Initieel gingen we ervan uit dat dit een grap was. Satire. Gewoon om de groene waanzin in beeld te brengen. We waren te naïef. Dit is de brute waarheid over de linkse kerk in Duitland. Mocht u een vertaling nodig hebben, houden we ons ter beschikking. U wordt er echter niet blijer door. Lieb’ Vaterland, magst ruhig sein… Die Wacht am Rhein ist längst eingeschlafen…
Wie meer duiding wil over de dd. voorganger, kan hier ten rade gaan:
Kennedy’s vredestoespraak, 60 jaar geleden, maakt duidelijk dat Joe Bidens aanpak i.v.m. Rusland en Oekraïne drastisch de andere richting moet uitgaan, zo schrijft Jeffrey D Sachs.
President John F. Kennedy was één van ‘s werelds grootste vredestichters. Onder zijn leiding kwam er een vreedzame oplossing voor de Cubaanse rakettencrisis en kwamen er tevens succesvolle onderhandelingen over het Partial Nuclear Test Ban Treaty met de Sovjet-Unie op het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Toen hij vermoord werd ondernam hij net stappen om een einde te maken aan de Amerikaanse betrokkenheid in Vietnam.
In zijn memorabele en onovertroffen Vredestoespraak, 60 jaar geleden op 10 juni 1963, legde Kennedy zijn formule voor vrede met de Sovjet-Unie uit.
Kennedy’s Vredestoespraak benadrukt hoe Joe Bidens benadering van Rusland en de Oekraïne-oorlog een dramatische heroriëntatie nodig heeft. Tot nu toe heeft Biden zich niet gehouden aan de voorschriften die Kennedy aanraadde om vrede te vinden. Mocht Biden Kennedy’s raadgevingen volgen, zou hij ook kunnen herdacht worden als een vredestichter.
Een wiskundige zou de toespraak van JFK een “constructief bewijs” noemen van hoe vrede kan verwezenlijkt worden, daar de toespraak zelf rechtstreeks heeft bijgedragen aan het gedeeltelijke kernstopverdrag (Partial Nuclear Test Ben Treaty) dat in juli 1963 door de VS en de Sovjet-Unie werd ondertekend. Na ontvangst van de toespraak vertelde Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov aan Kennedy’s gezant in Rusland, Averell Harriman, dat de toespraak de grootste was van een Amerikaanse president sinds Franklin D. Roosevelt, en dat hij vrede met Kennedy wilde nastreven.
In de toespraak beschrijft Kennedy vrede “als het noodzakelijke rationele doel van rationele mensen.” Toch erkent hij dat vrede stichten niet gemakkelijk is: “Ik besef dat het streven naar vrede niet zo dramatisch is als het nastreven van oorlog – en vaak vallen de woorden van de initiatiefnemer in dovemansoren. Maar we hebben geen urgentere taak.”
De fundamenteelste oplossing om tot vrede te is volgens Kennedy het feit dat beide partijen vrede willen. Het is gemakkelijk om in de val te lopen, waarschuwt Kennedy, om bij een conflict uitsluitend de andere kant de schuld te geven. Het is gemakkelijk om in de val te lopen door erop aan te dringen dat alleen de tegenstander zijn houding en gedrag moet veranderen. Kennedy is heel duidelijk: “We moeten onze eigen houding opnieuw onderzoeken – als individuen en als natie – want onze houding is net zo essentieel als die van hen.”
Kennedy viel het heersende pessimisme op het hoogtepunt van de Koude Oorlog aan, m.n. dat vrede met de Sovjet-Unie onmogelijk was, “dat oorlog onvermijdelijk is – dat de mensheid gedoemd is – dat we worden gegrepen door krachten die we niet kunnen beheersen. Dat standpunt hoeven wij niet te aanvaarden. Onze problemen zijn door de mens gemaakt – bijgevolg kunnen ze door de mens worden opgelost.”
Cruciaal, zei Kennedy, is dat we niet ‘alleen een vertekend en wanhopig beeld van de andere kant zien’. We moeten ‘conflicten niet als onvermijdelijk zien, aanpassingen als onmogelijk en communicatie als niets meer dan een uitwisseling van bedreigingen’. Inderdaad, zei Kennedy, we moeten “het Russische volk prijzen voor hun vele prestaties – in wetenschap en ruimte, in economische en industriële groei, in cultuur en in daden van moed.”
Kennedy waarschuwde ervoor om een nucleaire tegenstander niet in een hoek te dringen die de tegenstander tot wanhopige acties zou kunnen leiden. “Bovenal moeten kernmachten, terwijl we onze eigen vitale belangen verdedigen, de confrontaties afwenden die een tegenstander voor de keuze plaatsen tussen een vernederende terugtrekking of een nucleaire oorlog. Een dergelijke koers in het nucleaire tijdperk zou alleen maar het bewijs zijn van het failliet van ons beleid – of van een collectieve doodswens voor de wereld.”
Kennedy wist dat, aangezien vrede in het wederzijds belang van de VS en de Sovjet-Unie was, een vredesverdrag kon worden bereikt. Degenen die zeiden dat de Sovjet-Unie zich niet aan een vredesverdrag zou houden, kregen van Kennedy als antwoord dat …
“zowel de Verenigde Staten en hun bondgenoten, als de Sovjet-Unie en hun bondgenoten, hebben een wederzijds diep belang bij een rechtvaardige en echte vrede en bij het stoppen van de wapenwedloop. Overeenkomsten met dit doel zijn zowel in het belang van de Sovjet-Unie als van ons – en zelfs op de meest vijandige naties kan worden vertrouwd om die verdragsverplichtingen te accepteren en na te komen, en alleen die verdragsverplichtingen, die in hun eigen belang zijn.”
Kennedy benadrukte het belang van directe communicatie tussen de twee tegenstanders. Vrede, zei hij, “zal meer begrip vereisen tussen de Sovjets en onszelf. En meer begrip vereist meer contact en communicatie. Een stap in deze richting is de voorgestelde regeling voor een directe lijn tussen Moskou en Washington, om aan beide kanten de gevaarlijke vertragingen, misverstanden en verkeerde interpretaties van de acties van de ander te voorkomen die zich in een tijd van crisis zouden kunnen voordoen.“
In de context van de Oekraïne-oorlog heeft Biden zich quasi als het tegenovergestelde gedragen van JFK. Hij heeft de Russische president Vladimir Poetin persoonlijk en herhaaldelijk gedenigreerd. Zijn regering heeft het Amerikaanse oorlogsdoel gedefinieerd als de verzwakking van Rusland. Biden heeft alle communicatie met Poetin vermeden. Ze hebben blijkbaar sinds februari 2022 niet één keer gesproken en Biden wees een bilaterale ontmoeting met Poetin op de G20-top van vorig jaar in Bali, Indonesië, af.
Biden heeft geweigerd, liet zelfs na de Russiche veiligheidsbezorgdheden te erkennen. Poetin heeft herhaaldelijk het Russische verzet tegen de NAVO-uitbreidingsplannen, vooral wat Oekraïne aangaat, een land met een 2000 km grens met Rusland, duidelijk gemaakt.
Laten we eens van dit scenario uitgaan: een Mexicaans-Russische of Mexicaans-Chinese alliantie aan de 2000 mijl – lange grens tussen Mexico en de VSA…
Het is hoog tijd dat Biden met Rusland onderhandelt over de NAVO-uitbreiding, als deel van omvangrijker onderhandelingen om de Oekraïne-oorlog te beëindigen.
Toen J. F. Kennedy in januari 1961 het presidentschap overnam, stelde hij duidelijk:
“Let us never negotiate out of fear. But let us never fear to negotiate. Let both sides explore what problems unite us instead of belaboring those problems which divide us.”
“Laten we nooit beginnen aan onderhandelingen vanuit een angstpositie. Maar laat ons evenmin angst hebben om te onderhandelen. Beide kampen moeten onderzoeken welke problemen ons verenigen in plaats van de problemen uit te vergroten die ons scheiden.”
In zijn vredestoespraak herinnerde JFK ons eraan dat wat de VS en Rusland verenigt, is dat “we allemaal deze kleine planeet bewonen. We ademen allemaal dezelfde lucht in. We koesteren allemaal de toekomst van onze kinderen. En we zijn allemaal sterfelijk.”
Jeffrey D. Sachs, auteur van To Move the World: JFK’s Quest for Peace, is universiteitsprofessor en directeur van het Center for Sustainable Development aan Columbia University, waar hij van 2002 tot 2016 the Earth Institute leidde . Hij is ook voorzitter van het U.N. Sustainable Development Solutions Network en commissaris van de U.N. Broadband Commission for Development. Hij is adviseur geweest van drie secretarissen-generaal van de Verenigde Naties en fungeert momenteel als SDG-advocaat onder secretaris-generaal Antonio Guterres. Sachs is de auteur, meest recent, van A New Foreign Policy: Beyond American Exceptionalism (2020). Andere boeken zijn: Building the New American Economy: Smart, Fair, and Sustainable (2017) en The Age of Sustainable Development, (2015) met Ban Ki-moon.
Bron: Common Dreams.
De Debatclub nodigt u graag uit voor een volgend debat over het Vrije Woord.
Rik Torfs, Oud-rector KU Leuven
Joël De Ceulaer, journalist bij De Morgen
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Woensdag 28 juni, 20u. – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)
Inkom: 5 euro (studenten 3 euro)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Actief op Facebook? Nodig dan ook uw vrienden uit via dit medium.
Ook rechtstreeks te volgen via Youtube
Namens de grootste debatclub van Vlaanderen,
Hugo Broeckaert, Frans Crols
Goede Vrienden,
De krachtige boodschap waarmee Paulus zijn brief aan de Romeinen begint, klinkt als de blijde boodschap van een heraut : God heeft u lief!
Voor de mensen van die tijd was de belangrijkste vraag: hoe wordt ik gered? De vrome jood zag het zo, dat alleen de rechtvaardige gered wordt door een moreel goed leven en dat men hiervoor de wet van Mozes moet onderhouden. Dit alles staat ver af van het huidige levensgevoel. De moderne mens is niet bezorgd om gerechtvaardigd te zijn voor God. Hij wil zichzelf realiseren, genieten, aan zijn gezondheid werken, in welvaart leven, vrij zijn…En toch kan de Romeinenbrief ons dit alles leren. De vrome jood vraagt zich af: hoe wordt ik gerechtvaardigd? De moderne mens vraagt zich af: hoe kan ik me helemaal ontplooien? Het antwoord van Paulus is zo universeel dat het voor iedereen geldt. Hij toont de weg naar de ware vrijheid en het blijvende geluk. In het werkelijk aanvaarden van Jezus Christus liggen ons diepste geluk en onze hoogste vrijheid.
Jezus is onze echte vrijheid. Vooreerst was Hij vrij van de Wet. De Wet is een soort pedagoog die ons leert te leven in eenheid met God, in gehoorzaamheid aan zijn wil
En zijn wil is dat wij gelukkig worden, niet volgens de voorbijgaande pleziertjes van deze wereld maar met het blijvende totale geluk in Hem. Daarvoor dienen we het grootste obstakel voor het menselijke geluk, nl. de zonde te vermijden. Jezus leefde in volkomen eenheid met de Vader zodat Hij geheel vrij was van de zonde. Hij had de Wet niet nodig en kon zelfs de Wet overstijgen. Hij leefde volkomen in het Licht van de Vader. Het tegendeel is de duisternis van de dood die de vrucht is van de zonde. Welnu, door zijn verrijzenis is Hij vrij geworden van de dood opdat wij, door ons leven, lijden en sterven met Hem eveneens dit eeuwige leven zouden bereiken, vrij van de Wet, van de zonde en van de dood. We willen eerst dieper ingaan op de werkelijkheid dat God ons liefheeft, met twee uitspraken die Paulus verder in zijn brief geeft.
“Gods liefde is in ons hart uitgestort door de heilige Geest” (Romeinen 5, 5). Hiermee gaat Paulus nog een stap verder. God heeft ons niet alleen lief vanuit een hoge afstand, maar de liefde die Hijzelf is heeft Hij in ons hart uitgestort. Hijzelf woont in ons door de heilige Geest. Uiteraard is het nodig dat de gave van God door ons ook aanvaard en beantwoord wordt. Gods gave komt eerst, maar deze is tevens een opdracht: “Blijf in Mij, zoals Ik in u” (Johannes 15, 4). Elders voegt Paulus de twee aspecten duidelijk samen. Zijn eerste brief aan de Korintiërs schrijft hij: “…aan de kerk Gods te Korinte, aan hen die, geheiligd in Christus Jezus, tot een heilig leven zijn bestemd…” (1 Korintiërs 1, 2)
Lees verder
U herkent zonder enige twijfel het scenario. Lichte tot sterke paniek bij de systeempartijen. Vandaar dat er een reden en een rechter moet gevonden worden om het AfD te kortwieken en liefst te verbieden. De opiniepeilingen geven het AfD ca. 20% mochten er nu verkiezingen georganiseerd worden.
Het Duitse Instituut voor Mensenrechten werd voor de kar getrokken. Zij stelde een analyse op waarin gesteld wordt dat het AfD “zich actief en gepland inzet voor hun racistische en rechtsextreme doelstellingen”. Bv. zou de AfD eraan werken “de grenzen van het zegbare en bijgevolg de meningsuiting zodanig te doen opschuiven dat hun racistische nationaal-volkse positie – ook in het publieke en politieke veld – zal volgen”. Kortom, de AfD “heeft intussen in haar gevaarlijkheid voor de vrije democratische fundamentele orde een niveau bereikt dat zij volgens artikel 21 van de grondwet door het Grondwettelijk Hof zou kunnen verboden worden”. Kortom: zo oordeelt het Mensenrechteninstituut zou de AfD zich inzetten om de door art. 1 van de grondwet verankerde garanties te doen verwijderen.
Meer: https://www.tagesschau.de/inland/innenpolitik/afd-verbot-menschenrechtsinstitut-100.html
In Nürnberg vindt deze week de 39ste Duitse Evangelische Kirchentag plaats, de dag van de Evangelische Kerk in Duitsland, met als thema “Jetzt ist die Zeit”.
De preek op vrijdag werd niet door een voorganger, door een geestelijke, gehouden. De goddelijke boodschap werd immers door kunstmatige intelligentie geschreven en voorgelezen. Eén der thema’s van de Kirchentag is het probleem van de uittredingen en de beperkte instroom van voorgangers en gelovigen.
De automatisering van het menselijke denken dringt op alle vlakken van het leven door. Of het een goede zaak is dat we vrijwillig afstand doen van het menselijk voelen en denken??? Is de Kerk niet bij uitstek dé plaats voor menselijke empathie en liefde?
De b.g. preek werd door kunstmatige intelligentie, door een computerprogramma, geschreven en door een avatar op een beeldscherm uitgezonden. Bovendien is die avatar, die Beierse gelovigen moet inspireren, een neger… In plaats van een orgel, wordt een mengpaneel met IT-toepassingen bespeeld… Ach… Christus sterft elke dag… niet alleen aan het kruis…
Na de zgn. eredienst wordt er een gespreksronde georganiseerd om de reacties van de gelovigen te peilen.
Hieronder maakt u kennis met een vrouwelijke dominee die stressballetjes verdeelt…
Tom Vandendriessche is Europarlementslid, huisideoloog en hoofd van de strategische coördinatie- en studiedienst van de partij. Hij militeert sinds zijn vijftiende voor de partij en was tijdens zijn studies politieke wetenschappen en bedrijfseconomie drie jaar preses van KVHV Gent. Zijn professionele loopbaan begon tussen de dokwerkers bij Katoennatie. Hij werkte een tijd voor de Vlaamse overheid maar beschikt ook over een loodgietersdiploma. Dat kwam van pas toen hij zijn eigen loodgietersbedrijf ‘Verwarmslimmer’ oprichtte dat hij later verkocht aan Engie.
Tom, je bent van vele markten thuis, maar hoe kwam je terecht bij het VB?
“Tom Van Grieken en ik kennen elkaar al lang en toen hij naar mij kwam omdat hij hulp kon gebruiken bij het verder uitbouwen van het VB heb ik niet geaarzeld. Ik heb gekozen voor wat mij in mijn leven vanaf heel jonge leeftijd passioneerde: de politiek.”
Wat hebt u in dat Europees Parlement kunnen bijdragen intussen?
“In politiek gaat alles heel traag en in het Europees Parlement gaat het nog trager en abstracter. Onze rol is vooral dossiers die later in Vlaanderen of België op de politieke agenda komen voor te bereiden. Denk bijvoorbeeld aan het EU-migratiepact of de beslissing over de verbrandingsmotoren of de Green Deal. Veel grote dossiers worden eerst Europees behandeld en resulteren eventueel in verordeningen die dan omgezet moeten worden naar nationale wetgeving.”
Kunt u invloed uitoefenen?
Wij leveren met VB drie van de twaalf Vlaamse Europarlementsleden op 700. Vlaanderen is een middelgroot land maar we moeten ons realiseren dat we voor uitdagingen zoals illegale migratie aan te pakken altijd Europese partners nodig hebben. We leveren met de ID-fractie ook de ‘chief-whip’ met Gerolf Annemans en Philippe Claeys is secretaris-generaal. We slagen er dus in om Europees flink boven ons gewicht te boksen.”
Hoe kijkt u vanuit Europa naar ‘horizon 2024’?
“Het allerbelangrijkste is dat we in Vlaanderen een sterk resultaat neerzetten. We moeten de grootste partij worden omdat dat de manier is om het slot dat het cordon-sanitaire op onze democratie legt open te breken. De strategie is om Vlaanderen los te trekken uit dat Belgisch carcan.”
Hoe kan u die strategie Europees ondersteunen?
Het Europees netwerk is belangrijk, in functie van het voorbereiden van de internationale gemeenschap op onze ambities naar een toekomstige Vlaamse staat. De internationale gemeenschap en diplomatieke kringen zijn lang door Franstaligen gedomineerd. We moeten duidelijk maken dat wij een Vlaamse meerderheid zijn die de dominante, politieke, financiële en economische kracht is in België die af wil van een parasiterende minderheid.”
Hoe schat u de vooruitzichten in?
“Overal in Europa winnen leden van onze ID-fractie aan sterkte. Denk maar aan Marine Le Pen die in Frankrijk 43% haalt bij de presidentsverkiezingen. Aan de rechtse regering in Italië waar ook de Lega Nord deel van uitmaakt. In Oostenrijk staan onze vrienden van FPÖ op bijna 30% en in Finland zijn de ware Finnen de tweede partij van het land geworden. Overal in Europa gaan partijen als de onze erop vooruit om dezelfde reden. Dat is de economische hyper-globalisering die de Westerse middenklasse vermaalt door oneerlijke concurrentie en door de massamigratie die voor omvolking zorgt waardoor mensen de bescherming zoeken van hun natiestaat.”
We zitten opnieuw in een asielcrisis in Europa.
“Er zitten systeemfouten in de Europese Unie. De belofte was om de binnengrenzen af te breken om economische welvaart te creëren en de buitengrenzen te beveiligen. Die belofte komt Europa niet na omdat het asielrecht veel te ruim geïnterpreteerd wordt door wereldvreemde rechters bij het Europees Hof van de Rechten van de Mens. De logische consequentie is je binnengrenzen opnieuw afsluiten om de controle over je eigen land niet te verliezen. Maar dat wil Europa dan weer niet. Dat willen ook de Vlamingen niet en dat is ook niet onze ambitie!”
Wat moet er gebeuren?
“De belofte die Europa gemaakt heeft moet ingevuld worden! Dat betekent dus de buitengrenzen hermetisch afsluiten. Het moet een ‘Fort Europa’ worden. Asielrecht wordt doelbewust misbruikt als kanaal voor migratie. Het is onaanvaardbaar dat je van gelijk waar ter wereld mensensmokkelaars betaalt om te komen naar het land met de beste sociale zekerheid. Want dat betekent dat we die vroeg of laat zullen moeten afschaffen.”
Hoe is de verhouding in Europa met die andere nationalistische partij, de N-VA?
“We proberen op een professionele manier met iedereen samen te werken, ook met de N-VA. Alleen merken we dat N-VA nooit thuis geeft als we hen uitnodigen om resoluties te ondertekenen. Een van de laatste resoluties die we hebben ingediend betrof de illegale immigratie, geïnspireerd op de Britse beslissing om wie illegaal het Verenigd Koninkrijk binnen komt per definitie het recht op asiel te laten verliezen. Parlementsleden van de ECR-fractie hebben dit mee ondertekend. Maar N-VA ondertekende niet mee. Meestal stemmen ze tegen, of in het beste geval onthouden ze zich. (lacht) N-VA, dat zijn de nieuwe Tsjeven hé.”
Ook op Vlaams vlak lijkt N-VA en vooral dan voorzitter Bart De Wever niet open te staan voor samenwerking met Vlaams Belang. Dat liet hij onlangs nog verstaan op een lezing bij Pro Flandria.
“Ik betreur dat. De kern van het Belgisch probleem is dat de Vlamingen de meerderheid vormen, maar desondanks geen meerderheidspositie innemen. Vlamingen mogen ‘ritueel’ wel gaan stemmen, maar bepalen niet hoe het beleid er uit ziet. In Vlaanderen stemt maximaal 30% van de kiezers op linkse partijen. Het cordon-sanitaire is er om links in Vlaanderen en in België aan de macht te houden en aan België niets te veranderen. Want Vlaams Belang is een rechtse partij die Vlaamse onafhankelijkheid wil.”
Hoe geraak je daaruit?
“Door de kracht van onze democratie ten volle te gebruiken en naar de mensen te luisteren. Politici die dat weigeren zullen afgestraft worden. Politici begrijpen enkel de taal van de electorale afstraffing. Ruim 90% van de N-VA kiezers stemt voor die partij maar staat tegelijk open voor een compromis met Vlaams Belang. Als die partijtop zo’n compromis dan uitsluit dan moet men daar een politieke prijs voor betalen.”
“De Wever is groot geworden door mooie beloften te maken aan de Vlaams Belang kiezer. De Wever heeft tegen onze kiezers gezegd: ‘ik ben niet zo radicaal als jullie, maar ik veroordeel jullie niet en zal proberen een conservatieve en Vlaamse agenda te realiseren. Maar nooit is confederalisme een stap dichterbij gekomen. Als De Wever bestuurde kregen we meer van hetzelfde. Meer transfers, meer staatsschuld… Zijn strategie is, stem op mij, om vervolgens in het Belgisch moeras te duiken waar er niets kan veranderd worden omdat de Vlamingen er geen meerderheidspositie hebben.”
Welke strategie stelt u dan voor?
“Wij moeten vanuit onze meerderheidspositie in Vlaanderen vertrekken. Met een Vlaamse overheid die exclusieve bevoegdheden heeft. We hebben lokale besturen die autonoom kunnen besturen. Maar overal weigert de N-VA top, en De Wever in het bijzonder zo’n strategie. Ik vermoed uit persoonlijke rancune. De opgang van het Vlaams Belang bewijst zijn falen. De Wever heeft geen plan. Zijn enige politieke ambitie is nog eens zes jaar burgemeester van Antwerpen blijven.”
“In 2019 presenteerde hij zich aan de kiezer als kandidaat minister-president, maar de dag na de verkiezingen was hij dat al niet meer en werd Jan Jambon vooruitgeschoven.”
“De grote paradox van de geschiedenis is dat De Wever zelfs met 33% van de stemmen geen millimeter meer Vlaanderen gerealiseerd heeft, terwijl Hugo Schiltz, met de helft van de kiezers drie of vier staatshervormingen mee begeleid heeft.”
“Strategie is boven uw gewicht boksen, hefbomen realiseren, zoals wij al jaren in het Europees parlement doen. En De Wever slaagt daar niet in. De kiezer heeft in 2019 geen ‘kracht van verandering’ gezien en sindsdien is Vlaams Belang de grootste partij in vrijwel alle peilingen. We scoren gemiddeld 25% en ik denk dat we nog een pak beter kunnen doen. De keuze in 2024 is simpel: meer van hetzelfde of Vlaams Belang. Het Vlaams Belang is de hamer om het slot van dat verroeste cordon-sanitaire te doorbreken.
Wat als dat effectief doorbroken wordt?
“Dan gaan we Vlaams in Vlaanderen besturen, Vlaams in Antwerpen besturen en overal waar we meerderheden kunnen vormen. Dat is waar de Franstaligen ongelooflijk veel schrik voor hebben. Want dan gedraagt de Vlaamse meerderheid zich niet meer als minderheid. Dan komen we niet op de knieën smeken om alsjeblieft nog wat meer bevoegdheden te krijgen voor een zak geld te krijgen. En dan is de cirkel rond.”
U gelooft dus niet in confederalisme als een tussenstap naar een onafhankelijk Vlaanderen?
“Neen daar geloof ik niet in. Ik geloof in de kracht van onze Vlaamse democratie. We moeten af van dat cordon-sanitaire en dat kan enkel door een massale stem op Vlaams Belang. En als we daar in slagen willen wij een eerbaar en verdedigbaar compromis maken binnen die bevoegdheden die we in Vlaanderen hebben. Bijvoorbeeld ons onderwijs, dat moet gefocust worden op excellentie in plaats van op middelmatigheid. Heel het diversiteitsbeleid van de Vlaamse overheid moet op de schop. Elke Vlaming moet gelijke kansen krijgen. Lokale besturen die dat toch per se willen moeten daar financieel zelf maar voor opdraaien.”
“Op Belgisch niveau doen we niet meer mee. Dat is een regering in lopende zaken. Laat het maar blokkeren. De enige onderhandeling die wij nog willen voeren is een onderhandeling vanuit de Vlaamse regering met de Waalse regering over de ordentelijke opdeling van België die geleidelijk en in fases zal moeten gebeuren.”
En hoe gaat Europa reageren?
“Het buitenland is geïnteresseerd in stabiliteit. Ze zijn niet getrouwd met België. Vlaanderen kan stabiliteit bieden, België niet meer.”
We moeten dus niet vrezen voor Catalaanse scenario’s?
“De situatie tussen Vlaanderen en Catalonië is fundamenteel verschillend. Ten eerste zijn wij een meerderheid en zij een minderheid. Ten tweede ligt Vlaanderen in het hart van Europa. Samen met Rotterdam zijn wij de toevoerhaven voor de Duitse economie die het hart is van heel Europa. Vandaar heeft iedereen belang bij stabiliteit.”
“We gaan niet voor een emotioneel moment waar we met de vlag vooraan uit het parlement komen gestormd om te zeggen ‘nu zijn we onafhankelijk’. We verklaren ons soeverein, we gaan onze toekomst in eigen handen nemen. En wij nodigen de Waalse regering uit om die onderhandelingen te starten. Net zoals Tsjechië en Slowakije dat hebben gedaan. Belgische politici zullen dan verplicht worden die onderhandelingen aan te vatten. Wij Vlamingen moeten niet meer betalen voor socialistisch wanbeleid. We moeten ook stoppen met besparen op onze eigen mensen om het Belgisch overheidshuishouden onder controle te houden. Dat is de strategie van de N-VA die ervoor zorgt dat België blijft overleven.
Waar moet Vlaanderen volgens u als soevereine staat prioritair in investeren?
“We moeten investeren in onze toekomst, in infrastructuur. Er moeten nieuwe scholen gebouwd worden. Er moeten wegen aangelegd worden. Er moet nieuwe spoorweginfrastructuur komen, bijvoorbeeld de connectie met Nederland via Hasselt en Maastricht. Van het moment dat de Vlaamse regering die beslissing zou aankondigen slaan de internationale markten tilt. Want dat betekent dat Vlaanderen een betrouwbare factor wordt voor de hele Eurozone.”
Hoe gaat u De Wever overtuigen om toch met VB in zee te gaan?
“De Wever vecht voor zijn eigen politiek overleven. Zijn verhaal van confederalisme faalt al 20 jaar lang. Het Vlaams Belang is eigenlijk de goudstandaard van het Vlaams Nationalisme. Ons eerste punt blijft de Vlaamse onafhankelijkheid. De Wever zal tot aan de verkiezingen blijven zeggen dat hij nooit met ons zal samenwerken. De kiezer moet zich daar over uitspreken door een massale stem op Vlaams Belang. Ook als je misschien eerder N-VA kiezer bent. Want om delen van het N-VA programma gerealiseerd te zien stem je maar beter op Vlaams Belang. Wees gerust. De ordentelijke opdeling van België zal gecontroleerd en gefaseerd verlopen.”
Politieke tegenstanders zeggen dat Vlaams Belang te weinig ‘kennis’ in huis heeft om mee te besturen. Wat zegt u daarop?
“Hebben al die partijen die ons al veertig tot vijftig jaar lang besturen wel de kennis in huis om een beter sterker en veiliger Vlaanderen te bouwen? Want wat zien we? Altijd meer vreemdelingen, meer criminaliteit, meer schulden, meer belastingen? Zo’n beleid willen de Vlamingen niet. Waarom zouden traditionele partijen morgen doen, wat ze vandaag beloofden maar gisteren ook al niet konden of mochten doen? Vlaams Belang is de enige kracht die heel het vastgeroeste Belgische systeem kan openbreken. De Vlaamse kiezer beslist daar over. Een stem op Vlaams Belang is de enige stem waar alle andere partijen schrik van hebben. Omdat het een stem is die de dingen in beweging gaat zetten.”
——-
U kan Tom Vandendriessche hieronder aan het woord horen tijdens de conferentie, georganiseerd door de I & D conferentie over de wokedictatuur. Schiet niet op het gebruik van het Engels; het was immers een internationaal gebeuren.
De “homo sapiens sapiens” is genetisch gezien dezelfde gebleven van vóór de biologische evolutie sinds de neolithische periode. Echter, de culturele evolutie die hij ondergaan heeft en de door hem gevormde wereldwijde omgeving, het natuurlijke en het gecultiveerde landschap, zijn enorm veranderd. In het dagelijks leven van gewone mensen is in de 10.000 jaren van het neolithicum tot de jaren vijftig van de 20e eeuw minder veranderd dan in de daarop volgende decennia, vooral wat voeding, huisvesting en het dagelijks beroepsleven betreft.
Sinds het begin van de industrialisering in de 18e en 19e eeuw draait het rad van de technologische ontwikkeling steeds sneller. En de elektronische revolutie, de digitalisering, die de afgelopen drie of vier decennia heeft plaats had, heeft onvoorstelbare mogelijkheden voor de mensheid geopend.
En dit culmineert momenteel in de zgn. “kunstmatige intelligentie” (AI = artificial intelligence), die ons door middel van algoritmen en zeer gecompliceerde computerprocessen confronteert met de vraag of de mens nog steeds superieur is aan machines of dat ze al geruime tijd een bedreiging vormen voor diens zelfbeschikking.
Tijdens de voorbije decennia hebben de verschillende elektronische assistentiesystemen, zoals de mobiele telefoon, mensen veel werk bespaard. Een smartphone is tegenwoordig een kleine computer en een hulpmiddel voor taken waarvoor vroeger een kantoor met een secretariaat nodig was. Zelfs tijdens een korte autorit kan je nu met je smartphone werkprocessen beheren, contacten leggen, onderhandelingen voeren en projecten ontwikkelen waar er vroeger een aantal medewerkers met een wekenlange inzet van hele kantoorbezettingen voor nodig waren. En tegelijkertijd heeft dit hulpmiddel, deze smartphone, de intellectuele prestaties van zijn gebruiker weggenomen en zelfs tot op een bepaald niveau vernietigd. Een voorbeeld hiervan is dat ieder van ons vroeger tientallen, zo niet honderden, telefoonnummers van vrienden, familieleden en collega’s in zijn hoofd had, terwijl we nu vertrouwen op de gegevensopslag van onze mobiele telefoons. En waar je vroeger zonder grote problemen door heel Europa, zo niet wereldwijd, navigeerde met behulp van een kaart, is tegenwoordig iedere reiziger in de auto afhankelijk van zijn gps, en weet hij in veel gevallen nauwelijks waar hij eigenlijk is.
Kunstmatige intelligentie, in zijn verschillende vormen, is naar verluidt in staat om veel complexere intellectuele prestaties, die in het verleden voorbehouden waren aan mensen, te leveren. Verhandelingen kunnen worden geschreven, schilderijen gemaakt en muziekstukken kunnen worden gecomponeerd. Het is zogenaamd mogelijk om academische thesissen en uiterst ingewikkelde berekeningen te laten maken. En ja, het is zelfs mogelijk dat dergelijke kunstmatige intelligentie ook ingezet kan worden gebruikt om vèrdragende politieke beslissingen te nemen zonder dat de betrokkenen daar nog invloed op kunnen uitoefenen.
Het lijkt dus niet zomaar een dystopie om de vraag op te werpen of wereldheerschappij in de toekomst niet tot deze kunstmatige intelligentie zal behoren. De mens, met zijn kwetsbaarheid en onvolkomenheden, met zijn onvolledige kennis en onvoorspelbare emoties, zouden volgens de voorstanders van deze theorie simpelweg minderwaardig zijn in vergelijking met kunstmatige intelligentie.
Het énige dat pleit voor de superioriteit van de mens t.o.v. de hoogst ontwikkelde digitale machine-intelligentie en dat hij uiteindelijk ook controle over een machine zal behouden, is zijn gevoel, zijn emoties “de opvoeding van het hart”, zijn humor, zijn streven naar kennis en zijn geestelijke oriëntatie, de vraag naar de zin van het leven en de zoektocht naar God. De voorwaarde hiervoor is echter dat de persoon, of in ieder geval degenen die zoiets als een intellectueel aanspraak maken, daadwerkelijk streven naar onderwijs. Onderwijs in alomvattende zin, dat zich niet tevreden stelt met louter feitelijke kennis, maar zoekt naar contexten, achtergronden en de diepere essentie van fenomenen en ontwikkelingen.
Maar ook onderwijs dat het bij uitstek menselijke, zoals genegenheid, liefde, begrip en mededogen omvat. Allemaal emoties waar een machine nooit toe in staat zal zijn.
Kunstmatige intelligentie kan Goethe’s ‘Erlkönig‘ woord voor woord reciteren, maar het is meer dan twijfelachtig of het in staat is zich in te leven in de gevoelens van een vader voor zijn stervende kind. Volgens de compositieleer kan kunstmatige intelligentie ook geluiden zo aan elkaar te rijgen dat er daadwerkelijk een muziekstuk ontstaat. Het is echter even twijfelachtig of ze in staat is om Schillers “Ode an die Freude” op muziek te zetten zoals Ludwig van Beethoven deed en of ze in staat is om met haar toonzetting de gevoelens op te wekken die we hebben bij het beluisteren van deze Beethoven-compositie.
Dit vereist echter ook een educatieve canon die voldoet aan de eisen van een humanistische opvoeding, een opvoeding van het hart in de beste zin van het woord en de culturele identiteit van het betreffende culturele gebied. Met de al te uitgesproken rages van de afgelopen decennia, die deze canon van het onderwijs, zoals die zich in het Duitstalige Midden-Europa in de loop van generaties heeft ontwikkeld, grotendeels hebben vernietigd, zal deze aanspraak niet worden bereikt. ‘Cancel culture’ en ‘wokeness’ zijn bijvoorbeeld politiek correcte fenomenen die fundamenteel in tegenspraak zijn met het westerse streven naar kennis, transcendentie en onze traditionele canon van onderwijs. Het zal veeleer het streven zijn, ontstaan uit de tradities van de Griekse filosofie, het Romeinse recht, het Germaanse streven naar vrijheid, de christelijke theologie, het humanisme, de Verlichting en het Duitse idealisme dat de basis en dimensie van een dergelijke opleiding vormt.
Vertaling: redactie Golfbrekers
Gebildete Menschen oder intelligente Maschinen | Auf gut Deutsch! (wordpress.com)
Elon Musk maakt de vergelijking met de aanleg van een straat met de inzet van bulldozers. Daar bevindt zich echter een mierenhoop…. De rest van het verhaal kan u zich wel indenken…
Plauen in Duitsland – of hoe het niet verder kan
Plauen is een gemoedelijk centrumstadje, 64.000 inwoners groot, in het zuiden van de oostelijke Duitse deelstaat Saksen gelegen. Wàs een gemoedelijk centrumstadje, moet ik schrijven, want dit commercieel centrum van het omliggende Vogtland ontwikkelde zich op enkele jaren tijd tot een spil van geweld en criminaliteit. Migranten hangen in het centrum rond, vallen passanten lastig en plegen zware feiten. Recent werd op het nippertje een doodslag verijdeld.
De brave burgervader, Steffen Zenner (CDU), is de wanhoop nabij. Hij geeft toe dat er “midden in ons stadscentrum herhaaldelijk vreselijke taferelen van geweld en fysieke confrontaties plaatsgrijpen”. Aan de Duitse boulevardkrant Bild-Zeitung zei hij dat “het geweld in hoofdzaak door migranten wordt veroorzaakt”. Hij onderstreepte weliswaar “dat de meerderheid van de buitenlanders die in Plauen wonen, zich wel degelijk aan de wetten en de regels houden”.
Op 29 april escaleerde de toestand op de Postplatz in Plauen. Messengevechten tussen Iraakse, Roemeense en Syrische jongeren, volgens de politie. De Kriminalpolizei is een onderzoek gestart …tegen onbekenden. Iets later, tijdens het weekend, ontstond er zware discussie tussen Koerden, Noord-Afrikanen en Arabieren – dit keer in een discotheek in Plauen. De dag erna verzamelde een massa jongeren terug op de Postplatz …opnieuw een steekpartij, dit keer om de discussie van de avond ervoor te beslechten. Hierbij werd een ‘jongere’ levensgevaarlijk gewond.
Steeds meer autochtone inwoners mijden de binnenstad. Winkeliers klagen over omzetdaling, winkelbedienden verlaten in groepjes hun werkplaats via achterdeurtjes. Iedereen gaat de migranten uit de weg, de binnenstad wordt voor velen een no-go-area. De burgemeester is woedend en stelt dat 40 procent van de migranten in Plauen eigenlijk illegaal zijn, en hadden moeten zijn uitgezet. “Consequent handelen” is het enige dat burgemeester Zenner van de Duitse Bondsregering vraagt – maar zelfs dat zal teveel gevraagd zijn!
Peter Logghe
Plauen is geen uitzondering. Ze komen en blijven komen. In steden, in dorpen. Ongeacht de bevolkingsdichtheid, de draagkracht en belasting op de plaatselijke samenleving.