Lachen de Grünen binnenkort groen?

Migratie zet zware druk op Duitse linkse regering – Grünen liggen dwars

De Duitse linkse Ampel-regering (SPD, Grünen en FDP) wil de subsidies opschorten die ze tot hiertoe op zeer gulle manier betaalde aan organisaties die vluchtelingen op de Middellandse Zee redden. Dat meldde de Duitse krant Bild. In de Duitse federale begroting van 2023 stond een bedrag van 2 miljoen euro als subsidie voor caritatieve verenigingen die reddingen op zee organiseren. In de federale begroting voor 2024 staat dit bedrag niet meer vermeld.

Het gaat “niet om een vergetelheid”, aldus de Duitse kanselarij. Het was de Italiaanse Eerste Minister, Giorgia Meloni, die in een Open Brief aan de Duitse kanselier Olaf Scholz gewezen had op de financiering van verenigingen die blijven zorgen voor een ongekende migratiestroom. Scholz had zijn “verwondering” uitgesproken over het feit dat Duitsland dit soort verenigingen steunde. Op de Europese zomertop van 6 oktober in Granada in Spanje had Scholz laten verstaan dat hij niet warm loopt voor subsidies van deze aard en omvang.

De minister van Buitenlandse Zaken, Annalena Baerbock (Grünen) heeft op zondag 15 oktober naar aanleiding van het partijcongres van de Grünen in Weingarten laten verstaan dat de financiering van deze hulporganisaties in de Middellandse Zee met Duits belastinggeld in Duitsland zal worden verdergezet. Ook Ricarda Lang, medevoorzitster van de Grünen, verdedigde op hetzelfde congres met veel vuur de verdere subsidiëring van het redden van illegalen op de Middellandse Zee.

Lang ziet geen probleem in het verder ophalen van illegalen op zee, want “het behoort net tot onze Europese culturele verworvenheden”. Annalena Baerbock, minister van Buitenlandse Zaken, gaat in confrontatiemodus tegen haar eigen kanselier Olaf Scholz (SPD) en stelde dat “deze subsidies eveneens voorzien zijn voor de jaren 2024 tot en met 2026, met kredieten waarvoor we nu al in de federale Bundestag engagement hebben genomen”. De Grünen spartelen dus tegen.

Ook in Duitsland hollen de Grünen tegen hoog tempo naar de electorale irrelevantie. Zien de academische elites die de links ecologische partij leiden dan het aanzuigeffect niet van dergelijke subsidies? Merken ze niet dat juist door hun links beleid de acceptatiegraad bij Duitsers voor migranten steeds kleiner wordt?

Peter Logghe

Alle gekheid op een stokje:

“Ons land gaat de afgrond in!”

In 2004 duwde Verhofstadt het vreemdelingenstemrecht door onze strot. De Vlamingen reageerden met een massale stem op Vlaams Blok. We werden de grootste partij, maar toch werden we buitenspel gezet door het kartel CD&V/N-VA. Met onze studentenvereniging KVHV bemande ik toen als jonge militant een stand op het congres van Vlaams Blok. Geestige beelden uit de documentaire ‘Vlaamse choc’* om nog terug te zien.

20 jaar later staan we opnieuw voor een historische verkiezing. In 2024 hebben we een unieke kans. Deze keer sta ik niet in de rol als jonge militant, maar als lijsttrekker voor het Europees Parlement.

Ons land gaat de afgrond in. Als we zo verder doen, worden we minderheid in eigen land. Sommigen vragen zich af of het al niet te laat is. Aan die mensen heb ik een duidelijke boodschap. Het is pas te laat als wij het opgeven. En wij zijn geen opgevers. Want dit is ons land, en we gaan het samen terugnemen. Onze overwinning zal echter nog veel groter moeten zijn dan in 2004. Elke stem telt. Elke stem maakt verschil. Enkel met een werkelijk massale stem op Vlaams Belang nemen wij ons land terug.

En dan is het aan ons!

Tom Vandendriessche, EU-parlementslid Vlaams Belang

*Vlaamse Choc: een reeks die u op YouTube kan terug vinden.

Enkele afleveringen – commentaar overbodig, menen wij, “Non, non, rien n’a changé…”

De plaag van bomalarm in Franse scholen

Frankrijk wordt geteisterd door een niet aflatende serie bomalarmen. Vooral in Franse scholen. De eerste was niet toevallig in het lyceum Gambetta in Atrecht (Arras): daar vond de (islamitische) moord op leraar Dominique Bernard op vrijdag 13 oktober plaats. Alleen al op donderdag 19 oktober werden 33 Franse lycea ontruimd: vier in Toulouse, een in Colomiers, een in Blagnac, twee in Orleans, een in Rennes, twee in Straatsburg en Colmar. Twee lycea in Val-de-Marne opteerden er zelfs voor om de lessen voortaan digitaal en op afstand te organiseren, en dit tot aan de herfstvakantie. Op 10 dagen tijd ging 299 keer het bomalarm af…!

Een leerlinge getuigde voor onze collega’s van Boulevard Voltaire: “Het was een aanslagalarm, we moesten alle lichten doven, de rolluiken neerlaten en de zaal barricaderen, tot men ons twee minuten later kwam zeggen dat we de school moesten verlaten. Het was paniek en er was veel onbegrip, omdat we geen enkele informatie kregen en iedereen zich afvroeg wat er gebeurde. Veel leerlingen waren ongerust en stuurden berichtjes naar hun ouders”.

Veiligheidsmaatregelen in de scholen, maar niet aan de (buiten-) grenzen?

De leerlinge stelt dat de veiligheidsmaatregelen in de school fors werden verscherpt, want men moet een toegangskaart voorleggen en de schoolagenda met identiteitsfoto. “Men controleert onze boekentassen en rugzakken, het lyceum opent de deuren slechts net voor de lessen starten en de toegangspoort blijft daarna gesloten. Ik twijfel of ik in de gegeven omstandigheden wel naar school zou blijven gaan”.

Een studente rechten aan de katholieke universiteit van Lyon voelt zich ook niet veilig: “We voelen ons nergens meer op ons gemak en als student is dit een zeer ongemakkelijke situatie. Ik denk er wel twee keer over na als ik thuis vertrek, zelfs overdag. Ik denk dat de overheid de ernst van de situatie niet voldoende inschat. We hadden al de moord op Samuel Paty, nu die op leraar Bernard in Arras, men krijgt de indruk dat dit het nieuwe normaal is in Frankrijk en dat de overheid niets onderneemt.”

De veiligheid van de leerlingen en de scholen staat voorop. Maar waar blijft de controle aan de (buiten-)grenzen? Is het op deze manier niet dweilen met de kraan open?

Peter Logghe

Se non è vero, è ben trovato

Islamitisch predikant Zakir Naik stapte in een taxi in Londen en zei tegen de taxichauffeur: “-Broeder, zet alsjeblieft de radio uit, want zoals de Heilige Koran zegt, mag ik niet naar muziek luisteren, omdat er in de tijd van de Profeet geen westerse muziek was die de muziek is van de ongelovigen.”

De taxichauffeur zette netjes de radio uit, stopte de taxi en opende de deur. Zakir vroeg hem: “Broeder, wat doe je nu…?”

De taxichauffeur antwoordde netjes: “In de tijd van de Profeet waren er geen taxi’s, geen bommen, er waren geen luidroepende sprekers in de moskeeën om, er waren geen zelfmoordaanslagen. Dus hou je mond, stap uit en wacht op een kameel.”

Ontnuchterende cijfers der asielindustrie bij onze oosterburen

Officieel: Eén “vluchteling” kost meer dan een Duitse gepensioneerde krijgt na 45 jaar werken

Hendrik Wüst, minister-president van Noordrijn-Westfalen, onthulde angstaanjagende cijfers die tot nu toe zoveel mogelijk verborgen werden gehouden.

Onbedoelde openbaarmaking – Het forfaitaire bedrag van 7.500 euro per “vluchteling” dat op de Conferentie van minister-presidenten werd aangeboden om de kosten te verdelen, was namelijk te laag voor de deelstaten. En dan legde Wüst het magische getal op tafel: elke “vluchteling” kost de belastingbetaler eigenlijk 20.000 euro – per jaar.

Geld vloeit vooral naar asielindustrie – Omgerekend moet de Duitse belastingbetaler 1.666 euro per maand per asielzoeker betalen.

Het geld vloeit echter vooral naar de zogenaamde asielindustrie, d.w.z. de zakken van de velen die leven van vluchtelingenbeheer: zorgverleners, maatschappelijk werkers, accommodatieverschaffers en beveiligingsdienstverleners zullen waarschijnlijk de meerderheid in hun zak steken. De alleenstaande “vluchteling” zelf ontvangt slechts een klein bedrag van de 1.666 euro, namelijk momenteel 410 euro per maand.

Aanzienlijke stijging in januari – Na 18 maanden heeft elke asielzoeker dan recht op de burgertoeslag, d.w.z. 502 euro per maand; dit is ook ver verwijderd van de 1.666 euro per maand die Wüst noemde. De burgertoeslag gaat op 1 januari 2024 met twaalf procent omhoog, waardoor de kosten zullen stijgen, vooral omdat bijna geen enkele asielzoeker het land meer verlaat en bijgevolg veel langer dan 18 maanden in Duitsland blijft, bij voorkeur voor de rest van zijn leven.

Meer dan gepensioneerden en mensen met een minimumloon – Dit betekent dat de kosten per “vluchteling” hoger zijn dan het gemiddelde pensioen in de Bondsrepubliek Duitsland. Na 45 jaar bijdragen is dat 1.543 euro per maand, en slechts 1.323 euro per maand voor vrouwen.

Maar ook voor de werknemers ziet het er niet goed uit: een enkele voltijdse werknemer die het minimumloon verdient, gaat uiteindelijk naar huis met 100 euro minder dan een ‘vluchteling’ kost, namelijk 1.505 euro. Om een “vluchteling” te financieren is echter de inkomstenbelasting van twaalf minimumloners vereist.

Offiziell: Ein „Flüchtling“ kostet mehr als ein deutscher Rentner nach 45 Jahren Arbeit bekommt – Unzensuriert

Nahel-verrijking

4 maanden na Nahel-rellen: wie draait op voor de kosten?

De zware rellen, die in Frankrijk volgden op de dood van de jonge migrant Nahel bij een politiecontrole, liggen intussen ruim drie maanden achter ons. De grote verklaring van de Franse president, de plechtige beloftes van de minister van Binnenlandse Zaken, Gérald Darmanin: we hebben het inmiddels allemaal achter ons liggen. Voor ons: daar liggen de herstelfacturen, de bestekken en de ramingen van de schade. De voorzitster van de Franse Federatie van Verzekeringsmaatschappijen, Florence Lustman, schat de totale kostprijs op 730 miljoen euro.

De vraag die op ieders lippen brandt: Wie zal dat betalen? De Franse minister van Economie, Bruno Le Maire, duwt de hete aardappel in de richting van de verzekeringsmaatschappijen: “We hebben verzekeraars gevraagd om de procedures zo soepel en eenvoudig mogelijk te houden (…) en de vrijstellingen zoveel mogelijk te laten vallen”. De verzekeraars beloofden intussen de schadedossiers zo vlug mogelijk af te werken.

Verzekeraars verhogen premies door “toename van de risico’s”

Als de Franse minister gedacht had het warm water te hebben uitgevonden, dan zou het wel eens een bittere pil kunnen blijken. Verschillende Franse burgemeesters kregen recent post van hun verzekeringsinstelling. In bepaalde gevallen werden de verzekeringspolissen opgezegd, of gewijzigd. In de meeste gevallen gaat het om forse premieverhoging. Zo kreeg de groene burgemeester van Arcueil, Christian Métairie, een brief van SMACL, die de groepsverzekering beheert, en waarin een zware premieverhoging wordt opgelegd “in het licht van een mogelijke herhaling van dergelijke gebeurtenissen”. Arceuil is niet de enige gemeente, minstens 150 steden en gemeenten in Frankrijk zouden getroffen zijn door premieverhogingen door verzekeraars.

De gemeenten en steden – en de burgers dus – draaien opnieuw op voor de kosten. Verzekeringspremies in de hoogte, kosten die niet te overzien zijn. De Franse minister van Onderwijs, Gabriel Attal, moest onlangs toegeven dat nog steeds 5 scholen gesloten zijn als gevolg van de hevige (multiculturele) rellen in juli laatstleden. Het falen van de rechtsstaat heeft gevolgen voor ieder van ons. Hoe sneller we dat begrijpen, hoe beter.

Peter Logghe