Categorie archieven: opinie

Een verslag uit Syrië zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe is de beschermheilige van Mexico en van heel Latijns-Amerika. In de wereldkerk wordt haar feest gevierd op 12 december. Zij is tevens de patrones van het ongeboren leven en van alle bewegingen die de ongeboren kinderen verdedigen. Omdat dit jaar 12 december op een maandag viel en wij in de gemeenschap ’s maandags een “woestijndag” houden, vierden we het feest van “de Maagd van Guadeloupe” op dinsdag om te bidden voor de immense schare van kinderen die in de moederschoot gedood werden en voor allen die bij deze misdaad  betrokken zijn.

Op zaterdag 9 december 1531, tien jaar na de inname van Mexico door de Spaanse veroveraar Hernando Cortez, verscheen O.L.Vrouw tot driemaal toe aan een heel eenvoudige Indiaan, Juan Diego Cuauthlatoatzin (+ 1548) op de heuvel van de Tepeyac. Hij was een christen geworden Azteek, op weg naar de kerk van Santiago in Mexico stad om daar de Eucharistie bij te wonen. Maria geeft hem de opdracht naar de bisschop te gaan, de franciscaan Mgr. Juan de Zumarraga (+ 1548) en hem te vragen op deze plaats een kerk voor haar te bouwen. In zijn bescheidenheid vraagt Juan Diego iemand anders te sturen die meer gezag heeft dan hij. Maria wil echter dat hij gaat. De bisschop vraagt een teken. Inmiddels is de oom waar Juan Diego bij woont, stervende en vraagt hem een priester te halen. Om niet door een verschijning opgehouden te worden gaat Juan langs de andere kant van de Tepeyac maar ook daar verschijnt Maria aan hem voor de vierde en laatste keer. Ze bemoedigt en troost hem en zegt dat zijn oom zal genezen. Ze vraagt hem naar de top van de heuvel te gaan en rozen te plukken. Juan Diego is wat sceptisch om midden december daar rozen te vinden, maar tot zijn verbazing vindt hij er rozen in bloei, plukt er van en bergt ze in zijn mantel. Hij gaat terug naar Maria die de rozen in zijn mantel schikt. Daarmee trekt hij naar de bisschop. Wanneer hij zijn mantel opent vallen niet alleen prachtige Castiliaanse rozen op de grond maar is de levensgrote afbeelding van Maria op zijn mantel zichtbaar. De bisschop valt in aanbidding neer. Hij heeft immers eens gevraagd of hij Castiliaanse rozen mocht krijgen als teken dat zijn apostolaat vruchtbaar is. Hij laat onmiddellijk de bouw van een kapel beginnen. De originele tilma of cactusmantel van Juan Diego met de afbeelding van Maria, hangt nu boven het altaar in de nieuwe basiliek in Mexico stad, waarin plaats is voor duizend gelovigen.

Deze wonderlijke verschijning, samen met genezingen, werd meteen zo populair dat er tussen 1531 en 1539 niet minder dan 8 miljoen Indianen zich lieten dopen en uitgroeide tot de grootste bedevaartplaats. Zelfs vrijheidsstrijders namen de beeltenis van O.L.Vrouw van Guadeloupe op in hun banier. Volgens officiële regering cijfers kwamen er dit jaar tussen 8 en 12 december 11 miljoen pelgrims. Op 14 november 1921, onder het bewind van een erg anti katholieke regering werd tijdens de hoogmis op enkele meters van de mantel met de afbeelding een zware bom, onder bloemen verborgen, tot ontploffing gebracht. Alle gebrandschilderde glasramen vlogen aan stukken en een ijzeren kruis werd helemaal gebogen. Toch werd niemand gewond en in het dunne beschermglas voor de afbeelding van O.L.Vrouw was geen scheurtje te zien.

Verder zijn nog verschillende verschijnselen op natuurlijke wijze onverklaarbaar. Een eenvoudige mantel van cactusbladeren is na een aantal jaren al vergaan. In de 18e eeuw werd een kopie gemaakt van deze afbeelding en was na acht jaren vergaan. Deze mantel is samen met de afbeelding na bijna vijf eeuwen nog steeds intact. Verder zijn op de mantel van O.L.Vrouw van Guadeloupe sterrenconstellaties te zien. Nauwkeurig onderzoek heeft uitgewezen dat het de exacte weergave is van de sterrenbeelden die daar op 12 december 1531 aan de hemel te zien waren. Tenslotte zijn in de ogen van Maria de mensen die in de kamer samen met de bisschop aanwezig waren te zien. De weerspiegeling is zoals bij het oog van een levende persoon.

Aan verschillende tekenen zagen de Indianen in de afbeelding een Maria die zwanger is. Zij wordt vereerd als de vrouw die de kop van de slang verplettert,  uit Genesis (3, 15) en de Apocalyps (hoofdstuk 12). De Azteken brachten kinderoffers aan een slangenafgod. Het hart van nieuwgeborenen werd aan de afgod geofferd. Deze verschijning zal een einde maken aan de gruwelijke kinderoffers.

De huidige wereldwijde praktijk van abortus is op vele wijze nog gruwelijker en veel uitgebreider dan bij de Azteken ooit plaats vond.  Bovendien tracht men er in onze tijd op fanatieke wijze een redelijke verantwoording voor te geven en een wettelijkheid, tegen alle evidentie in.

Nieuwe mooie video van Michael Dekee over de verschijning van O.L.Vrouw van Guadeloupe in Mexico:

*De verdediging van de ongeboren kinderen verdient nu een prioriteit te zijn voor alle christenen en allen die de menselijke waardigheid erkennen. Ziehier hoe een bisschop tot deze overtuiging kwam. In de jaren ’80 predikte ik tijdens een priesterretraite in Den Haag (Nl). Tijdens die dagen kwam een vrouw naar me toe en zei dat ze Mgr. Austin Vaughan, hulpbisschop van New York op het vliegveld ging ophalen. “Als je wil,” zei ze, “vraag ik hem om naar hier te komen“. Meteen stelde ik voor dat hij de laatste dag van de retraite een onderricht zou geven en voorgaan in de Eucharistie. En zo gebeurde het. Hij gaf zijn levensgetuigenis. Van nature was hij niet geneigd om veel sympathie op te brengen voor mensen die manifesteren. Hij was als voormalige professor van theologie eerder een academicus. Het was echter, zo zei hij, de oprechte, enthousiaste getuigenis van vrouwen,  die hem over de brug getrokken hebben. Hij heeft meegedaan met het bidden van het rozenhoedje voor abortuscentra.  Hij werd ook mee opgepakt door de politie en voorgeleid. De rechter gaf hem een strenge berisping en wees hem op zijn plicht, als kerkelijke gezagsdrager, om een goed voorbeeld te geven.

Mgr. Vaughan antwoordde dat hij van zijn voorganger een bisschopsring gekregen heeft,  die deze zelf ontvangen had tijdens het Tweede Vaticaans Concilie en  waarop drie personen staan afgebeeld: Jezus, Petrus en Paulus. Alle drie zijn veroordeeld tot de dood door het wettig gezag omdat zij van de waarheid getuigden! Verder voegde hij er aan toe dat hij en wij als priesters eigenlijk nog het best het risico kunnen  lopen om in een gevangenis terecht te komen. Immers, we hebben geen verantwoordelijkheid voor vrouw en kinderen. Hij zelf, als hulpbisschop, zo vervolgde hij, draagt niet de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor het bisdom. Grappig voegde hij eraan toe: “Trouwens, onze wedde loopt gewoon door en het werk op ons bureau ook.” Eerbied voor de menselijke waardigheid vanaf de conceptie is de basis voor een menswaardige beschaving.

P.  Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 16.12.22                                                                        

Flitsen

Zaterdag vierden we een requiem-Eucharistie voor Mgr. Ibrahim Nehme, onze voormalige bisschop, een wijs, beminnelijk man en vader die gisteren op 93 jarige leeftijd gestorven is. Hij heeft de stichting van onze gemeenschap ten volle gesteund. Toen moeder Agnes-Mariam in het begin van de jaren ’90 hem vroeg wat hij met de ruïnen van dit klooster wilde doen, begon hij te wenen en zei: nog niemand heeft me tot heden gevraagd wat we kunnen  doen met deze ruïnen die eens een van de beroemde kloosters van het Midden Oosten was. Moeder Agnes-Mariam zei hem dat ze de ruïnen wilde opbouwen. Hij zelf lanceerde o.m. een project voor zijn priesterstudenten om tijdens het groot verlof een maand te komen helpen bij de restauratiewerken, waarbij ze konden overnachten bij abouna Georges (toen nog diaken), de pastoor van Qâra.

Lees verder →

26.500 toekomstige vakkrachten gedood

Geplaatst op door

Een titel die op zijn minst even de wenkbrauwen doet fronsen. Wie heeft dat op zijn geweten? Wie?

De titel is provocatief en dat was ook de bedoeling. Neen, er werden geen boten met toekomstige gepigmenteerde parels in de Middellandse, Noord- of andere zeeën doorboord. Dàt zou pas heel de poco meute in oproer brengen. We hebben het hier over het aantal zwangerschapsonderbrekingen bij onze oosterburen.

Het Duitse federale bureau voor de statistiek meldde eergisteren een buitengewone stijging der abortuscijfers in het derde kwartaal 2022: 26.500 ongeboren wezentjes (… van het specimen “mens”) kregen niet de kans hun ouders te leren kennen, vrienden te maken, te leven, lachen, verliefd te worden, te studeren, te werken… 26.500 in drie maanden tijd. 26.500 toekomstige vakkrachten die nooit zullen kunnen inspringen bij de knelpuntberoepen…

De cijfers hebben betrekking op de Bundesrepublik Deutschland waar men nog steeds met weerzin en verontwaardiging de euveldaden der nazi’s verwerpt.

En in de voormalige voorbeeldstaat Duitsland juichte de rood-groen-streepje-blauwe regering van Scholz. En neen, de cijfers hebben totaal niets te maken met de afschaffing van § 219 StGB, waarmee reclame voor abortus toegelaten werd. En ja, de cijfers betekenen goed nieuws want meer vrouwen hebben nu (eindelijk) de moed van hun mensenrecht gebruik te maken, te kiezen voor een eigen leven, voor een carrière, voor het inzicht dat het onverantwoord is nog kinderen te laten geboren worden op een wereld die sowieso binnen enkele jaren omwille van de opwarming en verontreiniging helemaal om zeep is.

Volgens het motto “Deutschland schafft sich ab” wordt er sindsdien geijverd om ook § 218 StGB zonder enige nuance af te schaffen. Hiermee zouden alle termijnen, waarin abortus toegelaten, resp. verboden is, vervallen. Tenzij deze uitdrukkelijk in een nieuwe wet gegoten worden. Nochtans zijn er wel degelijk ruime marges waarin abortus wettelijk toegestaan wordt: nl.

  • medische reden: levensgevaar of zware fysische of psychische invaliditeit van de zwangere vrouw
  • criminele reden: bv. verkrachting
  • na een sessie bij een arts verbonden aan zgn. erkende “Schwangerschaftskonfliktberatungsstelle” (!), en als de zwangerschap niet meer dan 22 weken oud is. De zwangere vrouw riskeert dan bij een abortus geen straf, de abortushelpers wel. (§ 218a/4/ 1 StGB).

De “Juristinnenbund” (… nieuwe woke-benaming van vrouwelijke juristen en advocaten) eist de afschaffing van § 218 StGB, waarbij een nieuwe wettelijke termijn tot de 30ste week* geopperd wordt. De facto een zwangerschap waarbij de meeste vroeggeboren kindjes levensvatbaar zijn en mits goede zorgen overleven.

De “vooruitgangscoalitie” verwijst naar abortuswetten in bepaalde VSA-staten, China of Frankrijk. De Duitse Ampelregering kan dan toch niet achterblijven, nietwaar? Kinderen kosten geld, tijd en saboteren de ontwikkeling van individuele mensenrechten. Liever jonge volwassenen uit abortus-onderontwikkelde landen importeren.

In Californië werd een “infanticide bill” aangepast die toeliet dat de moord op een baby niet zou kunnen gestraft worden. Dat er een dergelijke wet überhaupt bestond is een schande.

Ter info: abortus in het land b

“Viert” Duitsland binnenkort alle dagen 28 december?

F.T.

*De tweeling van onze zoon werd na 30 weken vroegtijdig geboren. De wekenlang durende angst dat de twee jongens het niet zouden halen, overheerste onze dagen en nachten. Ze hebben recent hun tweede verjaardag gevierd. De kleinste van de twee (hij woog 1/3 minder dan de grootste) moet in mei voor de derde keer geopereerd worden. We mogen er zelfs niet aan denken dat er iets verkeerd kan gaan. En dan lees je – zo voor de raap alsof het om een analyse van een snelrottende aardappelsoort gaat – dat ongeboren kindjes van een zelfde vroeggeboren leeftijd zomaar kunnen “verwijderd” worden. In wat voor een maatschappij zijn wij beland? Welk kwaad hebben we gedaan dat we dit verdiend hebben?

Conservo

“Lidstaten zijn geen provincies van een EU-Rijk”

Geplaatst op door

Michiel Hoogeveen, Nederlands volksvertegenwoordiger in de EU-praatbarak voor de partij JA21:

“Verhofstadt en andere eurofederalisten willen van het veto af om tegensputterende lidstaten te kunnen omzeilen. Maar de EU is gemaakt door en voor de lidstaten, niet andersom. Lidstaten zijn geen provincies van een Europees Rijk. Het zijn soevereine democratieën, leden van een intergouvernmentele organisatie genaamd de EU.”

Meer duidelijkheid over moord op JFK?

Geplaatst op door

Het Nationaal Archief der VSA gaf donderdag duizenden documenten vrij m.b.t. de moord op president John F. Kennedy nadat Joe Biden dit toestond; honderden “gevoelige” documenten worden echter nog altijd geheim gehouden.

Reuters meldt dat de vrijgave van 13.173 documenten geen aanleiding zullen geven tot een andere conclusie dan dat Lee Harvey Oswald het helemaal alleen, in z’n uppie, gedaan en beraamd had.

Wat staat er in de geheime documenten? Tucker Carlson sprak met iemand die de inhoud van de geheime documenten kent…: de CIA zou erbij betrokken geweest zijn…!!

Miranda Devine, New York Post, vindt het ook eigenaardig dat na 60 jaar nog steeds bepaalde documenten het daglicht niet mogen zien, terwijl het Congress 30 jaar geleden reeds opdracht gaf alle documenten, zonder enige restrictie, publiek te maken.

https://www.reuters.com/world/us/national-archives-releases-documents-related-assassination-john-f-kennedy-2022-12-15/

“Dan gaat het licht uit, de verwarming af.”

Geplaatst op door

“… Als we het groene evangelie van de klimaatbijbel volledig uitrollen en alle schepen, vliegtuigen, vrachtwagens, auto’s, bussen, treinen en moto’s elektrificeren. Daarbovenop nog eens warmtepompen installeren, verwarmen op elektriciteit, koken op elektriciteit enzovoort. Dan verdrievoudigt ons elektriciteitsverbruik en zullen we, zelfs al plaatsen we de Noordzee vol met windmolens en leggen we alle nuttige daken vol zonnepanelen, ongeveer 60% van onze elektriciteit moeten importeren.

Maar als Duitsland, Nederland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Denemarken, Spanje, Italië … er eenzelfde Greendealgekte op nahouden, dan kunnen zij geen kilowatt elektriciteit exporteren en wij niets importeren. Dan gaat het licht uit en slaat de verwarming af. Onze economie zal stilvallen, want alleen thuiswerkers en zij die rond de fabriek wonen, geraken dan nog op hun werk…”

Lees: De groene apocalyps van Tinne Van der Straeten – Doorbraak.be

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

Het Syrische volk lijdt nu meer dan tijdens de dramatische jaren van de oorlog. De redenen hiervan zijn: de Amerikaanse sancties, het stelen van 90% van de olie, het stelen en vernietigen van de graanvoorraden, de blijvende steun aan terroristen, de bezetting door VS, Israël, Turkije met hun voortdurende aanslagen.  De officiële media schrijven hierover geen woord. Ook onze Midden Oosten specialisten van de VRT zwijgen in alle talen, ook in het Vlaams. Alleen Golfbrekers en Willy Van Damme blijven ons hierover trouw berichten.

De gewone media, gesteund door regeringen, geven ons dikwijls vooral leugens en bedrog opdat de bevolking de onrechtvaardige en vernietigende oorlogen in dienst van een wereldelite zou steunen. Deze elite zoekt immers voortdurend naar voorwendsels om oorlog te voeren om daardoor des te rijker en machtiger te worden. Hierdoor is verslaggeving over bepaalde landen in de heersende pers niets anders dan pure oorlogspropaganda. Journalisten en politici schrijven en zeggen, uit onwetendheid, onnozelheid of lafheid, gewoon wat de elite hen opdraagt. En vele goedgelovige mensen aanvaarden de voorgestelde voorwendsels en steunen, zonder het zelf te willen of te weten, het uitmoorden van onschuldige volken en vernietigen van prachtige landen. Het is gemakkelijker mensen te bedriegen dan hen te overtuigen dat ze bedrogen worden.

Ik ben vóór de oorlog, nl in 2010 in Syrië gekomen, met behoorlijk wat vooroordelen. Vanaf het begin beleefde ik een ware cultuurschok. De gastvrijheid, de harmonieuze en gemoedelijke samenleving, waren voor mij overweldigend. Gaandeweg ontdekte ik dat de staatsziekenhuizen gratis waren (ook voor mij als behorend bij een religieuze gemeenschap in Syrië; mijn naam werd niet eens gevraagd!), alleen de medicamenten moest men betalen en die werden in Syrië zelf gemaakt. Universiteitsopleiding was gratis voor hen die voldoende punten behaalden, Syrië bracht 20 % meer voedsel voort dan het zelf nodig had, het had energiebronnen van olie en gas in overvloed, het dagelijkse leven was zeer goedkoop, armen, bedelaars of Syrische vluchtelingen waren er niet,  terwijl Syrië zelf honderdduizenden Irakese vluchtelingen  opving. Het land scheen ook geen schulden te hebben. Stelen en baldadigheden waren nagenoeg onbekend. Op de luchthaven kon je gewoon computer, camera… in de zetel achterlaten om even naar het toilet te gaan. Je vond daarna alles terug, precies zoals je het er had achtergelaten. Discriminatie tussen de verschillende etnische groepen en geloofsgemeenschappen was er niet. De president, een alawiet, werd door de overgrote meerderheid van de bevolking (75 % soenniet!)  ruimschoots gesteund. Hij werd, ook in het buitenland, beschouwd als een voorbeeld van iemand die, hoewel hij het hoogste gezag bekleedt, trouw blijft aan een eenvoudige levensstijl en dicht bij het volk staat. Over persoonlijke politieke vrijheden werd blijkbaar anders gedacht en men vertelde mij wel vanaf het begin me niet publiek over politiek uit te laten. Eerlijk gezegd, wie maakt zich daarover druk wanneer men in zulke harmonie en welvaart kan leven? De Syrische maatschappij was zeker niet volmaakt, maar dat er een dictatuur heerste, was een pure drogreden, uitgevonden door de CIA om oorlog te kunnen voeren.

Alles veranderde grondig vanaf begin 2011. Op een vrijdagavond was ik toevallig op weg naar de pastorie van abouna Georges en kwam terecht in een groep jongeren die wild schreeuwden en met spandoeken zwaaiden. Ik haastte me naar de pastorie. De pastoor zei me dat er sinds kort gure elementen van buitenaf naar het dorp kwamen om herrie te schoppen, de jeugd uit te nodigen om mee te doen en hen daarvoor ook geld aanboden. Op andere plaatsen werd op dezelfde wijze revolte georganiseerd.

Lees verder →

Doofland*

Geplaatst op door

Sinds de Grünen in het voormalige welvarende Duitsland mee aan de touwtjes trekken, vragen sommige Duitsers zich af waaraan ze dit verdiend hebben: maak kennis met de groene creatuur familieministerin Lisa Paus… Eén ding moeten we haar nageven, ze ziet er in elk geval vrolijker uit dan “onze” groene Tinne Van der Straeten:

*alle rechten voorbehouden aan onze vriendin Ute

Doofland

Je mag niet anders denken dan door de EU voorgeschreven

Geplaatst op door

Frank Furedi, emeritus professor sociologie aan de universiteit van Kent en van Hongaarse afkomst is directeur geworden van MCC Brussels een nieuwe denktank van het Hongaarse Mathias Corvinus Collegium. Met deze instelling probeert hij een tegengewicht te bieden aan het heel eenzijdig ideologisch beeld dat door de EU aan de Europese bevolking opgedrongen wordt.

Furedi is auteur van een 26 tal boeken. Vooral in de werken ‘Populism and the European culture wars’, ‘Democracy under siege’ en het meest recente ‘The road to Ukraine’ spaart hij zijn kritiek op het instituut EU niet. Ik probeer hieronder de algemene lijnen van zijn kritiek samen te vatten.
Hij gaat in tegen het geloof dat alleen de economie het doen en laten van mensen bepaalt. Tot in het midden van de jaren 70 van de vorige eeuw leefden de Europese leiders in de illusie dat de voordelen van economische samenwerking voor de Europese burger volstonden om zich politiek te vereenzelvigen met het federalistische project. Maar economische integratie leidt helemaal niet vanzelf tot politieke integratie. Markten kunnen de economische basis leggen voor welstand maar dit leidt niet tot politieke integratie.

Furedi stelt daarnaast de depolitisering van de politiek in Europa aan de kaak. Niet verkozen instellingen nemen beslissingen die een grote impact hebben op het leven van de Europese burger. Denken we bijv aan de invloed die NGO’s (Niet Gouvernementele Organisaties) spelen bij de politieke besluitvorming. Hij verwijst eveneens naar het Hof van de Rechten van de Mens die via haar juridische bevoegdheden de politiek probeert te sturen. En op economisch vlak worden beslissingen niet genomen door de regeringen van de nationale staten maar door een technocratisch instituut zoals de ECB (Europese Centrale Bank) met heel ingrijpende gevolgen op het leven van de burger terwijl die burger heel terughoudend staat tegenover technocraten en experten. De achterliggende gedachte is dat er slechts één oplossing kan zijn voor de problemen waar Europa voor staat – en dat is de EU natuurlijk: There Is No Alternative (TINA).

De geschiedenis toont echter aan dat de enige manier waarop democratische rechten en burgerschap mogelijk zijn, zich niet situeert in een abstract universum maar binnen een afgebakende ruimte waar de nationale soevereiniteit ten volle kan spelen. De meeste burgers ontlenen een groot deel van hun persoonlijkheid en identiteit aan hun behoren tot een natie. Het afbrokkelen van de nationale soevereiniteit leidt tot de vervreemding van het publieke leven. Het is de wereld van technocraten en NGO’s die beslissingen nemen boven de hoofden van de burger.

Furedi gelooft sterk in Europese samenwerking maar steekt de draak met de door de EU verbreide Europese waarden zoals daar zijn ‘diversiteit’ en ‘inclusie’. Furedi zegt dat diversiteit geen waarde is maar louter een beschrijving. Op zichzelf zegt veelheid niets of iets goed of slecht is. Het is eerder een weergeven van een hoeveelheid.

Van een instelling die diversiteit hoog in het vaandel voert zou men verwachten dat deze de verschillende nationale culturen zou waarderen. De diversiteit van nationale culturen is echter taboe verklaard. Nationale culturen worden voorgesteld als artificiële entiteiten die de heterogeniteit van het echte leven ontkennen. Meer zelfs, men ging vaak nog een stap verder: alles wat te maken heeft met nationale gevoelens, het behoren tot een natie, patriottisme wordt vandaag in verband gebracht met een gevaarlijk en destructief nationalisme. Het verwijt van xenofobie is nooit ver weg.

Dat is de reden waarom er een soort van cordon sanitaire gelegd wordt rond landen die totaal andere waarden delen zoals Polen en Hongarije. Deze landen zijn fier op hun culturele eigenheid en wensen die ook te behouden. Je mag in de EU echter niet anders denken dan dat wat door de Europese Commissie opgelegd wordt.
De diversiteit die door de EU nu gepromoot wordt, is deze van de verschillende identitaire groepen gebaseerd op huidskleur, seksuele gerichtheid, geslacht, enz… Furedi gaat regelrecht in tegen deze EU oekazes en breekt een lans voor een alternatieve interpretatie van de Europese waarden. Als Europeanen moeten we waarden zoals ‘vaderlandsliefde’, ‘tolerantie’ en het ‘vrije woord’ opnieuw herwaarderen omdat deze vandaag in gevaar zijn.

Jan Sergooris, in Knooppunt Delta, nieuwsbrief 175, dec. ’22

Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan