Sinds jaren klaagt de Syrische regering herhaaldelijk op verschillende internationale fora, o.a. in de VN-Veiligheidsraad, de Amerikaanse bezetting van Syrisch grondgebied aan – een duidelijke inbreuk van internationale wetgeving. Het gaat om de regio met daarin de Amerikaanse basis al-Tanf bij de Jordaanse grens en niet minder dan 1/3 van het Syrische grondgebied ten oosten van de Eufraat. In al-Tanf worden “rebellen” opgeleid en bevindt zich een groot vluchtelingenkamp waarin de “rebellen” de scepter zwaaien. Ten oosten van de Eufraat bevinden zich de belangrijkste olie-en gasvelden van Syrië… U zal zich Trumps triomfantelijke uithaal herinneren: “I took the oil!”

Inderdaad, de exceptionele VSA stelen olie uit het arme Syrië en vervoeren deze met tankwagens via een illegale grensovergang naar Irak. We hebben herhaaldelijk hierover bericht met beeldmateriaal. De VSA maken er trouwens geen geheim van. Het recht van de sterkste, nietwaar…

Als de poco media verontwaardigd toeteren dat de Krim bezet is door Rusland, dan “vergeten” ze erbij te vermelden dat de VSA een gedeelte van Syrië bezetten. De Krim is historisch Russisch gebied, bevolkt door etnische Russen en een kleine minderheid Tataren. Oost-Syrië en al-Tanf daarentegen hebben bij ons weten nooit een Amerikaanse ster in de Stars& Stripes gehad. Turkije heeft niet alleen Noord-Cyprus bezet maar ook de noordelijke grensstreek van Syrië en ze steunen in de provincie Idlib het verzameld zootje ongeregeld van terroristen die verdreven werden uit het regeringsgebied. Israël bezet sinds jàààren de Syrische Golanhoogte en daar ligt ook geen mens van wakker. Twee maten, twee gewichten.

We besteedden in een vorig artikel aandacht aan de Amerikaanse legerbases die verspreid over heel de aardbol de hegemonie van de VSA moeten uitdragen en verzekeren. Ook in Syrië.

Momenteel zijn er een indrukwekkend aantal – 28 – Amerikaanse bases op Syrisch grondgebied. Zij werden allemaal zonder toestemming van de Syrische regering opgericht en dienen om militaire steun te verlenen bij de olieroof.

Er zijn er dus nu 28: m.n. 17 in de provincie Hasakah, 9 in de provincie Deir Ezzor en 2 in de provincie Homs. Nu komt er eentje bij dichtbij de al-Raqqa brug over de Eufraat in Deir Ezzor. In het oosten van Deir Ezzor bevinden zich de strategisch belangrijkste militaire bases, nl. dichtbij de belangrijkste oliebron al-Omar en het Conoco gas-uitbatingsveld.

Het Brits éénmans observatiepunt ‘Syrian Observatory for Human Rights’ (SOHR) publiceerde recent foto’s van de bouw der nieuwe basis in het dorp Naqara, 3 km van Qamishli in de NO provincie Hasakah. De VSA versterken hun aanwezigheid in Syrië.

De illegale Amerikaanse bases in Syrië vormen een cordon rond de olie- en gasbronnen ten oosten van de Eufraat, die de meerderheid der Syrische minerale grondstoffen leveren. De olie en gas zijn broodnodig in Syrië, voor de Syrische bevolking, voor de verwarming en energieopwekking. De VSA verhinderen de facto de heropbouw van het land.

We haalden ook de Turkse bezetting aan, zgz. om de veiligheid van Turkije te verzekeren tegen Koerdische aanvallen. Toen we vernamen dat de bomaanval in Istanboel op 13.11.22 toegeschreven werd aan een Syrische vrouw, die handelde in opdracht van de PKK, lag het vervolg van de gebeurtenissen voor de hand. De Turkse belofte twee dagen later dat ze – na de militaire aanvallen in Irak, zouden actie ondernemen in Noord-Syrië kwam niet als een verrassing. Hoewel de PKK en het SDF elke betrokkenheid ontkenden, werd op 20 november de Turkse luchtmacht ingezet boven Koerdische doelwitten in Irak en Syrië.

U zal zich misschien niet meer herinneren dat toen de VSA hun terugtocht aankondigden (die uiteindelijk slechts een verplaatsing naar de olie- en gasbronnen zou worden), Erdogan onmiddellijk in het gat sprong (begin 2020) met zijn invasie van de Syrisch-Turkse grensstreek. De Koerden moesten verdreven worden om plaats te maken voor zijn geliefde “rebellen”. Erdogan is een koorddanser. NAVO-lid en Poetin-bondgenoot. Turkije en Rusland hebben geschillen en gemeenschappelijke belangen. Rusland bouwt in Turkije een grote kerncentrale en een gaskruispunt voor de transit van Russisch gas. Rusland laat Turkije in Syrië min of meer betijen zolang Rusland hierbij niet geschaad wordt.

De VSA en de NAVO zijn ‘not amused’ over de Turks-Russische verstandhouding. Als ze erin slagen een stok in het hoenderhok te gooien zullen ze het niet laten. De luchtaanval op de Koerden in Syrië is in zover problematisch dat een Koerdisch militair stutpunt ook door de Amerikanen gebruikt wordt. Noteer hoe de Spiegel nog altijd probeert een rad voor de ogen te draaien door het een “anti-IS-basis” te noemen. De VSA hebben nog slechts één missie: Syrië tot de hongerstaf veroordelen door hun grondstoffen te roven en oogsten te stelen of zelfs plat te branden.

De Russen zijn ‘not amused’ over de Turkse vrijpostigheid omdat ze hun bondgenoot en protégé Syrië liefst niet in een precairdere situatie zien belanden.

Woensdag kwamen de afgevaardigden van Rusland, Iran en Turkije in Astana bijeen om voor de zoveelste keer het probleem Syrië te bespreken. Rusland wil dat Turkije inbindt. De speciale gezant van de Russische president voor Syrië, Alexander Lawrentjew, liet bij het officiële Russische persagentschap TASS weten dat “een Russisch grondoffensief niet kan toegelaten worden.” Tegelijkertijd liet Erdogan optekenen dat de recente luchtaanvallen op Iraaks en Syrische grondgebied “slechts het begin” zijn en dat hij ernaar streefde de Syrische grenssteden van terroristen (lees Koerden) te “zuiveren”.

Met een serieuze schep galgenhumor stelden de protagonisten een gezamenlijke verklaring op dat er voor het conflict in Syrië geen militaire oplossing bestaat, dat ze de territoriale integriteit van Syrië ondersteunen, dat ze “alle pogingen om op het (Syrisch) grondgebied nieuwe realiteiten te scheppen” afwijzen en dat ze de activering van terreurgroepen veroordelen. Ze veroordeelden bovendien de Israëlische aanvallen op Syrisch grondgebied, inbegrepen de burgerdoelwitten, keurden de sancties tegen Syrië af en eisten dat de internationale gemeenschap Syrië zou helpen bij de heropbouw en steun te verlenen bij het vluchtelingenprobleem. Bovendien waren ze akkoord dat ze allemaal bezorgd waren over acties van separatisten. M.a.w. de Koerden.

Vandaag berichtte TASS dat het Turkse defensieministerie kort spel zal maken met terroristische dreigingen (Koerden) vanuit Noord-Syrië. En de herhaling dat de implementatie van alle voorgaande akkoorden i.v.m. Syrië gesteund wordt door de Turkse defensieminister.

Onderhuids wordt er gefluisterd dat de geruchten over een mogelijke ontmoeting Erdogan-Assad misschien toch niet zo gek zijn. En Rusland zou graag China bij de Astana-groep halen. Iran heeft geen bezwaar. Erdogan moet erover nadenken.