Johan Sanctorum vertolkte in zijn recent opiniestuk niet alleen zijn mening maar waarschijnlijk ook die van de brede Vlaamse Beweging. We zijn sowieso veel te braaf, te bescheiden, we zijn sowieso te snel tevreden met een kleine blijk van erkenning. En Johan wijst de programmamakers niet zonder reden terecht. Hij sluit af met:
“Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.”
Nvdr: “Het verhaal van Vlaanderen” zou gratis te (her)bekijken zijn via: http://4ty.me/d2mqug. Zou… We zijn er niet in geslaagd verbinding te maken. U misschien wel?
Duitse minister van Justitie ontslagen …omwille van quotaregeling!
Omdat hij als blanke man niet in een nieuwe (groene) quotaregeling past, dwingen de Grünen de minister van Justitie van de Duitse deelstaat Thüringen om ontslag te nemen. Hij wordt vervangen door een Afro-Duitse vrouw zonder politieke ervaring. Op aandringen van de groene fractie heeft de Ministerpresident van de Thüringen, Bodo Ramelow (Linke) de minister van Justitie, Migratie en Consumentenbescherming, Dirk Adams (Grünen) ontslagen.
De achtergrond is een politiek correcte klucht van de Grünen: Adams moet niet vertrekken omdat hij gesjoemeld zou hebben, of politieke fouten zou hebben gemaakt, maar wel omdat hij het verkeerde geslacht heeft. Zijn opvolgster wordt een Afro-Duitse vrouw, Doreen Denstädt, die evenwel niet beschikt over een diploma rechten of enige politieke ervaring. Ze werkt momenteel in de Polizeivertrauensstelle in het ministerie van Binnenlandse Zaken van de deelstaat Thüringen. Haar geweldige carrièresprong dankt ze helemaal aan haar geslacht en haar afkomst.
Nu werd ook bekend dat de nieuwe minister van Justitie in het verleden al was opgevallen met racismeverwijten aan de politie waarvan achteraf niets van aan was. Slechts één van de klachten werd vervolgd, en die ene zaak werd door de rechtbank zonder gevolg geklasseerd.
Wanneer eindigt deze waanzin?
De wissel was nodig geworden omdat de partijchef van de Grünen, Bernhard Stengele, in de regering van de deelstaat wou zetelen. Deze regisseur wou Anja Siegesmund opvolgen, die minister voor Milieu was en die einde januari vrijwillig een stap opzijzet en de partijpolitiek vaarwel zegt. Maar op dat moment zouden de beide ministers van de Grünen twee mannen zijn, en dat kan dus niet volgens het nieuwe, interne reglement. En dus moest, in de groene logica, minister Adams terugtreden. Maar academicus Dirk Adams, die sinds 2019 minister was, weigerde dit. En dus zetten de Grünen Ministerpresident Ramelow onder druk om zijn minister te ontslaan. Groen jubelt en ziet dit als een omzetting in de praktijk van hun “centrale thema’s als integratie en migratie”.
In Thüringen regeert momenteel een rood-rood-groene coalitie, die door de CDU wordt getolereerd. De Grünen bezetten twee van de tien kabinetsposten. Bij de deelstaatverkiezingen van 2019 haalden ze 5,2 procent van de stemmen. De volgende deelstaatverkiezingen vinden plaats in de herfst van 2024.
Peter Logghe
Ben den Grünen kann es ganz schnell gehen, wenn man die richtige Hautfarbe und das richtige Geschlecht hat…
“… En dan is er nog de beslissing van minister Ben-Gvir om Palestijnse vlaggen te verbieden in Jeruzalem, de frustratie van vele christenen uit de Gazastrook die het recent verboden werd naar Jeruzalem te reizen om Kerstmis te vieren, het vermoorden in mei vorig jaar door Israëlische soldaten van de christelijke Palestijnse Al Jazeera-journaliste Shireen Abu Akleh, … Bij de laatste regeringsvorming heeft Netanyahu aan de Religieuze Zionistische Partij beloofd de volledige Westelijke Jordaanoever te willen annexeren. Maar terwijl Oekraïne van het westen wapens krijgt om zich te verdedigen tegen de Russische invasie, krijgen de Palestijnen in de Westelijke Jordaanoever echter geen wapens om zich te verdedigen tegen de Israëlische invasie, en wordt elk gewapend Palestijnse verzet tegen de bezetting omschreven als terrorisme…”
… Als je de keuze maakt om liever strijdend ten onder te gaan dan nog één dag te zuchten onder het regime, is dat een daad waarin het subject de ultieme soevereiniteit herneemt, zonder dat een externe autoriteit daarin nog kan bemiddelen. Hier spreekt uiteindelijk de geschiedenis zelf, die laat zien wie de winnaar is en wie de verliezer. De wereldgeschiedenis is het ultieme en finale tribunaal…
Dàt Biden zorgvuldig met geheime staatspapieren omgaat kunnen we niet ontkennen. Zoals bekend is het een duivenkot op Capitol Hill en in het Witte Huis. Waar kunnen ze veiliger opgeborgen worden dan bij hem thuis? Indien vrouwtje Jill niet met de grote kuis begonnen was, zouden ze nog niet per abuus ontdekt geweest zijn.
Triest eigenlijk. Het imago van Joe Biden wordt alleen nog rechtgehouden door het blauwe pilletje…
De mens wordt een ‘microkosmos’ genoemd, een universum in het klein. In het joods-christelijk geloof is de schepping een loflied aan de Schepper. Een statige eiken boom is de afstraling van Gods majesteit en een kleurige roos is de weergave van Gods oneindige schoonheid. Zo zijn alle schepselen samen als het ware een orkest dat lof brengt aan God. Maar een orkest heeft een dirigent nodig en dat is de mens. Hij is het enige schepsel dat bewustzijn heeft. De rest van de schepping is onbewust en brengt eer aan God gewoon door te zijn wat het is. De mens is geroepen om dit alles in een welbewuste lofzang aan te bieden. Zo werd Adam geschapen, met de opdracht overvloedig te genieten en te eten van de boom van het Leven en van alle andere vruchtbomen maar in eerbied voor God, wiens beeld hij is. Van de boom van kennis van goed en kwaad – wat alleen God toekomt – mocht hij niet eten. En wat deed hij? In plaats van te genieten van alle vruchten en Gods afgevaardigde te zijn voor heel de schepping, wilde hij, door de duivel verleid, god zelf zijn, waaruit alle tragische gevolgen voortkwamen. Telkens zien we hoe God nieuwe mogelijkheden zoekt om de mens te redden. God heeft dan zijn oorspronkelijk plan aangepast en een verlossing voorzien opdat de mens terug zijn waardigheid en geluk zou krijgen. Zo wordt in het woord Ad’m reeds de opgaande lijn van de heilsgeschiedenis samengevat: a = Adam, d = David, m = Messias.
Een orkest kan maar een uitvoering geven met partituren die worden gespeeld. En zoals we reeds zeiden, alle schepselen voeren hun eigen partituur uit op onbewuste wijze, terwijl de mens geroepen is om deze lofzang als een welbewuste hulde aan God, Vader en Schepper aan te bieden. Welnu, het boek van de psalmen is als een partituur van een prachtige lofzang, die wacht om uitgevoerd te worden.
Laat dit een ietwat lange inleiding zijn om aan te kondigen dat we de pracht van het boek van de psalmen willen tonen. De psalmen werden het hoofdbestanddeel van het officiële gebed van de Kerk, het getijdengebed. Uiteraard moeten we een aantal technische gegevens meedelen maar we willen ons niet verliezen in wetenschappelijke discussies. Onze hoofdbedoeling is het enthousiasme van het geloof van de christenen van alle eeuwen doorgeven. Waar dit vuur nog niet brandt, willen we het ontsteken en waar het reeds brandt, willen we het hoger doen oplaaien.
Het woord psalm komt van het Griekse woord “psalmos” en verwijst naar het doen trillen van de snaren van een muziekinstrument. En het werkwoord “psallein” betekent: het knijpen van de snaren of ook het trekken van de pees van een boog. Het Hebreeuwse woord “mismor” betekent “zang” en met “sefer tehilim” wordt het boek van de lofzangen of psalmboek bedoeld. Psalmen moeten dus gezongen worden. Ze zijn als partituren die door ieder van ons op eigen wijze worden uitgevoerd. En onze gezangen nu hier op aarde zijn een voorbereiding op de volmaakte symfonie bij de voltooiing in de nieuwe schepping.
De joodse Bijbel die wij als christenen hebben overgenomen en erkend als Woord Gods, wordt in drie delen ingedeeld en samengevat met het woord “Tanach”: T = Tora. N = neveiem (profeten) en ch = ketuviem (geschriften). Welnu, het belangrijkste van het derde deel, de “geschriften”, is het boek van de psalmen. Het is het meesterwerk van het gebed in het Oude Testament. En zoals Jezus, het mens geworden Woord van God, de volheid van de openbaring is, zo moeten we ook de psalmen lezen in het licht van Jezus’ leer en leven. In Hem komt de diepste betekenis van de psalmen tot uiting. In de Nederlandse uitgave van het Getijdenboek, Gebeden voor elke dag, (1990), staat boven iedere psalm de korte inhoud aangegeven, in het zwart gedrukt, en daaronder de christelijke betekenis, in het rood. Er is overigens een verrassing verbonden met de uitgave van de Nederlandse vertaling van het Getijdenboek. Het Tweede Vaticaans Concilie, dat in 1964 eindigde, had de hervorming van “het breviergebed” voorgeschreven. In de verschillende wereldtalen verscheen de volgende jaren het herwerkt “brevier”. Het Nederlandse brevier is pas ruim 25 jaar later gedrukt. Waarom heeft dit zo lang geduurd? De Nederlandse taal bestrijkt maar een beperkt gebied. Bovendien waren inmiddels een groot aantal religieuzen en priesters uitgetreden. Wie gaat dan nog een brevier kopen? Tot ieders grote verrassing was het Nederlandse Getijdengebed toch een groot succes. Blijkbaar waren er vele gewone lekengelovigen die het kochten en gebruikten, wat we van harte willen aanraden. Als je daarbij even de inleiding leest, die in een afzonderlijk deeltje is uitgebracht, weet je hoe je dit brevier kunt gebruiken en begrijp je dat er voor ieder moment van de dag een aangepast gebed voorzien is.
Nvdr: een prachtig geïllustreerde en gedocumenteerde video
De heilige Athanasius van Alexandrië (373) vat in een brief aan Marcellinus de betekenis van het psalmboek samen in vier eigenschappen:
1) Het is een Bijbel in het klein. Hierin vinden we alles wat we verder in gans de Schrift lezen; 2) Het drukt alle mogelijke menselijke ervaringen en gemoedsgesteltenissen uit zodat we in het psalmboek ons helemaal kunnen terugvinden; 3) Allen die in Christus geloven hebben doorheen de eeuwen de psalmen gebruikt voor hun persoonlijk én gemeenschappelijk gebed, het is het gebed van de “gemeenschap van de heiligen”; 4) Het psalmboek is een zuivere spiegel, waarin we onszelf zien, de schepping en God.
En ziehier wat de heilige Ambrosius (+ 397) schrijft als commentaar op de eerste psalm, wat eigenlijk een prachtige uitleg is over de psalmen in het algemeen: “De psalm is het loflied van het volk van God, de verheerlijking van de Heer, de lofzang van de gemeenschap, het roepen van de hele mensheid, de instemming van het heelal, de stem van de Kerk, de welluidende belijdenis van het geloof, de totale overgave aan de goddelijke macht, de zalige vrijheid, de roep van het geluk, de echo van de vreugde. De psalm verzacht de toorn, heft het verdriet op en verlicht de smart. ’s Nachts een wapen, overdag een leer. Schild in de vrees, feest in heiligheid. Evenbeeld van de stilte, waarborg voor vrede en eendracht. Aan het begin van de dag klinkt de psalm op, aan het eind van de dag weerklinkt hij opnieuw”.
Het boek van de psalmen is het meesterwerk van het gebed, zowel persoonlijk als gemeenschappelijk, in het Oude Testament. Het lijden en de moeilijkheden in het leven van afzonderlijke personen of van de gemeenschap hoeven hierbij geen beletsel te zijn. Hoe sterker de snaren van een harp of citer gespannen zijn, hoe zuiverder de klank die er uit voortkomt. De psalmen zijn het gebed van heel de schepping en vooral van alle mensen van alle tijden. Ze zijn als de ademhaling van de afzonderlijke gelovige, van de Kerk en van de schepping. (Volgende keer: psalm 1 en 2)
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 20.1.23
Flitsen
Twee verlaten en verwaarloosde kinderen, Ghadir en Angi (Angelina), 3 en 4,5 jaar, broer en zus uit Rableh, werden maandag bij ons gebracht door een diaken en een zuster. Ze waren voor kerstmis al bij ons geweest om kennis te maken. Nu zullen ze, als God het belieft, voorgoed blijven of zo lang het nodig is. Een merkwaardig verschil met andere kinderen. Wanneer kinderen zich kwetsen beginnen ze gewoonlijk hevig te huilen en roepen op hun mama. Bij deze kinderen zie je wel tranen maar hoor je geen luid wenen en geen roepen om mama. Ze hebben in hun jong leven nooit een mama gekend die hen in nood ter hulp komt, daarom heeft roepen op mama geen zin. Iedereen in de gemeenschap zal meehelpen om hen de nodige aandacht te geven, ook de andere kinderen. Met de diaken werd dan de byzantijnse Eucharistie gevierd, wat altijd plechtig is. In de oosterse kerk zijn diakens liturgisch erg goed gevormd. Deze diaken zal over ongeveer veertien dagen tot priester worden gewijd.
In telegramstijl: een koppel regenboogmensen adopteert door bemiddeling van een adoptiebureau van een christelijke organisatie, die zich bekommert om het lot van gehandicapte kinderen, twee weesjongens, nu 9 en 11 jaar oud. Zegen en applaus voor deze onzelfzuchtige mensen.
Tot aan het licht kwam… dat ze niet alleen de kinderen misbruikten – het woord “sodomie” valt – maar dat ze hen bovendien verhuurden aan klanten-pedofielen. In het verlengde hadden ze nog een lucratieve bijverdienste, nl. pornografische beelden van de activiteiten met de kinderen. Alsof het seksuele misbruik niet volstond, werden de twee jongens ook nog eens zwaar fysisch gestraft.
Initieel woede en verontwaardiging alom. Tot aan het licht kwam, na hun arrestatie en “niet-schuldig-pleidooi”… dat het geen ouderwetse mama-papa-ouders waren maar van het nieuwe beschermde regenboogsoort. Dan vielen de media in een diep stilzwijgen.
Beelden van hun huwelijk met nog wat meer uitleg:
https://youtu.be/2eoJVZLG9GI
Bovendien, dit lijkt meer en meer op een griezelverhaal, was één der zgz. vaders al eens beschuldigd van de verkrachting van een kind, maar de klacht verdween even snel als die opgedoken was. Samen met ons vraagt de Fox-journaliste zich af of het adoptiebureau dan niet de kerfstof van de kandidaat-adoptieouders nagaat. Blijkbaar is een regenboogstatus het synoniem van een blanco strafblad en een vrijgeleide voor een breed spectrum aan alle mogelijke geslachtsverbonden-sadistische activiteiten. Alles moet immers kunnen.
Dat die twee perverselingen gestraft moeten worden, ligt voor de hand. Maar evenzeer dienen de samenleving, de media, de politiek eens de hand in eigen boezem te steken. Als decadentie de norm wordt, als normaliteit in strijd is met zgn. mensenrechten, als kinderen geen bescherming meer kunnen krijgen, dan is er wel degelijk iets heel ernstig mis met de huidige samenleving. Wat als justitie het “niet-schuldig”pleidooi volgt en besluit dat het ging om “een drang waaraan ze niet konden weerstaan”? En, bij uitbreiding, als de zgz. katholieke president van de machtigste staat ter wereld, een individu van de regenboogsekte – in diens capaciteit van een regenboogmens – op het Witte Huis ontvangt, dan zou de paus er goed aan doen hem te excommuniceren. Het zou o.i. de geloofwaardigheid van de R.K. Kerk versterken.
… en die liefst doodgezwegen wordt in het Beloofde Land.
In hun documentaire “H2: The Occupation Lab” tonen Idit Avrahami en Noam Sheizaf hoe de militaire bezetting van Hebron gediend heeft als een model voor het hele nederzettingenproject… en nu ook voor het leven in Israël zelf.
De film werd voorgesteld op verschillende festivals:
DocAviv 2022 Zurich Film Festival 2022 DMZ International Documentary Film Festival 2022, Zuid-Korea Antenna International Documentary Film Festival 2022, Sydney Mondvisioni Other Israel Film Festival 2022, N.Y.
Twee maanden geleden werd Noam Sheizaf, één der beide regisseurs, uitgenodigd voor een gesprek door het “Other Film Festival”. Hij stelt dat hij “de gebeurtenissen op de westelijke oever én in heel Israël wou zichtbaar maken.” Hij stelt – zonder omwegen – “dat het gewoon gaat over een militaire bezetting en dat je de kracht van het leger, van de staat, van de Macht moet leren begrijpen. Hij en zijn partner wilden niet zomaar een verhaal vertellen, maar lieten de legerofficieren, én de archieven, aan het woord opdat de kijker niet het gevoel had bij de hand genomen te worden maar wel dat hij aanwezig was bij de gebeurtenissen. Kortom: het is een politisering van de militarisering… De generaals vinden dat het (huidige) systeem alleen kan afgedwongen worden door geweld… Zij willen nog meer geweld gebruiken… en alle gemengde gebieden, ook Jerusalem, moeten onder militair of paramilitair gezag geplaatst worden… De Palestijnen zullen heel veel steun nodig hebben van de wereld om deze tendens terug te dringen…”
Dit als inleiding. U kan de rest van het gesprek volgen via de icoontjes onderaan.
In het midden van de Palestijnse stad Hebron, langs een één-km lange weg, bevindt zich een joodse nederzetting, beschermd door het Israëlische leger. Hier wordt het Israëlisch-Palestijnse conflict voortdurend aangewakkerd, hier, waar het verleden, het heden en toekomst tegen elkaar opbotsen. De filmmakers maken gebruik van archiefmateriaal, gesprekken met de bevolking, voormalige militairen en anderen. Ze vertellen het verhaal van een plaats die een broedplaats is voor Israëls bezettingsmethodes en -controle, het is een microcosmos van de hele westelijke Jordaanoever.
De film laat de Israëlische greep zien op de stad en bevolking: hoe Hebron de dystopische nachtmerrie werd van vandaag. Een stad verdeeld in twee sectoren: H1, onder de Palestijnse Autoriteit, en H2, onder de Israëlische controle. H2 is dan nog verder opgedeeld door omheiningen, barrelen en militaire checkpoints die ervoor zorgen dat een groot aantal Palestijnen gevangenen zijn in hun eigen huis. Sheizaf:
“Het is alsof het leven uit deze plaats gezogen werd. Het leven werd uit de straten gezogen en het ontwikkelde zich tot dit politiek theater, waar mensen discussiëren over de politiek en vechten om elke meter grondgebied. Dit is wat we wilden tonen.”
“We zien de kolonisten als een arm van de staat. Ze zijn extreem, radicaal, maar ze hadden dit nooit alleen kunnen doen. Zij zijn de verlengde arm van de staat. Misschien de voorhoede, één stap voor de anderen, maar de staat haalt hen in en is akkoord met dat wat ze doen en helpt hen. Als het leger er niet was, dan zouden ze er niet blijven.”
Avrahami en Sheizaf ondertekenden recent nog de petitie tegen Israels Shomron Film Fonds dat slechts toegankelijk is voor de joodse kolonisten op de westelijke oever en ontoegankelijk voor de 2.5 miljoen Palestijnen op de bezette gebieden. Sheizaf:
“We tekenden de petitie met de vermelding dat we geen subisidie van dit fonds zullen aannemen omdat het een apartheidsfonds is.”
Meer dan 300 filmmakers plaatsten hun handtekening..
Waarom deze documentaire nu zo omstreden is? Omdat hij gemaakt werd door twee – niet onbekende – joden. Voorlopig is hij nog niet te bekijken op YT. Men wil hem immers eerst kunnen verkopen. Tot dan bieden wij u ter illustratie van de situatie deze beelden aan:
Een discussie over de klimaatklevers en Lützerath-bezetters. Het mooie jonge meisje, Louisa Neubauer, vertegenwoordigt de klimaatsekte. De man, Peter Hahne: het gezonde verstand op smaak gebracht met een dosis leedvermaak:
“Ze kunnen zich vastplakken waar ze willen. Maar ik zou ze niet losweken. Dan kleven ze daar maar zo lang ze daar willen kleven. In Lützerath hebben zich gisteren enkele van uw kameraden zich vast laten betonneren. Ontwikkelingskennis wil zeggen dat ik eerst even telefoneer met het meteo-instituut: “Hoe wordt de temperatuur deze nacht?” Dat het vriest is duidelijk. Dat merken ze die nacht, de (in beton)-bevrorenen, en ze roepen: “Haal ons hier uit!”
Ik zou hen dan antwoorden – omdat u blijkbaar zeer consequent bent – mijn persluchthamer functioneert slechts met atoomenergie of met bruinkool. U weigert dat. In mei hebben we weer zonneschijn, we zullen u dan met zonne-energie eruit halen.
