Syrië lijkt wel uit de redactiekamers der media verdwenen te zijn. De armoe neemt dag na dag toe. Elektriciteits- en bijgevolg waterbevoorrading (buiten werking gestelde pompen) is één der bekommernissen van de bevolking en de regering. De VSA gaan verder op de ingeslagen weg: het stelen van de natuurlijke rijkdom – de olie – en van de oogsten. Een zoveelste inval van Turkije is nakend: of Rusland / de VSA hen nog kan op andere gedachten brengen, is twijfelachtig. Turkije heeft nood aan “Lebensraum” voor de Syrische vluchtelingen en dat ze tegelijkertijd de gehate Koerden verder naar het zuiden drijven is dan mooi meegenomen. Bovendien hoopt Erdogan zijn populariteit terug te kunnen doen stijgen als hij erin slaagt de lastpakken – de Syrische vluchtelingen – terug over de grens te doen verhuizen.
Beelden die u hier nergens bij de poco media zal zien:
Een oproep voor donaties om scoutsuniformen voor christelijke kinderen te kunnen aanschaffen:
Kirche in Not ondersteunt christelijke gezinnen bij hun dagelijks levensonderhoud. Een gevlucht gezin dat alles verloren had:
Fondsenwervingsactie van L’Oeuvre d’Orient in Armentières (Fr) ten bate van onderwijskosten van 200 leerlingen in Syrië. Mgr. Joseph Tobji (Aleppo) legt uit: “een staatsambtenaar verdient 100.000 Syrische £ per maand, m.a.w. 20 à 21 euro per maand. De schooluitgaven bedragen ca. 1,5 à 1,8 miljoen per maand.”
Tentoonstelling en verkoop van hebbedingetjes gemaakt door psychisch gehandicapten om geld in het laatje te brengen:
In het door de VSA bezet gebied ten oosten van de Eufraat, is kinderarbeid geen uitzondering. U ziet hen hier aan het werk in primitieve, levensgevaarlijke “doe-het-zelf” raffinaderijen. Op 14’50 van de tijdlijn verneemt u dat “in ruil voor militaire bescherming het SDF (Koerden) het uitbatingsrecht voor een groot gedeelte van de Syrische olie overdroegen aan de VSA” . De VSA beschermen inderdaad de olievelden en de tankwagenkolonnes die de gestolen olie vervoeren naar een illegale grensovergang met Irak.
…Abou Juwan, directeur van de energiesector, stelt:
“We hebben een contract over de oliewinning, de export en de raffinaderij. De Amerikanen hebben ons een officiële raffinaderij beloofd, geen tweedehandse. Die had via Iraaks Koerdistan moeten komen… daar wachten we nog op. Dan zouden we de “doe-het-zelf” raffinaderijen niet meer nodig hebben. Tot dan moeten we ons behelpen. We hebben de keuze: ziekte of de dood. We hebben voor ziek zijn gekozen. We weten hoe schadelijk die is en hoe milieuschadelijk. We hebben echter geen andere oplossing. De internationale standaard wordt niet nageleefd, noch de veiligheidsmaatregelen. Het is gewoon onze realiteit. Zo slaan we ons erdoor. We hebben enorm veel slachtoffers, ook vrouwen en kinderen…”
China klaagt de illegale bezetting en rooftochten der VSA aan:
Ondanks alle ellende wordt er nog gezongen… gezongen voor de vrede.
… kan al uw geld (of het geld van een politieke tegenstander) worden geblokkeerd, net zoals een account op de sociale media. De digitale euro is onderdeel van een totalitair systeem. Dat de Europese democratieën maar eens goed nadenken of ze dat willen.
De Europese Centrale Bank (ECB) werkt volop aan een ‘digitale euro’. Die nieuwe munt zou evenveel waard zijn als de huidige euro die we vandaag gebruiken onder de vorm van munten en biljetten (de ‘chartale’ euro) en van geld op zicht- en spaarrekeningen (de ‘girale euro’).
Betalen met de digitale euro zou kunnen in alle Europese (web)winkels dankzij een aparte app of een nieuwe betaalkaart in een bestaande app. Ook het overschrijven van geld naar rekeningen van andere banken zou hierdoor overal in Europa even vlot moeten lopen.
Het verschil met de huidige euro is dat de digitale euro wordt uitgegeven en volledig gewaarborgd door de Europese Centrale Bank. De girale euro, die door de commerciële banken wordt gemaakt telkens ze een krediet verstrekken, wordt slechts tot maximum 100.000 euro gewaarborgd in de meeste landen van de eurozone.
Politieke munt
De ECB blijkt al meer dan een jaar bezig met de voorbereidingen. Eind 2023 zou er een concreet plan op tafel liggen. Of de digitale euro er echt komt, is uiteindelijk een politieke beslissing, net zoals de invoering van de huidige euro. Dat was een tegeneis van de Fransen in ruil voor de Duitse eenmaking uit vrees voor een te sterk Duitsland en een te sterke Duitse mark.
“Mijn onschendbaarheid werd gisteren voor een tweede keer opgeheven. Ditmaal voor een puur politieke pesterij waarvan zelfs de Procureur Generaal en het Parket zeggen dat ze mij er niet voor willen vervolgen.
Omdat onze tegenstanders niet van ons kunnen winnen via de politieke weg, schakelen ze de bankenwereld, de media, de universiteiten en de rechtbanken in om ons klein te krijgen. En toch zullen wij hen verslaan. Als we de krachten bundelen.”
Voor wie zich afvraagt wie die onbekende prins is, de prins die naar verluidt heel de Bundesrepublik in rep en roer zette om de troon van het Reich in ere te herstellen: U ziet hem hier op het Worldwebforum met een toespraak over de achtergronden van de politiek en Duitsland. Wees niet al te kritisch over de uitspraak van zijn Engels. Het is niet ongewoon in Duitsland… ze krijgen immers alles gesynchroniseerd voorgeschoteld.
Hij doet een sprong in het verleden: zijn sibbe gaat meer dan 11 eeuwen terug in de tijd. Grootvader vermoord. Zijn vaders bezittingen werden allemaal in beslag genomen en onteigend. Sovjetbezetting, communisme, DDR. Meer dan 180 processen werden gevoerd. Hij stelt dat alle grote advocatenkanselarijen schatplichtig zijn aan de overheid die hen grote zaken toespeelt. En dat ze daarom slachtoffers van de regel- en bezitsdrang van de overheid niet kunnen verdedigen tegen de staat. Hij stelt dat de scheiding der machten de facto niet bestaat. Rechters en procureurs zijn volgens hem aan handen en voeten gebonden aan de overheid.
We zijn nooit te beroerd om e.e.a. te vertalen naar het Nederlands maar dit overstijgt ons geduld. Als Engels op z’n Duits uitgesproken wordt, als de ondertiteling dan bovendien door door een taalcomputer geschreven wordt, dan wordt het één groot Babels kluwen.
Mocht u zin hebben, dan kan u via de icoontjes onderaan de ondertiteling, vertaling (!) en geschreven tekst oproepen. Hou dan in uw achterhoofd dat dit dikwijls vanuit een fonetische taalbenadering gehanteerd wordt. U kan het ook gewoon laten… U mist eigenlijk niet veel…
U heeft eergisteren mogen vernemen dat Jürgen Conings en Yannick Verdyck geloofsgenoten hadden in de Bundesrepublik Deutschland. Met één dissonant: onze oosterburen hadden als nieuw opperhoofd een soortement “prins” – de toekomstige keizer Heinrich XIII – die het Duitse Rijk (voortaan “Reich” genoemd) nieuw leven moest inblazen. Het von Münchhausens bataljon zou naar verluidt het federale parlement, de Bundestag en enkele belangrijke ministeries bestormen en bezetten, waarop dan spontaan een volksopstand zou uitbreken om de overdracht van de macht te eisen.
Ter illustratie van de von Münchhausenfiguur…
Enkele merkwaardigheden hadden een hoog von Münchhausengehalte: zo werden de media blijkbaar uitgenodigd (Spiegel, Bild e.a.) om quasi zoals het Eurovisie-festival “live” te berichten over een staatsvijandige putsch. De minder regeringsvriendelijke media konden niet “vor Ort” over de staatsgreep berichten. Zij moesten iets langer wachten… Zou het kunnen dat de favoriete media op voorhand ingelicht waren over de gebeurtenissen? De vraag stellen is…
Volgens officiële berichten zouden op 7.12.22 bij 52 mensen de woningen doorzocht geweest zijn en 25 mensen gearresteerd. De regering geeft zichzelf een schouderklopje voor het snelle ingrijpen en de redding van de democratie. Tot zover de officiële versie. In elk geval hebben wij zo onze twijfels: ofwel is het gewoon dikke zever, of ofwel is het de waarheid, maar dan zijn de putschisten een allegaartje dromers met een overontwikkeld zelfvertrouwen.
Als we onze geschiedenisboeken erop open slaan, constateren we dat elke – gelukte – staatsgreep gesteund werd door de leiding van het leger. Een leger heeft wapens. Bij een succesrijke staatsgreep heeft het leger ofwel de regeringsbestrijders gedekt ofwel de staatsgreep zelf uitgevoerd. Als het leger de regering trouw blijft, dan wordt de staatsgreep onderdrukt. Punt.
Daar echter naar verluidt niemand uit het actieve Duitse leger gearresteerd werd – slechts enkele voormalige officieren – was de kans op slagen eerder onbestaand. Ze hadden eventueel in het parlement kunnen binnendringen en misschien enkele politici gijzelen, maar ze zouden sowieso snel uitgeschakeld geweest zijn… inderdaad zoals in “over en uit” als ze zich niet vrijwillig overgegeven hadden. In zover dat ze inspiratie voor hun euvele plannen gehaald hadden in de “bestorming” van het Capitool, getuigt dit niet van een overmaat aan nuchtere aanvalstactiek. Er zouden hoogstens, zoals in de VSA, enkele slachtoffers gevallen geweest zijn, maar de veiligheid van de Bundesrepublik zou geen ogenblik in gevaar geweest zijn. We krijgen echter de indruk dat heel het geval bewust gedramatiseerd wordt. En ja, we vergelijken weer met de heisa rond Jürgen Conings en Yannick Verdyck.
Vanzelfsprekend werd ook de Duitse erfzonde erbij gesleurd (tijdlijn 01′):
Komen we terug bij de media. We doen even alsof we geloof hechten aan het voorgekauwde melodrama der zgz.”putschisten” en/of “terroristen” verantwoordelijk voor “de grootste samenzwering sinds de oprichting van de Bundesrepublik”. Dan vragen we ons wel af waarom de overheid enkele selectieve media vooraf ingelicht had. Tenslotte zou men er kunnen van uitgaan dat geheimhouding bij een dergelijke actie, met de inzet van 3000 politieagenten, zeer belangrijk is!
Dat “Der Spiegel” waarschijnlijk vooraf ingelicht werd, merkt men aan het tijdstip van publicatie van het eerste uitvoerig artikel over de razzia’s, nl. om 10u28: „3000 Beamte im Einsatz – Ermittler heben rechtsextreme Terrororganisation aus“. Een artikel van die omvang schrijft men niet in een half uurtje. Zelfs als we aannemen dat de zes Spiegel redacteuren, die voor het artikel tekenden, allemaal om 8 uur ‘s morgens op de redactie waren, dan zou dat betekenen dat ze in amper 2.5 uur de informatie opgezocht, nagegaan, verwerkt, besproken… en vervolgens het artikel geschreven hebben. Theoretisch mogelijk, echter onwaarschijnlijk. Veel waarschijnlijker, en minder stresserend, is dat de informatie vooraf gelekt werd (opzettelijk of toevallig?), het artikel geschreven en dat op 7 december slechts nog enkele late aanpassingen dienden te gebeuren.
Onafhankelijk journalist en voormalig media redacteur Frankfurter Allgemeinen Sonntagszeitung Stefan Niggemeier weet hoe de media werken; hij twitterde zijn twijfels bij de gang van zaken:
„Okay, also ungefähr jede größere Redaktion wusste vorab von dieser extrem gefährlichen Razzia und hat eigene Hintergrundstücke, Einordnungen, Exklusivrecherchen vorbereitet? Das ist aus Lesersicht ja ganz praktisch, aber für den Fahndungserfolg vielleicht doch problematisch?“
Met als reactie: “De razzia was sinds minstens een week een open geheim.”
En vanaf 07u40 kon Kontraste (ARD) “vor Ort” berichten:
Wir sind vor Ort in Berlin-Wannsee, wo die Polizei gerade das Haus einer Richterin durchsucht. Das Ganze ist Teil eines #Terror-Verfahrens gegen #Reichsbürgerpic.twitter.com/HWIpXcQEtH
Het is duidelijk dat de te vertrouwen media vooraf over de “geheime” politie-actie ingelicht waren, opdat de goegemeente quasi “live” de sensationele verijdeling van een staatsgreep mee kon volgen.
Vandaag wordt de zoektocht naar onfrisse elementen in Duits- en buitenland voortgezet. De bevriende media koppen uni sono “De bedreiging van rechts is groot…” De groen-rode-streepje-blauw-regering zal dit thema niet koud laten worden. Integendeel. Het rechtsprincipe dat iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen wordt, wil de rode binnenministerin Nancy Faeser niet langer toegepast zien. Zij en haar SPD zijn degenen die een putsch tegen de wetsgang, de grondwet en de democratie willen plegen. Zij en justitie-senatrice uit de verloren stad Berlijn, Lena Kreck (Linke), zetten rechters onder druk, maken hen duidelijk dat ze aan de deur belanden als ze niet vonnissen zoals de SPD of linkse kameraden het willen.
Er komen steeds meer signalen dat Nancy Faeser de bewijslast wil omgekeerd zien.
.@NancyFaeser will den Rechtsstaat schützen, indem sie ein wichtiges rechtsstaatl. Prinzip, die Unschuldsvermutung, aufweicht. Die Beweislast soll umgekehrt werden, damit der Staat Beschuldigten ihre Schuld nicht „kompliziert nachweisen muss“. Unfassbar und sehr gefährlich! pic.twitter.com/tvYPBBpWD1
M.a.w. Faeser wil politieke zuiveringen doorvoeren bij de justitie, bij de rechters. Niet omwille van bewijs, maar wel omwille van een vermoeden, veroorzaakt door een niet bewezen beschuldiging. En dat betekent dat een rechtbank in Duitsland niets meer waard is, daar men moet vrezen dat een rechter “links” vonnist om te vermijden dat hij/zij/x uit zijn ambt ontzet wordt.
Je moet maar durven! Van de hoge toren blazen over de benoemingen van rechters in Hongarije, Polen, Turkije… maar zelf niet vies zijn van enig gemanipuleer.
Iemand ontslaan omwille van een vermoeden is tegen de Duitse grondwet. Ambtenaren worden benoemd volgens Artikel 33 Par. 2 GG, d.w.z. volgens het criteria-trio geschiktheid, machtiging en vakkundige prestaties. En die moeten beoordeeld worden volgens daadwerkelijke, te controleren en bewezen feiten, niet volgens wollige, ingestudeerde of geplande vermoedens.
Wie “putscht” dan tegen de grondwet, tegen de rechtstaat, tegen het vermoeden van onschuld tot het tegendeel bewezen werd?
… Regeringspartij CD&V lanceerde gisteren een zogenaamde jobsdeal 2.0, die de aanzet moet vormen tot een beter federaal arbeidsmarktbeleid. Het is meteen ook een signaal richting de noodzaak van een nieuwe staatshervorming, al wil CD&V zich daar voorlopig liever niet op vastpinnen.
Een pakket met 15 maatregelen voor de nog altijd behoorlijk krakkemikkig functionerende Belgische arbeidmarkt: het lijkt wat vreemd dat een partij die in de federale én Vlaamse regering zetelt daar nu mee komt aandraven. Zeker in de wetenschap dat diezelfde partij dan ook nog eens de Vlaamse minister van werk levert….
Wie kent hem niet, de aimable man, die met het Zangfeest opstond en ermee ging slapen? Hugo overleed, gisteren, in zijn slaap, zo maakte zijn zoon bekend. Enkele dagen geleden nog op de begrafenis van Lidwina Van Onckelen. Hugo was overal aanwezig waar de Vlaamse zaak aan bod kwam, probeerde boven de geschillen te staan. Quasi dagelijks publiceerde hij op facebook zijn vreugde en verdriet, deelde zijn bekommernis en zijn liefde voor ons Vlaanderen.
Zangfeest en Hugo Portier: een siamese tweeling. Jarenlang vrijwilliger, dan voorzitter, vervolgens weer vrijwilliger. We keken telkens weer uit naar zijn anekdotes over het Zangfeest. Hopelijk heeft hij er een aantal op papier gezet zodat we ze gebundeld nog eens kunnen doorbladeren.
Het ga je goed, Hugo. We zien elkaar weer, daar in het stukje Vlaanderen in de hemel!
Doodsbrief en mogelijkheid tot betuigen deelneming, klik hier. We zullen jou in onze herinnering en in ons hart blijven dragen. Dit lied is voor jou, Hugo:
Mevrouw de voorzitster, eerste ministers, twee minuten waarheid, bittere waarheid: de bittere waarheid is dat het Europese parlement veel schade veroorzaakt heeft in Europa. Het heeft een valse boodschap gestuurd. Het vertegenwoordigt het Europese "demos" (volk). Er is geen en er zal ook nooit een Europees "demos" zijn.
Het parlement infecteerde Europa met schaamteloze partijdigheid en de ontsteking werd zodanig besmettelijk dat het zich verspreidde in andere instituten, zoals de EUropese Commissie.
Het parlement heeft de fundamentele functie - de vertegenwoordiging van de mensen - over boord gegooid en in de plaats daarvan werd het een machine voor het zgn. "EUropese project", waarbij miljoenen kiezers genegeerd werden.
Het parlement werd een vehikel van links om hun monopolie op te leggen met een krachtige onverdraagzaamheid ten opzichtige van eender welke afwijkende mening. Maakt niet uit hoe dikwijls je het woord "diversiteit" herhaalt, diversiteit wordt een uitgestorven soort in de Europese Unie en dan vooral hier, in deze zaal.
Het parlement is een nep-parlement omdat het de essentie van de parlementsziel verwerpt, nl. verantwoording afleggen. Een (volks)vertegenwoordiger is gekozen door de kiezers en moet verantwoording afleggen aan de kiezers die hem gekozen hebben. Dat is niet het geval in de Europese Unie. Het idee dat Spaanse, Duitse, Franse... enz... volksvertegenwoordigers verantwoordelijk zouden zijn t.o.v. hun eigen nationaal electoraat, dat zij iets kunnen opleggen aan bv. Hongaren of anderen, aan dewelke zij geen verantwoording kunnen afleggen en die hen niet tot de orde kunnen roepen, is gewoon belachelijk.
Noem het zoals je wilt, maar het is géén "democratie". Kortom: het parlement vertegenwoordigt het "volk" dat niet bestaat, werkt voor het project dat de werkelijkheid en de wet negeert, vermijdt verantwoording, keert miljoenen mensen de rug toe en dient de belangen van één politieke richting en dit is slechts het topje van de ijsberg."
Het zal u misschien verbazen dat Israël wereldwijd op de 5de plaats staat als een veilige toeristische bestemming, stelt de krant Jerusalem Post.
Enkele cijfers:
In 2020 stonden er in Israël 30.4 misdrijven per 1000 inwoners op de teller: van zakkenrollerij tot moord.
Vergelijking met westerse landen 2020-statistieken: Engeland 77.5 misdrijven, Duitsland 63.8 misdrijven per 1000 inwoners.
De zgn. witte-boorden criminaliteit zal uw veiligheidsgevoel niet beïnvloeden; moord echter wel. In 2019 bedroeg het aantal moorden, resp. doodslag, in Israël 1.47 per 100.000 inwoners.
Ter vergelijking de VSA: 5.07 (drie keer meer); England 1.12, Duitsland 0.75, Spanje 0.71 per 100.000 inwoners.
Zuid-Amerika: Mexico 26.6, Brazilië 23.6 per 100.000 inwoners.
De Jerusalem Post maakt dan volgende analyse:
Hoewel het aantal moorden per inwoners inderdaad hoger ligt in Israël dan in ‘enkele’ Europese landen, kan dit veroorzaakt zijn door verschillende unieke factoren zoals een hoog moordpercentage in de Arabisch-Israëlische sector en terreuraanvallen, waarvan Europese landen minder het slachtoffer zijn. Bv. werden er 7 mensen in 2019 gedood door “terreur aanvallen”. Als we die uit de statistieken filteren, dan daalt het moordcijfer met 0.06. Moord is in Israël vooral een fenomeen in de Arabische samenleving. Volgens politiegegevens zouden er sinds het begin van dit jaar in het land 62 mensen vermoord zijn in de Arabische samenleving. De politie heeft tot op heden slechts 12 moordgevallen kunnen oplossen.
Of u vrolijk en vrij, zonder zorgen, volgende vakantie naar Israël kunt trekken? Wie zijn wij, om u daarin raad te geven. Wel viel ons iets anders op: terwijl hier alle misdrijven, die door de “Arabische samenleving” begaan werden, quasi verkrampt verzwegen, verdoezeld (initialen bij allochtoon, volledige naam bij autochtoon), onder de mat geveegd en zelfs goedgepraat worden, doen de Israëlische media net het omgekeerde.
