Koning Filip schendt neutraliteit

Standpunt

Artikel

Door: Pieter Bauwens – hoofdredacteur Doorbraak

Filips fout

Koning Filip wil niet wachten en is de dag na de verkiezingen al begonnen met de eerste gesprekken. Hij consulteert alle voorzitters van partijen met verkozenen in het federale parlement. Alle?

Laten we even teruggaan in de tijd. Naar 1936 – de jaren ‘30 weet u wel? De grootvader van onze huidige vorst, Leopold III, ontving toen ten paleize, elk apart: Staf De Clercq en Hendrik Borginon nadat het VNV op 24 mei 1936 een klinkende overwinning had geboekt. De soeverein ontving ook Léon Degrelle, de leider van Rex en communistenleider Joseph Jacquemotte, ook twee winnaars van die verkiezingen.

78 jaar later ontvangt Filip alle partijvoorzitters, inclusief Peter Mertens en Raoul Hedebouw van de communistische PTB-PVDA+ die voor het eerst verkozenen hebben. Alle? Een partijvoorzitter is niet ter consultatie gevraagd: Gerolf Annemans van het Vlaams Belang. Filip volgt hierbij het spoor van zijn grote voorbeeld: koning – nonkel – Boudewijn. Hij was de eerste koning die het Vlaams Belang (toen nog Vlaams Blok) in een royaal cordon plaatste, daarin gevolgd door broer Albert II. Ze kwamen nooit op audiëntie, niet als ze 24% haalden, en nu niet wanneer ze 6% halen. U kunt gerust opwerpen: het Vlaams Blok/Belang zou geweigerd hebben, het had zijn kat gestuurd. Dat kan. Maar een neutraal vorst, echt neutraal, moét iedereen vragen. Anders is hij niet neutraal en kan hij geen koning zijn.

Het gekke van het verhaal is, dat niemand daar nog bij stilstaat. Niemand maakt daar nog een punt van. Iedereen vindt het normaal dat het Vlaams Belang niet wordt uitgenodigd. Maar dat is het punt niet. De koning wordt ons verkocht als de ‘neutrale’ factor in de onderhandelingen maar is dat in geen geval. De vraag moet ook gesteld worden wat het criterium is van de koning om deze partij te weigeren en of het in de toekomst mogelijk is dat ook andere partijen niet meer worden uitgenodigd? Volgende vraag: wie draagt de politieke verantwoordelijkheid voor het koninklijk cordon? In principe is dat de eerste minister, maar die is ontslagnemend. De politieke verantwoordelijkheid tijdens de formatie is dus pure politieke fictie. Onze onverantwoordelijke koning kan dus vrolijk onverantwoorde politieke daden stellen en niemand reageert daarop, integendeel verwacht het én vindt het normaal.

De vorige koning ging niet alleen zijn boekje te buiten tegenover het Vlaams Belang. Of zijn we vergeten hoe Bart De Wever in de formatie na de verkiezingen van 2010 een rondje mocht lopen uit beleefdheid, eentje ‘van moeten’ en niet anders kunnen? Daarna werd hij vakkundig uit de koers genomen om over te gaan tot de orde van de dag. Ook daar deed het Paleis actief aan politiek, een heel stuk subtieler en dus nog veel gevaarlijker. Ook daar maalde blijkbaar niemand om. Er is met andere woorden sprake van een opvallende normvervaging over de actieve politieke rol van de koning die openlijk laat blijken niet neutraal te zijn.

Als niemand in de pers vragen stelt bij het optreden van Filip, dan doen wij dat met Doorbraak wel.

Sire,

Een deel van het (Vlaamse) politieke landschap negeren, een deel van de kiezers publiek buiten spel zetten, een deel van uw onderdanen discrimineren is uw rol onwaardig. Ofwel vervult u uw grondwettelijke plicht in neutraliteit, ofwel laat u de formatie over aan de politici. De praktijk in de deelstaten laat zien dat dit heel vlot kan verlopen. Het schimmenspel dat nu elke keer wordt opgevoerd is hopeloos achterhaald. U hebt de kans gemist om de historische fouten van uw oom en vader recht te zetten en te tonen dat u de koning bent van àlle Belgen.

We stellen tot onze eigen verbazing vast dat uw autocratische grootvader Leopold III over een groter gevoel voor democratisch handelen bleek te beschikken dan Boudewijn, Albert II en Filip.

 

Brief Gerolf Annemans

Waarde medestander,
U hebt het samen met mij kunnen vaststellen: de verkiezingsuitslag van gisteren is barslecht.
Mij persoonlijk deed het zeer veel pijn. Ook als voorzitter was dat zo. Niet in het minst voor alle leden en militanten die zich hard hebben ingezet. Ik had het liever anders gewild. Maar als goede democraten moeten we dit oordeel aanvaarden.
Een eerste vaststelling die ik nog voor alle anderen maakte, is dat de N-VA weliswaar een reusachtige overwinning haalt (waarvoor ik Bart De Wever oprecht heb gefeliciteerd), maar dat ondertussen de drie traditionele partijen min of meer overeind blijven en dat enkel wij het gelag betalen. Gevolg is dat die drie traditionelen zich nu aan elkaar klitten omdat ze in feite niet werden afgestraft voor hun neo-belgicisme.
Maar mijn tweede en dit keer gelukkige vaststelling is dat onze partij nog zo’n kwart miljoen mensen overtuigt en op alle fronten en in alle parlementen actief zal blijven om deze mensen te vertegenwoordigen. Het Vlaams Belang staat er nog, kleiner dan wij gehoopt hadden, maar te groot om op te geven zoals onze vele tegenstanders maar al te graag zouden willen.
Dit resultaat heeft uiteraard grote en praktische gevolgen voor de partij, niet in het minst
op het financiële maar belangrijker ook op het menselijke vlak: een grondige reorganisatie dringt zich op. Het Partijbestuur kwam vandaag bijeen en belastte ondervoorzitter Chris Janssens met een opdracht om een grondige analyse te maken op basis waarvan een aantal opties zullen genomen worden.
Ik heb meteen ook meegedeeld dat ik mijn voorzitterschap ter beschikking stel en dat ik in oktober nieuwe voorzittersverkiezingen zal organiseren. Ik blijf tot die tijd, om de reorganisatie waartoe de Partijraad en het Partijbestuur zullen beslissen in goede banen te leiden, zodat er voor mijn opvolger geen praktische moeilijkheden zullen zijn om zijn of haar beleid verder uit te stippelen en zodat de partij in orde en eensgezindheid aan de toekomst kan beginnen.
Ik dank oprecht alle leden, kandidaten en militanten van de partij, die mij en ons hun vertrouwen hebben geschonken. De campagne voor 2018 en 2019 begint morgen.
Hartelijke groet,
Gerolf Annemans

Hop naar la rupette 1,2,3,4,5,…….

Nieuwe belastingen en belastingverhogingen ingevoerd door de regering Di Rupo de voorbije jaren.

Invoering van de Fairness taks

Eenmalige belasting op aanvullende individuele pensioentoezeggingen 1,75 %

Belasting op meerwaarden op aandelen in vennootschap

Miserietaks: verdeelrecht (registratierecht ) is van 1 % naar 2,5 % gegaan

Vast recht inzake registratierechten is verdubbeld

Daling percentages voor investeringsaftrek met één punt

Likwidatiebonus belasting van 10 % naar 25 %

Centraal aanspreekpunt bankgegevens rekeningen met zicht op vermogensbelasting

Roerende voorheffing op interesten van 15 % naar 25 %

Afschaffing van de verminderde roerende voorheffing op dividenden van VVPR aandelen: van 15 % naar 25 %

Schrapping vrijstellingsregeling ontslagvergoedingen ten belope van 850,00€

Verlaging maximumbedrag aftrekbare dienstencheques

Opheffing bankgeheim
Zware en onnodig complexe belasting op privé-gebruik bedrijfswagens die niets opgebracht heeft en vooral Vlaanderen geraakt heeft

Zware belasting op voordelen alle aard woning

Wyninckxbijdrage op stortingen groepsverzekering

Heksenjacht met aanslag geheime commissielonen

Invoering BTW op erelonen advocaten en notarissen

Inperking belastingvermindering energiebesparende uitgaven : enkel nog isolatie van daken aftrekbaar, geen aftrek meer voor vernieuwde verwarmingsketels, dubbele beglazing, zonnepanelen

Vermindering van de belastingvermindering voor giften (max 45 %)

Bijkomende heffing van 4 % op bepaalde roerende inkomsten

Aftrek voor kinderopvang wordt vervangen door belastingvermindering (nadelig)

Afschaffing van de BTW vermindering tot 6 % op de eerste schijf van 50.000 € bij nieuwbouw

Pensioensparen: vroeger tss 30en40%, nu vlak tarief 30%; terwijl taxatie nog steeds op fictief inkomen van 4,75% per jaar (terwijl rente gedaald is)

Vermindering beroepskosten bedrijfsleider: voor aanslagjaar 2010: 5% tot 3.590,00 maximum ; voor aanslagjaar 2011 nog slechts 3% tot maximum 2.150,00 terwijl alle voordelen veel zwaarder belast wordt

Thin cap: 1/7 werd 1/5 voor tussengroepleningen

Notionele intrestaftrek: daling (inperking tot 3% maximum + niet meer overdraagbaar).
Btw op televisie: van 12 % naar 21%

Korting op aankoop milieuvriendelijke wagen afgeschaft

Taks levensverzekeringspolissen van 1,1% naar 2%

Daling van bedrag voor contante betalingen.
Verdubbeling niet-proportionele btw-boetes

Een belasting op de omzetting van aandelen aan toonder in gedematerialiseerde aandelen of nominatieve aandelen

17% van het voordeel alle aard van de bedrijfswagens wordt nog eens extra belast in de vennootschap

Dienstencheques: maximumbedrag verlaagd van 2.720,00 € naar 1.380,00 € per persoon. De kostprijs van de dienstencheque is eveneens verhoogd van 8,5 € naar 9 € voor de eerste 400 cheques en van 9,5 € naar 10 € voor de volgende 100. In 2009 kostte een dienstencheque nog maar 7,5 €.

Beurstaks wordt verhoogd met 30 %

Niet-recurrente resultaatgebonden voordelen ondergaan een solidariteitsheffing van 13,07 % plus de 33 % werkgeversbijdragen die eerst voorzien waren.

Wat U zeker ook nog MOET weten is dat door de regering een volledig vermogenskadaster werd ingevoerd en dat dit met Di Rupo II zeker zal leiden tot een vermogensbelasting.
250 miljard op de Belgische – vooral Vlaamse spaarrekeningen.
Welke big spender droomt er niet van dat geld of een deel er van te mogen uitdelen aan zijn/haar kiespubliek?

Arvo Pärt – Tabula Rasa

klassische-musikArvo Pärt (Paide, 11 september 1935) is een Estische componist. Hij is één van de belangrijkste hedendaagse componisten van sacrale muziek.

Arvo Pärt kreeg zijn eerste muzieklessen toen hij zeven jaar oud was. Hij volgde een opleiding aan het conservatorium in Tallinn vanaf 1957, waar hij les kreeg in compositie van Heino Eller en waar hij in 1963 ook afstudeerde. Zijn eerste composities, waarin invloeden te horen zijn van Béla Bartok, Sergej Prokofjev en Dmitri Sjostakovitsj, dateren uit zijn studietijd. Voor zijn eerste orkestrale compositie, genaamd Necrolog, gebruikte hij de twaalftoontechniek van Arnold Schönberg, maar dit bezorgde hem veel kritiek van het Sovjetregime. Na zijn studie kreeg hij een baan bij een radiostation in Estland. Daarnaast ging hij door met componeren. Pärt experimenteerde na zijn studie met diverse compositietechnieken en schreef aanvankelijk vooral seriële muziek.

Volgens zijn biograaf Paul Hillier raakte hij hierna in een spirituele en professionele crisis. Hij ging op zoek naar andere muziek en bestudeerde Gregoriaanse muziek, de opkomst van de polyfonie in de Renaissance. In die tijd trad hij toe tot de Russisch-orthodoxe Kerk. In 1968 componeerde hij het werk Credo, daarna trok hij zich een tijd terug en bestudeerde hij Middeleeuwse muziek, waaronder die van Franse en Vlaamse componisten als Josquin Des Prez, Guillaume de Machault, Jacob Obrecht en Johannes Ockeghem.

In 1971 maakte hij zijn rentree met Symfonie nr. 3, waarbij de polyfone structuur kan worden herleid tot de Nederlandse componisten en die elementen van zowel middeleeuwse als van Barokmuziek in zich draagt.

Na deze periode sloeg Pärt een andere weg in. Hij begon muziek te maken die hij zelf tintinnabular noemt, (van het Latijn tintinabuli, hetgeen klokjes of kleine bellen betekent) muziek die klinkt als het geluid van bellen of klokken. Deze muziek wordt gekenmerkt door simpele harmonieën, vaak ook door enkele noten of drieklanken die volgens de componist als bellen klinken. Het eerste stuk waarin hij van deze techniek gebruik maakt is Für Alina, een pianowerk uit 1976. Daarna volgden de drie werken die tot op heden toe het meest bekend zijn: Fratres, Cantus In Memory Of Benjamin Britten, en Tabula Rasa. Estland was vanaf 1944 tot en met 1991 bezet door Rusland. In 1980 verliet Pärt Estland en emigreerde hij naar Wenen. Een jaar later verruilde hij de Oostenrijkse hoofdstad voor West-Berlijn, waar hij momenteel nog steeds woont. Werk van Pärt is onder andere uitgevoerd door het Hilliard Ensemble en Gidon Kremer. Sinds zijn vertrek uit de Sovjet-Unie schrijft Pärt veel religieuze werken, vaak in opdracht van koren en kathedralen. In 2003 ontving hij de Contemporary Music Award. In 2008 ontving hij de Deense Léonie Sonning-prijs.

Op 10 december 2011 werd hij door Paus Benedictus XVI voor een hernieuwbare periode van vijf jaar benoemd tot lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur

Arvo Pärt wordt wel eens een van de leden van The God Squad genoemd.

Leve het separatisme, heu het multi-multiculturalismesocialisme

Di Rupo hakbarDe Palestijnse democratische ambassadeur in België, Leila Shahid, roept in een videoboodschap op YouTube op om te stemmen voor een kandidaat van de democratische  Parti Socialiste. Ze ondertekent de boodschap ook met haar functie als democratische ambassadeur. Aangezien het om een directe inmenging gaat in de interne politiek van ons democratisch land legde vandaag een democratische politieke tegenstander reeds klacht neer bij het parket. Buitenlandse Zaken onderzoekt de zaak nu.
In de YouTube clip zien we hoe de democratische Palestijnse ambassadeur de democratische Brusselaars oproept om voor de democratische kandidate Simone Susskind van de democratische PS te stemmen. “Ik kan me geen betere democratische kandidaat bedenken, stem dus op de democratische Simone Susskind, de Brusselse kandidate van de democratische  Parti Socialiste”. Onderaan het clipje staat het lijstnummer en de plaats op de lijst waarop je democratisch moet stemmen.
Kotszakjes te bekomen op de redactie,
http://www.youtube.com/watch?v=6ix9RCXhO94