Categorie archieven: opinie
Een kleine lichtblik in een duistere wereld
Het “Geweten” mocht weer in actie treden. Het EUropees Hof voor de Rechten der Mensachtigen heeft gevonnist dat een transman, die een kind krijgt, “moeder” mag genoemd worden.
Een transman uit het steeds gekker wordende Duitsland, die in de geboorteakte van haar kind als “vader” wou vermeld worden, werd afgewezen – waarmee trouwens vonnissen van meerdere Duitse rechtbanken bevestigd werden. Er is geen sprake van zware discriminatie, zo verklaarde het Geweten dinsdag in Straatsburg. De eiser werd geboren als zijnde een vrouwelijk specimen van de zoogdierenklasse “mens” en had een kind op de wereld gezet nadat diens identiteit als “man” reeds juridisch geboekt stond. ( Lees: vonnis ECHR 105 (2023) – 04.04.2023 )
De Duitse federale rechtbank vonniste vooraf tegen de eis van de transman met argumenten over de biologische oorsprong van de “mens”: “De moeder is de persoon waaruit het kind geboren werd. Aan het verband tussen de voortplantingsfunctie en het geslacht is niet te tornen!”
… We hebben intens medelijden met het kind dat in dit gekkenhuis moet opgroeien.
Heel geslachtsbewust Duitsland stond de laatste dagen op zijn kop nadat de “Tagesschau” in een bericht over de nieuwe invulling van kraamverlof der ouders niet over de “moeder“, maar wel over de “geboortegevende persoon” sprak om, zoals het in moderne woke-tijden hoort, transmensen niet uit te sluiten. Onmiddellijk daarop begon het debat. Markus Söder (CSU), premier van de Freistaat Bayern, had het over “woke-waanzin” bij de zender. En de voormalige federale ministerin voor het gezin, Kristina Schröder (CDU), uitte haar bezorgdheid over moeders die beroofd worden van hun geslachtelijke identiteit “vrouw”.
De “Tagesschau” heeft intussen in “achteruit” geschakeld en gebruikt weer het normale begrip “moeder”.
Alle gekheid op een stokje: zou het KMSH toestaan dat we onze teef aanbieden als dekreu?…
Dries kiest
Terugblik Vlaams Nat. Zangfeest 2023
Woke vergiftigt onze samenleving
Sinds 1985 wordt jaarlijks een Europese culturele hoofdstad aangeduid. Het doel daarvan is om de rijkdom, de verscheidenheid en de gemeenschappelijke kenmerken van Europese culturen en een specifiek aspect van de cultuur van een stad, regio of land in de verf zetten. In het verleden viel deze eer al te beurt aan Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002). Voor de editie van 2030 stelt Brugge zich opnieuw kandidaat. Om deze kandidatuur te verdedigen stelde CD&V-burgemeester Dirk De Fauw op zaterdag 1 april Dalilla Hermans aan als trajectbegeleider. Ondanks wat velen dachten, bleek dat helaas geen aprilvis te zijn.
Racisme in het DNA van de Vlamingen
Dalilla Hermans is afkomstig uit Rwanda, maar groeide op in de Kempen. Ze studeerde vier jaar in het hoger onderwijs, maar haalde geen diploma. Ze had zich naar eigen zeggen wel kostelijk geamuseerd. Daarna werkte ze in het gesubsidieerd jeugdwerk. In 2014 was ze kandidaat voor Groen bij de federale verkiezingen. We leerden Dalilla Hermans pas echt kennen eind 2014 door haar open brief op de extreemlinkse blog dewereldmorgen. Daarin beweerde ze slachtoffer te zijn van racisme. Dat kwam niet door daden of woorden van individuen. Neen, ze beweerde dat Vlaanderen systemisch racistisch is. Om racisme aan te pakken moet de Vlaamse cultuur gedekoloniseerd en identiteit deconstrueerd worden om te transformeren naar superdiversiteit. Hoe dat volgens haar gebeurt? ‘Als 65 procent van de min-25-jarigen in Antwerpen migratieroots heeft, dan heb je verloren, klaar.’ De oerwoudfuif van de plaatselijke scouts in Hansbeke? Racisme! Zwarte Piet? Racisme! Standbeelden van Leopold II? Racisme! Na de tragische dood van George Floyd sprong ze helemaal op de kar om Black Lives Matter te importeren en zelfs anti-blank racisme te propageren. ‘In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie’ beweerde ze. Blanken kunnen volgens haar bovendien geen slachtoffer zijn van racisme, maar zijn per definitie dader, beweerde ze. En precies daar ligt het probleem. Want, meende ze, ‘de doorsnee Vlaamse middenklasse is het niet gewend om te luisteren. Die wil zelf bepalen wat kan en niet kan.’ En dus trok Dalilla Hermans op missie als woke taliban om eens duidelijk te maken wat de Vlamingen eigenlijk nog mogen doen, zeggen of denken.
Commercialisering van slachtofferschap
Sihame El Kaouakibi was pionier in het commercialiseren van slachtofferschap en de diversiteitsindustrie. Ze beloofde jongeren met haar dansschool van de straat en uit de sociale uitsluiting te halen. Een verhaal dat vooral werd geschreven met miljoenen subsidie. Bedrijfsleiders, lokale en nationale overheden, ze strompelden over mekaar om haar te overladen met miljoenen. Ze wilden er allemaal bij zijn, deugdpunten scoren bij bevriende bobo’s en zich zo moreel verheven voelen boven gewone mensen. Sihame gaf hen die publiciteit en dat gevoel over zichzelf. En dan werd al eens een oogje toegeknepen.
Sihame is echter niet de enige die de voordelen inzag van de commercialisering van slachtofferschap. Het is de hele fond de commerce van Dalilla Hermans. Ze schreef er boeken over, geeft er lezingen over, kreeg een column in De Standaard, en werd zelfs zonder enig diploma fellow bij de Vrije Universiteit Brussel. Ook hier staan de oude witte mannen in de rij om met subsidies aflaten te kopen in de kerk van de woke-ideologie.
De nieuwste in die rij is Brugs CD&V-burgemeester Dirk De Fauw. Die heeft €67.305 over om Dalilla Hermans het gezicht te laten zijn van de Brugse kandidatuur als culturele hoofdstad van Europa. Op amper enkele weken tijd werd deze functie ingevuld, met een minimum aan competenties, testen en formaliteiten. Alles aan de vacature ruikt dan ook naar platte vriendjespolitiek. Bovendien, hoe kan iemand die onze Vlaamse cultuur wil dekoloniseren in hemelsnaam het gezicht zijn van een open maar identiteitsbewuste cultuurstad zoals Brugge? Deze woke-extremiste zal zelfs de inhoud van het cultureel programma mee bepalen. Wat is het eerste standbeeld dat zal neergehaald worden? Welke Vlaamse schilder zal de eerste zijn om gecanceld te worden? Welke Vlaamse boeken zullen als eerst herschreven worden met genderinclusief taalgebruik?
Wat is woke?
Woke is een neomarxistische ideologie die de maatschappij door de postmoderne blik van machtsrelaties bekijkt. Volgens woke bestaat de samenleving uit niets anders dan onderdrukkers en onderdrukten. Slachtofferschap is fundamenteel in de woke-ideologie. Wie niet actief de onderdrukking bestrijdt is dus per definitie onderdrukker. Daaraan koppelt woke identiteitspolitiek. Men is geen individu, maar wordt gedefinieerd door zijn vermeend groepslidmaatschap (LGBT-‘gemeenschap’, zwarte ‘gemeenschap’, etc.). Tenslotte koppelt woke daaraan kruispuntdenken. Dat betekent dat lidmaatschap van meerdere groepen in hoger slachtofferschap uitmondt (bv. een zwarte homo) en zwaardere onderdrukkers (bv. blanke hetero). Machtsrelaties zijn volgens woke geen individuele keuze, maar zitten ingebakken in structuren en systemen. Daarom wil woke heel onze identiteit, cultuur en manier van leven deconstrueren, afbreken en vernietigen. Dat willen ze doen door rechten van zogenaamd ’geprivilegieerde’ groepen (bv. blanke Vlamingen) af te nemen en andere, vermeend onderdrukte groepen precies meer rechten te geven (bv. quota). Daarom moeten oude witte mannen zwijgen, tenzij ze natuurlijk subsidies willen uitdelen.
Woke hoort niet thuis in Brugge
De woke-ideologie is fundamenteel tegengesteld aan onze democratische rechtstaat. Daar hebben burgers immers gelijke rechten op individuele basis. Bij woke hebben burgers afhankelijk van hun intersectioneel slachtofferschap meer rechten of door zogenaamd wit privilege minder rechten. Woke polariseert en verdeelt onze samenleving. Het ondermijnt burgerschap en zet mensen tegen mekaar op. Het is bovendien onwetenschappelijke onzin, manifest anti-democratisch en ronduit totalitair. Neocommunisme in een Westers jasje.
Dalilla Hermans is zonder enige twijfel een aanhanger van deze woke-ideologie. Dat mag ze zijn, maar dat maakt haar ongeschikt om Brugge te vertegenwoordigen en te verenigen rond een kandidatuur als Europese culturele hoofdstad. Ze etaleert een manifeste diepe minachting voor onze Vlaamse cultuur en etaleert flagrante haat tegenover onze Vlaamse identiteit. Nog los van de erg beperkte artistieke prestaties van Dalilla Hermans is zij door haar anti-blank racisme en woke-extremisme ongeschikt.
Waar is Dirk De Fauw eigenlijk mee bezig? Woke hoort niet thuis in Brugge. Het vergiftigt onze samenleving. Ofwel is die oude man naïef, ofwel doet hij de deur moedwillig open voor de woke-ideologie. Ofwel is hij Brugse burgervader, ofwel linkse meeloper. Wij Bruggelingen houden van onze stad. Wij zijn trots op onze unieke Vlaamse cultuur en prachtige geschiedenis. Daar gaan wij ons nooit voor verontschuldigen. Dat willen we tonen aan Europa en aan de wereld. Open en gastvrij, maar niet gek en zelfhatend. Ofwel trekt De Fauw de benoeming van Dalilla Hermans in, ofwel zal hij daarvoor de rekening van de kiezer gepresenteerd krijgen. Hoedanook nemen wij onze stad terug. Brugge weer van ons!
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Dries geeft U de evaluatie van Dalila’s woke-gehalte er bovenop:
Over de twee maten en gewichten in de wereldpolitiek
Misbruikt Nederlandse regering de EU-brief over de Habitatrichtlijn om de eigen onteigeningsplannen door te drukken?
Zogezegd
” ‘De kloof tussen Wallonië dat erg links en Vlaanderen dat erg rechts stemt wordt enkel groter.’ Ik vrees dat stilaan niemand meer weet hoe het met België verder moet. Te meer omdat een “links” beleid in Wallonië enkel kan voortduren met geld van het “rechtse” Vlaanderen. “
Rik Torfs
Orban waarschuwt voor inzet ‘vredestroepen’
Volgens de Hongaarse premier Orbán wordt in de EU open de inzet van ‘vredestroepen’ in Oekraïne besproken. Men kan zoveel oorlogsmateriaal sturen als men kan en wil, op de duur ziet Oekraïne wel het eigen inzetbaar potentieel soldaten slinken. Dus wordt er in de EU over een volgende stap nagedacht, nl. “EUropese vredestroepen”. Polen had dit idee reeds een jaar geleden geopperd. Orban ziet hierin het gevaar van een nieuwe wereldoorlog. (Tass)
Viktor Orbán stelt dat directe en indirecte druk heel gewoon zijn, zelfs chantage. “Ze willen ons in deze oorlog drijven.” Kortom: iets zo zwaarwichtig dat het slechts door het Hongaarse parlement kan beslist worden. (https://hungarytoday.hu/threat-of-world-war-no-exaggeration-says-pm-orban/)
Dat Orbans bericht hieromtrent geen nieuws is in het Kremlin mag blijken uit het antwoord op Telegram van de plaatsvervangende voorzitter van de Russische nationale veiligheidsraad, Dmitri Medvedev. We citeren een vertaald ingekort stuk:
"... De NAVO houdt alle anderen voor een hoop achterlijke idioten. En met een cynisch grijnzen bieden ze de diensten van hun 'vredestroepen' aan. Hun ware bedoelingen zijn duidelijk: zij willen aan de contactlijn een vrede installeren die hen uit een sterkte-positie baat brengt. Zij willen hun 'vredestroepen' met machinegeweren en tanks naar Oekraïne sturen, daarbij inbegrepen enkele blauwhelmen met gele sterren. Hoe dat zal eindigen tonen de acties die in het verleden door de VSA & bondgenoten in diverse werelddelen uitgevoerd werden. Het zijn de tragedies van Korea, Vietnam, Joegoslavië, Irak, Afghanistan en talrijke Afrikaanse landen. Het is duidelijk dat de zgn. NAVO-vredestroepen gewoon zij-aan-zij met de vijand in het conflict zullen optreden... De situatie zal op een punt komen dat er geen weg terug meer is, dat de derde wereldoorlog, die ze naar verluidt zo erg vrezen, zal uitbreken. Het is ook duidelijk dat deze 'vredestroepen' onze directe vijanden zijn. Het zijn wolven in schaapsvacht. Soldaten, die zonder Ruslands toestemming met wapens in de hand aan het front gestuurd worden en ons direct bedreigen, zullen een legitiem doelwit zijn voor onze strijdkrachten. En dan moeten deze 'vredestroepen' meedogenloos vernietigd worden. Zij zijn soldaten van de vijand. Zij zijn mede-strijders, geen "peacemakers". En zullen in de loop van de gevechten gedood worden. Het is de vraag of Europa klaar is voor een lange rij van doodskisten voor hun 'vredestroepen'."
Het idee “EUropese vredestroepen” naar Oekraïne te sturen is niet nieuw en werd inderdaad reeds een jaar geleden door Polen geopperd. Er kwam niets van in huis omdat de VSA Polen duidelijk gemaakt hebben dat het hen vrij stond dit te doen, maar dat – in het geval van een confrontatie met Rusland – ze er alleen voor zouden staan, zonder de ruggensteun van de NAVO. Polen besloot dan maar ervan af te zien, maar het idee werd daarmee niet begraven.
Nadat het westen de grenzen van het mogelijke keer na keer getest had – helmen, tenten, medisch en brandwerend materiaal, handwapens, zware wapens, munitie, raketten, tanks, opleidingen, en nu ook vliegtuigen – en Rusland niet of nauwelijks reageerde, heeft het westen de angst voor een atoomoorlog verloren. De volgende stap is logisch: grondtroepen. Vermomd als EUropese vredesduiven. Alsof het Russische leger in hen geen doelwit zou zien.
De komst van de ‘EU-vredestroepen’ is het begin van het einde. De EU-leiders houden zich blijkbaar voor iets beters of hoogstaander dan de Oekraïners. Zij wanen zich onaantastbaar.
Ook als Medvedev op Telegram over de NAVO spreekt, in alle meldingen is er slechts sprake van EU-vredestroepen. De VSA blijven buiten beeld; nergens wordt er gewag gemaakt van VSA-soldaten die deel zouden uitmaken van de ‘vredesmissie’.
Wat meer dan een jaar geleden als een boutade door het Kremlin gesteld werd, dat “de VSA bereid zijn tot de laatste Oekraïner te strijden”, moet bijgesteld worden in “tot de laatste EUropeaan”. De VSA blijven buiten schot; onze economie wordt kapot gemaakt, niet de Amerikaanse. Integendeel, talrijke bedrijven verhuizen hun activiteiten naar de VSA, aangemoedigd door Amerikaanse subsidies. Wij moeten alle vluchtelingen opvangen, niet de VSA.
Voor de VSA is het een win-win volgens hun motto: “Nothing personal, just business”. Een concurrent uitgeschakeld, een vijand verzwakt. En zelf blijven ze buiten schot. Letterlijk.