Elke tuinliefhebber zal je kunnen bevestigen dat onkruid het best radicaal verwijderd wordt, nl. door het met de wortel uit te roeien. Onze maatschappij is zodanig bang van haar eigen schaduw dat ze zich beperkt tot fantoombestrijding.
Het geweld door jongeren, m.n. door messentrekkers, neemt toe. Niet alleen hier, maar in alle ons omringende landen die verrijkt werden met pensioenredders. In Nederland meent Albert Heyn de oplossing gevonden te hebben voor – of beter “tegen” – de messengroei. Een ietwat naïeve, simplistische oplossing: er zullen geen messen meer aangeboden worden in het assortiment.
Albert Heyn ging hierbij niet over één nacht ijs; er werd geëxperimenteerd met minder drastische maatregelen, zoals een leeftijdscontrole. Boven de 18? Geen probleem. Alsof dat gekochte mes niet doorverkocht, doorgegeven, gepikt, zou kunnen worden door minderjarigen.
Het NFI-onderzoek toonde niet alleen aan dat messentrekkerij hét hobby is van minderjarigen (12 – 18 jaar jong), maar bovendien dat de grootte ervan omgekeerd evenredig ligt met de leeftijd. Logisch toch?
Voortdurend wordt er ons rond de oren geslagen met de bijbel der neo-geslachten, waarover naar verluidt niet in de reproductieve lichaamsdelen, maar wel in het koppeke, beslist wordt. Maar als het gaat om huiselijk geweld, dan weet het Duitse justitie zeer goed waar de klepel al dan niet hangt. Plotseling wordt het geslacht, zoals vanouds, (h)erkend.
haben wir heute die Zahlen Häuslicher Gewalt für das Berichtsjahr 2022 vorgestellt. Häusliche Gewalt beinhaltet die Partnerschaftsgewalt und die innerfamiliäre Gewalt. (1/3)
Alle tussen-, aangepaste, getrukeerde en verzonnen geslachten komen niet voor in de cijfers van huiselijk geweld. Worden neo-geslachtsmensen miraculeus genetisch gemodificeerd tot lammetjes? In elk geval schijnt de Duitse justitie onmiddellijk zeker te zijn van het geslacht der daders. Plotseling wordt de aloude geslachtenindeling herontdekt. Ook al blijven de regenboogactivisten hardnekkig beweren dat het “ware” geslacht slechts zelf kan aangevoeld worden en dat niemand, vooral de overheid niet, dit kan aantonen.
Hoe kan de Duitse justitie, dat mensen voor de rechtbank sleept als ze een “verkeerd” persoonlijk voornaamwoord of aanspreekvorm gebruiken, plotseling weten of een dader een mannetje of een vrouwtje is? Heeft de politie bij hun tussenkomst de dader(essen)s naar hun geslacht gevraagd? En moet die bewering dan niet ook nagegaan en gestaafd worden? Is het ondenkbaar dat sommigen hun vrijheidsberoving liefst willen doorbrengen in een vrouwengevangenis? En wat met de andere, de duizenden vage en onbewijsbare geslachten?
Bestaan er geen statistieken over huiselijk geweld bij de regenboogfanaten? Hoe kan een rechter een rechtvaardig oordeel vellen als hij niet weet welk vlees hij in de kuip heeft?
De commissie “Buitenlandse Zaken” van het EU-Parlement deed dinsdag een oproep aan de EU-leiding om het Int’l Strafhof in Den Haag te ondersteunen bij hun onderzoek en vervolging van Israël i.v.m. vermoedelijke oorlogsmisdrijven op Palestijns grondgebied.
41 leden van de commissie stemden pro, 24 tegen en 9 onthielden zich. Het resolutievoorstel werd ingediend door de verslaggeefster Evin Incir van de Zweedse Democraten.
Men verwacht dat de resolutie tijdens de alg. vergadering van het EU-parlement op 15 juli ter stemming zal voorgelegd worden. De resolutie refereert naar deze van de VN op 22.12.22, die op gang getrokken werd door de Palestijnen die de wens geuit hadden dat het Int’l Strafhof hun licht zou laten schijnen op de wettelijke gevolgen van Israëls bezetting van Palestijns grondgebied.
Dat men in Israël niet opgetogen is, kan u allicht raden. Netanyahu beschuldigde de VN ervan “historische feiten te verdraaien” (zie afbeelding bovenaan), zoals er “honderden verdraaide beslissingen tegen Israël gedurende jaren door de VN genomen werden – de Israëlische regering zal zich er niet gebonden zien. De joodse natie is geen bezetter in eigen land en in haar eeuwige hoofdstad, Jeruzalem.”
De voorgestelde EU-resolutie maakt duidelijk dat de EU bezorgd is “over de beslissing van de Israëlische regering betr. strafmaatregelen tegen de Palestijnse bevolking, leiders en het maatschappelijk burgerlijk middenveld, zoals het blokkeren van gelden en het opleggen van een verbod op constructieplannen op de Westelijke Oever, Area C.”
Het bovenstaande verwijst naar Israëls dagdagelijkse praktijken door belastinggelden te blokkeren dat het int ten bate van de PA (Palestijnse Autoriteit), m.b.t. de Palestijnse politiek die gezinnen van Palestijnse gevangenen financieel ondersteunt. Het uit ook kritiek op Israëls afbraakwoede t.o.v. woningen en gebouwen, opgericht zonder bouwtoelating, schooltjes in kleine Palestijnse dorpen, die door de EU betaald werden.
Verder wil het resolutievoorstel dat de EU de band met de PA versterkt. Incir twitterde: “Palestijnen hebben meer dan 50 jaar onder de bezetting geleefd. De EU moet de samenwerking met de PA versterken, de bevolking helpen en handelen opdat er aan de bezetting een einde komt.”
Incir krijgt kritiek uit eigen rangen. Charlie Weimers, EU-parlementslid voor de Zweedse Democraten, stelt dat de resolutie de schuld voor alles in Israëlische schoenen schuift. En dat het een schande is dat een EU-commissie wegkijkt van het Palestijnse terrorisme, dat volgens zijn mening één der grootste hinderpalen is naar een vreedzame oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict.
De European Jewish Association dankte hem voor de steun.
In Zwitserland bestaat er voor justitie een verkrachting “light”… Wie aan de drang niet kan weerstaan neemt best een chronometer mee of een eierwekker…
De districtsrechtbank van Zürich heeft een Noord-Macedoniër in eerste instantie schuldig verklaard aan de verkrachting van een Fins au-pair meisje. Hij werd veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 22 maanden en 15.000 Zw. Fr. schadeloosstelling. De procureur had een effectieve gevangenisstraf van 44 maanden geëist.
De max. straf voor verkrachting is 10 jaar hechtenis. Het milde vonnis werd door de rechtbank uitgelegd: nl. de dader zou geen “buitensporig geweld toegepast hebben”. De daad zou niet gepland geweest zijn en heeft bovendien niet lang geduurd. En daarom moet de dader niet naar de gevangenis. Hij wordt ook niet uit het land gewezen omdat hij voor 2 van de 3 rechters als een persoonlijk lastig geval geldt. De Noord-Macedoniër zou naar verluidt in Zwitserland geboren zijn en goed geïntegreerd. De derde rechter had een andere inschatting: de nood aan publieke veiligheid zou belangrijker zijn dan de integratie van de dader in Zwitserland.
In Zwitserland moet elke derde veroordeelde verkrachter niet naar de gevangenis. Wat dit voor de slachtoffers betekent, beschrijft de Freiburgse zangeres Julie Hugo in “Blick”. Einde 2021 had een buurman haar in haar eigen woning verkracht en zwaar mishandeld. Desondanks veroordeelde de districtsrechtbank Saane de dader dit voorjaar slechts tot een voorwaardelijke vrijheidsstraf van 2 jaar en de betaling van 10.000 Zw. Fr. smartengeld. De procureur had een effectieve gevangenisstraf van 6 maanden geëist. Het milde vonnis verklaarde de rechter door te wuiven met een blanco strafregister en het goed gedrag van de dader tijdens het proces. Julie Hugo voelt zich nu ook een slachtoffer van de overheid: “Het is alsof ik een tweede keer verkracht geworden ben – ditmaal door justitie.” Hun boodschap is bijzonder verontrustend: men kan iemand verkrachten en in elkaar slaan zonder dat dit zware gevolgen heeft voor diens leven.
Onze redactie vraagt zich af of de rechtbank even mild zou geweest zijn voor een dader die iemand uit de regenboogsekte zou uitgekozen hebben als lijdend voorwerp…
“Strafpleiter Jorgen Van Laer had deze donderdagochtend op het Vlinderpaleis-gerechtsgebouw in Antwerpen een afspraak met Antwerps procureur Franky De Keyzer. Dat is betrekkelijk ongebruikelijk. Reden van de afspraak is een nieuwe klacht rond #MeToo-gedrag door Conner Rousseau. Dat zou intussen de derde zaak zijn. Eén van de zaken is weliswaar reeds geseponeerd. De timing is ongelukkig, want woensdagmiddag liet Rousseau nog weten dat alle beschuldigingen “zever in pakskes” zijn.”
“Een grote groep in de samenleving is er, naar aanleiding van de zaak Reuzegom, van overtuigd dat er sprake is van klassenjustitie. De veroordeelde studenten konden immers beroep doen op ‘topadvocaten’, wat een vaak gehanteerd begrip is, vooral in de samenstelling ‘dure topadvocaten’. Het is niet echt duidelijk wie onder die categorie valt.
Het doet wat denken aan de zogenaamde ‘Casablanca- test’, genoemd naar de befaamde woorden van de Amerikaanse opperrechter Potter Stewart toen die in 1964 hardcore-porno moest definiëren en hierover zei: “I shall not today attempt further to define the kinds of material I understand to be embraced… but I know it when I see it”. Het door de media uitgevonden begrip ‘topadvocaten’ is ook zoiets. Je weet wat het betekent wanneer je ze vooral op de televisie en breed uitgesmeerd in populaire kranten ziet orakelen over strafrecht. Ze zijn mondig en blijkbaar is enige arrogantie en een tikkeltje betweterigheid een vereiste. Deontologische terughoudendheid is aan hen zelden besteed en vaak vinden ze een terechtwijzing van de stafhouder een niet na te leven interessante beschouwing. En, althans volgens het beeld dat de media van hun helden geeft, ze zijn duur. Onbetaalbaar zelfs voor wie geen oude witte cisman is…”
U herkent zonder enige twijfel het scenario. Lichte tot sterke paniek bij de systeempartijen. Vandaar dat er een reden en een rechter moet gevonden worden om het AfD te kortwieken en liefst te verbieden. De opiniepeilingen geven het AfD ca. 20% mochten er nu verkiezingen georganiseerd worden.
Het Duitse Instituut voor Mensenrechten werd voor de kar getrokken. Zij stelde een analyse op waarin gesteld wordt dat het AfD “zich actief en gepland inzet voor hun racistische en rechtsextreme doelstellingen”. Bv. zou de AfD eraan werken “de grenzen van het zegbare en bijgevolg de meningsuiting zodanig te doen opschuiven dat hun racistische nationaal-volkse positie – ook in het publieke en politieke veld – zal volgen”. Kortom, de AfD “heeft intussen in haar gevaarlijkheid voor de vrije democratische fundamentele orde een niveau bereikt dat zij volgens artikel 21 van de grondwet door het Grondwettelijk Hof zou kunnen verboden worden”. Kortom: zo oordeelt het Mensenrechteninstituut zou de AfD zich inzetten om de door art. 1 van de grondwet verankerde garanties te doen verwijderen.
In “le Chicago français”, Grenoble, geen postbedeling meer uit schrik voor drugsdealers
Op de webstek van de Franse La Poste kan men het volgende lezen: “Als de groep La Poste een bijzondere plaats in het hart van de Fransen heeft veroverd, is dat dankzij haar dagelijkse dienstverlening en dit sinds 600 jaar”. Dit blijkt vandaag fictie, want in Grenoble laat de dienstverlening in bepaalde wijken meer dan te wensen over. En dit als gevolg van een laks veiligheidsbeleid.
De Franse krant Le Daupiné meldt namelijk dat “bewoners van twee appartementsblokken op het Sint-Brunoplein in Grenoble een brief van La Poste hebben ontvangen, die hen informeert dat de post er tot nader order niet meer wordt verdeeld, en dat men zijn of haar post kan ophalen in het agentschap van La Poste (…). De postbode wordt bedreigd door dealers in de wijk”.
De bewoners hebben onmiddellijk gereageerd: “We zijn in hoge mate verwonderd door uw beslissing om de bedeling van poststukken stop te zetten, en dus de algemene dienstverlening op te schorten, en dit omwille van inbreuken op de strafwet”. De burgers van deze wijk pikken het niet langer: “We ontvingen uw brief zonder datum van het hernemen van uw dienstverlenging, en we ervaren uw brief als een inbreuk op onze rechten als burger. Wij kunnen toch onmogelijk opdraaien voor strafbare feiten, waardoor uw dienstverlening wordt opgeschort?”
Voor de volledigheid nog dit: 34 procent van de aandelen van La Poste zijn in handen van de Franse staat. Dit aandeelhouderschap van de staat zou La Poste moeten toelaten haar 4 kerntaken te verzekeren: universele postbedeling, postbedeling over het ganse grondgebied, transport en verdeling van kranten”. Quod non, dus.
Samengevat: brandweerlui worden door fysieke aanvallen gehinderd in hun dienstverlening in bepaalde wijken. Politiemensen die worden opgeroepen om conflicten in wijken op te lossen, worden verhinderd in de uitvoering van hun dienstverlening. En nu wordt de postbedeling in bepaalde wijken geschrapt omwille van illegale drugshandel. Rechtsstaat? Kerntaken? Of wordt het recht van de sterkste stilzwijgend overal de nieuwe regel? Dit passeert natuurlijk niét zonder de nodige electorale gevolgen….
