Kris? C’est qui?

verkiezing2014 CD&V2 Waarheen met Vlaanderen

Waarheen, zeg me waarheen?
Studio Brussel

Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men Kris Peeters tegen.

Pijnlijk.  De minister-president on tour wordt in de hoofdstad van Vlaanderen niet herkend.

 

Il y a de nombreux entrepreneurs très actifs ici“, krijgt hij te horen.

“C’est une découverte pour vous ?”“Is dat een verrassing voor u?” vraagt de journaliste van RTL.   “Oui“, antwoord Kris Peeters, één en al glimlach.

Elections 2014: Kris Peeters en campagne à bruxelles où il est bien méconnu

Wegkijken is toestemmen – nog meer over ‘De werkelijkheid is erger dan de fantasie’

Arabische ijstijd teistert christenen

De ‘Arabische Lente’ heeft plaats gemaakt voor een ijskoude islamitische winter. Vrouwen, etnische en religieuze minderheden, en vooral christenen betalen het gelag.

Bloedige aanslag tegen Koptische kerk in Egypte. Vrouwelijke betogers en journalisten verkracht door woedende meute op het befaamde Tahrirplein. Een historische bibliotheek in Libanon met meer dan 80.000 waardevolle boeken en manuscripten platgebrand door radicale moslims, nadat er een boek werd ontdekt dat beledigend zou zijn voor de islam. Als het al de pers haalt, is het in onooglijke berichtjes.

In Irak zijn enkele steden in handen gevallen van Al Qaida. En in Syrië gaat het niet langer tegen president Assad, maar voeren het Islamitisch Front en het aan Al Qaida-gelinkte ISIS een strijd op leven en dood om de macht. De executie van ongewapende burgers is schering en inslag. Op internet duiken beelden op van kannibalisme en jihadisten die voetballen met de afgehakte hoofden* van gevangen genomen tegenstanders of ‘ongelovigen.’ Er staat geen maat meer op de gruwel en vooral christenen komen daarbij in het vizier.

Genocide
In het Midden-Oosten en vooral in Syrië is een stille genocide aan de gang. Moslimmilities hebben het jachtseizoen geopend en christenen worden afgeslacht. Een in Syrië werkzame non hield onlangs een lezing over de barbaarse praktijken. Zo vertelde ze het verhaal dat het bloed van de vermoorde slachtoffers wordt afgetapt en in flesjes gedaan, waarna die tegen grof geld worden verkocht aan rijke moslims in Saeudi-Arabië*. Die zouden er nadien hun handen mee wassen. Sommige flessen zouden voor 100.000 dollar over de toonbank gaan. Een lucratieve bron van inkomsten voor de jihad. Te ziek voor woorden. Het lot van christelijke vrouwen tart elke verbeelding. Eens ze in handen vallen van de jihadisten worden ze systematisch verkracht door de ‘soldaten van Allah’. De Syrische non heeft weet van 218 ‘incidenten’ waarbij meisjes of vrouwen werden ontvoerd, verkracht en nadien vrijgekocht. Bij dertien vrouwen werden de schaamlippen weggesneden. Een vorm van laattijdige vrouwenbesnijdenis, zeg maar. Barbaars geweld, waarover de Westerse pers doorgaans zedig zwijgt. Uit schaamte of omdat ze de kant hadden gekozen van het Syrische ‘verzet’.

Medeplichtig
De Nederlandse journaliste Hala Naoum Néhmé (Elsevier) heeft de Westerse onverschilligheid tegenover deze bewuste vervolging en genocide scherp veroordeeld. En ook de pers krijgt een veeg uit de pan. “De eenzijdigheid rondom de berichtgeving over Syrië uitte zich ook in journalistieke desinteresse in de misdaden die de oppositie pleegde tegen minderheden, vrouwen en kinderen. De oppositie mocht vooral niet van haar voetstuk vallen, aangezien het overgrote deel van de journalisten haar ‘moreel’ steunde.” En dus werden feiten verdraaid, opgeblazen of doodgezwegen, naargelang. Om de publieke emoties te bespelen en een militair ingrijpen tegen Assad te bespoedigen. Néhmé schrijft dat journalisten plots ‘activisten’ zijn geworden, zodat de waarheid sneuvelt en de publieke opinie wordt misleid.

“Daarom heeft u niets gehoord over Syrische vrouwen die door de Saoedische terreurorganisatie Da’esh worden opgehangen als ze weigeren een verklaring te ondertekenen waarin ze instemmen met de ‘neukjihad.’ Daarom heeft u niets bereikt over schoolbussen die dagelijks worden aangevallen omdat kinderen niet ‘geloofwaardig’ koranverzen kunnen reciteren. Idem dito voor de eeuwenoude bomen, musea, kerken en moskeeën die te bedreigend zijn en dus in brand worden gestoken.

Zij die hierover zwijgen, inclusief Westerse christenen en hun kerkleiders, zijn minstens medeplichtig aan deze wandaden. Wie zwijgt, stemt namelijk toe.”

Een bikkelhard maar helaas terecht verdict.

Nvdr.: Wij hebben getracht bij elke paragraaf een resp. video te plaatsen.  Wij voelen ons in deze gedwarsboomd omdat de filmpjes geblokkeerd werden.  Ook deze video, die u desondanks via dit bruggetje kan bekijken.

Ludo Leen, VB Magazine 02/2014, bewerking Golfbrekers

* wij hebben hierover al bericht

Yasak

Yasak

Naar aanleiding van de hold-up op het internet heeft de EU-Commissie de Kalief een voorzichtige terechtwijzing gegeven.  In de hoek moet hij nog niet en van aan de deur zetten is helemaal geen sprake.

Ondertiteling en vertaling via rechthoekje onderaan.

Voor ons mag de Kalief het zo bont maken als hij wil.  Als dat zou helpen om de EU op andere gedachten te brengen en Turkije’s lidmaatschapaanvraag in de vuilbak te doen belanden.

Yasak

FT

 

Yasak (met bijkomende video)

Internetcensuur in het land van de Kalief

Deze week keurde het parlement een wetsontwerp van de regering goed waarbij de censuur zonder meer, zonder bevel van het gerecht, kan toegepast worden op het internet. Erdogans partij, de AKP, beschikt over 319 van de 550 zetels en kan daarmee ongehinderd haar gang gaan.
storybildDe wet voorziet ook dat de overheid het recht heeft de gebruikersinformatie van providers op te eisen, het surfgedrag van internetgebruikers op te slaan en twee jaar bij te houden.  De regering praat de censuur en de spionage op gebruikers goed door te argumenteren van ze daarmee gezinnen, kinderen en jongeren wil beschermen tegen een inhoud die “drugsgebruik, seksuele misbruiken en zelfmoorden aanmoedigt”.
Erdogans regering heeft daarmee de macht willekeurig te beslissen over wat er al dan niet op het internet kan geraadpleegd worden.

Nochtans kon dit ook met de oude wetgeving gemakkelijk toegepast worden, maar er was toch nog een beslissing van de rechtbank hiervoor nodig.  Blogplatforms zoals WordPress en videoportalen zoals DailyMotion en Vimeo waren daarvan het slachtoffer.  Youtube werd tot 2010 zelfs al twee jaar effectief verboden.

138 “schadelijke” woorden mogen in de toekomst niet meer in domeinnamen voorkomen.  Turkse providers moeten die bladzijden eruit gooien.  Op de lijst staan o.a. Engelse uitdrukkingen zoals “gay”, “free”, “adult” en de Turkse vertalingen van “naakt”, “heet” of “schoonmoeder”.  Ook wordt het getal “31” verboden, want dat is in het Turks een uitdrukking voor masturbatie.  Het Engelse “pic”, kort voor “pictures” (afbeeldingen, foto’s) mag ook niet meer want het betekent in het Turks “bastaard”.  Bijgevolg is het Turkse woord “yasak” ook verboden, want het betekent “verboden”.

Bepaalde bladzijden van firma’s, waaronder condoomproducenten of lingerieverkopers, kunnen ook niet meer geraadpleegd worden.

Google plaatste Turkije in een rapport van december 2013 qua internetcensuur gelijk met China. Twitter werd door de Kalief een “onruststoker” genoemd.
Alle internetverkeer kan voortaan ten allen tijde van eender wie bespioneerd worden.  De gebruikers zullen niet weten wanneer, waarom of hoe.
Reporters zonder Grenzen en het Comité ter Bescherming van Journalisten noemen het een schandaal en herinneren eraan dat Turkije wereldwijd het grootste aantal journalisten in de gevangenis gestopt heeft.

De Turkse regering wijst elke kritiek van de hand.  Er bestaat geen internetcensuur, er is een absolute persvrijheid en het land is ‘vrijer dan menig ander land’.
Hangt er vanaf met welke landen men vergelijkt.

Zeit

In deze actuele video beschrijven Turkse journalisten onder welke druk ze staan.
Artikels worden gecensureerd, of helemaal niet gepubliceerd.  Journalisten worden ontslagen, bedreigd of aangeklaagd, in de gevangenis gegooid.  Hun enige verweer  is het internet.
En dat heeft Erdogan nu ook aan banden gelegd zonder dat er een rechtbank aan te pas kwam.

Het blauwe fabriekje

NVA nieuw logo N-BAHet blauwe fabriekje

Bij onze redactie zitten flaminganten die de opgang en het roemloos einde van de Volksunie meegemaakt hebben.  Die het ontstaan van de N-VA mee beleefd hebben.  Die aan de wieg stonden van een rechtlijnige partij waar nationalisten zich weer – even – in hun natuurlijke biotoop van de oude Volksunie konden voelen.

 We gaan hier niet in het lang en het breed uit de doeken doen, waarom ze de deur achter zich hebben toegeslagen.  Ieder heeft zo zijn eigen verhaal, heeft zijn eigen redenen.  Laat ons het kort houden: vanaf het ogenblik dat de ideologie minder belangrijk geacht werd dan de zetels en de centen, vanaf het verstandshuwelijk met de tsjeven, vanaf toen gold de oude Volksunie-slogan “Gedaan met geven en toegeven” niet meer.

Degenen, die de N-VA – ondanks alle meningsverschillen – toch bleven steunen werden in de loop der jaren vervangen door nieuwkomers.  Door postjesjagers, opportunisten, partijkameleons en politieke beesten.  Door bedriegers, fantasten en windhanen.  Door bekende gezichten en windbuilen.
De Vlaams-nationalisten werden ergens achteraan op een lijst gezet, buiten het afdelingsbestuur gepest of gekegeld.

Men kan zich de vraag stellen of de N-VA zich nog voor de gewone man, voor de arbeider en bediende, voor de zelfstandige, voor het modale koppel tweeverdieners, voor de meest hulpbehoevenden van de maatschappij wil inzetten.
Blauwe karkeerders met best-betaalde mandaten. Op de verkiezingslijsten nog meer van dat.  Hoeveel van hen hebben enige affiniteit met de Vlaamse Beweging?  Met de Vlaamse strijd?  Met taal- en cultuurbewustzijn?  Behalve Alibi-Peter niemand.

Donkerblauw in Vlaanderen, donkergroen in de EU.  Liberaal in Vlaanderen, links in de EU.  Nationalist in Vlaanderen, mondiale pleitbezorger in de EU.  Luister naar mijn woorden in Vlaanderen, maar kijk niet naar mijn daden…

Paul Geudens schreef o.a. in de GVA:

“Zo was het zeer opvallend dat de zaal waar de commissievergadering over de sociaaleconomische thema’s handelde, soms beter gevuld was dan die waar het over confederalisme ging. Dat was bij de oude Volksunie vroeger helemaal anders.”

FVE

 

 

 

Er wordt morgen iets minder gezeverd in de …

Hij heeft versterking gekregen van knikkebolletje Kathleen Van Brempt en oudgediende Marianne Thyssen.  Nu durft Johan Van Overtveldt het aan.

Morgen kruist hij de degens, gesteund door de rugdekking van beide dames, met Gerolf Annemans.   Over Europa, dat we moeten verdedigen tegen de  EU. Drie tégen één.  Fout: vier tégen één.  Objectiviteit is een begrip dat aan de nullenzender niet besteed is.

FVE

 

 

Nieuws uit Borgerbronx

Borgerbronx-300x192Onder de titel “Politieke klucht in districtshuis Borgerhout” staat er in het Nieuwsblad van woensdag een klein artikeltje over wat er gebeurd is tijdens de laatste districtsraad van maandag 27 januari. Er wordt al direct een oordeel geveld, met of zonder opzet, zonder het hele verhaal te vertellen: ”De politici van Borgerhout hebben zich van hun fraaiste kant getoond.”  Komt de informatie van de meerderheid: dan is die toon te begrijpen. De meerderheid deinst er niet voor terug om twee maten en twee gewichten te gebruiken; dat zijn we wel gewoon van de rode polpotisten van Borgerhout.

Nahima Lanjri mocht tijdens de vorige raad haar interpellatie niet brengen omdat ze te laat was terwijl de rood-groene communisten met hun onafhankelijk aanhangseltje de gewoonte hebben om de vergadering steeds te laat te openen. Dat werd met of zonder opzet mooi verzwegen. De voltallige oppositie was dan ook terecht van oordeel dat het reglement voor iedereen geldt en zonder onderscheid moet toegepast worden ook voor de linkse anarchisten.

Verder worden de partijen van de oppositie opgesomd zonder het Vlaams Belang erbij te noemen. Hallo? Wordt het Vlaams Belang genegeerd? Discriminatie? De roden van Borgerhout met het groene aanhangseltje hebben misschien moeite om de woorden “Vlaams” en “Belang”onmiddellijk na elkaar uit te spreken zonder zich te verslikken maar de krant zou onpartijdig moeten zijn. Dat is hier natuurlijk ook een groot probleem. De media hebben een grote afwijking, ze leunen verder naar links dan de toren van Pisa naar rechts en ze zijn ook veel krommer. De BBC heeft ondertussen al toegegeven, in de persoon van hun politieke chef dat ze jarenlang systematische feiten achtergehouden hebben en het debat gesmoord. Wanneer gaan de media van dit land dit ook toegeven?

Ondertussen doet dit bestuur (als je het communistische zootje zo kan noemen) er alles aan om het district te verknoeien op alle gebied terwijl de misdaad met rasse schreden toeneemt. Zelfs om 9 uur ’s avonds is het al niet meer veilig op straat en worden mensen overvallen in een zijstraat op twee stappen van de Turnhoutsebaan. Waar is het blauw op straat? Ergens anders natuurlijk, ook om de veiligheid te verzekeren of om drugspanden te sluiten enz. Er zijn blijkbaar nog niet genoeg agenten, of er moeten meer patrouilles in het district komen want de situatie wordt met de dag slechter, zowel overdag als ’s nachts kan je maar beter op je hoede zijn in Borgerhout. Dat is geen verzuurde opmerking maar wel één die strookt met de werkelijkheid en niet met de linkse leugens.

Het zal je maar overkomen als je om 9 uur ’s avonds naar huis stapt en je een paar klappen moet incasseren van misdadig tuig dat je dan ook van je gsm, i-pod en geld berooft. Of je zult maar eens even gaan fietsen op de Luitenant Lippenslaan om door tuig op een scooter omver geduwd te worden zodat ze er met je handtas vandoor kunnen gaan. Fietspaden lenen zich daar natuurlijk goed voor. Daar kan een scooter met groot gemak “opereren” zonder gevat te worden. Ze kunnen ook vlug verdwijnen en worden niet zo snel als een auto herkend. Niet alleen de fietsers maar ook de voetgangers lopen gevaar. Voor voetgangers komt het gevaar van twee kanten, van de fietsers die het voetpad opeisen en de scooters die met snelheid opereren. Meer fietspaden? Het tuig zal ze goed kunnen gebruiken.

Misdaad moet veel strenger bestraft worden, ook de” kleinere” misdaad. Dat begrip is dringend aan herziening toe. Rake klappen krijgen en je bezittingen afgeven is voor het slachtoffer geen kleine misdaad. In het beste geval houdt men er een trauma aan over, in het slechtste geval schiet men er het leven bij in. Misdaad is misdaad, punt aan de lijn en zolang misdadigers zich veilig voelen zal de rest van de bevolking zich niet veilig voelen, met dank aan de rood/groene verknoeiers van de samenleving.

Elliot Ness, uw onverschrokken ’embedded’ verslaggever op de Borgerbarricaden

‘Hoeveel Europa is genoeg?’

‘Hoeveel Europa is genoeg?’

Opinie van Sam Van Rooy

Johan van Overtveldt bepleit voor de N-VA een EU-nationalisme en geen Vlaams-nationalisme stelt Sam Van Rooy, kandidaat voor het Vlaams Belang. Hij ziet een verschil tussen Van Overtveldt de econoom en Van Overtveldt de politicus.

– Sam Van Rooy (31.01.2014)

In een land als België en in Vlaanderen is het niet moeilijk om als eurokritisch of eurosceptisch te worden geboekstaafd. Reden: het bestaan van eurofederalist Guy Verhofstadt, wiens onwenselijke en onrealistische maakbaarheidsutopieën inzake een ‘Verenigde Staten van Europa’ menigeen doen gruwelen of toch minstens afschrikken. Een tweede reden is het decennialang afwezig zijn van fundamentele euro- en EU-kritiek in de mainstream (Vlaamse) politiek en media.

Toch heeft de N-VA zich bij monde van kersvers Europees lijsttrekker Johan Van Overtveldt niet geprofileerd als ‘eurokritisch’ maar als ‘eurorealistisch’. Van Overtveldt deed dit de dag nadat hij een debat over Europa in Reyerslaat met Gerolf Annemans had geweigerd. In plaats van dat de VRT een andere niet- of minder-eurokritische politicus optrommelde (ze zijn er met hopen!) of desnoods Annemans alleen liet komen, werd alles afgeblazen en ging Kathleen Cools over tot de orde van de dag: een cabaretier, twee sportmannen en een auteur – vier ‘fijne gasten’ – mochten Reyerslaat gezellig komen maken. Een gemiste kans, zeker na de mislukte ‘Europa Special’ van Terzake.

Lees verder

Cijferdans

CijferdansHet Centrum voor informatie over de media (CIM) gaf de meest recente verkoopcijfers van de Vlaamse kranten vrij. In 2013 daalde het aantal verkochte gedrukte én digitale kranten met 0,45% (921.380), het aantal gedrukte kranten daalde met 1,44% (889.637 exemplaren).

Alle papieren versies daalden: De Tijd het meest met -3,84% en Het Laatste Nieuws het met minst -0,3%.
Dankzij de digitale verkoop hielden drie kranten hun totaal verkoopcijfer nog op peil: De Tijd (+0,4%), De Morgen (+0,5%) en Het Laatste Nieuws (+0,03%). Alle andere kranten gingen achteruit.

De zelfverklaarde ‘kwaliteitskranten’ wisten zich, van het 1ste tot het 4de kwartaal 2013, (min of meer) te handhaven.

De totale verkoop van De Tijd evolueerde van 39.465 exemplaren in het 1ste, over 39.471 in het 2de, 39.586 in het 3de, tot 39.622 in het 4de kwartaal.

De totale verkoop van De Morgen evolueerde van 53.261 > 53.370 > 53.140 > 53.146 exemplaren. Ter vergelijking: De Morgen verkocht tien jaar geleden nog ca. 70.000 exemplaren.  De Volksgazet had in 1950 een oplage van 150.000.

De totale verkoop van De Standaard evolueerde van 99.124 > 99.086 > 99.132 > 98.908 exemplaren.

Van de ‘populaire-maar-van-geen-mindere-kwaliteit’ kranten kon alleen Het Laatste Nieuws terrein winnen, Het Nieuwsblad verloor 0,4%, Gazet van Antwerpen 0,3%, Belang van Limburg 1,5%.

De totale verkoop van Het Laatste Nieuws + De Nieuwe Gazet evolueerde van 286.909 > 286.708 > 287.345 > 287.169.

De totale verkoop van Het Nieuwsblad + De Gentenaar evolueerde van 257.073 > 256.328 > 256.165 > 256.029 exemplaren. 

De totale verkoop van Gazet van Antwerpen evolueerde van 92.827 > 92.676 > 92.994 > 92.558 exemplaren. Ter vergelijking: begin jaren ’80: 220.000.

De totale verkoop van Belang van Limburg evolueerde van 95.030 > 94.787 > 94.172 > 93.678 exemplaren.

U bepaalt zelf wat u leest én hoe u leest.

FVE