Paus Franciscus heeft een decreet goedgekeurd waarin hij de “heldhaftige deugden” erkent van de Franse politicus, Robert Schuman, geroemd en geëerd als de “architect” van de EU. Deze officiële beslissing is de eerste stap naar Schumans heiligverklaring.
Na WOII bekleedde hij verschillende ministerposten in Frankrijk, maar werd vooral bekend voor zijn “Schuman plan” van 1950 waarmee hij de economische samenwerking van Europese staten beoogde, dat uiteindelijk zou evolueren naar de vorming van de EU. In de late ’50er jaren was hij de eerste voorzitter van het Europese parlement.
De pauselijke beslissing van zaterdag roemde de “heroïsche deugden” van de politicus die vanaf nu als “eerbiedwaardig” kan beschouwd en mag genoemd worden. De eerbiedwaardigheidsverklaring is een eerste stap naar de zaligverklaring.
Eer Schuman erkend wordt als heilige, moet er nog heel wat gebeuren. Zo moet men nu op zoek gaan naar mirakels die hem toegeschreven kunnen worden door het Vaticaan. Paus Franciscus prees Schuman omdat naar verluidt “een lange periode van stabiliteit en vrede” aan hem te danken is. Ach… de paus volgt het uitgetekende stramien: de EU kreeg tenslotte in 2012 ook al de Nobelprijs voor de Vrede.
Dat niet iedereen het met de pauselijke beoordeling eens is, zal u niet verbazen. De politiek als christelijke religie… Je zou het ook vloeken in de kerk kunnen noemen.
Bestaat er dan geen schoolreglement meer? Met doelstellingen, openingsuren, aanwezigheidsuren, houding… en kledijvoorschriften?
We herinneren ons nog een “probleem” in het college waar zoonlief kennis vergaarde, waarbij de jongens in de lagere school in de zomer wel een korte broek mochten dragen en deze in het middelbaar verboden werd. Omdat een “grote jongen” zich waardig moest kleden. Waarbij de jongens van het laatste jaar humaniora “in het park” – een natuurlijke tuin met veel bomen, verbonden aan de speelplaats, een sigaretje mochten roken, maar de meisjes niet. Volgens de directeur omdat zij “toekomstige moeders zijn”. Ook toen heisa. Met als resultaat dat roken gewoon helemaal verboden werd. En niemand kwam in opstand.
Met verbazing gekeken naar het nieuws dat bijzonder veel aandacht besteedde aan de acties van de blote-buiken-en-spaghettibandjes-mina’s. Een normale mens geeft die op zichzelf gefocuste, buikstarende tieners geen aandacht met een “eis” die kant noch wal raakt. Er bestaat nu eenmaal kleding voor verschillende gelegenheden. Zo vindt men in de kledingzaken rekken “badkledij”, rekken “sportkledij”, rekken “feestelijke kledij”, rekken “zakenwereldkledij” en zowat alles wat daartussenin gedragen wordt.
Er zijn nog geen rekken speciaal voor de geslachttwijfelende mens. Die moet zich schikken naar de oubollige indeling der geslachten. Je hebt ofwel de mannenafdeling, de vrouwenafdeling, de kinderafdeling, die ingedeeld is in “baby”, “meisjes” en “jongens”. Die afdelingen worden dan op hun beurt ingedeeld in de b.g. rekken, resp. sub-afdelingen. Met als gevolg dat de m/v/x/?-mens in dubio staat.
We wijken af. Het ging om dat hysterisch kind dat zich wil laten begapen op school. Een alles-moet-kunnen, schoolregels-tellen-niet-voor-mij idioot wicht dat in quasi strandkledij zgz. de lessen wil volgen. Waar zijn de ouders in dit verhaal? Keuren zij het exhibitionistisch gedrag van hun dochter goed?
Eigenlijk interesseert het ons niet. Wat die tiener wil en doet, zijn onze zaken niet. Maar wel als tv-zenders die met ons belastinggeld functioneren, aan dergelijke onzin zendtijd én een cameraploeg verspillen. De media zijn mede schuldig aan de grootheidswaanzin van een onnozel kind dat waarschijnlijk geen theoretische lessen seksuele opvoeding meer nodig heeft.
“In de limiet moeten we zelfs iets terug durven bovenhalen dat na ’68 is gesneuveld: het schooluniform. Geen gedoe meer over bloot, geen schoonheidswedstrijden, geen merkenfetisjisme, maar gewoon de boodschap dat identiteit van binnen ontstaat. Langzaam, door studie en inzicht, in volledige vrijheid. Van twee één, en passant helpen we dan ook dat hoofddoekenprobleem op een elegante manier de wereld uit: sorry juffrouw, het hoort gewoon niet bij het uniform, punt. Sommige ‘debatten’ blijken opvallend weinig om het lijf te hebben.”
Wie dacht dat de dansschool van het Krulkonijn een eenmalig iets is/was, moet dit eens lezen. Of de EU haar geïnspireerd heeft, of andersom, kunnen wij niet meer vaststellen. In elk geval is de EU bevallen van een zelfde prachtig idee: danscursussen, gefinancierd door de belastingbetaler, voor landverhuizers, die zich waarschijnlijk te eenzaam zouden voelen ver weg uit hun “Heimat”.
Uit de kas van het “Creative Europe Programme” worden dans-, theater- en poppenkast-cursussen georganiseerd. De poppenkastcursus Rapport kreeg 200.000 euro, waar ze poppen maken uit papier, draad en ijzerdraad, die niet alleen de artistieke samenwerking van migranten moet aanmoedigen, maar ook een “duurzame, praktische erfenis van de voortdurende integratie door artistieke bezigheden”.
Push kreeg 168.000 euro en daar bovenop kreeg de opvolger, Push+, nog eens 200.000 euro, totaal 368.000 euro. Push staat voor voor de overkoepelende Gutmenschenbegrippen “Identiteit, grenzen en veiligheid”; Push+ voor “Thuis, mislukking en verschillende lichamen”.
Wie meent dat b.g. zaken niet bovenaan op de prioriteitenlijst moeten staan, vergist zich. In de EU heeft de waanzin altijd voorrang.
Nog veel meer belastinggelden – nl. 1.4 miljoen euro – gingen naar “Performing Gender – dansen maakt het verschil”. Het gaat erom al dansend nieuwe verhalen over de regenboog-gemeenschap te vertellen. Performing Gender… het uitbeelden van je geslacht… Dàt hebben de landverhuizers nodig om zich hier goed in hun vel te voelen. We vermoeden dat een gemiddelde jonge Afghaan, Tunesiër of iemand uit de Afrikaanse Evenaarszone zich daarmee helemaal op zijn gemak gaat voelen. De beelden zeggen alles… Onderliggende slogan van dit baanbrekend, integratiebevorderend EU-hersenspinsel is alleszeggend: “Gender Fluidity, Gender door de dag heen”… om de verscheidenheid van geslachtbenadeling duidelijk te maken aan de testosteronbommen die van heinde en verre naar deze dolgedraaide EU komen om een graantje mee te pikken van ons Gutmenschendom.
Alles moet kunnen, is het motto, met geprojecteerde foto’s van mannen in een trouwkleed, naakte mensen in al hun inclusieve schoonheid en kinderen die – naar verluidt – erop zitten te broeden of ze tegelijkertijd een jongetje of een meisje kunnen zijn. Geef toe, voor de b.g. testosteronbommen is het slikken! Onder de Taliban werden ze gegarandeerd niet overvallen door dergelijke twijfels…
Komen we tot het neusje van de EU-integratiezalm: “Migrant bodies, moving borders”, toegekend voor de habbekrats van 200.000 euro. In vergelijking met Krulkonijns wensenlijst: een eerder bescheiden subsidie. Te volgen op YT. Hij zou “het beroepsleven der migranten moeten verrijken” en hen – we citeren – “de kans bieden de nieuwe multiculturele en generatie-overschrijdende kansen te omarmen”. Hoe dat eruit ziet, kan u in de video onderaan mee ervaren. Bv. u ziet doelloos rondlopende of hossende mensen die dan plotseling – als door een wesp gestoken – na het commando “vis” elkaar om de hals vallen. Dansen heeft blijkbaar in de EU iets van zijn vroegere glans verloren…
U vraagt zich af wie van heel deze poppenkast beter wordt. In geen geval de zgn. “vluchtelingen” – die hebben waarschijnlijk eerder de indruk in een gekkenhuis beland te zijn. De EU-belastingbetaler ook niet, integendeel. “Verrijking” is een begrip dat slechts voor de linkse wereldverbeteraars, die mee mogen graaien in de EU-pot, van toepassing is. Zij groeien en bloeien op allerlei discriminatiegolven, waarvan een normale sterveling zoals u en ik geen benul hebben, zoals de beruchte problematiek van de achterstelling van exoten en geslachtsmutanten. Zij zijn de parasieten die altijd en overal problemen zoeken én vinden opdat ze kunnen leven op onze kosten.
Afsluitend: in de video’s die migranten naar het EU-geluk moeten begeleiden worden ook EU-kritische politici getoond… opdat hen, de neo-EUropeanen, duidelijk gemaakt wordt op wie ze in de toekomst (niet) moeten stemmen. Ook dat is schandalig en tegelijkertijd heel gewoon in de EU.
Willekeurig blank meisje met een even willekeurig wit blad papier
… neem dan eerst een blanco A4 en hou het naast Uw gezicht, U zal merken dat U niet wit bent. Nadien mag U kotsen.“
Dit is de afsluitende zin van het b.g. antwoord op een reactie: “Ik ben echt kotsmisselijk dat een dergelijk artikel nog het levenslicht mag zien en voor publicatie is vrijgegeven. “
Laat u zich “beïnvloeden” door de zgn. “beïnvloeders”? Volgt u hun familieleven? Hun uitspattingen? Hun raad en daad? Hun reclameboodschappen? Bent u een zombie of een robot?
In de hedendaagse digitale wereld is het bereik dat men heeft via sociale media synoniem met macht… en vooral met geld.
Zij met de meeste volgelingen bv. op Twitter hebben een ongelooflijk groot bereik om hun boodschappen te verspreiden; zij met een groot aantal supporters op Instagram vertegenwoordigen de gedroomde sponsorpartner van adverteerders.
Bovenstaande namen zijn een bonte verzameling van àlle grote sociale media. Mocht u hen niet kennen… geen punt… dat geldt eerder als aanbeveling.
Onze sector hoopt straks op goed nieuws, maar zolang James Cooke in zijn blote flikker rond een tv-studio loopt begeleid door een Japanse jodelaar terwijl Jeroom toekijkt met een handdoek op zijn hoofd denk je : dit is België, er kan echt van álles gebeuren in dat overlegcomité.
??? Wij waren even “niet mee”. Vermits wij amper van het bestaan van ene “James Cooke” op de hoogte zijn, moesten wij even ten rade gaan bij nonkel Google. Hier gaat het om en niet, zoals wij vermoedden, om een nep-Piet-Huysentruyt bekleed met een koksvijgenblad:
Gerolf Annemans analyseert de “regels” van de regering:
“Dank u wel Vivaldi. Wat een TOPWEEKEND gaan we tegemoet!
We gaan dit weekend een terraske doen, wel maximum met 4 met een mondmasker aan. Tenzij er nog mensen meewillen? Dan kunnen we naast het terras met 10 man op de grond gaan zitten, zonder mondmasker. Als we dan willen en goesting hebben kunnen we bootje varen, maar dan moeten we nog volk bij zoeken want dat mag met 16, maar wel apart in groepjes gaan want we mogen maximum met 10 naar het bootje stappen.
Als we dan terug zijn van de boottocht, kunnen we terug met 4 op het terras gaan zitten tot 22 uur om de horeca te steunen. Als we dan van het terras moeten, kunnen we nog wel wat rondlopen in ‘t stad met 10 man terug, maar wel maar tot 0:00 want om 0:01 moeten we terug opsplitsen in groepjes van 3.
MAAAAR, we kunnen dan wel in onzen hof een feestje gaan doen, want da mag met 10, hoe zalig is dat??? Als we naar huis gaan voor 5 uur van ‘t feestje, moeten we wel maximum terug me 3, tenzij dat na 5 uur is, dan kan heel den hoop tegelijk vertrekken. Als ge nu wel, en dat versta ik maar al te goed, door het huis moet van den tuin tot op ‘t straat, das maximum per 1 dat ge door het huis moogt. Dat is een duidelijke regel en tenminste coronaproof.
Ik heb er ZIN in. Dank u Vivaldi om de regels nu eindelijk eens duidelijk te maken… nu zit er tenminste een lijn in.”
“Het wooncollectief is het bouwprogramma van de toekomst.”
Als het van de nieuwe Vlaamse bouwmeester Erik Wieërs afhangt dan moeten we met z’n allen in communes gaan leven: dicht bijeen, gunstig voor de verwarmingskosten, rijk en arm dooreen, zeker niet apart, om het “sociaal weefsel” te bevorderen. Samen in een tuin, gezellig, de ene plant boontjes, de ander radijzen. De ene wil in het zonnetje een boek lezen, de ander laat de radio blèren. De ene laat er zijn hond en/of kat zijn gevoeg indoen, de ander legt vergiflokaas om zijn kostbare rapen te beschermen tegen de gravende, plassende, sch… huisdieren. En dan zijn er nog de kindjes, die er lustig kunnen voetballen, spelen, lawaai maken… terwijl de sociaal ongeweven senioren klagen dat ze gestoord worden bij hun middagdutje.
Samen een auto delen. De ene houdt van een propere, verzorgde auto, tekent minutieus op hoeveel km hij gereden heeft en tankt bij. De andere, de wildebras, de je m’en foutist, brengt de stinkende luiers van zijn oogappel naar het containerpark – het containerpark blijkt gesloten – en laat de zijn vracht tot na het weekeinde in de auto achter. “Vergeet” zijn gereden km in het register te schrijven en bij te tanken… hij moet immers toch nog altijd naar het containerpark. Intussen wil een derde participant van dezelfde auto op zondag naar zee met zijn gezin, opent de deur van de wagen en een zwerm vliegen heet hem welkom. De rest van dit ingebeeld verhaal kan u zich wel indenken. Een advocaat doet er gouden zaken.
Vraagje aan de ministers van de “wat we zelf doen, doen we beter” Vlaamse regering. Wie van u gaat na een regerings’zit’ting naar huis met de mededeling aan echtgenote en kroost dat de Vlaamse regering het goede voorbeeld moet geven, bijgevolg verhuizen naar een kleinere woning, zonder eigen tuin, zonder springkasteel, zonder eigen garage, zonder de verzorgde bloemenperken, maar in ruil lawaai, vuil, hinder, een gezamenlijke ruimte met wasmachines – eveneens met een intekenlijst… en een wachtlijst voor het gebruik van de sociale auto?
Moet men een getuigschrift van “op zijn hoofd gevallen en blijven botsen” voorleggen om tot bouwmeester benoemd te worden?
Als je denkt alles gezien en gehoord te hebben, dan komt Biden met deze boodschap. Hij dankt de immigranten die de VSA gekozen hebben, die over de rivier zwemmen, over hekken klauteren, over kilometers niemandsland de VSA binnensluipen, hun kinderen vooruit sturen… En ze krijgen een nieuwe titel “citizens” van het land der onbeperkte mogelijkheden, burgers, legale inwoners. “Wir schaffen das” op z’n Amerikaans.
