Yves Goldstein, belangrijke denker van de Brusselse PS: “Volgens vrienden – leerkrachten in verschillende scholen – beschouwt 90% van de leerlingen van 17 en 18 jaar uit Molenbeek en Schaarbeek de terroristen van Parijs als helden.”
Lees heel het artikel ‘Schaerbeek: tension au PS après les “propos” d’Yves Goldstein sur les jeunes musulmans et les terroristes’
… aan Franse firma voor ‘chocoladesalon‘.
Enkele vragen en opmerkingen:
Al iets gemerkt van de aangekondigde kracht van verandering?
En we blijven maar afdokken voor transfers, voor de EU, voor ongewenste vreemdelingen, voor elektriciteit, voor water, voor taksen allerhande, voor gebakken lucht…
Woorden en daden
Over toetreding Turkije tot EU:
EU-parlementairen N-VA Sander Loones en Mark Demesmaeker:
‘Turkije hoort niet thuis in de Europese Unie’, klonk het streng. ‘Nooit zal een regering waarvan de N-VA deel uitmaakt, goedkeuren dat Turkije lid wordt van de EU. (…) Wie tekenen van een autocratie vertoont, verdient geen perspectief op toetreding.’
Over Erdogan:
Bart De Wever: “Merkel heeft zich totaal afhankelijk gemaakt van Turkije door de fouten die ze maakte in de vluchtelingencrisis”, zegt De Wever scherp. “Ze heeft Europa weerloos gemaakt en in de handen van het cynische spel van Erdogan gelegd. Hij gebruikt die ruimte om zijn regels op te leggen en zijn visie op de democratie op te leggen. Daar mag je toch nooit aan toegeven?“
“Het is bijna een historisch moment: satire en humor vervolgbaar maken op basis van een eis van Erdogan, een verlicht despoot die zelf de vrijheid van meningsuiting in eigen land met de voeten treedt. Dit is onwaarschijnlijk”, vindt hij.
En die stoere praat vertaalt zich dan concreet in deze daden:
Wie gelooft die mensen nog?
FVE
De beste maat van de monarchie: de N-VA bepleit een ‘modern’ koningschap
De Catalanen lachen zich een breuk met de muis die (weerom) door deze berg wordt gebaard. ‘Republikeins koningschap’,- Vlaanderen/België heeft er weer een Milquet-achtig bastaardbegrip bij.
Om de morrende flamingante achterban tegemoet te komen, richtte de N-VA een maand geleden het ‘studiecentrum confederalisme’ op. Onder de naam Objectief V mochten kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters brainstormen rond confederalisme en ‘Vlaamse ontvoogding’ (een belegen begrip, maar soit), en dit vanuit de tamelijk schizofrene situatie dat de N-VA als dominante regeringspartij net de Belgische constructie wil schoonvegen en restaureren. Vanuit een rechtsliberaal perspectief uiteraard, tegen het socialisme en de aloude ‘PS-staat’.
Zopas beviel het centrum van zijn eerste werkstuk, dat alle sporen draagt van de grote N-VA- spagaat. In hun nieuwe boek De maat van de monarchie, dat gisteren boven de doopvont werd gehouden, doen Vuye en Wouters 25 voorstellen in de richting van een ‘modern republikeins koningschap’. Let al op de contradictio in terminis: een republikeinse monarchie of een koninklijke republiek, wat is dat voor iets?
VERKEERSLEIDERS LEGGEN LUCHTHAVEN PLAT !!!!
Zelden voelde ik me zo onmachtig als vandaag. Toen ik gehoord had wat er vandaag op de luchthaven van Zaventem gebeurde werd ik bijna woest. Het feit dat ik aan dergelijk schandaal niets kan doen maakte me doodtriest. Gedurende de voorbije jaren heb ik enkele malen gewezen op een destijds moedige beslissing van de Amerikaanse president Ronald Reagan die waarschijnlijk de beste president is geweest van de VSA na de oorlog. Reagan was in zijn jongere jaren vakbondsafgevaardigde voor de acteurs van de filmindustrie. Maar hij had verstand en doorzicht. De eisen die hij stelde waren steeds bescheiden en verantwoord. Hij was een verzoener en geliefd door zijn leden en gerespecteerd door de tegenpartij.
Toen hij president werd en er een probleem opdook in de luchtvaartsector waar de verkeersleiders voor een zoveelste maal gingen staken trapte hij op de rem.
Reagan wist dat de verkeersleiders reeds jaren misbruik maakten van hun grote macht door steeds te dreigen de hele luchtvaart stil te gaan leggen. De herhaalde dreigingen hadden hen geen windeieren gelegd. De verkeersleiders verdienden véél méér dan de doorsnee ambtenaren. Ze gingen vroeger met pensioen, hadden méér verlofdagen, méér premies, minder werkuren enz. enz.
Reagan smeet, bij een zoveelste onverantwoorde stakingsdreiging, het hele zootje van de ene dag op de andere aan de deur zonder de minste vooropzeg. De duizenden verkeersleiders konden hun ogen niet geloven. Reagan vorderde alle militaire verkeersleiders op, gaf aantrekkelijke voorwaarden voor diegenen die reeds met pensioen waren om terug te komen helpen, benoemde onmiddellijk al diegenen die reeds op een betrekking stonden te wachten enz. Na enkele maanden liep alles terug normaal en nooit ging er nog één verkeersleider in staking. Al de vroegere verkeersleiders verloren hun betrekking en konden nooit nog voor de overheid gaan werken. Honderden familie drama’s waren het gevolg . Zelfmoorden, echtscheidingen, kinderruzies, verklaringen van onvermogen enz. waren het gevolg van de totaal onverantwoorde eisen van hun vakbond de zogenaamde PATCO.
Vandaag stellen we dezelfde situatie vast in ons land. Onze verkeersleiders genieten van dezelfde bijna onaanvaardbare voordelen zoals destijds in de USA de leden van PATCO.
Véél hoger loon als de meeste ambtenaren, méér verlof, méér premies, minder werkuren, talrijke extra voordelen enz. enz. En toch leggen ze zonder de minste reden onze hele luchtvaart zo goed als plat omdat ze geen enkel van hun verworven en totaal absurde voordelen willen afgeven. Onder de valse bewering in verband met de “grote verantwoordelijkheden” die ze zouden hebben voor honderden passagiers willen ze hun eisen bekrachtigen. Totaal waardeloze verklaringen. Wat moeten de treinbestuurders die soms rijden met treinen met 1000 passagiers dan niet zeggen of eisen? Wat moeten de gezagvoerders van cruise schepen met 3, 4 of 5000 passagiers dan niet kunnen eisen? De hele situatie is totaal onaanvaardbaar en tienduizenden passagiers zijn het slachtoffer en aan de faam van ons land wordt enorme schade aangebracht. Zoals destijds Van den Boeynants zei: trop est trop! Genoeg is genoeg!
Daarom hopen we dat er bij ons ook een verantwoordelijke kan gevonden worden die de moed heeft zoals destijds president Reagan.
Geef al die verkeersleiders 24 u tijd om snel aan het werk te gaan en dankbaar te zijn voor al de voordelen waarvan ze dankzij alle belastingbetalers kunnen genieten.
Indien ze volharden ONMIDDELLIJK en zonder de minste vooropzeg AAN DE DEUR. Nooit nog een kans om voor de overheid te werken en een proces aan hun broek om solidair met de andere stakers alle veroorzaakte schade te vergoeden.
Dat zou de beslissing zijn van Freddy Van Gaever indien hij de politieke macht zou hebben om dit probleem op te lossen.
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever, 13.04.2016
We naderen het “point of no return”, het punt waarna geen terugkeer meer mogelijk is. Hoe de wereld eruit ziet na het kantelmoment kunnen we in Brussel vaststellen.
De groeiende groep moslims maakt nog maar een kwart van de bevolking uit, maar is een al zo belangrijk deel van het electoraat dat geen enkele traditionele partij nog enige maatregel zal steunen die deze groep tegen de haren kan strijken.
Dat fenomeen dreigt zich uit te breiden naar de rest van het land. Geleidelijk. En ondanks sporadisch en periodiek protest. Tot we allemaal wakker worden in een groot Molenbeek, een uitzichtloze situatie die niemand van ons gewild heeft en die perfect vermijdbaar was.
Om het met dichtregels van T.S. Eliot te zeggen: “Zo komt de wereld aan haar eind. Niet met een knal, maar met een zacht gejammer.”
Uit het artikel ‘Dood door geleidelijkheid’ van Jurgen Ceder in ‘t Pallieterke
Amper was ze op post bij het gelijkekansencentrum Unia of de aanslagen in Brussel zetten het land op zijn kop. ‘Ik hoop echt dat 22 maart een keerpunt wordt op het vlak van integratie’, zegt ze. ‘De daders mogen dan moslims geweest zijn, het waren wel ónze jongens.’ Els Keytsman over de scherpe tong van de Brusselse burgemeester Yvan Mayeur, discriminatie op de arbeidsmarkt, de nieuwkomersverklaring en haar eigen vooroordelen. Meer…
Molenbeek krijgt het al maanden hard te verduren. Maar nu wordt de Brusselse gemeente wel erg stevig aangepakt. In de toonaangevende krant The New York Times vergelijkt Amerikaans journalist Roger Cohen Molenbeek met Syrië. In zijn opiniestuk stelt hij dat jihadi’s in Molenbeek vertoeven omdat er een machtsvacuüm heerst, net als in Syrië.
Lees hier het volledige artikel in The New York Times
Met dank geleend bij Brusselnieuws.be