Op zaterdag 16 september organiseren De Vrienden van Zuid-Afrika de laatste Saamtrek. De vereniging stopt in november haar werking. In ‘t Pallieterke vindt u op blz 2 een uitgebreid verslag.
Binnen twee weken kunnen alle vrienden van Zuid-Afrika een laatste keer elkaar ontmoeten, mijmeren, een glas heffen, van een braai genieten en luisteren naar een ‘onafhanklike politieke analis’ van dr. Leopold Scholtz
op de grensplaats Hoogerheide (NL), vlakbij de Kalmthoutse Heide, domein Familyland, Groene Papegaai 19, 4631 RX Hoogerheide.
Inkom gratis, ruime parkeergelegenheid, u komt en gaat wanneer u wil. Alleen voor het middagmaal moet u inschrijven 30 euro te storten op rek.nr. BE19 9797 7310 0412 van VZA,9050 Gent, vermelding “braai Saamtrek en aantal personen”.
Zo veel is duidelijk, de Hongaarse regering laat zich niet intimideren door de EU-bonzen. In plaats van deemoedig het hoofd te buigen, drie maal ‘mea culpa’ te zeggen, de penitentie te aanvaarden, beterschap te beloven en voluit voor de EU-leer gaan, schopt Orbans regering nog een keer harder tegen de gevoelige EU-schenen.
De absolutie kunnen de EU-goden steken waar de zon nooit schijnt.
https://youtu.be/_dnBNeiCaDU
https://youtu.be/cQpIdV0FKm8
Hongarije stuurt de EU de factuur voor de verdediging van de grenzen.
De Hongaarse premier Viktor Orban heeft in een brief aan Europees Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker een bijdrage van 400 miljoen euro gevraagd om de Hongaarse grenzen beter af te schermen. Boedapest eist onder meer een Europese tegemoetkoming voor de aanleg en het beheer van het hek aan de zuidelijke grens met Servië, zo legde zijn kabinetschef Janos Lazar uit op een persconferentie in Boedapest.(HLN – EUObserver)
Unitair Spanje stond op de eerste rij in Barcelona. Koning en federaal premier. Herkenbaar. De aanslag kwam hen goed uit. Spaans-unitair verdriet, Spaans-unitaire verontwaardiging, massale verklaring “Ik heb geen schrik.” Niet van moslim terroristen, wel van Catalaanse onafhankelijkheidsstrijders. Een schitterende gelegenheid om in de media de merknaam “Spanje” telkens weer te laten vallen. Vergeet “Independencia de Cataluña”.
Spanje dwarsboomde Catalaanse politiediensten Terreuraanslag misbruikt voor politiek machtsspel? De wereld zit met het vergrootglas te kijken naar de politiediensten in Spanje. De voorbije dagen werd in de internationale – ook Vlaamse – media het nieuws gedeeld dat de Catalaanse politie al twee maand geleden gewaarschuwd werd door de CIA dat er een aanslag op komst was op de Rambles van Barcelona. Lees verder…
“Het blokkeren van de autonome politiediensten in internationale politieplatformen is een instrument in de machtspolitiek van Rajoys regering.”
Madrid wil geen referendum in Catalonië Diplomatieke oorlog breidt zich uit naar België Het is Madrid menens: het referendum voor een Catalaanse republiek. En daarvoor zijn alle middelen goed, ook diplomatieke. Op 14 juni kregen de Belgische Kamerleden van de Commissie Buitenlandse Zaken een ‘informele’ mail toegestuurd van hun voorzitter Dirk Van der Maelen (sp.a). Op vraag van de Spaanse ambassadeur in Brussel, Cecilia Yuste Rojas, stuurde zijn secretariaat ‘non papers’ om de federale parlementsleden te wijzen op de verschillen tussen het autonome statuut van regio’s in Spanje en België. ‘Non papers’ zijn niet-officiële documenten, ‘ter informatie voor de parlementsleden’, staat er in de Spaanse mail. Hare excellentie, zoals ze in de correspondentie wordt geduid, had op 1 juni een ontmoeting met Dirk Van der Maelen en had hem verzocht deze documenten aan zijn commissieleden te bezorgen. Die ontmoeting zou er gekomen zijn nadat N-VA-Kamerlid Peter Luyckx in maart aan premier Michel een vraag had gesteld over de houding van België mochten Catalonië of Schotland zich onafhankelijk verklaren. Lees verder…
“Ik heb vandaag heel veel tijd gehad om na te denken. Ik ben nogal geschokt door wat ik bedacht. U weet allemaal dat het cultureel marxisme (zoals sommigen dat noemen), of de culturele zelfontkenning, of het identitair nihilisme (zoals ik het noem) mij grote zorgen maakt.
En ik begin een structuur te zien. En als ik een structuur zie, zie ik geen toeval. Dan zie ik een plan. Een gestuurd drama. Ik geef de stappen van culturele zelfontkenning zoals IK die zie. Dat wil niet zeggen dat het zo IS, maar ik vrees van wel.
Stap 1 De afbraak van het gezin. Het gezin werd als hoeksteen afgeschaft. Dat kon door de Kerk te belagen, want anders dan Islamofobie was Christianofobie natuurlijk geen misdrijf, maar een teken van verlicht denken. Dit kwam misschien tendele ook wel wat door de emancipatie van de vrouw, die hun mannen niet meer nodig hadden voor hun zelfbehoud (en dat kun je de vrouwen niet kwalijk nemen). Dat kwam zeker ook door de rigiditeit van de Kerk en de schandalen die ze probeerde weg te moffelen. Dat heeft Rome he-le-maal fout aangepakt. Eigen schuld.
Stap 2 De afbraak van de genders. De afbraak van het man-vrouw-zijn. Er zouden vandaag 63 genders zijn, heb ik me laten wijsmaken. Ik wil dat helemaal niet uitzoeken want ik word moe van dat soort onzin. Maar goed. Een maatschappij waarin het mens-zijn al miljoenen jaren uit dualiteit van man-vrouw bestaat, en op die spanning balanceert, die kun je niet in 10 jaar omvormen naar een maatschappij met meer genders dan schoenmaten, al was het maar omdat die wetjes die daarvoor dienen, het blikveld of de emotionaliteit van de man of van de vrouw (die toch nog altijd de procentuele hoofdmoot uitmaken) niet kunnen veranderen. Je kreeg vreemde toestanden waarin speelgoedwinkels geen jongens-speelgoed en geen meisjes-speelgoed meer mochten aanbieden. Tenslotte gingen jongens wel met barbiepoppen spelen, want gender is een sociale constructie. Geweldig. Mijn baardgroei wordt niet gestimuleerd door mijn mannelijke hormonen die mijn mannelijke edele delen voor mij produceren, neenneen, die baard en zelfs die edele delen die heb ik omdat het een afspraak onder mensen is. Wie nog kan volgen mag het zeggen.
Stap 3 De afbraak van het volk.Dat ging in verschillende stadia. De Wever schreef ooit over het Kostbare Weefsel, en dat was een aspect van wat ik bedoel. Maar ook het verdwijnen van het “Dorp” en het dorpsleven, de kleine stadskern onder de kerktoren (gruw van het links elitair muzikaal-schrijvend-filmend-beeldhouwend-schilderend-journalerend clubje). Het verdwijnen van familiebanden door grotere werkmobiliteit.
Het verdwijnen van hechte gemeenschappen. Ik geef niemand de schuld, maar ik stel vast dat ze verdwenen. Ik zelf deed er ook aan mee. Leefde in Duitsland en trok jarenlang de wereld rond. En ik ben blij dat ik het gedaan heb. Maar, de kleine hechte gemeenschap verdwijnt. Ik heb tijden gehad waar ik voor mijn verjaardag meer wensen uit Rusland, Tsjechië, Kazakhstan en Polen kreeg, dan uit Roeselare. De wereld was mijn dorp. Maar mijn dorp…. was geen dorp. De hechtheid was één ding. Maar ook de zotternijen van Verhofstadt, die beweerde dat identiteit tot de gaskamers leed, was er een deel van. Stel je voor. Mahatma Ghandi was een nationalist,dus een gaskamerfanaat volgens Il Filosofo di Montalcino. William Wallace was een nazi-avant-la-lettre. Belg zijn was de identiteit van de non-identiteit. Ceci n’est pas une pipe.
Stap 4 oil for immigration De grote influx uit Islamitische landen die eigenlijk pas de laatste 10 jaar op volle toeren draait, ontwricht NATUURLIJK het karakter van je dorpskern, voor zover die verdomde dorpskern er dan nog IS. We zien vandaag de grote finale met NGO ‘s die en masse migranten overzetten naar Europa. Hier word je wijsgemaakt dat je een egoïst bent als je nog kinderen op de wereld, zet, want het milieu he… en dat leidt tot een afgebrokkelde bevolkingspiramide,die toch al onder druk stond omdat het gezin verdwenen was, en lap… je krijgt een probleem ,want je land zit vol met ouderen. Maar geen probleem, we besteden onze toekomst wel even uit, en laten een paar miljoen jonge mannen oversteken. Makkelijk zat.Hoeven we ook al geen kinderen meer op te voeden. We plukken ze gewoon op plukbare leeftijd. Ik noem het mensenhandel.
Stap 5 De afbraak van symbolen. Zwarte Piet. Het Kruisbeeld. De Kerstmarkt. Dat speelt zich reeds een paar jaar af. Maar nu ook de afbraak van standbeelden. Het begint in de US. En binnenkort begint het gedram hier. Mark my words. En nu zijn er al universiteiten die het oudste erotische boek ter wereld gaan wegmoffelen omdat ze vrezen dat bepaalde studenten daar aanstoot aan zouden kunnen nemen. Stonden ze vijf jaar geleden nog te zeuren dat het Victoriaanse preutsheid was als je niet met je tieten bloot in de kerk mag rondlopen, proberen ze nu met wringende handen beschaamd om een eeuwenoud erotisch boek te lopen. Komt Kharzani naar Europa, moeten alle beelden afgedekt worden, want die Kharzani heeft nog nooit een piemel gezien.
Ik denk dat we de eindfase hebben ingezet. Maar het zal verdomme over mijn lijk zijn. Al moest ik in tempeliersgewaad rondlopen bij wijze van “symbolisch” verzet.
Geef me aub ongelijk, want ik wil geen gelijk hebben.
Pas als grote bedrijven zoals BASF, E.on of Shell bedreigd worden reageren politici. Middelgrote Duitse ondernemingen wiens voortbestaan sowieso al sinds de eerste sancties tegen Rusland twijfelachtig is, eisen al lang een actie van hun verkozen volksvertegenwoordigers.
https://youtu.be/bi9oqkfpF7g
Geautomatiseerde ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
Zoals bv. Thomas Streil uit Dresden, specialist milieu meettechnieken, die zich twee jaar geleden tot Angela Merkel wendde met het verzoek “als Oostduitse de Oostduitsers niet te vergeten”. Rusland is een belangrijke handelspartner – Streil verloor sinds de sancties (waarvan Merkel toen een grote voorstandster was) bestellingen voor een bedrag van 8 miljoen euro. Dit bedrijf is een van de velen in midden Duitsland met gelijkaardige existentiële problemen. Vooral degenen die traditioneel veel handel dreven met Rusland. Tot een faillissement niet meer te vermijden is. Zoals de staalbouwfirma Stahlbaufirma Industriemontagen Leipzig (IMO), die verleden week de boeken heeft neergelegd. Reden: terugloop van bestellingen en sancties tegen Rusland. Het bedrijf bestaat 120 jaar, bood werk aan 320 arbeidnemers en had een filiaal in St. Petersburg en Kazachstan. Uit Rusland kwamen bestellingen voor hoogbouw in staal, voor bruggen en energie centrales. Nadat Duitsland resoluut koos voor groene stroom, had het bedrijf zichzelf heruitgevonden door de traditionele handelscontacten met Rusland te intensifiëren. De trots van het bedrijf is de constructie van de televisietoren in Berlijn.
In Sachsen zijn vooral producenten van werktuigmachines, landbouwtechnieken en leveranciers van de auto-assemblages het slachtoffer. Volgens IHK Sachsen (Industrie – en Handelskamer) is tijdens de laatste drie jaar de handel met Rusland met 670 miljoen euro gekrompen. Ook Brandenburg heeft meer dan gemiddeld aan omzet moeten inboeren. Volgens IHK-cijfers hebben alleen al in West-Brandenburg 200 firma’s handelsbetrekkingen met Rusland met hoofdzakelijk export van gummi- en kunststofartikelen, voedingsmiddelen, machines, pharmaceutica en auto-onderdelen. Ook vervoermaatschappijen noteren verliezen.
Daar bovenop komen de Chinezen die in het gat springen. Nieuwe afzetmarkten zijn moeilijk te vinden. Export naar China, Indië en zelfs naar de VSA is weliswaar mogelijk, maar gewoonlijk duurt het twee tot vier jaar eer een handelsrelatie echt van de grond komt. Bijzonder moeilijk is de export naar de VSA wegens het protectionisme van de eigen markt. Tot de nieuwe sancties verkondigd werden, lag de politiek niet wakker van de problemen der kleinere en middelgrote ondernemingen. Tot de Nord Stream, andere pijpleidingen en zelfs de Russische spoorlijnen in het gedrang kwamen en grote spelers op de markt zich beroofd zagen van hun investering (video bovenaan). Citaat:
“Wie economisch denkt, kan niet tegen Nord Stream2 zijn. Het project wordt helemaal met privé geld gefinancierd. 5 miljard euro werden al aangesproken, 80% van de leidingbuizen werden al geproduceerd, met een groot aantal Duitse producenten, het risico ligt helemaal bij de deelnemende firma’s.”
Wie is er nog bereid het ‘vaderland’ gewapenderhand te verdedigen?
Ctrl+ voor vergroting
15% Nederland 18% Duitsland 19% het land b 20% Italië 21% Spanje en Oostenrijk 23% Tsjechië 25% Bulgarije 26% IJsland 27% Ver. Koninkrijk 28% Portugal 29% Frankrijk 37% Denemarken 38% Roemenië, Macedonië en Ierland 39% Zwitserland 41% Litauen 46% Servië 47% Polen 54% Griekenland 55% Zweden en Bosnië Herzegovina 58% Kosovo 59% Rusland 62% Oekraïne 73% Turkije 74% Finland
Bij de enquête 2015 WIN/Gallup International global survey werden 62.398 personen wereldwijd geconsulteerd. In elk land werden ca. 1000 mannen en vrouwen geraadpleegd, persoonlijk, per telefoon of on line, tussen een periode van sept. tot dec. 2014.
In Europa is de verdedigingsdrang van het vaderland het laagst. Over heel de wereld wil een gemiddelde van 61% de wapens opnemen in 64 landen. Marokko en Fidji 94%, Pakistan en Vietnam 89%, Bangladesh 86% zijn koplopers. Het land met het laagste aantal landverdedigers is Japan met 11%.
Gisteren, 24 juli, overleed journalist-publicist Mark Grammens in Liedekerke. Buiten enkele uitzonderingen genoot de overledene een algemene bekendheid in de hedendaagse Vlaamse Beweging. We beschouwen hem als een van de weinige Vlaamse non-conformisten. Wie woonde geen van zijn talrijke lezingen en conferenties bij? Wie was er geen lezer van zijn veertiendaags opinieblad Journaal dat gedurende 25 jaar (1988-2013) verscheen, en voordien van zijn columns in ’t Pallieterke en Trends? Gedurende ruim veertig jaar behoorde de gedreven en dwarse Mark Grammens tot de opiniemakers in Vlaanderen naar wie geluisterd werd. Hij kan dan ook bogen op een rijk gevulde loopbaan als journalist. Tot het schrijven van zijn memoires is het echter niet meer gekomen.
Lees hier het uitgebreid bericht over Mark Grammens levensloop. Zodra we weten wanneer en waar zijn begrafenis zal plaatsvinden, maken we dit bekend.
Een klein jaar geleden besteedde Johan Sanctorum in zijn blog er dit artikel aan. Verplichte literatuur. Vooral het aangehecht vraaggesprek met Mark Grammens in Knack.
De ongemakkelijke waarheden van Mark Grammens Op de webstek van Knack verscheen recent een interview met Mark Grammens, notoir flamingant en linksrepublikein, dwarsligger en gewezen uitgever van het éénmansblad ‘Joernaal’. Grammens is een oud man, potdoof (dit soort interviews gaat via papiertjes), en niet vrij van enig revanchisme tegen de “Belgische staatsterreur”: zijn vader zat zes jaar in de bak wegens collaboratie en het gezin ondervond de onwelriekende gevolgen van …de na-oorlogse repressie. Het internet is aan hem niet besteed, daarom weet hij niet dat ik zijn ongemakkelijke stellingen grotendeels onderschrijf en o.m. via Doorbraak al een paar jaar verdedig. Niet tot eenieders genoegen overigens.
Een vernietigende analyse voor de N-VA en speciaal de Vlaamse halfgod Bart De Wever is de kern van zijn vertoog. Diens partij is in sneltempo geëvolueerd van formatie met een Vlaams-republikeinse missie, zogezegd de betere, ‘democratische’ uitgave van het VB, naar een Belgicistische machtspartij, vergeven van windhanen en opportunisten, genre Siegfried Bracke en Peter De Roover (“een man zonder politiek talent”), ex-voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, nu de eerste lakei-in-rang van De Wever.
Lees hier heel het artikel met aangehecht vraaggesprek.
Enkele opvallende citaten over de N-VA:
“De mensen wórden bang gemaakt. De N-VA doet er alles aan om van veiligheid het volgende verkiezingsthema te maken. Ze hoopt dat de Vlamingen daardoor zullen vergeten hoe de partij haar Vlaamse standpunten heeft begraven en haar daar niet meer op zal afrekenen. Ik ben daar heel bezorgd over. Die partij haalt momenteel alles uit de kast om toch maar aan de macht te kunnen blijven. Ze zet mensen en groepen tegen elkaar op en creëert een klimaat van angst. De partij gedraagt zich als een roofdier dat in het nauw gedreven wordt. Bijna elke dag komt de N-VA met een voorstel waarmee ze de ene of de andere groep het zwijgen wil opleggen. En de echte verkiezingsstrijd moet nog beginnen…
De diepere reden ken ik niet, maar wat ik zie is dat de N-VA een grotere gedaanteverwisseling heeft ondergaan dan om het even wat ik in mijn 60-jarige beroepsleven heb meegemaakt. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het niet meer voorgekomen dat een partij zo compleet haar principes verloochent. De N-VA is niet meer de partij van vóór de verkiezingen van 2014, maar een geheel andere partij…
Ik kan alleen maar vaststellen dat hier een Vlaams-nationalistische partij, die als belangrijkste bestaansreden de Vlaamse zelfstandigheid heeft, precies het tegendeel doet van wat ze haar kiezers beloofde. Sinds de verkiezingen doet de N-VA niets anders dan België zo sterk mogelijk maken. Op elk gebied. Zowel de N-VA-ministers als de partij in haar geheel sloven zich daarvoor uit. En België wordt ook sterker met de dag, dat voel je aan alles. Ik begrijp niet dat de Vlamingen dat zo gemakkelijk aanvaarden. Ik zou een opstand verwachten…
“Wat zich noemt de Grote Pers van Vlaanderen keert Mark Grammens de rug toe. Welke misdaad pleegde hij om het schervengerecht van het politiek correcte denken te moeten ondergaan?”