“Again???” Dat Oekraïne handen vol geld kost zal niemand verbazen. Zelfs zonder oorlog is het land een bodemloze put. Met een toplaag van oligarchen, waar ook Zelensky deel van uitmaakt. Deze eist steeds meer geld en wapens. Het begrotingstekort in Oekraïne is opgelopen tot 5 miljard dollar per maand. Die last kan het land alleen dragen met buitenlandse financiële hulp, zegt president Zelensky, elke maand heeft Oekraïne miljarden dollars nodig. (DM) Wie kan dit blijven ophoesten? Symbolische steun is er genoeg. Overal flapperen de geel-blauwe vlaggen, mensen dragen speldjes met de Oekraïense vlag (… Vlaamse supporters zelfs een speldje met een duo-vlag), Oekraïne heeft met de steun van het muzieklievend Eurovisie-komediefestival mogen winnen. Alsof heel dat festival nog iets met muziek of een pakkend lied te maken heeft; het was en is sinds jàren een decadent- – smakeloos – politiek theater. Je zou verd. blij moeten zijn het niet te winnen… het kostenplaatje van de organisatie is nl. niet min.
Wij gaan met z’n allen, deel uitmakend van de EU, 9 miljard euro geven aan Oekraïne. Het heeft nu, onmiddellijk, 15 miljard dollar nodig om de volgende drie maanden te kunnen “overleven”. (Politico)
Stilaan keert de ratio terug. Blijkbaar krijgen Europese staatshoofden en leiders schrik van hun eigen moed. Macron vindt dat het stilaan mag stoppen: de “vernedering” van Rusland moet binnen de grenzen blijven. “Wij zijn niet in oorlog met Rusland,” verklaarde hij in het EU-parlement te Straatsburg, en gaf mee dat “er nieuwe evenwichten” moeten gevonden worden nadat de vijandelijkheden ophouden. Meer gezichtsverlies van Rusland zouden het alleen maar onvoorspelbaarder maken en daar heeft niemand baat mee. Ook de Duitse premier Scholz handhaafde een soortgelijke teneur na zijn telefoongesprek met Poetin, waarbij hij de nadruk legde op een staakt-het-vuren en vervolgens onderhandelingen over de toekomst.
Willen we Oekraïne, hét armste land van Europa, met schokkende corruptiecijfers, erbij nemen om de VSA en diens EU-vazal te plezieren? Betalen we nog niet genoeg belastingen? Is dit wat de Great Reset voor ons in petto heeft?… Allemaal even arm???
Zelfs Roemenië heeft een BNP dat 5 x hoger ligt dan dat van Oekraïne.
Ingedeeld in kleuren zoals zichtbaar op de kaart, rechts in beeld:
Op de wereldranglijst staat Oekraïne zelfs achter o.a. Tunesië, Egypte, Jordanië, Jamaïca… op plaats 112 van de 190 met 51% van het wereldgemiddelde.
Hoe lang nog eer de bevolking protesteert tegen de EU, de regering, tegen de verplichte solidariteit met Oekraïne? Toen Turkije N-Cyprus en N-Syrië binnenviel en bezette, nog steeds bezet houdt, Israël de Syrische Golanhoogte bezette en annexeerde, de VSA Oost-Syrië de facto onder hun bestuur plaatsten… welke sancties werden toen opgelegd?
Toen de eerste geruchten verspreid werden over het NAVO-lidmaatschap van Zweden en Finland, werd Zwitserland uitgenodigd hun ingeslagen pad te volgen. Zwitserland speelt sinds mensenheugenis een voortrekkersrol qua diplomatie. Menig EU-lidstaat paste van dag tot dag hun diplomatieke houding aan naar gelang de situatie in Oekraïne veranderde. Duidelijk is echter dat Zwitserland slechts één politiek handhaafde, de beste politiek: neutraliteit.
Zowel voor- als tegenstanders van Poetin zaten vol spanning te wachten op 9 mei. Maar niets gebeurde: geen dreigementen, geen afrekening, geen beloftes. Niets. Poetin hield een korte toespraak maar liet niet in zijn kaarten kijken.
De VSA wilden dat Zwitserland het pad van Zweden volgde: zowel Zweden als Finland bleven immers neutraal tijdens de koude oorlog, maar nu hebben ze beslist het loreleigezang van de NAVO, resp. de VSA, te volgen. Blijft Zwitserland het land énige land dat weerstand biedt aan verleiding en chantage; het werd duidelijk gemaakt, niet door grote bombastische persmededelingen, maar wel door… het vrij geven van Russische eigendommen die in Zwitserland in bewaring gegeven waren. Een moedige beslissing die – waarschijnlijk, uiteindelijk, hopelijk… – geen windeieren zal leggen.
Naar verluidt zou er ca. 213 miljard dollar aan Russisch kapitaal, eigendom van Russische oligarchen, aan (een) Zwitserse bank(en) toevertrouwd zijn. De EU oefende druk uit om deze te identificeren, bekend te maken, en vervolgens te bevriezen… Wat dus niet gebeurde vermits de bankoverheid donderdag stelde dat de fondsen moeten vrij gegeven worden vermits de bank niet kon vaststellen of deze wel degelijk het het eigendom of resp. onder het beheer van een bepaald persoon staan.
Zwitserland kan niet zomaar fondsen bevriezen als het geen “voldoende redenen” heeft, dixit Erwin Bollinger, hoofd van SECO (Bilateral Economic Relations Division at the State Secretariat for Economic Affairs). Banken zijn tenslotte geen deurwaarders.
Het westen kan slechts toekijken. En proberen de Zwitsers te overtuigen. De Helsinki Commission o.l.v. de VSA, die de zgz. veiligheidssamenwerking in Europa coördineert, oordeelde: “Zwitserland is een waterdrager van dictator Poetin en zijn trawanten.”
Zwitserland is niet onder de indruk; zoals we in een vorige bijdrage als schreven: Zwitserse wapens en munitie mogen niet naar oorlogsgebieden geëxporteerd worden – hier werd fijntjes aan herinnerd toen Duitsland ervan uitging dat Zwitserland wel een oogje zou dichtknijpen…
Hoe men kan zondigen en toch niet in de hel belanden, hebben we in vorige bijdragen beschreven. Of in de hedendaagse versie: hoe betalen in de verboden Russische munt, de roebel, en toch niet in de bodemloze EU-kerker der sancties belanden.
De sancties van de EU zijn doorspekt met zwarte humor. De Italiaanse energiereus Eni zal een roebel rekening openen bij de Gazprombank om de betaling van het ontvangen Russisch gas te verzekeren. Nochtans had Eni’s grote baas Claudio Descalzi eind maart nog moedig verklaard dat “Eni niet in roebels zal betalen, geen roebels heeft en dat de contracten stipuleren dat energiebetalingen in euro zouden moeten vereffend worden”.
Blijkbaar waren de EU-sancties niet voor iedereen even duidelijk. De EU-commissie verduidelijkte maandag met een gebruiksaanwijzing hoe de sancties te omzeilen volgens het motto “een goed gedacht en een kurken ziel doet je boven drijven”. De sancties verbieden niet expliciet het openen van een roebelrekening.
Let wel, Eni houdt een slag om de arm: Eni zal doen zoals gevraagd door Moskou, maar houdt voet bij stuk: de inhoud van het gascontract wordt in se niet gewijzigd, de euro-roebel-rekeningen bij Gazprombank zijn tijdelijk en bovendien is Eni niet van plan nog een lange termijncontract af te sluiten. Applaus op de banken voor de standvastigheid van Eni…
Nochtans had een woordvoerder van de EU-commissie dinsdag getoeterd dat dit wel degelijk een inbreuk is op de EU-sancties. De Italiaanse premier Draghi, op bezoek in de VSA, noemde de regeling aanvaardbaar zolang deze niet formeel in strijd met de EU-sancties verklaard wordt en noemde het een “grijze zone”. Of eerder: een “gasnevel”. Het begint verdacht veel op taqqiyya te lijken.
Gazprom is goed voor ca. 40% van het Italiaanse gasverbruik. Italië is intussen op zoek naar nieuwe leveranciers, eventueel uit Afrika of een ander gasexport-land. De vraag is hoe snel de ontdekte olie- en gasvoorraden voor de kust van Ivoorkust kunnen aangeboord worden:
Lavrov trekt naar het M.O. en geeft in zijn persmededeling in grote lijnen de inhoud van ons vorig artikel weer:
Hij had het o.a. ook over de in beslagnames van eigendommen en bezittingen van Russische burgers, over het vermoeden van onschuld tot de schuld bewezen is en over alle westerse waarden en normen waarop het westen zo prat ging…
De EU dreigt met een invoerstop van Russisch olie en gas. Wie wordt echter het slachtoffer? Wie zal eronder lijden?
De EU eist een invoerverbod van Russisch olie en gas en geeft daarmee de indruk dat men Rusland met die maatregelen zal pijn doen. Wellicht is dit zo op korte termijn – de vraag blijft echter onbeantwoord wie het op korte termijn meer pijn zal doen: Rusland of de EU? Wie op lange termijn eronder zal lijden is duidelijk.
Wat zijn de verschillen tussen de levering van olie en gas? De EU zet haar kaarten in eerste instantie op een embargo van olie; dit zou in het 6de sanctiepakket moeten begrepen zijn. Vooral Hongarije*gaat nog steeds dwars liggen. Het noemt het een “atoombom voor de eigen industrie”.
De reden dat de EU het liefst onmiddellijk een olie-embargo wil opdringen is dat olie vooral met tankschepen vervoerd wordt en dat men het Russische olie relatief eenvoudig zou kunnen vervangen. Tot zover de theorie. De praktijk is iets ingewikkelder. Maar toch: de Russische olie laat zich in principe zonder droogleggingsgevolgen vervangen, ook als de prijzen voor benzine, diesel, verwarmingsmazout en andere olieproducten in de EU naar een recordhoogte zouden stijgen.
Daar de EU dan olie zou moeten kopen die tevoren door andere landen werd gekocht zouden deze landen nieuwe leveranciers moeten zoeken en daar zou Rusland de olie, die voor het embargo aan de EU geleverd werd, aan kunnen verkopen. Deze landen hebben immers onverkort olie en derivaten nodig. Rusland moet zich dan naar deze markt richten, de prijs aantrekkelijk maken (… zoals bij Indië het geval is), en uiteindelijk zou Rusland nog steeds olie leveren… alleen de eindbestemming verandert. We tekenen hier nu een simplistisch beeld, maar uiteindelijk gaat het om vraag en aanbod – problemen die op te lossen zijn.
De situatie met gas is helemaal anders. Derhalve heeft de EU nog niet een onmiddellijk gasembargo verordend. Het Russische gas is voor de EU-afnemers niet op korte termijn vervangbaar. En al helemaal niet aan dezelfde prijs. Er zijn immers veel minder LPG- dan olietankers. De huidige LPG-vloot is voornamelijk met de bevoorrading van Azië bezet.
Als de EU geen Russisch gas via de pipe-line verbindingen importeren wil, dan treedt ook hier vraag en aanbod op de voorgrond, die de prijs van het LPG-gas én het vervoer met de bestaande LPG-tankers zal bepalen. Het Russische gas kan men niet zomaar vervangen door LPG. Ook als hier voldoende aangeboden wordt, dan steekt onmiddellijk het transportprobleem de kop op. Bovendien zijn er in de EU niet voldoende LPG-terminals om de bevolking te voorzien van gas. Ze zullen dus nog moeten gebouwd worden. Op korte termijn: geen oplossing.
Voor Rusland komen er ook dergelijke problemen: als de EU het Russische gas niet meer wil, dan kan Rusland niet zomaar het gas vloeibaar maken en met tankers naar Azië vervoeren. Ook Rusland zou eerst LPG-tankers en bijkomende -terminals moeten bouwen.
Als de EU met Hongarije i.v.m. een olie-embargo tot een akkoord zou komen, dan zullen wij dit zeer zwaar voelen: de prijzen van olieproducten zullen snel nog meer stijgen. En van deze prijsstijging zou Rusland onrechtstreeks profiteren omdat het dan het Russische olie duurder op de wereldmarkt kan verkopen. Tijdens de fase, tijdens dewelke de EU een vervanging voor de Russische olieleveringen zoekt, zou Rusland op de wereldmarkt meer kunnen factureren voor de olie.
Om aan te tonen hoe nerveus de oliemarkt is: toen de EU het vervoer van Russische olie in Europese schepen uit het sanctiepakket haalde, daalde de prijs van de olie op de wereldmarkten.*
Rusland heeft bij de gasverkoop een voordeel: ook zonder de bouw van LPG-terminals zijn China en Indië vanuit Rusland via een pipeline bereikbaar. En Rusland heeft zich al richting Azië heroriënteerd. Binnen enkele jaren zou Rusland het verlies van de EUropese markt compenseren via nieuwe pipelines naar Azië, waar de vraag stijgende is.
En daar zal de EU het volgende probleem zien opduiken want de EU moet economisch met Azië concurreren. De machtsverdeling in de concurrentiestrijd is momenteel: Azië heeft het concurrentievoordeel van lagere lonen – de EU lagere energiekosten. En dat precaire evenwicht zal snel verstoord worden als de EU haar kaarten op het duurdere LPG-gas zet. En als de Aziatische landen binnen enkele jaren volop Russisch gas via pipelines kunnen invoeren… ja dan… ziet het voor onze bedrijven niet gunstig uit.
De EU-commissie en de EUropese politici die een olie- en gasembargo tegen Rusland eisen, schieten in eerste instantie in eigen voet. Op korte termijn zou het zelfs tot olie- en gastekorten kunnen leiden. En wat zelfs een blinde ziet: tot onbetaalbare prijzen aan de pomp en bijzonder koude winters. Een Russisch gasembargo is niet op korte termijn te vervangen. De nationale regeringen zullen voor de keuze staan: ofwel de verwarming van bevolking stilleggen of de industrie vleugellam te maken. Bovendien zou de hogere energie kost niet alleen tot inflatie maar bovendien tot een concurrentienadeel voor onze economie leiden met verlies van banen.
Wat de EU momenteel doet is de hielen likken van de VSA, die een markt voor hun LPG-gas gecreëerd hebben in Europa. En mooi meegenomen, daar bovenop hebben de VSA een economische concurrent in Europa fel verzwakt.
Politiek gezien handelt de EU bijzonder kortzichtig. Ooit zal de omgang met Rusland genormaliseerd moeten worden en dan is het niet bijzonder verstandig alle bruggen op te blazen. Tenslotte maakt Rusland tot aan de Oeral deel uit van Europa en liggen de exceptionele VSA aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
“Bent u het met FVD eens dat dit verbod op gespannen voet staat met de vrijheid van meningsuiting? Bent u het met FVD eens dat het onwenselijk is dat de EU zonder tussenkomst van de rechter of enig parlement deze verboden kan opleggen?” vroeg Hiddema.
