1980 – Londen
2016: Straatverkoop koffie e.a.
Boekenverkoop
Meeneem slaatjes e.d.
Eén derde van de Britse publieke betalende vaste lijnaansluitingen, waarvan ca. 8.000 de bekende rode telefoonhokjes, worden slechts één keer per maand (of minder) gebruikt. Het meest confronterende nieuwe gebruik is een herstel- of oplaadpunt voor gsm’s, tegelijkertijd heeft dit ook het grootste potentieel.
In Indonesië kan je een app installeren die op zoek gaat naar een gewillige tweede, derde, vierde… vrouw. Het enige probleem is de vereiste toestemming van echtgenote nummer één.
Wij zijn ervan overtuigd dat de oplossing in een app ligt die de halsstarrige echtgenote laat verdwijnen.
“Deep states”
De Turkse “deep state” was de discrete maar altijd aanwezige staat-in-de-staat die achter het schouwtoneel van de officiële politiek de échte hefbomen van de macht in handen had. In Turkije steunde die “deep state” op de westers georiënteerde, ontwikkelde midden-klasse en op het leger, dat met argusogen waakte over het seculiere karakter van de Turkse staat. Tot 2003 heeft die “deep state” kunnen beletten dat de fundamentalistische barbaren de macht overnamen. Dat was één van de zeldzame gevallen waarin zo’n “deep state” een positieve rol speelde. De negatieve voorbeelden zijn veel talrijker. Dat de socialisten nog steeds aan de macht zijn in Venezuela, hoewel de oppositie er een tweederdemeerderheid behaalde in het parlement, is te wijten aan het feit dat zij in de vijftien jaar dat zij over Venezuela regeerden, een socialistische “deep state” hebben uitgebouwd, die zich van het parlement niets meer hoeft aan te trekken. Met hulp van Cubaanse “adviseurs” controleren de socialisten het leger, de politiediensten, heel het justitie-apparaat en vrijwel alle media.
Typisch voor Latijns-Amerika, met zijn lange geschiedenis van staatsgrepen en militaire dictaturen? Nee, niet echt. Het lijkt akelig veel op wat er nu gebeurt in de VS, een land dat ooit, samen met Groot-Brittannië, één van de meest vrije landen ter wereld was, met één van de stabielste en best functionerende democratieën. Maar sinds de verkiezings-overwinning van president Trump zakt het land op een angstwekkende manier weg in geweld, chaos en tweespalt. De huidige golf van vernielingen van historische monumenten in de VS lijkt akelig veel op de eerste fase van Mao’s Culturele Revolutie, waarbij evenveel cultureel erfgoed werd vernield als tijdens de invallen van Dzjenghis Khan. Er is een pre-revolutionair klimaat ontstaan. Sommigen houden ernstig rekening met een tweede Amerikaanse burgeroorlog. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt, net zoals in Venezuela, uitsluitend bij de linkse “deep state”, die weigert de verkiezingsresultaten te aanvaarden.
Nu ontdekken de rechtse blanke Amerikanen tot hun afgrijzen dat zij gedurende decennia blind geweest zijn voor het ontstaan van een marxistische “deep state” in hun eigen land. Die was er al vóór Obama en ze heeft aanzienlijk bijgedragen tot zijn verkiezing-soverwinning. Maar in de acht jaar Obama-bewind heeft de macht van die “deep state” door benoemingen op alle niveaus, vooral bij justitie, een destructieve kritische massa bereikt.
Het enige hoopgevende verschil met Venezuela is, dat de strijdkrachten niet in handen zijn van die “deep state”. Maar vele andere maatschappelijke actoren staan wel onder controle van die “deep state”. In de meeste Amerikaanse universiteiten wordt even efficiënt geïndoctrineerd met marxistisch totalitarisme als in Noord-Korea, met daar bovenop nog een extra laag hersenspoeling in feministische mannenhaat en pro-islamitische waanideeën, afgewerkt met een sausje antiblank racisme.
De Republikeinse Partij van de president heeft nochtans een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden én in de Senaat. Vele presidenten moesten met veel zwakkere politieke kaarten spelen… Maar dat democratische feit is nu irrelevant geworden. Links lapt de democratie openlijk aan zijn laarzen. Net zoals in Venezuela is de greep van de “deep state” op het gerechtelijk apparaat zo sterk, dat rechters zelfs tegen de Grondwet in beslissingen van de president kunnen saboteren. De “deep state” controleert een groot deel de “gewone” media en ze heeft zich verzekerd van de collaboratie van internetgiganten als Twitter, Youtube en Google, wat natuurlijk niet alleen de vrijheid van meningsuiting in de VS ondermijnt, maar in heel de wereld. Want in wezen is dit artikel natuurlijk niet bedoeld als een “wake up call” voor rechts Amerika, maar voor ons. Ook in West-Europa wordt de democratie steeds vaker buitenspel gezet door linkse “deep states”, zowel op nationaal als op Europees niveau. De centrale vraag wordt steeds minder “Hoe winnen we de verkiezingen?” en steeds meer “Hoe kunnen we afrekenen met die linkse ‘deep states’”?
Marc Joris
Publ. Rebel, okt. ’17
“Vraag niet wat je land voor jou kan doen, vraag wat jij voor je land kan doen.”
Zou er iemand de Syrische ‘vluchtelingen’ willen duidelijk maken dat ze in hun eigen land onmiddellijk aan de slag kunnen? Zonder taal- of integratiecursussen.
Wat u in de poco media niet zal vernemen.
Goede moed en christelijke naastenliefde doen wonderen:
Met de hulp van UNESCO:
Het normale leven herpakt zich:
Levensvreugde puur tijdens straatfestival:
Industrieterrein, Aleppo.
In juli klonk het nog zo:
Vandaag: Nadat zijn bedrijf door de I.S.-terroristen grotendeels vernield werd, heeft zakenman Vadah Garman de productie van textielwaren hernomen. Hij maakt verschillende stoffen, o.a. voor gordijnen en trouwjurken, zowel voor de binnenlandse markt als voor de export naar Europa en Azië. Hij dankt de regering voor de steun.
Producent van plastic waren, Dahman. De fabriek vangt weeskinderen en families op, geeft hen een baan, een mogelijkheid om terug op eigen benen te staan.
Afhankelijk van het standpunt der protagonisten wordt/werd de genoegzaam bekende Golf tussen Perzië, Irak, de Golfstaatjes en het koninkrijk genoemd naar de heersende familie, de Perzische, resp. Arabische Golf genoemd. Wereldwijd is de naam Perzische Golf gebruikelijk. Trump echter wil provoceren. Ditmaal lag het niet aan diens gebrekkige geografische kennis, maar een uitdaging aan het adres van de Iraanse regering met het doel het Iran-akkoord eenzijdig op te zeggen.
Niet de gemodelleerde golf op zijn kruin die de dagelijkse spot van tegenstanders en tekenaars oproept, wel de opzettelijke uitschuiver over de Perzische Golf die de Amerikaanse president bewust herdoopte in de Arabische Golf, was het thema van een tentoonstelling van cartoonisten in Teheran.
De EU “is not amused”:
Intussen wonnen Iraanse kinderen in Wenen een prijs bij een internationale wedstrijd met als thema vrede en samenwerking:
Franz Liszt werd op 22 oktober 1811 in Hongarije (Raiding) geboren uit een Duits adellijk geslacht, omdat zijn vader rentmeester was bij de Hongaarse tak van de Esterhazy’s. Als reeds zeer vroeg zijn muzikale begaafdheid blijft, laat vader Liszt zijn job varen om de opleiding van zijn wonderkind van nabij te kunnen leiden. Het hele gezin verhuist naar Wenen, waar de jonge Franz (Ferenc in het Hongaars) met een studiebeurs van Hongaarse edelen les krijgt bij Czerny.
In 1823 trekken ze naar Parijs, maar Cherubini die een hekel had aan muzikale wonderkinderen, weigert hem aan het Conservatorium. Vandaar dat Liszt als pianist in feite autodidact is, terwijl hij compositielessen volgde bij Paër en Reicha.
Hij onderneemt een concertreis naar Engeland, en wordt door de voorspraak van Hongaarse adellijke families en door zijn natuurlijke ontvankelijkheid voor nieuwe indrukken, spoedig het lievelingskind van de Parijse salons.
Net als bij Chopin betekent het beluisteren van Paganini voor hem een nieuwe stimulans om zijn pianotechniek verder aan te scherpen. Andere figuren die hem diepgaand beïnvloeden zijn Meyerbeer, Bellini, Chopin en vooral Berlioz, uit wiens programmatische “Symphonie fantastique” hij de idee put voor symfonische gedichten als de meest typische uiting van de romantische orkestmuziek. In 1835 gaat hij een “vrij huwelijk” aan met gravin Marie d’Agout, die hem drie dochters schonk. Eén daarvan moeten we onthouden: Cosima, die eerst trouwde met de dirigent Hans von Bülow en daarna met Richard Wagner. In 1839 slaat de verhouding om in haat en Liszt is wat blij als hij tot buitengewoon hofkapelmeester benoemd wordt in Weimar. Van daaruit maakt hij propaganda voor de muziek van zijn geestelijke vader Berlioz en (echte) schoonzoon Wagner.
Tijdens een concertreis in Rusland leert hij vorstin Sayn-Wittgenstein kennen; wanneer na zeventien jaar aandringen de verbreking van haar eerste huwelijk definitief voor onmogelijk wordt verklaard (volgens het kerkelijk recht had ze moeten kunnen scheiden omdat ze als minderjarige tegen haar wil uitgehuwelijkt werd), gooit Liszt het roer om en vraagt in Rome de lagere wijdingen van de Rooms-Katholieke Kerk aan. Hij beperkt zijn concertreizen als bravoure-pianist tot een minimum, om zoveel mogelijk te componeren, en vertoont zich nog alleen in priestertoog. Ook in Weimar boterde het niet meer met zijn werkgevers en ondergeschikten, en hij trekt naar Rome. Vanaf 1875 wordt hij voorzitter van de landelijke muziekacademie (heet nu Ferenc Liszt-academie) in Boedapest, en verdeelt zijn jaren over Rome, Boedapest en Weimar.
Hij sterft op 31 juli 1886 in Bayreuth, waar hij Cosima te hulp gesneld was om het Festspielhaus boven water te houden na de dood van Wagner.
“Glücklich, wer mit den Verhältnissen zu brechen versteht, ehe sie ihn gebrochen haben.”
De Hongaarse rapsodie nr. 2 in cis-mineur S.244/2 is de tweede in een reeks van negentien Hongaarse rapsodieën door de Hongaarse componist Franz Liszt en is veruit de meest bekende van deze muziekstukken.
Het stuk was gecomponeerd in 1847 als een pianosolo en werd gepubliceerd in 1851. Een georkestreerde versie werd uitgewerkt door de componist in samenwerking met Franz Doppler. Een derde versie werd door Liszt in 1874 gecomponeerd waarin het stuk was herwerkt als duet voor quatre-mains.
Het stuk werd gespeeld als pianosolo door Mickey Mouse in de animatiefilm The Opry House uit 1929 en door Bugs Bunny in de Warner Brothers cartoon Rhapsody Rabbit. In de MGM kortfilm van William Hanna en Joseph Barbera met Tom en Jerry The Cat Concerto hoor je ook het stuk. De film werd de laureaat van de Oscar voor beste korte animatiefilm 1947. Het mediagebruik gaat verder in onder meer de muziekfilm My Dream Is Yours uit 1949. (Wikipedia)
Als je naam Soros is, dan heeft diens vrijgevigheid niets met goedertierendheid te maken. 18 miljard dollar werden van zijn persoonlijke rekeningen naar zijn geesteskind ‘Open Society Foundation’ overgeheveld, kwestie van onverminderd linkse druk te kunnen uitoefenen op politici, media, financiële wereld om uiteindelijk de samenleving om te vormen tot één groot verbroederings-ideaal waar er geen plaats is voor conservatieve blanken. Noteer: giften aan ‘goede doelen’ zijn aftrekbare posten.
Misschien kunnen de Ierse posterijen een postzegel met zijn tronie overwegen?
Wat bezielt de Ierse posterijen om een postzegel uit te geven van een massamoordenaar? Che Guevara’s ‘overleed’ 50 jaar geleden. En dat moest gevierd herdacht worden. Mocht de Ierse postoverheid om inspiratie verlegen zitten, kunnen we hen wel enkele soortgelijke suggesties doen.
Deze video maakt deel uit van een jaarlijkse Australische reclamecampagne om de verkoop en verbruik van lamsvlees aan te moedigen. Vanzelfsprekend voelden enkelen zich zwaar op hun religieuze tenen getrapt.
U kan de ondertiteling en vervolgens de geautomatiseerde vertaling inschakelen via de icoontjes onderaan, maar daar wordt u niet wijzer van. Bij vertaling gaan de woordspelingen verloren.
Leerrijk…!!!!