Een verjaardag in mineur

De euro wordt vandaag twintig! Inderdaad, 20 jaar geleden, kregen we – eindelijk – dè opbeurende aankondiging die werkelijkheid werd om zonder de vervelende wissel van onze eigen munt naar andere landen te trekken. Joepie! Eén EU, één munt. Nog een enkelband extra. En dat sinds de komst van de euro alles behoorlijk duurder geworden is, dat willen de EUro-bollebozen niet geweten hebben. Mochten de Britten de euro ingevoerd hebben, ze hadden de Brexit nooit kunnen realiseren!

In het begin kon men bij de bank een etui kopen met de gangbare munten. Wie meent dit dat pakketje nu een bijzondere (meer)waarde gekregen heeft, vergist zich schromelijk. Waarmee niet gezegd wil worden dat sommige euro-munten geen grotere waarde hebben dan hun nominatieve. Zoals de eerste munten van de Europese dwergstaatjes (… met onze oprechte verontschuldigingen aan de woke-kommissariaten… we bedoelen er niets stouts of denigrerend mee): Vaticaanstad, Monaco, San Marino of Andora. Prijzen tot 4000 euro zijn geen uitzondering. Kijk snel even na of u dit kleinood bezit: de munt van het vorstendom Monaco van 2007 met wijlen Gracia Patricia als afbeelding. Die werd slechts 20.001 keer geslagen… de munt, niet Grace Kelly.

U verneemt er hier meer over: https://www.bz-berlin.de/berlin/2002-wurde-der-euro-eingefuehrt-lohnt-sich-das-sammeln-noch

Het houdt niet op. Een enkelband is niet genoeg. Met het motto “Stilstaan is achteruit gaan” plannen de euromagiërs een nieuw ontwerp van de euro bankbiljetten. Kwestie van de zwarte euro’s boven water te doen komen als de eigenaars verplicht worden ze in te wisselen voor een nieuwe versie wegens de vervaldatum van de oude. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de papieren biljetten helemaal verdwijnen en ingeruild worden in digitale. Kwestie van de totale bewaking der burgers erdoor te drukken.