Daar mogen de distels wel groeien

“Als het over moslims gaat kan er in een middelgrote centrumstad van Vlaanderen, bestuurd door een N-VA-burgemeester samen met de socialisten, zelfs geen grassprietje meer geplukt worden zonder dat een imam of aanverwanten er zijn zegen aan geeft.”

Allah beslist of onkruid mag gewied worden in Sint-Niklaas

DSC_0017Wie beslist er in Sint-Niklaas of onkruid mag gewied worden op het openbaar domein: de N-VA-burgemeester of het schepencollege?  Nee hoor:  het is Allah die beslist.  Dat is geen grap:  Het allerhoogste orgaan van de moslims in België, de Moslimexecutieve, heeft haar ‘Raad van Theologen’ naar Sint-Niklaas gestuurd om er zich over het Grote Onkruidprobleem te buigen.   

Op de begraafplaats Heimolen in Sint-Niklaas liggen alle perken en paadjes er piekfijn verzorgd bij.  De arbeiders van de gemeentelijke groendienst leveren hier schitterend werk.  Maar één hoekje geeft een heel ander beeld.  Daar hebben de moslims een tijd geleden een apart perceel gevraagd en gekregen, ‘omdat wij niet met ongelovigen in dezelfde grond willen begraven worden’, zoals een moslima mij ooit toebeet.  Een flagrante scheiding van de scheiding van kerk en staat zoals wij die in dit land kennen:  volgens onze regels wordt op openbare begraafplaatsen geen onderscheid meer gemaakt op basis van de religie die de overledene aanhing. Maar goed, de moslims – die zich steeds ‘uitgesloten’ voelen – moesten weer eens hun eigen perkje hebben, en dat hebben ze dus gekregen.

Lees verder…

Niccolo Paganini – Vioolconcert nr. 1

klassische-musikNiccolò Paganini (Genua, 27 oktober 1782 – Nice, 27 mei 1840) was een in het Italiaanse Genua geboren vioolvirtuoos en componist.

Op elfjarige leeftijd trad hij voor het eerst op als violist, na muziekonderricht van zijn vader te hebben genoten en les op gitaar zowel als viool. Vanaf 1797 reisde hij door Europa en trad op in onder andere Wenen en Parijs. Zijn bekendheid groeide hierdoor. In 1831 ging hij voor het eerst op tournee in Engeland.

Veel mensen geloofden dat Paganini een ‘duivelsviolist’ was. Paganini versterkte de legendevorming om zijn persoon door ‘s nachts op kerkhoven voor de doden te spelen. Hij had ook de gewoonte om voor een concert zijn gezicht wit te schminken om zo nog meer tot de verbeelding te spreken, als lijdend kunstenaar. Een mysterieuze ziekte zorgde voor nog meer mystificatie rondom zijn persoon. Hij leed namelijk aan het Marfan syndroom, hierdoor had hij zeer lange vingers.

In 1834 schreef Hector Berlioz op Paganini’s verzoek een compositie voor altviool en orkest, getiteld Harold in Italië, die Paganini echter nooit heeft uitgevoerd.

Niccolò Paganini overleed in Nice op 57-jarige leeftijd.

Het grootste deel van zijn leven bespeelde hij de viool Il Cannone.

Zijn oeuvre bevat onder meer 6 vioolconcerten, concertstukken voor viool en orkest, 12 sonata’s voor viool en gitaar, als ook de beroemde 24 Capriccio’s voor viool solo, studies voor viool, enzovoort.

Paganini en zijn werk hebben veel andere componisten geïnspireerd. Franz Liszt bijvoorbeeld, was gefascineerd door Paganini’s virtuositeit en streefde in zijn pianowerken en -uitvoeringen naar een gelijke perfectie. Sergei Rachmaninov schreef in 1934 een eendelig werk voor piano en orkest (Rapsodie op een thema van Paganini, op. 43) waarin 24 variaties op het thema uit Paganini’s Caprice in a mineur de revue passeren. Johannes Brahms componeerde op hetzelfde thema variaties voor piano solo.

Het Vioolconcert nr. ​​1, Op. 6 werd waarschijnlijk gecomponeerd tussen 1817 en 1818 en hieruit blijkt de technische hoogstandjes die Paganini had.

Het concert bestaat uit drie delen :

    1. Allegro maestoso – Tempo giusto
    2. Adagio
    3. Rondo. Allegro spirituoso – Un poco più presto

Het (verdwijn)gat

Het gat van Di Rupo

Het gat van Di Rupo

Het (verdwijn)gat

Le Roi / de Koning en zijn gade zijn nog maar net in Brazilië aangekomen of het koninkrijk wordt getroffen door een natuurramp.

Er werd een gat geslagen, schrijft De Tijd. Een gat met een nominale waarde van 1.9 miljard.  De kans is klein dat dit gat kan gedicht worden.  Het is dan ook een groot gat.  We vragen ons af hoe men ongehinderd een gat van dergelijke omvang kan slagen. Wij zouden zelfs niet weten hoe eraan te beginnen. Onze rug protesteert al als we een putteke moeten graven voor een nieuwe rododendron. Men geeft de schuld aan een ontsporing.  Wij dachten eigenlijk dat de spoorwegen het probleem van de wissels opgelost hadden.    In april scheen alles nog op behoorlijke fundamenten te rusten; zelfs de EU was er gerust in.  Niet dus.

En dat is niet het enigste gat. Het geeft toch te denken dat na de landing van Flup en Matil in Brazilië, daar ook in de buurt van Rio een verdwijngat gesignaleerd werd.  Merkwaardig.

Lees er alles over bij De Tijd

 

 

Komt het ooit goed tussen sjiieten en soennieten?

Waarom sjiieten en soennieten elkaar naar het leven staan
door Afshin Ellian 20 jun 2014
Sektarische strijd verscheurt Irak

In Irak en Syrië woedt de strijd tussen sjiieten en soennieten weer in alle hevigheid. De kiem van het conflict ligt in de zevende eeuw en ging over de vraag wie Mohammed moest opvolgen.
Wat is de aard van het conflict tussen het sjiieten en soennieten? Deze vraag wordt mij geregeld gesteld.

Velen denken dat de strijd tussen deze richtingen binnen de islam vergelijkbaar is met de strijd tussen het protestantisme en katholicisme. In dat conflict veranderde heel Europa in een bloedige arena.

De Europese godsdienstoorlog leidde tot revoluties in verschillende Europese landen. Recht, politiek en godsdienst veranderden voor altijd. Het protestantisme wordt gezien als de bakermat van de moderne democratie en het kapitalisme.

Eerste moslims
Kan de Europese godsdienstoorlog worden vergeleken met de strijd tussen het sjiisme en soennisme?  Lees verder…

Nog zeven keertjes slapen…

… en dan begint de ramadan

Neem deze richtlijnen grondig door.  Nog een week te gaan.  Wij doen dan ook een oproep om een speciale inspanning te doen om de gevoelens van onze geliefde moslim medeburgers niet te kwetsen. U zal méér dan gewoonlijk begrip moeten tonen als de ware gelovigen, geplaagd door honger en dorst, eens kort door de bocht gaan.  In de werksfeer wordt aangeraden de collega, die met een loense blik naar uw boterhammendoos kijkt, niet te provoceren.  Gebakken spek als beleg lijkt ons geen goed idee. Bied hem in de kantine geen drankje aan.  Neem een deel van zijn werk voor uw rekening.  Tenslotte bevindt die collega zich in een verheven gemoedsstemming en kan hij zich moeilijk concentreren op aardse verplichtingen.

Maak plaats voor hem  als hij, het kompas in de éne en de koran in de andere hand, zich op de vloer neervlijt om te bidden.   Met het vasten en het bidden probeert de zondaar zich te reinigen.  Als uw collega zich meermaals per dag tien minuten in een stil hoekje zich terugtrekt, dan moet u dat bijzonder waarderen.  Hij zal gelouterd terugkeren op zijn werkplaats.  Maak geen grapjes over zijn geloofsbelevenis.  Uw collega wil zich juist bezinnen over eventuele wrijvingen om ze – helemaal in overeenstemming met de Godsdienst van de Vrede – uit de wereld te bannen.  Ga dus in op zijn vredesaanbod.
Als uw collega na de ramadan al zijn beloftes en dure eden over boord kiepert, wees dan niet verbaasd of ontgoocheld.  Het hoort gewoon bij hun cultuur – elk jaar opnieuw.

Vanzelfsprekend – we hebben het al vernoemd – kan uw collega minder presteren of zich slechter kunnen concentreren.  Als het grollen van de maag de werking van de hersens overstijgt, is dit perfect te begrijpen.  Als uw collega ziek wordt – van de honger of omwille van een andere niet te vatten oorzaak – probeer dan met hem een gesprek aan te knopen.  Zieken zijn niet verplicht te vasten.  Zij mogen de vastendagen nadien inhalen.

Verhef uw stem niet bij een gesprek.  De predikanten van de vrede zijn niet gewoon aan harde geluiden.  Mocht u samen met uw collega tijdens de late shift moeten werken, dan zou u hem kunnen voorstellen zijn werk voor een uurtje of zo op u te nemen.
Wie nog meer nuttige tips heeft, mag ze ons melden.  Wij maken graag ruimte bij Golfbrekers om de verbruining verrijking alle kansen te geven.

FVE

 

Faciliteiten worden ‘plus faciles’

Persbericht Vlaams Belang 20 juni 2014:

Faciliteitenarresten: Raad van State maakt faciliteitengemeenten in praktijk tweetalig
Franstalige voorzitter houdt Caprasse hand boven het hoofd

Het Vlaams Belang is allesbehalve verwonderd over de uitspraken van de Raad van State  over de benoeming van de burgemeesters in de faciliteitengemeenten. Waarvoor wij hadden gewaarschuwd, is nu gebeurd:  de Vlaamse omzendbrieven worden in grote mate onderuit gehaald. Vanaf nu kunnen in de zes randgemeenten op een wettige manier taalregisters worden opgesteld naar Brussels model. De uitschakeling van de Linkebeekse burgemeester Thiéry is het zoenoffer waarmee de bittere pil voor de Vlamingen verguld moet worden.

Tijdens de besprekingen in Senaat en Kamer heeft het Vlaams Belang krachtig gewaarschuwd dat de nieuwe procedure, met de helft Franstalige magistraten én met een Franstalige voorzitter in de helft van de procedures, in de praktijk zou leiden tot het torpederen van het Vlaams karakter van deze gemeenten. We hebben – helaas – gelijk gekregen.

Het dossier van de Kraainemse burgemeester Caprasse werd geleid door de Franstalige Eerste Voorzitter van de Raad van State Yves Kreins. Hoewel Caprasse bij de jongste parlementsverkiezingen van 25 mei even duidelijk de taalwet overtrad als haar Linkebeekse collega Thiéry (en Franstalige oproepingsbrieven liet versturen), wordt Caprasse de hand boven het hoofd gehouden: men blijkt namelijk niet te weten ‘wie de oproepingsbrieven bij de drukker heeft opgehaald en verspreid’. Volgens de Raad van State zijn het in Kraainem dus mogelijk de kabouters geweest!

Nog straffer is dat de Raad van State zich nu in de plaats stelt van de wetgever en op eigen houtje de invoering van taalregisters regelt: voortaan kunnen alle inwoners die dit schriftelijk verzoeken vier jaar lang al hun gemeentelijke documenten in het Frans krijgen. Op die manier is er nauwelijks nog enig verschil met de situatie in Brussel en mag men dus geen enkele bereidheid meer verwachten van anderstaligen om Nederlands te leren en zich te integreren. Daarmee komt een einde aan de gevestigde rechtspraak van (de Nederlandstalige kamer van) de Raad van State die de omzendbrieven in het verleden gevalideerd heeft en de faciliteiten decennialang op een beperkende wijze heeft geïnterpreteerd.

Vandaag heeft de tweetalige algemene vergadering van de Raad van State zich ontpopt tot een regelrechte ‘Gouvernement des Juges’, die in de plaats mag treden van de wetgever en van de Vlaamse regering, en die een stuk van Vlaanderen ongehinderd mag verBrusselen.

Het Vlaams Belang heeft zich alvast in dit dossier niets te verwijten: wij hebben deze regeling hard bevochten in het federale parlement en voor het Grondwettelijk Hof én via het indienen van een belangenconflict in het Vlaams Parlement. Helaas stonden we toen alleen: zelfs de N-VA steunde ons voorstel toen niet. De tranen die N-VA-minister Geert Bourgeois vandaag plengt, zijn krokodillentranen (volg bruggetje).

Bart Laeremans
Oud-senator

Klaas Slootmans
Persverantwoordelijke

http://www.raadvst-consetat.be/?page=news&lang=nl&newsitem=225