Het Nieuwsblad maakt zich ongerust:
Welke impact heeft het onderzoek naar Sven Pichal op (toekomstige) homokoppels met pleegkinderen?
De impact van het onderzoek naar Sven Pichal dijt ook uit naar de rest van de maatschappij. De LGBTQ+ community in het algemeen en de (toekomstige) pleegouders uit de gemeenschap vrezen voor de negatieve impact.
Sinds meer dan een eeuw is het 11.000 inwoners tellende Davos een geliefd toeristisch oord. Ook joden komen er graag op vakantie. Ze waren er steeds welkom, doch recent keert zich de stemming, vooral dan tegen orthodoxe joden.
Recent publiceerde de “Gipfel-Zytig”, een krantje dat aandacht besteedt aan het toerisme in de regio, een foto van een drol voor een huis, met daarbij de veelzeggende titel: “Ein Scheissdreck auf der Terrasse”. In het bijhorende artikel leest men: “De eigenaar van de mooie woning kon zijn ogen niet geloven. Nadat zijn gasten vertrokken waren ontdekte hij op het terras deze “Schweinerei” (smeerlapperij) die ongetwijfeld afkomstig is van een menselijk wezen van joodse afstamming”. En… hij zou in de toekomst geen woning meer aan “deze mensen” verhuren… zo kon men in het krantje vernemen.
En in de plaatselijke krant van Davos werd recent een lezersbrief gepubliceerd waarin gesteld werd: “De houding van orthodoxe joodse gasten hier in Davos is soms niet slechts op het randje, maar ook ronduit aanmatigend en grensoverschrijdend. Bij “alle begrip voor het lijden van het joodse volk, kan het niet door de beugel dat de nazaten der slachtoffers zich gedragen dat ze “zelfs niet in de meest elementaire wijze in overeenstemming zijn met onze gebruiken”.
Afsluitend verklaarde de baas van het toerismeverbond, Reto Branschi, dat de joodse toeristen in Davos in hoge mate verantwoordelijk zijn voor het zwerfvuil in het landschap. “Het valt op,” zo stelt hij, “dat het probleem vooral tijdens de hoofdvakantie der orthodoxe joodse gasten sterk toeneemt. Dit fenomeen zien wij nu al sinds enkele jaren.”
Davos heet alle vakantiegangers welkom, ongeacht hun herkomst of religie. “Maar er zijn regels, en die worden – tot onze spijt – vooral door orthodoxe joden en jodinnen niet nageleefd.” Een foute houding schrikt niet slechts de plaatselijke bevolking af, maar ook andere toeristen in Davos, waardoor sommige vroeger dan oorspronkelijk gepland naar huis keren. Het b.g. toerismeverbond heeft zelfs het project met de Zwitserse-Israëlische Gemeentenverbond (SIG), dat begrip tussen de lokale Zwitserse bevolking en joods-orthodoxe gasten wou stimuleren, eenzijdig abrupt verbroken. Reden: het project heeft niets bijgedragen. Men zou zich nog steeds in dezelfde situatie bevinden: “Een groep gasten heeft geen respect voor onze tradities op het publieke terrein en reageert afwijzend op alle pogingen hen die uit te leggen,” stelt Branschi.
De secretaris van de overkoepelende SIG, Jonathan Kreutner, wijst Branschi’s mening van de hand en heeft het zelfs over stemmingmakerij tegen joodse toeristen. Hij ontkent echter niet dat niet iedereen economisch baat heeft bij de “bepaalde bezoekersgroep”. En – horresco referens – waarschijnlijk zelfs negatieve gevoelens heeft t.o.v. joden. Zoals elders het geval is. Maar dat men een hele groep toeristen wil uitsluiten omdat sommigen zich niet weten te gedragen? Er zijn zeker ook Russische of Arabische bezoekers in Davos die zich niet comme il faut gedragen…
Verder benadrukt Jonathan Kreutner dat hij ontgoocheld is over de reacties – of beter, het ontbreken van reacties. Tot op heden heeft nog niemand verontwaardigd gereageerd.
Tja.
Bron met Twitterberichten: https://www.juedische-allgemeine.de/allgemein/ist-in-davos-bald-kein-platz-mehr-fuer-orthodoxe-juden/
Ontdek onze boeiende bier- en brouwerijgeschiedenis, opgenomen in het door Unesco erkende immaterieel erfgoed
Trans is het toverwoord dat alle deuren opent.
In Ierland hebben de padvindsters besloten dat bio-mannelijke leden nu ook bij de meisjes in een tent mogen slapen en samen met hen naar de wc mogen gaan.
Zo zie je maar hoe de beschaving evolueert. Vroeger, toen de dieren nog spraken, kregen we als kinderen ingepeperd dat we moesten roepen, weglopen en ja, ons verdedigen, als we door verklede personen aangesproken werden en we ons belaagd voelden. En zeker niet samen met hen in een tent kruipen of – gezellig – samen in de vrouwentoiletten vertoeven. En de leiders / leidsters van jeugdgroeperingen moesten ergens heimelijk in de bosjes kruipen om een beetje te foefelen – kwestie van geen slecht voorbeeld te geven aan de kindertjes onder hun hoede.
Tja. Maar als een voetbalvoorzitter een speelster op de mond kust na een gewonnen wedstrijd, dan is het kot te klein.
Irish Girl Guides allows trans biological males to sleep among girls
“De ontslagen kwamen snel en waren talrijk: de Open-Society-Stichting van de VS-investeerder George Soros zal haar activiteiten in Europa drastisch terugschroeven. De betrokken organisaties reageren deels geschokt; zij waarschuwen voor een achteruitgang van de democratie.
De stichtingen van de VS-miljardair en filantroop George Soros (93) willen hun activiteiten in Europa duidelijk verminderen. Een groot aantal van de personeelsleden op het continent zal ontslagen worden – zo deelden de oprichters van de Open Society Stichtingen hun personeel in Berlijn mee. Dit werd zowel in een interne mail als uit verklaringen van medewerkers bevestigd; zij ervaren de beslissing als pijnlijk en onverwacht.
De aangekondigde inkrimping in Europa betekent een historische breuk met Soros’ inzet voor het middenveld door vorming, mensenrechtenbezigheden en politiek onderzoek, zoals de investeerder deze meer dan 30 jaar geleden in zijn thuisland, Hongarije, op poten gezet had.
De strategische koerswissel valt samen met de aankondiging van Soros’ zoon Alex, die een ander zakenmodel wil aanboren. Het is de eerste grote stap sinds Alex Soros in december de scepter van de miljardenomvattende stichting overgenomen heeft. De ontvangers der financiële middelen in Europa werden naar eigen zeggen niet ingelicht door de Soros Stichting over de strategiewissel. Bijgevolg reageren ze vol ongeloof.”
Ter herinnering: enkele vorige bijdragen over Soros & co:
‘Ieder van ons kan een verschil maken, hoe klein of hoe groot dan ook. Ga sporten. Betaal cash. Koop lokaal. Sticht een gezin. Word actief op sociale media. Steun nationalistische activisten. Stem Vlaams. Overtuig iedereen in uw omgeving. Ga bij uw lokale nationalistische organisatie. Stop met porno kijken en netflixen. Kom buiten. Eer uw voorouders, en zeker diegene die nog leven. Draag zorg voor elkaar. Draag zorg voor uzelf. Wees de beste versie van uzelf, want alleen zo kunnen we samen ons volk weer een toekomst geven…”
Dries Van Langenhove op de IJzerwake 2023
Goede Vrienden,
Met de groep Belgen houden we een eigensoortige retraite. Ze leven mee, bidden mee, werken mee en eten mee met de gemeenschap. En ze krijgen ook onderrichtingen. Zaterdagmorgen vertrokken allen samen met de gemeenschap naar het klooster van Mar Moussa (= de heilige Moses), hoog in het gebergte van Nebek. Alleen de ouders van het conciërge gezin en ik bleven thuis. Ik heb al vele malen de honderden trappen naar Mar Moussa beklommen en het klooster bezocht. Zondagavond hielden we een wandeling op het terrein en daarna een picknick aan de kluis, waarover je ook een kort verslag krijgt. Woensdagmorgen trokken we naar Damascus, de oudste steeds bewoonde stad ter wereld. Hierover krijg je nu telkens enkele indrukken van een van de deelnemer zelf.
“Onze uitstap naar Mar Moussa.
Met een volgeladen busje en enige Syrische vertraging vertrekken we zaterdag richting Mar Moussa. Het is het klooster van de heilige Mozes de Abyssinier. Een gemeenschap van de Syrisch katholieke kerk ongeveer 50 km verwijderd van Qara. Nu gerund door een gemeenschap van zusters en broeders…
Ambiance verzekerd in de bus. De hele communauteit, zusters, broeders, bewoners, gasten en kinderen vergezellen ons. Een bont allegaartje op schoolreis. We passeren het dorp Qara, zwaar getroffen door oorlogsschade, gevolgd door het dorp Nabek, een grotere en welvarendere plaats. We doorkruisen woestijngebied, uitgestrekte kale vlaktes en in de verte en vooral de hoogte, het klooster van de Heilige Mozes. Een beklimming van 344 trappen wacht ons onder een verschroeiende zon. Nieuwsgierigheid lokt ons. De kleine gemeenschap onthaalt ons hartelijk, waaronder een pater jezuïet uit Drongen die er te gast is. We worden vergast op een uitgebreide en heerlijke maaltijd. Waarvoor nogmaals onze oprechte dank. We worden rondgeleid in het prachtig met fresco’ s versierde kerkje en het nieuwe gebouw (nog een aantal treden hoger hemelwaarts). We zetten de afdaling in, dezelfde 344 treden neerwaarts richting busje. Maar onze bustocht huiswaarts krijgt nog een intermezzo in de woestijn voor een pluksessie woestijn’roosjes’ voor de zusters. We blikken terug op een dag vol nieuwe ontdekkingen. Dank Heer God daarvoor”. (A.D.)
“Maaltijd onder de sterrenhemel.
Zondagavond tegen zonsondergang maakten we met de hele groep en wandeling op het domein. Om de dag op een sfeervolle manier af te sluiten, werden we nadien uitgenodigd voor een barbecue aan de kluis. Verschillende nationaliteiten, jong en oud, mensen van binnen en buiten het klooster stoken samen de handen uit de mouwen om de maaltijd te verzorgen. Enkelen onder ons maakten een vuur, anderen schilden en sneden aardappelen en groenten. De vis uit de vijver was op voorhand klaar gemaakt om op het vuur te bakken. In tussentijd werden we verwend met een bekertje zelfgemaakte thee. Na veel geduld – want ’t management in het oosten is toch el anders dan bij ons -, kregen we een authentieke en lekkere maaltijd voorgeschoteld. Na het samen eten, praten, rustig aanschouwen van wat er gebeurde en het zingen van het Salve Regina, gingen we met voldoening slapen. Het was een gezellige en geslaagde avond onder een schitterende sterrenhemel” (E.V)
“Uitstap naar Damascus
Woensdag stond een uitstap naar Damascus op het programma. Rond 7u30 vertrokken we met een busje vanuit het klooster richting de Syrische hoofdstad. Na een relatief vlotte rit van ca. 90 km, af en toe onderbroken door de nodige checkpoints – de naweeën van de oorlog blijven tastbaar – kwamen we toe in de hoofdstad.
Eerste stop was een franciscaner kerk. Onder de goedkeurende ogen van St. Antonius van Padua en St. Franciscus van Assisi, bezochten we de Syrische thuiskerk van deze mooie en wereldwijd vertegenwoordigde broederorde. Hierna aten we een smakelijke sandwich met falafel als geïmproviseerd ontbijt, en gingen we verder richting de Ommayadenmoskee, de grote moskee van Damascus en het meest indrukwekkende bouwwerk van de stad. Voor de Arabische verovering in de 7e eeuw was deze moskee een christelijke basiliek, waar het hoofd van Johannes de Doper werd bewaard, dat in de huidige moskee nog steeds wordt vereerd. We konden ook de Isa (Jezus)-toren bezichtigen, en waren getuige van een islamitische rouwdienst.
Na het moskee-bezoek gingen we richting de Soek (of Bazaar), de grote overdekte markt van Damascus. In deze toeristische trekpleister kun je de meest uiteenlopende dingen vinden, maar we beperkten ons toch vooral tot erdoor wandelen. Vervolgens begaven we ons – het was ondertussen al na de middag – richting een door onze lokale gids Ahmad uitgekozen restaurant, om een eenvoudige lunch te gebruiken. Na het middagmaal en een tijd verpozing om de hitte van het warmste moment van de dag wat te mijden, zetten we ons stadsbezoek voort in de richting van het huis van Ananias, toch één van de hoogtepunten van deze dag. Na door enkele straten te wandelen waarin we onder meer langs 6000 (!) jaar oude huizen liepen, bezochten we deze beroemde huiskapel waar Paulus na zijn spectaculaire bekering tot christen gedoopt werd. We konden afdalen tot in de kapel zelf en hielden een kort gebed, ter ere van zowel Paulus als Ananias.
Hierna gingen we verder naar de Melkitisch Grieks-katholieke kathedraal in de stad, met een theologie faculteit, verbonden aan de universiteit van Damascus, waar we een rondleiding kregen van de plaatselijke priester. Ook kregen we een uitleg over de specifiek Grieks-Byzantijnse ritus, en hielden we een mooi aanbidding moment. Vervolgens – het begon al te schemeren – zetten we onze tocht voort naar de laatste halte van de dag, namelijk de Pauluskapel. Ook hier kregen we door een zuster een korte rondleiding en uitleg over de ouderen-en weeszorg die op het domein gedaan worden, en maakten we wat tijd voor gebed. Ondertussen was de nacht reeds gevallen, en troffen we ons busje terug aan dat ons zou terugvoeren naar Qara. Na afscheid te hebben genomen van onze gids Ahmad en twee zusters te hebben opgehaald die die dag in het ziekenhuis moesten zijn, lieten we Damascus achter ons en keerden we moe maar voldaan terug naar Qara en het Mar Yacub klooster dat onze thuisbasis vormt, waar we rond 22u30 terug aankwamen”. (S.D.)
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 25.8.23
Flitsen
De groep van acht Belgen zijn dinsdagavond 15 augustus toegekomen en zullen donderdagmorgen vertrekken. Hoe deze eigensoortige retraite verlopen is hebben ze zelf al met enkele indrukken al weergegeven. Donderdagavond gaf moeder Claire-Marie een beeld van het recente ontstaan van deze gemeenschap. Van het tweede gedeelte hopen we u volgende week een verslag te geven. Uit de overvloed aan foto’s hebben we er enkele gekozen.
Nvdr: foto’s vindt u terug op Deir MarYakub El Mukata indien de techniek en IT-aansluiting het toelaten.
Varia
VOKA West-Vlaanderen gaat actief gastarbeiders ronselen in Mexico en Indië. De huidige krappe arbeidsmarkt en de vergrijzing betekenen volgens VOKA immers 50.000 arbeidskrachten te kort tegen 2030. ‘Zonder arbeidsmigratie komen we er niet’, beweert gedelegeerd bestuurder Bert Mons. En die kunnen volgens VOKA enkel buiten de Europese Unie gezocht worden. Daarmee is VOKA trouwens niet aan zijn proefstuk toe. In 2019 deed men al grote inspanningen om Marokkaanse IT’ers naar Vlaanderen te lokken. Dat doet de wenkbrauwen fronsen. Klopt het dat er geen andere optie is dan arbeid van buiten de Europese Unie te importeren?
De Vlaming werkt keihard
Er is iets vreemd aan de hand. Jarenlang spraken opeenvolgende regeringen over niets anders dan jobs, jobs, jobs. De werkzaamheidsgraad is in Vlaanderen op twintig jaar tijd ondertussen met maar liefst tien procentpunt gestegen tot 77%. Daarmee zitten we mooi boven het Europees gemiddelde. In de fleur van ons leven, van 25 tot 54 jaar, scoren we zelfs beter dan landen die vaak als voorbeeld aangehaald worden zoals Duitsland, Zweden, Zwitserland, etc. We hebben ook minder werkloosheid (3%) en zelfs minder langdurig werklozen dan deze voorbeeldlanden. Bovendien zijn wij Vlamingen ook nog eens veel productiever en werken gemiddeld enkele uren per week meer en dan in Nederland of Duitsland. Tegelijk betalen we volgens de OESO de hoogste belastingen op arbeid, maar krijgen daar nog volgens de OESO maar erg lage pensioenen en volgens de Nationale Bank maar een weinig efficiënte overheid voor terug. Al dat harde werken is namelijk nodig om dat factuur van een ander te betalen. Niet-EU-vreemdelingen werken in België bijna het minst van heel de EU. Asielzoekers stromen met tienduizenden per jaar rechtstreeks naar onze sociale zekerheid. Vorig jaar ging maar liefst een half miljard leefloon naar niet-Belgen. Wallonië wordt bovendien enkel geklopt door Italië in werkzaamheidsgraad. De werkloosheid is tweeënhalf keer zo groot als in Vlaanderen, ver boven het EU-gemiddelde. De financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië nemen enkel toe en bedragen nu al meer dan 8 miljard euro per jaar!
Van waar komt krapte op de arbeidsmarkt?
Toch kan de N-VA maar niet zwijgen over de zogenaamd luie Vlaming die geactiveerd moet worden en op wiens sociale zekerheid ze willen besparen. VOKA klaagt dan weer over tekorten op de arbeidsmarkt. Een tekort betekent dat de vraag groter is dan het aanbod. Dat tekort kan kwantitatief zijn (hoeveel) of kwalitatief (welk opleiding). Veel Vlamingen werken echter al, dus is het vrij logisch dat er tekorten ontstaan. Hoewel de Vlaamse overheid massaal investeert in opleiding, gebeurt dat te weinig doelmatig waardoor een mismatch ontstaat op de arbeidsmarkt. Te veel genderstudies, te weinig loodgieters en IT’ers, bijvoorbeeld. Verder zorgt een te grote overheid met vaak nutteloze functies zoals diversiteitscoaches voor crowding out en dus onnodige concurrentie met de private sector. Bovendien blijken werkgevers, in tegenstelling tot de succesvolle Noord-West-Europese landen, achterop te hinken in het investeren in competentie-ontwikkeling van hun werknemers. Vervolgens worden mensen vanaf 55 jaar te vaak afgeschreven. Een citroenmodel dat weinig duurzaam is. Toch heeft iedereen belang bij een goed functionerende arbeidsmarkt en het aanpakken van de krapte. Hoe unieker de gezochte kwaliteit en hoe meer we ervan tekort hebben, hoe groter de winst als we die invullen, zowel voor het bedrijf als voor de samenleving.
Handen tekort in West-Vlaanderen?
Al jaren wordt vanuit West-Vlaanderen actief in Noord-Frankrijk personeel geworven. Een regio met grote werkloosheid levert zo 13.500 grensarbeiders op. Vanuit Henegouwen, dat zelfs 12% werkloosheid kent en amper 60% werkzaamheidsgraad, komen amper 6.800 mensen in Vlaanderen werken. De PS laat mensen liever in de sociale hangmat liggen. De factuur daarvan komt toch terecht bij de Vlamingen. Maar dat is toch maar een deel van het verhaal. Ook in steeds multiculturelere steden als Gent (8.9%), Oostende (9.7%), Roeselare (6.3%) of Kortrijk (6.3%) is er relatief hoge werkloosheid. En toch geraakt VOKA niet aan werkvolk? De sociale hangmat en de gebrekkige werkbereidheid van migranten is een belangrijke, maar toch onvoldoende verklaring.
West-Vlamingen kennen de hoogste werkzaamheidsgraad van Vlaanderen. Keiharde werkers. Maar het zijn helaas geen goede verdieners. De gemiddelde lonen in West-Vlaanderen zijn het laagst. De gemiddelde vakantiedagen zijn het minst. De gemiddelde extra-legale voordelen het kleinst. Niet verwonderlijk is de West-Vlaming het minst tevreden over zijn loonpakket. De Waal komt ervoor niet uit zijn bed. De Fransman kiest ook liever ‘voor aantrekkelijke werkgelegenheid in eigen streek’ door de economische ontwikkeling van Duinkerken, beseft VOKA. Hoogopgeleide West-Vlamingen verkiezen blijkbaar zelf ook de pendel of verhuizen. Braindrain.
De waarheid gebiedt wel te zeggen dat de voorbije jaren een inhaalbeweging in de West-Vlaamse loonvoorwaarden gebeurd is, maar er is nog steeds een achterstand. Dat is ook logisch, gezien de krapte op de arbeidsmarkt. Op de vrije markt wordt de prijs immers bepaald door vraag en aanbod. Welke ondernemer kent die economische basiswet niet? Of misschien kennen sommigen dat precies heel goed. Is het daarom dat VOKA gastarbeiders van buiten de EU wil ronselen?
Lees verder
De staat van het onderwijs: Een reportage over de toestand in Nederland. Zou evenwel ook in Duitsland of in het land b kunnen gedraaid geworden zijn.
Als je de derde wereld binnenhaalt, word je zelf de derde wereld!