In een vorig artikel vermeldden we een oproep uit Californië, die ervoor pleitte dat rijke ouders hun kroost zouden moeten afstaan aan de minder begoeden, die dan in ruil hun arme kinderkens aan de rijke ouders zouden moeten geven. Dit alles in het raam van de “Great Reset”, der herverdeling der eigendommen.
In het Deutsche Institut für Wirtschaftsforschung (Duits Instituut voor economie-onderzoek) werd een soortgelijk ballonnetje opgelaten, al mogen de kinderkens wel bij hun bio-ouders blijven wonen. Het gaat om het concept van het “Grunderbe” – het gronderfrecht – waarmee een zelfde betrachting – de herverdeling der eigendommen – nagestreefd wordt: kortom in poco taal: “sociale gerechtigheid”.
In principe komt het hierop neer dat elke burger bij zijn 18de verjaardag een startkapitaaltje van 20.000 euro zou krijgen om aan zijn/haar/xxx/?? beroeps-/zakenleven te beginnen. Wetenschappers hebben berekend dat de jaarlijkse kosten ca. 15 miljard euro zouden bedragen. Hoe moet dit gefinancierd worden?, vraagt u zich af. Wel via de successie-, resp. vermogensbelasting.
De grote verschillen bij de vermogensverdeling in Duitsland werden als leidraad genomen. Het bovenste 1/1000 van de bevolking bezit 20% van de vermogens, het bovenste 1/100 35%, de bovenste tien procent der bevolking mag bijna 2/3 van de vermogens tot hun eigendom rekenen. De onderste helft der bevolking speelt in de berekeningen geen rol. En het nu al rijke gedeelte der bevolking wordt alleen nog rijker door te erven van hun rijke familieleden.
Nu komen we terug bij de titel van dit artikel. Een omverdeling van de rijken naar alle 18-jarigen, ongeacht hun sociale achtergrond, zou de samenleving gelijker en rechtvaardiger maken. Dat is de achtergronds-wensgedachte, die op de steun der poco media en ook van de SPD (partij van kanselier Scholz) kan rekenen. Voor de Grünen kan de “sociale rechtvaardigheid” nooit ver genoeg gaan. En het verwijt dat vooral de “oude, blanke man” verantwoordelijk is voor de ongelijke verdeling, kon u allicht raden.
Laten we nu even de financiering van dit ballonnetje buiten beschouwing. Zou de “sociale erfenis” werkelijk tot een gelijke maatschappij leiden? Je hoort frequent van lotto-winnaars die op enkele jaren tijd alles erdoor gefeest hebben en opnieuw aanspraak maken op sociale steun.
In de 1830-jaren organiseerde de Georgia (VSA) een grote loterij om nieuwe immigranten aan te trekken. Volwassen mannen kregen volgens het toevalsprincipe een groot stuk grond, waarvan de oorspronkelijk bewoners verdreven waren. Velen van de “settlers” accepteerden het gulle aanbod, maar wilden er zich niet “settelen” en verkochten hun vruchtbare akkers snel aan de hoogstbiedenden. Daar de vermogenstoename volgens het toevalsprincipe uitgedeeld werd, was het b.g. wetenschappelijke criterium voor een gemiddelde proefmaatschappij vervuld.
Wetenschappers gingen na hoe de plotselinge rijkdom effect had. Inderdaad waren de winnaars van de loterij ook na 20 jaar welvarender. Hun kinderen hadden in vergelijking met de rest der bevolking slechts een klein voordeel en bij de volgende generatie, de kleinkinderen, viel er geen effect meer vast te stellen.
Ongeveer een soortgelijke toestand, maar dan in omgekeerde mate, bij de grootgrondbezitters in het zuiden van de VSA. Na de afschaffing van de slavernij moesten zij grote verliezen incasseren. Na enkele decennia waren hun nakomelingen echter opnieuw succesvol.
U kent het riedeltje: “kansarm, sociaal gehandicapt, gefrustreerd, getraumatiseerd…” om u duidelijk te maken dat het eigenlijk aan ons, blanke egoïsten, ligt als de minder gefortuneerden niet gemotiveerd zijn om hun best te doen op school of arbeidsplaats.
Keren we terug naar het pleidooi voor de financiële herverdeling. De rode en groene partijen verwijten ons ook dat de minder begoede bevolking zich “slechter gedraagt” en een lagere levensverwachting heeft. Iets wat ipso facto dan met een onverwachte geldzegen zou moeten opgelost worden. Zou het? In een onderzoek bij Zweedse loterijwinnaars blijkt in elk geval dat dit niet het gevolg heeft. Ook als men zich plotseling miljonair kon noemen, dan werd het verbruik van alcohol of tabak, de sportieve non-ambities en de eetgewoontes niet veranderd.
Daar de Europese bevolking sinds het Middeleeuwen steeds groeide is het onwaarschijnlijk dat rijkdom een oneindig aantal keren kan geërfd worden; immers het aantal erfgenamen steeg exponentieel. Desalniettemin werd aangetoond dat families meerdere generaties welvarend bleven. Bv. de dynastieën die in het Firenze van de 15de eeuw gefortuneerd waren, behoren 600 jaar later nog altijd tot de beter-gesitueerden. Een soortgelijk Zweeds onderzoek toont aan dat personen, behorende tot de adel, duidelijk meer verdienen dan personen met burgerlijke namen.
Dergelijke trend bleef ook bestaan toen de staat zich er drastisch mee bemoeide om alle inkomensverschillen uit te wissen. In Hongarije zijn bv. nakomelingen van de elite uit de 18de eeuw ook vandaag nog succesvoller… en dat is dan toch opmerkelijk voor een land waar bijna een halve eeuw het communisme de leidraad was van de staat.
Ook in China zijn multimiljonairs pas door de economische hervormingen mogelijk geworden. De huidige rijken stammen echter in de meeste vallen van de toenmalige rijken af… en dat is toch opmerkelijk voor een land waar Mao de massale onteigening van miljoenen mensen tot de hongerdood veroordeelde.
Het is dus meer dan twijfelachtig dat een royale geldinjectie op lange termijn de grens tussen arm en rijk kan doen verdwijnen. Geschonken geld kan als een korte termijnzegen aangevoeld worden, hoeft echter op lange termijn niet per se vruchten te dragen. De voormalige Europese kolonies – die juichten toen de westerse bezetter en uitbuiter zijn biezen pakte – zijn een sprekend voorbeeld hoe snel het bergaf kan gaan. Men hoeft zich niet al te veel moeite te geven als het geld gemakkelijk, zonder voorwaarden, binnen stroomt. En dan hoeven we zelfs niet een kolonie aan te halen, maar gewoon te verwijzen naar de transfers naar Wallonië.
Mogen we nog een olifant in de herverdelingskamer noemen? Als dit plan in Duitsland door de regering, resp. het federale parlement, goedgekeurd wordt… dan zal de invasie van 2015 zich in het kwadraat herhalen.
En zo komen we weer tot de “herverdeling”, via het erfrecht. Het zal er alleen maar toe leiden dat de hardwerkende, sparende mier een ander gangetje zal graven om de eitjes naar een veilige bergplaats te dragen.
DIW Berlin: Wohlstand für alle – durch Grunderbe und Vermögensteuern
Lukas Mihr. Aangepaste vertaling door onze redactie.
