Alle middelen zijn goed om de Schotse onafhankelijkheidswens te smoren. Zoals een wetenschappelijke studie van wetenschappers over de groei van sparren door de eeuwen heen. In het Scottish Pine Project werden groeiringen bestudeerd in N-Schotland – in de desolate Highlands werden boomresten bovengehaald die sinds de jaren 1400 op de bodem van ijskoude lochs lagen, resten die zelfs 8000 jaar oud zijn.
Onafhankelijkheid zou Schotland tot een milieuramp veroordelen… zo luidde de conclusie in de wetenschappelijke studie over groeiringen in oude sparren.
Het onderzoek toonde aan dat er een extreem koude periode was in Schotland tijdens de periode rond het jaar 1690 tijdens dewelke elke vorm van landbouw in Schotland uitgesloten was, met als gevolg hongersnood en de dood van ca. 15% van de bevolking. Echter – en daar komt de onafhankelijksheidskat op de Verenigd Koninkrijkkoord – het lag niet alleen aan het slechte weder. Schotland was politiek geïsoleerd van Engeland, de grote en rijke buur. Een grotere economische en politieke unie had de ramp kunnen vermijden.
Tijdens de “Scottish Ills”, genoemd naar de Bijbelse Plagen, bleef de sneeuw gedurende een groot gedeelte van de zomer ook liggen, met wekenlange bittere vrieskou. Het plantseizoen was uitermate kort, de oogst was mager of onbestaande en het vee had niets te eten. Frankrijk, Engeland en de Lage Landen leden er ook onder, maar met minder zware gevolgen. We schreven enkele dagen geleden reeds over de Kleine IJstijd, hoe die door de expansielust der Europeanen veroorzaakt werd én de gevolgen ervan.
Blijkt dat we die gevolgen nog onderschat hebben. De hongersnood dreef de Schotten de zee op, richting Panama, in een poging een koloniaal rijk op te richten. Niet echt een goed doordacht plan. Het werd een nationale manie, wie enigszins kon, investeerde in het project, naar verluidt zou Schotland ca. de helft van haar financiën erin gestoken hebben. Vanaf 1698 zeilden 2500 kolonisten naar de Panamese oerwoudkusten. Spoedig gingen zij tenonder aan ziektes, ondervoeding én conflicten met de Spanjaarden, die al grote gedeeltes van Zuid- en Midden-Amerika onder hun vlag opgeëist hadden. Na 16 maanden gaven de Schotten er de brui aan. Slechts enkele honderden overleefden. Schotland was failliet. De gevolgen droegen ertoe bij dat Schotland en Engeland zich verenigden met de realisatie van het V.K. in 1707.
En sindsdien – u raadt het – heeft Schotland geen hongersnood meer gekend, ook al speelde het klimaat hen af en toe wel parten.
De wetenschappers raden SNP bazin Nicola Sturgeon aan nog eens goed na te denken over de post-Brexit Schotse onafhankelijkheid.
Moeten we er nog aan toevoegen dat de reacties op sociale media gaan van ongeloof, verbijstering, hilariteit tot ronduit woede “Voor hoe dom houden die ons?”
