Vergelijk het met de vaccinatie die tot een groepsimmuniteit moet leiden zonder dat de gezondheidszorg overbelast wordt. We moeten binnen de EUSSR allemaal verplaatsbaar, inruilbaar en vervangbaar zijn. Het uiteindelijk doel: weg met elke vorm van nationalisme, leven de pan-EUropeaan!
De Polen beginnen steeds meer gelijkenis te tonen met Asterix en Obelix en de bevolking van het Gallische dorp, dat weigerde te buigen voor de dictatuur van het Romanum Imperium. Zoals Polen tot de EU behoort, was heel het Gallische grondgebied onder de heerschappij van het verre Rome. Heel Gallië? Neen, een klein dorp in een noordwestelijke uithoek van Europa wilde zijn zelfstandigheid niet opgeven – en in hun woud op lekkere everzwijnen mogen jagen. Hun koning Majestatix gaf hun daarvoor de toelating zonder de Romeinen tol – een percentage van de buit everzwijnen – te moeten betalen.
Polen heeft ook everzwijnen, zoals de meeste, zo niet alle, EU lidstaten. Maar daarover gaat het niet. Polen heeft politici en juristen die niet het hoofd willen buigen voor elk wetsgedrocht dat door de EU-Kommandatur bedacht en goedgekeurd werd. Te vergelijken met de Duitse opperste rechtbank (bevoegd voor de bescherming van de grondwet) die het Europese Hof ook al een gele kaart toonden en de rode reeds in hun mouw gereed hielden. Maar zo ver wil de EUSSR (nog) niet gaan; Duitsland is ten slotte de grootste geldverstrekker van de EU. Maar met Polen… ja, daar kunnen de EU-bollebozen hun zin mee doen. Denken ze. Vinden ze.
De EU-opperakela Ursula von der Leyen heeft haar nagels gevijld. Omwille van vonnissen der hoogste Poolse rechters, wil ze een volgende procedure tégen Polen inleiden. Niet slechts tegen de vonnissen; zij en heel haar EUSSR-Kommandatur trekt ten strijde tegen de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de Poolse grondwetsrechtbank… en wil deze blijkbaar door EU-vriendelijke rechters vervangen! Dat gebeurde ook in het verleden zo bij overheersers: zij vervingen de wetten van de onderworpen gebieden door hun eigen wetgeving en rechtspraak.
Zoals Johannes de Doper een eenzame roeper in de woestijn was, zo probeerde de filmmaker Imad Karim, een roeper in de EUropese “woestijn” te zijn en voor de aangevallen Polen een lans te breken met zijn film: „Eine Hommage an Polen, dort, wo die Seele Europas noch atmet!“ – in het Nederlands: “Een eerbetoon aan Polen, daar waar de ziel van Europa nog ademt!”
Op 20 december deelde hij het bruggetje van zijn nieuwe film, die hij in Polen, Duitsland en Irak gedraaid had. Hij nam als onderwerp de recente illegale massa-immigratie aan de Pools-Wit-Russische grens en wou aan de hand daarvan nagaan in welk Europa de volgende generaties zullen leven:
De film werd echter (met insluitcode https://youtu.be/sqdJbim_8p4 ) door YouTube verwijderd. De Chinese machthebbers zouden het niet sneller kunnen gedaan hebben. Naar het waarom heeft u het raden. Met “Deze video is verwijderd wegens schending van het beleid van YouTube inzake intimiderende en kwetsende content.” kan men alle kanten uit. Weliswaar handelen de Polen aan de oostelijke grens in het belang van de Duitsers (en in het verlengde van andere EU-lidstaten) maar blijkbaar niet in het belang van de nieuwe Duitse regering met hun buitenministerin Baerbock. Zij wil nl. dat Duitsland voor alle wereldreizigers open blijft. En zo blijft Duitsland hét reisdoel van de meeste migranten.
Als kroongetuigen komt in de film prof. dr. Schwöbel aan het woord, die op de tijdlijn van de 8ste tot de 10de minuut uitlegt waarom Duitsland het Mekka van de vluchtelingenindustrie geworden is.
Hij heeft het over de totale kosten van verzorging, opvang, onderwijs, onderkomen, kindergeld, sociale steun… enz… enz. De maandelijkse kosten voor een gezin van vier komen op pakweg 8000 euro. Daar bovenop komen de kosten voor registratie, asielbureaucratie, integratiekosten, huursubsidies, taalcursussen, broodnodige uitgestelde medische behandelingen, psychiater, juridische en advocaatskosten… Op één jaar tijd zou het vierkoppig gezin de Duitse belastingbetaler ca. 100.000 euro kosten. De verkoop van een woning in hun Zandbakland wordt dan snel terugverdiend…
En wat men ook niet mag vergeten: een der hoofdredenen, speciaal voor mensen uit het M.O., die met hun reispas nergens heen kunnen, is de fel begeerde Duitse reispas. Na relatief korte tijd, meestal tussen 3 en 6 jaar, volgt de automatische inburgering. Zelfs opgave van valse gegevens zoals over de vluchtreden, de naam, geboortedatum of een strafregister zijn geen belemmering voor een inburgering. Ingeburgerde gezinnen kunnen vervolgens officieel weer naar hun voormalig vaderland reizen – het land waar hun leven zgz. “in gevaar” was. Dat zij voorheen, bij hun asielaanvraag – een traan wegpinkend – stelden dat zij wel verplicht waren – dik tegen hun goesting – te vluchten omdat zij anders een kopje kleiner zouden gemaakt worden… dat speelt dan plotseling geen rol meer.
In het algemeen is de film echt een eerbetoon aan Polen. U zou zich dit uur moeten gunnen. Imad Karim liet het niet bij het YT-verbod en nam een advocaat onder de arm. Kosten: 5.000 à 10.000 euro. De film heeft hem meer dan 58.000 euro gekost en daar bovenop komen dan nog eens de gerechtskosten. Imad Karim stelt dat hij in zijn film op geen enkel ogenblik een groep of een bepaalde persoon in zijn eer of waarde gekwetst heeft, dat hij steeds zakelijk en objectief bericht heeft… zoals hij het in zijn beroep geleerd heeft.
Hij heeft de film “Polens deutsche Migrationskrise – Der innereuropäische Kulturkampf, eine Hommage an Polen Ein Film von Imad Karim – op zijn oud Vimeo-kanaal geladen; te bekijken op https://vimeo.com/659425464 .
Onze redactie heeft geprobeerd de film te plaatsen, wat initieel lukte, maar na enkele minuten ongedaan werd gemaakt. Men moet blijkbaar als kijker elk individueel inloggen.
Polens deutsche Migrationskrise – Der innereuropäische Kulturkampf, eine Hommage an Polen Ein Film von Imad Karim from Islamkritik rettet Menschenleben on Vimeo.
Of bij Webseite des Autors
Heel af en toe hoort men ook eens een ander geluid. Zoals van prof. John Mearsheimer, tijdens een lezing in de universiteit van Chicago in het jaar 2015. Het is zes, zeven jaar later nog even actueel als toen. Het zou ons te ver leiden dit in zijn geheel te vertalen, vermits er geen ondertiteling of geschreven tekst beschikbaar is. We citeren niettemin een behoorlijk stuk dat we van de audio vertaald hebben:
“Er zijn drie sleutelelementen in onze (VSA) strategie:
1) de uitbreiding van de NAVO – sinds Clintons presidentschap zijn we steeds verder naar het oosten opgeschoven – de Russen vinden dit een rode lijn.
2) de uitbreiding van de EU die als doel heeft Oekraïne economisch in het westen op te nemen. Ook hier een zelfde betrachting: Oekraïne steeds verder van Rusland te verwijderen.
3) een oranje revolutie aanmoedigen… met gekende motto: “democratie” in Oekraïne en elders neerpoten. Zoals u weet lopen de VSA heel de wereld af waarbij het probeert regeringen te doen vallen en te doen vervangen door “democratisch gekozen” regeringen. En ja, wie houdt er nu niet van democratie?…
Wij willen dus regeringen doen vallen en vervangen door democratisch gekozen leiders. We gaan ervan uit dat de “democratisch gekozen leiders” ons, de VSA, goed gezind zullen zijn, waardoor we twee vliegen in een slag vangen: de ongewenste regering is weg en de gewenste leiders zitten op hun troon.
Begrip voor de Russische houding: de Krimbevolking koos met een overgrote meerderheid voor een terugkeer naar Rusland. De Krim is weg. En komt nooit meer terug. Dat Rusland Oekraïne wil heroveren gaat niet gebeuren. Poetin is veel te intelligent om dit te doen; men herinnere zich het débâcle met de Russische invasie van Afghanistan, met de Amerikaanse invasie van Afghanistan, van Irak, met de Israëlische invasie van Zuid-Libanon… we moeten daaruit wegblijven. Als je echt Rusland wil treffen, moet je het juist aanmoedigen Oekraïne te heroveren.
Poetin is veel te slim voor dit scenario. Hij wil Oekraïne treffen. Wat hij wil duidelijk maken is: tot daar en niet verder, terug naar het status quo van februari 2002 of jullie (het westen) doen vrolijk verder en dan zullen we Oekraïne kapot maken.
Rusland zal nooit toelaten dat de VSA & hun bondgenoten een groot stuk onroerend goed binnenrijven aan hun westerse grens, op hun deurdrempel. Dit is en kàn geen verrassing zijn voor de VSA. Wij hebben immers de Monroe doctrine: de westelijke hemisfeer is onze achtertuin en niemand vanuit een veraf regio mag er militaire uitrusting plaatsen. En hij verwijst naar de Cuba rakettencrisis*… en stelt dat “wij ( de VSA)totaal gek werden bij het idee dat de Sovjetunie troepen (bases, raketten e.d.) zou stationeren op Cuba… totaal onaanvaardbaar… kunt u zich voorstellen dat bv. binnen 20 jaar er Chinese kanonnen in Mexico staan? Natuurlijk zal dat niet gebeuren, màg dat niet gebeuren, want we gaan dan opnieuw de Monroe doctrine inroepen!
Dus moet er niemand verbaasd zijn dat de Russen het een rode lijn noemen als het westen Oekraïne als één grote militaire basis gaat uitrusten en bewapenen…. Maar we hielden niet op…”
Op 7 december bood Terzake een verrassend neutraal inzicht met een analyse door prof. Bart Kerremans, prof. Amerikaanse politiek en Ria Laenen, experte Rusland. U kan de uitzending mits aanmelding hier (her)bekijken.
*We verwijzen in dit verband naar onderstaand artikel van 24.12.21:
Bij een vergelijking over de samenhang van de Europese Unie en het land b riep Nigel Farage het uit in de EU-praatbarak: “Belgium is not a nation!” – iets waarvan wij – en onze voorouders – niet van overtuigd moesten worden.
In onderstaande video krijgt u op enkele minuten tijd een visuele analyse over dit land dat niet het onze is:
In de hedendaagse jargon: privacy data protection. Als inleiding dit filmpje speciaal ontworpen voor kinderen. Niet voor schapen.
Maar dat is een andere doelgroep. Lees de tekst onder de video.
Kan u het zich nog herinneren: voor de wereld getroffen werd door de pandemie was er zoiets als de heilige bescherming der persoonlijke gegevens. Sinds corona opdook is dit volledig ondergesneeuwd, uit de mode geraakt, het “algemeen welzijn”, dé gezondheid der medemenschen, de burgerzin, de verantwoordelijkheid voor het leven van de anderen… u kent ze, de slogans waarbij er ons een schuldgevoel moet aangepraat worden, is immers de nieuwe gecombineerde akte van geloof, hoop en liefde.
Wie zou er immers voor de pandemie vrijwillig een spionageprogramma op zijn slimme telefoon geïnstalleerd hebben, deze aan de resp. stasidiensten toegang verleend hebben, opdat deze je gaan en staan, je contacten, kortom je levenswandel zou kunnen nagaan…? Iemand? Wie zou er vrijwillig een etiket op zichzelf gekleefd hebben waaruit blijkt dat je braafjes de regeltjes volgt? Wie zou zijn baas ingelicht hebben over zijn gezondheidsdossier? Welke baas zou het in zijn hoofd gehaald hebben de toorn van de vakbonden over zijn bedrijf te laten neerdalen als hij zijn personeel naar gegevens uit hun gezondheidsdossier zou gevraagd hebben, op straffe van…?
Voor alle regeringen, veiligheidsdiensten én internationale organisaties onder de leiding van de wereldelite was de pandemie een godsgeschenk. Er werden zaken mogelijk gemaakt waarvan ze alleen konden dromen. De schapen volgden de bevelen van de herders gedwee, waren zelfs verheugd over “doortastend beleid”… de angst voor de pandemie en de bijtwillige herdershonden is immers groter dan de vrijheidsdrang.
Onze vrijheid wordt van dag tot dag kleiner, beperkter. Niet alleen onze fysische vrijheid. Wie herinnert zich nog dat er vroeger zoiets als bankgeheim bestond. In de huidige maatschappij werd deze de facto afgeschaft. De alles overheersende controlestaat, met als overkoepelende en opzwepende superstasi, de EU, heeft ingegrepen in ons aller belang – zogezegd om belastingontduiking, resp. geldwitwassing, te verhinderen. Klaus Schwabs voorspelling “U zult niets hebben, en U zult gelukkig zijn!” moet de bekende lijfspreuk in menig Vlaams gezin “God Ziet U; hier vloekt men niet!” vervangen.
Wat kan een gewoon gezin nu nog ontduiken? De heffingen op nutsvoorzieningen? De schandalige bijkomende belasting op brandstof? De luxe-BTW op gewone verbruiksgoederen uit de supermarkt? Het zijn zij, die ons aan de ketting willen leggen, resp. daar al in geslaagd zijn, die kùnnen frauderen in buitenlandse belastingoases. De kleine man ging zijn couponnetjes innen in Nederland of het G.H. Luxemburg. Tot die mogelijkheid ook afgesloten werd.
Het bankgeheim werd niet opgeheven om ontduiking te verhinderen; het maakt echter deel uit van een groter plan, de totale controle van de brede massa.
Zo ook is de beperking op het gebruik van contant geld te klasseren. Vroeger mocht niemand de betaling in contanten weigeren. Eerst werd er een maximum bedrag voor contante betalingen opgedrongen en nu wordt men als een Neanderthaler bekeken als men niet “contactloos” betaalt of wil betalen. En daar wordt zonder gêne weer de pandemie als reden aangevoerd: u wilt toch niet besmet worden door het aanraken van dat vuil geld?
Doel: men wil de bevolking herscheppen in gewillige glazen, doorzichtige burgers, liefst zonder hersenen.
De EU speelt hierbij de rol van de deus ex machina. Begin december heeft de EU-Commissie een aanbesteding opgestart met de titel:
Feasibility Study for a European Asset Registry in the Context of the Fight Against AML and Tax Evasion - 2021/S 241-634286 - Contract award notice https://ted.europa.eu/udl?uri=TED:NOTICE:634286-2021:TEXT:DE:HTML&tabId=1
Men wil te weten komen of het doenbaar is een vermogensregister op te stellen, die als nepreden “de strijd tegen geldwassen en belastingontduiking” aangeeft. Die reden voert men te pas en onpas aan om meer zicht te krijgen in het persoonlijk leven van de EU-bevolking. Als men de EU een pink geeft, dan nemen ze niet alleen de daaraan bevestigde hand, arm, lichaam maar ook de portefeuille in uw binnenzak of de geërfde gouden horloge van uw vader. De EU wil gewoon weten wat elke individuele burger, die het pech heeft in de Europese Unie-lidstaat te wonen, bezit of als zijn eigendom beschouwt. En wil daarvoor de overheid inzetten.
Het project wordt als volgt omschreven in EU-talen, Engels en Duits:
Collection of data and interconnection of registers is a key instrument under EU law to speed up access for competent authorities to financial information and facilitate cross-border cooperation. This project shall look into various possibilities for collecting information to set up an asset registry which may afterwards feed into a future policy initiative. It shall aim at exploring how to collect and link information available from various sources on asset ownership (e.g. land registries, company registers, trusts and foundations registers, central depositories of securities ownership, etc.) and analyse the design, scope, and challenges for such a Union asset registry. The possibility to include in the registry data related to the ownership of other assets such as cryptocurrencies, works of art, real estate, and gold, shall also be considered.
„Im Rahmen dieses Projekts sollen verschiedene Möglichkeiten für die Erhebung von Informationen zur Einrichtung eines Vermögensregisters geprüft werden, das anschließend in eine künftige politische Initiative einfließen kann. Es soll untersucht werden, wie aus verschiedenen Quellen des Vermögenseigentums (z. B. Landregister, Unternehmensregister, Trust- und Stiftungsregister, zentrale Verwahrstellen von Wertpapieren usw.) verfügbare Informationen gesammelt und miteinander verknüpft werden können, und der Entwurf, der Umfang und die Herausforderungen für ein solches Vermögensregister der Union analysiert werden. Die Möglichkeit, Daten über das Eigentum an anderen Vermögenswerten wie Kryptowährungen, Kunstwerken, Immobilien und Gold aufzunehmen in das Register aufzunehmen, ist ebenfalls zu berücksichtigen.“
In het Nederlands luidt de tekst ongeveer als volgt:
“Het verzamelen van gegevens en de toegang tot gegevensbanken is een sleutelinstrument onder de EU-wetgeving* om de toegang voor de hiertoe gemachtigde autoriteiten te bespoedigen over de landsgrenzen heen. Het project zal verschillende mogelijkheden onderzoeken om informatie te verzamelen met het doel een eigendomsregister op te stellen die later kan gebruikt worden in een toekomstig politiek initiatief**. Er dient onderzocht te worden hoe uit verschillende bronnen van het vermogenseigendom (bv. registers van onroerend goed, ondernemingen, trusts, instellingen, fondsen, centrale kluizen van eigendommen…) beschikbare informatie verzameld en met elkaar vergeleken kan worden en het ontwerp, de omvang en de problemen van een dergelijk EU-vermogensregister kunnen geanalyseerd worden. De mogelijkheid gegevens over het eigendom van andere waarden zoals cryptomunten, kunstwerken, immobiliën en goud in dit register op te nemen moet ook aandacht krijgen.”
Afsluitend: maak uw borst maar al nat. Uw geautomatiseerd formulier voor de berekening van uw jaarlijkse personenbelasting was slechts het begin!
Het land b is hierbij de beste leerling van de EU-klas ondanks het negatief advies van de Gegevensbeschermingsautoriteit. De regering Decroo legde dit advies naast zich neer.
De federale regering gaat de Belgische banken verplichten voortaan jaarlijks het saldo op elke bankrekening van al hun klanten te melden aan het Centraal Aanspreekpunt (CAP), dat wordt beheerd door de Nationale Bank. Fiscus en gerecht kunnen die database raadplegen bij onderzoek naar belastingfraude en zwart geld. Lees: https://www.hln.be/economie/je-bank-moet-straks-melden-hoeveel-er-op-je-rekening-staat-wie-krijgt-mijn-saldo-te-zien-en-wat-gebeurt-er-met-die-info~a6fb9894/
*Heel duidelijk: de EU-wetgeving primeert op de wetgeving der lidstaten.
** m.a.w. Er is nog meer storm op komst.
… hoe lang nog en in welke mate het westen zich zal laten “wekken”
En neen, het is niet grappig!
Het Europees Parlement wil dat alle leden een verplichte cursus rond seksuele intimidatie gaan volgen. Wie weigert deel te nemen, zou gesanctioneerd kunnen worden, zo blijkt uit een resolutie die donderdag in het halfrond in Straatsburg is goedgekeurd.
Alle leden? Ook vrouwen? Zijn vrouwen per definitie het slachtoffer? Stel nu dat commissaresse Elisa Ferreira haar goedkeurend oog laat vallen op een stagiair van de Groenen? Of dat collega Adina Vălean af en toe de aaibaarheidsfactor van haar chauffeur niet kan weerstaan? Voor de goede orde: we geven slechts hypothetische voorbeelden. Even hypothetisch als de affaire tussen Vrhfstdt en protégée Vautmans, uitbundig beschreven met alle uitlopers door Kaaiman*.
Bovendien: als men ervan uitgaat dat vrouwen sowieso het slachtoffer zijn, dan is dat een vorm van mannelijk chauvinisme. Waarom zouden vrouwen niet hun mannetje kunnen staan… ook bij seksueel jachtgedrag?
Dus onze vraag: moeten vrouwelijke parlementairen en andere hoogwaardigheidsbekleders ook een basisopleiding “Een ‘neen’ heb je en een ‘ja’ kan je krijgen” volgen?
Volgens de resolutie schieten de huidige maatregelen van het Europees Parlement in de strijd tegen seksuele intimidatie in de instelling tekort. Zo is er al een cursus die leden op vrijwillige basis kunnen bijwonen, maar dat is volgens de resolutie onvoldoende gebleken. Slechts een kwart van de leden nam deel aan een van deze basisopleidingen, klaagt de Oostenrijkse sociaaldemocrate Evelyn Regner aan.
*het herlezen meer dan waard!
Naar verluidt wordt er binnen het EU-heiligdom voluit “gestolen, bedrogen, getreiterd, gedreigd… en seksueel geïntimideerd”
Gsm’s, smartphones, pc’s, tablets, laptops kiezen op een onverklaarbare wijze het hazenpad. De cijfers van 2020 tonen een verdubbeling van deze feiten in vergelijking met 2019. Niet alleen diefstal, maar ook bedrog, door volksvertegenwoordigers en/of personeel. Goed voor 1.3 miljoen euro. En daar bovenop: mobbing, pesten, ongewenste seksuele handelingen tussen alle geledingen.
Ca. 7800 EU-medewerkers verdienen hun dagelijks brood in het zweet van hun aanschijns; er lopen ca. 700 geliefde afgezanten van hun resp. volkeren uit 27 EU-lidstaten rond.
Wie ervan uitging dat het diefstalfenomeen in “home office”-tijden zou verminderen, vergist zich.
EUropees volksvertegenwoordiger voor de AfD, Guido Reil, is gefrustreerd:
“In elke democratie, overal ter wereld, is het het grondwettelijk recht van volksvertegenwoordigers de regering vragen te stellen. We hebben hier geen regering – God zij dank – maar wij hebben de almachtige, verlichte Commissie. En het is eigenlijk normaal, in elke democratie van de wereld, dat volksvertegenwoordigers zo veel vragen mogen stellen als zij willen. Hier is het anders: het aantal vragen is beperkt. En het is ook normaal dat deze vragen in een bepaalde tijdsduur beantwoord worden. In de Duitse Bundestag bv. duurt de beantwoording van een vraag gemiddeld één week.
Hier heeft de Commissie het voornemen de vragen binnen zes weken te beantwoorden. Zes weken. Het is slechts een voornemen, want de Commissie slaagt er niet in. Twee derde der gestelde vragen duren duidelijk langer.
Ik heb bv. verleden jaar, op het hoogtepunt van de eerste coronagolf, op de 15de mei, een vraag ingediend over de gedetailleerde (ver)korte-termijn arbeid in EUropa. Het antwoord kwam op het hoogtepunt van de tweede golf, op 14 september, en het antwoord was… dat de Commissie het eigenlijk niet zo juist wist. Maar ze was bereid goede raad te geven…
Zo gaat men met volksvertegenwoordigers niet om.
En dan zegt de Commissie: “ja, we hadden veel werk, door corona hadden we een probleem. Klopt. Dat geloof ik ook. Het probleem is echter niet nieuw. 25 jaar geleden heeft de Britse Polaris voor het eerst aandacht gevraagd voor het “probleem”. Sindsdien wordt het quasi jaarlijks aangekaart. Volksvertegenwoordigers worden door de Commissie idioten genoemd omdat ze het gewaagd hebben vragen te stellen, stress te veroorzaken, bijkomend werk uit te lokken, problemen te scheppen. En dat wil men niet. Het zou, zoals in elke normale democratie, ook hier, in dit EU-parlement ooit eens mogelijk moeten zijn…”
Elke democratie? Al eens in dit land komen kijken? … Oeps!
"Democratie (van het Grieks δῆμος/dèmos, "volk" en κρατειν/kratein, "heersen", dus letterlijk "volksheerschappij") is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening."