Regelmatig hebben wij het gevoel dat wij bij de neus genomen worden door de overheid. Zoals met Jürgen Conings, de man die eigenhandig de viroloog-die-de-wereld-ons-benijdt uit de TV-studio’s heeft doen verdwijnen. Waarvoor dank. Trop, is te veel. De viscerale afkeer die menigeen in Vlaanderen prompt naar de afstandsbediening deed grijpen, toen de verdoemenispredikant in beeld verscheen, werd door één man in een handomdraai opgelost. Sindsdien zijn er minder besmettingen, minder ziekenhuisopnames, minder doden… en waarschijnlijk kunnen een pak meer mensen beter slapen.
In de media wordt er nog steeds – zij het in minder dramatische mate – bericht over de spectaculaire verdwijning van JC. Af en toe wordt er een vervolg aan de spannende serie “Hoe verdwijn ik in de natuur?” gebreid, zoals de laatste dagen waarbij nogmaals benadrukt wordt dat de Limburgse versie van een Jungle Rambo quasi heel het arsenaal oorlogsmateriaal in zijn rugzak gestopt had, samen met een voorraad legerkoeken en een EHBO-doos. Een maand zoektocht. Goed voor een slordige 650.000 belgische eurootjes. Als het leger dit boekt als manoeuvres , is het een koopje. Het herstel van het schietveld in Brecht-Wuustwezel zal meer kosten.
Vermits wij niet van gisteren zijn, wordt hiermee ons onderdrukt vermoeden weer aangewakkerd, nl. dat JC dood is. En vanzelfsprekend onvindbaar. Een logisch gevolg van “dood” zoals in “uitgeschakeld” door ….
Laten we open. Mag u zelf invullen. Wij willen niet voor de rechtbank gesleurd worden voor smaad, eerroof of op visite gesommeerd worden bij de staats- en/of militaire veiligheidsdiensten wegens het vermoeden van lekken van vertrouwelijke informatie die het land b in gevaar zou kunnen brengen. U weet welk lot Assange te wachten stond.
Tot het tegendeel bewezen is, JC ergens opduikt bij een inzet van het Vreemdelingenlegioen of hij geregistreerd wordt door een nachtcamera die de wolvenroedel volgt in het Vlaamse oerwoud, vrezen we het ergste voor zijn welzijn.
Brussels, SANA-The Syrian community in Belgium and a number of European Union countries celebrated the success of the presidential election and the winning of Dr. Bashar al-Assad in it during a national event held at the Syrian Embassy in Brussels.
Participants in the celebration expressed their joy and pride in the results of the election process, stressing that it reflected the adherence of the Syrian people to their independent will and sovereignty of their homeland without any external interference.
In turn, Acting Chargé d’ affaires of the Syrian Mission to the European Union, Abdel Mawla Al-Naqari, affirmed that the election results were a crowing for the successive victories in Syria against terrorism and its supporters, pointing out that fulfilling the presidential election as scheduled has proven resilience and solidity of the Syrian position in the face of a conspiracy that targeted Syria.
The Syriac Orthodox Archbishop of Belgium, France and Luxembourg, Georges Kourieh, for his part, congratulated the Syrian people over President al-Assad winning the election, saying “we hope work and circle of life would return to Syria to fulfill prosperity, stability, security and progress in all fields.”
Vert.: De Syrische Gemeenschap in België en een aantal EU-landen vierden het succes van de presidentsverkiezingen en de winnaar Bashar al-Assad in de Syrische Ambassade te Brussel.
Deelnemers uitten hun vreugde en trots over de resultaten van het verkiezingsproces, waarbij ze de nadruk legden op de gehechtheid van het Syrische volk aan hun onafhankelijke wil en de soevereiniteit van hun vaderland zonder enige buitenlandse inmenging.
De dd. zaakgelastigde van de Syrische Missie bij de EU, dhr. Abdel Mawla Al-Naqari, onderlijnde dat de verkiezingsresultaten de opeenvolgende zeges tegen terrorisme & hun handlangers bevestigden. Hij legde er de nadruk op dat de uitvoering van de presidentsverkiezingen zoals gepland doorgingen ondanks de samenzwering die Syrië als doelwit had.
De Syrisch-orthodoxe aartsbisschop van België, Frankrijk en Luxemburg, George Kourieh, feliciteerde het Syrische volk bij de overwinning van president al-Assad met de woorden “Wij hopen dat het werk en de levenscirkel van welvarendheid, stabiliteit, veiligheid en de vooruitgang op alle gebieden kan terugkeren.“
Waarmee we willen duidelijk maken dat de vijandigheid t.o.v. Syrië slechts in de hoofden van de touwtrekkende hogere politieke “leiders” zit die de media voor hun kar spannen.
We komen nog één keer terug op de presidentsverkiezingen in Syrië. En maken tegelijkertijd ook een vergelijking met het land b, waar ministers benoemd worden zonder dat ze deel namen aan de verkiezingen, met ministers waarvan er eentje op zijn zachts gezegd “omstreden” is daar hij de raad gaf geld te verbranden opdat het niet meer als bewijs zou kunnen aangevoerd worden, met een defensieminister die in haar bevoegdheid even veel ervaring heeft als een kleuterjuf, met een binnenministerin die bij het verschijnen van een camera als een bang konijn naar een lichtbak tuurt, met ministers waarvan men kan vermoeden dat ze loyaler zijn aan andere gezworen eden, kortom… welk recht heeft de regering van het land b een ander land terecht te wijzen omdat het presidentsverkiezingen organiseerde zonder de bewezen moslimterroristen of de buitenlandse bezetters erbij te betrekken? Trouwens, wij kunnen zelfs niet naar de stembus trekken om een natiehoofd te kiezen. Wij krijgen die – zonder kans op protest – in de maag gesplitst tot ergens in het najaar van sint juttemis vanuit het Huize Coburg. Is dat democratie?
In ons bewust leven hebben wij nog nooit verkiezingen meegemaakt waarbij quasi heel de bevolking uit de bol ging… om dat te vieren! Beelden uit de kuststad Tartous. Hoeveel hoofddoeken, hoeveel mondmaskers telt u? Hoeveel mannen in soepjurken, vrouwen in verhullende kleding? Waarschijnlijk lopen er in Molenbeek of Borgorocco meer rond…
Wat vinden de Syriërs zelf? Wat verwachten ze, wat hopen ze, wat willen ze… zo graag…
Hun dromen hebben ze nog…
heropbouw van het land
hereniging van heel het land
dat het resultaat van de presidentsverkiezingen, de beelden die heel de wereld kon aanschouwen, (eindelijk) de wereld tot inzicht doen komen, opdat de economie kan heropleven
normalisering relaties met andere landen
opdat Syrië “het Parijs van het Midden-Oosten” kan worden. (… alsof Parijs nog als aanbeveling kan dienen…)
met onvermoeibare inzet: terugkeren naar de “goede oude tijd”, zoals voor de oorlog, waarbij het iedereen in de bont-gemengde gemeenschap goed ging, iedereen werk had, kinderen onbezorgd naar school konden gaan, een land zoals vanouds, met de laagste levensduurte in het M.O.
devies: samen zaten we in de problemen, samen geraken we eruit. Hand in hand. We bouwen aan een prachtig nieuw Syrië, misschien niet zoals het vroeger was, maar een beter in de toekomst!
Het zal echter nog niet morgen gebeuren!
Terwijl hier verwende vroegrijpe meisjes protesteren omdat ze niet in strandkledij op school mogen verschijnen, heeft men in de zgn. “rebellen”enclave Idlib andere zorgen. De rector van de zgn. Idlib Universiteit – een onderwijsinstelling onder het alziend oog van het Turks huurlingenleger, heeft een bericht verspreid aan de studenten dat ten strengste afraadt “om eender welke reden gemengde groepen (Nvdr: mannelijke en vrouwelijke… dat er xxx aantal bijkomende geslachten door de westerse beschaving ontdekt werden, is daar nog steeds een onbekend gegeven) op sociale media te vormen, i.e. Whatsapp, Telegram, Facebook. (afbeelding bericht)… Virtuele gemengde groepen: héél gevaarlijk voor de deugdzame jeugd.
Als het Syrische leger er met de hulp van Rusland erin slaagt Abu Khaled Al Shami, een al-Qaeda leider in Idlib, te elimineren, dan wreekt Turkije dit per omgaande door de posities van het Syrische leger aan te vallen. Tot op heden staat al-Qaeda nog steeds op de lijst der terroristische groeperingen. Tot op heden maakt Idlib nog steeds deel uit van het Syrische grondgebied. Tot op heden is Turkije lid van de NAVO… Is de NAVO het eens met dergelijke cavalier seul-acties?*
Pierre Le Corf hebben we in deze rubriek al meermaals aan het woord gelaten. Hij weet als geen ander… of toch… correctie: zoals pater Daniël, hoe de situatie ter plaatse eruit ziet.
Hij leeft met en tussen het gewone volk. Helpt waar hij kan met zijn organisatie “We are superheroes”. Hij heeft het volste recht om de sancties aan te klagen die het Syrische volk pijn doen: “U ziet misschien geen mensen die op straat liggen te sterven; dat is niet hun lijden. De mensen lijden in stilte. De jeugd verlaat meer en meer het land, niet omdat ze hier weg willen of zich onderdrukt voelen, maar omdat ze geen hoop meer hebben. De waarde van de munt viel van 50 Syr. Pond (voor de oorlog) naar 40.000 Syr. Pond t.o.v. de dollar. Mensen werken van de ochtend tot de avond. Hun kinderen vragen ‘s avonds naar een banaan. 1 kg bananen kost 5000 Syr. Pond. Maar als je slechts 60.000 Syr. Pond verdient per maand… “
Hij spreekt over de druk die de VSA legt op elk bedrijf, elke persoon die met Syrië te maken heeft… die kunnen in de gevangenis belanden, beboet worden. “Zij dwingen bedrijven niet met Syrië samen te werken”, Syrië te isoleren. “Als je eender welke Syriër zou vragen wat er bereikt wordt door de sancties: dan zou hij je antwoorden “Zij doen ons pijn, niemand anders.”
“Ik ken gezinnen voor dewelke ik probeer te verzinnen hoe ik hen medicijnen kan bezorgen die hier niet meer te krijgen zijn. Een week geleden ging ik naar een begrafenis van een man die we regelmatig medicijnen brachten. We konden ze echter niet meer vinden… De prijs voor één doos: 90.000 Pond en hij had vier dozen per maand nodig… Hij had nood aan meer medicijnen en een betere behandeling, een behandeling die we niet kunnen hebben omdat die verboden is. Waarom verboden? Omdat de VSA stellen dat die medicijnen eventueel dubbel gebruikt kunnen worden, een Syrisch soldaat zou ze eventueel ook kunnen nemen.
Het volk betaalt de prijs. Niemand anders. De sancties laten niet alleen mensen honger lijden en de hoop verdwijnen, ze doden mensen.”
https://youtu.be/cCWOtmkTBj8
In een vorig artikel belichtten we de figuur van Turks maffiabaas Sedat Peker, die Erdogan via de publicatie van video’s op YT, het vuur aan de schenen legt. https://www.golfbrekers.be/it-takes-one-to-know-one/ Hoe past hij in het Syriëdrama?
U zal zich herinneren dat er in de Veiligheidsraad heisa was rond het aantal grensovergangen via dewelke humanitaire hulp naar Syrië mocht/kon gebracht worden. Dat de Syrische regering hierbij betrokken partij had moeten zijn, vond men daar hoogst onlogisch. Rusland wist echter de klepel hangen. Welke grensovergangen moesten per se gebruikt worden? Uitsluitend deze die leiden naar Idlib, Afrin en Oost-Syrië waar de Koerden aan het handje van de VSA de regio onder controle houden, met uitsluiting van het regeringsgebied. De bevolking daar hoeft geen hulp. Eigen schuld, dikke bult: hadden ze maar een al-Qaeda-president of een handpop van de VSA moeten kiezen… “Humanitaire hulp”… jawel, maar ook wapens, militaire logistiek, drones e.d., stoffen waarmee gifgassen kunnen gemaakt worden en een verse aanvoer fitte terroristen…
Het Russische leger is niet op zijn achterhoofd gevallen. Als na aankomst van humanitaire hulp plotseling het aantal raketten richting regeringsgebied dramatisch toeneemt, dan ligt de conclusie voor de hand. Ergo: Rusland hield stand m.b.t. grensovergangen/controle.
Terug naar het heden. Komt daar nu toch die Sedat Peker op de proppen, die blijkbaar meer dan één appeltje te schillen heeft met de Ottomaanse regering. In één van zijn video’s (… naar verluidt deze van 30 mei) heeft hij het over de wapens en voertuigen die naar al-Qaeda in Syrië vervoerd werden en de bevrachter van deze ladingen was een bedrijf genaamd SADAT, met als bedrijfsleider Erdogans voormalige militaire raadgever, Adnan Tanriverdi. (te lezen bij: Twitter Abdullah Bozkurt)
Turkish mobster Sedat Peker, former ally to President #Erdogan, revealed he shipped arms, military supplies, drones, vehicles to al-Nusra front in #Syria at the request of #Sadat, Turkish contractor run by Erdogan's former chief military advisor Adnan Tanriverdi. pic.twitter.com/AdqUxSyVVO
“Onze vrachtwagens reden onder de naam Sedat Peker Aid Convoy. We wisten dat andere vrachtwagens onder mijn naam wapens vervoerden. Dit werd georganiseerd door een team binnenin SADAT. Geen registratie, geen papierwerk.”
We proberen met optimistischer nieuws af te sluiten zoals met dit kinderkoor. Geen idee waarom en waar. Misschien was het ter gelegenheid van De Dag van het Kind. We ondervinden weer moeilijkheden om de Syrische webstek te raadplegen. Speelt geen rol. Kinderen zijn kinderen.
De commander in chief van de Amerikaanse strijdkrachten is in Europa, maakt een halte in het V.K. en sprak de aldaar gestationeerde Amerikaanse troepen toe:
In onze vorige Quo Vadis schreven we al over de schandalige berichtgeving i.v.m. de presidentsverkiezingen in Syrië.
De Volkskrant blokte: Verkiezingen Syrië laten zien hoe groot de puinhoop is, met alle gekende riedeltjes die de westerse media met volharding blijven schrijven. Een citaat: “De verkiezingen onderstrepen alleen maar hoe groot de puinhoop is: de dictator die iedereen weg wilde hebben, zit nog stevig in het zadel, het land is verwoest, en vluchtelingen kunnen niet terugkeren.”
Iedereen? De talrijke beelden van het feestende, juichende, dansende, lachende volk geven een andere indruk.
Verwoest? Dankzij wie?
Vluchtelingen kunnen niet terugkeren? Da’s pas kort door de bocht. De Syrische regering probeert al ruim een jaar vluchtelingen terug te laten keren. Ze kunnen echter niet omdat de asielverlenende landen ofwel hun paspoort in beslag genomen hebben, ofwel geen diplomatische hulp bieden, ofwel kortweg elke reis richting Syrië verbieden.
Nog een citaat: “Hij hoopt zich in elk geval weer onder Arabische landen te kunnen presenteren als de legitieme leider van Syrië, maar wil zich ook onttrekken aan de vredesonderhandelingen die zich al zeven jaar zonder enig resultaat voortslepen in Genève.”
Dat “Arabische landen” “zowel ISIS als de kornuiten van al-Qaeda steunden, schijnt de Volkskrantschrijvelaar ontgaan te zijn.
Dat de Syrische regering niet wil meewerken aan de zgn. “vredesonderhandelingen” is een zoveelste leugen. Kan men onderhandelen met al-Qaeda & co die wereldwijd op de lijst der terroristische bendes staan?
Mag het Syrische volk niet zelf bepalen hoe ze hun land en toekomst willen vorm geven? Moet dat volgens de marsbevelen van de VSA en de westerse vazalstaten gebeuren?
Nog een citaat: “Deze uitslag zegt echter niets over de politieke voorkeur van het Syrische volk.”
Duizenden uitbundig-feestende Syriërs op straat… en dàt zouden ze dan doen omdat ze tégen Assad zijn?
“Miljoenen mensen die niet konden gaan stemmen”:
Klopt. Echter niet zoals De Volkskrant het bedoeld heeft. We hebben daarover al geschreven. In bepaalde asielgevende landen omdat de diplomatische diensten hun het stemrecht ontzegd hebben. In Duitsland vreesde men voor een geïmporteerde Syriëcrisis omdat de gevluchte islamisten met lynchpartijen dreigden voor de Syriërs die wilden gaan stemmen. In de door de Turken, terroristen, Koerden en VSA bezette landsgedeelten omdat ze met de dood bedreigd werden indien ze wilden gaan stemmen.
Het citaat over de verslechterende levensomstandigheden is correct. De conclusie over de oorzaak ontbreekt: de westerse sancties.
Bij de witte raven onder de journalisten vindt u ook Sonja van den Ende. Als antwoord op het b.g. artikel schreef zij:
“Geachte redactie, Re: Verkiezingen Syrië laten zien hoe groot de puinhoop is | De Volkskrant Wat zal ik van deze journalistiek zeggen? Roddel en beschamend voor de mensen die wel in wat jullie 2/3 van Syrië noemen, wonen en 10 jaar lang tegen terroristen gevochten hebben, die ook door Nederland gesteund zijn. Een rotzooi? Dat is het in Nederland, met een demissionair kabinet die terroristen steunde. De miljoenen Syriërs die op Assad gestemd hebben worden hiermee weggezet als idioten! Jullie schrijven: Deze uitslag zegt echter niets over de politieke voorkeur van het Syrische volk. Het regime controleert slechts tweederde van het land, waardoor miljoenen mensen helemaal niet konden stemmen! Onzin, bijna alle ambassades waren open in Europa om te gaan stemmen en dat hebben miljoenen gedaan in Frankrijk, Spanje, België, Australië, Argentinië, zelfs in de VS was de ambassade open. Ook miljoenen in Libanon hebben hun stem uitgebracht. Alleen Duitsland was verboden, een schoffering van mensenrechten trouwens, omdat er in Duitsland 2 miljoen zogenaamde Syriërs zijn, waaronder veel terroristen en andere nationaliteiten die zich met de vlucht van 2015 voor Syriërs uitgaven. Het andere deel van Syrië is bezet door Turkije en Koerden, die met elkaar slaags zijn, in principe niets met Syrië te doen, als je het uit jullie perspectief bekijkt, maar het blijft Syrisch grondgebied, het is geen onafhankelijke Koerdische staat, net als in Irak. Maar jullie blijven tegen beter weten in berichten over die, zoals jullie noemen, kindermoordenaar Assad, geen woord over de wederopbouw, die wel degelijk plaatsvindt, door de door jullie gehate Russen. Ook zo’n zieke verslaggeving, maar dat is een ander verhaal. Maar ja ik wilde dit een keer kwijt, want journalistiek is niet meer in het Westen, het is roddel en uit de duim gezogen waarheden, die totaal niet de waarheid weerspiegelen! Jammer dat het Nederlandse volk zulke riool journalistiek voorgeschoteld krijgen en daar nog voor moeten betalen! Sonja van den Ende“
Een andere vaste waarde in de Syrië-berichtgeving is de Canadese Eva Bartlett. We laten haar over hetzelfde thema aan het woord:
“Hoewel het westen 10 jaar oorlog in Syrië liet voortduren en er veel verwoest werd, is het land niet één grote ruïne. Het leven gaat er voort hoewel gewurgd door meedogenloze westerse sancties.
Na de bevrijding van Oost-Ghouta in 2018 werd het in de westerse media merkwaardig stil rond de terugkeer van ontheemde Syriërs in eigen land en de heropbouw die begon plaats te vinden. Vandaag zag ik in de regio rond Damascus achter stoffige geblutste luiken nieuwe vensterramen en nieuwe heropbouw sinds mijn verblijf in 2018.
In Douma: lachende kinderen, blij hun taalkennis – Engels – met mij te kunnen oefenen. Hun levenslust en enthousiasme is merkwaardig gezien het feit dat ze tijdens de oorlog geboren werden en opgroeiden onder de terreur van zgn. “rebellen”, Jaysh al-Islam, Faylaq al-Rahman en soortgenoten. Fijn om te ervaren hoe het leven er hervatte. De bevolking in Oost-Ghouta gingen door een hel, die wij ons niet kunnen voorstellen. Ik herinnerde mij hen na de bevrijding, de miserie op hun gezicht gegroefd, en nu waren ze als heropgestanden: lachend, dansend, de presidentsverkiezingen vierend. Een verschil van dag en nacht.
Sommigen waren verbaasd video’s te zien van een Syrische zanger en orkest in het Damascus Opera Huis. Velen onder u, die zich uitsluitend baseren op poco media en politici, vermoedden dat het land volledig verwoest is. Weinigen zijn op de hoogte van de rijke cultuur, van een eeuwenoude geschiedenis, die niet kapot gemaakt werd door het westen.
Tot de bevrijding (2018) waren burgers in Damascus het mogelijk doelwit van mortieren en raketten die vanuit de rebellenburcht Oost-Ghouta lukraak afgevuurd werden. Ze konden eender wie treffen: kinderen op weg naar school, vrouwen op weg naar de markt, burgers op weg naar het werk of in de school, op de markt, op de werkplaats…of thuis.
Zij herinnert zich verschillende bijna-dood ervaringen door mortieren, raketten, bommen, kogels.
Maandag enkele weken geleden trok zij naar het Opera House voor een optreden van de Syrische zangeres Carmen Tockmaji & orkest. Het auditorium halfvol. Zij was verbaasd over de toegangsprijs: eerste rang: 2000 Syr. Pond (80 US Cent), tweede rang 1500 Syr. Pond (60 US Cent), derde rang 1000 Syr. Pond (40 US Cent). Ondanks de lage prijs kunnen vele Syriërs zich dit niet veroorloven. Voornamelijk wegens de wurgende sancties die de munt aangetast, de hyperinflatie aangewakkerd hebben.
De sancties halen de economie onderuit. Op 3 mei 2021 schreef Abbey Makoe op de South African Broadcasting Corp.-webstek: “De rationering van elektriciteit heeft in Syrië zijn hoogste niveau bereikt daar de regering niet de brandstof, nodig om elektriciteit op te wekken, veilig kan stellen. De reden: de verwoestende internationale economische sancties opgelegd door westerse machten, zoals ook de IIT [Investigation and Identification Team of the Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons] protagonisten Frankrijk, het V.K. en de VSA. Het Syrische Pond is praktisch niets meer waard. De Caesar Act is de oorzaak van honger, duisternis, ziekte, ellende, diefstallen, ontvoeringen, stijgend aantal overlijdens en de voortsluipende vernietiging van een natie die ooit een baken van hoop was in het M.O.”
De ellende is inderdaad écht. Syriërs lijden. Sommigen kunnen zelfs hun eigen gezin niet naar behoren voeden.
Dat ik het Opera Huis noemde lijkt gezien het economische leed misschien ongepast, maar het feit dat dergelijke producties nog steeds in Syrië plaats vinden is een bewijs dat het westerse “wij-willen-een-andere-regering-project” mislukt is – ondanks 10 jaar opgefokte oorlog in Syrië. In Douma stond de bevolking aan te schuiven om te kunnen stemmen.”
Komen we terug bij de sancties. De EU heeft besloten de sancties met een jaar te verlengen.
Mocht u de analyse van – vaste waarde – Kevork Almassian (Syriër van Armeense oorsprong) willen kennen, bekijk dan onderstaande video (… met onze verontschuldigingen… we kunnen onmogelijk alles vertalen). Op de vraag waarom hij persoonlijk Assad steunt, antwoordt hij:
“Omdat hij zijn volk niet in de steek liet. Ik zou eender welke president gesteund hebben – of het nu ene Bashar of Ahmed is – omdat hij zijn volk niet in de steek liet nadat de CIA hun complexe en hybride oorlog tegen Syrië begon en hij liet miljoenen mensen niet aan hun lot over toen tienduizenden multinationale jihadisten, naar Syrië trokken om de Syrische bevolking af te slachten… ”
Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan
Israël trekt aan de noodklok. Het land zit op zijn tandvlees. Men verwacht eerstdaags een invasie der Palestijnen. Ze zitten ten slotte al in de Gazastrook, in Jeruzalem en ten westen en oosten van de Jordaan. De Druzen op de (zgz.!) Syrische Golan Hoogte wachten hun kans af om de Israëlische patrouilles in een valstrik te lokken. Komt daar nog het gevaar vanuit de Sinaïwoestijn met de onbetrouwbare Egyptenaren, die nog steeds dromen van de oude grenzen van het Nieuwe Rijk en vanuit Libanon waar Hezbollah hun messen aan het scherpen zijn. En laten vooral niet vergeten dat in Syrië de Iraanse Revolutionaire Garde paraat staat met een nieuwe holocaust op het programma…
Kortom: De tangbeweging als militaire tactiek is overduidelijk. En Israël zit er momenteel bij als een konijn voor een lichtbak. En dan hebben de ontrouwen ook nog hun dapperste krijgsheer beschuldigd van corruptie. En… bovendien mag hij na 12 jaar onbaatzuchtige vaderlandsliefde zijn valiezen pakken. Ondank is ‘s werelds loon. Misschien heeft hij dan eindelijk tijd om samen met zijn beste vriend een partijtje golf te gaan spelen. De laatste weken waren catastrofaal voor de voorraad raketten – zowel pro-actieve (kwistig uitgestrooid over Syrië), de actieve (geland in Palestina) als de defensieve (Iron Dome). Eender wie er aan de touwtjes trekt, zowel in het gevende als in het ontvangende land, de bevoorrading – in de vorm van militaire steun – moet zoals vanouds doorgaan. En liefst opgevoerd worden. (1)
Rep. senator Lindsay Graham vindt het alvast “een goede investering voor het Amerikaanse volk”. (2) (3) Alsof Israël één der sterren op de Stars & Stripes is…
De VSA hebben vrijdag laatstleden aangekondigd dat ze een bijkomende US$ 15 miljoen dollar steun aan Libanon zullen overmaken… in de vorm van legermateriaal!
In een persmededeling werd bekend gemaakt dat het Amerikaanse defensieministerie en de Libanese strijdkrachten een “vijf jarenplan op poten gezet hebben om de capaciteit van het Libanese leger te ontwikkelen”.
Het Amerikaanse min. van buitenlandse zaken stelde dat beide kanten “de mogelijkheden bespraken om alle instanties over te hevelen onder de VSA wetgeving opdat de VSA bijkomende steun aan de Libanese strijdkrachten kunnen verstrekken”. (…)
De bevolking zal zich zonder enige twijfel over de gulle vrijgevigheid bijzonder verheugen…
Citaat van Joe Biden, de huidige president der VSA:
“Indien ik een jood was, dan zou ik een zionist zijn”, waarop Bidens vader antwoordde: “Je hoeft geen jood te zijn om zionist te zijn.”
In de praktijk ziet dat er zo uit:
Volgens de Congressional Research Service (CRS) gaven de VSA (in 2020) 38 miljard US$ (38.000.000.000) “hulp” aan Israël; het maakte deel uit van een lange termijn, jaarlijkse verplichting die aangegaan werd tijdens het Obama-presidentschap in 2016 en die nog doorloopt tot 2028. Bijna alle hulp van verleden jaar werd in de vorm van militaire ondersteuning geboden.
Dit is een stijging t.o.v. het vorige akkoord dat voormalige president George W Bush afsloot met Israël, dat ‘slechts’ een totaal van US$ 30 miljard voor een termijn van 10 jaar omvatte.
Afweerraketten zijn niet inbegrepen.
U kan het volledige verslag U.S. Foreign Aid to Israel, dd. 16.11.2020, hier lezen. Het begint met de motivering: “…omdat we strategische doeleinden in het M.O. delen, een gemeenschappelijke inzet voor democratische waarden en een historische achtergrond die begon met de oprichting van Israël in 1948…”
“Israel is the largest cumulative recipient of U.S. foreign assistance since World War II. Successive Administrations, working with Congress, have provided Israel with significant assistance in light of robust domestic U.S. support for Israel and its security; shared strategic goals in the Middle East; a mutual commitment to democratic values; and historicalties dating from U.S. support for the creation of Israel in 1948. To date, the United States has provided Israel $146billion (current, or noninflation-adjusted, dollars) in bilateral assistance and missile defense funding. At present, almost all U.S. bilateral aid to Israel is in the form of military assistance, although from 1971 to 2007,Israel also received significant economic assistance.”
Voormalig ANZ-voorzitter Hugo Portier schrijft quasi dagelijks zijn frustraties van zich af. Vandaag heeft hij het over zijn al dan niet voorhanden zijnde gifgehalte:
“1u · Ik ben toxisch. Ik keek eens goed in mijn binnenste en vond niks toxisch. Ik drink niets anders dan water, wel water uit Wallonië, zou er dan toch…?
Ik rook niet, enkel sigaren die ik nu en dan van mijn vrouw krijg, ik eet gezond – wel is het zo dat ik er nu en dan bij sta als spek en bonen, een slechte eetgewoonte, ik geef het toe.
Ik ben een Vlaams nationalist, oei, dus volgens de Rode Vaan communist en nu en dan viroloog, kind aan huize en preekbuis bij de politiek correcte VTM en de VRT.
Van Ranstje, ben ik toxisch. Wat nu? Ik maak gebruik van het feit dat hij opgesloten is in een ‘ safe house’: voor eenvoudige mensen zoals U en ik een ‘beveiligd huis’ om een anti toxische behandeling te volgen want Rode Vaan drager komt immers niet meer op de beeldbuis en dat is een prima aanzet voor een doeltreffende anti toxische genezing.
O ja, De Rode Vaan drager heeft Conings twee uur voor zijn deur zien rondlopen en heeft de politie niet gebeld…Wie is er nu toxisch?
Volgens de politieke correcte berichten van de VTM en de VRT is de toxische aandoening bij de Vlaams nationalisten sterk gedaald sinds Rode Vaan drager Van Ranstje niet meer verschijnt op de TV schermen.
VRT en VTM denken er ernstig aan prikkie Heeren, pakkie Sjoemelpoedel Sihame, plexi Quickie een langlopend contract aan te bieden, de zenders trekken een lijn door, deze van de Keizer sjoemelaar uit Oostende die verklaarde dat wat hij gezien had bij Pakki toch ‘vrij in orde was.’
O ja, vergeten we opgestoken vingertje niet, juist, de verbrander. Die vult op zich alleen heel het TV scherm.”
Dit ging eraan vooraf:
…Zelfs vanuit zijn schuiloord geeft Van Ranst interviews, vraag me niet hoe, twittert zich een zere duim, en laat niet na om de schuld van wat zich vandaag afspeelt in dat Limburgs natuurgebied, bij mensen te leggen die met hem op een democratische manier van mening verschillen. Niet alleen het eeuwig vermaledijde Vlaams Belang, maar ook lieden als Frank Thevissen, naast brave borsten als Siegfried Bracke, Rik Torfs en Hendrik Vuye. Dat zijn geen extreemrechtse ‘haatzaaiers’, maar niettemin zouden ze volgens Van Ranst bijdragen tot het ‘xenofobe klimaat’ waarin mensen als hij gevaar lopen. Allen zijn ze door hun ‘denigrerende en tendentieuze be richten’ mee schuldig aan ‘het creëren van een toxisch sfeertje’...
Sinds MVR niet meer elke TV-avond in “prime time” ons met zijn toekomstvoorspellingen nachtmerries bezorgt, vrezen wij voor zijn psychische toestand. Daarom hebben wij ons oor te luisteren gelegd bij ondergenoemde “expert”-levenscoach. Kortom: VTM moet dringend een vertrouwenspersoon naar de MVR-burcht sturen om hem langzaam te laten ontwennen aan de dagelijkse toxische aandacht…
