitoefenden. Dezelfde bewezen misdaden op 24 personen werden volgens het Strafhof ook door CIA-medewerkers begaan. (12) In minstens één geval is ook Duitsland betrokken: Duitsers leverden de VSA niet slechts informatie, die tot de ontvoering en hechtenis van Duitse staatsburgers leidden. Medewerkers van verschillende Duitse geheime diensten (Bundesnachrichtendienst, Verfassungsschutz) en politie (Bundeskriminalamt) verhoorden ontvoerde gevangenen in Afghaanse folterkerkers, waaronder Khaled el-Masri uit Ulm (13) en Ahmad S uit Hamburg (14). Murat Kurnaz uit Bremen stelde dat hij niet slechts in een VSA-kamp in Kandahar vastgehouden en gefolterd werd, maar ook door KSK-soldaten geslagen – beschuldigingen die de Duitse regering van de hand wees. Neutralere getuigen bevestigen Kurnaz’ versie. (15)
Vertaald uit het Duits en voorzien van beeldmateriaal door onze redactie, genummerde verwijzingen bij origineel artikel: Die Ära der Straflosigkeit – GERMAN-FOREIGN-POLICY.com
Afsluitend: wij willen met dit artikel geen lans breken voor de Taliban, of voor andere moslimextremisten. Wij wilden slechts een andere kant van het verhaal brengen, de dagelijkse nieuwsberichten nuanceren en aantonen dat westerse landen niets te zoeken, te beslissen, op te dringen hebben in andere culturen en dat we ons niet mogen laten meesleuren in de Amerikaanse overheersingsdrang. Het is het land van de Afghanen. Dat ze er hun plan mee trekken.
Een vriend maakte ons attent op onderstaande brief dd. 29.8.21 van Carina Knapen, advocate van de familie van Jürgen Conings, aan Fréderic Van Leeuw, federaal procureur van het land b. Niet dat de inhoud ons verbaast, we kwamen immers na de zgz. zelfdoding van Jürgen Conings tot eenzelfde conclusie:
“Al is de leugen nog zo snel…
Mijnheer de Federaal Procureur Fréderic Van Leeuw
Een paar dagen geleden verraste u gans het land evenals de internationale gemeenschap met de stelling dat Jürgen zichzelf ” meer dan waarschijnlijk ” kort na zijn verdwijning van het leven heeft beroofd nu uit de stappenteller op zijn smartphone gebleken is dat hij op 18.05.2021 nog amper 800 stappen heeft gezet en daarna… niets meer. Dit is informatie waarover u ongetwijfeld al kort na de vondst van Jürgen beschikte. Zijn GSM zal zowat het eerste geweest zijn dat na zijn vondst is onderzocht, toch ? Waarom hebt u 3 maanden gewacht om met dit wereldnieuws naar buiten te treden ?
Deze plotse wending in uw verklaringen is hoogst merkwaardig. Immers, op 21.06.2021 hebt u verklaard, dat uit de gerechtelijke autopsie van Jürgen Conings niet kon opgemaakt worden wanneer hij precies overleden is, ook het madenonderzoek hieromtrent geen uitsluitsel kon bieden en de man naar schatting 1 week tot 4 weken dood was. Dit was op zichzelf een zeer vreemde verklaring nu uit de staat van ontbinding al duidelijk kon uitgemaakt worden, dat de persoon veel langer dan één week dood was en een forensisch onderzoek gewoonlijk wel perfect toelaat om zowel de doodsoorzaak als het tijdstip van overlijden accuraat bepalen…”
Goede Vrienden,
De vierde eigenschap van ons mens-zijn is: wij zijn hartstochtelijk door God bemind. God houdt van ons niet “ondanks “ onze zonde, maar we zouden bijna zeggen “omwille” van onze zonde, nl. omdat onze ellendige toestand Gods barmhartigheid nog meer aantrekt. In die zin spreekt de liturgie van Goede Vrijdag van “gelukkige schuld” (“Felix culpa”). Over de “Dienaar van God”, de voorafbeelding van Jezus Christus, schrijft de profeet Jesaja: “Waarlijk, het waren onze ziekten die Hij op zich nam, en onze smarten die Hij heeft gedragen” (Jesaja 53, 4). Onze schuld en schande zijn een bijzondere uitdaging voor Gods goedheid en barmhartigheid.
Heel de Bijbel openbaart een God, Schepper en Vader, die oneindige liefde is. Deze liefde is het antwoord op alle vragen: waarom Hij de wereld heeft geschapen alsook ons naar zijn Beeld, waarom Jezus mens geworden is en ons verlost heeft… De heilige Paulus begint zijn belangrijkste brief en de enige brief waarin hij systematisch zijn Evangelie uiteenzet, met de uitroep: “God heeft u lief” (Romeinen 1, 7). Het is zijn “kerugma”, de korte samenvatting van heel zijn boodschap, als de bazuinstoot van een heraut. Hij wil dat we ons opnieuw laten verwarmen door het vuur van Gods liefde en dat we herontdekken dat we Gods geliefden zijn. Dit “kerugma” herinnert ons aan de uitroep “wapenstilstand” aan het einde van Wereldoorlog II. Mensen liepen de straat op, omhelsden elkaar en begonnen te dansen. We wisten niet wat er eigenlijk gebeurd was of welke de voorwaarden waren, maar het voornaamste hadden we begrepen: de ellende van de oorlog is voorbij. En na het “kerugma” volgt dan de volledige uitleg: de catechese, waardoor de kernboodschap verdiept en verstevigd wordt. De heilige Johannes voegt er bij dat het God is die ons eerst heeft liefgehad.
De Schrift tracht met verschillende beelden Gods liefde uit te drukken. Laten we vooraf stellen dat deze beelden menselijke voorstellingen zijn die eigenlijk nog veel meer verhullen dan ze openbaren, maar ze geven een richting aan. “Met zachte leidsels heb Ik hen gemengd, met teugels van liefde” (Hosea 11, 4). “Gij die werd opgetild vanaf de moederschoot, en sinds de geboorte gedragen. Tot aan uw oude dag blijf Ik dezelfde… Ik zal u torsen, Ik zal u redden” (Jesaja 46, 3-4). Het is de vaderlijke liefde die op de oorsprong wijst maar ook op goedheid en liefdevolle zorg, bescherming en veiligheid biedt. Het oorspronkelijke Bijbelse beeld van “vader” (Hebreeuws: av) heeft niets met de moderne opvatting van een overheersend paternalisme te maken, maar alles met intieme verbondenheid en het innige verlangen om zich te geven. “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot? En zelfs als die het zou vergeten, Ik vergeet u nooit! Zie in mijn handpalmen heb Ik u geschreven” (Jesaja 49, 15-16). “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten” (Jesaja 66, 13). (Ezechiël 16, 62-63). Deze moederlijke liefde is tedere nabijheid, vergeving, medelijden. Ze komt voort uit haar binnenste, uit de plaats waar het kind ontstaan is. Daarom betekent hetzelfde Hebreeuwse woord “rechem” (mv. rachamim”) tegelijk moederschoot én barmhartigheid, medelijden. Dit suggereert dat we opnieuw moeten geboren worden “uit de moederschoot van Gods barmhartigheid”. Jezus zegt tot Nicodemus: “Gij moet opnieuw (Grieks: anoothen = ‘opnieuw’ én ‘’vanuit de hoge’!) geboren worden” (Johannes 3, 7). Ook de barmhartige Vader uit de parabel van de verloren zoon, door Rembrandt geschilderd, schijnt zowel vaderlijke als moederlijke liefde uit te drukken.
Lees verder… vervat in 1 min. 42 sec.
U ziet in deze korte video hoe de kaarten vanaf begin mei tot heden herschud werden. Wat een blamage!
… na een “gematigde” executie?
Taliban:
ISIS:
ISIS hand in hand met Al-Qaeda:
Al-Qaeda:
Al-Nusra:
Hay’at Tahrir Al-Sham (HTS):
En de VSA zien HTS als een bondgenoot:
Nochtans was de boodschap van de Taliban over het “vredesakkoord” van 29.2.20 met de VSA & bondgenoten overduidelijk – wie kon er in godsnaam zo naïef zijn te geloven dat ze zich bekeerd hadden tot de democratie-religie van het Westen?
We blijven op dezelfde nagel kloppen: waarom vindt het Westen dat de moslimterroristen in Syrië “gematigd” zijn en de Taliban niet? Twee maten – twee gewichten.