Woke-ologie voor iedereen

De politieke correctheid heeft de kunst bereikt. Dresdener musea geven 143 kunstwerken een nieuwe naam om klachten wegens racisme en discriminatie te ontlopen.

De „Staatlichen Kunstsammlungen Dresden“ (SKD), een samenwerkingsverband van 15 musea in Dresden, lokken jaarlijks bijna 2.5 miljoen bezoekers uit de hele wereld. Nu treden de SKD met hun tentoonstellingsruimtes, zoals de Zwinger met de beroemde schilderijencollectie “Oude Meesters”, het Grüne Gewölbe, het Albertinum e.a. in actie tegen de racismeverwijten die hun vermaarde kunstschatten veroorzaken: ze worden onder de loep genomen op zoek naar twijfelachtige – lees: kwetsende, discriminerende – titels.

En dat het nodig was, mocht blijken: 143 tentoongestelde stukken werden inmiddels herdoopt.

Ook de fauna en flora ontsnapten niet aan de wokebril: meer dan 1000 vogels kregen in Duitsland door “wetenschappers” een nieuwe naam toebedeeld. Talrijke vogelnamen baseren zich naar verluidt op racistisch gedachtengoed. Zo mag de Hottentottentaling (Latijn: Spatula hottentota) zich voortaan de Stippentaling noemen. Wikipedia loopt achterop. Iedere poco burger weet dat het begrip “hottentotten” ingevoerd is door Nederlandse bezetters. Duidelijk een blijk van minachting die eeuwen later nog steeds de taal – en de fauna – beïnvloedt. Meer voorbeelden van racistische vogelnamen vindt u hier (Duits).

Niet alleen in Duitsland vliegen/vlogen er racistische vogeltjes rond. De Amerikaanse vereniging van ornithologen ging in het verweer en spande de extreemlinkse Washington Post voor hun woke-karretje.

Tucker Carlson heeft er zo zijn gedacht over:

Mocht zich iemand willen omscholen in de toepassing van het broodnodige woke-taalgebruik , dan kan die zich aanmelden voor “innovatieve Europese taallessen”:

rassistisch-kunstwerke-umbenannt-143-kunst-politisch-korrekt-dresden-museen-diskriminierung-rassismus-zr-90980515.html

https://wibnet.nl/cultuur/taal/hottentot-waar-komt-het-woord-hottentot-vandaan

Muilkorfuniversiteiten

Afbeeldingsresultaat voor speech police

Je kan je afvragen of ze daar in het land van Uncle Sam (… Hoe racistisch is dié uitdrukking? Blanke man als symbool voor de VSA…) nog helemaal goed bij zinnen zijn. Nadat ze te pas en onpas niet in het linkse rijtje dansende gastsprekers in de ban geslagen hebben moeten o.a. volgende woorden volgens de poco woordenlijst – de “inclusive language guide”* -, die tien bladzijden lang is, geweerd, lees “verboden” worden aan de Amerikaanse VSA universiteiten:

Enkele voorbeelden:

  • Long time, no see (wat is het lang geleden dat we elkaar nog ontmoet hebben): racistisch, zou naar verluidt vroeger gebruikt geworden zijn tegenover Aziaten (noteer: Asian kan ook het M.O., resp. moslims, betekenen) Of het iets met Pearl Harbour te maken had kon onze redactie niet achterhalen.
  • Freshman (eerstejaars student(e)): beledigend, want past niet in de geslachtsreligie. “Man” is een zware uitschuiver… Stel je voor dat de aangesproken student met baard en basstem zich in werkelijkheid vrouw voelt…
  • Food coma (te veel eten van bv. hamburgers): racistisch, wordt immers verdacht van “luiheid” vermits deze uitdrukking naar verluidt met de Amerikaan van Afrikaanse oorsprong geassocieerd wordt.
  • Cake walk (om aan te tonen dat iets gemakkelijk is): racistisch… en hoe! Slaven zouden met hun blanke eigenaars gespot hebben door op een overdreven manier te dansen in een poging hun houding – en dansen – te copiëren. Deze laatsten zagen er geen kwaad in – de idioten snapten niet dat hun slaven hen belachelijk maakten – en organiseerden danspartijtjes waarbij de beste dansers een taart konden winnen.
  • Parkeren op een voorbehouden plaats voor gehandicapten: mag niet; bij ons trouwens ook niet; wij spreken van een “beperking”. Doet afbreuk aan de persoon in kwestie en veronderstelt dat de persoon minderwaardig is.
  • Crazy: hoe gek je iets ook vindt, hou die mening voor jezelf. Je doet er de echte zotten onrecht mee aan. Want een psychisch gezondheidsprobleem is een ernstige zaak. Zeg bv.: “verrassend”.
  • Illegal immigrant: kan niet om velerlei redenen. Wordt in direct verband gebracht met Hitler, de verdrijving van de Joden en hun aankomst in Palestina. Herhaal het mantra: “geen mens is illegaal”. Zeg: “vluchteling” of “immigrant”.
  • Mr., Mrs., Ms. (Afkorting voor aanspreekvorm – Dhr., Mevr. Mej.): Hoe kan je het in je hoofd halen te veronderstellen dat je het geslacht van iemand kent? Diep vanbinnen, onzichtbaar voor de buitenwereld, verstopt onder een vervilte baard en een basstem, zit er misschien wel iemand anders… Gebruik gewoon de naam van het individu of Dr. (doctor) als dit van toepassing is.

Helemaal bovenaan staat “America” als men in feite de VSA bedoelt. Immers, andere staten in Noord-Amerika zouden zich wel eens zwaar op hun tenen getrapt kunnen voelen.

*U vindt hier de volledige catechismus van de verboden/voorgeschreven woordenschat.

Wie zijn kind liefheeft spaart de roede niet

Geef je steeds toe aan je kind, dan respecteert het je niet meer. Bij migranten is dat niet anders, meent Tahmina Akefi.

Dat de Turks-Nederlandse journaliste Ebru Umar, onlangs aangeklaagd wegens belediging van president Erdogan, op een geheim adres moet verblijven wegens bedreigingen, maakt pijnlijk duidelijk hoe zwak de verbondenheid van Turkse Nederlanders is met het land waar zij leven.

Dat komt voor mij niet als een verrassing. Door altijd maar tolerant te zijn, droeg Nederland actief bij aan de loyaliteit die migranten koesteren voor hun herkomstland. Migreer je als Nederlander naar zo’n land, dan moet je je daar wél aan de gebruiken houden. Maar mensen die naar het Westen komen vinden het op de een of andere manier allesbehalve vanzelfsprekend zich aan te passen.  Lees verder…

Censuur bij ‘Doorbraak’?

Oorspronkelijk verscheen dit artikel van Johan Sanctorum bij Doorbraak onder de titel ‘Hendrik Vuye, ceremoniemeester van dienst?’

Blijkbaar was het een té heet hangijzer voor de Doorbraakbazen; na een half uur was het alweer verdwenen:  “Gij zult de N-VA en zijn apostels niet beledigen!”
Hier volgt de originele tekst:

‘Amedeogate’: Hendrik Vuye wordt ceremoniemeester.
Dit is meer iets voor Dag Allemaal en Story, maar de N-VA maakt er haast een staatszaak van, dus gaan we mee in de royalty-hype. Waar gaat het over?

Prins Amedeo (moest eerlijkheidshalve even opzoeken wie dat was), oudste zoon van prinses Astrid, is in 2014 getrouwd met Elisabetta Maria Rosboch von Wolkenstein. De prins verkoos “een onafhankelijk leven te leiden, los van elke protocollaire rol” (applaus hier) en gaf vrijwillig elk troonopvolgingsrecht op. Dit door niét formeel de toestemming voor het huwelijk te vragen aan de koning en de regering, wat een troonpretendent volgens de grondwet dient te doen. Het zijn trouwens de vier kinderen van Filip die eerst aan de beurt komen, Amedeo had sowieso vrijwel geen uitzicht op het koningschap.

Maar nu heeft die Amedeo om god-weet-welke reden toch nog toestemming gevraagd, een jaar na de trouw, en hij heeft die per KB ook gekregen van koning Filip én premier Michel. De Franstalige media, altijd meer bezig met koningen en prinsen, hadden dat in het oog, de Vlaamse media lieten het over aan Dag Allemaal en consoorten.  Lees verder…

 

 

 

Censuur in de EU-praatbarak

In het Europees Parlement mag elk parlementslid normaal enkele keren per jaar een tentoonstelling houden, dat is routine. Elk parlementslid? Niet elk,de tentoonstelling die Udo Voigt (NPD) wilde houden met foto’s over de verwoestingen in Syrië werd verboden. De schade die daar wordt aangericht door de zgn. ‘gematigde rebellen’ mag niet getoond worden; dat is blijkbaar te pijnlijk voor de Europese ‘democraten’…

Het EU-parlement, de zelfverklaarde kansel van de democratie, gaat nogal willekeurig om met andersdenkenden.  Eigenlijk had dinsdag de Duitse NPD-EU-volksvertegenwoordiger Udo Voigt in aanwezigheid van genodigden, waaronder talrijke diplomaten, een tentoonstelling “Syriens erfenis – de wieg van de beschaving” moeten openen.  Had…

Udo Voigt heeft in juni 2015 samen met een APF-delegatie Syrië en Libanon bezocht.  Elk EU-parlementslid kan gebruik maken van de expositiemogelijkheid – pure routine.  Er mogen echter geen politieke thema’s behandeld worden – een merkwaardig voorschrift voor een politiek instituut als het EU-parlement.

Het thema van zijn tentoonstelling was dus ‘cultuur’ en – uiteraard – de teloorgang ervan.  Iets waarvoor de Syrische ‘gematigde’ rebellen en terreurmilities verantwoordelijk zijn.  Het is nu net dat laatste dat niet mocht getoond worden, want de EU heeft nu eenmaal tégen Assad en vóór de zgn. ‘gematigde oppositie’ gekozen.   De tentoonstelling werd dus botweg geweigerd.  Zoveel waarheid is immers niet te slikken.   Nochtans had Udo Voigt in oktober 2015 toestemming gekregen.
Udo Voigt blijft niet bij de pakken zitten.  De afbeeldingen zullen nu als een reizende tentoonstelling op verschillende plaatsen in Europa getoond worden.