Categorie archieven: Vlaanderen

Alles in verband met Vlaanderen.

Juist op tijd om te laat te zijn

Geplaatst op door

Voor de tweede keer reageerde de N-VA te laat in een belangrijk dossier om iets ten goede te kunnen veranderen. Onkunde, onwil? … Schuldig verzuim!

  • Zoals met het beruchte Marrakesh-migratiepact, dat ook lag te rotten in de onderste schuif van N-VA kopstukken Jan Jambon, Theo Francken en partijleider Bart De Wever. Pas toen het Vlaams Belang haar hakken in het zand zette, kwam er beweging bij de regeergeile Niveanen.
  • En nu een soortgelijke gemiste kans met het capaciteitstarief. We citeren DS:

“Maar met haar vordering, die onder meer een schending van het gelijkheidsbeginsel en van het evenredigheidsbeginsel inhield, komt Demir van een kale reis thuis. Dat heeft er vooral mee te maken dat ze bijzonder laat komt met haar vraag.

De beslissing om een capaciteitstarief in te voeren, heeft de Vreg al in 2020 genomen. Daaraan gingen ook verschillende consultatierondes vooraf. Maar nooit heeft de Vlaamse overheid geprotesteerd. ‘Uit geen enkel stuk dat door het Vlaams Gewest in het debat werd gebracht, blijkt dat het om inhoudelijke bezwaren tegen de invoering van het capaciteitstarief zou gaan’, schrijft het hof in zijn arrest.”

Demir krijgt ongelijk in geschil over capaciteitstarief

21.2.1904: geboortedag Armand Preud’homme

Geplaatst op door

Wie kent hem niet, Armand Preud’homme, de toondichter van talrijke Vlaamse liederen? Zoals Kempenland… Het zou hem laten kennis maken met de pure haat van het land b ten opzichte van alles dat Vlaams ademt. Ter staving dit stukje uit Wikipedia:

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd Preud'homme beschuldigd van fascistische sympathieën vanwege de twee eerste lijnen in het muziekstuk Kempenland: Kempenland, aan de Dietsche kroon wonder frisse perel[1]
Hij werd hiervoor veroordeeld tot een gevangenisstraf van één jaar, maar werd in 1949 vrijgesproken door het Hof van beroep. Hij had de grootste moeite ergens werk te vinden. Iedereen herinnerde zich Preud'homme als die componist van Kempenland, aan de Dietsche kroon. Van dit moment deed hij zowat van alles om aan de kost te komen: kippen kweken, wasmachines verkopen en zijn broer helpen met uitvindingen. In 1947 keerde hij terug naar Antwerpen en na een kortstondige baan bij het Vlaams Ekonomisch Verbond was hij verplicht te gaan stempelen.
Met de gebroeders Renaat Veremans en Maurits Veremans en met Mark Liebrecht vormde hij een trouw dopklubje waar over weinig andere dingen dan muziek werd gesproken. Rond die periode ontstond de operette Op de purperen hei, die later meer dan 500 keer zou opgevoerd worden.
In het restaurant "Bristol" aan de Frankrijklei te Antwerpen werd Preud'homme in het begin van de jaren 50 aangeworven om hammondorgel te spelen. De socialisten waren er goed thuis en als Camille Huysmans langs kwam speelde Preud'homme voor hem muziek van Peter Benoit. Maar in 1957 woedde de schoolstrijd en Preud'hommes lied Voor Outer en Heerd werd door de betogende katholieken als strijdlied op straat gezongen. De socialisten dachten dat Preud'homme het speciaal voor de gelegenheid had gecomponeerd en hoewel hij het tegendeel kon bewijzen, werd hij in de "Bristol" aan de deur gezet.
In 1957 vond Preud'homme eindelijk weer een vaste betrekking als muziekleraar aan het Technisch Instituut van de Ursulinen te Hasselt en bleef in deze functie tot 1968. Intussen bleef hij verder tientallen liedjes componeren, die tussen kunstlied en chanson in liggen...

Een bijna vergeten strijdlied van Armand Preud’Homme, meer dan ooit actueel: “De wachten die wikken en wegen”:

https://youtu.be/qO8BfVSF2fk