Plastic wordt olie

Afbeeldingsresultaat voor clever smileyHet Oostenrijkse energiebedrijf OMV zorgt met een nieuwe technologie voor een herdenken van het plasticgebruik, resp. -herbruik.  Een nieuw proces werd ontwikkeld om uit plasticafval opnieuw ruwe olie te maken.  Het proces zou naar verluidt minder energie verbruiken en efficiënter zijn.

100 kg plastic wordt onder druk en hitte omgevormd tot 100 l ruwe olie, ieder uur opnieuw, zolang de voorraad plastic strekt.  En er zouden 45% minder broeikasgassen geproduceerd worden dan bij de gekende ruwe olieproductie.  OMV heeft voor de productie van haar “ReOil” haar eigen raffinaderij Schwegat bij Wenen ingeschakeld.

Worden plastic verpakkingen nu verplicht?

Wallstreet-online

 

Béla Bartók: Roemeense Volksdansen

Het dorp waar Béla Bartók op 25 maart 1881 geboren werd, ligt vandaag op Roemeens grondgebied. In het Hongaars heet het Nagy Szent Miklos. Zijn vader was er schooldirecteur, en naar verluidt een meer dan middelmatig liefhebber-musicus. Hij stierf echter reeds toen Béla amper acht was. Zijn moeder, Paula Voit, was eveneens onderwijzeres en zijn eerste pianolerares. Na de dood van vader Bartók verhuisde het gezin herhaaldelijk, tot ze zich in 1893, toen Béla naar het gymnasium moest, in Pressburg vestigden. Daar kreeg hij piano- en harmonieles bij Laszlo Erkel. Intussen had Bartók reeds in 1891 zijn eerste openbaar optreden als pianist-componist gevierd.
Na de middelbare studies is hij van 1899 tot 1903 ingeschreven in de Koninklijke Hongaarse Muziekacademie te Boedapest, en hij krijgt er pianoles van István Thomán en compositie bij Janos Koessler.

De bronafbeelding bekijkenAanvankelijk stond Bartók sterk onder invloed van Brahms, Liszt en Richard Strauss; maar toen hij kennis maakte met de verbasterde bewerkingen van de Hongaarse volksmuziek van deze heren, bekeerde hij zich tot de muziek van Debussy, Schönberg en Stravinsky.

In 1905 begint hij samen met Zoltán Kodály aan een verzameling volksmuziek uit de Donaulanden. Het is hoofdzakelijk aan hen te danken dat de volksliederenschat uit die landen tot de meest bestudeerde en best bewaarde van de wereld behoort, en dat de muziekopvoeding van de laatste decennia gretig kan putten uit deze voorraad. In 1913 reizen ze zelfs naar Noord-Afrika om er de Arabische boerenmuziek te bestuderen.

In 1907 wordt hij pianoleraar en in 1917 oogst hij zijn eerste succes als componist. Daardoor volgen van 1923 tot 1938 concertreizen doorheen heel Europa en Amerika. Hij wordt lid van de Hongaarse-Academie der Wetenschappen en moet zijn leraarsjob opgeven voor zijn concertreizen, studie van het volkslied en voor zijn werk als componist.

Dosiero:Statue of Béla Bartók.JPGOmstreeks 1925 wordt zijn stijl eerder neo-classicistisch. In 1940 vestigt hij zich definitief in Amerika, waar de universiteit van Columbia hem het eredoctoraat in de muziek verleent. Ofschoon Bartók zich in de VS nooit heeft thuis gevoeld, werd hij er niet aan zijn lot overgelaten: de auteursvereniging ‘Ascap’ steunde hem financieel en Serge Koussevitzky bestelde het “Concerto voor orkest”. Hij bezweek in New York op 26 september 1945 aan leukemie.

Standbeeld: in Makó, Hongarije

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Het ziet er niet naar uit dat de geplande militaire escalatie van westerse mogendheden tegen Syrië zal doorgaan om de terroristen in Idlib te beschermen en een laatste kans te wagen om Syrië te ontwrichten. De veilige zone van Abou al-Dohour zorgt er in principe voor dat burgers het door terroristen beheerste Idlib kunnen ontvluchten. Daarvoor zorgde grotendeels de overeenkomst tussen Rusland en Turkije. En Poetin schijnt van heel Syrië een no-fly zone te maken!

Goed zo. Inmiddels blijven de Syriërs bijzonder ijverig werken aan het herstel van hun land en samenleving.

Nvdr: De eerste S-300 werd eergisteren geleverd in Latakia aan boord van een Russisch An-124-100 vrachtvliegtuig.  Ter bescherming tegen Israëlische luchtaanvallen patrouilleerden 10 Russische Su-30/35s over het Syrische luchtruim.

 

Geen automatische alt-tekst beschikbaar.

Afbeelding kan het volgende bevatten: 2 mensen, buiten

Niet alleen Trump, maar ook Netanyahu kreeg de lachers op zijn hand tijdens zijn toespraak in de VN: naar verluidt zou de getoonde afbeelding van een opslagplaats van kernwapens een bedrijf voor de reiniging van tapijten voorstellen… Iraniërs plaatsen nu foto’s, afbeeldingen, memes, cartoons van zichzelf, met kernraketten gestuurde vliegende tapijten op het internet…

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, lopende mensen en buiten

Midhat Pasha Souk is een historische souk die de westelijke helft van de zgn. Rechte Straat vormt binnen de oude ommuurde stad Damascus.

Afbeelding kan het volgende bevatten: binnen

Tentoonstelling in het Kunstforum Centrum in Sweida: van Naser Obeid, de Syrische schilder die Fairuz’ beroemde liedjes omvormde in mooie schilderijen

Na het fantastische verloop van de 60e jaarbeurs, werd vorige vrijdag een “marathon van de  vrede” georganiseerd om hen die werken voor het einde van de oorlog en het herstel van de  vrede te steunen. Deze marathon werd gelopen in Hama, Homs, Latakia, Tartous en Sweida.

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, lucht en buiten

Gisteren in Aleppo met de “Jongeren Vrijwilligersploeg”

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, menigte en buiten

Tegelijk was er in Damascus een beperkte wielerwedstrijd georganiseerd voor 200 renners die vanaf de Ommayade moskee doorheen de stad reden.

In Qara lag al jaren één kruispunt vol puin. Het was de plaats waar in 2013 het hardst gevochten werd. Welnu, het puin is nu eindelijk opgeruimd. En tussen het klooster en het Anti-Libanon gebergte is de laatste tijd hard gewerkt. De zogenaamde Qara 4 gasbron is nu operationeel. Ze levert iedere dag 120.000 kubieke meter gas en 100 barrels geconden-seerd. We bidden en hopen dat er ooit een definitief einde komt aan deze oorlog en het Syrische volk zijn identiteit ten volle kan ontplooien.

Je krijgt nu enig nieuws over de gemeenschap, een bedenking over de diepere oorzaken van het vluchtelingenprobleem en een waarschuwing in verband met het “officiële nep-nieuws”. Zelf gaan we als gemeenschap een ernstige retraite  houden. Daarover hoop ik volgende keer iets te vertellen. Voor de rest wil ik me deze keer met het oorlogsgebeuren rondom ons niet bemoeien, om tijd en energie te besteden aan de “innerlijke strijd”. Dus volgende week geen oorlogsbericht over Syrië maar over de strijd van woestijnmonniken tegen… zichzelf.

P. Daniel

Vrijdag 28 september 2018

Flitsen

Voorbereiding

We willen in de gemeenschap een stille retraite houden en daarvoor is enige voorbereiding getroffen. Maandag zijn we nog met enkele zusters en een gast op bezoek geweest in Sadad en de Syrisch orthodoxe gemeenschap waarmee we inmiddels nauwe contacten onderhouden. We bezochten nogmaals de “martelares” van het dorp, het oude vrouwtje dat moederziel alleen is, door terroristen voor dood werd achtergelaten maar herstelde. Ze kreeg een schuurtje dat nu tot een woning met twee kamers wordt omgebouwd, wat ze ons fier toonde. We baden samen in de kerk en bezochten nog een aantal dorpelingen. De pastoor, abou Michaiel en de christenen rekenen er op dat we hen ook financieel blijven helpen. Het gaat vooral om de aanschaf van materiaal voor de heropbouw, het werk zullen ze zelf wel doen. Dinsdag en woensdag waren nog voorbereidingsdagen om op donderdag met een echte stille retraite voor heel de gemeenschap te kunnen beginnen. Daarover hopelijk volgende keer meer. En dan krijg je geen bericht over de oorlog buiten ons, we leggen ons toe op de strijd in onszelf.

Lees verder

Terugblik

Gerelateerde afbeeldingTerroristen… activisten… vrijheidsstrijders… rebellen…

Men denkt vandaag dan aan moslim extremisten, die hun wensdroom willen omzetten in werkelijkheid zonder rekening te houden met  – zelfs niet met hun eigen – mensenlevens.   De geschiedenis leert ons dat in velen van ons latent, actief of gedwongen een kantje zit dat bereid is – letterlijk – over lijken te gaan om een ideaal te verwezenlijken.

Met uitzondering van… joden? Kunnen joden terroristen zijn? Volgens een 70 jaar oud verslag van de VN-Veiligheidsraad kan dit wel degelijk.

Een terugblik:
Met de moord van de VN-bemiddelaar in Palestina, Folke Bernadotte, probeerden joodse terroristen (… kies zelf een andere passende beschrijving indien u dit stoort) een vredesregeling te verhinderen, die niet uitsluitend de Israëlische maar ook de Arabische belangen diende. Een moord die nu nog steeds nawerkingen heeft.

Als kleinzoon van de toenmalige Zweedse en Noorse koning, Oskar II, stonden de op 2 januari 1895 in Stockholm geboren Folke Bernadotte, graaf von Wisborg, talrijke carrièremogelijkheden open. Oorspronkelijk koos hij voor een loopbaan als cavalerie-officier. Vervolgens bekleedde hij (intussen majoor) functies als Zweedse generaal-commissaris op de N.Y. Wereldtentoonstelling en als directeur van de Zweedse Scoutsvereniging. Op 1 september 1943 werd Bernadotte ondervoorzitter van het Zweedse Rode Kruis (SRK) benoemd. Met deze bevoegdheid bekommerde hij zich om de krijgsgevangenenruil en reisde, ondanks de bommenregen der geallieerden, in de lente van 1945 naar Duitsland. Daar voerde hij persoonlijk onderhandelingen met SS-leider, Heinrich Himmler. Mét resultaat: 31.000 gevangenen uit de concentratiekampenwerden vrij gelaten, in witte autobussen met het RK-embleem naar Zweden vervoerd. 8.000 van hen afkomstig uit Scandinavische landen, de rest uit andere Europese landen, daaronder ca. 5.000 joden.
Na het einde van de oorlog nam Bernadotte de leiding op zich van SRK-hulpmissies  naar Duitsland, Oostenrijk en enkele Oost-Europese staten, werd tot voorzitter van het SRK benoemd en tot voorzitter van de permanente commissie van het Internationale RK en Halve Maanbeweging.

Omwille van zijn intussen wereldwijde reputatie werd Bernadotte op 20 mei 1948 tot de hoofdbemiddelaar van de VN gekozen en naar Palestina gestuurd. Daar moest hij voor de omzetting van de VN-resolutie 186 van 14 mei voor de veiligheid van de burgerbevolking, de heilige plaatsen en een vredesoplossing zorgen. Zijn inzet bleek broodnodig nadat een burgeroorlog na de bekendmaking van het VN-verdelingsplan voor Palestina van 29.11.47, en het begin van de eerste Arabisch-Israëlische oorlog als gevolg van de Israëlische onafhankelijkheidsverklaring van 14.5.48, uitgebroken was.

Met het doel het conflict te beëindigen, nadat ca. 750.000 Palestijnse Arabieren gevlucht of verdreven werden terwijl ongeveer een gelijk aantal joden de Arabische buurlanden dienden te verlaten en in Israël toestroomden, legde Bernadotte op 28.6.48 en 16.9.48 twee bemiddelingsvoorstellen op tafel, die bovendien ook ondertekend werden door zijn plaatsvervanger, de zwarte Amerikaanse diplomaat en voormalig geheime dienstlid, Ralph Bunche.

De voorstellen omvatten het daadwerkelijk bestaan van de joodse staat Israël op het grondgebied van het voormalig Brits mandaatsgebied Palestina, waarbij de definitieve grenzen en de status van Jeruzalem nog door de VN dienden bepaald te worden. Daar bovenop werd het recht op terugkeer van de Palestijnse Arabieren en een passende schadeloosstelling voor eventueel eigendomsverlies gestipuleerd.
Citaat uit Bernadotte’s verslag aan de VN-vergadering: “Het zou een inbreuk tegen de principes van elementaire gerechtigheid zijn indien deze onschuldige slachtoffers van het conflict het recht zou geweigerd worden naar hun thuisland terug te keren, terwijl joodse immigranten in Palestina toestromen en minstens het gevaar van een definitieve vervanging der Arabische vluchtelingen dreigt, die sinds eeuwen in hun land wortels hebben.”

De Israëlische onderhandelingspartners toonden geen enkele bereidwilligheid op Bernadotte’s voorstellen in te gaan – een houding die Israël tot op heden niet gewijzigd heeft.

Alhoewel de Israëlische regering dus onwrikbaar bleef, vreesden radicale zionisten dat Bernadotte uiteindelijk succes zou hebben. Daarom besloot de joodse terreurgroep Lochamei Cherut Jisrael (Lechi) hem zo snel mogelijk te liquideren. De concrete beslissing werd door Icchak Jaziernicki alias Jitzchak Schamir, Israels premier in 1983, 1984 und 1986 bis 1992, Nathan Yellin-Mor alias Nathan Friedman en Israel Scheib alias Israel Eldad genomen. De aanslag werd geleid door Yehoshua Cohen, Yitzhak Ben-Moshe, Avraham Steinberg en Meshulam Makover.

Het viertal trad op 17.9.48 in actie, gekleed in Israëlische militaire uniformen en richtte in het Jeruzalem staddistrict Kataman een controlepost op, waar de onbeschermde autokolonne met Bernadotte en de commandant van het Franse contingent der VN-vredesmissie ter bewaking van de wapenstilstand in het M.O. (UNTSO), kolonel André Serot, tot stilstand gebracht werd.
Cohen vuurde met zijn volautomatische MP 40 door het raam van de Chrysler limousine waarin Bernadotte en Serot zaten en vermoordde hen alle twee met in totaal 24 schoten, ondanks de pogingen van de chauffeur, de Amerikaanse kolonel Frank Begley, de schutter te ontwapenen.

De daders ontkwamen; in het Hadassah Mount Scopus Hospital kon men slechts de dood van de VN-bemiddelaar vaststellen. De volgende dag veroordeelde de VN Veiligheidsraad de moord met deze woorden: “een laffe daad die blijkbaar uitgevoerd werd door een criminele groep terroristen in Jeruzalem, terwijl de VN-afgevaardigde zijn vredesmissie aan het uitoefenen was in het Heilig Land”. 

Bernadotte kreeg een staatsbegrafenis in Zweden; hij ligt begraven in de Norra Begravningsplatsen, Solna, Stockholm.  Israël stuurde een vertegenwoordiger naar de begrafenis, Abba Eban.

De Israëlische overheid ondernam geen intensieve inspanningen om de moordenaars van Bernadotte te arresteren of ten minste te identificeren. Om die reden kon Cohen later tot lijfwacht en vertrouweling van premier David Ben-Gurion, die de moord officieel had afgekeurd, doorstoten. Zijn betrokkenheid tot de aanslag geraakte pas in 1977 bekend, terwijl het moordwapen zelfs nog tot februari 2018 rustig stof lag te vergaren in een bewijzenopslagplaats van de Israëlische politie.

Meer info vindt u o.a. hier.

 

Molokai op de Frankfurter Buchmesse

De bronafbeelding bekijkenOp de Frankurter Buchmesse van volgend jaar wil de beursorganisatie “rechtse uitgevers” in een ghetto onderbrengen. De inrichters hebben daarvoor in een hoek van een hal een ca. 30 m lange en 5 m brede smalle doodlopende plaats voorzien, o.a. voor de stand van der Junge Freiheit (JF) en soortgelijk onbetrouwbaar ideeëngoed.

Op deze wijze moet de uitgeverij “beter gecontroleerd” kunnen worden.
Juist… de gerenommeerde Duitse boekenbeurs scheidt hen af. Alles wat ongewenst is, zij het schrijvers die toch een uitgever vonden, zij het thema’s die liefst niet het daglicht zien, zij het publicaties die hadden moeten verboden worden… een schandaal, vindt Dieter Stein, hoofdredacteur van de Junge Freiheit: “Heel Duitsland klaagt over de toenemende polarisering en splitsing van onze samenleving. En wat doet de Frankfurter Buchmesse? Een schandaal!”

Het Vlaams Belang kan als ervaringsdeskundige over haar belevenissen met onze Boekenbeurs… een boek schrijven!

Verleden jaar al had de directeur van de Frankfurter Buchmesse, Jürgen Boos, eenzijdig politiek stelling genomen en uitgeverijen met conservatieve en libertijnse auteurs gediscrimineerd. Nochtans kon de stand van de Junge Freiheit op een groot bezoekersaantal rekenen tot spijt en nijd van de Buchmesse-organisatoren. Zij willen dit succes liefst niet herhaald zien – vandaar de isolatie in een Molokaihoek.

De Junge Freiheit, het grootste Duitse conservatieve weekblad met tegen de trend stijgende oplage, staat sinds op de Frankfurter Buchmesse met prominente sprekers en auteurs. Hun hoofdredacteur nodigt de Buchmesse-organisatoren uit tot een open meningsuitwisseling terug te keren en ervoor te zorgen dat de Buchmesse “een marktplaats voor vele ideeën en meningen in een democratie blijft”.

Ook in Damascus wordt er druk gebouwd en schade hersteld

De bronafbeelding bekijkenAl-Midan (of Al-Mydan), de zgn. keuken van Damascus, waar de Chrétiens d’Orient ook hun handen uit de mouwen steken bij de herstelling der beschadigde woningen:

Video 1: beelden uit 2010: ‘s avonds veranderde de wijk in een één groot straatrestaurant.  Midan was gedurende tientallen de favoriete eetplaats voor vrachtwagenchauffeurs omwille van de snelle hap-mogelijkheden.

 

Quo vadis, Syria?

Wil men weten wat er zich in Syrië écht afspeelt, dan zijn onze westerse media niet de meest geschikte bronnen.  Onze redactie beroept zich op informatie die verstrekt wordt door contacten ter plaatse en o.a. op  Al Masdar, dat meestal goed geïnformeerd is.  Vandaag vernamen we het volgende:

In Noord-Syrië, waar de zgn. rebellen zich noodgedwongen neergelaten hebben, vechten de verschillende clans hun geschillen uit.  Op het platteland in west Aleppo, dichtbij Kafr Naseh,  werd een zgn. commandant van de beruchte Nour al-Din al-Zenki groep, lid van het door Erdogan opgerichte amalgaam, het NLF, het Nationaal Bevrijdingsfront, waarin ook Free Syrian Army (FSA) en Harakat Ahrar Al-Sham opgenomen werden, samen met zijn bodyguard vermoord door onbekende onverlaten.  Hij was niet de eerste en hij zal niet de laatste zijn.  Zijn groep houdt zich momenteel bezig met het arresteren (… of elimineren, wie zal het zeggen?) van tientallen Hay’at Tahrir al-Sham terroristen (… nogmaals, voor wie het nog niet weet, voormalig al Qaeda, voormalig al Nusra…) Die waren nl. betrapt toen ze in een door Nour al-Din al-Zenki gecontroleerde regio een bermbom plaatsten.  En in ruil moesten hun belagers het ontgelden. (…)

Map of Syria with Latakia highlightedIn het noorden van de Latakia provincie, dichtbij de stad Kabbani in de Koerdische bergen,  werd het Syrische leger verrast door een aanval door de Hay’at Tahrir Al-Sham terroristen.  Vier Syrische militairen zouden gedood zijn, vijf gewond.  De terroristen trokken zich snel terug in hun arendsnest Kabbani, waar hen nadien als antwoord een groot aantal raketten ten deel viel.  (…)

Voor degenen die stilaan niet meer weten hoe de vork aan de steel zit: Hay’at Tahrir Al-Sham wordt door iedereen, ook door het door Erdogan beschermde NLF, als vijand beschouwd.  Het NLF is niets anders dan verlengde arm van Erdogan, die de noordelijke grensstreek helemaal wil inpalmen.  Volgens het NLF zijn de drie te overwinnen tegenstanders: de Koerden, het Syrische Leger en ISIS; de lieverdjes van Hay’at Tahrir Al-Sham zijn een toemaatje…  Voor zover de Russen het toestaan dat Erdogan het niet al te gortig maakt.

Woensdag konden uiteindelijk – ze werden met mortieren beschoten – meer dan 400 personen Idlibistan verlaten via een humanitaire corridor van Abu Duhur.  Onrustwekkend is wel dat naar schatting slechts de helft vluchtelingen waren die de veiligheid opzochten.  De rest zou eigenlijk uit zelfstandige ondernemers dieven bestaan, die in het regeringsgebied hun buit willen verkopen.  De door Erdogan gesponsorde tv-zenders ontraden de vlucht naar regeringsgebied omdat de vluchtelingen aan de grensovergang “zouden beroofd worden”.

Van het YPG hoort u niet veel meer.  Sinds ze door hun grote beschermheer, de VSA, in de steek gelaten werden (… hoe kan men het anders noemen nadat de Turken Noord-Syrië ongehinderd mochten binnentrekken en de Koerden verdrijven?) zien ze zich genoodzaakt met kat-en-muis aanvallen de bezetters het leven zuur te maken.  (…)

Dat de Turken niet van plan zijn zich eerstdaags terug te trekken is overdudelijk:

De VSA doen hun uiterste best om de onderhandelingen over een gedeeltelijke autonomie binnen de republiek Syrië tussen de Koerden en de Syrische overheid te boycotten.

Dat de Koerden geen lieverdjes zijn (… we hebben al bericht over huisuitzettingen van christenen in door Koerden bezet gebied; mag blijken uit dit verslag over de christenen in Qamishli, oorspronkelijk gevlucht voor de Ottomanen, veiligheid gevonden in Syrië, nu opnieuw het doelwit van de Koerden, omdat deze in grote mate de Syrische regering ondersteunen.  De Koerden willen de regio “koerdiseren”, de christenen verdrijven of verplicht assimileren door hun christelijke scholen en gebedshuizen te boycotten.

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.

Intussen maken Israël en grote broer VSA zich zorgen om de beloofde Russische levering van het anti-rakettensysteem S-300 aan Syrië.  Het zou naar verluidt de veiligheid in de regio in het gedrang brengen.  Met een gemeenschappelijke bizarre zin voor humor verklaarden beide landen dat de streek alleen maar instabieler zou worden mocht de Syrische overheid in staat zijn de Israëlische en westerse raketten te beletten op Syrische grondgebied te belanden.  Netanyahu heeft zijn leger al opdracht gegeven Syrië te blijven beschieten (…)   en Iran heeft gedreigd met tegenmaatregelen indien Syrië opnieuw aangevallen wordt.  (…)

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.

De aanleiding was het onvrijwillig neerhalen door het oude S-200 systeem van een Russisch IL-20 vliegtuig:

Eergisteren, zo meldde ons één van onze contacten, was het weer bijna prijs.  Twee Israëlische jets probeerden nog maar eens opnieuw via het Libanese luchtruim, gedekt door het Anti-Libanongebergte, in het Syrische luchtruim binnen te dringen.  Twee Russische jets SU-34 hebben hen boven Libanon onderschept en tot terugkeer gedwongen zonder één schot te lossen.  Libanon zou naar verluidt drie maanden geleden een economisch samenwerkingsakkoord met Rusland gesloten hebben, o.a. over de gasleiding uit het Leviathianveld, de opening en gebruik van de Libanese havens en luchtruim.  Zo ziet u maar dat het weer om grondstoffen, macht en geld draait.  De capaciteit der Syrische havens Tartous en Latakia zijn overbelast.  Tripoli en Beiroet idem dito, zodat een gemeenschappelijke coördinatie en de bouw van nieuwe installaties door Rusland afgesproken werden.  Daar bovenop zou er een Russische militaire basis in Libanon opgericht worden.  Met de levering en plaatsing van het afweersysteem S-300 is ook het Libanese luchtruim tot in het zuiden gedekt.

De Libanese president Michel Aoun verwijt Israël het M.O. te willen opsplitsen in een  lappendeken van seculiere en religieus-geïnspireerde entiteiten als quasi zelfstandige staten volgens het motto “verdeel en heers”. (…)

Map of Syria with al-Suwayda Governorate highlightedIn het zuiden wordt de strijd tegen de laatste I.S. terroristen in de vulkanische Al Safa (Oost-Sweida) regio voortgezet.  De Russen bombarderen, roken hen uit de talrijke schuilplaatsen in de grotten, waarop dan het Syrische leger hen door hun overmacht wil overtuigen zich over te geven of eventueel een gratis ritje naar Idlibistan te overwegen.  De regio is onherbergzaam, een woestijn, in het verleden dikwijls door Druzen gebruikt als men hen naar het leven stond.  (…)

De buitenministers van Rusland, Iran en Turkije ontmoetten elkaar opnieuw om de actuele toestand in Syrië te bespreken:

Ter vergelijking met bovenstaande info, een artikel van 6 maanden geleden. Noteer tevens dat er opnieuw video’s niet meer beschikbaar zijn omdat de abonnee niet meer voldoet aan de YT-richtlijnen:

Quo vadis, Syria?