Wars van poco stemmingmakerij, opgeklopte verontwaardiging, democratie-opstoot, russofobie… is prof. David Criekemans een verademing in het huidige media- en politieke landschap.
Professor internationale politiek David Criekemans (UA) maant aan tot voorzichtigheid in het Oekraïense conflict. “Wij zijn niet in oorlog met het Russische volk en misschien moeten we toch eens goed nadenken eer we onze sancties verder uitbreiden”, zegt hij dinsdagavond aan VTM NIEUWS. “Misschien moeten we de dialoog toch nog een kans geven.”Lees verder… met beeldmateriaal.
“De veiligheidsarchitectuur in Europa werkt niet meer. We hebben een historische kans misgelopen in de jaren ’90 om een Europa te creëren in samenwerking met Rusland. Voor mij is de nieuwe veiligheidsarchitectuur geen tégen Rusland maar mét Rusland.”
Als journalist draai je je tong best drie keer om vooraleer commentaar te geven op de gebeurtenissen!
“Relatief beschaafd…” “Mensen met blond haar en blauwe ogen worden gedood…” “Zij lijken op ons…Dàt maakt het zo schokkend…” “We hebben het hier niet over Syriërs die vluchten voor Poetins bombardementen…”
De woke-snoepjes worden later uitgereikt als een of andere pietluttigaard (m/v/+/?) zich erover ergert dat de Oekraïense mannen moéten thuis blijven en dat bijgevolg de vrouwen niet mógen vechten!
“They are rated as one of the most corrupted countries in the world and I don’t like giving money to a country that is that corrupt… I hate being the country that’s always giving money when Ukraine helps Europe and the European countries – far more than they help us. They are like a wall between Russia and Europe. They are a big wide beautiful wall… “
Je kan van Donald Trump zeggen en vinden wat je wilt, maar je moet toegeven dat hij dikwijls vanuit een koopmans logica redeneerde.
Hij verwijst o.a.naar de Biden Jr. die naar Oekraïne en China gekatapulteerd werd. Vorige bijdragen:
Hoe voelt u zich bij alle “slimme” technische hoogstandjes waardoor we als proefdieren in een laboratorium bekeken, begluurd, gecontroleerd worden? Tom Zwitser neemt de proef op de som in het Friese Groningen:
Hoe ver zijn we nog verwijderd van het Chinese bewakingssysteem? Beeldmateriaal uit 2019:
De Russische staatszender Vesti heeft zondag tijdens het weekoverzicht een reportage over Tsjernobyl uitgezonden, dat door Russische para’s als een der eerste doelwitten ingenomen werd en dat nu gezamenlijk door Rusland en Oekraïne bewaakt wordt.
Het toont dat Russische para’s al op dag één van de Russische militaire actie in Tsjernobyl geland zijn en het onder hun controle gebracht hebben. Niet toevallig: daar bevindt zich immers een belangrijke opslagplaats voor atoomafval die men tot plutoniumproductie of voor de vervaardiging van vuile bommen kan gebruiken. De reportagefilm kunnen wij niet plaatsen wegens technisch onverenigbaarheid; we kunnen wel doorverwijzen naar: https://player.vgtrk.com/iframe/video/id/2387894/start_zoom/true/showZoomBtn/true/isPlay/false/sid/vesti7/ of, mocht dit niet lukken, klik dan op https://vesti7.ru/video/2387894/episode/27-02-2022/
Als de verbinding traag op gang komt of helemaal niet werkt, dan ligt dat niet aan uw pc of modem, maar wel aan doelbewuste sabotage. Vrijheid van meningsuiting werkt slechts in één richting… maar dat wist u al.
RT bood dit kort filmpje aan. Mocht u het niet kunnen bekijken, dan heeft de censuurduivel nu al toegeslagen: de Oekraïense en Russische emblemen op de mouwen der soldaten in de controlekamer zouden u immers in verwarring kunnen brengen…
Dit is de letterlijke vertaling naar het Nederlands. Waar u de persoonlijke en bezittelijke voornaamwoorden “wij”, “ons”, “onze” leest, moet u dit vanuit Russisch perspectief interpreteren.
“Op de eerste dag van de militaire operatie in Oekraïne werd het gebied van de Tsjernobyl kerncentrale onder controle gebracht. De niet verbruikte kernbrandstof had voor Zelensky een bron voor plutonium als wapeninzet kunnen gebruikt worden. En de hoog risico-installatie zelf moest beter bewaakt worden. Nu wordt het dus gemeenschappelijk gedaan: een Russisch-Oekraïense patrouille, onze para’s met het voormalige bataljon der kerncentrales-veiligheid. Alles verloopt vreedzaam. Een bericht uit Tsjernobyl.
De kerncentrale Tsjernobyl. De beruchte sarcofaag over de vierde blok (reactor 4) van de kerncentrale. Het Russische leger moest de controle over deze strategische installatie overnemen om een tragedie zoals in 1986 te vermijden. Indien het Russische leger dit niet zou gedaan hebben, dan bestond de mogelijkheid dat de radicalen of nationalisten van de rechtse sector de kerncentrale hadden kunnen bemachtigen. De gevolgen zouden catastrofaal geweest kunnen zijn.
Berichten van uit de Oekraïense kant over zgz. heftige gevechten ontpopten zich als nog meer nepnieuws. De soldaten van het bataljon der nationale garde, die de kerncentrale bewaakt, hebben vrijwillig hun wapens neergelegd om onze troepen bij de bescherming der kerncentrale-blokken, van de sarcofaag en de opslagplaats voor gebruikte brandelementen te ondersteunen.
De controle-overname van de kerncentrale Tsjernobyl was van het grootste belang. Na Zelensky’s verklaring over zijn wens weer een atoommacht te willen worden (*), kon Oekraïne natuurlijk geen wapengeschikt plutonium produceren. Maar een zgn. “vuile bom” wel degelijk. Het gebruikte uranium in de opslagplaats zou voor tientallen, ja zelfs voor honderden, kernkoppen geschikt kunnen zijn. En het land beschikt over de hiertoe nodige draagsystemen.
Nu rijden we samen met het leger in een gepantserd voertuig naar KHOYAT-2. Dat is de opslagplaats voor de gebruikte brandelementen. Het ligt op een afstand van ca. 1.5 km van de kerncentrale zelf. We zullen zien hoe de soldaten van het Russische leger en de Oekraïense nationale garde samenwerken. Het konvooi rijdt over het terrein. Overal troosteloosheid. De blokken van de kerncentrale (reactoren) zijn sinds 2000 buiten werking. Het burgerpersoneel is met het onderhoud der reactoren bezig. Ze zijn uitgeschakeld, moeten echter nog meerdere decennia afkoelen. En nu komen we bij de opslagplaats. Dit is exclusief filmmateriaal. Hier heeft nog niemand gefilmd. De grijze opslagcontainers bevatten opgebrande kernbrandstoffen. De veiligheid wordt hier gedeeld. In de kamer staan bij de monitoren der bewakingscamera’s militairen in Russische en Oekraïense uniformen. Volgens een Oekraïense soldaat heeft het veiligheidssysteem meerdere niveaus. Het is onmogelijk het terrein te betreden, laat staan in de opslagcontainers met radio-actieve afval te geraken.
Er worden ook gesprekken met het burgerpersoneel georganiseerd. De stralingsbeschermingsexperten voeren samen met het leger het dosimetrische toezicht uit.
De stralingscontrole wordt ook direct aan de sarcofaag uitgevoerd. De meetwaarden zijn hier hoger dan elders. Binnen de tijdspanne van een half uur zonder beschermende uitrusting kan men, zoals de vakmensen ons vertellen, de bestraligsdosis van een hele maand krijgen.
Na het bezoek aan de installatie kan men ook zijn straling nagaan. In de foyer is een cabine geïnstalleerd. Ik ga erin en mijn handen erop. Ik wacht. En dan komt het signaal “alles veilig”.
Buiten Tsjernobyl zijn in Oekraïne nog vier andere kerncentrales actief. En natuurlijk mogen we niet toelaten dat zij door nationalisten en radicalen bezet worden.”
Mocht u geïnteresseerd zijn hoe er in Oekraïne over bericht wordt: klik dan op onderstaand bruggetje:
René Girard (+ 2015) ontdekte het bedrog van onze menselijke verlangens. Ze zijn “mimetisch”, nl. nabootsing, een na-apen van het verlangen van een ander. Alleen onze diepste honger naar het heilige, naar God is echt.
Hij zelf wil zich nu niet aanstellen als theoloog, geestelijke leider of mysticus. Hij zegt gewoon wat hij uit de lezing van de grote literaire teksten begrijpt. Deze inzichten zijn echter ook voor ons (geestelijk) leven erg belangrijk. Vanuit de bedrieglijkheid van onze menselijke verlangens kunnen we beter Jezus’ uitnodiging begrijpen om onszelf te “verloochenen” en te “verliezen”, ja te sterven aan onszelf zoals de graankorrel om in Hem herboren te worden. Het lijkt het tegendeel van onszelf realiseren. Het drastisch afstand nemen van onze menselijke gedachten en verlangens is echter juist noodzakelijk om onze echte, diepste honger te ontdekken. “Want al wat in de wereld is – het begeren (Gr: epithumia = gulzigheid) van de lust en het begeren der ogen en de hovaardij van het geld – het komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2, 16).
Trots, woede, begeerte, afgunst, luiheid, gulzigheid en lust zijn de zeven meest voorkomende vormen van onze zelfzucht. Ze zijn het resultaat van een leven in de schijnwereld van ons “nabootsend verlangen”, dat ons diepste streven belet. Immers, allen zijn we geschapen om onszelf te overstijgen en te groeien in een belangeloze toewijding, die uiteindelijk gericht is op de vereniging met de Drie-ene God, wiens beeld wij in ons dragen en dat ons blijft uitnodigen. Hierin zijn de woestijnvaders, monniken, monialen, mystiekers en zovele authentieke gewone gelovigen ons voorgegaan
Mogelijk heeft de Spaanse mystieker Sint Jan van het Kruis (+ 1591) in zijn “Bestijging van de Berg Karmel” het meest gedetailleerd beschreven hoe we van een bedrieglijk, uiterlijk, aards leven kunnen overgaan naar een waarachtig, innerlijk, geestelijk leven.
Het is niet zo moeilijk om te begrijpen maar wel om te doen. We zijn een eenheid, bestaande uit lichaam en ziel. De ziel is het levensprincipe. Zonder ziel worden we een lijk. Onze menselijke ziel is onze bijzonder kostbare parel. In onze ziel onderscheiden we nog de geest, als het ware het heiligdom van de ziel, waarmee we verbonden zijn met God.
Het is duidelijk dat de ontwikkeling van onze eeuwige ziel en geest meer aandacht verdient dan de verzorging van ons vergankelijk lichaam, terwijl we van nature geneigd zijn tot het omgekeerde. Ons lichaam heeft vijf zintuigen, waarlangs van alles naar binnen komt (horen, zien, voelen, smaken, ruiken). Deze waarnemingen wekken gedachten, verlangens, gevoelens, strevingen op die gericht zijn op het aardse en vergankelijke.
Sint Jan van het Kruis leert om daarvan afstand te nemen, ons niet te hechten aan deze gedachten en verlangens om vrij te worden voor onze diepste honger. Hiervoor is weliswaar een pijnlijke zuivering nodig, een “donkere nacht” waarin we alle houvast verliezen. Hij spreekt over de geestelijke strijd en de “nacht van de zinnen”, waarbij we los komen van alles wat langs onze zintuigen binnen valt. Daarna volgt dan een nog grotere strijd: “de nacht van de geest”, waarbij we ons ook niet meer hechten aan ‘onze’ geliefde geestelijke waarden. Uiteraard is dit een geestelijke strijd die heel ons leven duurt.
Vergelijken we het met een moeder die een klein kind leert lopen. Eerst houdt ze de twee handjes vast, daarna één en tenslotte laat ze het kind helemaal los, waardoor het mogelijk gaat panikeren maar als het kind volhoudt zal het leren om zelf te lopen. In het geestelijk leven betekent dit dat we niet meer vanuit onze menselijke krachten leven en werken maar dat we geleid worden door de heilige Geest. Hier ligt ook het wezenlijke verschil tussen ons “werken voor God “ en “het werk van God” verrichten. In het eerste geval zijn wíj het die beslissen, (hopelijk) iets goeds willen verrichten, de middelen daartoe bijeen brengen en tenslotte voor de uitwerking zorgen. In het tweede geval is de louter menselijke toevoer afgesloten en leven we geheel vanuit aanbidding, waardoor Gods Geest ingeeft wat we moeten doen. Hij zorgt dan ook voor de middelen en de uitwerking, zoals we in het leven van zovele heiligen kunnen zien, met een “geestelijk resultaat” dat alle menselijke inspanningen eindeloos overtreft.
De nieuwslezer bij VTM verklaarde doodleuk “Het eerste slachtoffer van de oorlog is de waarheid”, waarmee hij niet alleen een objectieve waarheid onthulde maar bovendien met een uitgestreken gezicht verder bleef liegen, daar hij hiermee wou duidelijk maken dat VTM zich niet hiertoe verlaagde.
Men kan ook liegen door eenzijdig te berichten, of door gefilterd – door weglating – nieuws te verspreiden. Waaraan niet alleen VTM maar ook alle andere poco westerse zenders zich schuldig maken. Zoals bij de aantallen en beelden der Oekraïense vluchtelingen. Degenen die uit de Donbass naar Rusland vluchten, die worden niet geteld of hun miserie niet getoond. Zijn mensenrechten slechts van toepassing op degenen die we in onze politiek correcte verontwaardiging aan onze borst gedrukt houden?
U zal kunnen zeggen dat wij dat ook doen. Ja en neen. Ja, we lopen niet mee binnen de lijntjes die naar de poco hemel leiden. Ja, we berichten niet over zaken die sowieso door de poco media al dik in de verf gezet worden. En neen, we doen ons uiterste best om alle bronnen via verschillende invalshoeken – andere bronnen – te controleren. Maar wij zijn geen persbureau, wij hebben niet de middelen om een journaal of een krant te vullen, wij hebben geen “embedded” journalisten, geen tolken, geen onkostenvergoeding…
Hebben wij geen medelijden met de getroffen bevolking van Oekraïne, of elders in door de poco media “vergeten” conflicten? Natuurlijk wel. Dit had nooit mogen gebeuren. Wij hebben echter sinds het verdwijnen van Angeltjes, na het plotse overlijden van Ray, steeds geprobeerd de manipulaties achter de schermen – die in de poco media nooit aan bod komen komen – te duiden. En het staat u als lezer vanzelfsprekend vrij met de aangeboden artikels akkoord te gaan of niet. Dat heet: vrije meningsuiting.
Dat het Russische mediakanaal RT (Russia Today) door talrijke landen nu uit het zendermenu genomen wordt is een kwalijke zaak. Dan zou CNN al veel langer moeten verwijderd worden. Of de Duitse staatszenders, of de Britse BBC (… van het vroegere paradepaardje onder de mondiale tv-zenders blijft niet veel meer over), of de Nederlandse staatszenders… of (da’s een open deur intrappen) de belgische nieuwsverspreiders – ook de commerciële.
Door RT te verbannen doet men net dàt wat men de Russische media verwijt: éénzijdig berichten. Willen we dat? Wie naar RT kijkt weet dat het om een Russische zender gaat. Het Chinese CGTN ondervindt soortgelijke problemen. Het werd voorafgegaan door de zgn. sociale media, Facebook, Twitter, Youtube…, privé ondernemingen die andere meningen weren. En dat kan alle kanten uitgaan: van Zwarte Piet, een blote borst op een schilderij van een Oude Meester, over Corona naar samenzweringen en politieke voorkeur.
Vrije meningsuiting en de rol die de dikwijls door de staat onderhouden media hierbij spelen… Duidingsprogramma’s hebben niet als doel u duiding te verschaffen, maar wel uw mening in de te volgen richting te sturen. We hebben zelf enkele maanden geleden ondervonden hoe machteloos we staan tegenover iets of iemand die blijkbaar vond dat onze artikelen niet strookten met dat wat u toegestaan wordt te vernemen.
Tegenwoordig is men van niets meer zeker. Ook al meent men de waarheid, de actuele toestand, te zien, dan kan men perfect bij de neus genomen worden. Het is een makkie beelden zodanig te manipuleren dat bv. een staatsleider voor het parlement – waarbij men de bomen ziet bewegen door de waaiende wind – een hartbrekende oproep lanceert terwijl hij in werkelijkheid honderden km verder naar deze beelden zit te kijken op zijn tv-scherm. Kortom: dat de beelden vooraf opgenomen werden, samen met nog een aantal filmpjes die, naargelang de noodzaak, op tv getoond worden. U zal als goede verstaander wel weten om welke president het nu gaat. Wij zeggen niet dat hij niet is waar hij pretendeert te zijn, maar wij zeggen slechts dat wij eventueel, misschien, (hoogst)waarschijnlijk bij de neus genomen worden.
Het Duitse Bild draait zijn hand niet om om de zaken naar de gewenste hand te zetten. En wij moeten nu doorverwijzen naar het bewuste artikel in het Duits, vermits wij omwille van auteursrecht niet gemachtigd zijn dit in zijn geheel over te nemen: Mainstream-Medien ÜBERFÜHRT: FAKE NEWS zum Russland-Ukraine-Krieg! – GUIDO GRANDT Daar kunt u zelf vaststellen hoe de Bild redactie het nieuws manipuleerde.
Het gaat om hét grote nieuws “Russen kämpfen sich nach Kiew vor” (Ned. “De Russen rukken op naar Kiev”) met een afbeelding van een vuurzee na een ontploffing. In werkelijkheid ging het om deze gasontploffing (2015) in China.
En een tweede luik ging over de Russische para’s die landden in Oekraïne. Ook deze werd begeleid met een foto. In werkelijkheid ging het om para’s die deel uitmaakten van militaire manoeuvres (2014) in Rostov, Rusland.
Bild kon niet langer huichelen. Moest wel een rechtzetting plaatsen. Ze zouden foutieve brongegevens gebruikt hebben, zeggen ze. We citeren „Wir bedauern dies und haben das transparent korrigiert.“ Ned: “Dit spijt ons en we hebben het transparant verbeterd”.
Spijt? Transparant? Spijt dat ze betrapt werden. Hoe is het gegaan? Zocht iemand op de redactie naar beeldmateriaal van een ontploffing? Nam hij dan dat wat er volgens zijn mening het meeste op zou moeten lijken? Transparant…
Udo Ulfkotte’s “Gekaufte Journalisten” is hoogst actueel. Ook hij werd door Facebook verbannen, werd fysisch bedreigd omdat hij de waarheid bekend maakte. Bekijk onderstaand gesprek en neem nota van zijn profetische woorden.
